Stokrotki

Piątek 3.04.2020
Temat: Wiosna jest cudowna!

• „Wiosenna matematyka” – zabawa matematyczna. Układanie tylu liczmanów (można do tego użyć np. kredek lub innych przedmiotów), ile kwiatów narysują rodzice (środki dydaktyczne: liczmany np. kredki, kwiaty narysowane na kartce).

• „Zielona żabka” – zabawa ruchowa z piłką przy muzyce. Siedząc w kole (lub naprzeciwko siebie przy małej ilości osób) po usłyszeniu muzyki uczestnicy zabawy podają sobie z ręki do ręki piłkę – „zieloną żabkę”. Na przerwę w muzyce osoba, która trzyma piłkę, skacze jak żabka wkoło uczestników zabawy (środki dydaktyczne: piłka, muzyka z CD lub innego źródła).

• „Drzewo” – opowiadanie W. Widłaka. Słuchanie opowiadania, wypowiadanie się na temat treści utworu, udzielanie odpowiedzi na pytania dotyczące tekstu, np. „Kto wędrował przez Niezbyt Duży Las?”, „Co zainteresowało przyjaciół?”, „Jak wyglądało drzewo?” itp. Zadanie dla chętnych.

• „Odpoczynek na polanie” – zabawa relaksacyjna, odpoczywanie przy dźwiękach wiosennej muzyki, np. śpiewu ptaków, rechotania żab (środki dydaktyczne: nagrania odgłosów ptaków i żab). Dzielenie się wrażeniami z bliskimi.

www.youtube.com/watch?v=dRcEprzTxTA
www.youtube.com/watch?v=mimkPNKl5po
www.youtube.com/watch?v=UGVer-XSNVI

• „Wiosenne czary-mary” – eksperymenty z wodą – przeprowadzanie prostych doświadczeń, obserwowanie i wyciąganie wniosków. Płatki papierowych kwiatków zaginamy do środka, po czym układamy je na powierzchni wody w naczyniu. Obserwujemy efekty naszych działań (środki dydaktyczne: miska lub talerzyk z wodą, papierowe kwiaty).
www.youtube.com/watch?v=Cp36HGxH8jc

• „Podlewamy kwiaty” – zabawa ruchowa z elementami równowagi. Dziecko w roli kwiatka siedzi na dywanie w siadzie skrzyżnym. Rodzic lub rodzeństwo jest „ogrodnikiem”, który podlewa kwiaty. Kwiatek „podlewany” przez ogrodnika powoli wyciąga ręce do góry, po czym wstaje z rękoma w górze i próbuje jak najdłużej utrzymać równowagę.

• „Nasze drzewa” – obserwowanie drzew w ogródku lub na spacerze w lesie. Porównywanie wysokości, mierzenie grubości centymetrem krawieckim, rękoma (podając sobie ręce wokół drzewa), liczenie gałązek, porównywanie wyglądu kory (środki dydaktyczne: centymetr krawiecki).

• „Kora drzew” – zabawa plastyczna z rodzeństwem i rodzicami. Dzieci odrysowują korę z wybranego drzewa. Jedna osoba trzyma kartkę, druga rysuje po niej kredką świecową. Można użyć dowolnych kolorów. Po chwili zmiana. Na zakończenie dzieci podziwiają powstałe wzory (środki dydaktyczne: kartki, kredki świecowe).

Temat: Przygotowania do Świąt Wielkanocnych

– ,,Świąteczne porządki” – zabawa tematyczna; doskonalenie motoryki małej i dużej w czasie sprzątania zabawek, układana książek, wycierania kurzu, odkurzania.

– ,,Wielkanocne potrawy” – oglądanie czasopism, książek kucharskich lub stron internetowych przedstawiających wielkanocne potrawy, zwrócenie uwagi na charakterystyczne wypieki: babka, mazurek.

– ,,Wielkanocna babka” – wykonanie z pomocą rodziców świątecznego ciasta; wykorzystanie urządzeń elektrycznych; krótka pogadanka na temat bezpieczeństwa dzieci w czasie pomagania dorosłym w pracach domowych, degustacja ciasta. Składniki na ciasto: 25 dag rozpuszczonej margaryny, 4 jajka, 1 szklanka cukru, 1 szklanka mąki pszennej, trzy czwarte szklanki mąki ziemniaczanej, 1,5 łyżeczki proszku do pieczenia, aromat waniliowy, bułka tarta do obsypania foremki, cukier puder do posypania ciasta. Smacznego!

– ,,Najłatwiejsze ciasto” – zabawa naśladowcza. Rodzic opowiada, a dziecko ilustruje ruchem opowieść:
Zbliżają się Święta Wielkiej Nocy. Gospodyni zaczęła piec jedno z tradycyjnych ciast – babkę. Najpierw przygotowała sobie dużą misę (rysujemy palcem w powietrzu przed sobą koło). Potem wsypała do niej kilka garści mąki: 1,2,3 (wrzucamy mąkę). Rozgniotła w rękach masło i dołożyła do mąki (pocieramy pięścią jednej ręki o otwartą dłoń drugiej). Wlała trochę mleka i wrzuciła sześć jaj. Rozbiła skorupki: jedną, drugą, trzecią, czwartą, piątą, szóstą (klaszczemy 6 razy). Pomieszała. Raz jedną ręką, raz drugą, raz jedną, raz drugą (zataczamy pięścią koło przed sobą). Skoro ciasto było wymieszane, gospodyni włożyła rodzynki (wiercimy wskazującym palcem jednej rączki o otwartą dłoń drugiej) i wrzuciła skórkę pomarańczy: pach, pach. I pomieszała (mieszamy). Następnie odstawiła, by wyrosło (przestawiamy coś ciężkiego)…. Musiała trochę poczekać. Raz, dwa, trzy (3 razy kląskamy)… już wyrosło. Gospodyni przełożyła ciasto do formy i włożyła do piekarnika (przekładamy). A po upieczeniu wyjęła wspaniałą pachnącą, świąteczną babkę. Ale pachnie. Czujecie (wciągamy nosem powietrze, wydychamy ustami)?

– ,,Praca i odpoczynek” – pogadanka na temat zachowania równowagi między pracą i odpoczynkiem, wpływającym korzystnie na zdrowie.

Zestaw ćwiczeń:
– ,,Na gwizdek”- zabawa orientacyjno- porządkowa: dziecko staje w wybranym miejscu; po usłyszeniu jednego sygnału gwizdka biega, a po dwóch sygnałach wraca na swoje miejsce.

– ,,Ręce w górę” ćwiczenie rozwijające duże grupy mięśniowe: dziecko siedzi po turecku na podłodze. Ręce wędrują od boków do góry i klaszczą jak najwyżej nad głową. Po klaśnięciu ręce wędrują po tym samym torze do boków.

– ,,Pod mostkiem” ćwiczenia tułowia i równowagi. Rodzic robi koci grzbiet, a dziecko przechodzi pod mostkiem.

– ,,Kurczaczki” – ćwiczenie z elementami skoku: dziecko skacze na obu nogach w przód, w tył, w bok zgodnie z poleceniem rodzica.

– ,,Na zielonej łące” – ćwiczenie uspakajające: ćwiczenie wdechów i wydechów, w leżeniu na plecach, na brzuchu, w siadzie po turecku, na stojąco. W każdej pozycji ręce wędrują od boków tułowia do złączenia nad głową w czasie wdechu, a w czasie wydechu wracają tą samą drogą.

– ,,Tęcza, tęcza, jaka ładna” – słuchanie i nauka piosenki, zabawa przy piosence, ilustrowanie ruchem treści piosenki. Tytuł piosenki ,,Tęcza z nad łąką” jest dostępna na Youtube („Tęcza, tęcza, jaka ładna”).

Tęcza nad łąką
Ogromna chmura zakryła słońce,

lecą na ziemię deszczu kropelki.

Mokną biedronki, mokną zające,

małym ślimakom mokną muszelki.

Ref: Tęcza, tęcza! Jaka ładna!

Błyszczy w górze kolorami!

Weźmy wszyscy się za ręce, namalujmy tęczę sami.

Zza wielkiej chmury wybiegło słońce,

wpadło na łąkę tyle promieni,

patrzą biedronki, patrzą zające – to kolorami tęcza się mieni!

Ref: Tęcza, tęcza! Jaka ładna! Itd…

– ,,Prasuję, gotuję, piekę” – zabawa językowa, wzbogacanie słownictwa czynnego, wsłuchiwanie się w odgłosy urządzeń elektrycznych i nazywanie czynności, które dzięki nim wykonujemy. (filmiki na YouTube ,,Urządzenia domowe dla dzieci i Lulek” lub ,,Nazwy i dźwięki sprzętów AGD w kuchni i łazience/Pandusiowo).

– ,,Wzorki na mazurkach”- ćwiczenia grafomotoryczne, kreślenie na dużych prostokątach narysowanych na chodniku lub na ziemi zdobień w postaci kompozycji pasowych.

Wtorek, 14.04.2020
Temat tygodnia: Pogoda w kratkę
Temat: Kwiecień plecień.

– ,,A za oknem” – rozmowa na temat obserwowanych zjawisk pogodowych.

– ,,Odgłosy wiatru” – zabawa logopedyczna, wykonywanie ćwiczeń artykulacyjnych naśladujących głosy wiatru na głoskach: s, z, c.

– ,,Kwiecień plecień” – wyjaśnienie znaczenia przysłowia z wykorzystaniem prostych obrazków zjawisk atmosferycznych charakterystycznych dla wczesnej wiosny: słońce, deszcz, śnieg, zachmurzenie, wiatr.

– ,,Spacer małego badacza” – obserwowanie chmur, porównywanie chmur na niebie do zwierząt, badanie kierunku wiatru za pomocą dostępnych materiałów, np. torebki foliowej, tasiemki, bibuły.

– ,,Kaprysy pogody” – gra dydaktyczna, utrwalanie nazw i wyglądu symboli pogodowych, doskonalenie przeliczania elementów, szybkiej reakcji na sygnał słowny poprzez szybkie klepnięcie packą na muchy na wskazany obrazek z symbolem pogodowym. Rodzic rozkłada obrazki z symbolami pogody i wypowiada nazwę np. burza czy zachmurzenie; dziecko jak najszybciej uderza packą w obrazek, a za każde prawidłowe rozpoznanie symbolu pogodowego otrzymuje liczman np. guzik. Po zakończonej zabawie przelicza liczmany.

– ,,Słońce świeci – deszczyk pada” – zabawa ruchowa; na podwórku można narysować koło a w domu ułożyć koło z dowolnego materiału. Na hasło ,,Słońce świeci!” dziecko biega, a na hasło ,,Deszczyk pada!” szybko biegnie do koła, kuca i robi nad głową daszek.

– ,,W wietrzny dzień” – zabawa naśladowcza z paskami bibuły lub paska z torebki foliowej: rodzic i dziecko stają naprzeciw sobie, najpierw rodzic porusza paskiem w wymyślony sposób a dziecko powtarza, a potem dziecko wymyśla swój sposób poruszania paskiem i rodzic powtarza. Można także chodzić lub biegać z paskami.

-,,Pogoda w kratkę” – nauka piosenki ,,Żabki” (piosenka na Youtube pod tytułem ,,Rade, rade” lub inna piosenka o żabkach). Dziecko podczas słuchania piosenki powtarza słowa refrenu, a podczas 1 i 2 zwrotki skacze i klaszcze, w czasie 3 zwrotki naśladuje chodzenie pod parasolem.

www.youtube.com/watch?v=bth0XToOizw

Żabki
Ref: Rade, rade, rade, kum, kum, kum.
Rade, rade, rade, kum …

1.W ogródku skaczą żabki, klaszczą w zielone łapki.
I cieszą się, i cieszą się, że pada deszcz.
I cieszą się cieszą, że pada deszcz.

Ref: Rade, rade….

2.A podczas wielkiej burzy wskakują do kałuży.
I cieszą się, i cieszą się, że pada deszcz.
I cieszą się, i cieszą się, że pada deszcz.

Ref: Rade, rade….

3.Zatańczcie, żabki, w kole, pod dużym parasolem.
I cieszcie się, i cieszcie się, że pada deszcz.
I cieszcie się, i cieszcie się, że pada deszcz.

Ref: Rade, rade…

Piątek 17.04.2020
Temat: W rytmie deszczu

• „Kwietniowa prognoza pogody” – zabawa ruchowo-naśladowcza. Dzieci eksperymentują z dźwiękami i ruchami. Mają za zadanie za pomocą gestów i dźwięków pokazać różne kwietniowe zjawiska atmosferyczne według własnych pomysłów lub podpowiedzi rodziców, np. deszcz – kląskanie, burza – tupanie, wiatr – wachlowanie ręką, śnieg – klaskanie, tęcza – rysowanie półkola ręką nad głową. Kiedy gesty i dźwięki zostaną ustalone, rodzic zapowiada prognozę pogody, a dziecko pokazuje. Do zabawy można zaprosić rodzeństwo.

• „Deszczowa muzyka” – zabawa muzyczno-językowa. Rodzic puszcza nagranie odgłosu burzy, wiatru i deszczu (youtube). Dziecko próbuje określić i nazwać usłyszane zjawiska. Następnie za pomocą gazet, folii, plastikowych butelek itp. stara się wydobyć podobne dźwięki. Można zaprosić do zabawy rodzeństwo i na jej koniec stworzyć „orkiestrę pogodową” na podstawie opowiadania rodzica:
„Wyobraźcie sobie, że zaczął padać deszcz: kap, kap, kap (dzieci stukają rytmicznie palcami o swój przedmiot), deszczowych kropli jest coraz więcej (stukają szybciej). Nagle zerwał się wiatr (pocierają jednym końcem gazety o drugi lub szeleszczą folią). Deszcz zmienił się w ulewę i burzę (trzymając w jednym ręku gazetę, drugą ręką w nią energicznie uderzają). Zobaczyliśmy błyskawicę (energicznie rozrywają gazetę lub uderzają nią o podłogę), a zaraz potem słychać było grzmot (mocno miażdżą gazetę, folię, butelkę). Wiatr ucichł i wyjrzało słońce (podnoszą przedmiot jakby wschodziło słońce). Środki dydaktyczne: nagrania odgłosów, gazety, torebki plastikowe, folie itp.

https://www.youtube.com/watch?v=n-SPKV8Qaek

https://www.youtube.com/watch?v=nRBCFsU_KDc

• ,,Deszczowe kropelki” – zabawa ruchowa z elementem celowania. Rodzic rysuje koło na podwórku lub układa koło ze sznurka w domu – jest to chmurka; dziecko z pewnej odległości celuje kropelkami – na podwórku kamykami, w domu może klockami. Dziecko rzuca raz jedną ręką, raz drugą. Zabawę powtarzamy kilka razy (środki dydaktyczne: klocki, sznurek, kamyki).

• Karta pracy s. 121. „Wiosenne rytmy” – zabawa matematyczna, doskonalenie spostrzegawczości wzrokowej. Dzieci wypychają kartoniki z kwiatami i motylami, łączą w pary motyle i kwiaty (jednego koloru), układają rytmy (np. motyl – kwiat – motyl – kwiat itp.).

• „Kap, kap” – zabawa ortofoniczno-rytmiczna typu „echo”. Doskonalenie wymowy w czasie rytmicznego naśladowania odgłosów padającego deszczu za pomocą „kap, kap, kap”, kląskania, „puk, puk, puk” itp.

• „Z małej chmurki…” – budowa mobilu. Rodzice przygotowują gotowe elementy (środki dydaktyczne): dwie papierowe chmurki, wstążki lub paski krepiny, koła z niebieskiego papieru lub pianki. Zadaniem dzieci z pomocą rodziców jest skonstruowanie chmurki, z której pada deszcz – niebieskie kropelki. Do jednej z chmurek przyklejają różnej długości wstążki lub paski krepiny, a następnie od spodu doklejają drugą chmurkę, by zabezpieczyć wstążki przed odrywaniem w czasie poruszania. Na końcach wstążek należy przykleić niebieskie kółka – kropelki. Na górze chmurki rodzic robi dziurkę dziurkaczem, przewleka wstążeczkę do zawieszenia chmurki. Mobile można wykorzystać do zabaw lub do dekoracji.

• „Zabawa w berka” w ogrodzie z rodzicami i rodzeństwem.

Środa 22.04.2020
Temat: Badam, odkrywam, eksploruję!

– ,,Magiczny klej” – zabawa orientacyjno – porządkowa; szybkie reagowanie na sygnał, doskonalenie orientacji w schemacie ciała. Rodzic mówi, że ma dziś magiczny klej, który skleja różne części ciała; można włączyć dziecku muzykę i zaproponować by biegało na palcach, piętach, na zgiętych kolanach, na wyprostowanych kolanach. Kiedy rodzic przerywa muzykę, prosi aby dziecko skleiło się z nim wskazaną częścią ciała mówiąc : magiczny klej skleja nasze ręce, łokcie, kolana, nosy, czoła, plecy. Środki dydaktyczne: muzyka z płyty lub z innych źródeł.

– ,,Zagadka” – uważne słuchanie i rozwiązanie zagadki, przeliczanie palców u rąk, głośne, poprawne liczenie. Rodzic odczytuje zagadkę:

Moje dwa ,,narzędzia”, od pasa po szyję.
Z ich pomocą rysuję, bawię się i myję.

Po odgadnięciu zagadki rodzic nawiązuje do poprzednich zabaw: Za pomocą rąk odkrywaliśmy przedmioty ukryte w worku, pudełku, zmysł dotyku umożliwia nam bycie odkrywcą. Następnie zadaje pytania: „Ile masz rąk?”, „Ile masz palców u jednej ręki?”, „Czy w drugiej jest tyle samo?”. Rodzic prosi, aby dziecko złożyło palce ze sobą i porównało, czy w każdej rączce ma po pięć palców: dziecko głośno liczy, rodzic może pomagać.

– ,, Co potrafią moje ręce”- zabawa słuchowo – ruchowa w siadzie skrzyżnym. Dziecko odpowiada na pytanie, co potrafią ręce, a następnie wykonują polecenia rodzica:
– „klaszcz szybko – klaszcz wolno”, „uderz w podłogę otwartą dłonią – szybko –wolno”,
– „zaciśnij pięść”, „stukaj palcami o podłogę”, „pstrykaj palcami”, „twoje dłonie mogą się wzajemnie pogłaskać”.
Rodzic może pokazywać dziecku poszczególne formy ruchu rąk.

– ,,Mam pięć paluszków” – nauka rymowanki z pokazywaniem.

Mam pięć paluszków u ręki lewej i pięć paluszków u ręki prawej.
Pięć to niedużo, ale wystarczy do każdej pracy i do zabawy.
Kciuk, wskazujący, potem środkowy, po nim serdeczny, na końcu mały.
Pierwszy i drugi, trzeci i czwarty, na końcu piąty – trochę nieśmiały.

– ,,Badam, odkrywam, eksploruję” – zabawa badawcza, rozpoznawanie faktury przedmiotów za pomocą dotyku, poszerzanie słownictwa dziecka o określenia: ,,gładki”, ,,szorstki”, ,,śliski”. Na podłodze lub na stole rodzic rozkłada materiały o różnej fakturze: filc, wełna, wata, płatki kosmetyczne, papier ścierny, stronę z gazety, kartkę z bloku, gąbkę, apaszkę lub ,,śliski” szal, szklany pojemnik, maskotkę, książkę itp. Warto obok delikatnej faktury położyć coś o zupełnie odmiennej fakturze np. papier ścierny i gąbka. Zanim rodzic poprosi dziecko o dotykanie przedmiotów pyta o nazwy, kolory, do czego służą, następnie prosi, aby dziecko zbadało przedmioty za pomocą dotyku – dziecko może głaskać, pocierać, oprócz papieru ściskać. W czasie aktywności rodzic zachęca do dzielenia się wrażeniami i odczuciami, zachęca do posługiwania się określeniami ,,gładki”, ..śliski”, ,,szorstki” itp.
Środki dydaktyczne: materiały o różnej fakturze – filc, wełna, wata, płatki kosmetyczne, papier ścierny, strona z gazety, kartka z bloku, gąbka, apaszka lub ,,śliski” szal, szklany pojemnik, maskotka, książka, itp.

– ,,Piłeczka inna niż wszystkie” – zabawa plastyczna; dziecko otrzymuje narysowany na grubszym papierze (może być ostatnia kartka z bloku) kontur koła. Za pomocą pędzla nakłada na ,,piłkę” grubą warstwę kleju, następnie nabiera ryż i posypuje piłeczkę. Dociska ryż rączką a nadmiar rodzic odsypuje z kartki; pracę zostawiamy do wyschnięcia (w późniejszych zajęciach praca będzie potrzebna).
Środki dydaktyczne: kontur koła na papierze, pędzel, klej, ryż.

– ,,Szybki jak burza” – zabawa ruchowa; dziecko coraz szybciej wykonuje polecenia rodzica – do czego przykleja się ręka – „do głowy”, „do ucha”, itp.

– ,,Rysujemy pogodę” – zabawa słuchowo – ruchowa; dziecko, siedząc, rysuje palcami po podłodze zgodnie z poleceniami rodzica: „narysuj padający deszcz”, „narysuj słońce”, „narysuj tęczę”, „narysuj wiatr”, „narysuj kałużę”, „narysuj piłkę”, „narysuj chmurkę”, „narysuj książkę” itp.

– Wykonanie zadania: „Wypatrywanki” s. 48.

Poniedziałek 27.04.2020
Temat: Budujemy ścieżkę sensoryczną.

• ,,Magiczny klej” – zabawa orientacyjno – porządkowa; szybkie reagowanie na sygnał, doskonalenie orientacji w schemacie ciała. Rodzic mówi, że ma dziś magiczny klej, który skleja różne części ciała; można włączyć dziecku muzykę i zaproponować, by biegało na palcach, piętach, na zgiętych kolanach, na wyprostowanych kolanach. Kiedy rodzic przerywa muzykę, prosi aby dziecko skleiło się z nim wskazaną częścią ciała, mówiąc : „Magiczny klej skleja nasze ręce, łokcie, kolana, nosy, czoła, plecy”. Środki dydaktyczne: muzyka z płyty lub z innych źródeł.

• „Ciepło – zimno” – zabawa badawcza, eksperyment z wykorzystaniem lodu i wody. Na początku rodzic prezentuje suszarkę do włosów, pytając, do czego służy to urządzenie i jak działa. Następnie dziecko wyciąga rękę przed siebie, a rodzic dmucha na nią, najpierw ciepłym powietrzem, a następnie zimnym. Dziecko mówi, co czuło, gdy dmuchało na nie powietrze z suszarki. Rodzic tłumaczy dzieciom, że na skórze znajdują się tysiące receptorów, których nie widzimy, lecz dzięki nim czujemy, czy dotykane przez nas przedmioty są zimne czy ciepłe, miękkie czy ostre, itp. Następnie rodzic odkłada suszarkę i stawia przed dzieckiem dwie miseczki – do jednej wlewa zimną wodę i wrzuca kostki lodu, do drugiej wlewa dobrze ciepłą wodę. Dziecko wkłada jedną rączkę do ciepłej, a drugą do zimnej wody i mówi o swoich wrażeniach.
Środki dydaktyczne: suszarka do włosów, dwie miski – jedna z wodą ciepłą, a druga z wodą zimną.

• „Z balonikiem jest wesoło” – zajęcia muzyczne z nauką piosenki „Baloniki”.
Dzieci uczą się piosenki i śpiewają ją z rodzeństwem lub rodzicami. Uczestnicy zabawy utrwalają piosenkę w czasie zabawy ruchowej:

I zwrotka: kołysanie się z nogi na nogę, trzymając ręce na biodrach,

II zwrotka: cztery kroki w przód (1 wers), następnie cztery kroki w tył (2 wers), poruszanie rękoma na boki nad głowami (3 wers), obrót dookoła osi z rękoma na biodrach (4 wers),

III zwrotka: kołysanie się z nogi na nogę, trzymając ręce na biodrach (1 wers), poruszanie rękoma, naśladując ptasie skrzydła (2 wers), naśladowanie, kucając, zbieranie poziomek (3 wers), kołysanie się z nogi na nogę, trzymając ręce na biodrach (4 wers),

Refren: chodzenie dookoła tanecznym krokiem.

„Baloniki”
1. Cztery malutkie, małe balony
sklepowe okna zdobiły,
tak bardzo chciały zwiedzić świat cały,
że o podróżach wciąż śniły.

Ref: Balonik żółty jak słońce,
a ten jak maczek czerwony,
niebieski jak letnie niebo,
i jak wiosenka zielony.

2. Cztery malutkie, małe balony.
o pomoc wiatr poprosiły,
on mocno dmuchnął, okno otworzył,
w świat baloniki ruszyły.

Ref: Balonik żółty jak słońce…

3. Cztery malutkie, małe balony,
jak wolne ptaki latają,
w lesie zbierają słodkie poziomki,
dzieciom piosenki śpiewają.

Ref. Cztery malutkie, małe balony…

Piosenkę można znaleźć na stronie chomikuj – można ściągnąć odpłatnie mp3 lub po prostu odsłuchać piosenkę z dostępnej wersji demo:

chomikuj.pl/iwonareszka2/cz+2+-+trzylatki/20+-+Baloniki,5547994382.mp3(audio)

• „Budujemy ścieżkę sensoryczną” – badanie powierzchni o różnej fakturze może być dla dzieci dobrą i pożyteczną zabawą. Taką ścieżkę można zrobić z różnych rzeczy, np. siano, wata, szyszki, ryż, patyki, piasek, ziemię, szyszki. Układamy elementy na chodniku na dworze albo na folii w domu. Jeśli dziecko chce, może po ścieżce chodzić gołymi stopami, a jeśli nie da rady, to dotykać rękami. Może sobie porównywać fakturę przedmiotów, dociskać je ręką lub stopą, jednocześnie pobudzając receptory.
Środki dydaktyczne: siano, wata, szyszki, ryż, patyki, piasek, ziemia, szyszki, itp., folia lub inny podkład do ułożenia ścieżki.

• „Piłeczka inna niż wszystkie” – zabawa plastyczna, dokończenie pracy z poprzednich zajęć. Dziecko maluje farbami „piłeczkę wypełnioną ryżem”. Rodzic podpowiada, że piłeczka może mieć wzorki, np.: kropki, paski, zygzaki. Dziecko samodzielnie wybiera kolory.

• Zabawa z rodziną na świeżym powietrzu: „Stary niedźwiedź mocno śpi”, zabawa „w berka”.

Czwartek 30.04.2020
Temat: Szanujemy naszą planetę

-,,Niesamowite miejsca na Ziemi” – oglądanie albumów, książek, zdjęć przedstawiających ciekawe miejsca na Ziemi, dzielenie się spostrzeżeniami. Można zobaczyć ciekawe miejsca na świecie, wpisując w wyszukiwarkę: ,,50 najpiękniejszych miejsc na świecie – ciekawe org” a także ,,100 najpiękniejszych miejsc w Polsce – Wakacyjny klimat”.

Środki dydaktyczne: albumy, zdjęcia, książki z ciekawymi miejscami na Ziemi, źródła w Internecie.

– ,,Wiatr, deszcz, kałuża” – zabawa ruchowa z gazetami; dziecko spaceruje, trzymając w ręku strony z gazety. Na hasło: ,,Wiatr” – falują gazetami w górę i w dół, ,,Deszcz” – stukają w gazetę opuszkami palców, ,,Kałuża” – kładą gazetę na podłodze i przeskakują przez nią obunóż. Środki dydaktyczne: gazeta.

– ,,Przeciwieństwa” – zabawa dydaktyczna; określanie, co jest dobre, a co złe dla naszego środowiska. Rodzic przygotowuje dwa koła z papieru: zielone z uśmiechniętą buzią, symbolizujące przedmioty przyjazne dla naszej planety oraz czerwone ze smutną buzią, symbolizujące przedmioty nieprzyjazne dla naszej planety. Na podłodze układa w rozsypce przedmioty lub obrazki: mały dziecięcy rowerek, samochód-zabawkę, torebkę foliową, torbę z materiału, butelkę plastikową i szklaną, kosz na śmieci. Zadaniem dziecka jest ułożenie przedmiotów pod odpowiednimi kołami oraz uzasadnienie swoich wyborów.

Środki dydaktyczne: dwa koła z papieru – zielone z uśmiechniętą buzią i czerwone ze smutną buzią, przedmioty lub obrazki: mały dziecięcy rowerek, samochód-zabawka, torebka foliowa, torba z materiału, butelka plastikowa i szklana, kosz na śmieci.

– ,,Czyste powietrze” – zabawa oddechowa, utrwalanie prawidłowego toru oddechowego. Dziecko leży na podłodze, wykonuje głęboki wdech nosem, przenosząc proste ręce za głowę, a następnie długi wydech ustami, układając ręce wzdłuż tułowia. Zabawę powtarzamy kilka razy.

-,,Czysta planeta” – projekt plastyczny z użyciem śmieci pod hasłem ,,Gdy o planetę dbasz, czyste powietrze masz”. Można narysować duże koło jako kulę ziemską i zaznaczyć kontury – zarysy kontynentów. Niebieskim workiem wykleić morza i oceany, zielonymi nakrętkami – kontynenty, gazetami – góry, pustynie – żółtym papierem. Można też wykonać pracę według własnego pomysłu, np. wykleić kontury naszej ojczyzny, wykorzystując śmieci.

Środki dydaktyczne: duże koło z kartonu z zarysami kontynentów, niebieski worek/folia, zielone nakrętki, gazety, żółty papier.

-,,Zaraz wszystko posprzątamy” – zabawa bieżna. Na dwa klaśnięcia dziecko biega, na jedno klaśnięcie – zatrzymuje się i naśladuje podnoszenie papierków z ziemi i wkładanie ich do kieszeni. Zabawę powtarzamy kilka razy. Po skończonej zabawie dziecko naśladuje wyrzucanie papierków z kieszeni do kosza.

– ,,Ogrodowe cuda” – zabawa słowna, wskazywanie elementów przyrody w najbliższym otoczeniu, kończenie zdań rozpoczętych przez rodzica: „Najbardziej podoba mi się…(drzewo, kwiat, kamyczek), ponieważ….”

-,, Patyczkowy tor przeszkód” – zabawa ruchowa z elementami skoków, którą można przeprowadzić na własnym podwórku. Rodzic układa kilka patyków w niewielkiej odległości od siebie, a dziecko obunóż przeskakuje przez nie. Rodzic rysuje linię na ziemi, a dziecko od tego miejsca rzuca jak najdalej patyczkami. Dziecko przelicza ilość patyczków, rysuje patykiem dowolne kształty na ziemi lub z patyczków układa dowolne kształty, przedmioty.

– Zadanie do wykonania: „Wypatrywanki” s. 34.

Poniedziałek 04.05.2020

Temat tygodnia: Co lubią książki?
Temat: Magiczny kącik w naszym pokoju

-,,Zaczarowane pudełko – postaci z bajek” – zabawa naśladowcza. Rodzic zaprasza dziecko do naśladowania ruchem postaci z bajki o Czerwonym Kapturku lub innej postaci z dobrze znanej mu bajki. Rodzic mówi: „Otwieram zaczarowane pudełko, a z niego wychodzi….” (np. wilk, babcia, Czerwony Kapturek, myśliwy).

– ,,Magiczny kącik w naszym pokoju” – rozmowa na temat książek. Jeśli dzieci nie mają w pokoju kącika z książkami, jest to dobry moment na stworzenie takiego miejsca. Oglądanie książek znajdujących się w domu, w pokoju dziecka, rozmowa o tym, jak ważne są książki w życiu dzieci i dorosłych. Dzieci mogą podzielić się wrażeniami na temat ulubionej książki. Rodzic pokazuje, jak zbudowana jest książka i zwraca szczególną uwagę na konieczność dbania o książki i odkładania ich na swoje miejsce.
Środki dydaktyczne: różne książki.

Dziecko ogląda bajkę pt.  ,,Warto czytać”.

– ,,Mądre rady” – dzieci słuchają wiersza M. Strzałkowskiej i rozmawiają z rodzicem o postępowaniu sióstr i ich pokojach. Wspólnie wyciągają wnioski – „Czy pomoc i współpraca jest potrzebna?”.

„Ala i Ola”
Siostry różnią się czasami.
Zresztą, posłuchajcie sami…

Pokój Ali tak wyglądał,
jakby w nim szalała trąba,
a bałagan taki w szafie,
że opisać nie potrafię!
Lecz na oknie – zaskoczenie! –
kwiaty piękne, jak marzenie,
wychuchane, wydmuchane,
wypieszczone i zadbane!

Pokój Oli, dla odmiany,
był calutki posprzątany,
książki ustawione w rządek,
wszędzie czystość i porządek.
Lecz na oknie – co za szok! –
rząd badyli raził wzrok,
bo w doniczkach, zamiast kwiatów,
stał dziwaczny tłum drapaków!

Ala się po głowie drapie:
– Ja posprzątać nie potrafię!
Biednej Oli rzednie minka:
– Ja się nie znam na roślinkach!

Siostry się zaczęły głowić,
jak to zmienić, co tu zrobić?…
W końcu problem rozwiązały –
odtąd sobie pomagały,
Ola – Ali, Ala – Oli,
chociaż każda w innej roli.
Do dziś robią to z radością,
więc pokoje lśnią czystością,
a w nich kwiatów rośnie mnóstwo,
z których każdy jest jak bóstwo.
Rada: Wszelka pomoc i współpraca
zawsze bardzo się opłaca.

-,,Kolorowy świat bajek” – zajęcia plastyczne. Dzieci wykonują postać Czerwonego Kapturka wybraną przez siebie techniką, wykorzystując materiały, które mają w domu. Może być też inna postać z bajek, dobrze znana dzieciom. Można podpatrzeć pomysły w Internecie, wpisując w wyszukiwarkę „praca plastyczna Czerwony Kapturek”. Środki dydaktyczne: karton, kolorowy papier, bibuła, farby, itp….

-,,Chwila z książką” – słuchanie bajki pt. „Czerwony Kapturek”, rozmowa z dzieckiem na temat pozytywnych i negatywnych postaci. Rodzic zwraca uwagę na to, jak ważne jest słuchanie rad i poleceń osób dorosłych. Możemy także porozmawiać z dzieckiem o niebezpieczeństwie, jakie niesie rozmowa z kimś nieznajomym.

https://www.bajkidoczytania.pl/bajka-o-czerwonym-kapturku

– ,,Współpraca” – zabawa z wykorzystaniem Metody Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne. Dziecko zaprasza do zabawy rodzeństwo lub rodzica. Para ćwiczących wykonuje zadania zgodnie z poleceniem: „Spacerujemy po pokoju, przybijamy piątki napotkanej osobie”, „Spacerujemy w podskokach, po chwili znajdujemy sobie parę i wykonujemy to samo ćwiczenie, trzymając się za ręce”, „Siadamy w parach naprzeciwko siebie, w rozkrokach, trzymając się za ręce na zmianę pochylamy się w przód i w tył”.

– ,,Zabawy z woreczkami w ogrodzie” – marsz z woreczkiem gimnastycznym na głowie, na ramieniu, pod brodą, między kolanami, podrzucanie i łapanie woreczka w marszu itp. Można wykonać samemu woreczek do ćwiczeń, wsypując do woreczka ziarna fasoli, ryż, itp. i zamykając go szczelnie.

Czwartek 07.05.2020
Temat: Jak powstaje książka?

– ,,Książeczki na półeczki”- zabawa orientacyjno – porządkowa. Rodzic układa w różnych miejscach na dywanie kolorowe kartki A4 – niebieską, żółtą, czerwoną i zieloną. Dziecko porusza się w rytm dowolnej muzyki. Na przerwę w muzyce, zgodnie z poleceniem rodzica np. „Niebieskie książeczki na półeczki”, dziecko staje przed niebieską kartką. Zabawę powtarzamy, zmieniając wywoływane kolory.

Środki dydaktyczne: kolorowe kartki A4 – niebieska, zielona, czerwona, żółta, muzyka z płyty lub z innego źródła.

-,,Wysoko – nisko”- zabawa ruchowa. Dziecko spaceruje z książką w ręce przy muzyce. Na hasło „Wysoko!” dziecko staje na palcach, naśladując odkładanie książek na wysoką półkę. Na hasło „Nisko!” dziecko, kucając, kładzie książkę na podłodze. Zabawę powtarzamy.

-,,Jak powstaje książka?”- rozmowa kierowana, poznanie etapów powstawania książki na podstawie ilustracji lub filmu. Dziecko poszerza słownictwo o twórców książki: autor – osoba, która wyobraziła sobie postacie i ich historie; ilustrator – osoba, która namalowała ilustracje do książki; drukarz – osoba, która wydrukowała książkę; księgarz – osoba, która sprzedaje książki.

– ,,Magiczna książeczka” – zabawa matematyczna, utrwalanie pojęć dotyczących położenia w przestrzeni. Dziecko staje z książką w ręku naprzeciwko krzesła. Zgodnie z poleceniem rodzica kładą książkę we wskazanym miejscu: „Połóż książkę na krześle”, „za krzesłem”, „obok krzesła”, „trzymaj książkę nad krzesłem”. Po zabawie dziecko wykonuje ćwiczenie w karcie pracy str. 133.
Środki dydaktyczne: książka, krzesło.

-,,Chwila z książką” – słuchanie bajki czytanej przez rodzica, opisywanie wskazanych ilustracji, rozwijanie zainteresowania książką. Można przeczytać dziecku bajkę z biblioteczki domowej lub dla urozmaicenia wybrać coś nowego z zasobów internetowych:

https://www.bajkidoczytania.pl/bajki

https://basn.pl/bajki/do-czytania.php

https://bajki-zasypianki.pl/bajki-do-czytania

https://miastodzieci.pl/bajki/k/bajki-do-czytania/

-,,Otwieramy – zamykamy” – zabawa orientacyjno – porządkowa poprzedzona krótką rozmową o bibliotece i przechowywaniu książek. Rodzic układa ze sznurka pętlę na podłodze. Następnie opowiada dziecku, jak wygląda i jak działa biblioteka. Następnie rodzic włącza muzykę – to znak, że biblioteka jest zamknięta. Dziecko wciela się w rolę książki, która ożywa, gdy nikt jej nie widzi i pląsa swobodnie po pokoju. Kiedy rodzic wyłącza muzykę, dziecko biegnie do pętli i staje na baczność – jest książką gotową do wypożyczenia – biblioteka jest otwarta. Zabawę powtarzamy.
Środki dydaktyczne: muzyka z płyty CD lub z innego źródła, sznurek lub taśma.

-,,Pokonaj trasę” – zabawa bieżna. Dziecko ma wytyczoną trasę, którą stara się pokonać jak najszybciej, np.: od maskotki do maskotki, od kamyka do kamyka, przeskakuje przez patyczki lub przez gazetę, toczy piłkę do krzesła lub do bramy, rzuca piłkę jak najdalej lub rzuca piłkę do rodzica. Zabawę można przeprowadzić w domu lub na podwórku.
Środki dydaktyczne: maskotki, patyczki, kamyki, krzesło, piłka, itp.

– Zadanie do wykonania -,,Rysowanki” s. 36.

Wtorek 12.05.2020
Temat: A może zostanę lekarzem?

-,,Jak się dzisiaj czujesz?” – rodzic staje w niewielkiej odległości od dziecka i wydaje polecenia:

„Jesteś dziś wyspany – skacz do góry jak piłeczka”,
„Zjadłeś całe śniadanie – poklep się po brzuszku”,
„Masz dziś dobry humor – kręć się dookoła”,
„Idziemy dziś na spacer – biegnij w miejscu”.

-,,Duża Anna – mała Ania” – rodzic podaje przykład zdrobnienia swojego imienia np. mała Julcia – duża Julia; następnie podaje zdrobnienia imion, a dziecko podaje formę podstawową, potem na odwrót.

-,,Wysoka – niska” – zabawa konstrukcyjna. Układanie wieży z klocków zgodnie z poleceniem rodzica: „wysoka wieża”, „niska wieża”. Dziecko wspólnie z rodzicem może przeliczać klocki.

Środki dydaktyczne: klocki.

-,,Zapoznanie z zawodem lekarza”- oglądanie filmiku pt. ,,Przedszkolaku, nie bój się lekarza”, a następnie słuchanie wiersza czytanego przez rodzica pt. ,,Lekarz”P. F. Nalepy. Rozmowa o tym, jak pracuje lekarz i w jaki sposób bada on pacjenta.

Lekarz
Gdy choroba już dopadnie
Lekarz zbada cię dokładnie.
W gardło zajrzy i obsłucha,
Zerknie w nosek i do ucha,
Po czym ci zapewne powie,
Jak choroba twa się zowie.

To on leki przypisuje,
Kiedy zdrowie nam szwankuje.
To on leczy nas i radzi,
Co nam sprzyja, a co wadzi,
Co jest zdrowe, a co nie
Powie wam, bo o tym wie!
Jeśli więc jesteśmy chorzy,
to pomogą nam doktorzy.

– Słuchanie piosenki ,,Idziemy do lekarza”

-,,Numer alarmowy” – wprowadzenie numeru alarmowego 112. Słuchanie piosenki o numerze alarmowym.

Rodzic pisze dużymi cyframi numer alarmowy 112 na kartce z bloku i zachęca dziecko do jego zapamiętania w następujący sposób: Jedne usta (dziecko pokazuje usta palcem wskazującym), jeden nos (dziecko pokazuje nos palcem wskazującym), dwoje oczu (dziecko pokazuje oczy równocześnie dwoma palcami wskazującymi) to jeden, jeden, dwa (dziecko pokazuje dwa razy palec wskazujący i raz dwa palce wskazujące).

Środki dydaktyczne: kartka z bloku.

Rodzic może także zapoznać dziecko z numerem 999 – numerem pogotowia ratunkowego.

-,,Wyleczymy misia, wyleczymy lale” – zabawa naśladowcza z wykorzystaniem przedmiotów przydatnych w pracy lekarza. Dziecko bierze misia i, naśladując lekarza, leczy swoją zabawkę, używając zabawkowego zestawu lekarskiego. Środki dydaktyczne: miś lub lala, zestaw lekarski.

Następnie dziecko ogląda bajkę pt. ,,Lekarze”.

-,,Idziemy do lekarza” – przypomnienie piosenki, zwrócenie uwagi na zawarty w piosence przekaz – dbamy o zdrowie!

-,,Duży skok – mały skok” – zabawa ruchowa z elementami skoku. Rodzic układa kilka kół np. ze sznurka, tak aby się ze sobą stykały. Następnie prezentuje dziecku sposób skakania: obunóż z koła do koła, dziecko może przebiegać, przechodzić z koła do koła. Koła mogą być ułożone w następujący sposób: jedno, potem dwa obok siebie, jedno – by dziecko mogło skakać tak jak w pajacyku lub tak jak w klasy. Środki dydaktyczne: sznurek.

-,,Ciuchcia i tory” – ćwiczenie grafomotoryczne na karcie pracy. Karta grafomotoryczna A3 nr 11.

– Zadanie do wykonania – „Rysowanki” s. 41.

Piątek 15.05.2020
Temat: A może będzie właśnie tak…

-,,Magiczne słowa” – uważne słuchanie wiersza, rozmowa na temat zwrotów grzecznościowych i okoliczności, w jakich należy je stosować. Nawiązanie do życia dorosłego i stosowania zwrotów grzecznościowych w codziennych sytuacjach. Próba nauki wiersza na pamięć.

„Magiczne słowa”
Jeśli bardzo chcesz czarować,
Musisz znać magiczne słowa.
Proszę – oto pierwsze z nich,
Co otwiera wszystkie drzwi.

Przepraszam – drugie ważne słowo,
Sprawia, że uśmiech wraca na nowo.
I dziękuję – słowo trzecie,
Po nim cudownie jest na świecie.

Proszę, przepraszam i dziękuję,
To najważniejsze słowa.
Musisz je ćwiczyć co dzień wytrwale,
by nimi zaczarować (…).

Wiersz jest fragmentem piosenki pt. „Magiczne słowa” – słuchanie piosenki, próba śpiewania refrenu „Proszę, przepraszam i dziękuję…”.

-,,Współpraca” – zabawy ruchowe z wykorzystaniem Metody Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne. Do zabawy należy zaprosić rodzeństwo lub rodzica, ponieważ ćwiczenia te wykonuje się w parach. Dziecko wykonuje zadania zgodnie z poleceniami: „Spacerujemy po sali, przybijamy piątkę z napotkaną osobą”, „Spacerujemy w podskokach”, „Dobieramy się parami i spacerujemy razem”, „Siadamy w parach i wiosłujemy – trzymając się za ręce para pochyla się w przód i w tył, nie puszczając rąk”.

– „Wyobraźnia” – uważne słuchanie wiersza i rozmowa na temat jego treści. Zachęcanie dzieci do relaksu przy muzyce i wyobrażenia sobie, kim chcą zostać, co chcą robić. Opowiadanie innym o wyobrażonych sytuacjach i marzeniach.

„Wyobraźnia”
Szkoda, że nie mam tak jak motylek
pary skrzydełek w kolorach tęczy.
Wtedy bym mogła chociaż przez chwilę
Latać i nóżek swoich nie męczyć.

Mogłabym jeszcze na wielkiej łące
Pełnej stokrotek, maków, bławatków
Tańczyć walczyka razem ze słońcem
I odpoczywać na wonnym kwiatku.

Albo się uczyć od pana Świerszcza
Gry na malutkich zielonych skrzypkach.
Potem dać koncert pani Biedronce,
Tej co ma domek zrobiony z grzybka.

Szkoda, że nie mam tak jak motylek
W kolorach tęczy pary skrzydełek,
Ale na szczęście mam wyobraźnię,
Co może zdziałać naprawdę wiele.

Wystarczy tylko, że zamknę oczy,
Wnet na zielonej znajdę się łące.
Świerszcz ze skrzypcami zaraz tu wskoczy
I razem damy wspaniały koncert.

Ze słonkiem walca zatańczę w parze
I zrobię wszystko, czego zapragnę.
Spełnię najskrytsze ze swoich marzeń
No bo od czego mam wyobraźnię?

Środki dydaktyczne: muzyka relaksacyjna w tle.

– „Jaki zawód pokazuję?” – zabawa naśladowcza. Dziecko maszeruje przy muzyce na dywanie. Na przerwę w muzyce rodzic pokazuje zdjęcie przedstawiające dany zawód (może być z Internetu), a zadaniem dziecka jest naśladowanie ruchem lub mimiką wskazanego zawodu.

Środki dydaktyczne: muzyka z płyty lub z innego źródła, zdjęcia zawodów (policjant, strażak, lekarz, fryzjer, kucharz).

– „Wóz strażacki” cz 2. – kończenie pracy plastyczno-technicznej, naklejanie gotowych elementów pojazdu. Dzieci naklejają na pudełkach kształty, które będą pełniły funkcje okien, świateł, drzwi, kół. Wybierają gotowe elementy i przyklejają w odpowiednich miejscach.

Przykładowe kształty i ich liczba (środki dydaktyczne): 6 czarnych kół z bloku technicznego (po 3 na dłuższym boku pudełka), 3 niebieskie prostokąty (okienka – boki i przód), 2 małe żółte i 2 czerwone kółka (światła wozu strażackiego).

– Zabawy na podwórku z woreczkiem gimnastycznym: marsz z woreczkiem na głowie, na ramieniu (ze zmianą), pod brodą, między kolanami, na śródstopiu (ze zmianą).
Środki dydaktyczne: woreczek gimnastyczny.

– Zadanie do wykonania – „Rysowanki” s. 46.

Wtorek 19.05.2020
Temat: Ręce mojej mamy.

-,,Taniec rąk” – zabawa naśladowcza. Dziecko tańczy przy dowolnej muzyce, na przerwę w muzyce przykłada swoje dłonie do dłoni rodzica. Rodzic kieruje rękami w różne strony, a dziecko stara się powtórzyć ruchy.
Środki dydaktyczne: muzyka z płyty CD lub z innego źródła.

-,,Moje ręce” – zabawa doskonaląca zmysł dotyku. Dziecko siada na dywanie z zamkniętymi oczami. Rodzic włącza spokojną muzykę i ściszonym głosem prosi, by dziecko położyło jedną rękę na drugiej, poczuło miękką i delikatną skórę, delikatnie pomasowało palce – najpierw jednej, potem drugiej ręki, nadgarstki oraz przedramiona. Prosi, by dziecko przez chwilę pocierało dłonią o dłoń – najpierw wolno, potem trochę szybciej, aż poczuje ciepło, które powstaje. Na zakończenie prosi, by dziecko otworzyło oczy i dokładnie przyjrzało się swoim dłoniom. Dziecko dzieli się swoimi spostrzeżeniami, opowiada, co widzi – paznokcie, linie, bruzdy, drobne skaleczenia i co czuło w trakcie zabawy – ciepło, miękką i gładką skórę.
Środki dydaktyczne: spokojna muzyka.

-,,Nasze dłonie” – praca plastyczna. Wykonanie prezentu dla mamy, odciskanie dłoni w masie solnej.
Przepis na masę solną:

Rodzic przygotowuje masę solną wspólnie z dzieckiem, dziecko dokładnie ją ugniata. Następnie delikatnie ją rozwałkowują, tak, żeby uzyskać gruby placek. Potem rodzic delikatnie oprósza dziecku dłonie mąką, by nie przykleiły się do masy i dziecko odciska swoje dłonie. Wokół odcisków swoich dłoni można wyciąć odpowiedni kształt np. koło za pomocą miski lub garnka lub serce. Do masy solnej można dodać barwnika lub farby, aby masa była kolorowa lub po wyschnięciu pomalować odciśnięte dłonie.

Środki dydaktyczne: masa solna, miska lub garnek, farby lub barwnik.

-,,Raz ,dwa, trzy, mama patrzy” – zabawa ruchowa na wzór zabawy „Raz, dwa, trzy Baba Jaga patrzy”.

-,,Pomagam swojej mamie” – zabawa usprawniająca aparat artykulacyjny. Rodzic opowiada historyjkę i demonstruje opisane w niej ćwiczenia, dziecko je powtarza.

Języczek – Podróżniczek pomaga mamusi piec ciasto. Języczek ubija pianę – odbijamy czubek języka za górnymi zębami, przy szeroko otwartych ustach. Mama ugniata ciasto – opieramy czubek języka za dolnymi zębami i mlaskamy językiem, nie ruszając brodą, potem je wałkuje – przeciskamy język przez zbliżone zęby. Języczek i mama wspólnie układają na nim jabłka – dotykamy językiem każdego zęba na dole i wkładają do piekarnika – wysuwamy i chowamy płaski język przy szeroko otwartych ustach. Ciasto było pyszne – oblizujemy czubkiem języka górną i dolną wargę.

-,,Co robimy rękami?” – rozmowa kierowana, burza mózgów. Wskazywanie i naśladowanie czynności, które dzieci i dorośli wykonują rękami. Zwrócenie uwagi na gesty pocieszenia oraz okazywanie miłości – głaskanie, przytulanie, obejmowanie. Próba odpowiedzi na pytanie „Co możemy zrobić rękami dla swoich mam?” – przygotowanie prezentu w formie bonu oferującego pomoc w pracy domowej lub innego drobnego czynu.

-,,Życzenia dla mamy” – słuchanie i nauka refrenu piosenki, swobodne pląsy przy piosence.

-,,Kwiecisty berek” – zabawa bieżna. Dziecko otrzymuje kwiatka z papieru i ucieka, rodzic lub rodzeństwo je goni. Po złapaniu dziecka z kwiatkiem następuje zamiana ról w zabawie.

Środki dydaktyczne: papierowy kwiatek.

– Zadanie do wykonania – „Wypatrywanki” s. 30, „Rysowanki” s. 29.

Piątek 22.05.2020

Temat tygodnia: Moja rodzina
Temat: W moim domu

– ,,Dom” – rozmowa na podstawie ilustracji lub zdjęć zamieszczonych w Internecie, nazywanie pomieszczeń znajdujących się w domach i mieszkaniach, dopasowywanie sprzętów znajdujących się w określonych pomieszczeniach, np.: kuchnia- lodówka, piekarnik naczynia; łazienka- wanna, prysznic, ręcznik, mydło, itp. Można posłużyć się zdjęciami z Internetu, wpisując w wyszukiwarkę np.: „obrazy dla kuchni”, „obrazy dla pokoje”, „obrazy dla łazienki”.

Środki dydaktyczne: ilustracje lub zdjęcia zamieszczone w Internecie przedstawiające dom, mieszkanie, pomieszczenia oraz sprzęty i przedmioty znajdujące się w domu.

– ,,Dom” – zabawa paluszkowa z pokazywaniem paluszków.

„Dom”
Ten pierwszy – to nasz dziadziuś (dziecko wyciąga kciuk),
A obok – babunia (następnie palec wskazujący),
Największy – to tatuś (następnie palec środkowy),
A przy nim – mamusia (następnie palec serdeczny).
A to jest – dziecinka mała! (następnie mały palec)
Tralala, la, la
A to – moja rączka cała!
Tralala, la, la…. (macha ręką)

– „Droga do domu” – zabawa doskonaląca orientację w przestrzeni, poruszanie się według poleceń rodzica, np.: „idź do przodu”, „do tyłu”, „skręć w prawo”, „w lewo”, itp.

– „Mój dom” – zabawa plastyczna. Dziecko otrzymuje kartki z narysowanymi figurami geometrycznymi i próbuje wyciąć figury – trójkąt: dach, duży kwadrat: ściany, dwa małe kwadraty: okna, duży prostokąt: drzwi, mały prostokąt: komin. Z figur tych na kartce układa, a następnie przykleja dom, po czym ozdabia go kredkami i mazakami. Jeśli wycinanie wszystkich figur stanowi trudność, rodzic pomaga.

Środki dydaktyczne: kartki z narysowanymi figurami geometrycznymi, kartki z bloku technicznego, nożyczki, klej, kredki, mazaki.

– „Bawimy się w dom” – zabawy tematyczne, budowanie domków z koców, klocków, wcielanie się w rolę rodziców, rodzeństwa, itp.

– „Murarz” – zabawa ruchowa na podwórku z rodzicami i rodzeństwem. Rodzic rysuje dwie linie. Na jednej staje „murarz”, a na drugiej pozostali uczestnicy zabawy. Na hasło „Start!” wszyscy biegną w stronę „murarza”, przekraczają linię, na której on stoi. „Murarz” porusza się tylko po swojej linii. Kogo schwyta, ten staje na linii „murarza”. Zwycięża osoba, która najdłużej nie da się złapać.

Środki dydaktyczne: sznurki lub kreda do wyznaczenia linii.

Środa 27.05.2020
Temat: Domowi pupile

– ,,Duży i mały” – zabawa dydaktyczna, segregowanie przedmiotów według wielkości. Rodzic kładzie na dywanie zabawki lub ilustracje: małego i dużego zwierzątka domowego – psa, kota, a następnie gromadzi różne przedmioty – zabawki małe i duże. Zadaniem dziecka jest zebranie tych przedmiotów i odpowiednie ułożenie: małych obok małego zwierzątka, dużych obok dużego zwierzątka.

Środki dydaktyczne: zabawki lub ilustracje małego i dużego zwierzątka domowego – psa, kota, małe i duże zabawki.

– ,,Na kanapie” – słuchanie wiersza J. L. Kerna, wypowiadanie się na temat treści utworu, opowiadanie o swoich zwierzątkach domowych.

,,Na kanapie”

Kto to chrapie
Na kanapie?
Kto się w ucho
Przez sen drapie?
Kto, gdy zły,
To szczerzy kły?
Kogo czasem
Gryzą pchły?
Komu w głowie
Figle?
Psoty?
Kto gołębie, goni?
Koty?
Kto pantofle
Gryzie pana?
Na mleczarkę
Szczeka z rana?
Kto się z dziećmi
Bawi zgodnie?
A złodzieja cap!
Za spodnie?
Wiecie, kto to?
No, to sza!
Po co budzić
Ze snu psa…

– ,,Nasi ulubieńcy” – układanie puzzli. Jeśli dziecko posiada puzzle ze zwierzętami – układa je. Natomiast gdy dziecko ich nie ma, to rodzic rozcina na kilka części dowolny obrazek – może być z czasopisma lub z kolorowanki. Dziecko najpierw dokładnie przygląda się obrazkowi, a po rozcięciu układa w całość.
Rozpoznawanie i nazywanie zwierząt domowych – pies, kot, chomik, świnka morska, itp.

Można skorzystać ze stron internetowych:

https://mojzwierz.pl/

https://www.poradopedia.pl/zwierzaki/12-zwierzat-domowych-ktore-najlepsze-dla-ciebie,3079.html?all=1

– ,,Zabawa z psem” – zabawa usprawniająca aparat artykulacyjny. Dziecko siedzi przed lustrem lub trzyma w ręku małe lusterko. Przed rozpoczęciem zabawy rodzic wyjaśnia, że język dziecka zmieni się w wesołego pieska. Rodzic opowiada historyjkę, demonstruje ćwiczenia, a dziecko powtarza:
Pieski biegają za piłeczką (zataczamy kółeczka, przesuwając czubek języka po górnych, następnie po dolnych zębach, kilka razy w lewą, potem w prawą stronę), wesoło podskakują (dotykamy czubkiem języka raz górnych, raz dolnych zębów), głośno szczekają (naśladujemy szczekanie: hau, hau, hau), machają ogonkami (przesuwamy język od jednego do drugiego kącika ust). Po wesołej zabawie odpoczywamy (naśladujemy chrapanie).

– ,,Kotek” – składanie origami według instrukcji. Dziecko otrzymuje dwie kartki w kształcie kwadratu o boku 10 cm. Rozpoczynamy od zrobienia tułowia. Składamy kwadrat po przekątnej na pół, tworząc trójkąt. Jeden koniec zawijamy pod spód, tworząc mały ogonek. Następnie składamy drugi trójkąt, tworząc trójkąt. Układamy najszerszą podstawą do siebie, a wierzchołek zaginamy na wierzch tak, żeby dotknął podstawy. Boki zaginamy do tyłu, tworząc uszy kota. Na zakończenie sklejamy głowę i tułów oraz doklejamy lub dorysowujemy oczy, wąsy, nos. Dziecko może także według własnego pomysłu wykonać kotka.

– ,,Spacer z pieskiem” – zabawa ruchowa ze sznurkiem. Dziecko spaceruje, trzyma w ręku smycz, czyli sznurek. Wyobraża sobie, że idzie na spacer z pieskiem. Porusza się zgodnie z instrukcjami podawanymi przez rodzica: „wolno”, „szybko”, zatrzymuje się, podciąga sznurek energicznie w górę, gdy piesek podskakuje.

– ,,Uciekająca myszka”- zabawa ruchowa. Jedna osoba jest ,,kotem”, który goni ,,myszkę”. ,,Myszka’’ może się uratować przed ,,kotem”, gdy dotknie np. czegoś metalowego, drewnianego, lub plastikowego (dotknie drzewa, chwyci gałązkę, usiądzie na ławce). Jeśli ,,myszka „ nie spełni tego warunku i zostanie złapana, staje się ,,kotem”.

– Zadanie do wykonania – „Wypatrywanki” s. 42 i 56.

Piątek 29.05.2020

Temat tygodnia: Sport to zdrowie

Temat: Sport od A do Z

– ,,Jakie znamy sporty?” – oglądanie obrazków, książek, stron internetowych dotyczących sportów letnich (wpisujemy w wyszukiwarkę np. „sport letni ilustracje”): jazda na rowerze, tenis, biegi, jazda na hulajnodze/ na rolkach, badminton, pływanie, piłka nożna, siatkowa, koszykowa, itp.

Dziecko rozmawia z rodzicami na temat tych sportów, wyznaje, który sport podoba mu się najbardziej.

Środki dydaktyczne: książki, albumy, strony internetowe o sportach letnich.

– „Piosenka o sporcie” – słuchanie piosenki, próba śpiewania powtarzających się fraz.

– „Jak lekkoatleci” – zabawa naśladowcza. Dziecko stara się wykonać polecenia rodzica: maszeruje po obwodzie koła z kolanami uniesionymi wysoko, biega, wykonuje skłony w przód, naśladuje żonglowanie piłką, naśladuje pływanie. Zabawę można wykonać w domu lub na podwórku.

– „Gol” – uważne słuchanie opowiadania R. Piątkowskiej, reagowanie na humor zawarty w utworze, rozmowa z rodzicem na temat tego, co wydarzyło się na boisku.

„Gol”

Jak ja lubię grać w piłkę. Czasami ćwiczę sobie strzelanie goli w ogrodzie za domem i świetnie mi idzie. Dlatego bardzo się ucieszyłem, kiedy nasza pani zrobiła uroczystą minę i powiedziała:

– Moi drodzy, w sobotę zagracie wielki mecz o puchar przedszkola.

Nie mogłem się doczekać, kiedy wreszcie wybiegnę na boisko i pokażę, co potrafię. Ale najpierw pani podzieliła nas na dwie drużyny i wszyscy zawodnicy pomaszerowali do szatni. Tam założyliśmy podkolanówki, tenisówki i specjalne stroje, w których wyglądaliśmy jak prawdziwi piłkarze. Ja i moi koledzy dostaliśmy czerwone koszulki i zielone spodenki. Chłopcy z przeciwnej drużyny biegli w żółto-czarnych strojach. Gdy się tak tłoczyli na boisku, wyglądali jak rój wściekłych pszczół.

Na trybunach siedzieli rodzice, którzy ciągle do nas machali, coś wołali albo bili brawo. Zanim zaczął się mecz, tata poklepał mnie po plecach i powiedział:

– Tomek, pamiętaj, jak już dostaniesz piłkę, to nie daj jej sobie odebrać. Leć prosto na bramkę, dobrze się przyłóż i kopnij z całej siły.

– Jasne! Złapię piłkę i nie oddam nikomu. A potem strzelę gola. Obiecuję! – zawołałem i przybiłem z tatą piątkę.

– Tylko nie biegaj za szybko, żebyś się nie spocił – dodała zaniepokojona mama, ale ja już jej nie słuchałem, tylko gnałem na boisko, bo właśnie zaczynał się mecz.

Na boisku były dwie bramki i jedna piłka w biało-czerwone cętki. Gdy tylko rozległ się gwizdek, podciągnąłem podkolanówki i ruszyłem przed siebie. Odpychałem na boki wszystkich, którzy biegli przede mną i starałem się zbliżyć do piłki. Kątem oka obserwowałem chłopaków z mojej drużyny. Dwóch zderzyło się ze sobą i teraz leżeli na trawie i strasznie się kłócili. Maciek siedział na środku boiska i próbował zawiązać sobie sznurowadła. Igor minął mnie i popędził w przeciwnym kierunku. Myślałem, że coś mu się pomyliło, ale dał mi na migi znać, że leci do ubikacji, bo chce mu się siku.

Z trybun cały czas dobiegały jakieś okrzyki i oklaski. Wydawało mi się przez moment, że widzę, jak tata do mnie macha.

I nagle zobaczyłem, że cętkowana piłka jest tuż-tuż. Filip, który miał ją przy nodze, stanął na chwilę, żeby się upewnić, czy mama na niego patrzy. Wtedy jednym zgrabnym kopnięciem odebrałem mu piłkę. Rozejrzałem się, do której bramki mam bliżej, i ruszyłem z kopyta.

– Tomek! No coś ty! Tomek! – wrzeszczał Filip, który chyba zrozumiał, że to nie on, tylko ja zaraz strzelę gola. Teraz już nikt nie mógł mnie zatrzymać. Prowadziłem pewnie piłkę, a ona jak zaczarowana tańczyła wokół moich nóg. Zbliżałem się do bramki w zawrotnym tempie. Na bramce stał Kuba i wytrzeszczał na mnie oczy.

– Co ty robisz?! – wrzasnął.

– Strzelam gola! – ryknąłem i walnąłem taką petardę, że o mało nie przebiłem siatki na wylot. Kuba złapał się za głowę, a ja z rozpędu wbiegłem do bramki i odtańczyłem taniec radości.

– Udało się!!! Jest bramka!!!Jeden – zero!!! – cieszyłem się i zrobiłem fikołka ze szczęścia.

Kilku moich kolegów stało z otwartymi ustami, a inni zamiast mi gratulować, pukali się znacząco w czoła. Za to zawodnicy w żółtych koszulkach i czarnych spodenkach śmiali się i poklepywali po plecach.

– Zwariowałeś? – wyskoczył na mnie Kuba. – Do tamtej bramki miałeś lecieć z piłką! Ta jest nasza!

Chwilę to trwało, zanim zrozumiałem, że strzeliłem gola swojej własnej drużynie.

Myślałem, że tata też będzie na mnie zły. Ale po meczu tata uśmiechnął się i powiedział:

– No i dotrzymałeś słowa. Strzeliłeś pięknego gola.

– Ale….- próbowałem się jakoś wytłumaczyć.

– Nie ma żadnego ale – przerwał mi tata. – Gol to gol. Nie umawialiśmy się przecież, do której bramki masz wkopać piłkę. Prawda? – spytał i puścił do mnie oczko.

Tata ma rację. Gol to gol – pomyślałem i pobiegłem do naszej pani dowiedzieć się, kto w końcu wygrał ten puchar.

– „Sportowe gadżety” – losowanie gadżetów związanych ze sportem, wykonywanie scenek pantomimicznych. Dziecko losuje gadżet, a następnie przy jego użyciu stara się pokazać czynność lub aktywność sportową.

Środki dydaktyczne: frotka, piłka, piłeczka do tenisa, czepek pływacki, paletka, bidon na wodę, obuwie sportowe, itp.

– „Tenis” – karta grafomotoryczna A3 nr 13. Dziecko odwzorowuje kontur rakiety i piłki tenisowej ołówkiem lub kredką, po czym koloruje obrazek.

– „Rzut do kosza”– zabawa z elementami rzutu. Rodzic ustawia kosz lub pudełko i zaznacza taśmą linię, przy której dziecko ma się ustawić. Dziecko staje na taśmie i próbuje wcelować piłką „do kosza”. Po kilku próbach rodzic odstawia kosz nieco dalej i zabawa rozpoczyna się od nowa. Zabawę można przeprowadzić na podwórku (linię można narysować patykiem na piasku lub kredą na chodniku).

Środki dydaktyczne: piłka, kosz, taśma/ kreda lub patyk.

– „Start – meta”– zabawa bieżna w ogrodzie. Na hasło „Start!” dziecko biega w dowolnym kierunku, na hasło „Meta!” dziecko staje w miejscu i stara się nie ruszać.