Galeria prac dzieci realizujących zajęcia w domu podczas kwarantanny.
Zadania do realizacji przez grupę Motylki
Dzień dobry, Pani Wiosno!
01.04.2020
Dzień dobry, Pani Wiosno!
Dzień 01.04.2020 – środa
Dzień dobry, Pani Wiosno!
Ćwiczenia poranne – zestaw I lub według pomysłu rodzica.
Bocian – zabawa z elementami równowagi.
Dzieci chodzą chodzą po pokoju, trzymając ręce wyciągnięte w boki i wysoko unosząc kolana. Na hasło: Kle, kle – dziecko staje na jednej nodze i naśladuje klekot bociana. Zabawę powtarzamy kilka razy, zwracając uwagę na to, aby dzieci zmieniały nogi podczas zabawy.
Przyleciały ptaki – rozmowa inspirowana ilustracjami ptaków, które wiosną wracają do Polski.
Dzieci wspólnie z rodzicem oglądają zdjęcia ptaków, które odlatują z Polski na zimę i przylatują wiosną (bocian, szpak, kukułka oraz jaskółka). Dzieci próbują nazwać ptaki oraz opisać ich wygląd samodzielnie lub z pomocą rodzica.
Na mapie świata możemy zaznaczyć przykładową trasę, jaką pokonują ptaki, kiedy odlatują od nas na zimę, a powracają wiosną. Dzieci zastanawiają się i próbują odpowiedzieć na pytanie: Dlaczego tylko niektóre ptaki odlatują na zimę?
Ciekawostki o ptakach:
Bociany zimę spędzają najczęściej w Afryce. Ich powrót trwa około 6 tygodni. Z reguły boćki wracają do tego samego gniazda. Pobyt w Polsce zaczynają od poprawaiania i remontowania gniazda.
Przylot jaskółek zwiastuje wiosenne ocieplenie. Ptaki te są znane z tego, że dzięki ich zachowaniu możemy przewidzieć pogodę. Gdy latają nisko to znaczy, że będzie padało, a gdy wysoko, pogoda będzie słoneczna.
Szpak to ptak, który bywa różnie oceniany. Jedni cenią go za ciekawy wygląd i inteligencję. Przez innych jest nielubiany za swoją żarłoczność. Szpaki są bowiem częstymi gośćmi na owocowych drzewach.
Kukułki są bardzo płochliwe. Znane są z wydawania charakterystycznego dźwięku. Samice nie wysiadują swoich jaj, tylko podrzucają je innym ptakom do gniazd.
Odgłosy ptaków – zabawa słuchowa.
Rodzic odtwarza i nazywa odgłosy wydawane przez różne ptaki, np. (bocian, kukułka, wróbel, skowronek, sroka, sikorka).
https://www.youtube.com/watch?v=dRcEprzTxTA
https://www.youtube.com/watch?v=nZ8DJa4Oc8w
https://www.youtube.com/watch?v=qG9W69vlmSA
Co to za owad? – zabawa w rozwiązywanie zagadek.
Rodzica przedstawia dziecku ilustracje przedstawiające różne owady, krótko opisuje. Następnie dziecko losuje pierwszą zagadkę i próbuje wskazać właściwego owada.
Kiedy z łąki zniknie rosa,
do słodyczy leci… (osa).
Dziś podadzą nam na stoły
miodek pracowite … (pszczoły).
Bzyka ciągle koło ucha
to natrętna, mała … (mucha).
Miło czytać dzieciom wiersze,
gdy za oknem słychać …(świerszcze).
Jest w kropeczki, szuka słonka,
śpi na listkach – to … (biedronka).
Na lot nocą sposób ma
szara, niepozorna … (ćma).
Bardzo lubi leśny gąszcz
i brzmi w trzcinie – zwie się … (chrząszcz).
Na koniec dzieci wykonują zadanie w kartach pracy – nazywają owady przedstawione na rysunku, doskonalą umiejętność przeliczania.
Kropki biedronki – Rodzic czyta wiersz.
Kropki biedronki
Biedronka siedem kropek miała.
Pierwszą od rosy dostała,
drugą od słonka złotego,
trzecią od wiatru halnego.
Czwartą od kropelki deszczu,
piątą od ziemi karmicielki.
Szóstą od dziada, co przechodził drogą,
siódmą już nie wiem od kogo.
Wszystkie siedem nosiła w komplecie,
ażeby szczęście dawały dzieciom.
Ile kropek miała biedronka? Od kogo dostała pierwszą, drugą, trzecią, … kropkę?
Motylek – praca plastyczna według pomysłu rodzica.
Gniazda – zabawa w tworzenie gniazd z dostępnych materiałów, np. z klocków, patyków, itp.
Wiosna zamawia kolor … – zabawa ruchowa w przydomowym ogrodzie doskonaląca szybkość oraz spostrzegawczość.
Rodzic jest wiosna i woła: Wiosna zamawia kolor! I podaje nazwę koloru. Dziecko musi jak najszybciej dotknąć dowolnego przedmiotu w wywołanym kolorze. Każdy przedmiot może być dotknięty tylko przez jedną osobę.
Miłej Zabawy
Wiosenne Kwiaty
02.04.2020
Wiosenne kwiaty
Temat: WIOSENNE KWIATY
Ćwiczenia poranne – zestaw I lub według pomysłu rodzica.
Kwiaty rosną, kwiaty więdną – zabawa ruchowa wzmacniająca duże grupy mięśniowe. Na hasło: Kwiaty więdną – dzieci wykonują przysiad podparty, na hasło: Kwiaty rosną – powoli prostują się do pozycji stojącej.
Krokusy
Danuta Gellnerowa
Wybiegły
krokusy spod śniegu
i zatrzymały się w biegu.
Nad nimi góry wysokie,
a jeszcze wyżej obłoki,
a one takie malutkie
jak krasnoludki.
Rozmowa na podstawie wiersza i ilustracji przedstawiających wiosenne kwiaty – krokusy, przebiśniegi, pierwiosnki, tulipany, żonkile. Rodzic opisuje kwiaty, wyjaśnia pojęcie „rośliny chronione” i wskazuje kwiaty, które są w Polsce pod ochroną: przebiśnieg, krokus, pierwiosnek. Następnie podaje nazwę kwiatka, a dziecko wskazuje go na ilustracji i dzieli jego nazwę na sylaby.
Od nasionka do roślinki – kontynuowanie zabawy badawczej „Fasolka w słoiku”. Obserwowanie słoika i utrzymywanie ręcznika lub waty w wilgoci.
Wiosenny kwiat – praca plastyczna.
Potrzebne materiały: rolka po papierze toaletowym, zielona farba lub kolorowy papier, klej, nożyczki. Dzieci oklejają lub malują rolkę po papierze toaletowym. Następnie wypychają poszczególne części krokusa, liście i trawę. Wsuwają jedną część kwiatu w drugą. Z pomocą rodzica lub samodzielnie wykonują cztery nacięcia na górze rolki i wsuwają w nie krokus. Przyklejają do rolki liście i trawę.
Propozycja wysłuchania bajki.
https://www.youtube.com/watch?v=aA5bow4HNEs
Kwiaty w ogrodzie – obserwacje przyrodnicze w przydomowym ogródku.
Miłej Zabawy
Wiosna jest piękna
03.04.2020
Wiosna jest piękna
Temat: WIOSNA JEST PIĘKNA
Ćwiczenia poranne – zestaw I lub według pomysłu rodzica.
Kwiaty rosną, kwiaty więdną – zabawa ruchowa wzmacniająca duże grupy mięśniowe. Na hasło: Kwiaty więdną – dzieci wykonują przysiad podparty, na hasło: Kwiaty rosną – powoli prostują się do pozycji stojącej.
Ile płatków mają kwiatki? – zabawa słuchowa z liczeniem.
Potrzebne materiały: papierowe kółka o średnicy 5cm – 1szt i 3cm – 6szt.
Rodzic może klaskać lub uderzać dłonią w wybrany przedmiot. Zadaniem dziecka jest ułożenie dookoła środka kwiatka tylu płatków, ile dźwięków usłyszy. Zabawę powtarzamy kilka razy zmieniając liczbę uderzeń w bębenek oraz sprawdzając poprawność wykonania zadania.
Cztery żabki – wierszyk z pokazywaniem.
Małgorzata Barańska
W stawie żyją cztery żabki. Dzieci wysuwają kolejno cztery palce
jednej dłoni, zaczynając od palca wskazującego;
Każda ma po cztery łapki, poruszają czterema palcami obu dłoni,
Nie za duże, nie za małe, bez kciuków;
do skakania doskonałe. Opierają po cztery palce obu dłoni na podłodze i naśladują nimi żabie skoki.
Żabie skoki – zabawa skoczna z przeliczaniem.
Dzieci chodzą swobodnie po pokoju, na hasło: STOP! – zatrzymują się i obserwują rodzica, który naśladuje żabę, podskakując np. cztery razy w miejscu. Zadaniem dzieci jest pokazać na palcach, ile podskoków wykonał rodzic, a następnie podskoczyć tyle razy, ile palców pokazały.
Porządkujemy klocki – klasyfikowanie według długości.
Dzieci sortują dostępne w domu klocki według długości – od najkrótszego do najdłuższego i odwrotnie, następnie wskazują, które są najdłuższe, a które najkrótsze. Porównują długość poszczególnych klocków. Rodzic zwraca uwagę na to, aby punkt przyłożenia był wspólny. Zachęca dziecko do formułowania wypowiedzi, np. Czerwony klocek jest dłuższy od zielonego, ale krótszy od żółtego. Z pomocą rodzica dziecko może zmierzyć ich długości za pomocą linijki.
Propozycja bajki do obejrzenia:)
https://www.youtube.com/watch?v=T3IAvvLLzhw
Zabawy dowolne w przydomowym ogrodzie.
Nasłuchiwanie śpiewu ptaków – zabawa z elementami skrętu tułowia.
Dzieci przykładają dłoń do prawego ucha, potem do lewego, następnie spoglądają z równoczesnym skrętem tułowia oraz głowy raz w lewo, raz w prawo, bez odrywania nóg od podłogi.
Miłej Zabawy
Szukamy wiosny
06.04.2020
Szukamy wiosny
Temat: SZUKAMY WIOSNY
Ćwiczenia poranne – zestaw I lub według pomysłu rodzica.
Ptaszki dziobią ziarenka – zabawa z elementami czworakowania. Dzieci chodzą na czworakach po podłodze, co jakiś czas uginają ręce w łokciach i zbliżają czoła do podłogi, naśladując dziobanie ziarenek.
Kim jest odkrywca? – rozmowa inspirowana wierszem.
Może zobaczymy
Idźmy leśną ścieżką,
cicho, cichuteńko
może zobaczymy
sarniątko z sarenką.
Może zobaczymy
wiewióreczkę małą,
jak wesoło skacze
z gałęzi na gałąź.
I niech nikt po lesie
nie gwiżdże, nie woła –
może usłyszymy
pukanie dzięcioła.
A może zaśpiewa
między gałązkami
jakiś mały ptaszek,
którego nie znamy.
I będzie nas witał
wesołą piosenką,
tylko idźmy lasem
cich, cichuteńko.
Pytania do wiersza: Kim jest tropiciel? Jak powinien się zachowywać?
Przykładowe wnioski: To cierpliwy obserwator przyrody, który „wtapia” się w otoczenie, nie kręci się, nie wierci, nie szeleści, nie wzdycha i nie kicha.
Ekwipunek odkrywcy – zabawa dydaktyczna.
Przygotowujemy plecak turystyczny, do którego dzieci będą wkładać przedmioty, które ich zdaniem mogą się przydać tropicielowi podczas poszukiwania wiosny. Wśród przedmiotów powinny się znaleźć np.: długie spodnie, bluza, kurtka, skarpety, pełne buty, czapka z daszkiem, lornetka, aparat fotograficzny, notes, karimata lub koc, woda, lub zdjęcia tych przedmiotów. Wkładając przedmioty do plecaka, dzieci uzasadniają swój wybór.
Jak działa termometr? – oglądanie i obserwacja działania termometrów. Rodzic pokazuje dziecku różne rodzaje termometrów: elektroniczny, rtęciowy, termometr okienny, pokojowy. Wyjaśnia przeznaczenie zgromadzonych termometrów. Wyjaśnia działanie termometru, kładzie go na kaloryferze, a następnie wkłada go do lodówki.
Zabawy dowolne w przydomowym ogrodzie, prowadzenie obserwacji przyrodniczych.
Miłej Zabawy
Ćwiczenia gimnastyczne
Ćwiczenia gimnastyczne
Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw I
Ćwiczymy z butelkami – zestaw ćwiczeń gimnastycznych z wykorzystaniem plastikowych butelek (opracowanie Katarzyna Tomiak-Zaremba).
-
Slalom między butelkami – zabawa bieżna. Rodzic ustawia butelki plastikowe w linii w odstępach około metra. Dzieci przebiegają między butelkami, starając się ich nie przewrócić. Zabawę powtarzamy kilka razy.
-
Skłony z butelką – ćwiczenia tułowia. Dzieci kładą butelkę przed sobą. Wykonują skłon, w miarę możliwości przy wyprostowanych w nogach kolanach i sięgają po butelkę. Łapią jedną dłonią za spód, drugą za lejek butelki i podnoszą ją wysoko nad głowę. Pozostają chwilę w tej pozycji, po czym wykonują skłon i kładą butelkę na podłodze. Ćwiczenie powtarzamy kilka razy.
-
Przenieś butelkę – ćwiczenia mięśni brzucha. Przed przystąpieniem do wykonywania tego i następnego ćwiczenia dzieci powinny zdjąć buty i skarpetki. W siadzie prostym podpartym dzieci próbują złapać butelkę stopami. Przenoszą ją nieco na bok i odstawiają *** kładą się na plecy i przenoszą butelkę za głowę. Ćwiczenie powtarzamy kilka razy.
-
Masaż stóp – ćwiczenia stóp. Dzieci w siadzie prostym podpartym opierają delikatnie bosą stopę na butelce. Masują podeszwę stopy, poruszając butelkę w przód i w tył. Starają się nie zgnieść butelki. Po kilku powtórzeniach zmieniają nogę. Mogą też poruszać butelką obunóż.
-
** Kłody pod nogami – zabawa skoczna. Układamy kilka butelek (na boku) w rzędzie w odległości około 30 cm; dzieci przeskakują przez nie obunóż.
-
Masaż pleców – ćwiczenie uspokajające w parach. Dziecko kładzie się na brzuchu. Rodzic delikatnie przesuwa butelkę po jego plecach. Po chwili następuje zmiana.
-
Odpoczynek z butelką – ćwiczenia oddechowe. Możemy włączyć spokojną muzykę. Dziecko kładzie się na dywanie na plecach. Na brzuchu umieszcza butelkę. Wykonuje głębokie wdechy i wydechy i obserwuje, jak butelka przemieszcza się w górę przy wdechu i w dół przy wydechu.
Miłej Zabawy
Co to jest pogoda?
Co to jest pogoda?
Dzień 07.04.2020 – wtorek
Temat: Co to jest pogoda?
Ćwiczenia poranne – według pomysłu rodzica.
Pada deszcz – dzieci powoli przemieszczają się po pokoju, trzymając jakiś przedmiot na głowach, np. książkę i pilnując, aby nie spadały.
Dotknij czegoś, w kolorze… – zabawa doskonaląca znajomość kolorów i orientację w przestrzeni.
Na hasło: Dotknij czegoś, co jest niebieskie – dzieci jak najszybciej starają się dotknąć przedmiotu w tym kolorze.
Jaka będzie pogoda? – rozmowa na temat prognozy pogody, wykonanie kalendarza pogody. Rodzic ogląda z dzieckiem prognozę pogody w TV – dzisiejszą na jutro i na najbliższe dni. Zadaje pytania: Skąd wiadomo jaka będzie pogoda? Co zostało zapowiedziane na najbliższe dni? Czy prognozy zawsze się sprawdzają? Wspólnie przypominamy nazwy kolejnych dni tygodnia oraz symbole charakterystycznych zjawisk pogodowych. Dokładnie opisujemy i omawiamy znaczenie symboli pogody. Następnie ustalamy, czy prognoza na dziś się sprawdziła. Na koniec dzieci wykonują kalendarze z prognozą pogody na najbliższy tydzień, korzystając z dostępnych prognoz. Pozostawiają w kalendarzach miejsce na dorysowanie lub doklejenie własnych spostrzeżeń.
Pogoda jest jak… – zabawa w kończenie zdań. Rodzic zachęca dziecko do swobodnych wypowiedzi na temat zjawisk pogodowych. Dzieci kończą zdania, np. Gdy jest zimno, to … Deszcz jest jak … Gdy pada grad, to … W wielkie upały można …
Obrazy pogody – praca z obrazkiem. Każda z pór roku charakteryzuje się pewnymi cechami, np.. latem jest bardzo gorąco, jesienią pada deszcz i sytuacja ta regularnie powtarza się od wieków. Możemy obejrzeć z dzieckiem zdjęcia pokazujące zjawiska pogodowe charakterystyczne dla różnych pór roku. Można zachęcić dziecko do opisania pogody, zabawa w prezentera.
Odgłosy pogody – zabawa twórcza z gazetami. Tworzenie interpretacji ruchowej odgłosów zjawisk atmosferycznych z wykorzystaniem gazet lub folii. Dzieci wsłuchują się w dźwięki i reagują na każdą zmianę, np. wiatr – płynne ruchy gazety, deszcz – szeleszczenie gazetą, burza – rwanie gazety.
Ślady pogody – obserwacje przyrodnicze w przydomowym ogrodzie. Obserwowanie z dzieckiem i opisywanie aktualnej pogody i pozostawionych przez nią śladów, np. kiełkujące i kwitnące rośliny, kałuże albo suchy piach. Można też zwrócić uwagę dziecka na ubranie, które trzeba dobrać do pogody.
Miłej Zabawy
Jak zmienia się pogoda?
08.04.2020
Jak zmienia się pogoda?
Dzień 08.04.2020 – środa
Temat: Jak zmienia się pogoda?
Ćwiczenia poranne – według pomysłu rodzica.
Rzeźba z lodu – dzieci stają na jednej nodze, a drugą uginają. W tej pozycji na ugiętej nodze zawieszamy np. ręcznik i próbujemy jak najdłużej zachować równowagę.
Jaka to pogoda? – zagadki przyrodnicze.
Widzicie je we dnie,
nie ma go w nocy.
Zimą grzeje słabo,
latem z całej mocy. (słońce)
Kto podlewa
w lesie drzewa? (deszcz)
Nie deszcz
i nie grad
spada z nieba,
bieli świat. (śnieg)
Unosi szybowce,
popycha żaglowce,
obraca wiatraki –
siłacz z niego taki. (wiatr)
Na koniec możemy zaproponować dziecku wspólną zabawę w tworzenie zagadek.
Jesteśmy badaczami zjawisk atmosferycznych – zabawy badawcze. Karty pracy.
Rodzic tłumaczy dziecku, że jest wiele czynników, które mają wpływ na pogodę. Jednym z nich jest powietrze i wiatr, czyli powietrze w ruchu. Wspólnie z dzieckiem ustalamy odpowiedź na pytanie: Czy powietrze ma siłę? Proponujemy wykonanie eksperymentu. Do eksperymentu potrzebny będzie balon, który kładziemy na stole. Na baloniku układamy książkę. Potem wdmuchujemy powietrze do balonika, a książka unosi się do góry.
Wniosek: powietrze ma siłę, może podnieść książkę.
Czasem, gdy ciśnienie jest wystarczająco duże, może unieść nawet ciężarówkę – tak działają podnośniki pneumatyczne.
Aby sprawdzić, jaką siłę ma wiatr ( czyli przemieszczające się powietrze), rodzic przygotowuje na stole kilka przeszkód. Układa i mocuje ścieżkę – labirynt z pozwijanej gazety przy użyciu taśmy klejącej. Dzieci przez słomki dmuchają w papierowe kullki lub piłeczki pingpongowe tak, aby precyzyjnie przeprowadzić je przez labirynt.
Wniosek: wiatr ma siłę, może poruszać papierowe kulki. Czasem, gdy wiatr jest wystarczająco silny, może unieść nawet cały budynek. Taki wiatr to huragan.
Oprócz zjawisk groźnych takich jak huragan, możemy obserwować też zjawiska przyjemne, np. tęczę.
Zabawa z tęczowymi kolorami przy użyciu kolorowych cukierków. Dzieci układają drażetki na brzegu talerza i obserwują, co się dzieje po wlaniu wody na środek naczynia. Talerz powinien stać w jednym miejscu. Następnie możemy wykonać zadanie w kartach pracy. (karty pracy cz. 3, s. 38 – 39).
Zabawy dowolne w przydomowym ogrodzie.
Miłej Zabawy
Pogoda może się zmieniać
09.04.2020
Pogoda może się zmieniać
Dzień 09.04.2020 – czwartek
Temat: Pogoda może się zmieniać
Ćwiczenia poranne – według pomysłu rodzica.
Rzeźba z lodu – dzieci stają na jednej nodze, a drugą uginają. W tej pozycji na ugiętej nodze zawieszamy np. ręcznik i próbujemy jak najdłużej zachować równowagę.
Moja ulubiona pogoda – praca plastyczna. Wykonana dowolną techniką według pomysłu rodzica.
Kwiecień plecień, bo przeplata – trochę zimy, trochę lata – zabawa dydaktyczna, słowna. Wspólnie z dzieckiem wyjaśniamy tytułowe przysłowie i przypominamy inne powiedzenia na temat pogody, m.in. W marcu, jak w garncu.
Zachęcamy dziecko do opisania pogody na jutrzejszy dzień. Dzieci odwołują się do wykonanego wcześniej kalendarza. Następnie dziecko układa krótką wypowiedź na temat pogody z uwzględnieniem pór dnia, np. Rano będzie padał deszcz, w południe sypał śnieg, po południu będzie wiał silny wiatr, a wieczorem duże zachmurzenie. W zabawie można wykorzystać zdjęcia lub rysunki symboli pogodowych. Na zakończenie zabawy wykonujemy zadania w kartach pracy – dobieramy dzieciom ubrania dostosowane do pogody.
Karty pracy cz. 3, s. 40.
Rozpędzanie chmurek – ćwiczenia relaksacyjne. Dzieci wyobrażają sobie, że przyglądają się niebu pełnemu chmur. Dzieci kładą się na plecach na podłodze. Nogi ugięte w kolanach, opierają całymi stopami o podłogę, a ręce układają wzdłuż ciała. Na hasło: Rozpędzamy chmurki – wciągają powietrze nosem, płynnym ruchem kolistym unoszą ręce i kładą je za głową. Przy powrocie rąk do pozycji wyjściowej dzieci dalej „rozpędzają chmurki” poprzez mocne wydmuchiwanie powietrza ustami.
Zabawy dowolne w przydomowym ogrodzie.
Miłej Zabawy
Jakie są tradycje Świąt Wielkanocnych?
10.04.2020
Jakie są tradycje Świąt Wielkanocnych?
Dzień 10.04.2020 – piątek
Temat: Jakie są tradycje Świąt Wielkanocnych?
Ćwiczenia poranne – według pomysłu rodzica.
Jakie są tradycje Świąt Wielkanocnych? – próba odpowiedzi na pytanie na podstawie doświadczeń dzieci i opowiadania Agnieszki Galicy Bajeczka wielkanocna.
Bajeczka wielkanocna
Wiosenne słońce tak długo łaskotało promykami gałązki wierzby, aż zaspane wierzbowe Kotki zaczęły wychylać się z pączków.
– Jeszcze chwilę – mruczały wierzbowe Kotki – daj nam jeszcze pospać, dlaczego musimy wstawać?
A słońce suszyło im futerka, czesało grzywki i mówiło:
Tak to już jest, że wy musicie być pierwsze, bo za parę dni Wielkanoc, a ja mam jeszcze tyle roboty.
Gdy na gałęziach siedziało już całe stadko puszystych Kotków, Słońce powędrowało dalej. Postukało złotym palcem w skorupkę jajka – puk – puk i przygrzewało mocno.
Stu – stuk – zastukało coś w środku jajka i po chwili z pękniętej skorupki wygramolił się malutki, żółty Kurczaczek.
Słońce wysuszyło mu piórka, na głowie uczesało mały czubek i przewiązało czerwoną kokardką.
– Najwyższy czas – powiedziało – to dopiero byłoby wstyd, gdyby Kurczątko nie zdążyło na Wielkanoc.
Teraz Słońce zaczęło rozglądać się dookoła po łące, przeczesywało promykami świeżą trawę, aż w bruździe pod lasem znalazło śpiącego Zajączka. Złapało go za uszy i wyciągnęło na łąkę.
– Już czas, Wielkanoc za pasem – odpowiedziało Słońce – a co to by były za święta bez wielkanocnego Zajączka? Popilnuj Kurczaczka, jest jeszcze bardzo malutki, a ja pójdę obudzić jeszcze kogoś.
– Kogo? Kogo? – dopytywał się Zajączek, kicając po łące.
– Kogo? Kogo? – popiskiwało Kurczątko, starając się nie zgubić w trawie.
– Kogo? Kogo? – szumiały rozbudzone wierzbowe Kotki.
A Słońce wędrowało po niebie i rozglądało się dokoła, aż zanurzyło złote ręce w stogu siana i zaczęło z kimś rozmawiać.
– Wstawaj śpioszku – mówiło – baś, baś, już czas, baś, baś.
A to „coś” odpowiedziało mu głosem dzwoneczka : dzeń-dzeń, dzeń-dzeń.
Zajączek z Kurczątkiem wyciągali z ciekawości szyje, a wierzbowe Kotki pierwsze zobaczyły, że to „coś” ma śliczny biały kożuszek i jest bardzo małe.
– Co to? Co to? – pytał Zajączek.
– Dlaczego tak dzwoni? – piszczał Kurczaczek.
I wtedy Słońce przyprowadziło do nich małego Baranka ze złotym dzwonkiem na szyi.
– To już święta, święta, święta – szumiały wierzbowe Kotki, a Słońce głaskało wszystkich promykami, nucąc taką piosenkę:
W Wielkanocny poranek
Dzwoni dzwonkiem Baranek,
A Kurczątko z Zającem
Podskakują na łące.
Wielkanocne Kotki,
Robiąc miny słodkie,
Już wyjrzały z pączka,
Siedzą na gałązkach.
Kiedy będzie Wielkanoc?
Wierzbę pytają.
Nauka piosenki – Wełniany baranek.
Zagadki wielkanocne – utrwalenie wiedzy o zwyczajach wielkanocnych.
- Usiadły na gałązce wierzby kotki, jak na obrazie.Są szare, puchate, pewnie już wiesz, że to … (bazie)
- Gdy skorupka jajka pęka, wychodzi z jajeczka.Wygląda wtedy jak mała, żółciutka kuleczka. (kurczak)
- Mogą zaszywać się w lesie lub skakać po łące.Mogą też być czekoladowe to … (zające)
- Wełniane ma trzewiczki,wełniane rękawiczki. (baranek)
Koszyczek Wielkanocny – według pomysłu rodzica.
Zabawy dowolne w przydomowym ogrodzie.
Miłej Zabawy
Pogoda może nas zaskakiwać
14.04.2020
Pogoda może nas zaskakiwać
Dzień 14.04.2020 – wtorek
Temat: Pogoda może nas zaskakiwać
Ćwiczenia poranne według pomysłu rodzica lub z przyjacielem Kubusiem:
Do deszczu pasuje … – zabawa w skojarzenia. Rodzic siada naprzeciw dziecka i rzuca do dziecka piłkę. Podając słowo prosi dziecko o udzielenie odpowiedzi, które kojarzą mu się z usłyszanym słowem. Gdy dziecko złapie piłkę, podaje skojarzenie. Przykłady: parasol – deszcz, kałuża – kalosze, słońce – kapelusz.
Dla ułatwienia można przygotować ilustracje związane z pogodą.
Jaka będzie jutro pogoda? – rozmowa na podstawie wiersza.
Rodzic tłumaczy dziecku, że większość zmian pogodowych wynika z ruchów powietrza – wiatru. Następnie czyta wiersz.
Panie Wietrze
Panie Wietrze, panie Wietrze,
Czemu pan nie chodzi w swetrze?
Czemu pan udaje zucha,
Skoro sam pan chłodem dmucha?
Sam oziębia pan powietrze,
Oj, ostrożnie, panie Wietrze!
Gnając chmurki gdzieś na niebie,
Chce pan sam zaziębić siebie?
Jednak lepiej panie Wietrze,
O tej porze chodzić w swetrze.
Ani się pan sam spodzieje,
Jak pan siebie sam zawieje.
Liczka ma pan coraz bledsze,
panie Wietrze…
Pytania do wiersza: Jak wygląda wiatr? Czy można go zobaczyć? Kiedy wiatr jest nam potrzebny? Kiedy może być groźny? Czy wiatr można usłyszeć? Czy można go dotknąć, poczuć na skórze?
W celu doświadczenia podmuchu wiatru, możemy zaprezentować dziecku działanie wiatraka elektrycznego lub suszarki do włosów. Możemy również, próbować w warunkach domowych tworzyć wiatr. Na koniec zabawy możemy wykonać zadanie w kartach pracy Karty Pracy cz. 3, s. 41
Wiosenny ogródek – zabawa matematyczna.
Rodzic przygotowuje kartkę z przyklejoną łodygą kwiatu (np. patyczek do lodów lub słomka do napojów) oraz 10 pączków kwiatowych wyciętych z papieru. Dzieci słuchają opowiadania czytanego przez rodzica i wykonują polecenia:
Dziś od rana świeciło słońce i na łodydze pojawiły się cztery pączki kwiatów (dzieci układają pączki). Jednak zawiał wiatr i zabrał jeden z pączków (dzieci odkładają jeden pączek).
Zaczął padać lekki deszczyk i szybko wyrosły jeszcze trzy pączki (dzieci dokładają trzy pączki). Słonko sprawiło, że urosły dodatkowo dwa pączki (dzieci dodają dwa pączki).
Na koniec dzieci liczą, ile pączków ma roślina, a następnie przyklejają pączki i ozdabiają całość według własnego pomysłu.
Linki do ciekawych filmików:
Zabawy dowolne w przydomowym ogrodzie.
Miłej Zabawy
Co wiemy o pogodzie?
15.04.2020
Co wiemy o pogodzie?
Dzień 15.04.2020 – środa
Temat: Co wiemy o pogodzie?
Ćwiczenia poranne według pomysłu rodzica lub z przyjacielem Kubusiem.
Uwaga, zima wraca! – zabawa muzyczno – ruchowa.
Dzieci słuchają nagrania odgłosów łąki, leżąc swobodnie w dowolnej pozycji, np. na plecach, na brzuchu lub na boku. Gdy muzyka zmienia się na odgłosy wichury i deszczu – dzieci chowają się w bezpiecznym miejscu i zwijają się w kłębuszek (chowają głowę, podkurczają nogi, zaciskają ręce). Trwają w tej pozycji tak długo, aż ponownie usłyszą pierwszą melodię – wówczas wracają do leżenia w pozycji wyjściowej.
Każda pogoda jest dobra do zabawy – wykonanie plakatu.
Dzieci wybierają pogodę, którą darzą największą sympatią (słońce, deszcz, śnieg, wiatr). Pytamy dziecka: Dlaczego wybrało właśnie taką pogodę? Co jest najciekawszym atutem takiej pogody? W jakich porach roku ona występuje? Która pogoda jest najważniejsza? Z której pogody można zrezygnować?
Na plakacie dzieci przedstawiają mocne cechy wybranej pogody, stwarzając jej reklamę.
Prognoza pogody – zabawa bieżna.
Dzieci biegają w rytm skocznej muzyki instrumentalnej. Gdy muzyka przestaje grać, dzieci zatrzymują się i naśladują czynności wskazane przez rodzica:
Uwaga, pada deszcz! – stukają palcami o podłogę;
Uwaga, upał! – wachlują się rękami na wysokości twarzy;
Uwaga, lód! – ślizgają się po podłodze, nie odrywając nóg od podłogi;
Uwaga, ulewa! – kładą się na brzuchu na podłodze i naśladują pływanie żabką;
Uwaga, wichura! – kręcą się dookoła własnej osi.
Pogoda bez tajemnic – zabawa dydaktyczna.
Rodzic mówi zdania prawdziwe i fałszywe o pogodzie, a dzieci reagują na nie w ustalony sposób (np. prawda – podskakiwanie, fałsz – turlanie się).
Przykładowe zdania:
Deszcz pada tylko wiosną.
Śnieg może padać wiosną i jesienią.
Są trzy pory roku.
Burze są bezpieczne.
Wiosną kwitnie dużo kwiatów.
Deszcz nie jest nam potrzebny.
Najwyższe temperatury mamy latem.
Trzeba zakładać ubrania odpowiednie do pogody.
Gdy jest burza, można schować się pod drzewem.
Śnieg jest z wody.
Zabawy w ogrodzie.
Pogoda nam nie straszna – zabawa pantomimiczna. Rodzic zachęca dziecko do wykazania się indywidualną interpretacją poleceń z zachowaniem zasad bezpieczeństwa. Uczestnicy zabawy reagują na hasła: Niesiemy ciężki plecak. Spacerujemy przy silnym wietrze. Chodzimy po lodzie. Wchodzimy pod górę.
Miłej Zabawy
Multimedia przedszkolaka
16.04.2020
Multimedia przedszkolaka
DOBRE I NIEDOBRE BAJKI NA EKRANIE
Dzień 16.04.2020 – czwartek
Temat: Multimedia przedszkolaka
Ćwiczenia poranne według pomysłu rodzica lub „Gimnastyka z pluszakami”
Skaczemy – dziecko wybiera sobie maskotkę, z którą będzie ćwiczyć. Następnie wkłada maskotkę między kolana i skacze po całej podłodze tak, aby maskotka nie wypadła spomiędzy nóg.
Czego brakuje? – zabawa doskonaląca spostrzeganie wzrokowe.
Rodzic przygotowuje 4-5 zabawek i siada naprzeciw dziecka. Dziecko nazywa je i określa ich cechy (kolor, kształt, wielkość itp.). Następnie dziecko się odwraca, a rodzic chowa jedną zabawkę za plecami. Zadaniem dziecka jest określenie, czego brakuje. Prowadzący może stopniowo zwiększać liczbę zabawek układanych w szeregu.
Dawniej i dziś – zabawa dydaktyczna.
Rodzic prezentuje dziecku zdjęcia przedstawiające urządzenia elektroniczne: telewizor, komputer, telefon, aparat fotograficzny, kamerę, tablet, smartfon. Dziecko nazywa przedmioty oraz określa, do czego służą. Dzieci dobierają przedmioty w pary stary – nowy, wskazują podobieństwa i różnice. Rodzic zadaje pytania: Czy wszystkie przedmioty mają pary? Z jakich urządzeń korzystacie w domu? Do czego używacie poszczególnych urządzeń? Czy używacie ich sami, czy z mamą, tatą? Które urządzenie jest waszym ulubionym i korzystacie z niego najczęściej?
Maszyna do pisania – masażyk z wykorzystaniem wierszyka, zabawa w parach. Rodzic przedstawia zdjęcie maszyny do pisania. Wyjaśnia, ze dziś została zastąpiona przez komputer. Dziecko określa podobieństwa i różnice w wyglądzie maszyny i komputera. Następnie możemy rozpocząć z dzieckiem zabawę z wykorzystaniem wierszyka. Przed rozpoczęciem zabawy, należy wcześniej zapoznać dziecko z wyglądem litery A, B i C, kropka i przecinek.
Maszyna do pisania
Wkręcamy papier do maszyny (ostrożnie „przekręcamy” uszka dziecka do przodu) do pisania.
Wygładzamy kartkę papieru (gładzimy plecy wewnętrzną stroną dłoni) i piszemy: A…, B…, C…, przecinek, kropka
(piszemy palcem A, B, C, stawiamy przecinek i dużą kropkę) i … przesuwamy wałek.
Liczymy zabawki – zabawa matematyczna.
Rodzic przygotowuje zabawki, np. cztery samochody/lalki; trzy klocki; dwie piłki/maskotki; jedną kredkę. Rodzic przygotowuje obrazki lub rysunki wybranych zabawek oraz karteczki z liczbami od 1 do 4. Dzieci przeliczają zabawki i dopasowują do każdego obrazka kartonik z odpowiednią liczbą 1, 2, 3, lub 4. Na zakończenie możemy wykonać z dzieckiem dowolne karty grafomotoryczne Karty Pracy cz. 3, s. 42-51.
Uwaga zdjęcie! – zabawa bieżna. Dzieci biegają swobodnie po pokoju, na hasło: Zdjęcie! – zatrzymują się i przyjmują ciekawe pozy. Zabawę powtarzamy kilka razy.
Kręcimy film – zabawa rozwijająca kreatywność. Dzieci z pomocą rodzica nagrywają krótki filmik na dowolny temat, który będą mogły obejrzeć wspólnie z kolegami i koleżankami w przedszkolu, kiedy skończy się ten trudny dla wszystkich czas.
Chodzimy, skaczemy, biegamy – zabawa naśladowcza w przydomowym ogrodzie lub w domu ( w zależności od warunków atmosferycznych).
Dzieci chodzą po ogrodzie, a na hasło podane przez rodzica poruszają się w określony sposób.
Przykładowe hasła:
Pajacyki – na „raz” dzieci wykonują rozkrok z rozłożeniem rąk na boki, na „dwa” łączą nogi i opuszczają ręce wzdłuż tułowia;
Piłki – dzieci skaczą obunóż w dowolnych kierunkach;
Samochody – dzieci biegają po ogrodzie z „wyobrażoną” kierownicą w rękach.
Miłej Zabawy
Tablet i smartfon
17.04.2020
Tablet i smartfon
DOBRE I NIEDOBRE BAJKI NA EKRANIE
Dzień 17.04.2020 – piątek
Temat: Tablet i smartfon
Ćwiczenia poranne według pomysłu rodzica lub „Gimnastyka z pluszakami”
Winda – zabawa wzmacniająca duże grupy mięśni. Dzieci siedzą na podłodze z wyprostowanymi nogami i trzymają maskotki stopami. Następnie kilka razy bardzo wolno podnoszą i opuszczają stopy, starając się utzrymać pluszaki.
Głuchy telefon – zabawa dla całej rodziny, doskonaląca zmysł słuchu.
Dorośli i dzieci siedzą w kole na dywanie, rodzic rozpoczyna zabawę. Wymyśla słowo, lub zdanie. Następnie mówi je na ucho osobie siedzącej po prawej stronie, która szybko powtarza je na ucho kolejnej osobie. Zabawa trwa do momentu, kiedy ostatni uczestnik powtórzy tekst na głos i upewnimy się, że wiadomość została przekazana.
Co to za urządzenie? – zabawa dydaktyczna.
Rodzic wkłada do pudełka lub worka telefon. Dziecko wkłada rękę do pudełka lub worka i przez dotyk odgaduje nazwę urządzenia. Następnie możemy powtórzyć zabawę, zamieniając telefon na tablet. Potem rodzic przedstawia dziecku zdjęcia przedstawiające telefony z różnych epok. Dzieci wskazują podobieństwa i różnice. Wspólnie z dzieckiem próbujemy uporządkować je od tych, które powstały najwcześniej, do tych najnowszych. Rodzic zachęca dziecko do rozmowy, zadając pytania: Jaki telefon ma tata, mama? Czy w domu często korzystamy z telefonu, tabletu? Jakie sprawy można załatwić przez telefon? Do czego można wykorzystywać telefon i tablet? Czy Ty używasz telefonu lub tabletu? Jak myślisz, czy długie spędzanie czasu z telefonem i tabletem jest zdrowe?
W czasie rozmowy rodzic zwraca uwagę na pozytywne i negatyne aspekty korzystania z telefonu, np. podaje przykłady sytuacji, kiedy telefon może uratować komuś życie, i kiedy może być dla nas niebezpieczny lub szkodliwy. Podkreśla swoją rolę w kontrolowaniu, sposobu korzystania przez jego dziecko ze zdobyczy techniki.
Halo! Kto mówi? – rozmowa na podstawie wiersza Agnieszki Frączek
Halo! Kto mówi?
– Czy jest Krycha?
– A kto mówi?
– Ja ! Nie słychać?
– Krysia śpi … jest środek nocy.
– Eee … kwadransik po północy …
Nigdy nie śpię o tej porze,
Więc i Krycha spać nie może!
To co, mogę z nią pogadać?
Halo!
Czy rozmawiasz przez komórkę,
czy słuchawkę masz ze sznurkiem,
czy do kumpla dzwonisz z budki,
by pogadać pół minutki,
czy wygodnie siedzisz w domku
i obdzwaniasz tłum znajomków –
najpierw przedstaw się. Koniecznie!
Bo (choć brzmi to niedorzecznie)
trudniej poznać cię po głosie
niż po uszach lub po nosie.
Rodzic zachęca dziecko do rozmowy, zadając pytania: Jak oceiasz zachowanie osoby, która dzwoniła do Krysi? Czego nie zrobiła osoba, która dzwoniła? Dlaczego tak ważne jest, aby się przedstawić, kiedy do kogoś dzwonimy? Kiedy zadzwonił telefon? Czy wypada dzwonić do kogoś w środku nocy? Co zrobić, jeśli sprawa jest naprawdę pilna i nie można z nią zaczekać do rana?
Dzieci mogą „zatelefonować” do Krysi z wiersza i zaproponować swój sposób rozpoczęcia rozmowy, np.: Dobry wieczór, nazywam się Ewa Osówniak, wychowawczyni z przedszkola, przepraszam, że tak późno dzwonię, ale mam bardzo pilną sprawę. Czy mogłabym rozmawiać z Krysią?
Można też wspólnie z dzieckiem wykonać telefon do kogoś z rodziny.
Telefon – praca plastyczno – techniczna.
Potrzebne materiały: dwa plastikowe kubki lub opakowania po jogurtach, czy lodach, nożyczki, kolorowy papier samoprzylepny, nitka, ewentualnie wykałaczki lub zapałki.
Dzieci ozdabiają kubeczki elementami wyciętymi z kolorowego papieru. Następnie z pomocą rodzica w dnie każdego kubeczka robią dziurkę i przewlekają przez nią nitkę, która połączy dwa kubki. Na każdym końcu nitki zawiązujemy solidny supeł. W razie potrzeby można zabezpieczyć supeł zawiązując na jej końcu wykałaczkę lub zapałkę. Rodzic wyjaśnia dziecku, w jaki sposób należy korzystać z telefonu: gdy rodzic lub jedno z dzieci mówi do swojego kubeczka, drugie słucha, przykładając kubeczek do ucha. Trzeba pamiętać o tym, że to nitka przenosi drgania, więc aby telefon działał, musi być solidnie napięta i nie można jej dotykać.
Dostawa! – zabawa ruchowa doskonaląca precyzję ruchów. Rodzic wyznacza linię startu oraz mety. Każdy uczestnik otrzymuje kilka papierowych np. listków ( ich liczba musi być jednakowa dla wszystkich uczestników), które trzyma na otwartej dłoni. Zawodnicy muszą dotrzeć do linii mety, gubiąc jak najmniej listków.
Zabawy dowolne w ogrodzie przydomowym.
Miłej Zabawy
Ach, ta telewizja!
20.04.2020
Ach, ta telewizja!
DOBRE I NIEDOBRE BAJKI NA EKRANIE
Dzień 20.04.2020 – poniedziałek
Temat: Ach, ta telewizja!
Ćwiczenia poranne według pomysłu rodzica lub „Gimnastyka z pluszakami”
Zmęczone maskotki – zabawa z elementami czworakowania.
Dzieci czworakują po pokoju z maskotkami na plecach, starając się jak najdłużej utrzymać maskotkę na plecach.
W telewizji – rozmowa kierowana.
Rodzic zachęca dziecko do rozmowy na temat jego ulubionych programów oglądanych w telewizji. Dzieci opisują to, co lubią i czego nie lubią. Przykładowe pytania: Jakie są ulubione programy telewizyjne dziecka? Jakie bajki lubi oglądać? Jak długo można oglądać programy i bajki? Co oznaczają znaczki w lewym górnym rogu telewizora?
Wspólnie z dzieckiem możemy stworzyć w domu ranking bajek i programów, które są warte obejrzenia i tych, których dzieci powinny unikać. Potrzebna będzie duża kartka papieru, mazak, klej, czerwone i zielone kółka z kolorowego papieru. Przy „dobrych” bajkach (pokazujących pozytywne wzorce wartości, jak np. przyjaźń, pomoc słabszym, tolerancja, budujących pozytywny stosunek do świata i wiarę w siebie) dzieci przyklejają zielone kółeczka, przy „złych” (wzbudzających lęk i niepokój, pokazujących agresję) – czerwone.
Książka z bajkami – słuchanie opowiadania, burza mózgów.
Książka z bajkami
Wszyscy zapomnieli o książce z bajkami. Pozwolili, by pokryła się kurzem, bo, kartki jej się wystrzępiły i powyginały. Nikt nie chciał czytać bajek.
Dzieci krzywiły się:
– Wolimy gry komputerowe. Albo film! Książkę wyrzucono na śmietnik. Wiatr targał jej kartki, deszcz rozmywał obrazki. I gdyby nie pewna wróżka, schrupałby ją tłusty szczur.
– Ooo! – zawołał ucieszony. Chyba coś znalazłem! Mniam, mniam.
– Nie! – pisnęła wróżka. – Czary – mary!
Książka przefrunęła szczurowi koło nosa. Wróżka złapała ją i z żalu zapłakała. Tak zniszczonej książki jeszcze nie widziała.
Cały dzień ją czyściła, wygładzała, sklejała, prostowała. (…)
Pod wieczór książka wyglądała jak nowa.
„Komu by ją dać?” – rozmyślała.
Akurat były imieniny dziadka Anatola i wróżka wpadła na świetny pomysł.
Puk, puk – zastukał listonosz:
– Paczka dla pana Anatola!
– Dziadku co dostałeś? – pytały zaciekawione dzieci.
– Książkę z bajkami! – wykrzyknął starszy pan. – Miałem taką samą, gdy byłem małym chłopcem! Nawet nie obejrzał innych prezentów, tylko usiadł i zaczął czytać. Jakby mu lat ubyło. Przypomniał sobie, że jak był tyci, tyci, nie wyższy od stołu, te same bajki czytała mu jego mama.
– Przeczytaj coś głośno, dziadku! – poprosiły dzieci.
Były ciekawe, co niezwykłego może być na tych kartkach.
I dziadek zaczął czytać drżącym głosem. Mama aż popłakała się z radości, gdy królewna z bajki spotkała swojego księcia. Dzieci też się wzruszyły. Niesamowite! Przy grach komputerowych nigdy im się to nie zdarzyło.
Książka z bajkami stała odtąd na honorowym miejscu w biblioteczce dziadka. Kiedy wieczorami stamtąd znikała, dziadek nie martwił się, bo wiedział, gdzie jej szukać. Dzieci odkryły bowiem, że bajki są doskonałym sposobem na piękne sny.
Źródło: Grażyna Bąkiewicz, Dzieci czytają. Ogród bajek, Papilon, Poznań 2011 s. 26-27.
Rodzice wspólnie z dziećmi określają plusy i minusy czytania bajek, oglądania telewizji, grania w gry komputerowe. Wszystkie pomysły można spisać na dużym arkuszu papieru.
Zabawy z książkami – zabawa matematyczna.
Dzieci przeliczają książki znajdujące się w domowej biblioteczce. Segregują je ze względu na tematykę, np. na bajki, książki przyrodnicze, encyklopedie, książki dla dorosłych. Ustalają, których książek jest najwięcej, a których – najmniej, układają książki od największej do najmniejszej i odwrotnie.
Na koniec zabawy dzieci mogą wykonać zadanie – KARTY PRACY cz. 4, s. 4 ( dzieci układają i przyklejają z wyklejanki robota, rysują robota według własnego pomysłu).
Kum, Kum! – zabawa ortofoniczna na podstawie wiersza Doroty Kossakowskiej „Wiosenny koncert”
Dzieci powtarzają onomatopeje występujące w podanym utworze.
Nasza ulubiona bajka – słuchanie bajki czytanej przez rodzica.
Dzieci wspólnie z rodzicem wybierają bajkę, której chcą wysłuchać. Następnie kładą się lub wygodnie siadają i uważnie słuchają tekstu, po czym własnymi słowami opowiadają treść bajki. Jeżeli to możliwe, dzieci mogą obejrzeć filmową adaptację czytanej bajki, np. z nagrania lub w telewizji. Na koniec dzieci próbują wymienić różnice między wersją pisaną i filmową. Rodzic zachęca dziecko do wypowiedzi zadając pytania, np.: Dlaczego warto słuchać bajek czytanych przez dorosłych w domu/w przedszkolu? Dlaczego warto uczyć się czytać?
Bajkowe kolorowanie – kolorowanie ulubionych postaci z bajek.
Dzieci wybierają kolorowanki spośród dostępnych w domu. Kolorują i ozdabiają je według własnych pomysłów
Zabawy dowolne w przydomowym ogrodzie.
Miłej Zabawy
Dobre gry i zabawy
21.04.2020
Dobre gry i zabawy
DOBRE I NIEDOBRE BAJKI NA EKRANIE
Dzień 21.04.2020 – wtorek
Temat: Dobre gry i zabawy
Ćwiczenia poranne według pomysłu rodzica lub „Gimnastyka z pluszakami”
Złap mnie! – zabawa z elementami rzutu. Rodzic i dziecko stają naprzeciw siebie w odległości około dwóch metrów. Delikatnie rzucają wybraną maskotkę do siebie.
Roześmiane buzie – zabawa budząca pozytywne emocje. Do tej zabawy potrzebne będą małe lusterka. Następnie dzieci uśmiechają się do siebie w lusterkach. Rodzic może zadać pytania, np.: Czy lubimy, gdy ktoś się do nas uśmiecha? Kiedy się uśmiechamy? Kiedy uśmiecha się mama, tata, siostra, brat, …? Czy warto być uśmiechniętym i miłym dla innych? Co to są żarty?
Rodzic może podać przykłady żartów, np.: Śnieg jest czerwony. Bocian mówi ku – ku, a kukułka kle – kle. Wszędzie pada deszcz a u mnie z nieba spadają czekoladki.
Następnie dzieci wspólnie z rodzicem lub samodzielnie mogą zabawić się w wymyślanie własnych żartów oraz zastanawiają się nad różnicami między żartem a kłamstwem, dowcipem a robieniem komuś przykrości.
Robimy porządki – zabawa matematyczna, przeliczanie, porównywanie liczebności zbiorów. Do zabawy potrzebne będą, np.: patyczki, klocki, kapsle, guziki oraz obręcze lub pudełka. Dzieci segregują liczmany, wkładając je do poszczególnych obręczy. Przeliczają przedmioty, wskazują, których jest najwięcej, których – najmniej.
Co nie pasuje? – zabawa doskonaląca umiejętność wykluczania ze zbioru. Przydatne będą elementy z poprzedniej zabawy. Do pudełek lub obręczy wkładamy po kilka liczmanów, w tym jakiś niepasujący do pozostałych, np.: trzy patyczki i kapsel, dwa klocki i patyczek, cztery kapsle i guzik.
Ułóż tak, jak słyszysz – zabawa doskonaląca koordynację wzrokowo-słuchową. Rodzic wymienia kolejne przedmioty, np.: zielony patyczek, czerwony guzik, żółty kapsel. Zadaniem dzieci jest układanie ich przed sobą w kolejności podawanej przez rodzica. Na koniec dzieci mogą wykonać zadanie – kolorowanie obrazka według kodu – KARTY PRACY cz. 4, s. 5.
Gdzie mieszkają zabawki? – zabawa doskonaląca orientację w przestrzeni.
Dzieci rozmieszczają zabawki według poleceń rodzica, np.: Brązowy miś mieszka na parapecie. Lalka mieszka na półce obok czerwonego samochodu.
Obrazy z baniek mydlanych w przydomowym ogrodzie.
Potrzebne materiały: urządzenie do puszczania baniek mydlanych, duży arkusz papieru (możemy zastąpić folią spożywczą) barwniki spożywcze.
Na ogrodzeniu lub ściance umieszczamy duży arkusz papieru ( lub folię spożywczą wokół drzew). Do pojemnika z płynem do robienia baniek wlewamy po parę kropel barwników spożywczych. Dzieci zanurzają przyrządy do robienia baniek w kolorowych płynach. Następnie dmuchają, aby bańki mydlane rozpryskiwały się na papierze lub folii, tworząc kolorowe wzory.
Przykładowy przepis na płyn do baniek
Z czego robić bańki mydlane? Można przygotować własny płyn (np. 1 litr wody + 2 lub 3 łyżki płynu do mycia naczyń + 1 łyżeczka gliceryny) lub kupić gotowy. Przygotowanie dobrego płynu wymaga sporo pracy, woda z kranu ma różną twardość w zależności od regionu lub nawet dzielnicy, co wpływa na efekt końcowy. Można wypróbować wodę destylowaną.
INNE PRZEPISY NA PŁYN DO BANIEK:
1. 150ml płynu do mycia naczyń Fairy Original, 350ml wody, 2 łyżeczki cukru
2. 1 litr wody + 2 lub 3 filiżanki płynu do mycia naczyń + 1 łyżeczka gliceryny
BAŃKOWE PORADY
1. Dodaj glicerynę do płynu domowej roboty do baniek mydlanych – opóźnia parowanie wody a tym samym przedłuża „żywotność” bańki mydlanej
2. Użyj wody destylowanej do produkcji płynu do baniek. Woda z kranu bywa zbyt twarda.
3. Przygotuj płyn do baniek dzień przed użyciem i włóż go na noc do lodówki. Przed użyciem doprowadź do temperatury pokojowej.
4. Usuń pianę z powierzchni płynu przed robieniem baniek – piana nie pozwala zrobić ładnej, dużej bańki – fragmentuje taflę. Nie majtaj w płynie przyrządami do robienia bańki!
5. Najlepsza pogoda do robienia baniek to pochmurny, wilgotny dzień z niewielkim wietrzykiem.
6. „Rzucaj” bańki, zamiast je wydmuchiwać. Ruchy powinny być niezbyt szybkie i płynne.
7. Jeżeli wychodzi dużo małych baniek zamiast jednej dużej – prawdopodobnie dmuchasz zbyt mocno.
8. Zakończ robienie bańki skrętem nadgarstka, aby ją zamknąć, zanim odleci.
Źródło: http://www.banki-mydlane.com.pl/zrobtosam.html
Miłej Zabawy
Spędzamy czas bez multimediów
22.04.2020
Spędzamy czas bez multimediów
DOBRE I NIEDOBRE BAJKI NA EKRANIE
Dzień 22.04.2020 – środa
Temat: Spędzamy czas bez multimediów
Ćwiczenia poranne według pomysłu rodzica lub „Gimnastyka z pluszakami”
Z nogi na nogę – zabawa wzmacniająca duże grupy mięśni. Dzieci siadają w siadzie rozkrocznym. Kładą sobie maskotkę na stopie, a następnie ręką podnoszą ją wysoko i kładą na drugiej stopie.
Zabawne ruchy – zabawa naśladowcza.
Rodzic demonstruje zabawny sposób poruszania się. Reszta uczestników zabawy go naśladuje. Po chwili może nastąpić zmiana ról.
Czarne i czerwone punkty – zabawa logiczno-matematyczna.
Rodzic przygotowuje kartki z punktami w kolorze, np.: czarnym i czerwonym oraz czarne i czerwone mazaki lub kredki.
Nudzimisie – pierwsze spotkanie – słuchanie opowiadania.
Nudzimisie – pierwsze spotkanie
Wszystko zaczęło się pewnego jesiennego popołudnia. Szymek siedział na środku pokoju, otoczony zabawkami i krzyczał, ile sił w gardle:
– Nudzi mi się! Nudzi mi się!
Niestety nikt na ten oczywisty i wyrażany dość głośno fakt, nie zareagował. Starsza siostra Szymka , Aga, udawała, że nic się nie dzieje. Być może według niej naprawdę nic godnego uwagi się nie działo. Przecież słuchała tego okrzyku niemal codziennie. Tata siedział schowany tam, gdzie mógł najdalej, czyli w łazience, i udawał, że jest bardzo zajęty naprawianiem wieszaka. Natomiast mama Szymka była święcie przekonana, że okrzyk syna nie dotyczy jej osoby, ale skierowany jest właśnie do taty. Wobec takiego braku zainteresowania chłopiec siedział wśród zabawek i krzyczał bez przerwy. Wreszcie tata stracił cierpliwość. Westchnął ciężko i poszedł do pokoju. Spojrzał na podłogę zasłaną zabawkami i zapytał: GDZIE?
– Co gdzie? – zapytał Szymek.
– Gdzie są te NUDZIMISIE?
– Nudzimisie?! – nie rozumiał Szymek.
– No tak, przecież wołasz je od pięciu minut bez przerwy – stwierdził tata.
Szymek uznał, że tata najwyraźniej żartuje z jego poważnego problemu, jakim było nudzenie się, i wykrzywił buzię w grymasie niezadowolenia. Tata chyba nie żartował, bo rozejrzał się po pokoju, zajrzał nawet we wszystkie najciemniejsze kąciki i powiedział tonem odkrywcy:
– Nie ma!
– Czego nie ma? – ponownie nie zrozumiał chłopiec.
– Raczej kogo? Nudzimisiów oczywiście.
– Taatoo …! – wykrzyknął zdenerwowany Szymek.
– Zaraz, zaraz! – zawołał z kolei tata i podszedł do synka. – To ty nie wiesz nic o nudzimisiach?
– Niee … – odparł chłopczyk i otworzył buzię ze zdziwienia. W swoim długim pięcioletnim życiu słyszał o najróżniejszych bajkowych stworzeniach, ale o nudzimisiach NIGDY.
Tata usiadł na podłodze i zaczął mówić tajemniczym głosem, niemal szepcząc:
– Bo wiesz daleko stąd, ale nie wiadomo gdzie, … zresztą może jest to nawet najzupełniej blisko, ale nikt tam nie był, więc nie wiem na pewno, jest bajkowa piękna i tajemnicza kraina. W tej krainie mieszkają nudzimisie, które zawołane przez nudzące się dzieci przychodzą tu, żeby się z nimi pobawić.
– Nie wierzę! – zawołał Szymek, wydymając usta.
– Nie, to nie! – tata udał obrażonego i wstał z podłogi. – Ale kiedy się je woła i woła, to one naprawdę mogą przyjść.
– Nieee …? – ni to zapytał, ni to zaprzeczył Szymek, ale jakoś bez przekonania.
– Właśnie, że tak – zdecydowanie potwierdził tata. Trzeba się tylko uważnie przyglądać, żeby ich nie pomylić.
– Z czym można je pomylić? – zaciekawił się chłopiec.
– Noo … na przykład z myszami – powiedział tata trochę niepewnie.
– Ale u nas nie ma myszy – odparł Szymek i z powątpiewaniem rozejrzał się po podłodze.
– No niby nie ma … jak dotąd – zgodził się tata – jednak patrząc na ten bałagan na podłodze, myślę, że spokojnie mogłyby się tu schować, a ty byś ich nie zauważył.
Szymon rozejrzał się wokół siebie i uznał, że tata ma absolutną rację. Między zwierzątkami, żołnierzykami, samochodami, grami, klockami różnego rodzaju można by schować rodzinę myszy, albo całą wioskę z nudzimisiami i pewnie niełatwo byłoby ją dostrzec. Porządek nie był najwyraźniej czymś, do czego Szymek przykładał większą uwagę. Czasami rodzice układali na półce wszystkie zabawki synka, żeby mu pokazać, jak to robić. Jednak najdalej po jednej czy dwóch godzinach większość z nich okazywała się Szymkowi niezwykle potrzebna i to właśnie na podłodze. Tu też, jeżeli w ogóle, należało się spodziewać niespodziewanych gości. Widząc zamyśloną buzię chłopca, tata oddalił się pospiesznie z pokoju. Robił to po cichu, żeby nie wyrwać synka z zamyślenia, które dawało domownikom niejaką nadzieję na chwilę spokoju. Kiedy już Szymek został sam, stwierdził, że nadal nie wie, w co się pobawić, a na dodatek nie ma taty, który w razie potrzeby mógł coś fajnego wymyślić. Zawołał więc, tak dla zasady, ale tym razem niezbyt głośno „ Nudzi mi się! …” i zaczął majstrować przy budowli z klocków. Siedział i budował spokojnie, aż nagle usłyszał KICHNIĘCIE. Wprawdzie było to bardzo cichutkie kichnięcie, ale mimo to wyraźne. Dochodziło zza wielkiego pudła na zabawkami.
– Aaa … psik! – poniosło się znowu po pokoju i Szymek przestraszył się nie na żarty. Spojrzał zaciekawiony sponad sterty klocków i zobaczył małego stworka w śmiesznym zielonym ubranku.
– Jeeju – westchnął chłopiec i schował się za pudłem. Stworek nie ukrywał się jednak wcale i szybko wyszedł z kącika wprost na niego. Szedł tak, jakby wcale nie widział chłopczyka. Kiedy był już obok Szymonkowej stopy, ten cofnął ją i schował pod siebie.
– Aaa!!! – stworek wrzasnął na całe gardło, podskakując do góry, po czym uniósł głowę i spojrzał na właściciela tej potężnej nogi. Widząc, że ten też jest wystraszony, zrobił odważną minę i zapytał niezbyt wyraźnie
– Boisz się mnie?
– Niee – odparł Szymek ze strachem, kiwając przy tym głową tak, jakby się bał.
– Ja też się nie boję – stwierdził stworek niepewnie, przyglądając się Szymkowi bardzo, ale to bardzo uważnie. Nie mniej uważnie przyglądał się gościowi Szymon. Było to jednak trudne zadanie, ponieważ stworek był mały i wciąż się kręcił. Chłopiec zauważył tylko, że przybysz ma bardzo duże uszy, które to podnosiły się, to opadały. Czasami nawet zwijały się w rulonik i wtedy wyglądały naprawdę śmiesznie.
– Ty nie mas ogonka? – zdziwił się nagle stworek.
– Pewnie, że nie mam – zaśmiał się Szymek. Ludzie przecież nie mają ogonków – dodał, wyjaśniając tym samym, że fakt nieposiadania przez niego ogonka jest zupełnie naturalnym zjawiskiem.
– Coś mi się musiało pokręcić – tłumaczył nieznajomy, rozglądając się po pokoju. – To jak mas na imię? – zapytał nagle zmieniając temat rozmowy. – Bo ja jestem Hubek … NUDZIMIŚ Hubek – dodał po krótkiej chwili.
Rodzic zachęca dziecko do wspólnej rozmowy, zadając przy tym pytania: Jak zachowywał się Szymek? Jak wyglądał pokój chłopca? Co powiedział Szymkowi tata? Kogo chłopiec spotkał w swoim pokoju? Jak myślisz, co Szymek będzie robił z Hubkiem? Jaki ty masz sposób na nudę? Jak myślisz, czy nudzimiś naprawdę pojawił się w pokoju chłopca? Czy był to tylko wytwór jego wyobraźni?
Mój nudzimiś – praca plastyczna.
Potrzebne środki: skarpetka, ryż lub groch, cienki sznurek, nożyczki, czarny mazak.
Dzieci z pomocą rodziców wykonują nudzimisia ze skarpetek. Skarpetkę wypełniamy ryżem lub grochem. Formujemy ją tak, by pieta stała się głową. Związujemy cienkim sznurkiem w dwóch miejscach, by powstały trzy segmenty: tułów, głowa i uszy. Góra skarpetki zamieni się w uszy, które należy przyciąć tak, żeby były szpiczaste – tu szczególnie przyda się pomoc rodzica. Wokół szyi stworka można zawiązać ozdobna wstążkę. Oczy i nos rysujemy czarnym mazakiem. Na zakończenie dzieci wymyślają imiona dla swoich nudzimisiów. Kiedy wrócimy do przedszkola zrobimy z nich małą wystawkę.
Dom – domek – zabawa słowna.
Rodzic podaje rzeczownik, a zadaniem dzieci jest podanie zdrobnienia, np.: lalka – laleczka (duże lalki i małe laleczki); dziewczyna – dziewczynka; samochód – samochodzik.
Domek dla nudzimisia – zabawa konstrukcyjna.
Dzieci budują domki dla wykonanych wcześniej nudzimisiów z materiałów dostępnych w domu, np.: klocków, poduszek, pudełek, koców.
Zabawy dowolne w przydomowym ogrodzie.
Miłej Zabawy
Co widać przez lornetkę?
23.04.2020
Co widać przez lornetkę?
ODKRYWAMY ŚWIAT
Dzień 23.04.2020 – czwartek
Temat: Co widać przez lornetkę?
Ćwiczenia poranne według pomysłu rodzica.
Czyj to plecak? – rozmowa kierowana.
W tej formie zabawy rodzic może wykorzystać przedmioty lub zdjęcia przedmiotów (lornetka, mapa, kompas, atlas przyrodniczy lub przewodnik turystyczny, aparat, dziennik podróżnika). Dzieci mogą losować przedmioty lub zdjęcia z zamkniętymi oczami. Nazywają wylosowane rzeczy, opisują, do czego służą i po co są potrzebne w czasie podróży.
Moja wymarzona podróż – rozmowa na podstawie fotografii z różnych zakątków świata.
Rodzic może zaprezentować dziecku, z dostępnych w domu, różnych fotografii pięknych zakątków ziemi. Dziecko wskazuje miejsca, które chciałoby odwiedzić z rodzicami. Dzieci mogą również wymienić miejsca, które znajdują się dużo bliżej ich miejscowości, a które również chętnie by zwiedziły.
Lornetka – zagadka słowna.
Rodzic zadaje dziecku zagadkę, której rozwiązaniem jest hasło „lornetka”:
Gdy patrzysz przez jej szkiełka,
z bliska widzisz cały świat.
Ale gdy popatrzysz bez niej,
szedłbyś tam i ze sto lat!
Magdalena Ledwoń
Patrzymy przez lornetkę – zabawa orientacyjno-porządkowa.
Dzieci poruszają się w rytm dowolnej muzyki instrumentalnej. W czasie pauzy zatrzymują się w miejscu, układają dłonie w lornetkę i rozglądają się na boki. Gdy ponownie usłyszą muzykę, swobodnie poruszają się w jej rytmie.
Co to za zwierzę? – rozwiązanie zagadek tematycznych.
Kolorowych piór ma w bród,
a między oczami wielki dziób.
Ten głośny skrzek to jej zasługa,
bo to jest głośna … (papuga)
Do konia trochę podobna
tak samo rży,gdy jest głodna.
Czarne pasy ma tam, gdzie są żebra,
bo to jest wesoła … (zebra)
Szary, duże uszy i trąba,
taki ma wygląd, że bomba!
Wielki jest, jak cała jabłoń,
bo to jest szary … (słoń)
Jestem duży i wesoły,
pływam w wodzie całkiem goły.
Błoto? Co mi tam!
Ja jestem szary … (hipopotam)
Na sawannie – zabawa dydaktyczna.
Dzieci oglądają ilustracje w kartach pracy, nazywają brakujące elementy, nazywają zwierzęta i opisują czynności, które one wykonują. Wskazują do jakich zwierząt należą poszczególne nogi. Rysują lornetkę po śladzie.
Karty Pracy cz.4, s. 6-7.
Piosenki o zwierzętach – utrwalenie poznanych piosenek o tematyce zwierzęcej lub próba nauki wybranej nowej piosenki, np.: Pingwin; Stary niedźwiedź; Ptak Nijaki; Wełniany baranek; Zoo. (pliki z piosenkami do pobrania z poczty motylki.dm@wp.pl lub z grupy Messengere
Lornetka – zabawa plastyczno-techniczna.
Dzieci z pomocą rodziców wykonują lornetkę, np.: z rolek po papierze toaletowym, kolorowego papieru i kawałka sznurka.
Obserwacje przyrodnicze w przydomowym ogrodzi, z użyciem wykonanej wcześniej lornetki.
Miłej Zabawy
Zabawy w detektywów
24.04.2020
Zabawy w detektywów
ODKRYWAMY ŚWIAT
Dzień 24.04.2020 – piątek
Temat: Zabawy w detektywów
Ćwiczenia poranne według pomysłu rodzica.
Zagadka detektywistyczna – słuchanie wiersza.
Zagadka detektywistyczna
Dziś jest całkiem niewesoło!
Martwią się wszyscy wokoło,
bowiem dziś z naszego zoo
uciekł groźny lew.
Pan detektyw szuka lwa.
Wziął do pracy się raz dwa,
bo się na swej pracy zna!
I przeszukał … zlew?!
Wybrał się też do Fromborka
tam po plaży wciąż się błąkał,
i pod nosem ciągle bąkał:
„Wiślany za-lew”.
Wrócił na krakowskie Błonie,
Przysiadł z boku na betonie.
„Gdzieś tu przecież są lewkonie”
– mruczał cały czas.
„Eureka! Mam już lwy!
Nie jednego, ale trzy”
– tak się cieszy pan detektyw.
Czy masz je też ty?
Podpowiem ci, mój czytelniku,
że ukryły się w wierszyku.
Magdalena Ledwoń
Dzieci zastanawiają się, kogo szukał detektyw i w jakie miejsca się udał, żeby znaleźć ukrytego lwa. Na podstawie ostatniej zwrotki wiersza udzielają odpowiedzi na pytanie, czy mu się to udało.
Nie jest wskazane, aby wyjaśniać dziecku, „gdzie ukryły się lwy”, ponieważ będą odkrywać to w toku śledztwa. Jeżeli odgadną, będą miały ułatwione zadanie w następnych zabawach.
Gdzie ukrył się lew? – zabawa dydaktyczna.
Rodzic proponuje dziecku przeprowadzenie śledztwa w sprawie zaginionych lwów. Kolejno prezentuje dowody, a dziecko stara się odgadnąć, gdzie są kolejne wskazówki do rozwiązania zagadki detektywistycznej.
Dowód nr 1 – pomieszczenie w domu – kuchnia.
Rodzic zaprasza dziecko do kuchni. Prezentuje jakieś naczynia, talerze, wydobywa z nich dźwięki. Rodzic może zadawać pytania naprowadzające, np.: Czy naczynia są czyste? Czy są suche, czy mokre? Są mokre, ponieważ zostały umyte. Dziecko wskazuje miejsce, w którym myje się naczynia w domu.
Następnie rodzic powtarza frazy z wykorzystaniem słów „lew” i „zlew”, np.: Gdzie jest lew? Nie wiem w kuchni jest zlew. Ale gdzie jest ten lew?
W miarę powtarzania, rodzic coraz wyraźniej i głośniej wypowiada cząstkę „lew”.
Dowód nr 2 – słona woda i piasek w woreczku.
Dziecko otrzymuje do zbadania dwa dowody – szklane wody i mały woreczek wypełniony tajemniczą substancją. Najpierw dziecko wkłada do woreczka (lub ciemnej, nieprzezroczystej torebki) ręce i sprawdza, czym jest substancja , która go wypełnia. Dodatkowo do woreczka może zostać wrzucona muszelka lub bursztyn, będzie to konkretna wskazówka, że to piasek pochodzący z nadmorskiej plaży. Gdy dziecko odkryje miejsce pochodzenia piasku, sprawdza, jaki smak ma woda. Następnie z pomocą rodzica odszukują na mapie Morze Bałtyckie, następnie rodzic pokazuje dziecku, gdzie leży Frombork i Zalew Wiślany. Dzieci pokazują, jak można pływać w morzu (zabawa naśladowcza). Podobnie, jak przy poprzedniej zabawie, rodzic powtarza wyrazy „zalew” i „lew”, ponownie podkreślając w wyrazie „zalew” drugą sylabę.
Dowód nr 3 – kwiatowy zapach.
Rodzic prosi, aby dziecko na chwilę zamknęło oczy, w tym czasie rozpyla aerozol lub perfumy o zapachu, np. kwiatowym. Dziecko rozpoznaje i nazywa zapach. Zastanawia się, gdzie w domu można znaleźć kwiaty (najpewniej w ogrodzie i tam zmierza). W ogrodzie napotyka ułożone wcześniej przez rodzica ślady lwich łap, po których powinno podążać. Na końcu odnajduje kopertę, w której są ukryte dwie kartki. Na pierwszej znajduje się ilustracja przedstawiająca lewkonie, a na drugiej rebus (rysunek lwa i rysunek koni). Rodzic wyjaśnia, że aby poznać nazwę tych kwiatów należy rozwiązać rebus. Na koniec gratulujemy dziecku odnalezienia trzeciego lwa.
Jakimi zmysłami poznajemy świat? – zabawa dydaktyczna.
Dziecko wspólnie z rodzicem powtarza jeszcze raz, w jakich wyrazach ukrył się lew. Przypomina sobie, jak odkrywało kolejne tropy w śledztwie. Co wykorzystywało do badania poszczególnych dowodów ( smak wody – zmysł smaku; piasek – zmysł dotyku, naczynia – zmysł słuch i dotyku, kwiaty – zmysł węch). Na koniec dzieci wykonują zadania w kartach pracy – Karty pracy cz.4 ,s. 8.
Lew ostrzy zęby – zabawa logopedyczna.
Dzieci zmieniają się w groźne lwy. Za pomocą języka starają się dotknąć każdego zęba z osobna, zęby sprawdzić, czy są one wystarczająco ostre, żeby móc zjeść pyszny podwieczorek.
Zabawy dowolne w przydomowym ogrodzie.
Miłej Zabawy
Dzieci wymyślają zabawy
27.04.2020
Dzieciaki wymyślają zabawy
ODKRYWAMY ŚWIAT
Dzień 27.04.2020 – poniedziałek
Temat: Dzieciaki wymyślają różne zabawy
Ćwiczenia poranne według pomysłu rodzica
Jak lubisz spędzać czas wolny? – rozmowa wprowadzająca w tematykę.
Dziecko opowiada rodzicowi o swoich ulubionych zabawach i zabawkach, w jaki sposób lub spędzać czas wolny.
Nasze zabawki – zagadki słowne.
Dzieci rozwiązują zagadki słowne na temat zabawek:
Powiem szczerze,
że najbardziej lubię jeździć
na swoim … (rowerze)
Pędzi przez tunel.
Pędzi po torze.
Lubię się nią bawić
o każdej dnia porze. (kolejka)
Skacze jak kangurek,
toczy się po trawie.
Rzucam ją i kopię,
świetnie się nią bawię. (piłka)
Gdy na ryby idę z tatą,
jest niezbędna wielce.
Kocham ten mój kij ze sznurkiem,
całym swoim sercem. (wędka)
Przy niej w żabkę się zamieniam,
zieloną jak trawka.
Długi sznurek i dwie rączki
– ot cała zabawka! (skakanka)
Pędzę, pędzę, hulaj dusza!
Aż mnie boli noga.
Całe szczeęście, że jest ze mną
moja … (hulajnoga)
Mógłbym się nimi bawić od rana do dobranocki.
Zbuduję wieżę i statek.
Świetne są moje … (klocki)
Gdy moje szmaciane lalki marudzą,
bo nie chcą do łóżka,
wiem, że je szybko uśpię,
kiedy je włożę do …(wózka)
Nie chcę na basen
ani na lody.
Mogę się bawić sam,
gdy mam swoje …(samochody)
Magdalena Ledwoń
Gry i zabawy zręcznościowe w przydomowym ogrodzie. Dzieci mogą bawić się w berka, grać w klasy lub skakać na skakance.
Miłej Zabawy
Mali odkrywcy
28.04.2020
Mali odkrywcy
ODKRYWAMY ŚWIAT
Dzień 28.04.2020 – wtorek
Ćwiczenia poranne według pomysłu rodzica
Do łodzi, załogo! – zabawa z kocem.
Rodzic przygotowuje koc i papierowy statek, mówiąc, że zaraz ten stateczek zabierze ich na wyprawę na bezludną wyspę. Dzieci mają za zadanie poruszać chustą w taki sposób, aby łódeczka przemieszczała się powoli w kierunku środka chusty. Gdy uda jej się „wpłynąć do laguny” mogą bezpiecznie wysiąść na brzegu bezludnej wyspy.
Gdzie leżą bezludne wyspy? – słuchanie fragmentu książki Neli Małej Reporterki.
Rodzic może przeczytać dziecku fragment rozdziału Nocne karmienie rekinów wąsatych w krainie bezludnych wysp z książki Nela i tajemnice oceanów. Tekst opisuje archipelag Malediwów:
Cześć! Chciałabym Cię teraz zabrać w pewne fantastyczne miejsce. Gdy tam dotarłam, to stwierdziłam, że znalazłam jedno z najpiękniejszych miejsc na Ziemi. Zgadnij, o czym mówię …? O Malediwach!
A wiesz, czym są Malediwy? To ponad 1100 wysepek na Oceanie Indyjskim, tak dokładnie 1190. Maleńkich, większych, a nawet takich mikroskopijnych,
wyglądających jak paseczki złotego piasku usypane na morzu …(…)
Malediwskie wyspy są przepiękne. Piasek jest niesamowicie biały, a w środku rośnie bujna roślinność i palmy. Z 1190 wysp tylko 202 jest zamieszkanych … Wiesz, co to oznacza? Że około 1000 wysp jest bezludnych.
Jedziemy więc do krainy bezludnych wysp! Może wybierzemy sobie jakąś i na niej zamieszkamy?
Źródło: Nela Mała Reporterka, Nela i tajemnice oceanów, wyd. Burda, Warszawa 2017, – s.149 – 151.
Nurkowanie na rafie – oglądanie filmu przyrodniczego.
Rodzic może odtworzyć dziecku fragment dowolnego filmu przyrodniczego, w którym nurkowie schodzą pod wodę i oglądają rafę koralową.
Pocztówka z podróży – zabawa rozwijająca koordynację wzrokowo-ruchową. Dzieci opowiadają, co najbardziej podobało im się podczas wyprawy na bezludną wyspę i w trakcie oglądania filmu. Następnie dzieci rysują po śladzie wyspę, znajdującą się na niej palmę kokosową oraz pływające wokół niej delfiny. Karty Pracy cz. 4, s. 9.
Na rafie koralowej – zabawa plastyczna, technika mieszana.
Potrzebne materiały: biała kartka formatu A4, gąbka zwilżona wodą, pędzel, farby akwarelowe, gruboziarnista sól, papier kolorowy, nożyczki.
Zmoczoną gąbką dzieci zwilżają kartkę. Następnie za pomocą pędzla malują farbami podmorską rafę koralową. Na koniec zasypują kartkę gruboziarnistą solą. Po wyschnięciu pracy przyklejają do kartki różne rybki wycięte z papieru kolorowego.
Zabawy dowolne w ogrodzie.
Miłej Zabawy
Polska to mój dom
28.04.2020
Polska to mój dom
ODKRYWAMY ŚWIAT
Dzień 29.04.2020 – środa
Temat: Polska to mój dom
Ćwiczenia poranne według pomysłu rodzica
Katechizm polskiego dziecka – próba nauki wiersza Władysława Bełzy.
Katechizm polskiego dziecka
Władysław Bełza
– Kto ty jesteś?
– Polak mały.
– Jaki znak twój?
– Orzeł biały.
– Gdzie ty mieszkasz?
– Między swemi.
– W jakim kraju?
– W polskiej ziemi.
– Czem ta ziemia?
– Mą Ojczyzną.
– Czem zdobyta?
– Krwią i blizną.
– Czy ją kochasz?
– Kocham szczerze.
– A w co wierzysz?
– W Boga wierzę.
Kocham miejsce, w którym mieszkam – rozmowa na temat miejsca zamieszkania dziecka. Przykładowe pytania do rozmowy z dzieckiem: Co znaczy słowo „ojczyzna”? (wszystko wokół nas) Co dla nas jest „małą ojczyzną”? (elementy, które kojarzą się dziecku z miejscem zamieszkania). Rodzic może pokazać dziecku mapę Polski. Opowiedzieć, gdzie znajdują się góry, a gdzie jest morze. Wskazać na mapie miejsce, zamieszkania. Dzieci mogą także obejrzeć zdjęcia przedstawiające charakterystyczne miejsca w regionie, w którym mieszkają. Na koniec zabawa w kończenie zdania: Kocham moją „małą ojczyznę”, bo …
Dlaczego trzeba szanować flagę? – szukanie odpowiedzi na pytanie na podstawie doświadczeń dziecka i opowiadania Kotylion.
Kotylion
Piotr Wilczyński
Pani Kasia opowiadała nam w przedszkolu o naszych barwach narodowych i o róznych symbolach. (…) mówiła, że pojutrze będzie Świeto Flagi, i że wtedy nie będziemy szli do przedszkola. Za to wszyscy, to znaczy mama, tata, dziadek i ja, pójdziemy oglądać obchody. Ale na razie musimy się do tego święta przygotować. Bo my też chcemy pokazać, że jesteśmy dumni z naszej flagi.
Gdy wróciłem z przedszkola, całe popołudnie robiliśmy z dziadkiem świąteczne dekoracje. – Mamo, mamo, zobacz – pomachałem do mamy flagą. Piękna flaga. Sami ją zrobiliście? – Mama uśmiechnęła się. Dziadek właśnie wszedł do pokoju. – Tak Grażynko, a za chwilę będziemy robić dla wszystkich kotyliony.
– Dziadku. Co to jest kotylion? – spytałem.
– Kotylion to jest taka kokarda w kształcie koła. Nosi się go na czapce, albo przypięty do ubrania. To jest taki symbol, patriotyczna odznaka. Nasza kokarda narodowa ma te same kolory, co flaga. Kolor biały to kolor naszego białego orła, a czerwony to kolor tarczy, na której tego orła się przedstawia – dziadek tłumaczył mi cierpliwie. Usiedliśmy przy stole. Dziadek wycinał nożyczkami kółka małe i duże.
– Michałku. Podaj mi, proszę, klej – powiedział dziadek. Nakleiśmy białe, bibułkowe środki, a jak tylko wyschną, przyczepi się agrafki do przypięcia i będą gotowe.
Dziś od samego rana nie mogłem spokojnie usiedzieć. Po prostu nie mogłem się doczekać, kiedy już będą te obchody. Wzięliśmy ze sobą flagę, tę którą zrobiłem wczoraj z dziadkiem. I wszyscy mieliśmy przypięte do kurtek kotyliony. Przyjechaliśmy na Plac Zamkowy i właśnie zaczęły się pokazy. Żołnierze w zielonych mundurach chodzili parami, a potem czwórkami,
i robili różne sztuczki z karabinami.
– To jest pokaz musztry paradnej – powiedział dziadek.
– A co to musztra, dziadku?
– Musztra to jest taki trening. Żołnierze muszą być dobrze wyszkoleni i bardzo sprawni. Ćwiczą więc razem na poligonie, żeby byli wytrzymali. Podczas różnych świąt pokazują taką musztrę, i możemy wtedy zobaczyć, jak są wytrenowani, żebyśmy mogli być z nich dumni i czuć się bezpiecznie.
A potem tata jeszcze powiedział, że to jest bardzo ważne, żeby wiedzieć, kim jesteśmy, gdzie jest nasza ojczyzna. Wtedy lepiej i chętniej pracujemy dla siebie nawzajem, bo wszyscy razem budujemy Polskę.
– A wiesz, Michałku, że nie zawsze była Polska. Było tak kiedyś, że chciano nam zabrać ojczyznę. Były wojny i powstania, ale dziś mamy wolny kraj i musimy znać naszą historię. I dlatego świętujemy naszą flagę, bo to jest znak wszystkich Polaków.
Nagle w górze zahuczało tak, że nic nie było słychać. Wszyscy popatrzyliśmy na niebo, a tam nad nami przeleciało sześć samolotów, równiótko jeden nad drugim. I naraz wypuściły smugi kolorowego dymu. Trzy samoloty wypuściły biały, a trzy czerwony dym i na niebie z tego dymu powstała wielka biało – czerwona flaga. I machaliśmy do pilotów naszymi flagami, które zrobiliśmy z dziadkiem. Potem poszliśmy na spacer i lody.
Wieczorem, kiedy już leżałem w łóżeczku, przyszedł do mnie tata. Co wieczór przychodzi, żeby mi poczytać bajkę. Czasami też mi opowiada różne ciekawe historie. – Tatusiu, a dlaczego Orzeł Biały jest naszym znakiem? – spytałem.
– Opowiem Ci legendę o trzech braciach. Dawno temu nasi przodkowie wędrowali w poszukiwaniu krainy, w której mogliby zamieszkać. Ich wodzami byli bracia: Lech, Czech i Rus. Pewnego dnia przybyli do pięknej doliny, gdzie rosły piękne lasy, płynęły wartkie rzeki pełne ryb, a ziemia była urodzajna. Słońce już zachodziło i zabarwiło niebo na czerwono. Nagle w górze dał się słyszeć krzyk jakiegoś ptaka. Bracia podnieśli głowy i ujrzeli krążącego nad ich głowami białego orła. Wtedy Lech powiedział: – To jest dla mnie znak, że ze swoim ludem mam zostać w tej ziemi. Bracia pożegnali się serdecznie. Czech wraz ze swoim plemieniem poszedł na południe, a Rus na wschód. Lech zaś zbudował warowny gród nieopodal wielkiego, starego dębu, na którym było gniazdo tego orła i nazwał ten gród Gnieznem. Na pamiatkę tamtego wydarzenia Lech przyjął znak białego orła na czerwonym tle, jako herb swojego państwa, a my jesteśmy potomkami Lecha.
Jestem dumny, mówię wam,
flagę niosę dzisiaj sam.
Biel i czerwień barwy dwie,
każdy Polak o tym wie.
Dzieci mówią, jakie kolory ma flaga Polski oraz, co znajduje się na godle. Następnie zastanawiają się i odpowiadają na pytanie: „Dlaczego należy szanować flagę”.
Polskie symbole narodowe – flaga i herb – praca plastyczna według pomysłu rodzica.
Zabawy dowolne w ogrodzie przydomowym.
Zabawy dowolne według zainteresowań dziecka.
Polska to nie tylko obszar geograficzny z barwnym krajobrazem, klimatem, florą i fauną. To także symbole, które świadczą o naszej polskości. Polskie symbole narodowe to: hymn, godło i flaga. FLAGA. Flaga to jeden z głównych symboli państwa. Flaga Polski to biało – czerwony prostokątny płat tkaniny. NASZA OJCZYZNA – POLSKA.
Godłem Rzeczypospolitej Polskiej jest wizerunek orła białego w koronie w czerwonym polu. Jego aktualny, ustawowy wygląd to: biały, jednogłowy orzeł w złotej koronie, ze złotymi szponami i dziobem, zwrócony w prawo na tle czerwonej, lekko zwężającej się ku dołowi tarczy herbowej. Barwy bieli i czerwieni są barwami Rzeczypospolitej Polskiej, określonymi ustawowo.
Miłej Zabawy
Jak powstała Warszawa?
30.04.2020
Jak powstała Warszawa?
ODKRYWAMY ŚWIAT
Dzień 30.04.2020 – czwartek
Temat: Jak powstała Warszawa?
Ćwiczenia poranne według pomysłu rodzica.
Katechizm polskiego dziecka – utrwalenie wiersza.
Jedzie pociąg z daleka – zabawa ruchowa.
Dziecko ustawia się za rodzicem, tworząc „pociąg” (do tej zabawy można właczyć chętnych członków rodziny), którym poruszają się po domu lub ogrodzie. Dzieci śpiewają piosenkę kilkakrotnie – raz cicho, raz głośniej, cienkim głosikiem, grubym głosem, itd. dojeżdżają „pociągiem” do toalety i myją ręce przed śniadaniem.
Jak powstała Warszawa? – formułowanie odpowiedzi na pytanie na podstawie legendy Wars i Sawa.
Wars i Sawa
Joanna Kończak
Gdy rybak Wars wypłynął na łowy, zobaczył w rzece dziwną, wielką rybę. Z ciekawości podpłynął bliżej. To nie była ryba, ale syrena. Miała ciało pięknej dziewczyny i rybi ogon. Nazywała się Sawa. Wars zakochał się w syrenie, a ona w nim. Syrena nie chciała dłużej życ w rzece. W magiczny sposób ogon Sawy odmienił się w ludzkie nogi. Szczęśliwa para zamieszkała w chacie nad Wisłą. Pewnego razu zapukał do nich gość. To był książę Ziemomysł, który zgubił się na polowaniu. Wars i Sawa nie wiedzieli, jak ważna osoba do nich trafiła. Z dobroci przyjęli wędrowca pod dach, nakarmili i przenocowali. Książę wyznał potem, kim jest. Podziękował szczerze za pomoc i powiedział: „Ziemie te na zawsze Warszowe zostaną”. Warszawa zyskała więc swoją nazwę, by wszyscy pamiętali o dobrym sercu Warsa i Sawy.
Pytania do tresci legendy: Co zobaczył rybak, gdy wypłynął na połów? Co się okazało, gdy podpłynął bliżej? Jak wyglądała syrena? Jak miała na imię? Co się stało, gdy rybak i syrena zakochali się w sobie? Gdzie zamieszkała szczęśliwa para? Kto pewnego dnia zapukał do ich chaty? Wars i Sawa nie wiedzieli, że ten człowiek to książę. Jak go przyjęli? Jak odwdzięczył się książę gospodarzom? Od czego Warszawa uzyskała swą nazwę?
Warszawska Syrenka – praca plastyczna według pomysłu rodzica.
Zabawy dowolne w ogrodzie przydomowym.
Zabawy dowolne według zainteresowań dziecka.
https://abc.tvp.pl/21710672/legenda-o-warsie-i-sawie
Miłej Zabawy
KONKURS PLASTYCZNY „POLSKIE SYMBOLE NARODOWE”
KONKURS PLASTYCZNY – „POLSKIE SYMBOLE NARODOWE”
Organizator konkursu: Szkoła Podstawowa im. Jana Pawła II w Domaniewicach.
Inicjatorki i koordynatorki konkursu: Agnieszka Bródka, Ewa Majewska, Anna Jurga.
Cele konkursu:
- uczczenie rocznicy Konstytucja 3 Maja;
- uwrażliwienie na wartości patriotyczno-narodowe;
- wzbudzanie w dzieciach uczuć patriotycznych i narodowej dumy
- stworzenie okazji do działalności plastycznej związanej z symboliką narodową;
- rozwijanie zainteresowań plastycznych pobudzających do twórczego wykorzystania wolnego czasu.Adresaci konkursy:
- przedszkolaki z Publicznego Przedszkola w Domaniewicach wraz z oddziałem zamiejscowym w Skaratkach;
- zerowiaki z oddziałów przedszkolnych w Szkole Podstawowej w Domaniewicach.
-
Przedmiot konkursu:
1. Praca plastyczna wykonana w dowolnej technice o tematyce związanej z symbolami narodowymi: godło Polski, flaga biało-czerwona, hymn „Mazurek Dąbrowskiego”.
- Format pracy: A4 lub A3.
- Uczestnik konkursu wykonuje pracę indywidulanie.
- Pracę należy podpisać: imię, nazwisko oraz grupa i placówka.
-
Zdjęcie wykonanej pracy należy wysłać do organizatorów konkursu pocztą elektroniczną na adres: … (spdomaniewice@wp.pl) do dnia 01.05.2020 r.
- Nagrodzone zostaną trzy najciekawsze prace w 2 kategoriach:
- I kat. – przedszkolaki;
- II kat. – zerowiaki.
Ocenie będą podlegały:
- zgodność z tematem,
- pomysłowość,
- oryginalność przekazu treści,
- estetyka.
Postanowienia końcowe:
- zgłoszenie prac jest równoznaczne z przeniesieniem praw autorskich na Organizatora Konkursu i z akceptacją Regulaminu;
- osoby przesyłające prace na konkurs wyrażają zgodę na przetwarzanie przez Organizatora Konkursu swoich danych osobowych zgodnie z RODO.
- Osoby biorące udział w konkursie wyrażają zgodę na publikację zdjęć na stronie internetowej i profilu facebookowym szkoły.
Zapraszamy serdecznie do udziału w konkursie!
Jakie książki lubimy?
04.05.2020
MOJE ULUBIONE KSIĄŻECZKI
Dzień 04.05.2020 – poniedziałek
Temat: Jakie książki lubimy?
Ćwiczenia poranne według pomysłu rodzica.
Czerwony Kapturek – dziecko biega swobodnie po pokoju, na umówiony sygnał wykonuje skłony raz do prawej nogi, raz do środka, raz do lewej nogi, naśladowanie Czerwonego Kapturka, który zbiera kwiaty.
Co to jest? – rozwiązywanie zagadek tematycznych.
Gdy chcesz stworzyć obrazek nowy,
taki piękny, kolorowy.
Będzie ci potrzebna ona,
najlepsza będzie biała, ale może być i czerwona.
Na niej namalujesz, lub narysujesz, co tylko chcesz,
a potem możesz wyciąć każdą narysowaną rzecz. (kartka papieru)
Czyta ją mama, czyta i tata
często w obrazki jest bogata.
Dużo liter na każdej stronie,
są historie o królu na tronie.
Są też wiersze rymowane,
najlepiej, gdy przez babcię czytane. (książka)
Zanim zaczniesz czytać książkę,
najpierw, gdy ją bierzesz w rączkę,
patrzysz, co jest z tyłu, co jest z przodu,
czy jest tam rysunek samochodu?
Jest i taka, co przedstawia niedźwiadka,
to właśnie jest … (okładka)
Moja ulubiona książka – rodzic rozmawia z dzieckiem na temat literatury dziecięcej na podstawie doświadczeń dziecka i książek znajdujących się w domu. Rodzic wspólnie z dzieckiem wybiera książki z domowej biblioteczki. Razem z dzieckiem omawia tematykę zgromadzonych książek. Tłumaczy, że książki mogą zawierać krótkie opowiadania (dla przykładu rodzic pokazuje odpowiednie rodzaje książek), opowiadać długą historię lub mogą być napisane wierszem, mogą również zawierać dużo zdjęć i ilustracji (np. encyklopedie). Dziecko opowiada, którą książkę lubi najbardziej, podaje tytuł, może próbować opowiedzieć jej treść.
Na koniec dziecko może wykonać zadanie w Kartach Pracy cz.4, s. 10-11, ulubione książki dzieci.
Mole książkowe – zachwyt, emocjonalny stosunek do książek. Słuchanie wierszyka i rozmowa na jego temat.
Mole książkowe
Dominika Niemiec
Otwieram książkę jedna chwilka
i jużjestem w innym świecie.
W wyobraźni staję się piękną królewną
lub pszczółką skrytą w kwiatów bukiecie.
Każda książka roztacza przede mną
świat niezwykły, wspaniały.
Z zachwytem pochłaniam każde słowo, zdanie,
rozdział od deski do deski … czyli cały.
Rodzice doskonale rozumieją
mój zachwyt nad książkami,
bo tak jak ja są zwyczajnie
książkowymi molami.
Pytania do wiersza: O jakim przedmiocie był wiersz? W kogo zamienia się dziewczynka, czytając książkę? Jak czuje się dziewczynka, gdy czyta książki? Kto jeszcze razem z dziewczynką zachwyca się książkami? Co to znaczy czuć zachwyt? Co to znaczy „przeczytać coś od deski do deski”? Kto to jest mol książkowy? Czy dziecko lubi czytać książki? Czy są takie książki, którymi się zachwyca?
Propozycje zabaw plastycznych z okazji Międzynarodowego Dnia Strażaka
- Płomienie. Rodzic przygotowuje niewielki kawałek kartonowej podkładki w kształcie płomienia oraz plastelinę w kolorze czerwonym i żółtym. Dziecko rozciera czerwoną plastelinę, starając się pokryć cały kartonik. Następnie na dole tektury układa małe kulki żółtej plasteliny i rozciera je ku górze.
- Gaszenie pożaru. Dziecko odbija gąbką zanurzoną w czerwonej i żółtej farbie płomyki na arkuszu papieru. Po wyschnięciu płomyków rodzic wylewa kilka kropli rozwodnionej niebieskiej farby pod płomieniami. Zadaniem dziecka jest rozdmuchanie ich przez słomkę do napoju po płomieniach (próba ugaszenia pożaru na swojej kartce).
Zabawy dowolne w przydomowym ogrodzie.
Miłej Zabawy
Czy to bajka, czy nie bajka?
05.05.2020
MOJE ULUBIONE KSIĄŻECZKI
Dzień 05.05.2020 – wtorek
Temat: Czy to bajka, czy nie bajka?
Ćwiczenia poranne według pomysłu rodzica.
Pinokio – wykonanie pajacyków, naśladowanie skaczącego Pinokia.
Kto to jest? – rozwiązywanie zagadek słownych.
Gdy był potrzebny nie dał drapaka,
ale nie lubił chodzić na bosaka.
(Kot w butach)
Pierze, sprząta i gotuje,
dla macochy i jej córek.
Suknię często swą ceruje,
Bo ma na niej pełno dziurek.
(Kopciuszek)
Siostrzyczka i brat,
wyruszyli w świat.
Z czarownicą mieli gratkę,
gdy jej zjedli całą chatkę.
(Jaś i Małgosia)
Zamknięta w wieży dziewczyna,
co długi warkocz miała.
„Spuść mi włosy swoje”
– czarownica doń wołała.
(Roszpunka)
W chatce krasnoludków mieszka,
czy już wiecie, że to …
(Śnieżka)
Chodzi ta królewna
ziewając po troszku,
bo się nie wyspała,
przez ziarenko groszku.
(Królewna na ziarnku grochu)
Mała dziewczynka
na kwiatku mieszkała,
lecz ją od mamusi
ropucha porwała.
(Calineczka)
Bajkowe kalambury – zabawa rozwijająca myślenie.
Do tej zabawy można przygotować wcześniej karteczki z postaciami bohaterów z bajek.
Rodzic pokazuje, a dziecko próbuje odgadnąć bajkową postać.
Co by było, gdyby …? – zabawa rozwijająca kreatywność.
Przed rozpoczęciem zabawy rodzic przygotowuje karteczki z wypisanymi nazwami postaci z bajek oraz wykonywanych przez nie czynności, np.: Kot w butach zjadł czarownika zamienionego w mysz. Kopciuszek zgubił na balu pantofelek. Następnie rodzic rozcina karteczki i części z nazwami czynności wkłada do jednego pojemniczka, a te z nazwami postaci – do drugiego. Dziecko losuje po jednej karteczce z każdego pojemnika, a rodzic odczytuje informacje, np.: Kot w butach zgubił na balu pantofelek.
Dziecko może opowiedzieć nową wersję danej bajki i spróbować wyjaśnić, jak mogło dojść do takiej sytuacji.
Moja bajka – zabawa rozwijająca mowę dzieci.
Chętne dzieci mogą w domu opowiedzieć bajkę, którą wymyśliły w czasie poprzedniej zabawy, wymienić bohaterów, opisać ich przygody.
Mój bohater – zabawa plastyczna, malowanie farbami plakatowymi.
Na kartce papieru dzieci mogą namalować bohatera z wymyślonej przez siebie bajki – może to być portret lub rysunek przedstawiający jego przygody.
Pomieszane bajki – zabawa słuchowa.
Rodzic może wcześniej opowiedzieć dziecku, ze czarownica z poprzedniej bajki nie mogła znieść myśli, że nie udało jej się nikogo przechytrzyć. Rzuciła więc urok na książkę z baśniami. W baśniach poprzekręcały się tytuły. Na szczęście nie wszystkie. Dziecko ma za zdanie słuchać uważnie czytanych przez rodzica tytułów i klaśnięciem w dłonie sygnalizować, jeśli usłyszą nieprawidłowy tytuł, np.: Brudne kaczątko, Janek i Gosia, Mała Syrenka Strażacka, Czerwony Berecik, Tomcio Kciuk, Siedmiu Krasnoludków i Królewna z Drewna.
Zabawy dowolne w przydomowym ogrodzie.
Zabawy rozwijające umiejętność szybkiego reagowania na sygnał, np. Raz, dwa, trzy Baba Jaga patrzy!
Miłej Zabawy
Nasze ulubione książki
06.05.2020
MOJE ULUBIONE KSIĄŻECZKI
Dzień 06.05.2020 – środa
Temat: Nasze ulubione książki
Ćwiczenia poranne według pomysłu rodzica.
Mała Syrenka – leżenie na plecach, równoczesne unoszenie do pionu i opuszczanie złączonych oraz wyprostowanych w kolanach nóg, naśladowanie syrenki, która pluska ogonem.
Dlaczego trzeba czytać książki? – rozmowa kierowana.
Rodzic wyjaśnia dziecku, że zaraz zaprezentuje mu magiczny przedmiot, dzięki któremu zyska wielkie supermoce. Będzie potrafiło czytać w myślach innych ludzi, pozna tajemnice niewyjaśnionych zagadek, będzie mogło przenosić się w różne nieznane sobie miejsca (nawet do miejsc, które nie istnieją na kuli ziemskiej), odkryje, jak wyglądało życie w dawnych czasach, będzie mogło poznać maszyny, które nie potrzebują kierowców, żeby się poruszać i zyska wiele innych ciekawych umiejętności. Następnie rodzic prezentuje dziecku książkę. Dziecko zastanawia się, czy faktycznie dzięki książkom można osiągnąć te wszystkie rzeczy.
Ile książek jest na półce? – zabawa matematyczna.
Rodzic nakleja na stoliku lub dywanie 4 – 6 pasków z taśmy malarskiej ( lub układa np. sznurki), informując, że są to półki na książki. Dziecko rzuca kostką do gry, przelicza liczbę oczek i układa na wyznaczonej półce odpowiednią liczbę książek. Potem dziecko wskazuje półę, która ma najwięcej książek oraz tę, na której jest ich najmniej. Jeśli są półki, na których znajduje się taka sama liczba książek, mogą także je wskazać. Na zakończenie zabawy dzieci przeliczając w kartach pracy cz.4, s. 12.
Bajkowa opowieść – zabawa paluszkowa.
Bajkowa opowieść
Gabriela Gąsienica
W bajkowym świecie, w kolorowym świecie
zataczamy łuk jedną ręką, potem drugą – „rysujemy” tęczę
z serduszek piernikowych domek znajdziecie
łączymy palce dwóch dłoni – tworząc z nich serce, następnie robimy „daszek”
Obok domu – ścieżka. Do domu krasnoludków
prostujemy po kolei palce prawej dłoni – zaczynając od najmniejszego
wędruje Królewna Śnieżka, idzie powolutku.
„idziemy” palcami prawej dłoni po wnętrzu lewej
W orzeszka łupince ktoś płynie,
jak gdyby w niewielkiej łódeczce!
naśladujemy palcami falowanie wody
Przyjrzyj się dobrze dziewczynce – malutkiej Calineczce.
przykładamy dłonie do oczu – robimy „okulary”
Zakładka do książki – praca plastyczno-techniczna według pomysłu rodzica.
Zabawy dowolne w przydomowym ogrodzie.
Miłej Zabawy
Książki w akcji
07.05.2020
MOJE ULUBIONE KSIĄŻECZKI
Dzień 07.05.2020 – czwartek
Temat: Książki w akcji
Ćwiczenia poranne według pomysłu rodzica.
Kot w butach – wykonanie kociego grzbietu (naprzemienne zaokrąglanie i prostowanie pleców w pozycji podpartej w klęku).
Skarga książki – inscenizacja treści wiersza Jana Huszczy.
Rodzic, trzymając książkę, manipuluje nią, jak pacynką, recytując jednocześnie wiersz.:
Skarga książki
Jestem książką z dużej szafy.
Wszyscy mówią, żem ciekawa,
więc mnie ciągle ktoś pożycza,
lecz nie cieszy mnie ta sława.
Miałam papier bielusieńki,
ślady na nim Florka ręki.
Pozaginał Jaś mi rogi,
Julek na mnie kładł pierogi.
Krzyś ze swym zwyczajem zgodnie,
trzymał mnie aż trzy tygodnie.
Narysował na okładce
Staś diabełka, małpkę w klatce.
Anka, Władka siostra mała,
ta mi kartki dwie wyrwała.
Cóż mi z tego, żem ciekawa,
dłużej żyć tak nie potrafię.
Nie będziecie mnie szanować,
to się na klucz zamknę w szafie.
Jak należy dbać o książki? – rozmowa kierowana na podstawie wysłuchanego wiersza.
Dzieci zastanawiają się, dlaczego książka była taka nieszczęśliwa, skoro dzieci lubiły ją czytać. Próbują wyodrębnić niewłaściwe zachowania dzieci. Następnie rodzic może zaprezentować dowolną książkę i wcielić się w jej rolę. Udziela dziecku dobrych rad, które zostały wymienione w wierszyku, np. Florku, bardzo proszę, następnym razem umyj ręce, zanim zaczniesz mnie oglądać. Jasiu, wyprostuj rogi moim kartkom, a następnym razem, gdy będziesz chciał zaznaczyć jedną z moich stron, użyj zakładki.
Jaka to książka – zabawa rozwijająca wyobraźnię.
Dzieci oglądają ilustrację na okładce książki przedstawionej w kartach pracy. Wymyślają, o czym może opowiadać książka, nadają jej tytuł i kończą rysować projekt okładki. Karty Pracy cz. 4, s.13.
Ćwiczymy z Czerwonym Kapturkiem – ćwiczenia warg i języka.
Dzieci wykonują powoli czynności prezentowane przez rodzica, każdą kilkukrotnie:
Nic cie nie powiem wilku! – dzieci mocno zaciskają usta i kiwają przecząco głowami. Wołanie o pomoc – echo niesie dalej! – głośne wymawianie samogłosek: aaaaa, oooo,eeee, uuuu. Przywitanie z babcią – całuski (wargi ściągnięte, cmokanie). Podwieczorek u babci – „zlizywanie dżemu z warg” (przy szeroko otwartych ustach).
Czarodziej czaruje – zabawa orientacyjno-porządkowa.
Dzieci poruszają się swobodnie po pokoju. Na hasło: czarodziej głowę zaczarował! zatrzymują się i poruszają tylko głową, po czym znowu swobodnie spacerują po całej sali. Na hasło: czarodziej ręce zaczarował! zatrzymują się i poruszają tylko rękoma.
Zabawy dowolne w przydomowym ogrodzie.
Miłej Zabawy
Czerwony Kapturek
08.05.2020
MOJE ULUBIONE KSIĄŻECZKI
Dzień 08.05.2020 – piątek
Temat: Czerwony Kapturek
Ćwiczenia poranne według pomysłu rodzica.
Kubuś Puchatek – napinanie i rozluźnianie mięśni brzucha – jak Kubuś, który jest raz głodny, a innym razem najedzony.
Szybka historia Kapturka – zabawa językowa.
Rodzic nastawia minutnik na 10 sekund i rozpoczyna opowiadanie bajki. Kiedy minutnik zadzwoni, dziecko może opowiedzieć kolejny fragment bajki o Czerwonym Kapturku. Gdy minutnik ponownie zadzwoni następuje zmiana, która kontynuuje opowiadanie bajki.
Za co nagroda, za co kara – rozmowa oceniająca postępowanie bohaterów.
Rodzic wspólnie z dzieckiem przygotowuje symbole uśmiechniętej i smutnej buźki oraz przedmiot, który posłuży do przedzielenia pokoju (lub ogrodu), np. poduszki lub skakanka, sznurek. Jedną część oznaczamy za pomocą symbolu – stroną smutną, a drugą – uśmiechniętą buzią.
Rodzic opowiada fragment historii, a dziecko ocenia zachowanie bohaterów. Gdy uważają, że zachowali się właściwie, przechodzą do części, która oznaczona jest uśmiechniętą buzią, w przeciwnym razie przechodzą na stronę oznaczoną smutną buzią.
Przykładowe zdania:
Mamusia przygotowała koszyk z przekąskami dla babci.
Mamusia poprosiła swoją córkę o zaniesienie koszyczka do babci.
Dziewczynka szła ścieżką przez las.
Dziewczynka postanowiła nazbierać kwiatów dla babci.
Czerwony Kapturek przywitał się z wilkiem.
Babcia nie zamknęła na klucz drzwi do domu.
Dziecko może spróbować uzasadnić swoją ocenę. Rodzic zwraca uwagę na to, że nie zawsze osoby, które robią coś niewłaściwego, robią to celowo, czasami ich działanie wynika z dobrych chęci (zbieranie kwiatów dla babci), czasami z nieświadomości konsekwencji (rozmowa z nieznajomym, niezamknięcie drzwi), a czasem z natłoku obowiązków (wysłanie dziecka samego, bez opieki).
Czego uczą nas bajki? – rozmowa kierowana.
Dziecko wspólnie z rodzicem zastanawia się, po co są bajki, dlaczego opowiada się je dzieciom. Rodzic stara się wyjaśnić pojęcie „morał”. Dziecko może spróbować, wskazać jaki morał zawiera bajka o Czerwonym Kapturku, a jakie – inne bajki, np. o Kopciuszku (warto być pracowitym, uczciwym, być dobrym dla ludzi i zwierząt), o Pinokiu (zawsze należy mówić prawdę).
Bo ja chuchnę! Bo ja dmuchnę! – ćwiczenie oddechowe.
Dzieci wcielają się w rolę wilka i próbują zdmuchnąć domki świnek. Najpierw dmuchają lekko „na domek ze słomy”, przy „domku z patyków” dmuchają mocniej, a gdy przychodzi kolej na „domek z cegły” – dmuchają z całej siły.
*** Taki jak… – rozwijanie kompetencji językowych.
Celem zabawy jest określanie cech postaci – szukanie odpowiedników tych cech w świecie zwierzęcym i nie tylko. Dzieci kończą rozpoczęte frazy: leniwy jak … (leniwiec); pracowity jak …(mrówka); uparty jak … (osioł); mądry jak … (sowa); wierny jak … (pies); chytry jak … (lis); ociężały jak … (hipopotam); ciemny jak … (noc); jasny jak … (słońce); słodki jak … (cukierek); odważny jak … (lew); kolorowy jak … (motyl).
Leśna ścieżka – zabawa sensoryczna.
Rodzic przygotowuje wcześniej różne materiały, np. mech, korę drzew, kamienie, drobne patyki, piasek, gałązki drzewa iglastego, suche liście ( niektóre materiały można zastąpić materiałem o podobnej strukturze), w zależności od warunków atmosferycznych zabawę można wykonać w ogrodzie.
Zabawy dowolne w przydomowym ogrodzie.
Miłej Zabawy
Czym zajmują się nasi rodzice?
11.05.2020
KIEDY DOROŚLI IDĄ DO PRACY
Dzień 11.05.2020 – poniedziałek
Temat: Czym zajmują się nasi rodzice?
Ćwiczenia poranne według pomysłu rodzica.
Górnik zjeżdżający do kopalni – dzieci wykonują przysiady.
Poznajemy zawody – zabawa rozwijająca refleks.
Rodzic pokazuje dziecku zdjęcia, ilustracje osób wykonujących jakiś zawód. Opisuje również, czym zajmuje się osoba, która go wykonuje. Dziecko uważnie słucha, jeżeli rodzic podał właściwą definicję – wtedy ono wykonuje trzy podskoki. Jeżeli definicja dotyczy osoby wykonującej inny zawód, dziecko wykonuje trzy przysiady.
Co to za zawód? – zabawa słuchowa, analiza i synteza słuchowa wyrazów.
Rodzic sylabizuje nazwę jednego z zawodów, a zadaniem dziecka jest wskazać odpowiednią ilustrację. Dziecko może również spróbować wyjaśnić samodzielnie, czym zajmują się osoby wykonujące dany zawód.
Gdzie pracują moi rodzice? – rozmowa rodzica z dzieckiem o wykonywanej przez niego pracy.
Czyj to atrybut – zabawa podsumowująca, uzupełnianie karty pracy. Karty Pracy cz. 4, s. 14-15.
Zabawy dowolne dzieci według ich zainteresowań.
Zabawy dowolne w przydomowym ogrodzie.
Propozycje bajek edukacyjnych
Miłej Zabawy
Kim zostanę, kiedy dorosnę?
12.05.2020
KIEDY DOROŚLI IDĄ DO PRACY
Dzień 12.05.2020 – wtorek
Temat: Kim zostanę, kiedy dorosnę?
Ćwiczenia poranne według pomysłu rodzica.
Fryzjer tnący nożyczkami – dzieci przyjmują pozycję leżącą na plecach, unoszą wyprostowane nogi i wykonują delikatne wymachy na boki, tzw. nożyce.
Zawody – słuchanie wierszy Zbigniewa Dmitrocy. Dzieci starają się zapamiętać, jak najwięcej zawodów w nich wymienionych.
Aktor
Aktor w życiu i na scenie
Gra bez przerwy przedstawienie,
Po oklaskach lubi sobie
Pożartować w garderobie.
Elektryk
Kiedy światło w domu znika,
Trzeba wezwać elektryka,
Bo ten pan się na tym zna
I prąd znajdzie się raz dwa!
Lekarka
Gdy ktoś stuknie się, skaleczy,
Pani doktor go wyleczy,
Bo ta pani zna sposoby
I lekarstwa na choroby.
Piekarz
Piekarz w nocy nie śpi wcale,
Piecze bułki i rogale,
A najwięcej piecze chleba,
Bo najwięcej go potrzeba!
Weterynarz
Gdy koń kaszle lub kuleje,
Kiedy chory pies nic nie je,
Weterynarz nawet w nocy
Nie odmówi im pomocy.
Jakie znam zawody? – rozmowa na podstawie wierszy.
Dzieci starają się powtórzyć jak najwięcej nazw zawodów, które pojawiły się w wierszykach. Próbują sobie przypomnieć, jakie zawody wykonują wspomniane osoby.
Dzieci zastanawiają się, kim chciałyby zostać w przyszłości, dlaczego oraz co, im się podoba w danym zawodzie.
| HASŁO | ZAWODY |
| Lubię pomagać innym | PIELĘGNIARKA
RATOWNIK MEDYCZNY LEKARZ POLICJANT STRAŻAK LISTONOSZ |
| Lubię przyrodę | WETERYNARZ
OGRODNIK KWIACIARKA LEŚNICZY |
| Lubię się ruszać, np. grać w piłkę, tańczyć |
PIŁKARZ
TANCERZ |
| Lubię wymyślać zabawy dla wszystkich moich koleżanek i kolegów |
DYREKTOR
TRENER REŻYSER NAUCZYCIEL |
| Lubię liczyć | BANKOWIEC
SKLEPIKARZ PARKINGOWY KSIĘGOWY |
| Lubię malować, wycinać i budować z klocków | ARCHITEKT
BUDOWLANIEC FRYZJER SZEWC |
| Lubię wiedzieć, jak działają różne rzeczy | MECHANIK
ELEKTRYK OPERATOR KOPARKI KONSTRUKTOR MASZYN |
| Lubię dużo wiedzieć, jestem ciekawski | NAUKOWIEC
PODRÓŻNIK – ODKRYWCA DZIENNIKARZ ASTRONAUTA |
| Podobają mi się ładne przedmioty | KOSMETYCZKA
MALARZ |
| Lubię dużo mówić i występować na scenie | MUZYK
AKTOR PIOSENKARZ POLITYK NAUCZYCIEL |
Komu jest to potrzebne? – zabawa rozwijająca umiejętność kojarzenia.
Rodzic prosi dziecko, aby wymieniło co najmniej trzy zawody, które spełniają określone kryterium, np.: Kto powinien w pracy nosić kask ochronny? Kto w swojej pracy ma styczność z chlebem? Kto w pracy musi nosić fartuch?
Dzieci próbują ustalić, dlaczego wymienione przez rodzica atrybuty są niezbędne w pracy danej osoby.
Wykonanie zadania w Kartach Pracy cz. 4, s. 16
Krawiec – zabawa manipulacyjna.
Rodzic przygotowuje dziecku, wycięte ze sztywnej kartki, kontury różnego rodzaju ubrań, jak np.: rękawiczka, spodnie, podkoszulek (po dwie sztuki każdego rodzaju). Wzdłuż krawędzi dziurkaczem biurowym wycina dziurki. Dzieci mają za zadanie za pomocą sznurka lub muliny przewlekanej przez dziurki, połączyć dwa elementy w jedną całość.
Co robi ogrodnik – poznawanie atrybutów związanych z zawodem ogrodnika.
Zabawy dowolne w ogrodzie.
Kolorowanki dla chętnych:)
Miłej Zabawy
PRZEDSZKOLNY KONKURS PLASTYCZNY WIOSENNE KWIATY
PRZEDSZKOLNY KONKURS PLASTYCZNY „WIOSENNE KWIATY”
PRZEDSZKOLNY KONKURS PLASTYCZNY
„WIOSENNE KWIATY”
Cele konkursu:
-Zainspirowanie dzieci do wyrażania środkami plastycznymi piękna wiosennych kwiatów.
-Rozwijanie wyobraźni twórczej poprzez ekspresję plastyczną.
-Rozbudzanie kreatywności dzieci.
Regulamin konkursu:
-Konkurs przeznaczony jest dla przedszkolaków z Publicznego Przedszkola w Domaniewicach.
-Zadaniem uczestników jest wykonanie pracy w formie płaskiej lub przestrzennej – wskazana pomysłowość w doborze materiałów plastycznych.
-Prace powinny być wykonane samodzielnie (z niewielką pomocą rodziców).
-Technika plastyczna – dowolna.
-Format pracy płaskiej A4.
-Wielkość pracy przestrzennej – dowolna.
-Każda praca powinna być sfotografowana oraz przesłana drogą elektroniczną na adres e-mail przedszkola z dopiskiem „Konkurs plastyczny” oraz podanym imieniem i nazwiskiem dziecka wraz z nazwą grupy.
-Oceny prac dokona specjalnie powołana komisja. Ocenie podlegać będzie: zgodność z tematem, dobór środków i techniki, oryginalność, estetyka.
-Autorzy prac wyróżnionych oraz I, II, III miejsca otrzymają zasłużone nagrody i dyplomy.
-Prace należy przesyłać do 15 maja 2020r.
Organizatorzy.
Ciekawe zawody
13.05.2020
KIEDY DOROŚLI IDĄ DO PRACY
Dzień 12.05.2020 – środa
Temat: Ciekawe zawody
Ćwiczenia poranne według pomysłu rodzica.
Policjant – zabawa orientacyjno – porządkowa. Rodzic zostaje policjantem, a dziecko wciela się w rolę kierowcy. Kierowcy poruszają się na ograniczonej przez dwie liny powierzchni. Gdy policjant zagwiżdże w gwizdek, kierowcy mają za zadanie zastygnąć w bezruchu. Gdy zagwiżdże ponownie, kierowcy kontynuują swoją jazdę. Po kilku powtórzeniach może nastąpić zamiana ról.
Kierowanie ruchem – zabawa logopedyczna.
Za pomocą plasteliny, dzieci wyklejają na płaskiej powierzchni (np. stół) tor – drogę (powinien on być złożony z dwóch równoległych linii, może mieć zakręty). Następnie dzieci wcielają się w rolę policjantów kierujących ruchem, za pomocą słomki mają za zadanie przeturlać małą piłeczkę przez całą trasę, począwszy od początku toru, aż do jego końca.
Lekarz – słuchanie wiersza Piotra Felicjana Nalepy.
Lekarz
Gdy choroba już dopadnie,
Lekarz zbada cię dokładnie,
W gardło zajrzy i osłucha,
Zerknie w nosek i do ucha,
po czym ci zapewne powie,
Jak choroba ta się zowie.
To on leki przepisuje,
Kiedy zdrowie nam szwankuje.
To on leczy nas i radzi,
Co nam sprzyja, a co wadzi.
Co jest dobre, a co nie
Powie nam, bo on to wie!
Jeśli więc jesteśmy chorzy,
To pomogą nam doktorzy.
Rozmowa kierowana pytaniami rodzica:
– Do kogo idziemy, kiedy jesteśmy chorzy?
– Jak bada nas pan doktor?
– Co nam mówi po badaniu?
Lekarz bada – zabawa naśladowcza.
Rodzic odgrywa rolę lekarza. Lekarz kolejno mówi: Zbadam twoje kolana, łokieć, oczy, brzuch, ramiona, uszy – a dziecko wykonuje kolejno zadania:
do – łapie się za kolana,
do – trzyma się za łokieć,
do – kładzie rękę na brzuchu,
do – kładzie ręce na ramiona,
do – łapie się za uszy.
Wysoko – nisko – zabawa orientacyjno-porządkowa.
Dzieci biegają swobodnie po pokoju (lub w ogrodzie przydomowym). Na hasło: Wysoko! – zatrzymują się i idą we wspięciu na palcach. Na hasło: Nisko! – chodzą w przysiadzie.
Zabawy dowolne w ogrodzie.
Proponowane zajęcia dodatkowe:
Miłej Zabawy
Uczymy się liczyć pieniądze
14.05.2020
KIEDY DOROŚLI IDĄ DO PRACY
Dzień 14.05.2020 – czwartek
Temat: Uczymy się liczyć pieniądze
Ćwiczenia poranne według pomysłu rodzica.
Orzeł czy reszka? – zabawa orientacyjno-porządkowa.
Dziecko wspólnie z rodzicem ogląda różne monety. Może zaobserwować, że każda z nich ma z jednej strony umieszczonego orła, a z drugiej – cyfrę oznaczającą jej wartość. Rodzic wyjaśnia, że strony monety to awers i rewers lub po prostu orzeł i reszka. Dziecko ustala z rodzicem, jakie ćwiczenie wykona, jeśli wypadnie orzeł, a jakie, jeśli wypadnie reszka. Następnie rzuca monetą i wykonuje odpowiednie ćwiczenie.
Wyprawa na zakupy – słuchanie opowiadania Magdaleny Ledwoń.
Wyprawa na zakupy
Ania dostała niedawno zaproszenie do swojej kuzynki Zuzi na urodziny. Nie byle jakie, aż siódme! Zuzia jest o rok starsza od Ani i we wrześniu pójdzie do szkoły. Ale na razie chodzi jeszcze do przedszkola z Anią, tyle, że do starszej grupy. Dziewczynki mieszkają niedaleko siebie, więc popołudniami często się odwiedzają.
Zuzia obchodzi w sobotę swoje urodziny, więc zaprosiła Anię na małe przyjęcie. Oczywiście dziewczynka nie może przegapić tego wspaniałego wydarzenia. Przygotowała już strój, buciki oraz samodzielnie wykonaną laurkę z życzeniami. Brakuje tylko prezentu.
– Tato, zawieziesz mnie do sklepu – Ania zwróciła się do tatusia, który właśnie czytał gazetę w fotelu.
– A w jakim celu? – Popatrzył na córkę znad okularów, które podczas czytania zsunęły mu się na czubek nosa.
– Bo wiesz, urodziny … – zaczęła nieśmiało dziewczynka, ale nie musiała kończyć zdania, bo tato od razu domyślił się o co chodzi. Piętnaście minut później siedzieli w samochodzie i zmierzali w kierunku sklepu.
– To co kupujemy? – zagaił tata, który – chociaż był najwspanialszym tatusiem na świecie, zupełnie nie miał pojęcia, jakimi zabawkami bawią się małe dziewczynki.
Córeczka natomiast wiedziała od razu, że kupi Zuzi najpiękniejszą, najcudowniejszą i najbardziej niesamowitą lalkę Barbarę, do której wzdychają z Zuzą od dawna. Niestety ani mamusia Zuzy, ani mamusia Ani nie rozumieją tej miłości. Powiedziały, że nie kupią tych lalek, bo są po prostu bardzo drogie.
– Lalkę, taką o jakiej marzyła Zuzia od baaaardzo dawna – powiedziała Ania, kładąc szczególny nacisk na głoskę „a” w wyrazie bardzo, żeby tatuś mógł sobie wyobrazić, jaki to szmat czasu wzdychają do Barbary. I tak jak się spodziewała, pokiwał głową ze zrozumieniem.
Nie protestował też specjalnie, kiedy stali przed regałem i Ania pokazała mu cenę lalki. Całe szczęście, tatuś doskonale rozumiał, że prezent na siódme urodziny to nie może być byle co i pozwolił córce kupić Barbarę dla Zuzanny.
Niestety cała życzliwość do pomysłu Ani zniknęła, gdy dziewczynka włożyła do koszyka dwa pudełka.
– A co to ma znaczyć? – zapytał zdziwiony tatuś.
– Co? – zapytała z niewinną miną Ania, ale doskonale wiedziała, o co chodzi.
– Barbara numer dwa – tatuś wskazał na koszyk. – Czy ktoś jeszcze ma urodziny, a ja o tym nie wiem?
– Nie – odparła córeczka. – Ale wiesz tato, że ja też marzę o Barbarze tak samo mocno, jak Zuzia. I będę bardzo nieszczęśliwa, jeśli jej nie dostanę.
I Ania zrobiła minę, która sugerować miała tatusiowi, jak bardzo smutne jest to dla niej doświadczenie. Niestety tata tylko się skrzywił z niedowierzaniem. Ania spróbowała go przekonać w inny sposób. Wyjęła więc z kieszeni trzy różowe, papierowe pieniądze, które przed wyjazdem wyjęła ukradkiem ze skarbonki. I powiedziała:
– To sama ją kupię, popatrz mam pieniążki! Tata uśmiechnął się pod nosem i pogładził Anię po główce.
– Córciu, to wystarczy tylko na połowę tej lalki. Musiałabyś kupić tylko nogi albo tylko brzuch z głową. Czy chciałabyś taką lalkę? – zapytał.
Ania pokręciła przecząco głową. Wszystkie części Barbary są świetne. Bez nóg nie mogłaby cieszyć się bucikami, które są w zestawie, a bez reszty ciała nie mogłaby jej czesać, ani przebierać. Bez sensu byłaby taka zabawa.
Po powrocie do domu tata wytłumaczył córce, że każdy pracujący człowiek otrzymuje wynagrodzenie za to, co robi w pracy. Tych pieniędzy jest określona ilość, a jak się skończą, to nie dostaje się ich więcej. Bez pieniędzy nie da się nic kupić, nawet jedzenia, więc dorośli muszą rozdzielać pieniądze, tak żeby wystarczyły na cały miesiąc – do następnej wypłaty. Dlatego trzeba czasem pomyśleć, czy warto kupować drogie rzeczy, skoro można mieć podobne, a zapłacić za nie mniej. Albo czy faktycznie to, co chcę kupić, jest bardzo potrzebne.
Ania, leżąc w łóżku, myślała o tym, co powiedział jej tatuś. I zrobiło się jej przykro. Chciała mieć Barbarę tylko dlatego, że ma piękne sukienki i buciki. I w sumie dlatego, że widziały z Zuzią taką lalkę w reklamie. Ale lalka zupełnie nie była potrzebna, bo w końcu Ania miała wiele innych lalek, którymi prawie w ogóle się nie bawiła.
Na sobotnie urodziny do Zuzi zabrała kupioną przez siebie Barbarę, ale także dwie inne lalki – Kasię i Cecylkę. Razem z kuzynką bawiły się lalkami całe popołudnie i nawet nie zauważyły, kiedy trzeba było się rozstać.
– Przyjdź do mnie jutro – prosiła Zuzia. – I weź ze sobą Kasię i Cecylkę. Bez nich zabawa nie będzie taka sama.
Ania uśmiechnęła się i pomyślała, że bardzo dobrze zrobiła, że nie kupiła drugiej Barbary. Lalki, tak jak ludzie, powinny być różne. Gdyby były takie same, to byłoby nudno.
Czy mogę kupić wszystko, co chcę? – rozmowa rodzica z dzieckiem na podstawie wysłuchanego opowiadania.
Dziecko udziela odpowiedzi na pytania dotyczące treści opowiadania, wyjaśnia, dlaczego tatuś i Ania pojechali do sklepu, jak zachowywała się w sklepie dziewczynka, czy tatuś kupił lalki dla obu dziewczynek, dlaczego Ania nie mogła zapłacić za lalkę swoimi pieniędzmi.
Na podstawie własnych doświadczeń, dziecko może też zastanowić się, dlaczego rodzice nie kupują wszystkich zabawek, które ich pociechy pragną mieć. Czy posiadanie dużej liczby zabawek czyni dziecko szczęśliwym.
Co kupiłem/kupiłam? – zabawa grafomotoryczna.
Dziecko przygląda się przedmiotom przedstawionym na ilustracji i nazywa je. Za pomocą ołówka stara się narysować po śladzie ich kontury, a następnie łączy przedmiot z jego cieniem. Karty Pracy cz.4, s. 17.
W sklepie – zabawa tematyczna.
Dziecko przygotowuje zabawę w sklep z dostępnych w domu materiałów, zabawek, zastępników monet i banknotów. W zależności od zainteresowań dziecka może to być np.: sklep z zabawkami, księgarnia, warzywniak itp.
Proponowane zajęcia dodatkowe:
Miłej Zabawy
Miasteczko zawodów
15.05.2020
KIEDY DOROŚLI IDĄ DO PRACY
Dzień 15.05.2020 – piątek
Temat: Miasteczko zawodów
Ćwiczenia poranne według pomysłu rodzica.
Kucharz – dzieci napinają mięśnie brzucha i pokazują, jak wyglądają, gdy są głodne, a następnie rozluźniają mięśnie i prezentują, jak wyglądają, gdy zjedzą to, co przygotował kucharz.
Nożyce – zabawa orientacyjno-porządkowa.
Dzieci biegają w dowolnie podanym tempie. Na hasło: Nożyce – ręce, zatrzymują się i wykonują nożycowe ruchy rękami. Na hasło: Nożyce – nogi – idą skrzyżnie, stawiając kolano przed kolano. Podczas wykonywania ruchów nożycowych mówią: Ciach, ciach.
Jaki zawód pokazuję? – kształtowanie świadomości schematu swego ciała. Zagadki ruchowe, pokazywanie zawodu z ilustracji, czyli pantomima: potrafię porozumieć się bez stów (stopniowanie trudności, dziecko intuicyjnie wybiera stopień wykonywanego zadania)
Choć to nie rolnik, lecz rolę ma.
często w teatrze lub w filmie gra. (aktor)
Wśród świateł jaskrawych pracuje,
By potem efekty swej pracy w ciemności wydobyć
I na białych kartach kolory rozłożyć.
A potem możecie w niejednej gazecie
Podziwiać ujęcia w jego pięknych zdjęciach. (fotograf)
Jak się nazywa taki lekarz
Którego pacjent głośno szczeka? (weterynarz)
Za ladą sklepową. Sprzeda to i owo. (sprzedawca)
Kto pracuje w hełmie. Pnie się po drabinie
Kiedy syczy ogień. I gdy woda płynie? (strażak)
Nie jest kotem, a bez strachu. Chodzi po każdym dachu.
Brudne ręce ma i twarz. Ty go też zapewne znasz. (kominiarz)
Kto tnie materiał, aby z części małych
Zrobić całą bluzkę lub garnitur cały? (krawiec)
Kto na skrzyżowaniu bez obawy staje
Bo ręką zatrzyma auta i tramwaje? (policjant)
Ktoś w białym fartuchu,
skaleczony palec nam bandażuje,
A kiedy dopada nas kaszel, syrop aplikuje. (pielęgniarka)
Co robią różni ludzie – masaż – zabawa ilustracyjna do wiersza.
Dziecko zwrócone do rodzica plecami wykonuje na rodzica plecach różne ruchy odpowiednio do treści wierszyka. Rodzic mówi wiersz.
Stolarz młotkiem stuka (stukanie jedną lub dwiema rękami zaciśniętymi w pięść)
Lekarz w plecy puka (delikatne pukanie palcami)
Kucharz w garnku miesza (koliste ruchy płaską dłonią lub pięścią)
Praczka pranie wiesza (delikatne szczypanie)
Rolnik grabi siano („grabienie” palcami obu rąk z góry na dół)
Muzyk gra co rano (naśladowanie ruchów pianisty)
I ja też pracuję (wskazywanie na siebie)
Obrazek maluję (dowolne kreślenie palcami na plecach partnera).
Proponowane bajki edukacyjne:
Proponowane zabawy ruchowe przy muzyce:
Miłej Zabawy
Nasze wspaniałe rodziny
18.05.2020
DUŻE I MAŁE RODZINY
Dzień 18.05.2020 – poniedziałek
Temat: Nasze wspaniałe rodziny
Ćwiczenia poranne według pomysłu rodzica.
Kocie zabawy – zabawa z elementem czworakowania.
Dzieci zamieniają się w koty i chodzą po podłodze na czworakach i popychają przed sobą piłeczkę raz prawą, raz lewą ręką.
Rodzina jest … – rozmowa rodzica z dzieckiem. Tworzenie listy atrybutów rodziny. Można wykorzystać zdjęcia rodzinne lub ilustracje zamieszczone w internecie. Dziecko zastanawia się czy przedstawiona na zdjęciach rodzina jest duża/mała; wesoła, aktywna, spokojna etc. Swobodne wypowiedzi dzieci na temat swojej rodziny.
Moja rodzina – rozmowa zainspirowana zagadką.
Jak nazywa się ta grupa,
gdzie jest mama, brat i tata,
siostra jedna, czasem druga …?
Mieszkasz z nimi cztery lata.
Irena Zbroszczyk
Dziecko podaje odpowiedź i zastanawia się nad opowiedzeniem o swojej rodzinie. Rodzic może zadawać przykładowe pytania:
Z ilu osób składa się twoja rodzina? Wymień członków swojej rodziny. Jak spędzacie wolny czas? Co najbardziej lubisz robić ze swoją rodziną?.
Moja rodzina – praca plastyczna.
Zabawy dowolne w przydomowym ogrodzie, budowanie domów z dostępnych materiałów.
Dodatkowe propozycje:)
Miłej Zabawy
Rodzinne zabawy
19.05.2020
DUŻE I MAŁE RODZINY
Dzień 19.05.2020 – wtorek
Temat: Rodzinne zabawy
Ćwiczenia poranne według pomysłu rodzica.
Kangurki – zabawa z elementem podskoku.
Dzieci stoją, między kolanami trzymają piłkę, ręce mają z przodu, uniesione na wysokości klatki piersiowej. Podskakują w przód, po kilku podskokach zmiana kierunku.
Tatuś – rozmowa na temat sposobów pomagania rodzicom.
Rodzic czyta dziecku opowiadanie:
Tatuś
Tatuś wszedł do mieszkania z wielkim rulonem papierów pod pachą. Położył papiery na biurku i mówi do Jacka:
– Muszę zrobić na jutro bardzo trudne rysunki i obliczenia. Pomożesz mi?Jacek zdziwił się bardzo. – Ja? Ja przecież nie umiem… – To nic nie szkodzi – mówi tatuś. – Pomożesz mi w ten sposób, że będziesz cichutko siedział. Rysuj albo wycinaj przy swoim stoliku. Widzisz, żebym mógł zrobić prędko te rysunki, w pokoju musi być zupełnie cicho, hałas bardzo mi przeszkadza. No co, Jacusiu, obiecujesz? – Tak, tatusiu. Gdy Jacek to mówi, oczy mu błyszczą. Jest dumny, że tatuś zwraca się do niego tak, jakby Jacek nie był
pięcioletnim przedszkolakiem, lecz dużym chłopcem. – Jeśli będziesz czegoś potrzebował, powiesz mi – mówi jeszcze tatuś, siadając przy biurku i pochylając się nad papierami.
– Dobrze, tatusiu – szepcze Jacek. I od razu postanawia sobie, że o nic ojca nie poprosi, że nie przerwie mu pracy. Zaczyna wycinać kolorowego kogucika, ale ciągle spogląda na pochylone plecy ojca i myśli: „Czy tatuś może spokojnie pracować? Chyba tak! Tu jest zupełnie cicho. Nikogo nie ma w domu, tylko ja i tatuś, a ja wcale się nie odzywam”.Wtem… co to? Niby cicho, a nie cicho. Jacuś słyszy:
Tiku-tak…Tiku-tak…
Jak ten zegar głośno tika!
A zegar coraz głośniej: Tiku-tak. Tiku-tak… I nagle głośno i grubo: Bim… bam! Bim… bam!
„Tatuś na pewno nie może pracować. Co robić? – zastanawia się chłopiec. – Już wiem!” Wstał cichutko, wziął z fotela duży, ciepły szal mamusi i przykrył nim zegar. Teraz słychać tikanie, ale nie takie głośne. Usiadł Jacek przy stoliku. Wtem… Co to znowu? Bzzzz… bzzzz… bzz!… Duża czarna mucha krąży nad biurkiem tatusia. Bzzz! – przefrunęła nad stolik Jacka. „Jak ona głośno brzęczy! – martwi się chłopiec. – O, tatuś podniósł głowę. Może się namyśla, a może mucha mu przeszkadza? Muszę ją przepędzić”.
Idzie na palcach w stronę drzwi, otwiera je. O, mucha właśnie przyfrunęła. Jacuś macha rękami, mówi szeptem:
– A sio! A sio!…
„Wyleciała – myśli Jacek z ulgą i zamyka drzwi.
– Teraz jest zupełnie cicho”. I zabiera się do wycinanek. Nagle… Miaaauu!… Miaaauu!… Kot! Na pewno przeszkodzi tatusiowi. Ale Jacek już wie, co robić. Biegnie do kuchni. Kotek za nim. Chłopiec nalewa na miseczkę trochę mleka i stawia na podłodze.
– Kici, kici! Pij i nie miaucz więcej – mówi surowo do Mruczusia. – w domu ma być cicho, rozumiesz? Kotek widocznie rozumie, bo chłepcze mleko tak,
że prawie nie słychać. Jacek wraca do pokoju i patrzy na tatusia. Tatuś
rysuje, liczy. „To dobrze, to bardzo dobrze – cieszy się chłopczyk.
– Już zegar tak głośno nie tyka, mucha nie brzęczy, kot nie miauczy…
Ale niedługo była cisza.
W mieszkaniu sąsiadów słychać przez ścianę popłakiwanie. To mały Wojtuś! Jacuś bawi się z nim czasem. Wojtuś był chory, już wyzdrowiał, ale musi jeszcze leżeć w łóżku. Pewnie mu się nudzi i dlatego płacze.
Jacek z niepokojem patrzy w stronę biurka. Czy tatuś słyszy płacz Wojtka?
Na pewno słyszy i nie może rysować. „Wiem, co zrobię!”. Jacek bierze ze swojej półki ulubionego misia i wychodzi. Mama Wojtusia otwiera mu drzwi.
– Ja tylko na chwilę, proszę pani. Przyniosłem coś Wojtusiowi. Wojtuś siada na łóżku i łzy jak groch spływają mu po twarzy. – Masz misia, wiem, że go lubisz – mówi szybko Jacek. – Baw się nim, tylko nie płacz, pamiętaj!.
Wojtusiowi buzia się rozjaśniła, łzy przestały płynąć z niebieskich oczu. Przytulił mocno misia. Jacek wraca do domu. Czy tatuś zauważył, że wychodził? Nie, spokojnie, rysuje, kreśli, oblicza coś na papierze. Wojtuś za ścianą już nie płacze.
W pokoju jest zupełnie cicho. „Chyba pomogłem tatusiowi” – myśli zadowolony chłopiec.
Co to? Tatuś wstaje. Czy powie, że nic nie narysował? Że przeszkadzały mu różne hałasy? – niepokoi się chłopiec. Ale tatuś uśmiecha się. Ma zmęczone oczy, ale się uśmiecha.
– No, Jacusiu – mówi wesoło. – Zrobiłem wszystko szybciej, niż myślałem. Któraż to godzina? Tatuś zdziwiony patrzy na zegar przykryty szalem.
– A co to? Dlaczego przykryłeś zegar?
Jacek czerwieni się, ale musi przecież wszystko ojcu opowiedzieć. I o zegarze, i o musze, o kocie i o Wojtusiu!
Czy tatuś będzie się z niego śmiał? Nie. Tatuś poważnie patrzy na synka. Całuje go w głowę i tak jakoś serdecznie mówi: – Pomogłeś mi, Jacku. Dziękuję ci. Zabawimy się teraz, chcesz? Wymyśl sam jakąś wesołą zabawę.
Halina Pietrusiewicz
Źródło: „Poczytajmy, posłuchajmy”, Nasza Księgarnia,
Warszawa 1975, s. 8.
Pytania do opowiadania: O co tata poprosił Jacka? Dlaczego potrzebował ciszy? Czy Jacek pomógł tacie? Co Jacek zrobił, aby w domu była cisza?
Czy tata był zadowolony z pomocy Jacka? W jaki jeszcze sposób dzieci mogą pomóc swoim rodzicom? Jak wy pomagacie rodzicom?.
Imiona w mojej rodzinie – zabawa z piłką. Rodzic rzuca piłkę do dziecka wymawia nazwę wybranego członka rodziny. Zadaniem dziecka jest złapać piłkę i podać imię, następnie odrzucić piłkę rodzicowi.
Zabawy dowolne według zainteresowań dzieci w domu lub ogrodzie.
Proponowane zajęcia dodatkowe:
Miłej Zabawy
Raz, dwa – rodzina na sto dwa!
20.05.2020
DUŻE I MAŁE RODZINY
Dzień 20.05.2020 – środa
Temat: Raz, dwa – rodzina na sto dwa!
Ćwiczenia poranne według pomysłu rodzica.
Jak bawią się foki? – zabawa z elementem rzutu.
Rodzic wyznacza na podłodze linię startu za pomocą taśmy malarskiej. Za linią ustawia się dziecko – foka z woreczkiem. Rodzic stoi przed dzieckiem w odległości około dwóch metrów i trzyma w ręku dużą obręcz. Dziecko próbuje przerzucić woreczek przez obręcz raz jedną raz drugą ręką – płetwą. Zabawę powtarzamy kilka razy.
Moja rodzina – teatrzyk rodzinny.
Potrzebne materiały: scena teatralna, przygotowane wcześniej sylwety do przedstawienia: rodzice babcia, dziadek, rodzeństwo, kot.
Rodzic wspólnie z dzieckiem ilustrują treść wiersza za pomocą sylwet przedstawiających członków rodziny: mamę, tatę, dwoje dzieci, babcię, dziadka, kota. Przypominamy, jak należy zachowywać się podczas oglądania przedstawienia (nie rozmawiamy, nie przeszkadzamy innym oglądającym, nie kręcimy się).
Moja rodzina
Mama, tata oraz brat
to rodzina – to mój świat.
Wszyscy razem się kochamy,
bardzo sobie pomagamy.
Mama jest od przytulania
i buziaków nam dawania.
Tata nosi nas na rękach,
chociaż czasem trochę stęka.
Brat choć starszy, to jest miły.
Ma odwagę, dużo siły.
Wciąż wymyśla fajne sprawy
i zadania, i zabawy.
Mruczek to rodzinny kotek,
który zabrał babci motek,
lecz nie zrobił z wełny szala,
tylko z motkiem długo szalał.
Babcia z dziadkiem przyjeżdżają
i nas wtedy zabierają
na pikniki i spacery,
hulajnogi i rowery.
Gdy rodzinka jest w komplecie,
to nie często – sami wiecie…
Wtedy teatr odwiedzamy
albo razem w scrabble gramy.
I tak mija nam ten czas.
Raz jest kino,
a raz las.
Lecz nieważne, co robimy.
Razem dobrze się bawimy.
Irena Zbroszczyk
Po wystawieniu przedstawienia rodzic rozmawia z dzieckiem posiłkując się pytaniami: Kto należy do rodziny chłopca? Co rodzina lubi robić razem? Co dzieci robią z babcią i dziadkiem? Czy chłopiec lubi swoją rodzinę?.
Dziecko może zaprosić swoich bliskich i wystawić przedstawienie własnej rodziny z wykorzystaniem sylwet.
Co robimy z mamą i tatą – zabawa słownikowa, uzupełnianie i opowiadanie historyjki obrazkowej.
Dziecko opowiada, co widzi na obrazku. Uzupełnia braki w obrazkach elementami z wyklejanki. Mówi, co robią rodzice, co robią dzieci na pierwszym, a co na ostatnim obrazku. Wyraża swoje emocje, mówiąc, czy podoba im się wspólna zabawa z rodzicami. Karty Pracy cz.4, s. 24.
Co robią zwierzęta – zabawa matematyczna.
Dziecko porusza się po pokoju w rytm muzyki. Na przerwę w muzyce rodzic pokazuje obrazek zwierzęcia i mówi, co ono robi i ile razy, a dziecko reaguje, podskakując, np.: Krowa muczy tyle razy (trzy tupnięcia) – dzieci podskakują trzy razy; Koń macha łbem tyle razy (cztery klaśnięcia) – dzieci podskakują cztery razy; Owca beczy tyle razy (pięć klaśnięć) – dzieci podskakują pięć razy.
Propozycja muzyczna do zabawy:
Rodzina – zabawa paluszkowa.
Dzieci recytują treść wierszyka, pokazując jednocześnie
palce dłoni, zaczynając od kciuka:
Ten pierwszy to dziadziuś (kciuk)
A obok – babusia (palec wskazujący)
Największy to tatuś (palec środkowy)
A przy nim mamusia (palec serdeczny)
A to jest dziecinka mała (palec mały)
A to jest dziecinka mała.
Tralala la lala lala…
A to – moja rączka cała (cała dłoń)
Tralalala lala lala…
Wanda Szumanówna
Zabawy dowolne w przydomowym ogrodzie.
Miłej Zabawy
Rodzina trzyma się razem
21.05.2020
DUŻE I MAŁE RODZINY
Dzień 21.05.2020 – czwartek
Temat: Rodzina trzyma się razem.
Ćwiczenia poranne według pomysłu rodzica.
Wycieczka rowerowa – ćwiczenie mięśni brzucha.
Dzieci leżą na plecach, pod każdą stopą trzymając woreczek. Naśladują jazdę na rowerze, próbując utrzymać woreczki palcami.
Propozycja wykonania woreczka w domu – do skarpetki wsypujemy groch lub ryż, a następnie zawiązujemy.
Co robią rodzice? – zabawa słownikowa.
Rodzic pokazuje dziecku obrazki przedstawiające różne czynności domowe wykonywane przez rodziców: wycieranie kurzu, pranie, gotowanie, odkurzanie, trzepanie dywanów, prasowanie, szycie, naprawa szafki, naprawa kranu, pomaganie dzieciom w lekcjach itp.
Dziecko wymienia czynności przedstawione na obrazkach. Rodzic informuje dziecko, że jest bardzo dużo zawodów wykonywanych w domu przez dorosłych, które inni wykonują w pracy. Pyta dziecko: Jak nazywa się zawód osoby, która pierze ubrania i pościel? (praczka); Jak nazywa się zawód osoby, która naprawia kran? (hydraulik); Jak nazywa się zawód osoby, która szyje ubrania? (krawiec/krawcowa); Jak nazywa się zawód osoby, która uczy dzieci? (nauczyciel/nauczycielka); Jak nazywa się zawód
osoby, która naprawia meble? (stolarz).
Dzieci dochodzą do wniosku, że ich rodzice potrafią wykonać wiele czynności i należy im w tym pomagać, ponieważ robią to dla wszystkich w rodzinie.
Moja rodzina – zabawa dydaktyczna doskonaląca umiejętność przeliczania.
Dzieci rysują na kartkach swoją najbliższą rodzinę. Dzieci omawiają członków swojej rodziny oraz przeliczają ich liczbę, następnie odliczają odpowiednią liczbę patyczków i umieszczają na swojej pracy. Rodzic może wyjaśnić dziecku, że nie wszystkie dzieci mają mamę i tatę, niektóre są wychowywane przez jednego z rodziców albo np. przez dziadków. Niektórzy rodzice mają nowych partnerów, którzy również stają się członkami rodziny. Ważne, aby dziecko czuło, że najważniejsza jest miłość i wzajemny szacunek w rodzinie, wspólnie spędzany czas.
Rodzinny posiłek – edukacja matematyczna, dopełnianie i przeliczanie.
Dzieci opowiadają treść obrazka zamieszczonego w kartach pracy. Rozmawiają o wspólnych posiłkach z rodziną oraz o zasadach zachowania przy stole. Następnie ustalają, kogo brakuje w każdej rodzinie, i przyklejają brakujące osoby. Dorysowują na każdym stole odpowiednią liczbę talerzy
i kubków. Karty Pracy cz.4, s. 25, kredki.
Propozycja zabawy matematycznej:
Zabawy dowolne w przydomowym ogrodzie.
Miłej Zabawy
Moja Rodzina mnie kocha!
22.05.2020
DUŻE I MAŁE RODZINY
Dzień 22.05.2020 – piątek
Temat: Moja rodzina mnie kocha!
Ćwiczenia poranne według pomysłu rodzica.
Myjemy podłogę – ćwiczenie stóp.
Dzieci siedzą w siadzie skulnym, palce stóp trzymają na woreczkach. Naprzemiennie wysuwają woreczki w przód, w tył, w prawo, w lewo.
Bąbelki – zabawa oddechowa.
Dziecko otrzymuje od rodzica kubeczek z małą ilością wody oraz słomkę. Na hasło dane przez rodzica dziecko wciąga powietrze nosem i wydmuchuje przez słomkę, robiąc bąbelki w kubeczkach.
Moja rodzina – twórcze przekształcanie figur geometrycznych, dorysowywanie do kwadratów, kół i trójkątów, tworzenie z nich różnych obiektów i postaci.
Miłej Zabawy
Jak ucieszyć mamę?
25.05.2020
MOJA MAMA JEST KOCHANA
Dzień 25.05.2020 – poniedziałek
Temat: Jak ucieszyć mamę?
Ćwiczenia poranne według pomysłu rodzica.
Tak sprawne są moje ręce – zabawa ruchowa.
Dzieci unoszą wyprostowane ręce, trzymając nad głowami woreczki gimnastyczne. Wykonują naprzemienne krążenia ramion w przód. Kiedy jedna ręka wykonuje krążenie, druga – uniesiona – trzyma woreczek nad głową. Należy wykonać osiem krążeń każdą ręką.
Dla mojej mamy gram – zabawa rytmiczna.
Rodzic recytuje prostą rymowankę. Następnie wystukuje na kubeczkach (op. po śmietanie lub jogurtach) różne rytmy. Dziecko powtarza każdy rytm, wystukując go na kubeczku. Przykładowa rymowanka:
Dla mojej mamy gram
Czy to tu, czy też tam
– tak dla swojej mamy gram.
Magdalena Ledwoń
Jaką minę zrobi mama?– rozpoznawanie emocji
Rodzic czyta dziecku przykłady pewnych sytuacji, zadaniem dziecka jest rozpoznać tę emocję i zrobić odpowiednią minę:
Mama znalazła robaka w zupie.
Wróciliśmy ubłoceni z podwórka i zabrudziliśmy podłogę, którą umyła mama.
Zrobiliśmy mamie niespodziankę i wytarliśmy zabłoconą podłogę.
Mama zobaczyła ducha.
Co mogę zrobić, kiedy mama jest smutna? – pogadanka rodzica z dzieckiem
Rodzic pyta dziecko „Co może zrobić dziecko, kiedy mama, jest smutna?” Dziecko zastanawia się, kiedy mama jest smutna, zła lub zmęczona. Nazywa te sytuacje. Zastanawia się, czy zdarza im się czasami sprawić mamie przykrość, przysporzyć zmartwień. Dziecko proponuje w jaki sposób można w takich sytuacjach poprawić mamie nastrój, np. pozwolić jej chwilę odpocząć, przytulić się, powiedzieć mamie, że się ją kocha, poprosić tatę, żeby zrobił dla niej herbatę, mile spędzić z mamą czas, zapytać, czy chciałaby porozmawiać i opowiedzieć o tym, czym się martwi.
Serce dla mojej mamy – wykonanie według pomysłu rodzica.
Dziecięce SPA – masażyk relaksacyjny dla mamy.
Dzieci siadają wraz z mamą i ćwiczą masażyk dla mamy.
Moja mama
Moja mama ma piękne oczy (delikatne uderzanie opuszkami palców w okolicach oczu) i nosek ma najpiękniejszy. (głaskanie nosa z góry
na dół, od nasady, do czubka)
Gdy się śmieje, śmieje się świat, (delikatne uderzanie opuszkami palców w okolicach ust) bo śmiech mamy jest najszczerszy.
Moja mama ma ładne włosy (wkładanie palców we włosy i masowanie skóry głowy) i policzki śliczne, rumiane. (delikatne chwytanie palcami skóry twarzy)
Gdy urosnę, będę jak mama (przeciąganie się jak przy wstaniu z łóżka)
I, jak ona, z uśmiechem z łóżka wstanę.
Magdalena Ledwoń
Portret mamy – zabawy manualne z wykorzystaniem naturalnych materiałów.
Dzieci układają portret mamy z wykorzystaniem materiałów dostępnych w przydomowym ogrodzie.
Propozycje muzyczne:
https://puzzlefactory.pl/pl/puzzle/graj/bajki/133047-puzzle-rodzina
bing-serca kolorowanka-wiosna2
Miłej Zabawy
Kocham Cię Mamo!
26.05.2020
MOJA MAMA JEST KOCHANA
Dzień 26.05.2020 – wtorek
Temat: Kocham Cię Mamo!
Wszystkim mamom życzę, zdrowia, pomyślności, spełnienia marzeń, tego aby wasze życie było zawsze radosne i pogodne i abyście były dumne ze swoich dzieci.
Życzę wspaniałego „Dnia Mamy”!!!
Z moją mamą lubię… – pogadanka z rodzicem o formach spędzania wolnego czasu z rodziną.
Mamo, mamo, zobacz! – słuchanie opowiadania „Zobacz, mamo!” Magdaleny Ledwoń.
Zobacz mamo!
Króliczek namalował obrazek. „Jest taki piękny jak
moja mama” – pomyślał i natychmiast postanowił
pokazać go mamie. Zabrał malowidło ze stolika
i pokicał do kuchni, gdzie mama przygotowywała
na podwieczorek ciasto marchewkowe. „Mamo,
mamo zobacz! Ten obrazek namalowałem dla
ciebie!” – krzyczał już z korytarza. Mama odwróciła
się i rzuciła okiem na dzieło synka. „Piękny –
powiedziała – co się na nim znajduje?” „Ogródek.
Z kwiatami. Taki jak twój” – dopowiedział dumny
ze swego dzieła króliczek.
Królicza mama uśmiechnęła się. A Króliczek
przypomniał sobie, że w ogrodzie, tuż obok kapusty,
rosną piękne kwiaty, które mama zasadziła wiosną.
Może z nich zrobić wspaniały bukiet. Wypadł
z domu niczym strzała, zanim mama zdążyła kiwnąć
głową, że zgadza się na jego wyjście na dwór.
Po chwili Króliczek wpadł do kuchni niosąc pełne
naręcza kwiatów. „Mamo, mamo zobacz! Te kwiaty
są dla ciebie”. Mama odwróciła się do synka,
a na jej twarzy widać było zmieszanie. Nie wiedziała,
czy dziękować mu za prezent, czy nakrzyczeć
na niego za błoto na dywanie, które przyniósł
na łapkach z ogródka i za wyrwanie jej ulubionych
konwalii, wprost z rabatki przed domem.
Ale Króliczek, nie zwracając uwagi na minę
mamusi, podbiegł do zlewu, napełnił wodą słoik,
który mama włożyła do zmywarki i wcisnął
do niego kwiaty.
„Mamo, mamo zobacz, jaki jestem szybki” zdążył
jeszcze krzyknąć zanim wypadł z domu z powrotem
na podwórko. A mama? A mama zobaczyła swoje
ulubione kwiaty wciśnięte niedbale w brudny słoik
po marynowanej marchewce z dzisiejszego obiadu,
błoto z ogródka na podłodze, plamy z farb w przedpokoju,
które spłynęły z Króliczkowego obrazka,
gdy niósł go do kuchni. Nie mówiąc już o tym,
że zobaczyła w pokoju synka rozrzucone na stoliku
plakatówki i pędzle, a w ogrodzie podeptaną rabatkę
z konwaliami.
„Króliczku, synku, zobacz!” – zawołała mama,
gdy tylko otrząsnęła się z szoku. „A co?” – synek
strzygnął długimi uszami i nasłuchiwał z drugiego
końca ogrodu. „Pokażę ci, jaką zrobiłeś mi niespodziankę”
– odpowiedziała mamusia. A wy jak
myślicie, czy ta niespodzianka sprawiła mamusi
Króliczka radość?
Magdalena Ledwoń
Miłe niespodzianki – rozmowa na podstawie wysłuchanego opowiadania.
Dzieci zastanawiają się, dlaczego mamusia nie ucieszyła się z niespodzianek przygotowanych dla niej przez synka. Próbują powiedzieć, co Króliczek powinien zrobić, żeby mama cieszyła się jednak z prezentu, który od niego dostała. Dzieci zastanawiają się, czy im też czasami zdarza się zrobić coś, co zamiast ucieszyć mamę, sprawia jej przykrość. Dzieci ustalają, dlaczego tak się dzieje (bo np. jesteśmy nieuważni, przysparzamy mamie pracy) i co należy wtedy zrobić (np. przeprosić, porozmawiać, przytulić się, pomóc w sprzątaniu).
Kocham Cię Mamo – słuchanie wiersza Ryszarda Przymusa, próba nauki wierszyka.
Kocham Cię Mamo
Kocham Cię, Mamo,
bo Twoje serce
bije jak refren
w mojej piosence.
Kocham Cię, Mamo,
za twoje bajki
o kocie, który
nie palił fajki …
Kocham Cię, Mamo,
bo serce Twoje
bije tak samo
jak serce moje.
Ryszard Przymus
Prace pielęgnacyjne w ogródku kwiatowym – wspólnie z rodzicem podlewanie kwiatów, zwrócenie uwagi na umiar w używaniu wody.
Najlepszy pomysł na wspaniały dzień mamy to wspólnie spędzone chwile, podczas spaceru lub pieczenia ciasteczek wypełnione uśmiechem.
Zabawy dowolne w przydomowym ogrodzie.
Miłej Zabawy
Zobacz, mamo!
27.05.2020
MOJA MAMA JEST KOCHANA
Dzień 27.05.2020 – środa
Temat: Zobacz, mamo!
Ćwiczenia poranne według pomysłu rodzica.
Tak sprawne są moje nogi – zabawa ruchowa.
Dzieci unoszą w przód ugiętą w kolanie nogę i układają na niej (np. woreczek). Wykonują krążenia kolanem w taki sposób, aby nie zrzucić woreczka.
Z moją mamą lubię… – wypowiedzi inspirowane ilustracjami, rysowanie.
Karty Pracy cz.4, s.18-19
Czym zajmuje się w domu mama – rozwiązywanie zagadek słownych.
Dzieci słuchają zagadek słownych czytanych przez rodzica. Zastanawiają się, jakie obowiązki wykonuje w domu mama. Przykładowe zagadki:
I mama i pralka
mocno się natrudzą,
gdy synek lub córka
bardzo się ubrudzą. (pranie)
Głośna maszyna
sunie po dywanie,
i już żaden śmieć,
na nim nie zostanie. (odkurzanie)
Ogień pod garnkiem płonie,
bucha z niego para,
same pyszne dania
będziemy jeść zaraz. (gotowanie)
Żeby koszulka
zmarszczek nie miała,
moja mamusia ją… (uprasowała)
„Każda rzecz ma swoje miejsce”
– mama to powtarza.
Więc pozbieraj swe zabawki
I się nie obrażaj!. (sprzątanie)
Bierze kąpiel filiżanka,
biorą też talerze.
Po obiedzie wielki garnek
także kąpiel bierze. (zmywanie naczyń)
Magdalena Ledwoń
Sposób na pomoc dla mamy – słuchanie wiersza „Robotek” Joanny Papuzińskiej.
Dzieci słuchają wiersza czytanego przez rodzica.
Zastanawiają się, czy ich mamom przydałby się Robotek. Uzasadniają swoje wypowiedź.
Robotek
Blacha, gwoździe, drut, śrubokręt i młotek.
Co to będzie?
Mały robot, Robotek.
Dla kogo?
No, nie dla mnie,
ja go dam naszej mamie.
Robotek co dzień o świcie
nastawi dla wszystkich wodę na mycie,
do sklepu zbiegnie na dół
i zakupy zrobi do obiadu.
Pozdejmuje kożuchy z mleka,
szczypiorek drobno posieka,
wyprasuje fartuszki,
guzik przyszyje do bluzki.
Ugotuje, pozmywa, sprzątnie, zrobi pranie,
a mama leżeć będzie na tapczanie
i książki czytać.
Albo nas pytać:
„A może byśmy poszli do kina,
kochani?”.
Joanna Papuzińska
Projektowanie Robotka – zabawa plastyczno – konstrukcyjna.
Rodzic przygotowuje karton, do którego swobodnie będzie mogło wejść dziecko. W kartonie powinny być wycięte otwory na głowę (w górnej części), na ręce (po prawej i lewej stronie) oraz na nogi (usunięty cały spód kartonu). To będzie korpus Robotka. Dzieci ozdabiają Robotka, według własnych pomysłów. Na zakończenie dzieci mogą
założyć karton i wcielić się w rolę Robotka.
Zabawy dowolne w przydomowym ogrodzie.
Dla chętnych dzieci:
Miłej Zabawy
Zabawy z mamą
28.05.2020
MOJA MAMA JEST KOCHANA
Dzień 28.05.2020 – czwartek
Temat: Zabawy z mamą
Ćwiczenia poranne według pomysłu rodzica.
Jestem sprytny – zabawa ruchowa.
Dziecko trzyma woreczek w jednej dłoni i rozkłada wyprostowane ręce na boki. Następnie unosi nogę ugiętą w kolanie i przekłada woreczek pod kolanem do drugiej dłoni. Wraca do pozycji wyjściowej, trzymając woreczek w drugiej dłoni.
Co można ofiarować rodzicom? – pogadanka z rodzicem.
Dziecko wspólnie z rodzicem zastanawia się, jakie prezenty lubią otrzymywać rodzice, czy prezentami mogą być wyłącznie przedmioty kupione w sklepie, czy można ofiarować też coś, co wykonamy sami, czy może to być coś niematerialnego, np. wiersz, piosenka, taniec. Jaki prezent chcieliby otrzymać jego rodzice?
Co by było, gdyby… – zabawa dydaktyczna rozwijająca umiejętność przewidywania konsekwencji swoich działań.
Do zabawy rodzic może wykorzystać maskotkę królika lub inną dostępną w domu.
Przedstawia bohatera dziecku, tłumacząc, że chce on pomagać swojej mamusi, ale nie wie, jak. Następnie, wcielając się w rolę tej postaci (może zmienić głos i animować zabawkę) wymienia różne sytuacje z życia króliczej rodziny. Zadaniem dzieci jest wyjaśnienie królikowi, co się stanie, kiedy takie wydarzenie zaistnieje i jak powinien się zachować, np.: Razem z mamą wieszam pranie na sznurku w ogródku. Co by było, gdybym upuścił skarpetkę na ziemię? Pomagam mamie wyjąć kubki ze zmywarki i włożyć je do szafki. Co by było, gdybym upuścił przez nieuwagę kubek? Wracam do domu po całym dniu spędzonym w marchewkowym przedszkolu. Za mną idzie mama i niesie ciężkie zakupy. Co się stanie, jeśli zostawię buty na środku norki? Biorę kąpiel w wannie i bawię się w piratów. Wychlapałem na podłogę wodę. Co będzie, jeśli ktoś wejdzie w rozlaną wodę? Podlewam marchewkę w ogródku. Co się stanie jeśli, za bardzo przechylę konewkę? Sadzę z mamą kwiaty w doniczce. Co się stanie, jeśli nie będę uważać przy wsypywaniu ziemi do doniczki?.
Warto zachęcić dziecko do udzielania rad królikowi, aby mogło określić, jakie zachowania należy podjąć, żeby uniknąć szkody lub zniwelować skutki danego zdarzenia.
Rabatki dla mamy – zabawa grafomotoryczna.
Dzieci wykonują zadania w kartach pracy: nazywają widoczne na obrazkach kwiaty, a także odpowiednio kolorują. Karty Pracy cz. 4, s. 20.
Wianek dla mamy – próby zaplecenia wianka z kwiatów.
Zabawy dowolne w ogrodzie.
Miłej Zabawy
Rodzinne zabawy
29.05.2020
MOJA MAMA JEST KOCHANA
Dzień 29.05.2020 – piątek
Temat: Rodzinne zabawy
Ćwiczenia poranne według pomysłu rodzica.
Tak pracuje mój brzuszek – zabawa ruchowa.
Dzieci układają się na plecach na dywanie. Układają sobie woreczek (lub książeczkę) na brzuchu. Na dany sygnał napinają mięśnie brzucha w taki sposób, aby woreczek uniósł się w górę. Po chwili rozluźniają mięśnie.
Mam prosty kręgosłup – zabawa ruchowa.
Dzieci układają sobie woreczek (lub książeczkę) na głowie i prostują kręgosłup. Spacerują swobodnie po domu z woreczkiem na głowie. Jeżeli woreczek upadnie, można go podnieść, chwytając palcami stóp.
Wspólne zabawy dzieci z rodzicami.
Miłej Zabawy
TERMIN DO 29.05.2020
KONKURS FOTOGRAFICZNY
REGULAMIN KONKURSU PLASTYCZNEGO
„Żyję zdrowo – bo nie ulegam nałogom”
- Organizator konkursu: Publiczne Przedszkole w Domaniewicach we współpracy z GOPS Domaniewice.
- Inicjatorki i koordynatorki konkursu: Nauczyciele Publicznego Przedszkola w Domaniewicach.
- Cele konkursu:
- podkreślenie znaczenia rodziców i rodziny w kształtowaniu osobowości dziecka;
- stworzenie okazji do działań profilaktycznych poprzez spędzanie czasu z własnym dzieckiem;
- rozwijanie zainteresowań fotograficznych pobudzających do twórczego wykorzystania wolnego czasu;
- upowszechnianie i popularyzacja fotografii jako dziedziny sztuki.
- Adresaci konkursu: dzieci z Publicznego Przedszkola w Domaniewicach.
- Zasady konkursu:
- Zadanie konkursowe polega na wykonaniu zdjęcia, którego tematyka nawiązuje do sposobu spędzania czasu ze swoją rodziną np:
-wspólne przygotowanie posiłków,
-zabawy ruchowe na podwórku,
-spacery,
-ćwiczenia,
-jazda na rowerze, rolkach,
-inna aktywność i rekreacja.
- Każdy uczestnik może przesłać maksymalnie 2 zdjęcia.
- Zdjęcie może być w formacie JPG lub PNG.
- Pracę fotograficzną w formie zdjęcia w wersji elektronicznej przesyłamy na adres e-mail przedszkola przedszkole@domaniewice.pl do dnia 29.05.2020 r. W temacie wiadomości należy wpisać – „Żyję zdrowo – bo nie ulegam nałogom.”
- W treści prosimy wpisać imię, nazwisko dziecka oraz grupę, a także nadać tytuł pracy.
- Ocena i rozstrzygnięcie konkursu
- Nagrodzone zostaną trzy prace oraz przyznane zostaną 3 wyróżnienia.
- Ocenie będą podlegały:
– zgodność z tematem,
– pomysłowość, ciekawość świata,
– oryginalność przekazu treści,
- Laureaci zostaną powiadomieni o wynikach konkursu i odbiorze nagród drogą elektroniczną. Nagrodzone prace ukażą się na stronie internetowej przedszkola:
www.przedszkolewdomaniewicach.pl
- Postanowienia końcowe:
- zgłoszenie prac jest równoznaczne z przeniesieniem praw autorskich na Organizatora konkursu i z akceptacją Regulaminu;
- osoby przesyłające prace na konkurs wyrażają zgodę na przetwarzanie przez Organizatora konkursu swoich danych osobowych zgodnie z RODO;
- rodzice dzieci/uczniów biorących udział w konkursie wyrażają zgodę na publikację zdjęć na stronie internetowej.
Zachęcamy serdecznie do udziału w konkursie!
01.06.2020
DZIEŃ DZIECKA
Dzień 01.06.2020 – DZIEŃ DZIECKA NA WESOŁO
Wspólne śpiewanie piosenki Jesteśmy dziećmi
Tekst piosenki:
1. Czy jesteś z Afryki,
Czy też z Ameryki,
Nie jest ważne gdzie mieszkamy,
Bo jesteśmy tacy sami.
Ref: Jesteśmy dziećmi! Chcemy miłości!
Jesteśmy dziećmi! Chcemy radości!
Chcemy by często tulono nas
I żeby miło płynął nam czas.
2. Czy mówisz po polsku,
Czy też po japońsku,
Wszyscy dobrze rozumiemy,
Czego tak naprawdę chcemy.
Ref: Jesteśmy dziećmi! Chcemy miłości!
Jesteśmy dziećmi! Chcemy radości!
Chcemy by często tulono nas
I żeby miło płynął nam czas.
Piosenka o prawach dziecka – pogadanka z rodzicem o prawach dziecka.
Mam prawo żyć
Mam prawo być sobą
Czuć się bezpiecznie, wolną być osobą.
Mam prawo kochać i kochanym być
Nie można mnie krzywdzić, poniżać i bić.
Mogę się śmiać
Może się dziać pięknie
Pragnę być zdrowy, rosnąć w swoim tempie.
Mam prawo wybrać sam przyjaciół swych
Nie można mnie zmuszać do uczynków złych.
Dziecka prawa poważna sprawa
Dziecka prawa to nie zabawa
Mam prawo śnić
Mam prawo być inny
Mogę być słabszy lecz nie czuć się winny.
Mam prawo śpiewać głośno kiedy chcę
Mam prawo płakać cicho, gdy mi źle.
Dmuchawce, latawce, wiatr… Puszczanie latawców w ogrodzie wspólnie z rodzicem.
POSZUKIWACZE SKARBÓW
Do zabawy przygotowujemy lornetkę (możemy wykorzystać tę przygotowaną wcześniej lub zrobić nową) oraz mapę.
Do wykonania mapy potrzebne będą kartka papieru, esencja z herbaty, flamastry lub coś do pisania.
Gdy kartka jest jeszcze mokra obdzieramy brzegi tak, by nadać kształt mapie.
Przyszedł czas na naszkicowanie mapy (można przygotować kilka takich kartek wcześniej, by dzieci nie musiały niecierpliwić się, gdy wszystko będzie schło). Zaznaczamy nasze obecne miejsce i skarb a to, co znajdzie się pomiędzy tymi punktami zależy tylko od naszej wyobraźni. Na koniec możemy ją jeszcze pokolorować wedle uznania.
Teraz pozostaje tylko ustalić czy to stół będzie górą a może biurko … korytarz może zostać rzeką. Jeśli będziecie bawić się na dworze naszkicujcie plan ogrodu. W poszukiwanie skarbów można bawić się zarówno w domu jak i ogrodzie.
Miłej Zabawy
Sportowa rodzina
02.06.2020
JAK ZOSTAĆ SPORTOWCEM?
Dzień 02.06.2020 – wtorek
Temat: Sportowa rodzina
Ćwiczenia poranne według pomysłu rodzica.
„GIMNASTYKA FAJNA SPRAWA”:
Turlamy się po piasku – turlanie po dywanie.
Do wody i pływamy – czołganie z ruchem rąk, naśladowanie pływania.
Wychodzimy z wody – czworakowanie.
Skoki żaby – naśladowanie skoków na czterech kończynach.
Stajemy i strzepujemy ciało – rozluźnienie i oklepywanie ciała.
Co trzeba robić, żeby być sportowcem? – pogadanka z rodzicem.
Rodzic rozmawia z dzieckiem o prowadzeniu zdrowego trybu życia. Dzieci wymieniają znane im dyscypliny sportowe. Podają propozycje ćwiczeń i zabaw ruchowych. Dochodzą do wniosku, że ważny jest zdrowy i aktywny tryb
życia: zdrowe odżywianie, ruch, przebywanie na świeżym powietrzu, odpoczynek oraz systematyczny trening.
O komputerze i różanym ogrodzie – wysłuchanie opowiadania Joanny Krzyżanek, rozmowa o aktywnym spędzaniu czasu na podstawie tekstu oraz doświadczeń dzieci. Rodzic czyta opowiadanie:
O komputerze i różanym ogrodzie
Wydarzyło się to dwa lata temu. Rodzina Wafelków kupiła komputer.
– Jaki fajny! – wykrzyknął Filip, kiedy tata wyjmowałmonitor z wielkiego tekturowego pudła. Nikt wtedy nie przypuszczał, że urządzenie to stanie się
przyczyną wielu kłopotów i że ma ono niewidzialne łapy, które będą mocno trzymały Filipa i nie pozwolą mu robić nic innego, jak tylko pisać i grać
na nim.Przez pierwsze dni nie było w tym nic niepokojącego. Przecież każdy człowiek, kiedy dostanie coś nowego, nie może się z tym rozstać. Ale kiedy minął drugi tydzień, rodzina zaczęła się niepokoić. Filip dla nikogo nie miał czasu. Było jednak coś, co jeszcze bardziej martwiło rodziców chłopca. Przecież siedzenie przez kilka godzin dziennie przed komputerem jest niezdrowe.
– Porozmawiam z nim – powiedziała mama i poszła do pokoju, w którym stał komputer: – Filipie, czy możesz ze mną porozmawiać? – zapytała.
– Teraz? Mamo! Właśnie zbliżam się do komnaty czarownicy, która porwała mojego najlepszego przyjaciela, Kacpra. Muszę go uratować. Porozmawiamy później?
– Wolałabym teraz – odpowiedziała mama spokojnym
głosem.
– No, dobrze – odparł niezadowolony.
– Martwię się, bo ciągle siedzisz przed komputerem. O tym, że jest to bardzo nie zdrowe, nie będę już z tobą rozmawiała, bo wiem, że tata ci o tym mówił.
Smuci mnie jednak coś innego. Od dwóch tygodni nie masz dla nikogo czasu. Śniadania, obiady, podwieczorki i kolacje zjadasz tak szybko, jakby cię ktoś gonił. Nie czytasz książek, nie bawisz się z Lusią w ogrodzie. Nie obserwujesz gwiazd, nie jeździsz z tatą na rowerze. Nie pomagasz babci w różanym ogrodzie. Nie nurkujesz z dziadkiem w rzece. Nie chcesz nawet bawić się z Bartkiem, twoim najlepszym przyjacielem. Przepraszam, zapomniałam. Masz już nowego najlepszego przyjaciela, który ma
na imię Kacper, prawda?
– Mamo, zrozum mnie, proszę. W komputerze też mam rzekę, w której nurkuję, rower, na którym jeżdżę, ogród z niesamowitymi kwiatami, rozgwieżdżone niebo…
– Wiesz co, Filipie, zjedz sobie teraz komputerowe babeczki, a ja pójdę skosztować tych, które babcia w tej chwili wyjmuje z piekarnika – powiedziała mama i wyszła z pokoju. Po chwili włożyła do koszyka
ciepłe babeczki, kubeczki, butelkę truskawkowego soku, napisała kartkę i położyła ją na stole w kuchni. W tym czasie przez szparkę w drzwiach do pokoju chłopca wcisnął się zapach babeczek.
– Co tak pięknie pachnie? – zapytał Filip i pobiegł do kuchni. Ale co to? Nie było tam mamy, babci, Lusi, no i pachnących babeczek. Była za to kartka:
Jesteśmy w różanym ogrodzie nad rzeką. Wrócimy wieczorem.
Babcia, mama i Lusia
Chłopiec nie chciał być sam w domu. Wyłączył komputer i pobiegł nad rzekę.
– Masz ochotę na truskawkowy sok i pyszne babeczki? – zapytała mama, kiedy zobaczyła zmęczonego synka.
Wieczorem, kiedy wszyscy wrócili do domu, Filip powiedział mamie, że już nie będzie spędzał wolnego czasu przed komputerem i że ich różany ogród jest piękniejszy niż ten w komputerze. A potem szepnął mamie do ucha:
– Do komputera nie można się przytulić – i mocno przytulił się do mamy.
Joanna Krzyżanek
Źródło: Opowieści do poduszki, Papilon, Warszawa 2007,
s. 141–145.
Po przeczytaniu opowiadania rodzic rozmawia z dzieckiem o zachowaniu i doświadczeniu Filipa, a następnie, odwołując się do doświadczeń dziecka, na temat przyjemnego i aktywnego spędzania czasu na świeżym powietrzu. zaznacza również, jak ważny jest ruch dla zdrowia i rozwoju dzieci.
Dyscypliny sportowe – rozmowa inspirowana obrazkami i zdjęciami, zabawa naśladowcza.
Dzieci spośród wielu obrazków przedstawionych przez rodzica wybierają te, które przedstawiają dyscypliny sportowe. Następnie z pomocą rodzica nazywają je i określają, na czym polegają te sporty. Naśladują gestami i ruchem sposoby poruszania się sportowców.
Rodzic omawia z dzieckiem zasady zachowania się na basenie: słuchanie poleceń ratownika, przestrzeganie zasad bezpieczeństwa, odpowiednie przygotowanie, rozgrzewka przed wejściem do wody. Dzieci wykonują przykładowe ćwiczenia z rozgrzewki, np.: wymachy rąk, przysiady, skłony. Następnie wykonują zadania w kartach pracy: opowiadają, co widzą na obrazku, i przeliczają poszczególne przedmioty. Na koniec wskazują, jakich przedmiotów jest najwięcej. Karty Pracycz. 4 s. 26 – 27.
Sportowiec – rysowanie wybranej dyscypliny sportowej.
Dzieci swobodnie wybierają dyscypliny sportowe, które chcą narysować. Po skończeniu pracy zachęcam do podzielenia się wytworami prac dzieci.
Spacer w okolicy miejsca zamieszkania.
Miłej Zabawy
Zabawy na świeżym powietrzu
03.06.2020
JAK ZOSTAĆ SPORTOWCEM?
Dzień 03.06.2020 – środa
Temat: Zabawy na świeżym powietrzu
Ćwiczenia poranne według pomysłu rodzica.
„GIMNASTYKA FAJNA SPRAWA”
Zielony żuczek – wysłuchanie wiersza i rozmowa na temat jego treści.
Rodzic nawiązuje do zabawy ruchowej naśladującej latającego żuczka i czyta wiersz:
Zielony żuczek
Chodził po łące zielony żuczek.
„Kiedy się wreszcie latać nauczę?
Powiedz mi, proszę, panno dziewanno,
Kiedy nad mgiełkę wzlecę poranną?”
Ale dziewanna, kąpiąc się w rosie,
Myślała tylko o własnym losie.
Więc poszedł dalej zielony żuczek.
„Kiedy się wreszcie latać nauczę?
Może mi zdradzą liliowe dzwonki,
Kiedy odlecę z pachnącej łąki?”
A liliowe dzwonki co siły
Pszczołom na zbiórkę właśnie dzwoniły.
Pytał rumianku, pytał źdźbła trawy,
Lecz one miały ważniejsze sprawy.
Więc spytał żuczek srebrzystej rosy:
„Kiedy się wreszcie w górę uniosę?”
A kropla rosy, jak zwierciadełko,
Odbiła jedno, drugie skrzydełko.
Długo je z każdej oglądał strony
Bardzo zdziwiony żuczek zielony.
Wreszcie poruszył nimi nieśmiało
I oto wszystko w dole zostało:
Dziewanna, mięta, rumianek, dzwonki
I srebrna rosa z pachnącej łąki.
Ludmiła Marjańska
Po wysłuchaniu wiersza dzieci starają się odpowiedzieć na pytania: Jak żuczek nauczył się latać? Czy kwiaty mu pomogły?. Następnie rodzic tworzy pogadankę z dzieckiem, o tym: Żeby się czegoś nauczyć, trzeba po prostu próbować.
Tęczowa piłka – praca plastyczna na świeżym powietrzu, malowanie farbami.
Rodzic przygotowuje dziecku duże kartonowe koło lub karton z narysowanym kołem oraz pędzel i kolorowe farby. Karton można położyć na rozłożonej folii malarskiej lub na suchej trawie.
Dzieci malują piłki w swobodnym ruchu, bez siadania, w dowolnie wybrany sposób, np. okrężnymi ruchami od środka, w paski, w półokręgi, w plamki.
Potrzebne materiały: duże kartonowe koła lub kartony z narysowanym kołem, kolorowe farby, grube pędzle, folia malarska
Miłej Zabawy
Skaczemy, pływamy, biegamy
04.06.2020
JAK ZOSTAĆ SPORTOWCEM?
Dzień 04.06.2020 – czwartek
Temat: Skaczemy, pływamy, biegamy
Ćwiczenia poranne według pomysłu rodzica.
„GIMNASTYKA FAJNA SPRAWA”:
Turlamy się po piasku – turlanie po dywanie.
Do wody i pływamy – czołganie z ruchem rąk, naśladowanie pływania.
Wychodzimy z wody – czworakowanie.
Skoki żaby – naśladowanie skoków na czterech kończynach.
Stajemy i strzepujemy ciało – rozluźnienie i oklepywanie ciała.
Żabki i bocian – zabawa ruchowa z piosenką, śpiewaną lub rytmicznie recytowaną. Dzieci uczą się tekstu, powtarzając słowa i naśladując ruchy rodzica.
Żabki i bocian
Stajemy wszyscy w kole,
Chwytamy się za ręce.
Skaczemy jak najwyżej,
Kucamy jak najprędzej.
Za ręce się łapiemy,
Jak żabki w przód skaczemy.
A teraz już kucamy,
Jak raki powracamy.
Języki wysuwamy
I szybko je chowamy.
A teraz dla ochłody
Liżemy zimne lody.
Stoimy na podłodze,
Tylko na jednej nodze.
Podskok! Teraz nóg zmiana!
Ktoś przypomina bociana?
Co robimy? – zabawa językowa wzbogacająca słownictwo.
Dzieci naśladują i nazywają czynności, które zapamiętały z poprzedniej zabawy z piosenką „Żabki i bociany”, np. stajemy, łapiemy, chowamy, chwytamy, skaczemy, kucamy, liżemy.
Znajdź figurę – zabawa matematyczna.
Rodzic pokazuje wzór koła, a zadaniem dziecka jest znaleźć w domu lub w ogrodzie, jak najwięcej przedmiotów w kształcie koła. Następnie dziecko próbuje policzyć, ile rzeczy znalazło. Zabawa powtarza się z kwadratem i trójkątem.
Następnie dzieci wykonują zadanie w kartach pracy: rysują po śladzie koła i dorysowują odpowiednią liczbę dzieci. Karty Pracy cz.4 s.28.
Mozaika figurowa – układanie dowolnych wzorów z materiałów dostępnych w przydomowym ogrodzie.
Zabawy dowolne w ogrodzie.
Na ziemi rysujemy diagram w kształcie koła i numerujemy go od 1 do 9.
Miłej Zabawy
Letnia olimpiada
05.06.2020
JAK ZOSTAĆ SPORTOWCEM?
Dzień 05.06.2020 – piątek
Temat: Letnia olimpiada
Ćwiczenia poranne według pomysłu rodzica.
Letnia olimpiada przedszkolna – zabawy ruchowe na świeżym powietrzu.
Przykładowe stanowiska zadaniowe:
• Slalom – rozstawione słupki, pomiędzy którymi należy przebiec.
• Tunel – przejście przez tunel na czworakach.
• Przenieś piłki – zadanie polega na przeniesieniu piłek z jednej obręczy do drugiej oddalonej o ok. 2 m (zadanie na czas lub współzawodnictwo)
• Cienka lina – rozciągnięta skakanka, po której należy przejść noga za nogą.
• Przeskocz przeszkodę – dwie lub trzy skakanki rozłożone w poprzek, przez które należy przeskoczyć.
• Turlanie – rozłożony koc, po którym należy się przeturlać.
• Skoki w górę – rzut kostką, odczytanie liczby i wykonanie odpowiedniej liczby skoków.
• Kierunkowe skoki – ciąg narysowanych na chodniku stóp i strzałek pokazujących kierunek skoków i ustawienie stóp (przodem, bokiem na prawo,
bokiem na lewo, tyłem) – różne kombinacje.
Jestem sportowcem – pogadanka.
Rodzic podsumowuje cały tydzień zabaw sportowych, przypomina, jak ważne
dla zdrowia są codzienny ruch i aktywność na świeżym powietrzu, a także zdrowa dieta.
Zabawy w ogrodzie.
Puszczanie baniek mydlanych.
Rodzic korzystając z przyrządu do puszczania baniek mydlanych, rozdmuchuje bańki na bezpiecznym terenie, np. na trawie, a dzieci swobodnie
biegają, próbując złapać lub policzyć lecące bańki.
Berek z hasłem – zabawa bieżna.
Osoba będąca berkiem podaje hasło, np. trawa,
drzewo, ławka, a pozostali uczestnicy zabawy muszą dotknąć wywołanego obiektu. Kto tego nie zrobi, może zostać schwytany i przejąć rolę berka.
Miłej Zabawy
Co słychać w gospodarstwie?
08.06.2020
ODWIEDZAMY ZWIERZĘTA NA WŚI
Dzień 08.06.2020 – poniedziałek
Temat: Co słychać w gospodarstwie?
Ćwiczenia poranne według pomysłu rodzica.
W gospodarstwie wiejskim – wprowadzenie do pogadanki o gospodarstwie wiejskim, przeglądanie literatury związanej
z tematem, swobodne wypowiedzi dzieci.
Dzieci wspólnie z rodzicami oglądają dostępną w domu literaturę oraz ilustracje związane z gospodarstwem wiejskim i z życiem na wsi.
Następnie dziecko wypowiada się na temat tego, co mu się najbardziej spodobało, co przykuło jego uwagę.
Żagle – rozciąganie ramion, utrzymanie odpowiedniej sylwetki ciała.
Dzieci siadają w siadzie skrzyżnym (na kokardkę). Na komunikat: Wieje wiatr podnoszą ręce w górę, trzymając wyprostowane plecy, zaczynają delikatnie machać rękoma raz w lewo, raz w prawo. Na hasło: Huragan – dziecko odgina ciało raz w lewo, raz w prawo, trzymając w górze lewą/prawą rękę.
Co nam daje wieś? – pogadanka z rodzicem.
Z pomocą ilustracji zamieszczonych w internecie lub w książkach, dzieci zastanawiają się, dzięki jakim zwierzętom mamy miód, mleko oraz jajka.
Pracowite pszczółki – zabawa ruchowa z wykorzystaniem koca, ćwiczenia
motoryki małej.
Rodzic opowiada dziecku, w jaki sposób powstaje miód (pszczoły zbierają nektar z kwiatów i przenoszą go do ula). Rozkłada koc, a na niej kulki np. z gazet. Następnie na stoliku rozkłada miseczki, a dziecko otrzymuje spinacz.
Następnie dziecko zamienia się w pszczółkę a koc jest kwiatem, z którego będzie zbierać nektar. W rytm dowolnej muzyki dziecko porusza się po
obwodzie koca, a kiedy muzyka ucichnie, za pomocą spinacza zbiera jedną
kulkę i wkłada do miseczki. Zabawa trwa, dopóki wszystkie kulki nie zostaną zebrane.
Jak najdalej – zabawa z użyciem kul z gazet, dziecko rzuca kule jak najdalej.
Zabawy dowolne w ogrodzie.
Miłej Zabawy
Życie w gospodarstwie wiejskim
09.06.2020
ODWIEDZAMY ZWIERZĘTA NA WŚI
Dzień 09.06.2020 – wtorek
Temat: Życie w gospodarstwie wiejskim
Ćwiczenia poranne według pomysłu rodzica.
Na hulajnodze – zabawa bieżna.
Dziecko otrzymuje gazetę, która będzie hulajnogą. Jedną nogę dziecko kładzie na hulajnodze, drugą się odpycha. Na dywanie rodzic rozkłada zgięte kawałki gazet – przeszkody, które dzieci jeżdżące na hulajnogach muszą omijać. Na sygnał rodzica (np. klaśnięcie) dzieci zmieniają nogę, którą się odpychają.
Co robi rolnik? – swobodne rozmowa z dzieckiem, zabawa
naśladowcza.
Pogadanka na temat pracy rolnika – obowiązki i czynności, jakie musi
wykonywać rolnik, aby wszystko sprawnie funkcjonowało w jego gospodarstwie. Dziecko może samo wypowiedzieć się na temat tego, czym według niego zajmuje się rolnik. Rodzic może rozpocząć zabawę od zdania: Rolnik codziennie ma bardzo dużo zajęć, np. musi bardzo wcześnie wstać i…
Następnie dzieci wraz z rodzicem bawią się w gospodynie i gospodarzy – dorosły wymienia nazwę czynności, jaką wykonuje rolnik, a dziecko ją pokazuje. Przykładowe czynności: rzucanie ziarna kurom, kopanie w ogródku, zrywanie owoców z drzew, jazda traktorem lub kombajnem.
Wiejskie podwórko – Karty Pracy cz.4 s. 34-35.
Głodne maluchy – zabawa dźwiękonaśladowcza, utrwalanie nazewnictwa młodych zwierząt zamieszkujących gospodarstwo wiejskie.
Karty Pracy cz. 4, s. 36. Dziecko nazywa zwierzęta i próbuje nazwać ich młode, następnie rysuje po śladzie drogę mamy do jej maleństwa. Na koniec rysując palcem po śladzie tę samą drogę, naśladuje dźwięk zbliżony do danego zwierzątka.
Harce na łące – zabawa ruchowa z elementami czworakowania.
Dzieci poruszają się po dywanie w pozycji na czworakach – są konikami. Co jakiś czas rodzic wydaje polecenia: Wio – konie zaczynają spokojnie spacerować, Galop – konie przyśpieszają, Prrr – konie zatrzymują się w bezruchu.
Zabawy dowolne dzieci w domu lub ogrodzie.
Miłej Zabawy
Krowy, owce, świnki
10.06.2020
ODWIEDZAMY ZWIERZĘTA NA WŚI
Dzień 10.06.2020 – środa
Temat: Krowy, owce, świnki
Ćwiczenia poranne według pomysłu rodzica.
Gumowe nawijaki – ćwiczenia paluszkowe.
Do zabawy rodzic przygotowuje gumki do włosów lub recepturki. Rodzic wydaje polecenia, np.: Zakładamy gumkę na dwa palce, na trzy palce, na całą dłoń. Podobne ćwiczenia dzieci wykonują, zakładając gumkę na palce stóp.
Zwierzęce zgadywanki – zagadki, rozwijanie
logicznego myślenia, ćwiczenia ortofoniczne.
Rodzic może wcześniej przygotować ilustracje zwierząt zamieszkujących
gospodarstwo wiejskie (koza, kaczka, krowa, świnia, kura, koń, indyk, owca), a następnie recytuje rymowane zagadki:
Muczy: Muuuu, muuuu!
Biegnijcie tu!
Biegnijcie z daleka,
Napijcie się mleka.
Kto wypił,
(krowa)
Kwiczy: Kwi! Kwi!
No, mówię Ci.
Taplanie się w błocie,
w kałuży przy płocie,
po nocach mi się śni.
(świnia)
Beczy: Beee! Bee!
Ach, ostrzyż mnie,
A dam ci wełenkę
Na ciepłą sukienkę,
Skarpetkę albo dwie.
(owca)
Gdacze: Ko! Ko!
Widział to kto?
Goniłam robaczka,
Lecz schował się w krzaczkach!
I co? I co ? I pstro!
(kura)
Rży: Hiii! Haaa!
Kto gna tak jak ja?
Pęd grzywę rozwiewa,
Kłaniają się drzewa
I wiatr mi w uszach gra!
(koń)
Gulgocze: Gul! Gul!
Gdy kroczę wśród pól,
Obnosząc korale,
To puszę się stale!
Prawdziwy ze mnie król!
(indyk)
Meczy: Meeee! Meee!
Wciąż brykać chce!
Mam rogi i brodę,
Lecz mocno nie bodę!
Pobawisz ze mną się?
(koza)
Kwacze: Kwa! Kwa!
To ja! To ja!
Ma słynną rodaczkę
Kuzynkę Dziwaczkę
Na pewno każdy zna!
(kaczka)
Małgorzata Strzałkowska
Po wysłuchaniu każdej z zagadek dzieci mogą wybrać zdjęcia przedstawiające zwierzę, o którym była mowa, nazywają je i naśladują jego odgłosy.
W domu czy na podwórku ? – burza mózgów.
Rodzic prezentuje dziecku ilustrację gospodarstwa wiejskiego ze zwierzętami. Prosi, aby dziecko wymieniło wszystkie poznane dotychczas
zwierzęta mieszkające w zagrodzie. Następnie rodzic rozpoczyna zabawę – burza mózgów na temat tego, dziecko zastanawia się, czy zwierzętom lepiej żyje się na wsi czy w mieście, jakie jest jego zdaniem najlepsze miejsce do życia dla zwierząt.
Następnie dziecko zastanawia się, czy jest możliwe, aby któreś ze zwierząt zamieszkujących wieś mogło zamieszkać w mieście. Dzieci mogą podawać swoje propozycje zwierząt, a rodzic kieruje rozmową i wyjaśnia, że niektóre zwierzęta spotykane na wsi mogą żyć także w mieście i spełniać różne role. Jako przykład podaje psy, koty oraz konie (miejskie stadniny lub konie policyjne).
Dziecko może opowiedzieć o swoim ulubionym zwierzątku.
Psy i koty – zabawa ruchowa z elementami czworakowania.
Dzieci swobodnie poruszają się w rytm muzyki. Na hasło: Jesteśmy pieskami dzieci przyjmują pozycję na czworakach i spacerują jak pieski. Kiedy rodzic powie: Jesteśmy kotkami dzieci przyjmują pozycję na czworakach i wykonują ćwiczenia grzbietu – wyginają kręgosłup raz w górę, raz w dół.
Zwierzęce wzorki – zabawa plastyczna, kalkowanie i kolorowanie, ćwiczenia motoryki małej.63
Rodzic z dostępnych w domu materiałów ilustrowanych, np. gazet, czasopism, plakatów, wybiera zdjęcia zwierząt, które będą nadawały się do odrysowania
(ważne, aby nie były zbyt małe). Dzieci kładą arkusze kalki technicznej (lub papieru śniadaniowego) na wybranych obrazkach i odrysowują kontury zwierzaków. Następnie dorysowują brakujące elementy i kolorują obrazki.
Na koniec porównują swoje prace z oryginałami.
Zabawy dowolne w domu lub ogrodzie.
Miłej Zabawy
Ile tu jest zwierząt?
12.06.2020
ODWIEDZAMY ZWIERZĘTA NA WŚI
Dzień 12.06.2020 – piątek
Temat: Ile tu jest zwierząt?
Ćwiczenia poranne według pomysłu rodzica.
Wioślarz – ćwiczenia nóg oraz stóp.
Dziecko siada w siadzie prostym, wybiera sobie pluszową zabawkę i wkłada ją między stopy. Przyciąga stopy do klatki piersiowej, starając się jednocześnie nie zgubić zabawki. Ćwiczenie powtarzamy kilka razy.
Ile zwierząt w zagrodzie? – zabawa matematyczna, szacowanie liczby elementów w zbiorze.
Do zabawy należy przygotować wycięte wcześniej papierowe zwierzątka z gazet i czasopism. Rodzic rozkłada na środku cztery np. poduszki – zagrody dla zwierząt i w każdej umieszcza papierowe zwierzątka. Przykładowo w czerwonej trzy świnki, w niebieskiej pięć kaczek, w żółtej siedem koni, w zielonej 10 krów. Prosi dziecko, aby przyjrzało się dokładnie zwierzętom w każdym zbiorze i zdecydowało (bez przeliczania) w której zagrodzie jest najwięcej zwierzątek, a w której – najmniej.
Rodzic sprawdza wraz z dzieckiem, czy udało się poprawnie oszacować liczbę zwierząt, przeliczając kolejno sylwety w każdym zbiorze.
Łaciate krówki – zajęcia plastyczno-techniczne z elementami przeliczania.
Do zabawy przygotowujemy farby lub papier i nożyczki. Jeśli dziecko wybiera wycinanie, to z papieru wycinamy dowolne łatki, które będą naklejane na szablon. Dziecko otrzymuje kartkę z szablonem krowy oraz
rozkłada wycięte wcześniej łatki lub farbę plakatową. Następnie
rzuca kostką, przelicza, ile kropek wypadło, a następnie nakleja lub stempluje palcem odpowiednią liczbę łatek na swojej krowie.
Po wykonanej pracy dzieci mogą rysować w workach ziarna zgodnie ze wskazaniami gospodarzy. Karty Pracy cz.4 s. 37.
Odpoczynek na wsi – zabawa relaksacyjna z wykorzystaniem krótkiej historyjki wizualizacyjnej.
Dzieci kładą się wygodnie. Rodzic prosi, żeby dziecko zamknęło oczy (można próbować zakryć oczy dziecka opaską) i wsłuchało się w treść krótkiej
historyjki. Opowiadaniu może towarzyszyć muzyka.
Spacerujemy kolorową łąką, słyszymy śpiew ptaków, a nad naszymi głowami fruwają kolorowe motyle i pszczoły. Zbliżamy się do małej drewnianej chatki z dachem pokrytym słomą. Przed domem mały piesek merda wesoło ogonkiem, a obok niego kot wygrzewa się w promieniach słońca. Na ławce przed domem siedzą dziadek z babcią i uśmiechają się przyjaźnie. Witamy się z nimi i odwzajemniamy uśmiech. Przechodzimy za chatkę i widzimy pięknego, stojącego na jednej nodze koguta. Dookoła niego spacerują małe kurczątka, wyjadając z trawy ziarenka. W oddali widzimy stado kaczek, które wesoło kwaczą: kwa-kwa-kwa. Czasem przed naszymi oczami przelatuje pszczoła, niosąca do ula nektar, z którego niebawem powstanie pyszny miód. Pod jednym z drzew rozkładamy koc, na którym się
kładziemy, by chwilę odpocząć.
Karolina Rozpędek
Po wyobrażeniu sobie powyższej historyjki dzieci mogą wypowiedzieć się na temat tego, czy była to przyjemna wizualizacja, czy chciałyby przenieść się do opisanego miejsca i dlaczego.
Zabawy dowolne w domu lub ogrodzie.
Miłej Zabawy
Przychodzi lato
15.06.2020
I OTO PRZYSZŁO LATO...
Dzień 15.06.2020 – poniedziałek
Temat: Przychodzi lato
Ćwiczenia poranne według pomysłu rodzica.
Pajęcza sieć – zabawa z elementami czworakowania i pełzania.
Rodzic buduje w domu lub ogrodzie pajęczą sieć, zaczepiając cienki sznurek o przedmioty na różnej wysokości. Zadaniem dziecka jest przejście na drugą stronę ogrodu bez dotykania pajęczyny. Można przechodzić pod i nad sznurkiem.
Nadeszło lato – burza mózgów.
Dziecko zastanawia się i wymienia oznaki nadchodzącego lata: ciepłe i długie dni, rozwój roślin, pojawianie się młodych zwierząt, latające owady, prace polowe itp.
Malowanie kolorów lata – praca plastyczna wykonana według pomysłu dziecka.
Podniebne kino – zabawa doskonaląca umiejętność obserwowania i opowiadania.
Dzieci leżą na kocach i obserwują chmury. Dzielą się spostrzeżeniami, z najbliższymi z czym kojarzą im się te białe, pierzaste, kłębiaste obłoki – ktoś zobaczy psa, smoka, a może krokodyla.
Rośliny mogą leczyć – pogadanka na temat popularnych roślin, wsparta opowiadaniem.
Letnie opowieści – rośliny na mojej działce
Małgorzata Szczęsna
Gdy rozpoczyna się lato, wszyscy jedziemy na działkę: rodzice, siostra, brat, babcia Asia, pies, papugi i ja. Mieszkamy wtedy w pięknym miejscu – z jednej strony las, z drugiej łąka, blisko wieś i rzeczka. Na naszej działce rośnie dużo brzóz, sosen, jałowców, krzewów aronii i ziół. Żółw ma tu swoją zagrodę, aby mógł swobodnie poruszać się i jeść, co chce. Papugi przeprowadzają się z małej klatki do przestronnej woliery, którą zrobił tatuś. Piesek biega, jak szalony, sprawdza wszystkie swoje miejsca i zaznacza teren.
My zajmujemy się wypakowywaniem, układaniem, wietrzeniem, wieszaniem hamaków, huśtawek. Mati i Karinka, czyli moje rodzeństwo, wożą z górki świeży piasek do piaskownicy, a ja myję zabawki i pomagam ustawić zjeżdżalnię.
Rano budzi mnie śpiew ptaków i cudowny zapach kwiatów i innych roślin. Wszyscy śpią, tylko babci łóżko puste. Wybiegam przed dom i widzę babcię Asię przytuloną do drzewa.
– Dzień dobry babciu, co robisz? – podbiegłam, by dać całusa mojej kochanej babci.
– Cześć Aduniu! Przytulam się do brzozy. Nie wiesz, że rośliny leczą?
– Wiem, czasem piję ziółka z apteki. Ale przytulanie do drzewa?!
– Czytałam o tym i wierzę, że brzoza da mi dużo siły, radości i zdrowia. Nie będą mnie bolały nogi. Po całym roku w mieście muszę się odnowić.
– Mamo, nie przytulaj się tak długo, bo wyssiesz z brzozy wszystkie soki i drzewa nam powysychają – żartuje tata i przeciąga się na progu domu.
– Babciu czy to tylko brzoza tak leczy?
– Najlepiej działa na człowieka brzoza, lipa i sosna. – Babcia zamyka oczy, policzkiem dotyka kory, rękami oplata pień drzewa.
– Aduniu, przynieś mi parę listków mięty i dziesięć jagód jałowca, tych starych, pomarszczonych! – woła mama przygotowująca śniadanie.
Prędko zrywam jasnozielone listki mięty, płuczę i wrzucam do dzbanka z wodą i cytryną. Ranek jest bardzo ciepły i taki napój nas orzeźwi. Ale po co mamie te kulki jałowca? Niosę je do kuchni i patrzę, jak mama rozgniata je, dodaje innych przypraw i posypuje mięso.
– Mamo, po co dajesz jałowiec do jedzenia?
– Roztarte jagody jałowca i inne przyprawy poleżą z mięsem kilka godzin. Potrawa będzie pyszna, pachnąca i lekkostrawna, czyli po zjedzeniu jej nasz brzuszek będzie lekki.
Po śniadaniu idziemy nad rzeczkę. Bierzemy koc, napoje, ciasteczka i ręczniki. Idziemy przez las sosnowy. Jak tu pachnie! Mama każe nam stanąć i wymienić powietrze w płucach. Ale to jest przyjemne!
Rozkładamy koc na miękkiej trawie nad rzeczką. Mateusz schodzi na brzeg i wkłada jedną nogę do wody.
– Brr! Nie wchodzę za zimna!
Karinka bierze mnie za rękę. Wbiegamy do wody, rozbryzgując ją.
– Może zrobimy skocznię i poskaczemy z niej do wody!
Bierzemy się do pracy. Mateuszowi spodobała się ta zabawa i dołącza do nas. Oczywiście! On skacze najdalej. Po pikniku na kocu wracamy na działkę. Biegnę przodem, by jak najszybciej opowiedzieć o wszystkim babci. Nagle potykam się o korzeń i upadam na rozbitą butelkę.
– Łał, łał – krzyczę rozpaczliwie, widząc cieknącą krew po kolanie. Tata podnosi mnie, czyści ranę, polewając wodą z butelki.
M – Musimy cię nieść. Ale co zrobić, by zatamować krew?
Mama zrywa liście rosnące przy drodze. Przeciera je, przemywa wodą, rozgniata, aż puszczają sok i przykłada mi do rany.
– Co … to… jest? Nie …będzie… szczypać? – łkam.
– Aduniu uspokój się to liście babki. Zaraz przestanie ci lecieć krew. Rana się oczyści i szybko zagoi.
Na działkę niosą mnie na zmianę – tata i na zrobionym z dłoni krzesełku Mateusz i Karinka.
Mateusz całą drogę żartuje:
– Gdyby kózka nie skakała, toby nóżki nie złamała!
Naprzeciw nas wybiega zaniepokojona babcia.
– Co się stało?
– Skaleczyłam się, babciu!
– Dobrze, że przyłożyli ci liść babki. Jutro, Aduniu będziesz jak nowa! A teraz napij się soku z aronii, który zrobiłam poprzedniego lata. Zaraz uspokoisz się i wzmocnisz!
Wypijam soczek, choć jest trochę cierpki. Kładę się w hamaku i, patrząc na lekko poruszające się maleńkie listki brzozy, zasypiam.
Pierwszy dzień tego lata na działce był dla mnie pełen wrażeń. Postanowiłam, że codziennie będziemy zbierać śmieci, które wyrzucają ludzie do lasu. Przynajmniej tu, koło mojej działki, będzie bezpieczna okolica od stłuczonych butelek.
Zabawy dowolne w przydomowym ogrodzie.
Miłej Zabawy
Letnia łąka
16.06.2020
I OTO PRZYSZŁO LATO...
Dzień 16.06.2020 – wtorek
Temat: Letnia łąka
Ćwiczenia poranne według pomysłu rodzica.
Idziemy tyłem – zabawa ruchowa z elementami chodzenia do tyłu.
Dzieci odwracają się do rodzica tyłem. Na hasło: Idziemy! idą powoli
tyłem tak, aby dotknąć pleców partnera/partnerki. Po dotknięciu wracają na linię startu. Zabawę powtarzamy kilka razy. Rodzic zwraca uwagę, że w zabawie chodzi nie o szybkość i współzawodnictwo, ale o dokładność.
Mieszkańcy łąki – zabawa dydaktyczna.
Rodzic przygotowuje bibułę w kolorach: brązowym lub czarnym, zielonym i niebieskim,oraz wycięte z gazet obrazki zwierząt i roślin, które można spotkać na łące. Następnie rozwija na podłodze bibułę w trzech kolorach: najpierw brązową lub czarną, nad nią zieloną, następnie niebieską. W ten sposób powstaje makieta łąki. Rodzic kolejno pokazuje obrazki, dziecko je nazywa i dzieli nazwy na sylaby i umieszcza obrazki w odpowiednich miejscach na łące, np.: pasek brązowy – kret, dżdżownica, żuk; pasek zielony – mak, stokrotka, koniczynka, mlecz; pasek niebieski – ptak, bąk, ważka, pszczoła, motyl. Rodzic podpowiada, że niektóre obrazki można położyć na granicy dwóch kolorów np.: brązowego i zielonego (mrówka, żabka, ślimak), a motyla, pszczółkę czy trzmiela dzieci mogą umieścić na kwiatach.
Na zakończenie dzieci wykonują zadanie w kartach pracy – przyklejają rośliny i zwierzęta na letniej łące, kolorują ilustracje.
Opisują swoje prace.
Karty Pracy cz.4 s. 30–31.
Wąż, mucha, konik polny – zabawa ruchowa dźwiękonaśladowcza.
Do zabawy potrzebne będą rysunki: węża, muchy i konika polnego. Rodzic prezentuje trzy ilustracje przedstawiające zwierzęta, nazywa je, wydaje dźwięki kojarzące się z tymi zwierzętami oraz prezentuje sposoby poruszania
się: wąż – sss… (złożenie dłoni w strzałkę i faliste ruchy); mucha – zzz… (machanie dłońmi jak skrzydełkami); konik polny – cyk, cyk cyk (podskakiwanie).
Dzieci biegają po ogrodzie. Kiedy rodzic zaprezentuje jeden z trzech obrazków, dzieci zatrzymują się i naśladują odgłosy oraz sposób poruszania się odpowiedniego zwierzątka.
Co to jest? – zabawa ruchowa doskonaląca refleks i orientację w przestrzeni.
Rodzic zadaje pytanie, a dziecko odpowiada, starając się jak najszybciej
odnaleźć właściwy przedmiot, podaje jego położenie.
Przykładowe pytania: Z czego można pić? – dzieci wskazują np. kubek w kuchni. Co pływa w wodzie i ma łuski? – dzieci wskazują np. pluszową zabawkę rybę w swoich zabawkach albo rybę na obrazku w książce. Co ma cztery koła i silnik? – dzieci wskazują samochód w kąciku zabawek lub na podwórku.
Akrostych „żółwik” – zabawa z zastosowaniem mnemotechniki służąca do zapamiętania kolorów tęczy od (w kolejności od góry do dołu).
Wierszyk: Człapie powoli żółwik Ziemowit, niesie grającą fujarkę.
Poczatkowe głoski (lub pierwsze sylaby) słów w tym zdaniu nazw kolorów tęczy od góry do dołu: cz – czerwony, po – pomarańczowy, żół – żółty, zie – zielony, nie – niebieski, gra – granatowy, f – fioletowy.
Tęcza w ogrodzie – eksperyment w ogrodzie.
Problem do rozwiązania: Co się stanie, gdy do wystawionej na słońce miski z wodą wlejemy olej? Dzieci podają hipotezy.
Przeprowadzenie eksperymentu: Dzieci wynoszą miskę z wodą na ostre słońce. Wlewają parę kropli oleju. Obserwują. Lekko mieszają patykiem wodę z olejem. Dodają więcej oleju.
Wnioski: Po wlaniu oleju do wody pojawiło się w niej wiele kolorów.
Wyjaśnienie: Kolory zostały wywołane przez światło, którego promienie załamały się między warstwami oleju. Kolory pojawiły się w innej kolejności niż w tęczy.
Moja łąka – praca plastyczna według pomysłu dziecka.
Zabawy dowolne w ogrodzie.
Miłej Zabawy
Zdrowe lato
17.06.2020
I OTO PRZYSZŁO LATO...
Dzień 17.06.2020 – środa
Temat: Zdrowe lato
Ćwiczenia poranne według pomysłu rodzica.
Muszki – zabawa bieżna.
Dzieci są muchami i biegają po całym ogrodzie przydomowym, szybko machają rękami i naśladują bzyczenie: bzz… Na hasło:
Pająk zatrzymują się i stoją nieruchomo. Kto się poruszy, odpada z zabawy.
Kącik kucharski – zabawa tematyczna.
Dziecko wspólnie z rodzicem przygotowuje w domu, na tarasie lub w ogrodzie kącik kucharski. Dziecko z pomocą rodzica nakrywa do stołu, pomaga w przygotowaniu posiłków, w sprzątaniu. Dzieci mogą bawić się w domową kuchnię lub restaurację przyjmować różne role: kelnerki/ kelnera, kucharki/ kucharza, gości itp. Rodzic przypomina o stosowaniu zwrotów grzecznościowych: „dzień dobry”, „proszę”, „dziękuję”, „przepraszam”,
„smacznego”.
Zdrowe dania – burza mózgów, rysowanie listy zakupów.
Dziecko wspólnie z rodzicem podaje pomysły na zdrowe posiłki z owoców i warzyw: sałatki owocowe i warzywne, napoje, koktajle, kolorowe kanapki, desery. Rodzic zapisuje wszystkie pomysły na kartce papieru. Następnie wspólnie podejmują decyzję, które z nich przygotują w domu. Dziecko wraz z rodzicem ustala, co będzie potrzebne do przygotowania wcześniej wybranych dań. Z pomocą rodzica sporządza na kartce listę zakupów – rysując potrzebne produkty.
Owoce i warzywa – zabawa dydaktyczna – pogadanka.
Rodzic prezentuje dziecku wybrane, dostępne w domu sezonowe warzywa i owoce. Dziecko je nazywa, ogląda, wącha, dotyka. Sprawdza, np. jak wyglądają pojedyncze liście kapusty, różyczki kalafiora i brokułu, pestki
w czereśniach. Rodzic zadaje pytania, dziecko odpowiada i klasyfikuje warzywa i owoce, wkładając je do odpowiednich pojemników.
Przykładowe pytania:
Jakie warzywa widzisz?
Jakie owoce widzisz?
Co rośnie na krzaczkach?
Co rośnie w ziemi, a co tuż nad jej powierzchnią?
Co ma pestki?
Co jest zielone/białe/czerwone?
Które produkty mają podobny kształt, ale inny kolor?
Zdrowe przekąski – wspólne przygotowanie z dzieckiem zdrowego posiłku.
Zdrowe i niezdrowe – zabawa dydaktyczna – pogadanka z rodzicem.
Rodzic przygotowuje różne produkty spożywcze oraz dwa pojemniki: jeden oznaczony zielonym kółkiem z uśmiechniętą buzią, drugi oznaczony czerwonym kółeczkiem ze smutną miną. Dziecko samodzielne segreguje produkty na te, które jego zdaniem są zdrowe (pojemnik z zielonym kółkiem)i te, które są niezdrowe i powinniśmy ich unikać w codziennej diecie (pojemnik z czerwonym kółkiem).
Gdy wszystkie produkty tafią do pojemników, dziecko z rodzicem omawia swoje wybory. Następnie na kartce papieru w kształcie koła (talerzyku) dziecko rysuje zdrowy posiłek: śniadanie, obiad lub kolacja. Wspólnie z rodzicem określają, czy są zdrowe, czy może coś należy zmienić, żeby danie
było jeszcze zdrowsze i smaczniejsze.
Zabawy w ogrodzie.
Wodne obrazy – zabawy badawcze, ćwiczenia doskonalące grafomotorykę.
Potrzebne materiały: wiaderko, woda, pędzel malarski.
Rodzic przygotowuje wiaderko lub pojemnik z wodą oraz pędzle malarskie. Dzieci malują na kostce przy domu , ścianie budynku lub ogrodzeniu dowolne obrazy, wykorzystując tylko wodę. Rodzic wyjaśnia, że trzeba się spieszyć, bo wodne obrazy szybko wysychają. Zachęca do wykonywania szybkich, zamaszystych ruchów. Dzieci obserwują znikające obrazy.
Miłej Zabawy
Owocowe bogactwo lata
18.06.2020
I OTO PRZYSZŁO LATO...
Dzień 18.06.2020 – czwartek
Temat: Owocowe bogactwo lata
Ćwiczenia poranne według pomysłu rodzica.
Odpoczywamy – zabawa relaksacyjna. Dzieci leżą na plecach i powoli oddychają. W tle słychać dźwięki muzyki relaksacyjnej.
Pływa czy tonie? – doświadczenia z owocami.
Rodzic przygotowuje dużą przeźroczystą miskę z wodą. Wyjaśnia, że owoce czasem pływają w wodzie, a innym razem idą na dno. Przykładowo rodzic wkłada do miski całą pomarańczę, a dziecko obserwuje, co się dzieje (pomarańcza pływa). Następnie wkłada do miski obraną pomarańczę, dziecko obserwuje, jak owoc tonie. Ponieważ miąższ pomarańczy zawiera dużo fruktozy, jest gęsty i działa jak gąbka, dlatego pomarańcza tonie. Skórka jest
lżejsza niż woda i porowata, dzięki niej pomarańcza pływa. Potem dzieci przeprowadzają doświadczenia z innymi owocami i z pomocą rodzica wyciągają wnioski. Na zakończenie dzieci wspólnie z rodzicami przygotowują wody smakowe. Dzieci tworzą własne kompozycje, wykorzystując np. arbuza, truskawki, limonkę, ananasa.
Owocowe przechwałki – słuchanie opowiadania Doroty Skwark.
Rodzic czyta opowiadanie.
Owocowe przechwałki
Na stole w kuchni czarodziejki Ady leżały owoce
i tak rozmawiały:
– To ja jestem najładniejsza – twierdziła Truskawka,
poprawiając zielony kapelusz.
– Kapelusz masz gustowny, ale twoja cera nie należy
do najgładszych, nie to co moja – rzekła Wisienka.
– Oj, Wisienko, można przecież zrobić sobie makijaż,
ważny jest zapach, nim można uwieść każdego.
Mnie nikt się nie oprze – westchnęła Cytryna.
– Dziwię się – jęknął Ananas – że wy, kobiety, nie
wiecie, iż włosy przyciągają wzrok, a nie kapelusz,
cera, czy zapach.
– Ty, Ananas, nie porównuj się do nas, dobrze? –
skrzywiła się Cytryna.
– Właśnie – przytaknęła Truskawka tak energicznie,
że zielony kapelusz spadł jej na oczy.
Z owocowych przechwałek powstała wielka kłótnia.
Każdy wychwalał swoją urodę i nie chciał drugiemu
ustąpić. Do domu wróciła czarodziejka. Stanęła
w progu kuchni i przysłuchiwała się sprzeczce.
– Moi drodzy – odezwała się – nie jest najważniejsze,
kto jak wygląda, ale jaki jest. Każdy z was jest
piękny na swój sposób.
– Tak? – zdziwiły się owoce i z uwagą słuchały tego,
co gospodyni miała do powiedzenia.
Ada wymieniła zalety każdego owocu. Doceniła
smak Truskawki, który może skusić największego
niejadka, Wisienka okazała się niezbędna do zrobienia
konfitur. Ananas dowiedział się, że jest cennym
źródłem dla spragnionych, a Cytryna – niezawodnym
lekarstwem na przeziębienie.
– Dodam jeszcze, że każdy z was jest ważny także ze
względu na witaminy, które ma w sobie. To dzięki
wam, my, ludzie jesteśmy zdrowi i uśmiechnięci.
Owoce z dumą popatrzyły po sobie. Zrozumiały,
że najważniejsze jest to, co mają w środku, i choć
były od siebie bardzo różne, to dla ludzi tak samo
ważne. I to im wystarczyło.
Pytania do dziecka:
Jakie owoce występowały w opowiadaniu? Które z nich rosną w Polsce, a które za granicą? O co się pokłóciły owoce? Za co wróżka doceniła owoce? Czy jedzenie owoców jest zdrowe? Jakie owoce najbardziej lubisz?
Rodzic podkreśla, że tak samo jak w przypadku owoców, również w przypadku ludzi nieistotny jest wygląd, najważniejsze jest to, co ma się w środku.
Rodzic zwraca uwagę, że wszyscy ludzie i duzi i mali powinni słyszeć komplementy. Dzieci mówią wszystkim bliskim w domu coś miłego.
Owoce do owoców, warzywa do warzyw – zabawa doskonaląca umiejętność liczenia i segregowania.
Ile jest…? – zabawa matematyczna.5
Dzieci przeliczają elementy, które znajdują się w ogrodzie. Rodzic pyta: Ile jest huśtawek?, Ile jest ławek? Ile jest rowerów? Ile jest kwiatków?
Ile jest drzew?
Przyjęcie w piaskownicy – zabawy tematyczne.
Swobodne zabawy dzieci z wykorzystaniem dostępnych zabawek lub materiału przyrodniczego (np. patyczki mogą być sztućcami, liście lub kawałki kory – zastawą). Tutaj dziecięca wyobraźnia bywa nieograniczona.
Propozycje dodatkowych zabaw:
Miłej Zabawy
Letnia sałatka
19.06.2020
I OTO PRZYSZŁO LATO...
Dzień 19.06.2020 – piątek
Temat: Letnia sałatka
Ćwiczenia poranne według pomysłu rodzica.
Letni spacer – spacer z rodziną do lasu, sadu lub na łąkę.
Kłopoty łyżki – teatrzyk rodzicielski.
Rodzice lub najbliżsi mogą przygotować dla dziecka krótkie przedstawienie.
W przedstawieniu występują: mama – łyżka do zupy oraz córki – sześć łyżeczek do herbaty.
Z łyżki oraz łyżeczek rodzic tworzy kukiełki, ubierając je w kawałki materiału. Scena to stół udekorowany talerzykami, kubkami, między którymi występują kukiełki.
Kłopoty łyżki
MAMA – ŁYŻKA: Wita was Łyżka!
ŁYŻECZKI – CÓRECZKI (kłaniają się): Oraz
Łyżeczki!
To nasza mama.
MAMA: A to córeczki.
List Wam przeczytam:
„Ja, wuj widelec,
mam urodziny w przyszłą niedzielę.
I uroczyście na urodziny
zapraszam wszystkich członków rodziny.”
CÓRECZKI: Któż go odwiedzi?
MAMA: Wazowa Łyżka,
bo to jest nasza krewna dość bliska,
różne kopystki, widelce, noże.
CÓRECZKI: My też, mamusiu?
MAMA: Nie wiem, być może…
Wpierw muszę sprawdzić, moje kochane,
czy nie jesteście źle wychowane.
Czy ja się wstydu przez was nie najem.
CÓRECZKA I: Przecież my znamy dobre zwyczaje.
CÓRECZKA II: Zaraz możemy mamie powiedzieć,
czego nie robi się przy obiedzie.
CÓRECZKA III: Nie wolno robić plam na obrusie,
bo każda plama martwi mamusię.
CÓRECZKA IV: Nie wolno z nikim zaczynać bójek,
bo też mamusię to denerwuje.
MAMA: A gdy spodeczek zacznie lub nóż?
CÓRECZKA IV: To się odsunę od nich i już!
CÓRECZKA V: Grzeczna łyżeczka się nie odważy
sięgać do mięsa albo do warzyw!
MAMA: A po co sięga! Wiesz, po co?
CÓRECZKA VI: Wiem!
Dla nas jest cukier, kompot i krem,
kisiel i ciastka…
MAMA: Ale nie kruche!
CÓRECZKA VI: Herbata, mleko…
MAMA: Nawet z kożuchem!
CÓRECZKA I: Nie wolno skrobać po dnie talerza!
CÓRECZKA II: I nie wypada w szklankę uderzać!
CÓRECZKA III: A ja wiem dobrze, że nie wypada
skakać po stole i pod stół spadać.
MAMA: A gdybyś spadła?
CÓRECZKA III: Burę dostanę! Zmyjesz mi głowę!
MAMA: A jak?
CÓRECZKA III: Pod kranem!
MAMA: Mili widzowie, przyznajcie sami,
że moje córki zdały egzamin.
CÓRECZKI: Zawsze tak będzie.
MAMA: Nie mam pewności.
DZIECI: My przypomnimy im o grzeczności.
Bo my umiemy już ładnie jeść!
MAMA: Bardzo dziękuję. Żegnam was!
CÓRECZKI: Cześć!
Barbara Lewandowska
156
Po przedstawieniu rodzic zachęca dziecko do rozmowy na temat kulturalnego zachowania się przy stole. Dzieci za pomocą łyżek i łyżeczek mogą
odgrywać scenki według własnych pomysłów.
Owocowo-warzywne zagadki – zabawa słowna.
Rodzic dzieli wyrazy owoców lub warzyw na sylaby, podając w ten sposób ich nazwy. Zadaniem dziecka jest odgadnięcie, o jaki owoc lub jakie warzywo chodzi, Dodatkowo dziecko może wyszukać odgadnięty owoc/warzywo w gazecie lub książce.
Rodzic podkreśla, że owoce czy warzywa mogą być składnikami wielu
potraw, np. truskawka może pojawić się w cieście, ciasteczkach, pierogach, sokach, koktajlach.
Owocowo-warzywne rytmy – układanie i kontynuowanie rytmów.
Rodzic układa jakiś owoc lub warzywo, a dziecko ma za zadanie kontynuowanie „łańcuszka”, np. truskawka – truskawka – fasolka – pomidor – jabłko – truskawka ….? dziecko kontynuuje (głośno nazywając owoc lub warzywo) – truskawka – fasolka – pomidor – jabłko.
W ten sposób można tworzyć dowolne kombinacje rytmów. Na zakończenie dzieci mogą wykonać zadanie w kartach pracy – przeliczają,
dopełniają, rysują po śladzie rytmiczny szlaczek. Karty Pracy cz.4 s. 33.
Zabawy dowolne w ogrodzie.
Rodzinny letni piknik – urządzenie rodzinnego pikniku w ogrodzie lub na pobliskiej polance. Propozycje wspólnych zabaw:
• słuchanie bajek czytanych przez bliskich dzieci,
• wspólne śpiewanie piosenek,
• zagadki,
• zabawy z piłkami,
• przeciąganie liny,
• skoki w workach,
• wyścigi,
• zabawy w chowanego, ciuciubabkę, zbijaka.157
Najważniejsze to dobra zabawa i wspólnie spędzony czas!
Propozycje dodatkowych zabaw:
Miłej Zabawy
Letnie podróże
22.06.2020
HEJ, NA WAKACJE CZAS!
Dzień 22.06.2020 – poniedziałek
Temat: Letnie podróże
Ćwiczenia poranne według pomysłu rodzica.
Małe i duże pszczółki. Na hasło: Małe pszczółki dzieci wykonują przysiad, na hasło: Duże pszczółki –
powoli podnoszą się, wspinają na palce, unoszą ręce do góry.
Maszeruję, przytupuję. Dzieci maszerują po ogrodzie i skandują:„Latem po łące skaczą zające”.
Czym pojedziemy na wakacje? – zabawa słuchowa.
Dzieci odgadują nazwy pojazdów na podstawie wydawanych przez nie dźwięków i wskazują odpowiednie obrazki.
Wakacyjny pociąg – rozmowa połączona z zabawą ruchową.
Rodzic przygotowuje w ogrodzie trzy miejsca – stacje, na których dzieci będą poznawać wybrane miejsca w Polsce, gdzie można spędzić wakacje.
• Stacja Morze oznaczona jest np. za pomocą obrazka
przedstawiającego latarnię morską lub przedmiotów charakterystycznych dla miejsc nadorskich np., muszelki, bursztyny, okulary przeciwsłoneczne, klapki, krem do opalania, piłka, wiaderko, łopatka itp.
• Stacja Góry oznaczona jest np. za pomocą obrazka przedstawiającego szczyt górski lub przedmiotów charakterystycznych dla górskich krajobrazów, kamyki, ciupaga, kapelusz góralski itp.
• Stacja Jeziora oznaczona jest np. za pomocą obrazka przedstawiającego żaglówkę lub przedmiotów charakterystycznych dla tych miejsc np., długie spodnie, sweter, bluzka z krótkim rękawem, krótkie spodenki, namiot, latarka, itp.
Na każdej stacji dzieci poznają charakterystyczne cechy danego miejsca,
zwierzęta, rośliny, przedmioty. Pogadanka z rodzicem, w jaki sposób w tych miejscach spędza się czas. Na zakończenie dzieci określają, które miejsce najbardziej im się podoba i gdzie chciałyby spędzić wakacje.
Stoi na stacji lokomotywa – ćwiczenia grafomotoryczne i słownikowe.
Rodzic czyta dziecku wiersz Juliana Tuwima „Lokomotywa”.
Dzieci zgodnie z treścią wiersza wykonują zadania w kartach pracy: przyklejają brakujące wagony, a następnie kolorują lokomotywę. Karty Pracy cz.4, s. 38-39.
Julian Tuwim „Lokomotywa”
Stoi na stacji lokomotywa,
Ciężka, ogromna i pot z niej spływa:
Tłusta oliwa.
Stoi i sapie, dyszy i dmucha,
Żar z rozgrzanego jej brzucha bucha:
Uch – jak gorąco!
Puff – jak gorąco!
Uff – jak gorąco!
Wagony do niej podoczepiali
Wielkie i ciężkie, z żelaza, stali,
I pełno ludzi w każdym wagonie,
A w jednym krowy, a w drugim konie,
A w trzecim siedzą same grubasy,
Siedzą i jedzą tłuste kiełbasy,
A czwarty wagon pełen bananów,
A w piątym stoi sześć fortepianów,
W szóstym armata – o! jaka wielka!
Pod każdym kołem żelazna belka!
W siódmym dębowe stoły i szafy,
W ósmym słoń, niedźwiedź i dwie żyrafy,
W dziewiątym – same tuczone świnie,
W dziesiątym – kufry, paki i skrzynie,
A tych wagonów jest ze czterdzieści,
Sam nie wiem, co się w nich jeszcze mieści.
Lecz choćby przyszło tysiąc atletów
I każdy zjadłby tysiąc kotletów,
I każdy nie wiem jak się wytężał,
To nie udźwigną, taki to ciężar.
Nagle – gwizd!
Nagle – świst!
Para – buch!
Koła – w ruch!
Najpierw — powoli — jak żółw — ociężale,
Ruszyła — maszyna — po szynach — ospale,
Szarpnęła wagony i ciągnie z mozołem,
I kręci się, kręci się koło za kołem,
I biegu przyspiesza, i gna coraz prędzej,
I dudni, i stuka, łomoce i pędzi,
A dokąd? A dokąd? A dokąd? Na wprost!
Po torze, po torze, po torze, przez most,
Przez góry, przez tunel, przez pola, przez las,
I spieszy się, spieszy, by zdążyć na czas,
Do taktu turkoce i puka, i stuka to:
Tak to to, tak to to , tak to to, tak to to.
Gładko tak, lekko tak toczy się w dal,
Jak gdyby to była piłeczka, nie stal,
Nie ciężka maszyna, zziajana, zdyszana,
Lecz fraszka, igraszka, zabawka blaszana.
A skądże to, jakże to, czemu tak gna?
A co to to, co to to, kto to tak pcha,
Że pędzi, że wali, że bucha buch, buch?
To para gorąca wprawiła to w ruch,
To para, co z kotła rurami do tłoków, A tłoki kołami ruszają z dwóch boków
I gnają, i pchają, i pociąg się toczy,
Bo para te tłoki wciąż tłoczy i tłoczy,
I koła turkocą, i puka, i stuka to:
Tak to to, tak to to, tak to to, tak to to!…
Co zniknęło? – zabawa ćwicząca spostrzegawczość.
Rodzic układa na dywanie cztery zabawki lub obrazki: samochód, statek, samolot, pociąg. Dziecko odwraca się tyłem, a nauczyciel lub chętna osoba ukrywa jedną z zabawek. Dziecko odwraca się i odgaduje, co zniknęło.
Wakacyjne pojazdy – zabawa plastyczno-techniczna z elementami klasyfikacji.
Koło do pływania – zabawa ćwicząca tułów.
Podczas pływania będą potrzebne koła. Do zabawy można wykorzystać hula hop lub związaną skakankę. Zadaniem dziecka jest założenie koła (szarfy, hula hopu), najpierw zaczynając od nóg, następnie od głowy. Po wykonaniu zadania dzieci naśladują pływanie.
Omijamy szyszki – zabawa bieżna.
Dzieci chcą pójść na plażę, do której droga prowadzi przez las. Na drodze leży dużo szyszek, a dzieci mają bose stopy. Dzieci biegają, omijając szyszki – woreczki (można zastąpić innymi przedmiotami dostępnymi w domu) rozrzucone na dywanie. Kto nadepnie na szyszkę, podskakuje kilka razy na jednej nodze. Zabawę można również przeprowadzić w ogrodzie przydomowym z wykorzystaniem elementów przyrody.
Zabawy dowolne w ogrodzie.
Miłej Zabawy
Wakacje tuż, tuż!
23.06.2020
HEJ, NA WAKACJE CZAS!
Dzień 23.06.2020 – wtorek
Temat: Wakacje tuż, tuż
Najlepsze życzenia, zdrowia, pomyślności i pociechy z ukochanych dzieci dla wszystkich tatusiów z okazji ich święta.
Ćwiczenia poranne z tatą.
Co lubię robić z tatą? – dziecko wymienia czynności, które lubi robić z tatą.
Co lubię robić podczas wakacji? – zabawa słownikowa.
Rodzic rzuca piłkę do dziecka. Dziecko łapie piłkę, i kończy zdanie: Na wakacjach będę…
Wiercipiętek poznaje owady – słuchanie utworu czytanego przez rodzica.
Wiercipiętek poznaje owady
Pewnego ciepłego, słonecznego dnia, gdy białe chmury płynęły leniwie po niebie, zielone żaby ziewały w zaroślach, a ptaki drzemały na gałęziach, Wiercipiętek siedział na ławeczce przed domem i wygrzewał się na słońcu.
Siedział i rozmyślał, jak to dobrze jest leniuchować podczas wakacji. Nagle coś ukłuło go w nos: – Oj – jęknął Wiercipiętek, machając łapką, ale po chwili coś ukłuło go znowu, tyle, że w ucho.
– Pac – zamachnął się Wiercipiętek – mam cię! Ale komar zdążył już uciec i bzycząc fruwał nad trawą.
– Poczekaj, ty wstrętny robaku! – rozzłościł się Wiercipiętek – zaraz cie złapię!
– Tylko nie robaku – obraził się komar – proszę mnie nie przezywać, nie jestem robakiem, tylko owadem. Wiercipiętek przyjrzał się komarowi i prychnął:
– Ph… robak czy owad, co za różnica?
– Właśnie, że jest – bzyczał komar – owady to wielka rodzina, nie pozwolę się obrażać.
– Jaka rodzina? – zdziwił się Wiercipiętek.
– Chodź za mną – zawołał komar i zaprowadził Wiercipiętka przed grządkę z kwiatami, na których siedziały kolorowe motyle: żółte, niebieskie, czerwone w brązowe łatki i białe w złote plamki.
– Przecież to są motyle – zdziwił się Wiercipiętek.
– Właśnie, motyle, to też owady, należą do mojej rodziny – bzykał komar z dumą.
– Motyle? – nie mógł się nadziwić Wiercipiętek – Motyle i komary to rodzina?
– Chodź dalej – pobrykiwał komar.
– O, biedronka! – ucieszył się Wiercipiętek. Biedroneczko, leć do nieba, przynieś mi kawałek chleba!
– Biedronka też jest moją kuzynką – wyjaśnił z dumą komar – ona też jest owadem.
– Coś podobnego – mruczał Wiercipiętek, idąc lasem za komarem, aż doszli do wysokiej kępy traw, z której dochodziło cykanie.
– Kto to? – spytał Wiercipiętek.
– Cii – zabzyczał komar – nie przeszkadzaj mu, konik polny daje koncert, posłuchaj.
– Co ma konik polny do komara? – zastanawiał się Wiercipiętek.
– Jak to co? – bzyczał zadowolony komar. – Konik polny też jest owadem, tak jak ja.
– To aż tyle jest różnych owadów? – dziwił się Wiercipiętek.
– Oczywiście – odpowiedział komar – rozejrzyj się dookoła – patrz, tam leci osa, dalej leśna mucha, a tu, pod nogami, maszeruje żuk – to wszystko są
owady. Wiercipiętek rozglądał się zdziwiony i zobaczył, że komar usiadł na różowym kwiatku i rozmawia pszczołą:
– Dzień dobry, kuzynko – przywitał się grzecznie –
wytłumacz Wiercipiętkowi, że i ty jesteś owadem.
– Też coś – zdenerwowała się pszczoła – oczywiście, że jestem owadem, a teraz zmykajcie, mam dużo pracy, muszę lecieć do ula. Wiercipiętek podniósł głowę i przyglądał się odlatujące pszczole. Pszczoła, biedronka, polny konik, motyle – mruczał do siebie, ale nie zdążył przypomnieć sobie wszystkich owadów, bo wstrętny komar ugryzł go prosto w nos.
Mateusz Galica
Pytania do powyższego tekstu: Gdzie Wiercipiętek spędzał wakacje? Kto ugryzł go w nos? Czego o komarze dowiedział się Wiercipiętek? Które jeszcze zwierzęta są owadami?.
Muszelkowe naszyjniki – ćwiczenia grafomotoryczne.
Dzieci oglądają dostępne w domu naszyjniki lub ilustracje je przedstawiające
Następnie przystępują do naprawy naszyjników w kartach kracy – do pierwszego naszyjnika przyklejają brakujące muszelki, w drugim kolorują muszelki według wzoru, w trzecim naszyjniku dorysowują brakujące
muszelki – ślimaczki. Karty Pracy cz.4, s. 40.
Letnie zabawki – zabawa ćwicząca spostrzegawczość.
Dzieci wymieniają nazwy zabawek, którymi bawią się najczęściej podczas wakacji: wiaderko, łopatka, piłka, latawiec, koło do pływania, skakanka itp.
Rodzic wybiera kilka z nich, układa przed dzieckiem. Dziecko podaje nazwę i dzieli wyraz na sylaby. Następnie dziecko zamyka oczy, a rodzic chowa jakiś przedmiot, zadaniem dziecka jest odgadnąć, czego brakuje.
Detektywi – badacze – poszukiwanie i obserwacja owadów występujących w przydomowym ogrodzie.
Miłej Zabawy
Już lato woła nas!
24.06.2020
HEJ, NA WAKACJE CZAS!
Dzień 24.06.2020 – środa
Temat: Już lato woła nas
Ćwiczenia poranne według pomysłu rodzica.
Zakładanie płetw – zabawa z elementem równowagi.
Dzieci wybierają się na kąpielisko nad jezioro. Do pływania potrzebne są płetwy, które trzeba założyć na nogi, stojąc raz na jednej, raz na drugiej nodze.
Gdzie pojadę na wakacje? – zabawa dydaktyczna.
Nauczyciel recytuje rymowankę:
Gdzie pojadę na wakacje?
Na wakacje już jedziemy,
Miło tam spędzimy czas,
Dobrze bawić się będziemy,
Odwiedzimy morze, las.
Jaś z rodziną jedzie w góry,
Będzie wspinał się z plecakiem.
Pewnie głową dotknie chmury,
Gdy szedł będzie trudnym szlakiem.
Zosia będzie zaś nad morzem,
Zamki z piasku pobuduje.
Bawić się tam będzie dobrze,
W słonej wodzie zanurkuje.
Na Mazury, gdzie jeziora,
Staś pojedzie z rodzicami.
Pływać będą do wieczora,
Czasem jeździć rowerami.
Dużo przygód wszystkich czeka,
Pakujemy więc plecaki.
– A więc w podróż, czas ucieka!
Bardzo cieszą się dzieciaki.
Irena Zbroszczyk
Rodzic zadaje pytania do tekstu: Dokąd dzieci miały jechać na wakacje? Co będzie robił Jaś w górach? Jak Zosia spędzi czas nad morzem? Co planuje robić Staś? Dlaczego dzieci lubią wakacje?.
Pani Lato – praca plastyczna.
Łódki – dmuchanie na papierowe łódki w pojemniku z wodą.
Zabawy dowolne w ogrodzie.
Miłej Zabawy
Wakacyjna matematyka
25.06.2020
HEJ, NA WAKACJE CZAS!
Dzień 25.06.2020 – czwartek
Temat: Wakacyjna matematyka
Ćwiczenia poranne według pomysłu rodzica.
Pojazdy – rozpoznawanie i nazywanie podstawowych figur geometrycznych.
Dzieci wycinają z dowolnego papieru figury geometryczne. Nazywają figury, które wycięły. Następnie układają pojazdy z wyciętych, papierowych figur geometrycznych, według własnych pomysłów. Na końcu naklejają swoje pojazdy na kartki.
Nad morzem – zabawy matematyczne, przeliczanie elementów, dodawanie i odejmowanie.
Rodzic układa przed dzieckiem różne dostępne w domu lub ogrodzie materiały przyrodnicze. ( np. kolorowe szyszki, kolorowe patyczki, kamyki lub inne).
Dzieci przeliczają wszystkie elementy, określają ich cechy – wielkość i kolor.
Następnie rodzic opowiada i zadaje pytania do poszczególnych fragmentów opowiadania.
Dziecko zwraca uwagę na liczbę i kolor muszelek wymienionych w opowiadaniu i układa patyczki w odpowiedniej liczbie i odpowiednim kolorze.
Zosia z mamą wybrały się na spacer brzegiem
morza. Idąc, znajdowały muszelki i wkładały je
do torebki. Kiedy już się trochę zmęczyły, postanowiły
obejrzeć zebrane skarby. Wyłożyły je na piasek.
Jedna muszelka była żółta, dwie czerwone a ostatnia
była zielona.
Pytania: Ile muszelek znalazła Zosia? (dzieci przeliczają muszelki) Jaka była pierwsza znaleziona muszelka? Jaka muszelka była ostatnia? Która muszelka była największa? Która była najmniejsza?.
Zosia postanowiła żółtą muszelkę dać mamie (dzieci odkładają żółty patyczek), a czerwoną tacie. (dzieci odkładają jeden czerwony patyczek).
Pytania: Ile muszelek Zosia dała rodzicom? Ile muszelek zostało Zosi?.
Latawce – zabawy grafomotoryczne.
Dzieci nazywają kolory na latawcach. Następnie kończą kolorowanie tak, aby wszystkie latawce były takie same. Na końcu na każdej wstążce rysują
po trzy kokardy. Karty Pracy cz.4, s. 41.
Słuchaj i licz – ćwiczenia w prawidłowym liczeniu.
Rodzic przygotowuje wcześniej wakacyjną skrzynię skarbów (muszelki, kamyki, patyki, szyszki w liczbie możliwej do policzenia przez dzieci). Rodzic wcześniej przelicza wspólnie z dzieckiem, ile rzeczy jest w skrzyni. Liczy skarby, popełniając błędy, pomijając niektóre liczebniki. Dziecko uważnie słucha i poprawia błędy rodzica. Następnie dziecko prawidłowo przelicza elementy. Po skończonej zabawie dzieci wkładają skarby do skrzyni i odnoszą je na wyznaczone miejsce.
Kamień – świadoma kontrola ciała.
Rodzic siedzi nieruchomo na podłodze, obejmując rękami kolana a dziecko próbuje go przesunąć. Po kilku próbach następuje zamiana ról.
Kolory lata – obserwacje przyrodnicze.
Dzieci swobodnie poruszają się po ogrodzie i zapamiętują, jakie kolory są w ich ogrodzie. Zauważają, że latem jest dużo kolorów, dominują barwy wesołe: różowe, żółte, czerwone, niebieskie.
Miłej Zabawy
Cieszmy się latem
26.06.2020
HEJ, NA WAKACJE CZAS!
Dzień 26.06.2020 – piątek
Temat: Cieszymy się latem
Ćwiczenia poranne według pomysłu rodzica.
Co to jest? – zabawa rozwijająca zmysł dotyku.
Rodzic przynosi wykonaną wcześniej z dzieckiem wakacyjną skrzynię skarbów. Dziecko losuje jeden przedmiot i stara się odgadnąć za pomocą dotyku, co to jest ( skrzynia, muszelki, patyki, kamyki, piasek, szyszki itp.)
Wesołe letnie zabawy – letnie zabawy dzieci w ogrodzie.
Dzieci podają propozycje zabaw, w które chciałyby się bawić. Rodzic przypomina dziecku o bezpieczeństwie – konieczności
unikania miejsc mocno nasłonecznionych.
Dzieci podają propozycje zabaw, a następnie wybierają cztery, które najbardziej im się podobają, oraz spełniają warunek ochrony przed
nadmiernym nasłonecznieniem. Dzieci mogą wybrać zabawki, książki, gry itp. i zanoszą do ogrodu.
Rodzic przygotowuje miejsce do zabawy, w którym dzieci będą mogły wspólnie cieszyć się letnią pogodą, a jednocześnie ochronić przed upałem.
Przeskocz przez linę – ćwiczenie dużych grup mięśniowych.
Dzieci przeskakują obunóż przez leżącą na podłodze linę, starając się jej nie dotknąć.
Omiń linę – ćwiczenie z elementem czworakowania.
Dzieci przechodzą na czworakach miedzy leżącymi linami, starając się nie dotknąć żadnej z nich.
Następnie układają liny wzdłuż jedną za drugą.
Przejdź po linie – ćwiczenie równowagi.
Dzieci przechodzą po ułożonych wzdłuż sali linach, starając się, aby całe stopy (palce i pięty) dotykały liny.
Upał – zabawa wyciszająca z elementami ćwiczeń oddechowych.
Dzieci przecierają dłonią (raz prawą, raz lewą) czoło i potrząsają nim. Na znak prowadzącego wykonują głęboki wdech i wypowiadają słowa: uff, jak gorąco, wydychając powietrze.
Razem się bawimy – zabawy tematyczne.
Rodzic gromadzi z dzieckiem różnorakie przedmioty dostępne w domu (np. pudełka kartonowe, po produktach spożywczych, sznurki, koce, patyki itp.) Zachęca dziecko do wykorzystania tych przedmiotów w zabawach tematycznych – jeśli dziecko ma problem, rodzic pokazuje, w jaki sposób można użyć np., z patyczka i sznurka wykonać wędkę, z pudełka po butach i patyczka – bębenek itp.
Dla pobudzenia wyobraźni dziecka warto na jakiś czas zrezygnować z gotowych zabawek i tworzyć razem z dzieckiem własne.
Zabawy dowolne w ogrodzie.
PROPOZYCJE MUZYCZNE:
Miłej Zabawy
