Misie

https://panimonia.pl/2020/03/18/zabawy-ruchowe-i-gimnastyczne-dla-przedszkolakow/?fbclid=IwAR01dLVUnZ9ZfY5CR3DyxBJCQkJ5MxkwLjomZu_ugsW8li5xxByj5vaAk_E

Można również z dziećmi powtórzyć i utrwalić „Dni tygodnia”

W przedszkolu robiliśmy przysiady, podskoki czy pajacyki głośno wymieniając po kolei dni tygodnia 😉

2) Uwaga! Pada deszcz – zabawa ruchowa połączona z ćwiczeniami ortofonicznymi.

Rodzice ustalają z dziećmi miejsce, w którym będą się mogły schronić przed deszczem (np. dywan). Dzieci biegają swobodnie po pokoju. Na hasło: Deszcz pada, biegną na wcześniej wyznaczone miejsce, przykucają i naśladują odgłosy spadających kropel – kap, kap, kap. Jeśli usłyszą hasło: Burza, naśladują odgłosy grzmotów i groźny szum wiatru. Gdy rodzic powie: Już nie pada, dzieci rozchodzą się po pokoju i oddychają głęboko (wdech nosem, wydech ustami z artykulacją aaaaa) rześkim powietrzem.

3) Kwiecień-plecień – rozmowa na temat przysłowia oraz karta pracy ze strony 52, książka 3.

Rodzic przytacza dziecku przysłowie: „Kwiecień-plecień, bo przeplata, trochę zimy, trochę

lata” i proponuje, by zastanowić się, jaką pogodę może przeplatać wiosenny miesiąc. Można podzielić kartkę na pół i na jednej stronie namalować to co mamy z zimy, a na drugiej to co mamy z lata. Pomocna też będzie karta pracy ze strony 52, gdzie są zamieszczone symbole pogody.

Dzieci nazywają po kolei wszystkie symbole i rysują je po śladzie, następnie na środku dorysowują brakujący symbol oraz oznaczają ten symbol pogody, który lubią najbardziej i najmniej.

4) Słuchanie i nauka piosenki „Kwiecień plecień” – Autor: Bożena Forma

1.Kwiecień jak przysłowie głosi
ciągle coś przeplata,
raz nam daje trochę zimy,
to znów trochę lata.
Ref. Pada deszcz, pada grad
świeci słońce, wieje wiatr,
pada śnieg, pada grad
świeci słońce, wieje wiatr.
2.A na śniegu pierwsze kwiaty
wiosna już rozsiewa.
Ciepłe słonko promieniami
ziemię też ogrzewa.
Ref. Pada deszcz…
3.Chociaż humor kwiecień zmienia
my się nie gniewamy
i na długi spacer z kwietniem
wnet się wybieramy.
Ref. Pada deszcz…

Piosenka do nauki

5) Co nie pasuje? – zabawa edukacyjna z kartą pracy ze strony 53, książka 3.

Przedszkolaki opisują każdy obrazek i nazywają przedstawione pory roku. Podczas opisu używają

określeń dotyczących orientacji w przestrzeni: nad, na górze, pod, na dole, między, z boku.

Wskazują niepasujące, żartobliwe elementy na obrazkach i je zaznaczają. Próbują sobie wyobrazić inne nietypowe sytuacje, w których mogliby się znaleźć bohaterowie ilustracji. Dzieci mogą podzielić się swoimi wymyślonymi historyjkami.

6) Zabawa artykulacyjna. Wymyślanie rymów:

Czytamy dziecku zdanie i nie kończymy go…zachęcamy by dziecko dokończyło zdanie odpowiednim rymem.

Zawitała do nas wiosna, pani piękna i …(radosna).

W prezencie przyniosła kwiecie, by cudnie było na …(świecie).

Na drzewo i ten krzew szary rzuciła zielone …(czary).

Ptaków tłumy czarowała, piękne nutki …(darowała).

Dobrze jest mieć takie dary, bo dotąd świat nasz był …(szary).

Zimę i szarą pogodę wysłała w daleką …(drogę).

7) „ Misie budzą się na wiosnę” – Ćwiczenia fonacyjno-oddechowe, ćwiczenia artykulacyjne:

a) „Misie” śpią, oddychają nosem (wdech i wydech nosem).

b) „Misie” budzą się, ziewają (wdech i wydech ustami).

c) „Misie” wdychają powietrze ustami, zamykają usta i mruczą „mmm” (wydech nosem). Mruczenie ciche i coraz głośniejsze.

d) W pozycji leżącej wymawianie: mmma (– o, – u, – e, – y, – i), aby dźwięki te brzmiały „na

ustach”. Zwracamy uwagę na dokładną artykulację samogłosek

e) „Misie” wstają i śpiewają samogłoski, najpierw pojedyncze i krótkie, potem je przedłużają i

łączą (np. au, ae, aou, aei),

8) Liczymy – zabawa edukacyjna z kartą pracy ze strony 68, książka 3.

Na początek rodzic proponuje dzieciom zabawę „Palce gotowe do pracy”.

Wypowiada zdania, a dzieci ilustrują je ruchem:

– Kciuki gotowe? Tak! (dzieci wyciągają przed siebie kciuki z zaciśniętą pięścią)

– Wskazujące gotowe? Tak! (wyciągają drugi palec)

– Środkowe gotowe? Tak! (wyciągają trzeci palec)

– Serdeczne gotowe? Tak! (wyciągają czwarty palec)

– Małe gotowe? Tak! (wyciągają piąty palec)

– Wszystkie palce gotowe? Tak! (wyciągają wszystkie palce)

Następnie dzieci mogą wspólnie przeliczyć swoje palce, dotykając nimi policzków z jednoczesnym głośnym nazywaniem ich, od początku oraz od końca. Następnie rodzic prosi, by dzieci przeliczyły

owady przedstawione na karcie pracy, najpierw pojedynczo, później parami, ale tylko do 10.

Pyta:

Ile zostało niepoliczonych owadów? Spróbujcie teraz policzyć wszystkie.

Ile ich jest? Ile dołożyliśmy do 10?

Dzieci kończą kolorować owady według wzoru.

9) Wiosenny kalendarz pogody – założenie tygodniowego kalendarza zjawisk pogodowych. Praca z kartą 34 – „Kalendarz pogody” z dodatkowej wyprawki można ewentualnie stworzyć swój kalendarz.

Chciałabym aby dzieci przez najbliższy tydzień obserwowały pogodę i zaznaczały jakie zjawiska pogodowe występują oraz jak stosownie ubieramy się do danej pogody.

Dziękuje za mile spędzony czas 🙂

3.04.2020 – Pogoda może nas zaskakiwać

3.04.2020 – Pogoda może nas zaskakiwać

1) Coś na rozruszanie:)

Mogą być:

Lub te z dnia wczorajszego 😉

2) Rozwiązywanie zagadek związanych z pogodą.

Widzisz je we dnie, nie widzisz w nocy. Zimą grzeje słabo, latem z całej mocy. (SŁOŃCE)

Jaka to pierzynka biała, nie z pierza, ale z wody powstała? Płynie po niebie, znasz ją i wiesz, że gdy jest ciemna, Będzie z niej padał deszcz. (CHMURA)

Gdy spadnie po raz pierwszy, świat robi się bielszy. Wyciągamy narty, sanki, dzieci lepić chcą bałwanki. (ŚNIEG)

Kropelki wody na głowy padają. Wszyscy przed nimi pod dach uciekają. (DESZCZ)

Jasny zygzak na ciemnym niebie, Może podczas burzy przestraszyć i ciebie! (BŁYSKAWICA)

Szumi, gwiżdże, czasem gna. Skąd i dokąd? Kto go zna? Dmucha, szarpie, czasem rwie. Po co? Za co? Kto go wie? (WIATR)

Gdy słońce świeci i deszczyk pada, ona na niebie cudnie się rozkłada. (TĘCZA)

Lodowe kule z nieba spadają, na szybach i dachach, muzykę grają. (GRAD)

3) Wiosenne opady – wysłuchanie wiersza „Ulewa” M. Strzałkowskiej i rozmowa na temat treści utworu i wiosennych opadów.

Czytamy dzieciom wierszyk BEZ podawania tytułu!

Ulewa

Ptak się kuli pośród liści,

mokną drzewa, mokną krzewy,

a ja biegnę przez kałuże,

a ja biegnę wśród ulewy…

Drży na deszczu pączek róży,

mokną grusze i jabłonie,

a ja biegnę przez kałuże,

krople deszczu łapię w dłonie…

Kiście bzu zwiesiły głowy,

mokra ziemia pachnie deszczem,

a ja krzyczę prosto w chmury:

– Padaj, deszczu! Padaj jeszcze!

Źródło: M. Strzałkowska, „Zielony, żółty, rudy, brązowy”,

Po wysłuchaniu dzieci próbują odpowiadać na pytania:

Jaka pogoda została przedstawiona w wierszu? Opiszcie, które fragmenty wiersza potwierdzają wasze przypuszczenia (jeśli dzieci nie potrafią ich opisać, czytamy jeszcze raz utwór po fragmencie).

Jaki tytuł nadalibyście usłyszanemu tekstowi? Czy chcecie się dowiedzieć, jaki tytuł nadała wierszowi autorka? Co to jest ulewa? Jakie inne zjawiska pogodowe, oprócz ulewy, można zaobserwować wiosną za oknem?

Następnie możemy przekazać kilka ciekawostek na temat kwietniowych opadów: Ulewa to rodzaj mocnego deszczu. Deszcz jest najczęstszym rodzajem opadów powstającym z chmur i wracającym na ziemię w postaci kropelek. Maleńkie krople parującej wody unoszą się, łączą ze sobą, tworzą chmury . Stają się cięższe i spada deszcz. Może być drobny, zwany mżawką, lub wielki, gęsty, ulewny, o którym czasem mówi się „oberwanie chmury”. Gdy temperatura spadnie poniżej zera, pojawia się mróz, z chmur lecą zamarznięte kropelki, zamienione w sześcioramienne kryształki lodu, czyli śnieg. Mają one różne kształty: igiełek, gwiazdek albo śnieżynek. Natomiast podczas ładnej pogody może padać grad. To krople deszczu, które zamarzły w wielkiej, lodowatej chmurze,

mają różną wielkość. Zatem opad atmosferyczny to woda, która spada z różnym natężeniem i pod

różną postacią: deszczu, śniegu i gradu.

A jak powstaje burza? W chmurach burzowych występują bardzo silne prądy. Unoszące się krople oddają ciepło kryształkom lodu (zamarzniętym kropelkom wody, które są już w chmurze). Kryształki lodu, otrzymując to ciepło (energię cieplną) w wyniku zderzenia, wytwarzają ładunek elektryczny, który kumuluje się w chmurze. Kiedy napięcie elektryczne jest bardzo duże, powstaje gigantyczna iskra – błyskawica (kanał przewodzący prąd elektryczny).

Film jak powstaje deszcz: https://www.youtube.com/watch?v=EXfEySFqfyQ

Film jak powstaje burza: https://www.youtube.com/watch?v=sbxmxfVf6-0

4) Fabryka chmur – zabawa badawcza.

Na podstawie obejrzanego filmiku można w domu przeprowadzić z dziećmi eksperyment. Przypominamy o zasadach bezpieczeństwa w czasie badań z wykorzystywaniem gorących płynów i prosi o uważną obserwację. Do czajnika zwykłego lub elektrycznego wlewamy zimną wodę i ją gotujemy. Po zagotowaniu przelewamy ją do szklanej miski. Na misce z wodą kładziemy ostrożnie talerzyk z kilkoma kawałkami lodu. Para wodna wydobywająca się z ogrzanej wody zetknie się z zimnym powietrzem i utworzy się chmura. Będzie ona lepiej widoczna, gdy zasłony w kuchni lub pokoju będą zasłonięte, a rodzic poświeci na miskę latarką. Po zakończeniu zabawy rodzic rozmawia z dzieckiem na temat wrażeń z eksperymentu.

Podsumowując: Chmury to zbiory bardzo małych kropelek wody lub kryształków lodu – tak lekkich, że unoszą się w powietrzu. Powstają, gdy ogrzane, wilgotne powietrze, wznosząc się, ochładza, a para ulegnie skropleniu.

5) Oberwanie chmury – historyjka obrazkowa z kartą pracy ze strony 54, książka 3.

Dzieci oglądają obrazki opowiadające zdarzenie z życia Hani, Huberta i ich mamy. Konstruują opowiadanie, wiążąc przyczyny i skutki według chronologii wydarzeń oraz używając określeń typu:„najpierw”, „potem”, „wreszcie”, „na końcu”. Zastanawiają się nad możliwym zakończeniem. Rysują swoje propozycje i nadają historyjce tytuł. Rodzice rozmawiają z dziećmi na temat zakończenia zwracając uwagę na wypowiadanie się pełnym zdaniem. Dzieci rysują po śladzie zamknięte wzory chmur i kropelek wody. Powstałe szlaczki starannie kolorują według własnego pomysłu.

6) Zabawy z literami „G” i „g” – zapoznanie z obrazem graficznym liter i zabawy z literami oraz kartą pracy ze strony 61, książka 3.

Prezentujemy wygląd litery, dzieci mogą spróbować narysować ją palcem w powietrzu lub na dywanie. Możemy zapytać dziecko czy zna jakieś zjawiska pogodowe na literę g (grad, grzmot) lub inne wyrazy z poprzednich tematów (goryl, gekon, gawron, gęś, gąsienica, globus, gruszka, grabki) czy imiona (Gabryś, Gabrysia, Grażyna, Grzesiek, Gaweł, Gerard) . Jeśli się uda można dziecku poszukać obrazków z wyrazami, które zawierają literkę G.

Pomocny tu będzie filmik: https://www.youtube.com/watch?v=zZITH4qXsSw

Na koniec dzieci na karcie pracy rysują po śladzie goryla i gwizdek oraz dorysowują w ramce obrazek, którego nazwa zaczyna się na literkę G. Otaczają wszystkie litery G w wyrazach na niebiesko.

7) Deszczowa wiosna – praca plastyczna, malowanie akwarelami

Dajemy dzieecku kartkę z bloku technicznego, które za pomocą pędzelka zwilżają wodą. Na mokrej powierzchni dzieci malują proste wiosenne obrazki, np. drzewa, kwiaty. Kolory będą się ze sobą zlewać i łączyć, tworząc ciekawe wzory. Odbiorca, patrząc na dzieło, będzie miał wrażenie, że ogląda świat zza mokrej szyby. Po wysuszeniu praca będzie miała delikatne barwy. Nie należy się przejmować, że prace będą niewyraźne.

8) Memo – gra ćwicząca pamięć.

Przygotowujemy 10 par kart z różnymi zjawiskami pogodowymi: słońce, częściowe zachmurzenie – słońce z chmurą, deszcz, chmury, mgła, wiatr, grad, deszcz, śnieg, burza. Wszystkie karty leżą rewersem do góry. Dziecko odwraca kartę, pokazuje ją innym, podnosi i odwraca kolejną. Jeśli znajdzie parę, zabiera ją z puli i odkłada na bok. W przypadku gdy karty są różne, wracają do gry. Dzieci kolejno próbują swoich sił. Gra toczy się do chwili sparowania wszystkich kart.

9) Uzupełniamy nasz kalendarz pogody 🙂

Dziękuje za wspólną zabawę 🙂

6.04.2020 – Ciekawe zjawiska pogodowe

6.04.2020 – Ciekawe zjawiska pogodowe

1) Szybka pobudka 🙂

https://mojedziecikreatywnie.pl/2019/04/dzien-teczy-w-przedszkolu-kolorowe-zabawy/

lub

https://www.youtube.com/watch?v=FacAJxiIzh4 – ćwiczenia dla rodziców z dziećmi 🙂

2) Prognoza pogody – zabawa dydaktyczna.

Rodzic pokazuje w internecie lub w telewizji profesjonalną prognozę pogody dla Polski. Po jej wysłuchaniu wymieniają zjawiska pogodowe, które się w niej pojawiły, a także inne elementy składające się na prognozę.

Prognoza: https://www.youtube.com/watch?v=wow4kTLVlus

Po prezentacji prowadzimy z dzieckiem rozmowę:

Gdzie można zobaczyć albo usłyszeć prognozę pogody? Kto ją prezentuje?

Kto ją przygotowuje? Dla kogo jest przygotowywana? Czy zawsze się sprawdza?.

Następnie w uproszczony sposób tłumaczy, czym zajmuje się meteorolog, a czym – synoptyk: Meteorolog zajmuje się pracą badawczą, analizą warunków, zjawisk atmosferycznych, a synoptyk opracowaniem prognoz pogodowych.

Rodzic zachęca dzieci do stworzenia własnych prognoz. Dajemy dziecku prostą, schematyczną mapę miejscowości, w której mieszkamy. Po wspólnych ustaleniach opracowujemy prognozę na kolejny dzień, a jeśli jest taka możliwość, można skorzystać z długoterminowej prognozy w internecie. Rysują piktogramy i dzięki pomocy rodzica oznaczają temperaturę. Następnie dziecko występuje w roli prezentera i przedstawia wszystkim domownikom prognozę dla okolicy.

3) Piórko tańczące na wietrze – zabawa oddechowa. (jeśli nie mamy w domu piórka, może być cienka chusteczka lub kawałeczek waty)
Celem zabawy jest utrzymanie piórka w powietrzu tak długo, jak tylko się da! Nie ma ograniczeń, jeśli chodzi o liczbę dmuchnięć czy głębokość wdechu.

Lub druga wersja:

Wersja gry, do której będzie potrzebny towarzysz, rodzeństwo lub rodzić. Zabawa przypomina trochę grę w badmintona, lecz zamiast paletek gramy… powietrzem! Główną zasadą jest naprzemienność: raz jedno dziecko, raz drugie dmucha na spadające piórko. Ta osoba, której nie uda się “podbić” piórka, traci punkt.

4) Wietrzyk, wiatr, wicher – wysłuchanie wiersza „Wiosenny wietrzyk” J. Kulmowej jako punkt wyjścia do rozmowy na temat wiatru.

Dzieci wygodnie siedzą, zamykają oczy i wsłuchują się w tekst. Rodzic czytając utwór, szczególnie intonuje „szeleszczące” wyrazy.

Wiosenny wietrzyk

Mały wietrzyk wiosenny

ledwie w drzewach zaszumi,

ledwie w krzakach zamruczy,

jeszcze gwizdać nie umie,

jeszcze się uczy.

Znalazł szczerbę w płocie – zaświstał.

Znalazł listki – zapiał na listkach.

Czasem w suchych gałęziach zatrzeszczy.

Czasem nuci, gdy zagra mu deszczyk.

Albo szemrze w zeszłorocznej trawie.

Albo szepcze tak, że milczy prawie.

Ludzie mówią wtedy: nie ma wietrzyka.

A on jest.

Tylko słucha słowika.

Po wysłuchaniu utworu dzieci otwierają oczy i zadajemy im pytania:

O czym jest wiersz? Czym jest wiatr? Jakie szumiące wyrazy zapamiętaliście? A może znacie jeszcze inne wyrazy, w których słychać wiatr?.

Następnie próbujemy wspólnie odnaleźć gestodźwięki, które mogą naśladować odgłosy wiatru. Szumią na głoskach „czczcz” i „szszsz”.

Rodzic tłumaczy dzieciom informacje dotyczące wiatru:

Wiatr jest jednym ze zjawisk pogody. Tworzy się, gdy powietrze nagrzeje się w sposób nierównomierny. Różnice temperatur powietrza ciepłego i zimnego powodują ruch, czyli powstawanie wiatru. Może być delikatny albo gwałtowny. Od siły wiatru zależy jego nazwa.

Znad morza wieje lekki wiatr, zwany bryzą. Morze jest wtedy spokojne, a trawy na wydmach lekko

się poruszają. Wicher to odmiana bardzo silnego wiatru mogącego zrywać dachy i łamać drzewa.

Jego najsilniejszym przykładem jest huragan występujący tylko nad oceanem, gdzie temperatura wody jest bardzo wysoka. W polskich górach za to czasem wieje halny, czyli ciepły, suchy, porywisty

wiatr skierowany ku dolinom.

5) Jak silny wiatr wpływa na otoczenie? – swobodne wypowiedzi na temat ilustracji.

Pokazujemy dzieciom ilustracje lub zamieszczone poniżej filmik wirującego tornada oraz wiatru halnego.

– tornado: połamane drzewa, zniszczone budynki,

– halny: zniszczone drzewa, podniesiona temperatura powietrza, szybkie topnienie śniegu zimą,

przyspieszone dojrzewanie zbóż jesienią, pogorszenie samopoczucia ludzi, np. bóle głowy.

Zachęcamy dzieci do swobodnych wypowiedzi na temat obrazków, które są sposobem pozyskiwania informacji. Zachęcamy do zadawania pytań.

Tornado: https://www.youtube.com/watch?v=FyWKKyDRl4w

Halny: https://www.youtube.com/watch?v=8sAa9rjfKMI

6) Jaka jutro będzie pogoda? – ciekawostki na temat przewidywania pogody i praca konstrukcyjna – budowa wiatrowskazu.

Jako ciekawostkę rodzic opowiada dzieciom o sposobach odczytywania prognozy przez meteorologów, którzy w swojej pracy wykorzystują nie tylko termometry, deszczomierze, lecz także zdjęcia chmur z satelity. Opowiada o sposobie odczytywania pogody z wiatru i z chmur:

Kłębiaste, delikatnie przesuwające się chmurki, które są podobne do kłębków waty, oznaczają piękną pogodę, a szare, niskie chmury zwiastują mglisty dzień. Zbite obłoki przykrywające cały horyzont wróżą deszcz. Także kierunek wiatru może nam podpowiedzieć zmianę pogody. Zachodni wiatr niesie wilgoć, więc może przywiać deszczowe chmury, zaś południowy – suche i gorące powietrze. Najprostszym sposobem, by określić kierunek wiatru, jest zbudowanie wiatrowskazu.

Można go wykonać na kilka sposobów. Najprostszy to konstrukcja z patyka i wstążki.

Trochę bardziej skomplikowany wykonuje się z kartonu, skuwki od flamastra i druta do robienia

na drutach. Możemy wspólnie spróbować go wykonać.

Oglądamy z dzieckiem różne obrazki przedstawiające wiatrowskazy, następnie wybieramy dowolny

kształt, który rysujemy lub odrysowujemy i wycinamy w dwóch egzemplarzach, a dzieci ozdabiają: kolorują lub naklejają kolorowe kształty. Wiatrowskazem może być zarówno prosta strzałka, jak i np. kogut. Następnie dzieci sklejają sylwety, wklejając skuwkę otworem w dół, by

potem móc umieścić w niej drut, a wiatrowskaz mógł się obracać. Po skończonej pracy dzieci mogą zabrać wiatrowskaz na dwór. Rodzic umieszcza drut w ziemi i nakłada na niego skuwkę z sylwetą.

Wspólnie obserwują działania wiatru.

7) Odwrócony katalog – ćwiczenie doskonalące twórcze myślenie, abstrahowanie.

Rodzic czyta dzieciom słowa, dla których muszą wskazać kategorie. W tym ćwiczeniu dzieci

wskazują klucz klasyfikacji, według którego zostały ułożone wyrazy. Rzadko robiliśmy to ćwiczenie dlatego najpierw kilka przykładów przedmiotów z otoczenia by dzieci dokładnie zrozumiały, o co chodzi, np.

– bobas, szmacianka – lalka;

– lego, drewniane, magnetyczne – klocki,

a dopiero później przejść do trudniejszych przykładów:

– kurtka, płaszcz przeciwdeszczowy, kalosze, kaptur – ubranie chroniące przed deszczem

– okulary przeciwsłoneczne, kapelusz, krem z filtrem – przedmioty chroniące przed słońcem

– wiosna, lato, jesień, zima – pory roku

– bryza, wicher, halny, huragan – wiatr

– mżawka, kapuśniaczek, ulewa – deszcz

– pierzaste, kłębiaste, warstwowe – chmury

– słońce, deszcz, mgła, śnieg – wiosenne, kwietniowe zjawiska

– czerwony, pomarańczowy, żółty, zielony, niebieski, granatowy, fioletowy – kolory tęczy

8) Przygotowani na deszcz – ćwiczenie orientacji w przestrzeni i spostrzegawczości oraz praca z kartą ze strony 55, książka 3.

Dzieci unoszą lewą rękę i wymieniają wszystko, co ona wskazuje, czyli przedmioty znajdujące się po lewej stronie od nich. Podobnie postępuje z prawą ręką. Jeśli dzieci mylą strony, rodzic może założyć kolorową gumkę na prawą rękę lub zaznaczyć ją w inny sposób. Następnie dzieci wykonują określoną liczbę kroków w prawo, a potem w lewo pod dyktando rodzica. Odwracają się w lewą i prawą stronę, zmieniając kierunek. Dopiero po takiej rozgrzewce zachęcamy dziecko do zrobienia karty pracy.

Dzieci wyszukują i kolorują na niebiesko parasolki, których rączki są skierowane w lewo, a na czerwono – te skierowane w prawo. Otaczają również żółtymi pętlami czapki z pomponem, a zielonymi czapki bez pomponów. Następnie mogą przeliczać je i porównywać, których jest więcej.

Dla ułatwienia jest też rymowanka z pokazywaniem 🙂

„Prawa ręka, noga prawa,

cała strona też jest prawa,

prawe ucho, oko mam,

prawy łokieć z boku dam.

Lewa ręka, noga lewa,

cała strona też jest lewa

lewe ucho, oko mam,

lewy łokieć z boku dam”

9) Tęcza i tornado – ćwiczenia grafomotoryczne z kartą pracy ze strony 56, książka 3.

Dzieci rysują po śladzie trąbę powietrzną. Kolorują tęczę. Rozważają, które z tych zjawisk jest

niebezpieczne i jak wówczas należy się zachować. Rodzic tłumaczy, że tęcza czasem występuje

po burzy, która również jest niebezpiecznym zjawiskiem. Podczas burzy trzeba jak najszybciej

schronić się w budynku, w żadnym wypadku nie wolno stawać pod drzewem lub słupem. Jeśli

znajdujemy się na otwartej przestrzeni, gdzie nie ma budynków, drzew lub innych wysokich punktów,należy nawet złożyć parasol.

Film jak powstaje tęcza: https://www.youtube.com/watch?v=qigLVHVd5j0

10) Pamiętamy o uzupełnianiu naszego kalendarza pogody 😉

11) Dla chętnych:

Praca plastyczna: https://www.youtube.com/watch?v=fOVx0T-f-zM

Jeśli nie mają Państwo kolorowego papieru w domu, dzieci mogą pokolorować/pomalować biały karton i wyciąć potrzebne paski.

Lub kilka innych pomysłów na tęczę 😉

Dziękuję za uwagę 🙂

7.04.2020 – Ludowe zwyczaje

7.04.2020 – Ludowe zwyczaje

Przygotowanie do świat wielkanocnych.

1) Na początek trochę ruchu 🙂

https://www.youtube.com/watch?v=hBFLp08y33Y – trening dla rodzica z dzieckiem

https://www.youtube.com/watch?v=FacAJxiIzh4 – ćwiczenia w parach

https://www.youtube.com/watch?v=iKeatJK181Q -Zumba Gummi Miś

2) Filmik „Wiosenne porządki Bolka i Lolka”

https://www.youtube.com/watch?v=_p-y7AcRvJo

Rozmowa na temat filmu, pomocne będą pytania: Co Bolek robił nie tak, jak trzeba? Jak dzieci mogą pomagać w domu, jakie prace mogą wykonywać samodzielne, jakie z pomocą rodziców, a czego nie wolno im robić?

3) „Porządki” – zabawa tematyczna.

Organizujemy wspólne porządkowanie pokoju dziecka. W tym celu dzieci wybierają rzeczy i narzędzia potrzebne do sprzątania (np. wilgotne ściereczki, szczotki i szufelki, odkurzacz), i przystępują do wycierania półek, usuwają kurz i zanieczyszczenia. Chętni odkurzają wykładzinę i zmywają podłogę.

Tłumaczymy, że usuwanie kurzu jest koniecznym elementem sprzątania, a czyste pomieszczenia

korzystnie wpływają na nasze zdrowie i samopoczucie. Po sprzątaniu dzieci wspólnie okładają zabawki. Przy okazji dokonują ich przeglądu. Chętni deklarują pomoc przy naprawie uszkodzeń, np. zszycie, doklejenie brakujących elementów. Zachęcamy dzieci do wypowiadania się na temat pożytków płynących z robienia porządków. Proponujemy włączenie się do domowego sprzątania

na co dzień, a nie tylko od święta 😉

4) “Porządki Pana Języczka” – zabawa logopedyczna.

Pan Języczek, który mieszka w buzi, postanowił posprzątać swój dom:

• umył ściany (dzieci przesuwają język po wewnętrznej stronie policzków);

• przetarł sufit (dzieci przesuwają język po podniebieniu);

• umył okna od zewnątrz (dzieci oblizują górne i dolne zęby od zewnątrz);

• a później od wewnątrz (dzieci oblizują górne i dolne zęby od wewnątrz);

• po oknach przyszła kolej na drzwi (dzieci oblizują wargi w koło);

• gdy szorował drzwi, zobaczył swojego sąsiada, który akurat przechodził obok, więc radośnie mu

pomachał (dzieci machają językiem od jednego kącika ust do drugiego);

• na zakończenie – wytrzepał dywan (dzieci wysuwają język jak najdalej na brodę);

• a gdy skończył sprzątanie, zmęczony poszedł spać (dzieci naśladują odgłos chrapania).

5) „Święta tuż, tuż” – rozmowa na temat zbliżających się świat wielkanocnych i związanych z nimi zwyczajów.

Na początek możemy przeczytać dziecku zagadkę, która będzie wprowadzeniem do tematu:

Co to za święta z barankiem i chrzanem

podczas, których w koszyku jajka malowane,

a na stole mazurek oraz pyszna babka,

co to za święta? Czy rozwiązana zagadka?

(Święta Wielkanocne)

Zachęcamy dzieci do wypowiadania się, zadajemy pytania:

Jakie zwyczaje związane są ze świętami wielkanocnymi?

W jaki sposób święta wielkanocne są obchodzone w naszym domu?.

Wyjaśniamy krótko znaczenie tradycji i obrzędów towarzyszących świętom wielkanocnym (omawiamy charakter kolejnych dni świątecznych w aspekcie religijnym).

Dla ułatwienia przesyłam prezentacje o Wielkanocy

Prezentacja na stronie: https://www.youtube.com/watch?v=PSMcPXs-1vM

https://www.youtube.com/watch?v=r-to1UXYMUA

4) „Wesołe kurczaczki” – zabawa ruchowa z ćwiczeniami ortofonicznymi.

Dzieci swobodnie poruszają się po pokoju, naśladując kurczaczki.

Na hasło: Kurczaczki uczą się latać! – dzieci zatrzymują się, wykonują głęboki wdech nosem i podnoszą wyprostowane ramiona do linii barków. Przy wydechu poruszają ramionami, naśladując ruch ptasich skrzydeł.

Na hasło: Kurczaczki się witają! – dzieci podchodzą i witają się, wołając: pi, pi, pi.

Na hasło: Kurczaczki jedzą! – „kurczaczki” biegają po pokoju, dzióbkami wybierają ziarenka i popijają woda.

6) „Pocztówkowe układanki” – układanie w całość pociętych pocztówek wielkanocnych (bądź obrazków o tematyce wielkanocnej), doskonalenie umiejętności analizy i syntezy wzrokowej.

Dajemy dziecku po dwie takie same karty pocztowe bądź obrazki, z których jedna jest cała, a druga pocięta na mniejsze elementy. Zadaniem dzieci jest jak najszybsze ułożenie puzzli według wzoru. Kolejny etap zabawy polega na układaniu puzzli bez wzoru.

7) Wielkanocne dyktando obrazkowe:

1. podpisz się w lewym górnym rogu kartki

2. na środku narysuj koszyczek

3. w środku koszyczka narysuj jajko i baranka,

4. po lewej stronie koszyczka narysuj wesołego zajączka

5. po prawej stronie narysuj kolorową palemkę

6. nad koszyczkiem narysuj swoją uśmiechniętą buzię

7. pod koszyczkiem narysuj stół ze świątecznym obrusem

6. pokoloruj ładnie rysunek

8) „Wesołych świat wielkanocnych” – wykonanie ozdoby świątecznej.

Można skorzystać z podpowiedzi zawartych w linku:

https://pracaplastyczna.pl/index.php/wielkanoc – prace plastyczne Wielkanoc

9) Dla tych osób, które mają drukarkę i mogą wydrukować karty pracy przesyłam kilka propozycji.

Dziękuje za wspólną zabawę 🙂

8.04.2020 – Z wizytą u kurki Czubatki.

8.04.2020 – Z wizytą u kurki Czubatki.

1) Dowolne zajęcia ruchowe bo jak wiadomo ruch to zdrowie 🙂

https://panimonia.pl/2020/03/18/zabawy-ruchowe-i-gimnastyczne-dla-przedszkolakow/?fbclid=IwAR01dLVUnZ9ZfY5CR3DyxBJCQkJ5MxkwLjomZu_ugsW8li5xxByj5vaAk_E

https://www.youtube.com/watch?v=sXqaZUp2N-w – Boogie Woogie

https://www.youtube.com/watch?v=zW1_ANe0l94 – Kaczuszki

2) „Wielkie malowanie” – wysłuchanie opowiadania z „Książki”, rozmowa kierowana, liczenie pisanek na ilustracji.

Czytamy dzieciom opowiadanie. Następnie zachęcamy do udzielenia odpowiedzi na pytania:

– Co robiły dzieci?

– Czym różnią się święta Bożego Narodzenia od świat wielkanocnych?

– Jak myślisz, co Kajtek namalował na pisance dla Baltazara?

– Komu chcesz podarować wielkanocne pisanki?

– Policz pisanki, które są w koszyku.

Przyjrzyj się pisankom i pokaż te, na których są podobne wzory.

3) „W roli głównej jajko” – zabawa badawcza, poznawanie budowy i własności oraz różnych postaci jaj kurzych.

Dzieci badają kurze jaja, obierają ze skorupek i kroją jaja ugotowane na twardo i na miękko, wybijają ze skorupek jaja surowe (uprzednio wymyte i wyparzone). Dzieci dotykają, rozgniatają, wąchają. Oglądają przez lupę, porównują ze sobą. Dzielimy się wnioskami i obserwacjami.

4) „Zajączki na łące” – zabawa ruchowa.

Zachęcamy dzieci, by swobodnie poruszały się po pokoju, naśladując zajęcze skoki. Dzieci skaczą jak zajączki, a na hasło zatrzymują się i wykonują polecenia:

– Zajączki jedzą marchewkę – naśladują gryzienie marchewki,

– Zajączki się myją – kolistymi ruchami naśladują czyszczenie futra,

– Zajączki nasłuchują, czy nie zbliża się myśliwy – kucają, podnoszą podkurczone ramiona i nasłuchują dobiegających odgłosów,

– Zajączki odpoczywają na leśnej polanie – kładą się na podłodze i spokojnie oddychają.

5) „Pisanki” – nauka piosenki.

Pisanki, pisanki,
jajka malowane
nie ma Wielkanocy
bez barwnych pisanek.

Pisanki, pisanki
jajka kolorowe,
na nich malowane
bajki pisankowe.

Na jednej kogucik,
a na drugiej słońce,
śmieją się na trzeciej
laleczki tańczące.

Na czwartej kwiatuszki,
a na piątej gwiazdki.
na każdej pisance
piękne opowiastki.

Link do piosenki: https://www.youtube.com/watch?v=OTPObfVuHCY&feature=emb_title

Zachęcamy dzieci do swobodnych wypowiedzi na temat wielkanocnych pisanek. Pyta, co to są pisanki, jak wyglądają. Po uważnym wysłuchaniu utworu dzieci opowiadają, kiedy się maluje pisanki, co było namalowane na każdej z pięciu pisanek (kogucik, słonce, tańczące laleczki, kwiatuszki, gwiazdki).

6) „Poznajemy litery – litera j” – zapoznanie z obrazem graficznym głoski „j” i „J” oraz zabawa z kartą pracy ze strony 64, książka 3.

Prezentujemy małą i wielką literę j i J. Podajemy wyrazy wprowadzające – akcentując głoskę j, np. jajko, jaskółka, jeż, jabłko, jacht, jogurt, jezioro, Jola, Justyna, Jacek, Jan, Jerzy.

Literka J: https://www.youtube.com/watch?v=k-3bItxUSPY

Na koniec dzieci na karcie pracy rysują po śladzie jaskółkę i jabłko oraz dorysowują w ramce obrazek, którego nazwa zaczyna się na literkę J. Otaczają wszystkie litery J w wyrazach na niebiesko.

7) „Jajka nie tylko malowane” – prezentacja wydmuszek i jaj ozdobionych z wykorzystaniem różnych technik plastycznych, uwrażliwianie na wartości estetyczne.

Pokazujemy dzieciom pisanki, kraszanki, malowanki, skrobanki, naklejanki. W miarę możliwości powinny się wśród nich znaleźć jaja strusie, przepiórcze, kacze. Dzieci opisują ich wygląd i próbują ustalić, w jaki sposób zostały ozdobione. Zwracamy uwagę na kolorystykę i precyzję wykonania. Zadajemy pytania:

Czym różnią się od siebie jajka?

Jakie materiały zostały użyte do ich ozdobienia?

Które z nich wymagają większego nakładu pracy?

Dokonuje podsumowania tego, co dzieci powiedziały na temat oglądanych pisanek, a następnie na podstawie albumów i innych materiałów przedstawia różne techniki zdobnicze, od których pochodzą nazwy jajek zdobionych na Wielkanoc (np. pisanka – jajko, na którym wzory są „pisane” woskiem, kraszanka – jajko zabarwione na jeden kolor).

Kraszanki powstają poprzez zafarbowanie skorupek jaj w barwniku. Drapanki są odmianą kraszanek – w zabarwionej skorupce wydrapuje się wzorki za pomocą ostrego narzędzia. Pisanki powstają poprzez pisanie na skorupce gorącym woskiem, a następnie zanurzenie w zimnym barwniku. W miejscu nałożenia wosku barwnik nie wchłania się w skorupkę. Jako narzędzi do rozprowadzania wosku używa się igieł, słomek, patyczków, szydełek itp. Ażurki powstają z wydmuszek. Robi się je poprzez wiercenie otworów przy pomocy malutkiego wiertła. Oklejanki powstają poprzez oklejenie różnymi materiałami: sitowiem, płatkami kwiatów, ale także skrawkami tkanin, włóczką, wełną, wycinankami z kolorowego papieru.

Następnie dzieci próbują ustalić, w jaki sposób powstają wydmuszki. Następnie bierzemy kurze jaja i namawiamy do podjęcia próby wydobycia białka i żółtka bez uszkodzenia skorupki. Dzieci próbują sprostać temu zadaniu, a potem oceniają stopień jego trudności.

8) „Kolorowe wydmuszki” – zdobienie wydmuszek dowolna technika (można też ewentualnie użyć jajka ugotowanego na twardo 😉 )

Udostępniamy dzieciom materiały, które mogą służyć do dekorowania wydmuszek, np. kolorowe papiery, krepina, sypkie produkty spożywcze (różne kasze, ryż, sól gruboziarnista itp.). Jednocześnie przypomina dzieciom, ze wydmuszki jaj są bardzo kruche i należy zachować ostrożność, by nie popękały – nie należy nimi rzucać ani mocno ich ściskać. Dzieci wybierają materiały do dekorowania wydmuszek i starannie wykonują dekoracje na jajkach.

Tu również podsyłam kilka pomysłów na wielkanocne pisanki:

https://www.youtube.com/watch?v=0sv6FB0VbMY

https://www.youtube.com/watch?v=mwWgC626krE

Dziękuje za uwagę 🙂

9.04.2020 – Wesoły zając.

1) Ruch to podstawa, dlatego na początek poruszajmy się 😉

https://www.youtube.com/watch?v=OTPObfVuHCY&feature=emb_title

2) „Wesoły zając” – prezentacja wiersza J. Święcickiej, dostrzeżenie humorystycznych elementów w treści utworu.

Do prezentacji wierszyka można wykorzystać pluszaka zająca jeśli takiego posiadamy w domu 😉

„Wesoły zając”

Pewien wesoły zając

nazywał się Robert Skok.

Przy różnych zajęczych zajęciach

skakał na wprost i w bok.

Poszedł do domu Kury

z farbą i pędzlem burym.

Chciał mieć pisanki na święta,

a pomalował pisklęta.

Kury akurat nie było,

tak się szczęśliwie złożyło.

Wyniósł wiec jajka na łąkę,

malował pod niebem i słonkiem.

Ledwo skończył malowanie,

rozległo się pukanie.

Co to za harmider taki?

Wykluwają się kurczaki:

pierwszy z czerwoną kokardą,

drugi z zieloną falbanką,

trzeci fioletowy,

czwarty cały różowy,

piaty żółty, o dziwo,

szósty – szóstego nie było.

Nastało wielkie gdakanie.

Wtem deszczyk spadł niespodzianie.

Wiosenny deszcz, kapuśniaczek.

I żółty był każdy kurczaczek.

Justyna Święcicka

Rozmawiamy z dziećmi, zadając im pytania:

Co chciał zrobić zając?

Co wykluło się z jajek?

Jak wyglądały pisklęta?

Czy kurczaczki długo cieszyły się z nowych, kolorowych ubranek?

Dlaczego?.

Prosimy dzieci, by zastanowiły się, czy zając naprawdę mógł pomalować kurczaki?

3) „Wesołe kurczaczki” – zabawa ruchowa z ćwiczeniami ortofonicznymi.

Dzieci swobodnie poruszają się po pokoju, naśladując kurczaczki.

Na hasło: Kurczaczki się witają! – dzieci podchodzą i witają się, wołając: pi, pi, pi.

Na hasło: Kurczaczki jedzą! – „kurczaczki” biegają po pokoju, dzióbkami wybierają ziarenka i popijają woda.

4) Utrwalenie piosenki „Pisanki”

5) „Rymy” – zabawa słownikowa, dopowiadanie rymujących się wyrazów.

Zachęcamy dzieci, by zastanowiły się i wymieniły wyrazy, które najbardziej kojarzą im się ze zbliżającymi się świętami. Dzieci wymieniają nazwy przedmiotów i obyczajów świątecznych. Następnie podaje wyraz i próbuje znaleźć rym, np.

pisanki – wianki,

Wielkanoc – dobranoc,

zajączek – pączek,

baranek – poranek,

żurek – ogórek,

Po zakończonej zabawie proponujemy, by dzieci na podstawie najzabawniejszych rymów spróbowały ułożyć krótkie wesołe zdania, np. Do koszyka włożę pisanki, a na głowę dwa wianki.

6) „Święconka” – przedstawiamy dzieciom artykuły, które powinny znaleźć się w koszyczku wielkanocnym.

Zadaniem dzieci jest ustalenie jakie produkty powinny znaleźć się w koszyku ze święconką zgodnie z tradycja. W celu utrudnienia wśród przedstawionych produktów i przedmiotów powinny znaleźć się również te, które są tradycyjnie związane ze świętami Bożego Narodzenia (np. bombki, gałązki jodły, opłatek).

7) „Świąteczny stroik” – wykonanie sylwety wielkanocnego zająca, baranka lub kurczaczka do stroika, wyrabianie poczucia estetyki.

Zachęcamy dzieci do zrobienia stroika, który będzie stanowił dekoracje świątecznego stołu. W tym celu rozdajemy dzieciom szablony (sylwety zająca, baranka lub kurczaka), prosimy o ich odrysowanie i wycięcie (można ewentualnie pomóc dziecku przy tych czynnościach) Zwracamy uwagę na zachowanie środków ostrożności podczas używania nożyczek. Po wycięciu sylwety dzieci dwustronnie malują wybrane zwierzątko i doklejają wykałaczkę. Całość mocują w doniczce, w której wcześniej zostało wysiane zboże lub rzeżucha, a do wykałaczki przywiązują wstążkę. Gotowe prace mogą być ozdobą wielkanocnego stołu.

8) „Zajączki na łące” – zabawa ruchowa.

Zachęcamy dzieci, by swobodnie poruszały się po pokoju, naśladując zajęcze skoki. Dzieci skaczą jak zajączki, a na hasło zatrzymują się i wykonują polecenia:

– Zajączki jedzą marchewkę – naśladują gryzienie marchewki,

– Zajączki się myją – kolistymi ruchami naśladują czyszczenie futra,

– Zajączki nasłuchują, czy nie zbliża się myśliwy – kucają, podnoszą podkurczone ramiona i nasłuchują dobiegających odgłosów,

– Zajączki odpoczywają na leśnej polanie – kładą się na podłodze i spokojnie oddychają.

9) Kto ma możliwość wydruku może wydrukować dodatkowe karty pracy 🙂

Dziękuje za wspólną pracę 🙂

10.04.2020 – To, co ważne...

10.04.2020 – To, co ważne…

Dzisiaj przy Wielkim Piątku może nieco spokojniej….

1) Jajeczka – zabawa paluszkowa

Dzieci do kurnika poszły

spacerowanie palcami jednej dłoni po wierzchu drugiej

i jajeczka przyniosły

zaciskanie dłoni w pięści

Mama je ugotowała

energiczne machanie pięściami w górę i w dół

i dzieciom podała.

wyprostowanie dłoni

Dzieci jajeczkami o blat stołu stukają

zaciśnięcie dłoni w pięści, złączenie ich ze sobą i stukanie nimi o podłoże

i ze skorupek je obierają

stopniowe otwieranie kolejnych palców

Na talerzach układają

stukanie dłonią zaciśniętą w pięść o wnętrze drugiej dłoni

starannie kroją i solą,

przesuwanie bokiem jednej dłoni po wnętrzu drugiej,

następnie naśladowanie posypywania

i ze smakiem je zjadają

masowanie się dłonią po brzuchu

2) Owieczki – zabawa paluszkowa

Pięć owieczek w zagrodzie bryka

pokazują całą dłoń

jeden, dwa, trzy, cztery, pięć.

liczą na palcach

Nagle patrzcie, jedna znika!

Chowają mały palec, pomagając sobie drugą dłonią

Cztery owieczki w zagrodzie brykają:

pokazują cztery palce

jeden, dwa, trzy, cztery.

Liczą na palcach.

Jedna odeszła, więc trzy zostają.

Chowają serdeczny palec.

Trzy owieczki małe.

Pokazują trzy palce

-jeden, dwa, trzy-

liczą na palcach

idą razem na halę.

„kroczą” palcami po przedramieniu drugiej ręki

Przez strumyk przeskoczą

zmieniają rękę i „kroczą” po drugim przedramieniu

i dalej wesoło kroczą

palcami „wspinają się” na czubek głowy

A gdy dotrą na sam szczyt, całą trawę zjedzą w mig!

Drapią się po głowie

2) „To, co ważne” – słuchanie opowiadania i rozmowa na temat wysłuchanego tekstu.

Jak co roku przed świętami na rynku odbywał się wielkanocny kiermasz. W równych rządkach na placu porozstawiane były stragany, a na nich można było kupić wszystko, co tylko potrzebne jest na święta. Były tam wielkie do nieba kolorowe palmy z suszonych kwiatów, ręcznie malowane pisanki, czekoladowe zajączki, wiosenne dekoracje, mięciutkie kurczaczki, kartki świąteczne, wielkanocne babki i mazurki oraz mnóstwo smakołyków na świąteczny stół. Nad rynkiem unosił się świąteczny nastrój, a między straganami panował zgiełk, gdyż na kiermasz zwykle przychodziły ogromne tłumy ludzi. W sobotę rano na świąteczny kiermasz poszedł również Piotruś ze swoimi

rodzicami. W tym roku chłopiec poprosił o to, by rodzice kupili mu mały koszyczek, i chciał sam zdecydować, jak go udekoruje. Oglądał więc uważnie wszystkie pisanki i koronkowe serwetki, wybrał wiązkę bukszpanu i słodką babkę. I brakowało mu już tylko cukrowego baranka. Kiedy nagle spostrzegł stragan ze świątecznymi słodkościami, a wśród nich cukrowe baranki, nie oglądając się na nikogo, pobiegł tam od razu. Baranków było tak dużo, że Piotruś nie mógł się zdecydować, którego wybrać. Aż w końcu wziął tego z czerwoną wstążeczką i złotą chorągiewką, gdyż podobał on mu się najbardziej.

– Poproszę tego baranka – powiedział śmiało Piotruś do pana sprzedawcy i odwrócił się do mamy, by wziąć od niej pieniądze. Lecz mamy nigdzie nie było. W kolejce stała tylko starsza pani, która uśmiechnęła się serdecznie do Piotrusia. Ale chłopiec nie zdołał się uśmiechnąć, gdyż zdał sobie sprawę, że się zgubił. Serce zaczęło mu bić mocniej, a do oczu napłynęły łzy.

– Chyba się zgubiłem – powiedział cichutko i zaczął się rozglądać za rodzicami.

– To ja zapłacę za tego baranka – powiedziała starsza pani – i razem poczekamy tu na twoich rodziców – dodała.

Piotruś od razu poczuł się lepiej. Podziękował uprzejmie za prezent i zaczęli nawet rozmawiać z panią Heleną – gdyż tak miała na imię starsza pani – o przygotowaniu do świąt i malowaniu pisanek. Aż po chwili nadbiegli rodzice Piotrusia. Mama wyglądała na bardzo zdenerwowaną. Uściskała chłopca i podziękowała pani Helenie za opiekę.

– Naprawdę nie wiem, jak mam pani dziękować – mówiła wzruszona. – Poszliśmy jeszcze z mężem po ciasto, a Piotruś nagle gdzieś przepadł.

– Ależ nie ma za co dziękować – odparła starsza pani. – To bardzo mądry chłopiec i miło nam się rozmawiało.

– Tak, i dostałem baranka – dodał Piotruś.

– Bardzo pani dziękujemy – powiedziała mama jeszcze raz.

Okazało się, że pani Helena mieszka w sąsiednim bloku. Tata wziął więc od niej siatkę z zakupami i razem odprowadzili ją do domu. Mama chyba była bardzo zawstydzona tym, że Piotruś się zgubił, gdyż przez całą drogę tłumaczyła się, że wcześniej nie miała czasu, by zrobić zakupy, i stąd ten cały pośpiech. Lecz pani Helena uśmiechała się tylko uprzejmie i próbowała pocieszyć mamę.

– Proszę się nie przejmować – rzekła. – Cóż poradzić, takie czasy, wszystko w pośpiechu. Moja rodzina też zapracowana, na święta nie przyjadą – zwierzyła się pani Helena i nagle zamilkła, a w oczach tym razem jej zakręciły się łzy.

– W pośpiechu łatwo zapomnieć o tym, co ważne – stwierdziła i wzięła od taty siatkę z zakupami, gdyż właśnie doszli pod jej klatkę.

– To zapraszamy do nas jutro na świąteczne śniadanie – zreflektowała się mama. – Będzie nam bardzo miło.

– Tak! Koniecznie! – krzyknął radośnie Piotruś, gdyż bardzo polubił panią Helenę.

Następnego dnia, punkt dziesiąta, pani Helena zapukała do ich drzwi. Miała na sobie białą odświętną bluzkę i śliczną złotą broszkę dla ozdoby. Przyniosła świąteczną babkę, którą upiekła jeszcze wczoraj wieczorem specjalnie na tę okazję, i widać było, że jest jej bardzo miło, gdy tata zaoferował jej honorowe miejsce przy stole. Te drobne gesty i dobre słowa były właśnie tym, co naprawdę ważne.

(Agnieszka Borowiecka)

Możemy porozmawiać o przeczytanym tekście. Pomogą nam w tym poniższe pytania:

Gdzie w sobotę poszedł Piotruś ze swoimi rodzicami? Co Piotruś chciał kupić na kiermaszu? Dlaczego chłopiec się zgubił i jak się wtedy czuł? Jak wy zachowalibyście się w podobnej sytuacji? Kto pomógł Piotrusiowi? Co zrobili rodzice po odnalezieniu chłopca? W jaki sposób odwdzięczyli się pani Helenie? Dlaczego pani Helena nie spędziła świąt ze swoją rodziną? Jak myślicie, co jest

najważniejsze podczas świąt?

3) Co kupiła mama? – zabawa słowno-pamięciowa

Dzieci siedzą i wymieniają nazwy artykułów, które mama kupiła na kiermaszu świątecznym. Rodzic trzyma koszyk i rozpoczyna zabawę: Na kiermaszu świątecznym mama kupiła cukrowego baranka. Następna osoba powtarza zdanie i dodaje coś od siebie, np. Na kiermaszu świątecznym mama kupiła cukrowego baranka i babkę. Zabawa przebiega dalej na tych samych zasadach, aż do wyczerpania pomysłów. Jeśli dzieci będą miały problem, rodzic może podpowiadać, np. Mama mogła kupić coś kolorowego, coś słodkiego, coś słonego, coś zielonego.

4) „Czubatka” – opowieść ruchowa.

Rodzic recytuje rymowankę, obrazując ją gestami, a dzieci naśladują jego ruchy.

Czubatka – autor: Dominika Góra

Chodzi kurka Czubatka po grzędzie,

dzieci układają ręce jak skrzydła, spacerują po kole rytmicznie do wypowiadanych sylab

jak w gnieździe usiądzie, to jajko będzie.

siadają, jedną rękę zwiniętą w pięść wyciągają do przodu

Jajko zabierze gospodarz wąsaty,

wstają, dwoma palcami wskazującymi „rysują” wąsy od nosa na boki

ostrożnie zaniesie to jajko do chaty.

dłonie wyciągają do przodu, w geście niesienia, robią cztery duże kroki

W łupkach cebuli je ugotuje,

naśladują pocieranie oczu dłońmi zwiniętymi w piąstki

jajo na brązowo całe zafarbuje.

w powietrzu „rysują” jajo dwoma palcami symetrycznie, od góry do dołu

W koszyku ułoży tę piękną kraszankę,

unoszą ręce na wysokości brzucha i zaplatają palce

pomiędzy zającem, kurczakiem i barankiem.

naśladują zająca – dłonie przykładają nad głową;

kurczaka – dotykają ramion i machają małymi skrzydełkami;

baranka – zataczają koła piąstkami przy skroniach i podskakują po obwodzie koła

5) Życzenia od zajączka – wykonanie kartki z życzeniami

Na kolorowych kartkach dzieci rysują dwoje długich uszu i dwie łapki i wycinają je (rodzic może pomóc w rysowaniu uszu i łapek). Uszy przyklejają na górze kolorowego kartonika, a łapki – po jego bokach. Na wierzch naklejają biały kartonik i zaginają elementy tak, aby go zasłaniały (uszy w dół, a łapki do środka). Na białym kartoniku można narysować pyszczek zajączka lub przykleić (narysować) oczka i guziczek, a także napisać lub przykleić wydrukowane życzenia.

Tak to mniej więcej powinno wyglądać 😉

Dziękuję i pozdrawiam serdecznie 🙂

14.04.2020 – Spoglądamy na niebo pełne gwiazd

14.04.2020 – Spoglądamy na niebo pełne gwiazd.

1) Ćwiczenia dla dzieci https://www.youtube.com/watch?v=hBFLp08y33Y

Dla chętnych 😉 https://www.youtube.com/watch?v=FP0wgVhUC9w

A przy okazji kilka zabaw ruchowych związanych z naszą nową tematyką 😀

Start rakiety – zabawa ruchowo-naśladowcza.

Dzieci siedzą w siadzie skrzyżnym. Rodzic wspólnie z dziećmi „uruchamia silnik rakiety, przekręcając kluczyk w stacyjce”. Dzieci najpierw powoli, później coraz szybciej uderzają dłońmi o kolana odliczając od 10 do 0. Na hasło: Rakieta wystartowała – wstają i skaczą w miejscu, unosząc ręce.

Łapiemy Księżyc – ćwiczenie dużych grup mięśniowych.

Dzieci spacerują swobodnie po pokoju. Na słowa rodzica: Odwiedzamy Księżyc, dzieci wspinają się na palce i unoszą wysoko ręce. Na hasło: Wracamy na Ziemię, powoli opadają na dywan, jakby były zmęczone podniebną podróżą.

Słońce i księżyc – zabawa bieżna.

Rodzic ustala dwa miejsca: w jednym jest słońce, po przeciwległej stronie jest księżyc. Na słowa:

Wstaje nowy dzień, dzieci biegną do „słońca”, podskakują i tańczą. Na hasło: Zaraz będzie noc, biegną do „księżyca”, kładą się i udają, że śpią. Zabawę można powtórzyć wielokrotnie.

Taniec ufoludków – zabawa taneczna.

Dzieci tańczą w rytmie dowolnego utworu instrumentalnego z repertuaru muzyki elektronicznej. Poruszają się swobodnie po całym pokoju udając ufoludki.

2) Gwiazdka z nieba – zabawa rozwijająca motorykę dużą.

Dzieci wypowiadając słowa rymowanki, ilustrują ją ruchem.

Po marzenia sięgaj śmiało,

stojąc na palcach, „sięgają po marzenia”, raz jedną ręką, raz drugą.

Czy ich dużo, czy ich mało,

rozkładają ręce na boki, a następnie zbliżają dłonie do siebie.

Lecz by złapać gwiazdkę z nieba,

poruszają szybko dłonią w nadgarstkach

trochę popracować trzeba,

wykonują „młynek” rękami z góry do dołu i z dołu do góry.

Znaleźć sposób,

wskazują na głowę palcem wskazującym lewej, a potem prawej dłoni,

nabrać siły,

unoszą ręce ugięte w łokciach i zaciskają dłonie

by marzenia się spełniły.

Klaszczą i podskakują wysoko.

3) Co spadło z nieba? – słuchanie wiersza J. Ruth-Charlewskiej połączone z rozmową kierowaną.

Rodzic czyta wiersz z odpowiednią intonacją:

Ja i Ufo

Nocką czarną, ciemną, głuchą

Na mój ogród spadło Ufo.

Pewnie zepsuł im się talerz,

Lub nie chcieli lecieć dalej.

I wylazły dwie pokraki,

Każdy inny, taki siaki,

Miały oczy jak szpareczki,

Ręce cienkie jak niteczki,

Nosy grube jak cebula,

Każdy futrem się otulał,

Włosy mieli krótko ścięte

I ogony jak diablęta.

Dziwili się w gęstym mroku,

Że na ziemi taki spokój.

Ja przez okno ich widziałam

I zupełnie się nie bałam.

Jadwiga Ruth-Charlewska

Rodzic wyjaśnia dzieciom niezrozumiałe słowa, zachęca do wypowiedzi na temat utworu. Zadaje pytania: Co spadło na ogród? Co wyszło z talerza? Jak wyglądało? Czy bohaterka się bała przybyszy? Czy to jest historia prawdziwa? Co jeszcze możemy zobaczyć na niebie?.

4) Skojarzenia – zabawa słowna.

Wypowiadamy słowo „niebo”. Zadaniem dzieci jest podawanie swobodnych z nim skojarzeń.

5) Jestem astronomem – rozmowa połączona z pokazem.

Opowiadamy dzieciom, że astronomia to nauka, która zajmuje się badaniem ciał niebieskich, takich jak gwiazdy, planety, komety. Astronom zaś to osoba, która obserwuje wszechświat za pomocą teleskopu lub lunety. Następnie prezentuje np. lunetę, za pomocą której można zobaczyć gwiazdy, oraz opowiada o jej budowie. Dzieci po kolei oglądają przedmiot i opowiadają o swoich spostrzeżeniach dotyczących jego wyglądu i działania.

Historia Mikołaja Kopernika https://www.youtube.com/watch?v=x0hX2J4QNd4

Noc i dzień na Ziemi https://www.youtube.com/watch?v=VxUqNKByRj8

6) Moja luneta – praca plastyczna z wykorzystaniem rolki po papierze toaletowym lub ręczniku kuchennym.

Oklejamy kolorowym papierem lub malujemy farbami na wybrany kolor. Można również namalować lub nakleić gwiazdki.

7) Znajdź parę – zabawa edukacyjna z kartą pracy ze strony 36, książka 3.

Dzieci oglądają obrazki przedstawiające różne układy gwiazd. Następnie odszukują i kolorują taki sam układ gwiazd, jaki jest przedstawiony na jednym z trzech obrazków: pasuje tylko jeden. Po wykonaniu zadania odszukują koło, w którym jest najwięcej gwiazd, i zaznaczają je „x”, oraz koło, w którym jest najmniej gwiazd, i zaznaczają je „O”.

8) Nasze konstelacje gwiazd – praca z kartą pracy „Konstelacje gwiazd” z dodatkowej wyprawki.

Prezentujemy dzieciom zdjęcia różnych konstelacji gwiazd. Następnie dzieci próbują wyszukać konstelację i połączyć gwiazdy, lub drugi wariant, możemy poprosić dziecko aby samo stworzyło i nazwało swoje konstelacje gwiazd 😉

9) Deszcz meteorów – zabawa kreatywna z wykorzystaniem folii aluminiowej.

Dzieci oglądają zdjęcia meteorów i słuchają wyjaśnienia, czym jest i na czym polega deszcz meteorów (zjawisko polegające na jednoczesnym przelocie przez atmosferę ziemską wielu meteorów należących do tego samego roju meteorów). Zwracamy uwagę na charakterystyczny „ogon” meteorytu. Proponujemy dzieciom, aby stworzyły swoje meteory. Dzieci wykonują meteory z „ogonami” z folii aluminiowej według własnego pomysłu, np. robią kulki, doczepiają do nich paski. Następnie prezentują swoje dzieła i opowiadają, jak je wykonały. Na zakończenie inicjujemy zabawę w deszcz meteorów – dzieci podrzucają je do góry i próbują złapać.

Deszcz meteorów – https://www.youtube.com/watch?v=6jjtCcJesj8

10) Co wiemy o kosmosie? – zabawa dydaktyczna.

Rozmawiamy z dziećmi na temat minionego dnia. Wypowiadamy zdania prawdziwe i fałszywe.

Kiedy wypowiadamy zdania fałszywe, dzieci uderzają dłońmi o podłogę, kiedy prawdziwe – klaszczą w dłonie. Przykładowe zdania:

Gwiazdy są małe jak piłeczki.

Astronomia to nauka o kwiatach.

Teleskop służy do oglądania planet.

Kometa to zabawka i można ją podrzucać.

Na niebie można zobaczyć różne konstelacje gwiazd.

Deszcz meteorów przyjemnie ochładza Ziemię.

11) Podziwiamy niebo – ćwiczenia wyciszające.

Dzieci, leżąc na dywanie z zamkniętymi oczami, wyobrażają sobie rozgwieżdżone niebo. W tle gra muzyka relaksacyjna.

Lub

Obserwujemy niebo – ćwiczenie spostrzegawczości.

Dzieci przy pomocy np. lunety obserwują niebo. Alternatywnie mogą używać rolki po ręczniku

papierowym, udając, że są badaczami gwiazd, a w ręku trzymają teleskop.

Dziękuje za wspólną zabawę 🙂

15.04.2020 – Poznajemy gwiazdy i planety

15.04.2020 – Poznajemy gwiazdy i planety

1) Ruch to zdrowie dlatego trochę ruchu na początek:

https://www.youtube.com/watch?v=sXqaZUp2N-w – Boogie Woogie

https://www.youtube.com/watch?v=zW1_ANe0l94 – Kaczuszki

https://www.youtube.com/watch?v=hBFLp08y33Y – Ćwiczenia dla dzieci

I zabawy ruchowe z dnia wczorajszego 🙂

Start rakiety – zabawa ruchowo-naśladowcza.

Łapiemy Księżyc – ćwiczenie dużych grup mięśniowych.

Słońce i księżyc – zabawa bieżna.

Rodzic ustala dwa miejsca: w jednym jest słońce, po przeciwległej stronie jest księżyc. Na słowa:

Taniec ufoludków – zabawa taneczna.

Dzieci tańczą w rytmie dowolnego utworu instrumentalnego z repertuaru muzyki elektronicznej. Poruszają się swobodnie po całym pokoju udając ufoludki.

2) Wojna na wyrazy – zabawy słowne.

Podajemy po kolei różne przymiotniki ściszonym głosem. Dzieci głośno podają przeciwieństwa,

np. gruby – chudy, niski – wysoki, ciemny – jasny, mały – duży, lekki – ciężki, itp.

3) Co to jest wszechświat? – rozmowa kierowana połączona z pokazem.

Planety i inne obrazki

Czytamy dzieciom wierszyk o planetach, prezentując po kolei zdjęcia Słońca i planet.

„Osiem planet’

Krąży, kręci się bez końca

osiem planet wokół Słońca.

Jest Merkury bardzo mały,

na nim góry oraz skały.

Wokół Słońca szybko krąży,

w rok trzy kółka zrobić zdąży.

Druga – Wenus, też skalista,

jest gorąca i piaszczysta.

Nie ma morza tu ni rzeki,

krąży Wenus tak przez wieki.

Potem Ziemia, lecz to wiecie,

wszyscy tu mieszkamy przecież.

To planeta jest jedyna,

gdzie rośliny i zwierzyna.

Mars pokryty jest skałami,

wulkanami i górami,

na biegunach jego obu

są ogromne bryły lodu.

Piąty – Jowisz, cały z gazu,

tam nie staniesz ani razu.

Wieczna burza tam szaleje,

bardzo silny wiatr wciąż wieje.

Saturn siedem ma pierścieni

z lodu, piasku i kamieni.

To gazowa znów planeta,

nie ląduje tu rakieta.

Uran, Neptun to planety,

co na końcu są niestety.

Obie z gazu, obie zimne,

tak od wieków krążą sobie.

Przy okazji sprawdzamy ile dzieci zapamiętały pytając: ile mamy planet w układzie słonecznym? Jak wyglądają poszczególne planety? Którą planetą od Słońca jest Ziemia? Tłumaczymy, że oprócz tych wszystkich planet wokół Słońca krążą też gwiazdy, asteroidy i komety.

Dla ułatwienia krótki filmik o układzie słonecznym – https://www.youtube.com/watch?v=g_xPVHjj0Yg

4) Powstanie planet – rozmowa połączona z pokazem.

Do pokazu będzie potrzebna woda, odrobina oleju i odrobina alkoholu.

Stawiamy pośrodku duże szklane naczynie z wodą i pytamy: Co może być w tym naczyniu? Za chwilę dodam do wody coś żółtego, kto zgadnie, co to takiego? Jak myślicie, co się stanie? Dodałem/am oleju, teraz dodam kilka kropel alkoholu i zobaczycie, co się stanie… Dodajemy najpierw krople oleju do wody, a następnie krople alkoholu w sam środek oleju. Gdy alkohol trafi w oczko oleju, olej rozproszy się po powierzchni wody. Wyjaśniamy, że w podobny sposób planety rozprzestrzeniły się po wszechświecie. Podczas prezentacji zachęcamy dzieci do opowiadania o poczynionych obserwacjach i do zadawania pytań.

5) Znam nazwy planet – zabawa edukacyjna z kartą pracy ze strony 37, książka 3

Dzieci przyklejają brakujące planety wokół Słońca: miejsce wklejenia wskazuje pierwsza litera

planety oraz jej kolor. Po wykonanej pracy dzieci dorysowują gwiazdki: najpierw od największej

do najmniejszej, później od najmniejszej do największej.

6) „W układzie słonecznym” – nauka piosenki.

https://www.youtube.com/watch?v=yxVMhKt-cvI – „W układzie słonecznym”

Tekst piosenki:

W Układzie Słonecznym wirują planety

Wszystkie w innym tempie, okrążają Słońce

Różnią się kolorem, masą i rozmiarem

Lata lecą one stale, kręcą się wytrwale

Merkury, to ja!

Jestem pierwszy i najmniejszy

Moją powierzchnie pokrywają ogromne kratery

Z własną pogodą nie umiem dojść do zgody

W dzień jest mi gorąco

W nocy bardzo marznę, brrr

Mam na imię Wenus

Jestem druga w kolejności

U mnie nieustannie upał jest bezlitosny

Wiruję wolno, nigdzie się nie śpieszę

I bardzo jasno świecę się na niebie

Tu Ziemia! Witam serdecznie! Czuję się świetnie

Zamieszkują mnie roślinki, zwierzątka i ludzie

Jestem trzecią planetą od Słońca

Moja atmosfera jest cudna

Mam dużo wody, więc śmiało wpadnij ochłodzić

Hej tu Mars, planeta numer cztery

Bardzo się czerwienię, jestem cały zardzewiały

Mam najwyższe góry i od groma pyłu

A! Nic nie widzę, znowu leci mi do oczu!

W Układzie Słonecznym wirują planety

Wszystkie w innym tempie, okrążają Słońce

Różnią się kolorem, masą i rozmiarem

Lata lecą one stale, kręcą się wytrwale

Joł, joł, Jowisz, największy olbrzym gazowy

Piąty od Słońca, na pewno nie przeoczysz

Choć moja masa jest potężna niezwykle

To z wszystkich planet kręcę się najszybciej

Siemanko tutaj Saturn, też się składam z gazów

Po moich pierścieniach poznasz mnie od razu

Wirują w nich kamienie, pył i sporo lodu

Jestem szósty od Słońca, w głowie to zakoduj

Cześć, to ja, lodowy gigant o imieniu Uran

Na mnie jest najniższa temperatura

Słynę z bladego, błękitnego koloru

Jestem siódmą planetą i wiruję na boku

Na koniec ja swoje trzy grosze wtrącę

Nazywam się Neptun i najdłużej okrążam Słońce

Tworzę huragany co powalą wszystko

Więc nie zbliżaj się zbytnio bo cię zdmuchnę jak piórko

W Układzie Słonecznym wirują planety

Wszystkie w innym tempie, okrążają Słońce

Różnią się kolorem, masą i rozmiarem

Lata lecą one stale, kręcą się wytrwale

7) Zabawy z literami „F” i „f” – zapoznanie z obrazem graficznym litery „f” i „F”, zabawa z kartą pracy ze strony 63, książka 3.

Czytamy wierszyk:

F jak foka

Kupiła foczka suknię z falbanką

I fioletowe, fikuśne wdzianko.

W nowej fryzurze i fatałaszkach

Poszła na festyn, by zjeść fistaszka.

Tam fundowano różne frykasy:

Fasolę, figi, flaczki, kiełbasy.

Faworki oraz z flądry filety…

A foczka zjadła wszystko, niestety.

Finał obżarstwa wyjawić muszę –

Na futrze frędzle i chory brzuszek.

Anna Edyk-Psut

Po zakończeniu recytacji zadajemy kilka krótkich pytań: Kto był głównym bohaterem wiersza?

Czego najadła się foka? Jaki był finał obżarstwa? Jakie jeszcze wyrazy na literę „f” występowały w wierszu?.

Prezentujemy dzieciom literę„F” i „f”.

Dzieci opisują ich kształt i wygląd oraz wymieniają przedmioty, które kojarzą im się z tą literą. Próbują „rysować” literę w powietrzu i na dywanie.

Na karcie pracy rysują po śladzie fokę i fasolę oraz otaczają pętlami na niebiesko wszystkie litery „f”, które widzą na ilustracji. Potem dorysowują obrazek, którego nazwa rozpoczyna się literą „f”.

8) Znam cyfry – zabawa matematyczna.

Prezentujemy dzieciom liczby od 1 do 10 oraz dziesięć obrazków przedstawiających gwiazdy w liczbie od 1 do 10. Dzieci dopasowują poszczególne liczby do odpowiadającej im liczby gwiazd na rysunkach.

9) Układ słoneczny – praca plastyczno-techniczna.

Tworzymy wspólnie z dzieckiem makietę Układu Słonecznego. Tu podsyłam różne pomysły na prace plastyczne, może z któregoś Państwo skorzystają:

https://pracaplastyczna.pl/index.php/kosmos/1341-planety-2

https://pracaplastyczna.pl/index.php/kosmos/654-uklad-sloneczny-2

https://pracaplastyczna.pl/index.php/kosmos/1266-planety-odbite-z-nakretek

10) Obrazki kosmiczne – zabawa paluszkowa.

Tu planeta, a tam druga,

dzieci kreślą jedną dłonią w powietrzu okrąg z prawej strony,

a następnie kreślą drugą dłonią okrąg z lewej strony

obok gwiazda jasno mruga

zaciskają pięść i prostują palce kilka razy

Jest ogromna, toż to Słońce,

kreślą obiema dłońmi okrąg, zaczynając od góry, a kończąc na dole

w tle błyszczących gwiazd tysiące.

pokazują palcami wskazującymi w różne miejsca

Gdzie rakieta szybko leci

zaplatają palce dłoni na wysokości klatki piersiowej i szybko je unoszą

malowały wszystko dzieci

„malują” palcem jednej dłoni na powierzchni drugiej

To obrazki są kosmiczne

kreślą prostokąt w powietrzu

każdy inny, wszystkie śliczne.

przykładają do siebie po kolei opuszki palców, na koniec stykają wszystkie razem

Dziękuję za uwagę 🙂

16.04.2020 – Lecimy w kosmos

16.04.2020 – Lecimy w kosmos

1) Na początek poruszajmy się…

https://pracaplastyczna.pl/index.php/kosmos/306-rakieta-kosmiczna

oraz nasze zabawy związane z tematyką kosmosu:

Taniec ufoludków – zabawa taneczna.

Start rakiety – zabawa ruchowo-naśladowcza.

Słońce i księżyc – zabawa bieżna.

2) Wiem, co to jest grawitacja – rozmowa połączona z pokazem.

Potrzebne będą: szklana butelka z korkiem lub słoik z zakrętką, zabarwiona woda (np. farbą plakatową), olej, alkohol

Zadajemy dzieciom pytanie wprowadzające: Czy wiecie, co to jest grawitacja?. Po wysłuchaniu odpowiedzi prezentujemy naszykowane przedmioty i zachęcamy dzieci do zadawania pytań oraz formułowania wniosków i spostrzeżeń, zadając pytania: Co się teraz stanie? Jak myślicie, co do czego dodam? Dlaczego?. Wlewa do butelki taką samą ilość wszystkich płynów i miesza je. Dzieci obserwują, opowiadają o swoich spostrzeżeniach. Dodatkowo objaśniamy, że wszystkie ciała mają swój ciężar, ale nie wszystkie taki sam: Ziemia przyciąga ciecze z różną siłą (woda będzie na samym dole, następnie warstwa oleju, na samej górze będzie alkohol). Substancje nie zmieszają się ze sobą.

3) Przypomnienie i utrwalenie piosenki z dnia wczorajszego – „W układzie słonecznym”

4) Geometryczna rakieta – zabawa twórcza z wykorzystaniem figur geometrycznych.

Przydadzą nam się tu karty „33. Kolorowe kołka”, „37. Tangram” i „39. Mozaikowe układanki” z dodatkowej wyprawki.

Odtwarzamy dźwięk rakiety http://odgłosy.pl/start-rakiety.php i zadajemy pytania: Co to za dźwięk? Czy wiecie, jak wygląda ten przedmiot? Spróbujemy stworzyć pojazd do podróży kosmicznych. Kładziemy na dywanie figury geometryczne w różnych kolorach. Dzieci próbują stworzyć rakietę. Nazywają układane przez siebie figury, np. Po lewej stronie niebieskiego kwadratu dokładam czerwony trójkąt.

5) „Księżyc” – wysłuchanie wiersza W. Domeradzkiego, rozmowa na temat jego treści, nauka utworu na pamięć.

Księżyc

Srebrne pole,

srebrna droga.

Nad polami

wisi rogal.

Błyska rogal

nocną porą…

Wkoło czuwa

gwiazdek sporo.

Jasny dzień,

gdy ze snu wstanie,

zje rogalik

na śniadanie.

Włodzimierz Domeradzki

Po wyrecytowaniu zadajemy kilka pytań: Co wisiało nad polami? Jakiego koloru były pole i droga? Kiedy błyskał rogal? Kto czuwa wokół księżyca?. Zachęcamy dzieci do nauki wiersza przez powtarzanie utworu, różnie go intonując, na przykład głosem grubym jak poważny pan, głosem cienkim jak śpiewaczka operowa, głośno, cicho. Za każdym razem utwór najpierw wypowiada rodzic, później dzieci.

6) Kim jest astronauta? – rozmowa kierowana połączona z pokazem zdjęć.

Zachęcamy dzieci do swobodnej wypowiedzi na temat astronautów: kim są i co robią. Uwzględniając odpowiedzi dzieci, uzupełniamy je pokazem zdjęć rzeczy, które są niezbędne astronaucie do podróży w kosmos. Opowiadamy o kondycji fizycznej, jaką muszą zachować astronauci, oraz długich i żmudnych przygotowaniach, ćwiczeniach niezbędnych do wyruszenia w podniebną podróż. Opowiadamy również o stanie nieważkości, w jakim utrzymują się ludzie bez działania grawitacji. Pokazujemy różne zdjęcia pojazdów kosmicznych: dzieci próbują zgadnąć, do czego mogą służyć pojazdy.

O lotach w kosmos https://www.youtube.com/watch?v=yRkEtwxhKzw

7) Podniebne wojaże – ćwiczenia grafomotoryczne z kartą pracy ze strony 38, książka 3.

Dzieci rysują po śladzie kosmonautę, rakietę i gwiazdy. Następnie kolorują figury geometryczne według podanej instrukcji oraz kończą kolorowanie rysunku według własnego uznania.

8) Mam kondycję astronauty! – ćwiczenia fizyczne.

Dzieci stoją, a rodzic proponuje, aby dziecko wymyśliło kilka ćwiczeń po kolei, które jego zdaniem wzmocnią kondycję fizyczną przyszłego astronauty.

9) Co odkryliśmy w kosmosie? – zabawa edukacyjna z kartami pracy za stron 39 i 40, książka 3.

Dzieci rysują rakiety po śladzie i kolorują je na takie same kolory jak planety, do których dolecą. Po wykonaniu zadania dzieci wymyślają nazwy planetom. Następnie opowiadają, co widzą na ilustracji. Rysują w ramce tyle prostokątów, ile jest rakiet, i tyle kół, ile jest okien, i tyle trójkątów,

ilu widzą kosmonautów. Na końcu rysują po śladzie wzór na dole strony.

10) Poruszam się jak kosmonauta – zabawa matematyczna z wykorzystaniem rytmów.

Dzieci stoją, a rodzic mówi, że wszyscy zamienimy się w kosmonautów i będziemy się poruszać tak jak oni. Podajemy różne instrukcje, które dzieci wykonują, np. Przesuń się trzy kroki w prawo, dwa kroki przed siebie i cztery razy podskocz. Zabawa trwa, dopóki dzieci utrzymują koncentrację.

11) Moja rakieta – projekt plastyczno-techniczny.

Wykonana zabawka może stanowić inspirację do stworzenia i wymyślenia własnych historii pt. „Podróżujemy w kosmos”.

Kilka przykładów prac plastycznych związanych z rakietą:

https://pracaplastyczna.pl/index.php/kosmos/41-rakieta-orion-7

https://pracaplastyczna.pl/index.php/kosmos/1451-rakieta-z-kubka

https://pracaplastyczna.pl/index.php/kosmos/1434-rakieta-z-rolki-i-makaronu

12) W kosmicznej podróży – kończenie zdań, podsumowanie informacji.

Dzieci siedzą w kole i kończą zdania rozpoczęte przez rodzica:

Najbardziej w tym tygodniu podobało mi się…

Nie podobało mi się, że…

Rzeczą, która najbardziej mnie zaciekawiła, była…

Najbardziej mnie zaskoczyło, że…

Pamiętam, że…

Dziękuje i pozdrawiam 🙂

17.04.2020 – Wiemy, jak dbać o świat wokół nas

17.04.2020 – Wiemy, jak dbać o świat wokół nas

1) Ćwiczenia poranne 😉

https://www.youtube.com/watch?v=sXqaZUp2N-w – Boogie Woogie

https://www.youtube.com/watch?v=zW1_ANe0l94 – Kaczuszki

https://www.youtube.com/watch?v=hBFLp08y33Y – Ćwiczenia dla dzieci

https://www.youtube.com/watch?v=ymigWt5TOV8 – Zumba 🙂

Lub ewentualnie zabawy ruchowe związane z nową tematyką:

Obserwator przyrody – zabawa z elementem podskoku.

Dzieci podskakują raz na jednej nodze, raz na drugiej. Kiedy powiemy: Obserwujemy przyrodę, dzieci podziwiają pokój lub podwórko, jakby był/było pięknym widokiem.

Wysocy ekolodzy – niscy ekolodzy – zabawa orientacyjno-porządkowa.

Dzieci maszerują po pokoju/podwórku w różnych kierunkach. Na hasło: Wysocy ekolodzy – chodzą na palcach. Na hasło: Niscy ekolodzy – chodzą w przysiadzie.

Narysuj… – zabawa ruchowa przy muzyce.

Dzieci tańczą w rytm muzyki. Na przerwę w muzyce mówimy: Narysuj rybkę, a dzieci „rysują” w powietrzu podany wzór. Po ponownym odtworzeniu muzyki dzieci tańczą swobodnie. Zabawę należy powtórzyć wielokrotnie. Przykłady do rysowania: drzewo, fale, kwiatek, słońce.

Śmieciarka – zabawa ruchowo-naśladowcza.

Dzieci stoją swobodnie, a my oznajmiamy, że wszyscy będą teraz ładowaczami nieczystości stałych: Najpierw wsiadamy do śmieciarki i uruchamiamy silnik: brum, brum, brum. Teraz jedziemy po nieczystości. Zatrzymujemy się i wysiadamy z auta. Bierzemy śmietnik i wyrzucamy jego zawartość. Odstawiamy śmietnik na miejsce. Wsiadamy do śmieciarki… Na koniec docieramy do wysypiska i tam oddajemy wszystkie śmieci. Dzieci naśladują wszystkie czynności.

Podłoga – zabawa bieżna.

Dzieci biegają swobodnie po pokoju/podwórku. Na słowa np. Ręka dotyka podłogi/podłoża, dzieci dotykają wskazaną częścią ciała podłogi/podłoża. Podczas zabawy wymieniamy różne części ciała.

2) Ułóż to, co ja – zabawa matematyczna, układanie rytmów.

Dajemy dziecku kolorowe zakrętki i układamy różne rytmy, np. jedna zakrętka, odstęp, dwie zakrętki; zakrętka czerwona, zakrętka niebieska. Zadaniem dzieci jest ułożenie rytmu według wzoru.

3) „Śmiecenie” – słuchanie opowiadania G. Kasdepke połączone z rozmową kierowaną.

Czytamy opowiadanie:

Śmiecenie

Babcia Joasia trochę obawiała się zabrać Kubę

i Bubę do kina – bo też dobrze wiedziała, do czego

są zdolne jej drogie wnuczęta. Ale pan Waldemar

nalegał; wkrótce miał zostać mężem babci Joasi

i bardzo chciał zaprzyjaźnić się z bliźniakami. Dlatego

w sobotni wieczór ruszyli całą czwórką na film.

Mimo początkowych obaw babci Joasi, Kuba i Buba

zachowywali się nadzwyczaj przyzwoicie; powiedzieli

„dzień dobry”, podziękowali za zaproszenie, nie

hałasowali, nie bili się, nie kłócili, byli nawet ładnie

i czysto ubrani – innymi słowy: „Nie te dzieci!”…

– Przeczytaliście do końca podręcznik dobrych

manier? – szepnęła babcia, zdziwiona, że Kuba

i Buba nie szeleszczą nawet za bardzo papierkami

od słodyczy.

– Prawie – odszepnął Kuba. – Jesteśmy kulturalni

do litery „s”…

– Jak to? – zdziwiła się babcia Joasia.

Siedzący z tyłu ludzie syknęli niecierpliwie.

– Znamy wszystkie hasła od litery „a” do litery „s”

– wyjaśniła szeptem Buba. – Czyli od „Autograf”

do „Sztućce” …

– No, no… – zdziwiła się babcia Joasia.

Jeszcze bardziej była zdziwiona, gdy w kinie

zapaliło się światło.

– A o śmieceniu nic tam nie było?… – jęknęła,

patrząc na walające się u stóp Kuby i Buby papierki

od słodyczy.

– No co ty, babciu?! – Kuba spojrzał na nią ze

zdumieniem. – Nie znasz alfabetu?!

– Właśnie – poparła go Buba. – „Śmiecenie” jest

dopiero na literę „ś”!…

Grzegorz Kasdepke

Po odczytaniu opowiadania zachęcamy dzieci do wypowiedzi na jego temat, zadając pytania:

Kto był głównym bohaterem opowiadania?

W jakie miejsce wybrali się bohaterowie?

Jak Kuba i Buba zachowywali się w kinie?

Co niewłaściwego zrobili?

Jak powinni się zachować?

Czy wiecie, dlaczego nie można śmiecić?

Co by się stało, gdyby ludzie po sobie nie sprzątali?.

Prowadzimy rozmowę w taki sposób, aby dzieci doszły do wniosku, że każdy powinien po sobie sprzątać, bo wtedy jest porządek, można wszystko łatwo znaleźć, jest miło i ładnie.

4) Kosze do segregowania śmieci – zabawa konstrukcyjno-manipulacyjna.

Segregacja odpadów wg nowych zasad: https://www.youtube.com/watch?v=ynv0Uwl6ZNk

Segregujmy dla przyszłości: https://www.youtube.com/watch?v=xU5dox9wVlQ

Dzieci malują pudełka kartonowe farbami w kolorze niebieskim, zielonym, żółtym, czarnym i brązowym. Kiedy pudełka są gotowe, ustalamy z dziećmi jaki rodzaj śmieci wrzucamy do konkretnego pojemnika. Dzieci naklejają na pojemniki symbole oznaczające różnego rodzaju odpady: pojemnik zielony – szkło; żółty – metal i tworzywa sztuczne, niebieski – papier, czarny – odpady zmieszane oraz brązowy – odpady bio.

Następnie zadajemy pytania:

Do którego kosza wrzucimy butelkę plastikową?

Do którego kosza włożymy pojemnik szklany?

Do którego kosza włożymy papier?

A do którego obierki?.

Zadajemy dzieciom pytanie: Po co segregujemy śmieci?. Podczas rozmowy dzieci dochodzą do wniosku, że każdy powinien segregować śmieci, bo jest to przejaw dbałości o środowisko. Dzięki temu surowce mogą być powtórnie przetworzone.

5) Pojemniki na śmieci – zabawa edukacyjna z kartą pracy ze strony 43, książka 3.

Dzieci rysują po śladzie pojemniki na śmieci. Następnie wklejają naklejki śmieci na właściwych

pojemnikach.

6) Postawa proekologiczna – co to takiego? – swobodne wypowiedzi dzieci.

Pokazujemy dzieciom po kilka zdjęć środowiska czystego i zanieczyszczonego. Dzieci

swobodnie wypowiadają się na temat. Zadajemy pytania:

W którym środowisku lepiej żyć?

Co trzeba zrobić, żeby było czysto wokół nas?

Gdzie jest ładniej?

Jak mogę pomóc przyrodzie?.

Zwracamy uwagę, że każdy powinien dbać o środowisko, a śmieci wrzucać do odpowiednich pojemników.

7) Kula z papieru – zabawa ruchowa z elementem rzutu.

Każde dziecko robi trzy papierowe kule i próbuje trafić nimi do kosza. Dziecko, które trafi do kosza, za każdy rzut jest nagradzane brawami.

8) Taniec przyjaciela przyrody – swobodny taniec z paskami bibuły.

Dzieci stoją swobodnie, trzymając paski bibuły w dłoniach. Poruszają się w rytm muzyki.

9) Zwierzęta i rośliny – ćwiczenia grafomotoryczne z dużą kartą pracy z dodatkowej wyprawki „11. To, co skacze, fruwa i pełza” oraz „12. Rybki i fale”

Dzieci rysują po śladzie ruchy zwierząt i roślin. Można je też zachęcić, aby spróbowały naśladować

ruch żaby, węża.

10) Wielkie sprzątanie – Ćwiczenia warg i języka

Języczek robi porządki w buzi,

ogromnie przy tej pracy się trudzi.

wysunięcie języka z ust i przesuwanie w prawo i lewo

Wymiata śmieci z każdego kątka,

bo o to właśnie chodzi w porządkach.

„czesanie” zębami dolnej, a następnie górnej wargi

Myje podłogę, sufit odkurza,

już coraz bardziej czysta jest buzia.

dotykanie czubkiem języka podniebienia dolnego i górnego

Myje każde okienko dokładnie,

żeby mieć w domu czysto i ładnie.

przesuwanie językiem po górnych i dolnych zębach

Po pracy wzdycha: ech, och i ach.

Nareszcie czyste mieszkanie ma!

głębokie wdechy i wydechy

Dziękuje za wspólną zabawę i życzę spokojnego weekendu 😀

20.04.2020 – Kto nam pomaga w segregowaniu śmieci?

20.04.2020 – Kto nam pomaga w segregowaniu śmieci?

1) Zestaw ćwiczeń porannych według uznania dziecka i rodzica 😉

Pamiętamy, że ruch to zdrowie i można ruszać się zarówno w domu, jak i na podwórku jeśli takie posiadamy 🙂

2) Postawa proekologiczna – zabawa dydaktyczna.

Wypowiadamy różne zdania. Dzieci trzymają w dłoniach karteczki: czerwoną i zieloną. Kiedy

uznają, że opisywane zachowanie jest proekologiczne – podnoszą zielony kartonik. Kiedy uznają

zachowanie za nieekologiczne – podnoszą czerwony kartonik.

Przykłady zdań:

Gaszę światło w pokoju, kiedy z niego wychodzę.

Segreguję śmieci.

Niszczę rośliny.

Podczas mycia zębów mam cały czas odkręconą wodę.

Podczas pobytu w lesie lub na plaży głośno krzyczę.

Kiedy zjem cukierka, rzucam papierek na ziemię.

Nie depczę trawników.

3) Poruszaj się jak… – zabawa ruchowa naśladowcza.

Zachęcamy dzieci, żeby poruszały się jak: pies, kot, dżdżownica, wąż, ryba, sarna, wilk, jaskółka, niedźwiedź, osa.

4) Ekologia – co to takiego? – słuchanie wiersza N. Usenko „Potwór ekologiczny”.

Czytamy wiersz:

„Potwór ekologiczny”

Raz potwór na śmietniku żył,

wybredny niesłychanie.

Od wschodu słońca

aż po zmrok

wciąż chrupał śmiecie niczym smok –

na podwieczorek, obiad, lunch,

kolację i śniadanie…

Miał śliczny przód i cudny tył,

i uszy miał futrzane.

By wszędzie porządeczek był,

pochłaniał śmiecie z całych sił,

lecz tylko… sortowane!

Zapamiętacie?

Jak to szło?…

Oddzielnie PLASTIK, PAPIER, SZKŁO,

OBIERKI i OGRYZKI.

By nam oczyścić ślicznie świat,

potworek wstrętne śmiecie jadł

bez łyżki i bez miski!

Więc skoro już się znalazł ktoś,

kto nasze brudy zjada,

chyba zgodzicie się – no nie? –

że warto posortować je,

bo wymieszanych dań na stół

PODAWAĆ NIE WYPADA!

Natalia Usenko

Inicjujemy rozmowę nt. wiersza. Przykładowe pytania:

Dlaczego poetka nadała swojemu wierszowi tytuł „Ekologiczny potwór”?

Co to jest ekologia?

Jak wyglądał ekologiczny potwór?

Co lubił jeść?.

Dzieci rysują na kartkach, jak wyobrażają sobie ekologicznego potwora, i wycinają go.

5) Kto to taki? – zabawa dydaktyczna, tworzenie makiety.

(Przyda się duży karton, kredki, mazaki i różne obrazki plus ewentualnie podpisy)

Zadajemy dzieciom pytania i zachęcamy do dzielenia się własnymi spostrzeżeniami: Kto sprząta w naszych domach? Kto sprząta w Waszym przedszkolu? Kto sprząta ulice? Co z tymi wszystkimi śmieciami się dzieje? Gdzie i czym są wywożone?. Prezentujemy zdjęcie śmieciarki. Umieszczamy go na środku kartonu. Pytamy: – Kto go obsługuje? Dla „zmyłki” możemy zaprezentować zdjęcia osób wykonujących różne zawody: lekarza, strażaka, policjanta, kierowcy, i tu dzieci dochodzą do wniosku, że kierowca może być potrzebny do kierowania śmieciarką. Umieszczają go na kartonie przy śmieciarce. Następnie pytamy: jak nazywa się osoba, która zajmuje się ładowaniem pojemników na śmieciarkę? Najprawdopodobniej okaże się, że dzieci nie znają nazwy tego zawodu. Jeżeli pojawi się nazwa „śmieciarz”, to jest okazja do zwrócenia uwagi, że nie jest to właściwa nazwa. Prosimy dziecko, aby narysowało na brystolu obok kierowcy śmieciarki osobę, która ładuje pojemniki na śmieciarkę. Ta osoba to ładowacz.– Jak myślicie, dlaczego tak się nazywa? Czasami do obsługi śmieciarki jest potrzebnych więcej osób, np. ładowacz prawoskrzydłowy i lewoskrzydłowy (jak w piłce nożnej) oraz ustawiacz śmietników. Chętne dzieci dorysowują kolejnych członków załogi śmieciarki. Kiedy już wszystkie osoby są narysowane, zadajemy pytania: Skąd śmieciarka zabiera śmieci? Dokąd je wywozi?. Dzieci podają odpowiedzi i dorysowują kolejne miejsca: domy, szpitale, przedszkola, szkoły, kina, kosze na ulicy, wysypisko śmieci. Na wysypisku dzieci mogą nakleić wykonanego wcześniej ekologicznego potwora. Na koniec dzieci przyklejają podpisy we właściwe miejsca. Gdy makieta jest już gotowa, zachęcamy dzieci do opowiadania, co mogą robić poszczególni członkowie obsługi. Zwracamy uwagę, że zawód ten jest trudny, a osoby go wykonujące należy darzyć szacunkiem.

6) Śmieciarka i pojemniki – ćwiczenia grafomotoryczne z kartą pracy ze strony 42, książka 3.

Dzieci rysują po śladzie śmieciarkę i pojemniki. Po wykonaniu zadania wyjaśniają, po co z tyłu

śmieciarki są stawiane pachołki.

7) Zabawy z literami Zabawy literami „Ł” i „ł” – poznanie obrazu graficznego liter oraz zabawa z kartą pracy ze strony 62, książka 3.

Prezentujemy wygląd litery. Dzieci wyszukują wyrazy zaczynające się głoską „ł” np. łopata, łuk, łódź, łąka, łóżko, Łucja, Łukasz, Łowicz oraz „rysują” litery palcem w powietrzu i na dywanie. Pytamy: Czy znacie zwierzęta, w nazwach których słychać „ł”?. Dzieci swobodnie odpowiadają np.łosoś, łabędź, łoś, łasica. Na koniec opowiadają, co widzą na obrazkach. Rysują po śladzie i otaczają pętlami na niebiesko wszystkie litery „ł” w wyrazach. W okienku rysują wyraz zaczynający się literą „ł”.

8) Filtr do wody – zabawa badawcza (dla chętnych do wykonania w domu lub ogrodzie, potrzebne nam będą butelka plastikowa z odciętym dnem, ale z dziurką w zakrętce, żółty piasek, drobne kamyki, wata, butelka z brudną wodą zanieczyszczona np. farbami plakatowymi i ziemią, przeźroczysta szklanka)

Odczytujemy list:

Matka Natura powiedziała mi, że na świecie jest bardzo dużo zanieczyszczonej wody. Jest jej bardzo smutno z tego powodu. Ale wiecie co? Ja mam pomysł, jak można sprawić, żeby Matka Natura poczuła się lepiej! Wiem, jak można oczyścić wodę. Chcecie się dowiedzieć? Do dzieła! Butelkę odwracamy tak, aby zakrętka była na dole. Kładziemy watę na spód, później piasek, a na górze kamyczki. Gotowe! Świetnie się spisaliście! Teraz czas na test naszego filtra. Przelejcie brudną wodę przez filtr i zobaczymy, co się stanie. Jak myślicie, woda będzie czysta czy zostanie

brudna? Dlaczego?. Dzieci są angażowane do pomocy na każdym etapie prac. Po przefiltrowaniu wody opowiadamy, że na podobnej zasadzie działają oczyszczalnie ścieków, dzięki którym do naszych domów trafia czysta woda.

9) Recykling – zabawa matematyczna na karcie pracy ze strony 44, książki 3.

(Przydadzą się wycięte z papieru różne małe i duże pojemniki na śmieci – zielony, żółty, niebieski, szary oraz kartki w 4 kolorach pojemników na śmieci).

Zadaniem dziecka jest odnalezienie porozmieszczanych wcześniej w pokoju wszystkich wyciętych z papieru pojemników na śmieci.

Po odszukaniu wszystkich obrazków dzieci:

– przeliczają wszystkie pojemniki,

– umieszczają pojemniki na kartce w takim samym kolorze,

– określają, czym różnią się poszczególne pojemniki (wielkością),

– mówią, których pojemników jest więcej, których mniej,

– określają, jaki rodzaj odpadów wrzucamy do pojemnika w danym kolorze.

Kiedy wszystkie pojemniki są umieszczone na właściwych kartkach, dzieci sprawdzają, których

pojemników jest najwięcej, a w których najmniej i o ile te zbiory się różnią. Następnie dzieci rysują na karcie pracy jak najkrótszą drogę śmieciarki do wysypiska, tak aby mogła zabrać śmieci ze wszystkich pojemników i koszy. Liczą, ile jest małych i dużych koszy.

Z przymrużeniem oka, nawet świnka Peppa segreguje śmieci:

https://www.youtube.com/watch?v=WXSYr0U43rs

10) Ekologiczne łamańce – zabawa artykulacyjna.

Prezentujemy napisane na kartce określenie związane z ekologią. Odczytujemy je, a następnie dzielimy na sylaby. Zadaniem dzieci jest ich powtórzenie – najpierw powoli, potem coraz szybciej. Przykładowe określenia: recykling, puszki aluminiowe, papier makulaturowy, przetworzone odpady, segregacja śmieci itp.]

Dziękuję bardzo i czekam na zdjęcia Waszych prac 🙂

21.04.2020 – Kodeks Obrońcy Przyrody

21.04.2020 – Kodeks Obrońcy Przyrody

1) Poranne ćwiczenia na lepsze myślenie:

https://www.youtube.com/watch?v=sXqaZUp2N-w – Boogie Woogie

https://www.youtube.com/watch?v=zW1_ANe0l94 – Kaczuszki

https://www.youtube.com/watch?v=hBFLp08y33Y – Ćwiczenia dla dzieci

https://www.youtube.com/watch?v=ymigWt5TOV8 – Zumba 🙂

Lub ewentualnie zabawy ruchowe związane z naszą nową tematyką z piątku:

Obserwator przyrody – zabawa z elementem podskoku.

Wysocy ekolodzy – niscy ekolodzy – zabawa orientacyjno-porządkowa.

Narysuj… – zabawa ruchowa przy muzyce.

Śmieciarka – zabawa ruchowo-naśladowcza.

Podłoga – zabawa bieżna.

2) Gdzie wędrują śmieci? – historyjka obrazkowa z kartą pracy ze strony 43, książka 3.

Dzieci oglądają znak recyklingu: opowiadają, z czego się składa, jaki ma kolor i co oznacza. Zachęcamy dzieci do wypowiadania się na temat wędrówki butelki: Chłopiec kupuje sok w butelce plastikowej w sklepie. Co powinien zrobić, jak wypije sok? Co dalej stanie się butelką? Kto zgadnie, jaka jest dalsza wędrówka butelki?.

Dzieci wklejają brakujące obrazki.

Drugie życie butelki: https://www.youtube.com/watch?v=jMPDOt2zmbU

Recykling: https://www.youtube.com/watch?v=KncImAMfo-Q

3) Figury geometryczne – zabawa orientacyjno– -porządkowa.

(Przyda nam się duże koło, kwadrat, trójką, prostokąt)

Na dywanie są rozłożone cztery duże figury. Dzieci tańczą swobodnie. Gdy następuje przerwa w muzyce, wypowiadamy nazwę figury geometrycznej, a zadaniem dzieci jest ustawienie się obok tej figury.

4) Idziemy na wycieczkę – ilustracja ruchowa do opowiadania.

Dzieci stoją swobodnie, a rodzic odczytuje list od Matki Natury:

Drogie dzieci! Obserwuję Was od kilku dni. Zauważyłam, że potraficie segregować śmieci. Wiecie

również, kto je od was odbiera i gdzie trafiają. Potraficie też robić różne ciekawe eksperymenty!

Bardzo dużo już się nauczyłyście, ale to nie wszystko. Wstańcie, załóżcie na siebie ubrania (dzieci wstają i udają, że się ubierają). Wybierzemy się w kilka miejsc, gdzie króluję. Maszerujemy powoli i spokojnie padać. Szybko! Biegniemy, musimy się schronić przed deszczem! (biegną w miejscu, następnie kucają, trzymając ręce nad głowami). O! Wychodzi słońce, możemy maszerować dalej.

Wchodzimy do lasu, podziwiamy drzewa (przystają, rozglądając się po pokoju/ogrodzie). Wiewiórka siedzi na gałęzi, spróbujcie jej dać orzeszka (wspinają się na palce). Maszerujemy dalej – doszliśmy na łąkę. Widzimy piękny kwiatek: schylamy się, aby go powąchać. Nieopodal widzę bociana, który odzywa się: kle, kle, kle. W trawie skacze żabka, odzywa się: kum, kum, kum. Maszerujemy dalej – doszliśmy nad rzekę: widać w niej ryby – są piękne! Próbujemy je nakarmić: udało się. Jesteśmy już zmęczeni, pora wracać do domu. Maszerujemy bardzo powoli. Jesteśmy na miejscu, zdejmujemy płaszcze i buty, kładziemy się i odpoczywamy (kładą się na dywanie/trawie i zamykają oczy).

5) Kodeks Obrońcy Przyrody – burza mózgów.

(Przyda się karton, zdjęcia lasu, rzeki, łąki i domu oraz mazak lub długopis)

Zadajemy pytanie: Gdzie zabrała nas Matka Natura na wycieczkę? Co zobaczyliśmy w tych miejscach?. Zgodnie z odpowiedziami dzieci przyklejamy na brystolu z lewej strony, jedno pod drugim, zdjęcia: lasu, łąki i rzeki i naszego domu. Na górze przyklejamy napis „Kodeks Obrońcy Przyrody”.

Wspólnie kolejno dla każdego środowiska, ustalamy z dzieckiem zasady zachowania zgodnie

z zasadami ochrony przyrody. Zapisujemy je po lewej stronie arkusza. Proponujemy również, żeby dzieci wspólnie wymyśliły rymy do zasad zachowania. Ważne, aby przy każdym ze środowisk poruszyć istotne kwestie.

– Las jest miejscem życia wielu ptaków, zwierząt i roślin. Drzewa pobierają zanieczyszczenia z powietrza, w zamian dając tlen, który jest potrzebny do oddychania. Z nich mamy też drewno i papier. W lesie można nazbierać jagód i jadalnych grzybów. W lesie nie wolno: łamać gałęzi, rozpalać ognisk, płoszyć zwierząt, śmiecić, hałasować.

– Rzeka jest miejscem zamieszkania ryb i źródłem wody pitnej, tylko trzeba ją oczyścić. Nad rzeką nie wolno: wrzucać śmieci do wody, brudzić wody w inny sposób, kąpać się, gdy jest to zabronione, hałasować.

– Łąka jest miejscem życia wielu roślin i zwierząt. Na łące nie wolno: zrywać kwiatów chronionych,

śmiecić, hałasować, niszczyć trawy.

– Dom jest miejscem naszego życia. W domu powinniśmy: oszczędzać energię elektryczną (gasić światło, wyłączać telewizor), segregować śmieci, zakręcać wodę, dbać o zwierzęta domowe, na zakupy zabierać torbę papierową lub materiałową.

6) Przedszkolne Ekoludki – nauka piosenki

Tekst piosenki:

„Przedszkolne Ekoludki”

(sł. i muz. Michał Danecki)

Piękne kwiaty, plaża czysta,

tutaj strumień z rześką wodą.

Czy malował je artysta?

Czy ktoś czuwa nad przyrodą?

Ref. Kto do kosza wrzuca śmieci?

Kto zakłada ptakom budki?

To już wiedzą wszystkie dzieci,

to przedszkolne Ekoludki.

Kto chce zostać Ekoludkiem,

ten nie czyni kwiatom szkody.

Kran odkręca tylko ciutkę,

nie marnując cennej wody.

7) Ekologiczne zachowanie – zabawa edukacyjna z kartą pracy ze strony 45, książka 3.

Czytamy dzieciom wybrane wiersze wraz z radami z tomiku M. Strzałkowskiej „Raj na ziemi,

czyli Rady nie od parady II”,

np. wiersz „Kran” – rada: Wodę z kranu zawsze szanuj,

wiersz „Łąka”– rada: Jak naśmiecisz, to posprzątaj. A jak nie – to marsz do kąta,

wiersz „Wyprawa” – rada: Wszystkie stworki i stworzenia mają prawo do schronienia,

wiersz „Rozmowa” – rada: Dbaj o koty, dbaj o psy – one czują tak jak my.

Raj na Ziemi czyli Rady nie od parady II – Małgorzata Strzałkowska ..

Następnie dzieci na każdym rysunku przedstawiającym niewłaściwe zachowania umieszczają naklejkę przedstawiającą właściwe zachowanie. Opowiadają, jak w inny sposób można chronić przyrodę. Na koniec rysują po śladzie kosze na śmieci. Umieszczamy zapisane rady obok naszego Kodeksu Obrońcy Przyrody, dzieci uczą się ich na pamięć.

8) Ekoludki – kreatywne przekształcanie z wykorzystaniem odpadów.

(Korzystamy z tego co mamy dostępne w domu)

Zachęcamy dziecko do wykonania Ekoludka z różnego rodzaju odpadów. Bazą może być puszka, kartonowe pudełko lub plastikowy pojemnik, który będzie stanowił tułów. Dodatkowo można wykorzystać rożnego rodzaju zużyte pojemniczki, rozcięte pojemniki typu pet, zakrętki, kawałki gazet, pudełka, patyczki do lodów itd. Dzieci układają z dostępnych materiałów swojego ludka, a następnie rodzic skleja klejem na gorąco poszczególne elementy według instrukcji autora pracy. Kiedy klej wyschnie, maluchy, wykorzystując taśmę malarską, sznurki, włóczki, kawałki tkanin z pomocą rodzica lub w miarę możliwości samodzielnie ozdabiają ludka według własnej inwencji.

9) Dźwięki natury – zabawa ortofoniczna.

Dzieci siedzą, a rodzic zadaje pytania: Jakie dźwięki może wydawać woda? (kap, kap; plum, plum; plusk, plusk, chlup, chlup); Jakie dźwięki może wydawać powietrze? (szszsz, gwizdanie).

Dzieci naśladują dźwięki przyrody.

10) Dźwięki wody – zabawy muzyczne, tworzenie dźwięków.

Na stole są umieszczone różne przedmioty do przelewania wody. Zapraszamy dzieci, aby spróbowały przelać wodę i wsłuchać się, jaki dźwięk wydaje woda, kiedy jest przelewana:

szybko, wolno, do szklanego pojemnika, do plastikowego pojemnika, z kubeczka do kubeczka, z kubeczka do kubeczka za pomocą łyżeczki.

11) Bańki mydlane – zabawa bieżna połączona z ćwiczeniami oddechowymi. (najlepiej wykonać ją na podwórku)

Rodzic puszcza bańki mydlane, a dziecko próbuje złapać wypuszczone bańki. Potem następuje zmiana 😉

Dziękuje za wspólną zabawę 🙂

22.04.2020 – Dzień Ziemi

22.04.2020 – Dzień Ziemi

1) Porcja ćwiczeń porannych 😉

https://www.youtube.com/watch?v=hBFLp08y33Y – trening dla rodzica z dzieckiem

https://www.youtube.com/watch?v=FacAJxiIzh4 – ćwiczenia w parach

https://www.youtube.com/watch?v=iKeatJK181Q -Zumba Gummi Miś

oraz zestaw zabaw:

Obserwator przyrody – zabawa z elementem podskoku.

Wysocy ekolodzy – niscy ekolodzy – zabawa orientacyjno-porządkowa.

Narysuj… – zabawa ruchowa przy muzyce.

Śmieciarka – zabawa ruchowo-naśladowcza.

Podłoga – zabawa bieżna.

Dodatkowe zadania od dzisiaj 😀

Jak dbać o naszą planetę: https://www.youtube.com/watch?v=msyPppuj8yg

Zakręcamy wodę, gasimy światła, segregujemy śmieci, dbamy o rośliny i zwierzęta!!!

2) Wiem, co nieco o Ziemi – zabawy edukacyjne.

Dzień Ziemi

Umieszczamy obrazki o Ziemi w widocznym miejscu. Zadajemy dzieciom pytania i po kolei pyta: Czy wiecie, co to jest? Co to za planeta? Jak wygląda? Która jest planetą od Słońca? Ile czasu zajmuje Ziemi okrążenie Słońca? Ile mamy kontynentów na Ziemi?

Kosmita Ubu poznaje naszą planetę: https://www.youtube.com/watch?v=Pp_zeQXXaY8

3) Co byłoby, gdyby…? – zabawa słowna z wykorzystaniem techniki niedokończonych zdań.

Rozpoczynamy wypowiedź, a dzieci podają pomysły na ich dokończenie, np.

Gdybyśmy nie chronili przyrody, to…

Gdyby wszyscy dbali o świat, to…

Gdyby nie było lasów, to…

Gdyby nie było zwierząt, to…

Gdybyśmy nie sprzątali, to…

4) „Ekologia według dziadka” – słuchanie opowiadania i rozmowa na jego temat.

Dzieci, przed odczytaniem opowiadania, odwołując się do poprzednich zajęć i własnych doświadczeń, próbują wyjaśnić, czym jest recykling, ekologia i ochrona środowiska, przy okazji sprawdzamy co zapamiętały z poprzednich dni…

Opowiadanie – Ekologia według dziadka

Następnie tłumaczymy znaczenie pojawiających się w tekście wyrazów i pojęć, których przedszkolaki mogą nie znać, np. tynk, wiklina, kapota, kompostownik, bioodpadki itd. Podczas czytania opowiadania dorosły wspiera jego rozumienie pokazem wybranych zdjęć. Następnie zachęca dzieci do rozmowy o różnych recyklingowych rozwiązaniach – prezentuje fotografie już istniejących, a dzieci na ich podstawie generują własne pomysły.

5) Przyrodnicza familiada – konkurs z zagadkami.

Dzisiaj jest dzień specjalnych wyzwań, które przygotowała dla dzieci Matka Natura. Pierwszą konkurencją jest konkurs z zagadkami, a więc kilka pytań dotyczących tematyki przyrodniczej. Za prawidłową odpowiedź dzieci dostają punkt (plastikową zakrętkę, którą układają obok kartki na stole). Dzieci losują pytania po kolei, mają chwilę na zastanowienie się i odpowiedź.

Przykładowe pytania:

– Do śmietnika jakiego koloru wrzucamy szkło/papier/plastik/ bioodpady?

– Co trzeba zrobić, żeby było czysto wokół nas?

– Co to jest postawa proekologiczna?

– Co to segregacja? Co to recykling?

– Jakim pojazdem są zabierane śmieci? Kim jest ładowacz nieczystości stałych?

– Gdzie wywozi się śmieci?

– Czego potrzebują rośliny do życia?

– Jak można oczyścić brudną wodę?

– Jak należy zachowywać się w lesie?

– Czego nie wolno robić nad rzeką?

– Jakie zwierzęta możemy spotkać na łące?

– Jak możemy dbać o przyrodę we własnym domu?

– Co możemy zobaczyć na mapie?

– Do czego możemy wykorzystać niepotrzebne śmieci?

6) Zawody ekologiczne – zawody sportowe.

W kolejnej części mówimy dzieciom, że świetnie poradziły sobie z odpowiedziami na różne pytania dotyczące ekologii. Teraz nadszedł czas na sprawdzenie, czy są sprawne fizycznie. Konkurs wygrywa osoba (dziecko lub rodzic, lub rodzeństwo) która szybciej wykona zadanie lub wykona więcej celnych rzutów. Za każdą wygraną konkurencję otrzymujemy punkt.

Przykładowe konkurencje:

– przeskok przez kałużę: dzieci przeskakują z szarfy do szarfy (szarfę można zastąpić sznurkiem lub skakanką)

– przechodzenie przez most: dzieci przechodzą stopa za stopą po rozłożonym sznurku (skakance)

– slalom: dzieci przebiegają slalomem między rozstawionymi słupkami;

– celny rzut: dzieci wrzucają piłkę do kosza;

– przenoszenie jajka: dzieci przenoszą ugotowane jajko na łyżeczce w taki sposób, żeby nie spadło.

7) Zanieczyszczona woda – zagadki wzrokowe i smakowe.

To ostatnia konkurencja dotycząca przyrody. Zadaniem dziecka jest rozpoznanie, co zostało wrzucone do wody: najpierw zagadka smakowa, później wzrokowa. Każda dziecko otrzymuje dwie zagadki, za które można dostać punkt. Wlewamy do czterech misek wodę i wsypujemy: pieprz, sól, cukier, kwasek cytrynowy. Dzieci próbują wody, ich zadaniem jest określenie jej smaku i odgadnięcie, co było wsypane do wody. Następnie dzieci oglądają naczynia z wodą zanieczyszczoną: farbami, kawałkami papieru, piaskiem, olejem. Dzieci próbują odgadnąć, czym

woda została zanieczyszczona. Za każdą właściwą odpowiedź otrzymuje punkt.

8) Finał – podsumowanie konkursów.

Dziękujemy dzieciom za udział w konkursach, wspólnie przeliczamy wszystkie zdobyte punkty. Dzieci otrzymują tytuł superobrońców przyrody i zostają nagrodzeni gromkimi brawami.

Można wręczyć dziecku symboliczną nagrodę za udział w zajęciach, np. odznakę Małego

Ekologa od Matki Natury, lub ewentualnie wspólnie ją narysować jeśli nie mamy drukarki 😉

9) „Przedszkolne ekoludki” – przypomnienie piosenki z wczoraj 🙂

9) Pory roku – zabawa plastyczna z farbami.

Dzieci otrzymują sylwety drzewa. Malują je według instrukcji: pierwsze malują drzewo wiosenne, drugie drzewo letnie, trzecie malują drzewo jesienne, a ostatnie zimowe. Po skończeniu pracy wspólnie opowiadają, co się dzieje w poszczególnych porach roku z roślinami i zwierzętami.

Dla chętnych kilka kolorowanek:

Dziękuje bardzo za dzisiejszą pracę!!!

Mam nadzieję, że dbanie o naszą planetę wejdzie Wam w krew 😉

Pozdrawiam serdecznie :*

23.04.2020 - Mapa aktywności

23.04.2020 – Mapa aktywności

1) Ćwiczenia poranne:

https://panimonia.pl/2020/03/18/zabawy-ruchowe-i-gimnastyczne-dla-przedszkolakow/?fbclid=IwAR01dLVUnZ9ZfY5CR3DyxBJCQkJ5MxkwLjomZu_ugsW8li5xxByj5vaAk_E

LUB

„Dni tygodnia” – powtórzyć i utrwalić robiąc przysiady, podskoki czy pajacyki głośno wymieniając po kolei dni tygodnia 😉

Tańcz tak jak ja – zabawa naśladowcza przy muzyce.

Rodzic porusza się w rytm muzyki, a zadaniem dziecka jest odtworzenie jego ruchów, potem następuje zmiana. Tańczy dziecko, a rodzic powtarza.

Robię to, co… – zabawa ruchowa z elementami pantomimy.

Dzieci w rytm klaśnięć biegają swobodnie po pokoju. Kiedy przestajemy klaskać, dajemy hasło: Robię to, co mama! – wtedy dzieci wykonują czynność, którą wykonuje ich mama albo czynność, która kojarzy im się z mamą. Możemy zmieniać członków rodziny, np. Robię to, co tata! (brat, siostra, dziadek, babcia).

Spacer robotów – zabawa ruchowa, naśladowcza.

Dzieci zamieniają się w roboty, improwizując ich powolny chód w rytm klaśnięć. Na hasło: Robot rusza głową! – dzieci zatrzymują się, ruszając tylko głową (także w rytm klaśnięć). Możemy wybierać różne części ciała, np. ręce, kciuk, prawą stopę oraz zmieniać tempo (raz wolniej, raz szybciej), w jakim „roboty” mają się poruszać.

Domowe dźwięki – zabawa dźwiękonaśladowcza.

Przedstawiamy dzieciom urządzenia domowe. Dzieci nazywają je, opisują i mówią, do czego one służą. Następnie prosimy, aby dzieci kolejno odtworzyły odgłosy, jakie wydają przedmioty ze zdjęć.

Mówię jak robot – zabawa dźwiękonaśladowcza.

Prosimy dzieci o przedstawienie się imieniem i nazwiskiem, naśladując robota. Następnie

pokazujemy dzieciom ilustracje z przedmiotami rozpoczynającymi się tą samą głoską np. zegar –zebra, żaba – żarówka, słońce – słoń. Dzieci głośno wypowiadają słowa i próbują podać przykłady par wyrazów rozpoczynających się tą samą głoską.

2) „Rodzinne sposoby na nudę” – wysłuchanie piosenki i rozmowa inspirowana jej treścią

Odtwarzamy piosenkę, a dzieci uważnie słuchają. Następnie próbują sobie przypomnieć aktywności wykonywane z poszczególnymi członkami rodziny. Pytamy, jakie są ich sposoby na nudę i co najbardziej lubią robić z rodzicami, rodzeństwem, a co z dziadkami itd.

Rodzinne sposoby na nudę

(sł. Karolina Gawlik, muz. Piotr Opatowicz)

Kiedy nuda cię nachodzi,

myślisz, co by teraz zrobić.

Zamiast siedzieć i się nudzić,

do rodziny pięknie uśmiechnij się.

Bo przecież można…

Ref. Z mamą pyszne ciasto upiec

i przed deszczem z tatą uciec,

z siostrą pobiec do przedszkola,

z bratem śmiało strzelić gola!

Z dziadkiem popuszczać latawce,

z babcią posiedzieć na ławce,

z wujkiem samochód naprawić,

z ciocią w teatr się pobawić!

Gdy zły humor cię dopada,

gdy ci nic nie odpowiada,

zamiast siedzieć i marudzić,

do rodziny pięknie uśmiechnij się.

Bo przecież można…

Ref. Z mamą…

3) Mapa aktywności – zabawa dydaktyczna, klasyfikacja aktywności na korzystne i niekorzystne dla naszego organizmu oraz zabawa z kartą pracy ze strony 3, książka 4.

Prezentujemy dzieciom wycięte z kolorowych gazet obrazki przedstawiające różne czynności, które możemy wykonywać całą rodziną, np. spacerującą rodzinę, rodzinę wspólnie grającą w piłkę, jeżdżącą na rowerze, sprzątającą, oglądającą telewizję, układającą puzzle, klocki oraz wycinki z gazet przedstawiające dziecko z telefonem/ tabletem w ręku, dziecko z książką, malujące, grające na komputerze. Rozmawiamy o tym co dziecko lubi robić w czasie wolnym. Jeśli mamy taki wycinek z gazety, to przyklejamy go na biały brystol z napisem: Czas wolny. W ten sposób tworzymy wspólną mapę czasu wolnego.

Następnie wieszamy mapę aktywności w widocznym miejscu i analizujemy, które czynności wykonywane przez dzieci korzystnie wpływają na ich zdrowie i organizm, a które nie. Możemy poprosić dzieci, aby przykleiły uśmiechnięte emotikony (albo narysować) przy czynnościach, które są korzystne dla zdrowia, a smutne – przy czynnościach, które są niekorzystne. Na koniec dzieci opowiadają, jak można spędzać czas z rodziną, proponują zajęcia dzieciom przedstawionym na karcie pracy oraz łączą ze sobą ilustracje, których nazwy zaczynają się tą samą głoską.

Obrazki – sposoby na nudę

4) Wywiad – zabawa edukacyjna, utrwalenie wiadomości na temat czynności pozytywnie wpływających na nasz organizm.

Z dużego kawałka tektury lub kartonu przygotowujemy atrapę telewizora. Przed rozpoczęciem zabawy możemy pokazać dzieciom mapę aktywności i przypomnieć, które aktywności wykonujemy, kiedy mamy czas wolny, które są zdrowe dla naszego organizmu, a które mniej zdrowe. Następnie ogrywamy rolę dziennikarza. Ustawiamy nasz duży tekturowy telewizor i zapraszamy dziecko by zapytać jak spędza swój czas wolny. Kończąc wywiad rozmawiamy na temat plusów i minusów oglądania telewizji. Wspólnie z dziećmi możemy wymieniać nazwy ciekawych programów edukacyjnych, przyrodniczych, historycznych, które pogłębiają i poszerzają wiedzę człowieka.

5) Lepsze od telewizji – zabawa pantomimiczna.

Dzieci za pomocą gestu lub ruchu ciała przedstawiają pomysły, co ich zdaniem jest lepsze od oglądania telewizji. Zadaniem rodzica jest odgadnięcie pokazywanej czynności.

6) Mój czas z rodziną – zajęcia plastyczne, przetwarzanie zdobytej wiedzy.

Prosimy, aby dzieci narysowały, jak spędzają czas z rodziną. Można wykorzystać do tego różne obrazki z gazet i stworzyć kolaż 🙂

7) Aktywny rok – zabawa dydaktyczna, klasyfikacja aktywności zgodnie z porami roku.

Przedstawiamy dzieciom plansze przedstawiające cztery pory roku. Na początek dzieci

utrwalają kolejno nazwy pór roku, dopasowując je do konkretnej planszy. Następnie przedstawiamy dzieciom obrazki z różnymi formami aktywności. Zadaniem przedszkolaków jest dopasować aktywność do odpowiedniej pory roku, np. kąpiel w jeziorze, zjeżdżanie na nartach.

8) Małpie figle – zabawa edukacyjna z kartą pracy ze strony 69, książki 3.

Opowiadamy dzieciom historyjkę:

Na wyspie znajdowało się 10 głodnych małpek.

Były bardzo wesołe, ale coraz bardziej burczało

im w brzuszkach. Postanowiły znaleźć sobie coś

do zjedzenia, a ponieważ były bardzo ciekawskie

i wszędzie zajrzały, szybko udało im się znaleźć

pożywienie. Najsprytniejsza małpka zerwała kiść

bananów i podzieliła owoce między towarzyszki.

Nauczyciel prosi, by dzieci policzyły banany

na obrazku i pokolorowały je na żółto. W pewnym

momencie do 10 małpek dołączyły jeszcze trzy

małpki zwabione zapachem. Dorysuj tyle bananów,

ile brakuje, i pokoloruj je na zielono. Ile jest

teraz bananów? Ile małpek może zjeść po jednym

bananie?. W zadaniu drugim dzieci dorysowują

określoną w instrukcji liczbę orzechów na palmach

i przeliczają orzechy.

9) Lubię – zabawa w niedokończone zdania, podsumowanie dnia.

Przedstawiamy dzieciom mapę czasu wolnego, którą tworzyliśmy wcześniej. Dzieci przyglądają się jej jeszcze raz uważnie. Ich zadaniem jest dokończenie zdań, np.

Lubię być w domu, bo…,

Lubię, gdy mama…,

Z tatą lubię…,

Gdy jestem sam, to…

Dziękuję i pozdrawiam 🙂

24.04.2020 - Znamy się tylko z ekranu

24.04.2020 – Znamy się tylko z ekranu

1) Dzień bez ruchu to dzień stracony 😉

https://panimonia.pl/2020/03/18/zabawy-ruchowe-i-gimnastyczne-dla-przedszkolakow/?fbclid=IwAR01dLVUnZ9ZfY5CR3DyxBJCQkJ5MxkwLjomZu_ugsW8li5xxByj5vaAk_E

https://www.youtube.com/watch?v=sXqaZUp2N-w – Boogie Woogie

https://www.youtube.com/watch?v=zW1_ANe0l94 – Kaczuszki

2) Postacie z bajek – zabawa ruchowa, ćwiczenie pamięci.

Pokazujemy dzieciom ilustracje np. Czerwonego Kapturka, wilka, Baby Jagi, Jasia i Małgosi, Śpiącej Królewny, Kopciuszka. Wspólnie z dzieckiem ustalamy ruch, gest charakterystyczny dla

danej postaci, np. Czerwony Kapturek – zrywanie kwiatków i wkładanie ich do koszyczka, wilk –

skradanie się na paluszkach, Baba Jaga – latanie na miotle, Jaś i Małgosia – dobieranie się w pary

i spacer w podskokach, Śpiąca Królewna – ułożenie się na podłodze na plecach, Kopciuszek – zamiatanie podłogi. Włączamy muzykę, przy której dzieci swobodnie tańczą. Kiedy podniesiemy obrazek, którejś z postaci, dzieci wykonują wcześniej ustalony ruch.

3) Nasze marzenia – ćwiczenie wizualizacyjne.

Prosimy, aby dzieci położyły się swobodnie na dywanie, zamknęły oczy i zastanowiły się, jakie

jest ich największe marzenie, np. gdzie chciałyby pojechać, co zobaczyć, co chciałyby mieć, kim

chciałyby być. Marzenie dzieci nie musi być realne, może to być abstrakcja – należy to dzieciom wytłumaczyć (mieliśmy temat o malarstwie abstrakcyjnym więc niektóre dzieci mogą pamiętać). Kiedy dziecko będzie gotowe, głośno wypowiada swoje marzenie i określa, czy jest ono realne do spełnienia czy nie. Dzieci mogą również namalować swoje marzenia. Kiedy prace będą gotowe, można je podzielić na marzenia realne i nierealne.

4) Czy to prawda? – zajęcia dydaktyczne, odróżnianie sytuacji realnych od fikcyjnych oraz zabawa z kartą pracy ze strony 4, książki 4.

Przedstawiamy dzieciom obrazki ilustrujące sytuacje realne, np. rozmawiających ludzi, lecący samolot, rodzinę siedzącą przy stole, i fikcyjne, np. rozmawiające smerfy, latającego w powietrzu człowieka, dinozaura siedzącego przy stole. Zadaniem dzieci jest rozdzielenie obrazków na prawdziwe – tzn. takie, z którymi spotykają się na co dzień, i nieprawdziwe, fikcyjne – które mogą się zdarzyć np. tylko w bajkach. Rozmawiamy z dziećmi na temat telewizji, pytając: Czy powinniśmy wierzyć we wszystko, co zobaczymy i usłyszmy w telewizji?. Na koniec dzieci określają, które ilustracje na karcie pracy mogły wydarzyć się naprawdę, oraz otaczają pętlami zwierzęta, które można zobaczyć w lesie lub w zoo. Możemy także zaproponować dzieciom, aby wymyśliły i opowiedziały krótką historyjkę, której bohaterami będą wybrane zwierzęta i postacie przedstawione na karcie pracy. Można także stworzyć jedną wspólną historię. Możemy ją rozpocząć: Dawno, dawno temu w zaczarowanym lesie…, następnie dziecko będzie próbowało opowiedzieć dalej historyjkę.

5) „H” jak helikopter –zapoznanie z obrazem graficznym litery „H” i „h” oraz ćwiczenia grafomotoryczne ze strony 65, książki 3.

Pokazujemy dzieciom obrazki, których nazwy rozpoczynają się głoską „h” np. huśtawka, hulajnoga, helikopter, hipopotam, hiena, hak, harcerz, haft, hamburger, hymn, harfa, czy imiona takie jak: Helena, Henryk oraz „rysują” litery palcem w powietrzu i na dywanie.

Następnie dzieci rysują helikopter i hulajnogę po śladzie. Określają, jaką literą rozpoczynają się nazwy obrazków. Otaczają pętlami na niebiesko wszystkie litery „h” oraz rysują obrazek, którego nazwa rozpoczyna się tą literą.

6) Poszukiwania liter „H” i „h” – ćwiczenie koncentracji uwagi, ćwiczenie manualne.

Rozdajemy dzieciom fragmenty gazet (upewniwszy się wcześniej, czy są one adekwatne

do zabawy i wieku dzieci). Zadaniem dzieci będzie odnalezienie w tekstach liter „H” i „h”. Dzieci mogą zaznaczać je kolorowymi mazakami, np. otaczać pętlami. Po wykonaniu zadania można wykorzystać gazety i skręcać je w podłużne kawałki, a następnie wykonać z nich literę „H”. Aby całość wyglądała estetycznie, dzieci mogą owinąć skręcone gazety kolorową krepiną, a następnie przykleić ułożoną literę „H” na kartce.

Można wykorzystać również zamieszczone poniżej teksty:

7) Ile jest…? – zabawa matematyczna z kartą pracy ze strony 70, książki 3.

Dzieci liczą gwiazdki na ilustracji i dorysowują tyle, aby razem było ich 14, następnie je kolorują.

Następnie sprawdzają, czy każdy ufoludek ma swoją rakietę. Na koniec obliczają sumę wszystkich

ufoludków i rakiet.

8) Kto się ukrył w karecie? – zabawa na zakończenie:

Jedzie kareta po świecie, a kto jest w tej karecie?

Koło drzwi z lewej strony Kapturek. Jaki? (Czerwony)

Dalej siedzi z brzegu Królowa… Czego? (Śniegu)

A przy oknie zaś Małgosia i… (Jaś)

Uwaga! Oj, uwaga! Tam chyba Baba… (Jaga)

O! Ktoś, kto nosi ładny ciuszek, to… (Kopciuszek)

Ciekawe, czy już wiecie, kto ukrył się w karecie?

Dziękuje za wspólną pracę 🙂

27.04.2020 – Jakie tajemnice skrywają roboty?

27.04.2020 – Jakie tajemnice skrywają roboty?

1) Ćwiczenia poranne – dzisiaj dzieci wymyślają zabawy na rozruszanie 😉

2) Robot – zgadywanka literowa.

Wręczamy dziecku karteczki, na których znajdują się litery składające się na słowo ROBOTY Zadaniem dzieci jest ułożenie hasła z liter znajdujących się na karteczkach.

3) Co to jest robot? – zabawa dydaktyczna, burza mózgów.

Zadajemy dzieciom pytania: Co to jest robot? Czy spotykamy go w sklepie, na ulicy, czy widzimy tylko w telewizji i internecie? Czy znają jakieś rodzaje robotów? Jak roboty pomagają ludziom? Co by było, gdyby nagle zabrakło robotów? Dzieci starają się udzielić jak najwięcej odpowiedzi.

KATEGORIE ROBOTÓW:

ROBOTY W FABRYKACH PRZEMYSŁOWYCH – wykorzystywane są przede wszystkim przy produkcji różnych przedmiotów; zastępują ludzi na stanowiskach pracy, które są niebezpieczne lub trudne w obsłudze; ich praca polega w szczególności na wykonywaniu powtarzających się czynności (ludzie szybko by się nimi znudzili), podnoszeniu ciężkich przedmiotów (jest to niebezpieczne dla zdrowia), styczności z trującymi substancjami i wykonywaniu bardzo precyzyjnych prac na maleńkich elementach. Dzięki nim można wyprodukować dużą ilość materiałów w bardzo krótkim czasie.

ROBOTY W ROLNICTWIE – używane są w dużych gospodarstwach, w których produkuje się ogromną ilość żywności; służą między innymi do dojenia bydła, zbiorów owoców i warzyw czy usuwania chwastów z pól.

ROBOTY W TRANSPORCIE – ułatwiają ludziom transportowanie ciężkich ładunków.

ROBOTY W SŁUŻBIE ZDROWIA – pomagają lekarzom w wykonywaniu operacji; te części robotów, które służą do operowania pacjentów, mają nieduże wymiary, dzięki czemu są mniej inwazyjne; ponadto można umieścić na nich kamery, dzięki którym lekarz widzi dużo więcej niż przy zwykłej operacji; roboty pomagają także pacjentom w ćwiczeniach, dzięki którym mogą szybciej wrócić do zdrowia.

ROBOTY W SŁUŻBIE PRAWA – pomagają policjantom i żołnierzom w wykonywaniu niebezpiecznych zadań, np. w przewożeniu bomb w miejsca, gdzie nie będą nikomu zagrażać; roboty są wykorzystywane do rozbrajania bomb; są też takie roboty, które patrolują centra handlowe i przekazują na posterunek informacje o wykryciu podejrzanych zachowań.

ROBOTY W GOSPODARSTWIE DOMOWYM – pomagają ludziom w utrzymaniu domu w należytym porządku, np. odkurzacz automatyczny (samoodkurzający), mikser, zmywarka oraz ułatwiają wykonanie wielu innych czynności domowych.

ROBOTY DO ZADAŃ SPECJALNYCH – są wysyłane w miejsca, gdzie ludzie nie mogą dotrzeć, albo do których wyprawa wiązałaby się z dużym niebezpieczeństwem, np. głęboko pod wodę lub w kosmos.

ROBOTY ZABAWKI – zdalnie sterowane zabawki, zabawki na baterie (poruszające się, wydające dźwięki).

4) Po co są roboty? – czytanie wiersza M. Ledwoń „Zjazd robotów” i rozmowa kierowana.

Przed odczytaniem wiersza zadajemy następujące pytania:

Po co ludzie wymyślają roboty? Gdzie można spotkać roboty, które pomagają człowiekowi? Następnie czytamy utwór i staramy się wspólnie z dziećmi znaleźć odpowiedź na następujące zagadnienia: Czy ludzie powinni szanować roboty? Dlaczego powinni to robić? W jaki sposób mogą okazać im wdzięczność za pomoc? Jak myślicie, jakie korzyści przyniesie dbanie o swoje roboty?

„Zjazd robotów”

(Magdalena Ledwoń)

Raz roboty z wszystkich miast

urządziły wielki zjazd.

Pierwszy powstał i z zapałem

w tej rozmowie zabrał głos:

„Ja poskarżyć się tu chciałem

na roboci ciężki los.

Czy to w polu, czy w fabryce,

wszędzie jest robotów w bród.

W miejscach tylu, że nie zliczę

znoszą swój codzienny trud.

Czy ktoś spytał się robota,

czy on sił na tyle ma?

Czy nie naszła go ochota,

by odpocząć dzień lub dwa?”.

„Jakże to tak – drugi rzecze –

jest to nasza praca wszak,

czasem trudna, ja nie przeczę,

lecz nie róbmy żadnych drak.

Przecież – dodał na ostatku –

jesteś tworem ludzkich głów.

Nie stworzono cię z przypadku,

więc posłuchaj moich słów:

Nikt nie zechce pomocnika,

co się leni cały czas.

Robot leniuch prędko znika,

bo zastąpić łatwo nas”.

I na zjeździe aż zawrzało,

który robot rację ma.

Pierwszy posiadł wiedzę całą,

czy też ma ją numer dwa?

Spory toczą się zażarte,

nie ustąpi nikt o krok. Poniedziałek, wtorek, czwartek…

przez okrągły długi rok!

Tak radzili i prawili,

ale kompromisu brak.

Każdy wrócił więc do domu.

Przywitano tam ich tak:

„Witaj, przyjacielu drogi,

domu przekroczyłeś próg.

Byłem dla ciebie zbyt srogi,

choć wdzięczności miałem dług.

Smutno było tu bez ciebie,

i roboty miałem w bród.

Wiem, że z tobą mi jak w niebie,

ciężkiej pracy słodzisz trud”.

Uświadomił człowiekowi

bez robotów długi czas,

że się z nimi więcej zrobi,

jeśli wspomagają nas.

Teraz o roboty dbają

i pucują aż po błysk,

kiedy trzeba, naprawiają,

sprawny robot – czasu zysk.

Taki efekt przyniósł zjazd

dla robotów z wszystkich miast.

5) Znajdź pary – ćwiczenie pamięci oraz zabawa z kartą pracy ze strony 5, książki 4.

Przygotowujemy kilka podwójnych obrazków, np. zabawki, rośliny, pojazdy, sprzęt domowy

(może wykorzystać również obrazki z „Wyprawki”, np. liczmany „Kwiaty” lub figury geometryczne).

Gra typu memory. Wygrywa ten, kto odkryje najwięcej par. Następnie dzieci rysują takiego samego robota jak przedstawiony na karcie pracy oraz odszukują pary takich samych robotów.

6) Nasze roboty – zajęcia techniczno-plastyczne.

Umieszczamy w widocznym dla dzieci miejscu figury geometryczne, tj. kwadrat, koło,

trójkąt oraz prostokąt. Prosimy, aby dzieci je nazwały. Z zebranych przedmiotów do wykonania robota tj. pudełka po herbacie, po butach, zakrętki od butelek, słoików, butelki plastikowe, talerzyki papierowe, rolki po papierze, kubeczki, foremki po jajkach, dzieci określają, jaką figurę geometryczną przypomina im dany przedmiot. Następnie wybierają materiały, z których będą tworzyć roboty, oraz wypróbowują różne sposoby łączenia poszczególnych elementów. Kiedy robot jest gotowy, dziecko wymyśla imię dla swojego robota.

7) Zabawy z robotami – kalambury.

Prosimy, aby dziecko wymyśliło specjalizację dla swojego robota, tzn. określiło,

w czym jest najlepszy, co najlepiej robi. Następnie dziecko za pomocą ruchu

prezentuje czynność, w której jej robot jest najlepszy.

8) Rybki i kwiatki – zabawa matematyczna i grafomotoryczna z kartami pracy ze strony 71-72, książka 3.

Dzieci sprawdzają czy każdy kwiatek ma po 5 płatków. Dorysowują brakujące płatki i liczą ile jest płatków na 3 kwiatkach. Następnie liczą rybki. Dorysowują tak aby było ich 15 i kolorują na wybrane kolory.

Na następnej stronie dzieci uzupełniają wszystkie szlaczki według początkowego wzoru.

9) „Robot w fabryce” – masażyk.

Siedzimy za dzieckiem i wykonujemy masażyk według przeczytanego tekstu. Potem może nastąpić zmiana. Rodzic czyta, a dziecko wykonuje rodzicowi masażyk.

„Robot w fabryce” (Magdalena Ledwoń)

W fabryce została włączona maszyna (łaskotanie w kark), taśma ruszyła i przesuwała się do przodu (głaskanie pleców od dołu do góry). Najpierw duży robot ustawiał pudełka na taśmie (ostukiwanie pięścią pleców), następnie taśma się przesuwała (głaskanie pleców od dołu do góry) i kolejny robot wsypywał do pudełek cukierki (stukanie palcami po plecach). Taśma znów się przesuwała (głaskanie pleców od dołu do góry) i pudełka z cukierkami trafiały do maszyny zamykającej pudełka (opukiwanie pleców boczną częścią dłoni). Maszyna naklejała na nie obrazki (opukiwanie pleców otwartą dłonią) i wysyłała do sklepu (ostatnia osoba przenosi się do przodu). W końcu została wyłączona (łaskotanie w kark). Na drugi dzień historia zaczęła się od nowa. W fabryce została włączona maszyna…

Dziękuje za wspólną zabawę 🙂 Czekam na zdjęcia Waszych robotów 😀

28.04.2020 - Zwiedzamy miasteczko robotów

28.04.2020 – Zwiedzamy miasteczko robotów

1) Ćwiczenia poranne:

https://panimonia.pl/2020/03/18/zabawy-ruchowe-i-gimnastyczne-dla-przedszkolakow/?fbclid=IwAR01dLVUnZ9ZfY5CR3DyxBJCQkJ5MxkwLjomZu_ugsW8li5xxByj5vaAk_E

LUB

„Dni tygodnia” – powtórzyć i utrwalić robiąc przysiady, podskoki czy pajacyki głośno wymieniając po kolei dni tygodnia 😉

Tańcz tak jak ja – zabawa naśladowcza przy muzyce.

Rodzic porusza się w rytm muzyki, a zadaniem dziecka jest odtworzenie jego ruchów, potem następuje zmiana. Tańczy dziecko, a rodzic powtarza.

Robię to, co… – zabawa ruchowa z elementami pantomimy.

Spacer robotów – zabawa ruchowa, naśladowcza.

Być jak robot – zabawa naśladowcza, ruchowa.

Dzieci przy akompaniamencie wybranej muzyki zaczynają poruszać się kanciastymi ruchami, naśladują poruszanie się robotów. Na przerwę w muzyce kłaniają się, zginając ciało w pół – w takiej pozycji pozostają w bezruchu, aż do ponownego usłyszenia muzyki.

2) Przywitanie robotów – zajęcia dydaktyczne.

Dzieci siedzą ze swoim robotem, a my prosimy by dziecko, głosem zbliżonym do głosu robota, tzn. sylabizując, powiedziało, jak się nazywa, a następnie jak nazywa się jego robot. Następnie robimy z ozdobionego pudełka np. po butach pociąg i prosimy by posadziły swojego robota w wagonie i oznajmiamy, że dzisiaj robot wybierze się w podróż do miasta robotów, które wspólnie zbudujemy.

3) W mieście robotów – wysłuchanie opowiadania i rozmowa na jego temat.

Czytamy dzieciom opowiadanie:

W dalekiej krainie, za siedmioma górami, za ośmioma

morzami znajdowało się miasto robotów. Miasto

pełne było przeróżnych robotów, które żyły w nim już

od bardzo dawna. Wszystkie roboty, aby mogły prawidłowo

i sprawnie poruszać się, potrzebowały smaru.

Roboty żyły w zgodzie, szanowały się i pomagały

sobie w potrzebie. Nikomu niczego nie brakowało.

Roboty potrafiły poradzić sobie z każdym problemem.

Pewnego dnia ten ład został zburzony przez stworzenia

nazywane przez roboty magnesami. Przyciągały

one wszystko, co spotkały na swojej drodze, niszcząc

przy tym miasto robotów. Roboty były zrozpaczone,

ale postanowiły, że same wszystko odbudują. Mimo

smutku i żalu zorganizowały zebranie, na którym

obmyśliły plan odbudowy krainy. Roboty zaplanowały

wszystko od początku. Odbudowały pocztę, kino,

aptekę, dworzec, sklepy i restauracje. Na obrzeżach

miasta roboty zbudowały swoje domki. Dzięki

pracowitości i wytrwałości udało się im odbudować

miasto. Zbudowały również centrum dowodzenia

miastem, dzięki któremu mogły obserwować, czy nie

zbliża się do niego zagrożenie, aby już nigdy więcej

nie dopuścić do ataku Magnesów. Roboty postanowiły

także wykonać osłonę antymagnesową, jednak

nie wiedziały, który materiał nadawałby się do tego

najlepiej. Testowały wszystko, dopóki nie odnalazły

idealnego tworzywa, które uchroni je przed magnesami.

Od tej pory roboty żyły w spokoju.

Karolina Rozpędek

Po wysłuchaniu opowiadania zadajemy dzieciom pytania: Jak poruszają się roboty?, Czego potrzebowały, aby ruszać się sprawniej? Czy historia mogła się naprawdę wydarzyć?, Czy istnieją na naszej planecie miasta robotów?, Jakie budynki znajdowały się w mieście po odbudowaniu go na nowo?

4) Przyciąganie, odpychanie – zabawa badawcza zainspirowana opowiadaniem.

Pytamy, z jakiego materiału mogły być zbudowane roboty i ich miasto, skoro przyciągał je magnes, a z jakiego materiału powinna zostać wykonana tarcza antymagnesowa. Następnie dajemy dziecku magnesy i prosi, aby sprawdziły, jak magnes reaguje na różne materiały. Dzieci mogą przykładać magnes do czego chcą i sprawdzać reakcję – czy magnes przyciąga dany przedmiot, czy odpycha, czy w ogóle nie reaguje. Po przeprowadzeniu doświadczenia dzieci opowiadają o swoich spostrzeżeniach. Mogą również wykonać „notatki naukowe” w formie rysunków lub zapisu literowego w zależności od możliwości dziecka, np. na jednej kartce dzieci rysują/zapisują, co magnes przyciągnął, na drugiej – czego nie przyciągnął. Pomagamy wysnuć wniosek: magnes przyciąga przedmioty wykonane z metalu, a zatem roboty i ich miasto były metalowe, a tarcza antymagnesowa może być zbudowana z plastiku, papieru lub drewna.

5) Ilustracja – zajęcia plastyczne, ćwiczenie motoryki małej.

Proponujemy dzieciom, aby narysowały ilustrację do wcześniej wysłuchanego opowiadania.

Nie narzucamy konkretnej sceny. Dziecko wybiera fragment, który najlepiej zapamiętało, i próbuje przedstawić go, rysując kredkami.

6) Miasteczko robotów – zajęcia techniczno-plastyczne.

Budujemy budynki znajdujące się w mieście np.: dom/blok dla robotów, kino, sklep,

park, centrum dowodzenia miastem. Kiedy obiekty będą gotowe, dzieci mogą umieścić swojego robota w dowolnym miejscu i podziwiać prace. Zbudowany przez nas pociąg będzie środkiem komunikacji w miasteczku robotów.

7) Poszukiwacze figur – zabawa ruchowa, utrwalenie graficznego obrazu figur geometrycznych.

Dzieci swobodnie ruszają się po pokoju w rytm muzyki, kiedy muzyka przestanie grać i podniesiemy jedną z figur, zadaniem dzieci jest odszukanie podobnego kształtu w przedmiotach

znajdujących się w pokoju, np. prezentujemy kwadrat – dzieci pokazują klocki, książki w tym kształcie.

8) Duży, większy, największy – zabawa matematyczna, określanie wielkości.

Rozdajemy każdemu dziecku wycięte z papieru różnej wielkości kółka. Zadaniem dzieci jest przyklejenie ich na kartkę – od najmniejszego do największego.

9) Przeciwieństwa – zajęcia matematyczne i zabawa z kartą pracy ze strony 6-7, książka 4.

Dzieci przyglądają się miasteczku robotów, które przed chwilą zbudowały.

Dzieci przeliczają, z ilu obiektów składa się miasteczko. Zadajemy dzieciom pytania: Który

budynek w mieście jest najwyższy? Który budynek w mieście jest najniższy?. Następnie prosimy, aby dzieci użyły określeń: mniejszy/większy i w ten sposób porównywały budynki, np. Najwyższym budynkiem w mieście robotów jest…, najszerszym budynkiem jest… Na koniec dzieci określają, która ręka robota jest najdłuższa/najkrótsza, który robot jest najwyższy/najniższy, który dom jest najszerszy/najwęższy, oraz rysują coraz większego robota.

10) Robot z krainy figur – zajęcia edukacyjne,techniczne i zabawa z kartą pracy ze strony 67, książka 4.

Dzieci stawiają przed sobą swoje roboty. Przyglądają się im uważnie i określają, z jakich figur geometrycznych są zbudowane. Następnie z kolorowych papierów wycinają te figury, które dostrzegają w swoim robocie, i na kartce A4 wyklejają z wyciętych figur swojego robota. Po skończonej pracy każde dziecko przelicza, z ilu figur składa się jego robot. Na koniec dzieci przeliczają, z ilu figur składają się konkretne roboty przedstawione na karcie pracy, oraz uzupełniają rysunki tak, aby roboty wyglądały tak samo. Jednego robota rysują od podstaw

samodzielnie.

11) Kręta droga – zabawa ruchowa, ćwiczenie równowagi. (Zabawa w ogrodzie) – dla chętnych*

Można stworzyć ze sznurka krętą drogę po całym ogrodzie. Im droga bardziej kręta i urozmaicona (np. pod drzewami, pod zjeżdżalnią), tym więcej zabawy. Zadaniem dzieci jest iść śladem sznurka.

Dziękuje i pozdrawiam serdecznie 🙂

29.04.2020 - W Polsce się urodziliśmy

29.04.2020 – W Polsce się urodziliśmy

1) Ćwiczenia poranne:

https://panimonia.pl/2020/03/18/zabawy-ruchowe-i-gimnastyczne-dla-przedszkolakow/?fbclid=IwAR01dLVUnZ9ZfY5CR3DyxBJCQkJ5MxkwLjomZu_ugsW8li5xxByj5vaAk_E

https://www.youtube.com/watch?v=sXqaZUp2N-w – Boogie Woogie

https://www.youtube.com/watch?v=zW1_ANe0l94 – Kaczuszki

LUB

„Dni tygodnia” – powtórzyć i utrwalić robiąc przysiady, podskoki czy pajacyki głośno wymieniając po kolei dni tygodnia 😉

Tańcz tak jak ja – zabawa naśladowcza przy muzyce.

Rodzic porusza się w rytm muzyki, a zadaniem dziecka jest odtworzenie jego ruchów, potem następuje zmiana. Tańczy dziecko, a rodzic powtarza.

„Witamy się” – zabawa na rozruszanie.

Poruszamy się w rytm muzyki. Kiedy muzyka ucichnie, rodzic mówi do dziecka: Witamy się…np. Łokciami, kolanami, policzkami, czołami, plecami, brzuchami itp.

2) „Siedmiomilowe buty” – zabawa ruchowa połączona z ćwiczeniami oddechowymi

Rozmawiamy z dziećmi o tym, co w czasie wakacji można robić nad morzem, a co w górach. Następnie zachęcamy dzieci, aby wyobraziły sobie, że mają siedmiomilowe buty, dzięki którym mogą szybko przemierzać całą Polskę. Dzieci maszerują po pokoju wielkimi krokami i obserwują rodzica. Jeśli podnosimy rękę wysoko to znaczy, że pokazujemy góry, dzieci naśladują ruchem i gestem wspinanie się po górach (podnoszą wysoko nogi, pochylają tułów) albo jazdę na nartach. Jeśli opuścimy rękę, oznacza, to morze, a dzieci naśladują pływanie, nurkowanie, budowanie zamków z piasku. Dzieci odpoczywają na słowo „przystanek” i stają wtedy na palcach, biorą głęboki wdech, przeciągają się i opuszczają ręce, wypuszczając jednocześnie powietrze z płuc. Możemy powtórzyć zabawę kilkukrotnie.

3) „Moja Polska”- zabawa słownikowa.

Zadajemy dzieciom pytanie: Co to jest Polska? Rozmowa, na temat Polski.

Tworzenie słownika pojęć związanych ze słowem Polska: OJCZYZNA, KRAJ, NARÓD, POLAK, POLKA

3) „Palcem po mapie” – próby odczytywania mapy Polski, wskazywanie większych miast, rzek, gór, morza.

Umieszczamy w widocznym miejscu mapę fizyczną Polski. Dzieci próbują odnaleźć i wskazać na mapie Morze Bałtyckie, większe miasta, rzeki i jeziora. Zwracają uwagę na kolory na mapie, a my tłumaczymy, że każdy kolor ma określone znaczenie: zielony oznacza niziny, żółty – wyżyny, brązowy – góry.

Informacje o Polsce

4) „Wars i Sawa” – wysłuchanie legendy o Warszawie i rozmowa kierowana

Zachęcamy dzieci do wysłuchania legendy o Warsie i Sawie

Można jej również wysłuchać: https://www.youtube.com/watch?v=lHmFohW0B1s

„Wars i Sawa”

Dawno temu, za niepamiętnych czasów, nie było w Polsce ani miast, ani wsi. Kraj pokrywały ogromne, nieprzebyte puszcze, pełne dzikiej zwierzyny. Tylko gdzieniegdzie znajdowały się niewielkie osady ludzkie. Właśnie wtedy w samym sercu mazowieckiego boru, nad Wisłą, żył młody rybak imieniem Wars. Był to młodzieniec dzielny i pracowity. Sam zbudował łódź, wyciosał wiosła i cierpliwie wiązał sieci. Sprzyjało mu szczęście, toteż kiedy wypływał na połów, zawsze powracał z siecią pełną dorodnych ryb. Wars cieszył się każdą chwilą spędzoną na wodzie, wpatrywał się w bystry nurt i słuchał ptasiego śpiewu. Szczególnie lubił nocne wyprawy. Na rzece panował wtedy niezmącony spokój, księżyc oświetlał Wisłę srebrnym blaskiem, a z lasu dochodziły tajemnicze odgłosy nocnego życia. Pewnego razu Wars zepchnął łódź na wodę, zarzucił sieci i cierpliwie czekał, ukryty wśród wysokich trzcin. Nagle wzburzyły się wiślane fale i z rzecznych odmętów wynurzyła się… prześliczna dziewczyna. Młody rybak zamarł z zachwytu i zdumiony patrzył na przedziwne zjawisko. Dziewczyna miała długie, jasne włosy, wielkie, szafirowe oczy i… od połowy ciała rybi ogon, pokryty srebrzystą łuską. Wars przetarł oczy i spojrzał raz jeszcze, nigdy bowiem nie spotkał kogoś takiego. To była syrena! Syrena, nieświadoma tego, że ktoś ją widzi, podpłynęła bliżej i zaczęła śpiewać. Na dźwięk jej pięknego głosu serce młodego rybaka zadrżało. Pokochał ją od pierwszego wejrzenia. Od tej pory co noc chował się w szuwarach, czekając na swoją ukochaną, a potem słuchając jej śpiewu. Aż nadszedł wieczór, gdy postanowił powiedzieć syrenie, co do niej czuje. Na szelest szuwarów zdziwiona dziewczyna przerwała pieśń i podpłynęła do wpatrzonego w nią Warsa.

– Dlaczego podglądasz mnie i podsłuchujesz, jak śpiewam?! – spytała zagniewana.

– Jestem rybakiem, syreno… – zaczął nieśmiało Wars.

– Wiem dobrze, kim jesteś, wiele razy widziałam cię na Wiśle. Ale to jeszcze nie powód, żeby…

– Tak, wiem, ale od kiedy ujrzałem cię po raz pierwszy i usłyszałem twój śpiew, nie mogę bez ciebie żyć. Kocham cię, syreno – wyszeptał Wars.

– I ty także nie jesteś mi obojętny – westchnęła. – Ale przecież tak bardzo się różnimy: ja jestem syreną, a ty człowiekiem… Przecież nie będziesz mógł mieszkać ze mną w rzece. A jeśli to ja zamieszkam z tobą, czy będziesz mógł żyć z kimś takim jak ja?

– Kocham cię, syreno, i tylko to się liczy – odparł Wars.

Syrena podpłynęła do brzegu. Wars wziął ją na ręce, mocno przytulił, po czym wyniósł z wody.

– Czy zostaniesz moją żoną? – zapytał.

– Tak – odpowiedziała.

Szczęśliwy Wars pocałował syrenę, a wtedy opadła z niej rybia łuska i w miejsce ogona pojawiły się nogi.

– Syreno, ty jesteś kobietą! – zawołał zdumiony Wars.

– Sprawdziła się stara przepowiednia, zgodnie z którą, jeśli człowiek pokocha syrenę, a ona zgodzi się zostać jego

żoną, wówczas jej rybi ogon zamieni się w nogi – powiedziała syrena. – Na imię mam Sawa – dodała.

Wkrótce w chacie nad rzeką odbyło się huczne wesele.

Wars i Sawa żyli długo i szczęśliwie, otoczeni miłością i szacunkiem ludzi.

Po latach wokół ich domu powstała duża osada rybacka, którą na ich pamiątkę nazwano Warszawą.

Dziś Warszawa jest wielkim miastem i stolicą Polski.

Po wysłuchaniu legendy dzieci odpowiadają na pytania:

– Kogo zobaczył Wars, gdy pewnej nocy wyruszył na połów?

– Jak wyglądała syrena?

– Co się stało, gdy rybak usłyszał śpiew syreny?

– O co Wars poprosił syrenę?

– W kogo zamieniła się syrena, gdy zgodziła się zostać żoną Warsa?

– Co powstało wokół domu Warsa i Sawy?

5) „Razem z Wisłą” – „zwiedzanie” Krakowa, Warszawy, Gdańska

Wskazujemy na mapie Polski trzy miasta położone nad Wisłą: Kraków, Warszawę i Gdańsk Pokazuje przygotowane wcześniej fotografie charakterystycznych obiektów znajdujących się w wybranych miastach i objaśnia, co przedstawiają.

Wirtualne zwiedzanie Krakowa: https://wirtualnyspacer.krakow.pl/html5/index.php?id=52619

Wirtualne zwiedzanie Warszawy: http://warszawa360.pl/

Wirtualne zwiedzanie Gdańska: http://holoit.com/gdansk/pl

6) „Jesteśmy Polką i Polakiem” – wysłuchanie i nauka piosenki.

https://www.youtube.com/watch?v=plug6OIrxRM – Jesteśmy Polką i Polakiem

Tekst piosenki

Ref. Jesteśmy Polką i Polakiem
Dziewczynką fajną i chłopakiem
Kochamy Polskę z całych sił,
Chcemy byś również kochał ją i ty i ty

1 Ciuchcia na dworcu czeka
Dziś wszystkie dzieci pojadą nią by poznać kraj
Ciuchcia pomknie daleko i przygód wiele
Na pewno w drodze spotka Nas

Ref: Jesteśmy Polką i Polakiem
Dziewczynką fajną i chłopakiem
Kochamy Polskę z całych sił,
Chcemy byś również kochał ją i ty i ty

2 Pierwsze jest Zakopane miejsce wspaniałe
Gdzie góry i górale są
Kraków to miasto stare w nim piękny Wawel
Obok Wawelu mieszkał smok

Ref: Jesteśmy Polką i Polakiem
Dziewczynką fajną i chłopakiem
Kochamy Polskę z całych sił,
Chcemy byś również kochał ją i ty i ty

3 Teraz to już Warszawa to ważna sprawa
Bo tu stolica Polski jest
Wisła, Pałac Kultury, Królewski Zamek
I wiele innych pięknych miejsc

Ref: Jesteśmy Polką i Polakiem
Dziewczynką fajną i chłopakiem
Kochamy Polskę z całych sił,
Chcemy byś również kochał ją i ty i ty

4 Toruń z daleka pachnie, bo słodki zapach
Pierników kusi mocno nas
Podróż skończymy w Gdańsku
Skąd szarym morzem
Można wyruszyć dalej w świat

Ref: Jesteśmy Polką i Polakiem
Dziewczynką fajną i chłopakiem
Kochamy Polskę z całych sił,
Chcemy byś również kochał ją i ty i ty
Jesteśmy Polką i Polakiem
Dziewczynką fajną i chłopakiem
Kochamy Polskę z całych sił,
Chcemy byś również kochał ją i ty i ty

7) Quiz wiedzy o Polsce – zagadki słowne.

Czytamy zagadki dotyczące Polski, a dzieci próbują podać rozwiązanie.

Ta zagadka nie jest trudna,

mały podróżniku.

Kiedy myślisz „polskie morze”,

mówisz o… (Bałtyku).

Pod Giewontem śpią rycerze,

wieją halne wiatry.

Góral owce swoje pasie,

już wiesz, że to… (Tatry).

Jezior znajdziesz tutaj tysiąc,

istny cud natury!

Zabierz łódkę, jacht lub kajak,

jadąc na… (Mazury).

Tu jest mój dom i moja ulica,

to moje miasto i moja dzielnica.

Bardzo je kocham, muszę to przyznać,

– bo to moja mała… (ojczyzna).

Największe polskie miasto,

każdego Polaka zachwyca.

Mieszka tam nasz prezydent,

Polski to jest stolica. (Warszawa)

On symbolem Polski jest,

jaki to ptak, czy już wiesz? (orzeł)

Wędruje po Polsce, z Baraniej Góry

wyszła i zmierza wprost do morza –

największa z rzek Polski – … (Wisła).

Mieszkają w Polsce lub za granicą,

mówią o sobie „Polacy”.

Marzą o kraju,

z Polską się liczą, to w końcu nasi… (rodacy).

8) „Piękny jest mój kraj” – wykonanie plakatów reklamujących ciekawe zakątki Polski.

Rozmawiamy z dziećmi o tym jakie miejsca w Polsce odwiedziliśmy razem albo które chcielibyśmy razem wspólnie odwiedzić. Zachęcamy do wypowiedzi pełnymi zdaniami. Po rozmowie wspólnie przygotowujemy plakat reklamujący wybrane przez siebie miejsce, region lub miejscowość. Dzieci mogą wykorzystywać pocztówki, zdjęcia, ilustracje z czasopism, duże arkusze białego papieru, kredki, mazaki, bądź farby.

9) Bursztynowy wierszyk – zabawa paluszkowa

Nad morzem w zmierzchy lipcowe wszystko jest bursztynowe.

Bursztynowe słonko z bardzo senną miną

układamy z rąk koło

Tonie w morskiej toni o barwie z bursztynu.

chwytamy się za nos, jakbyśmy schodzili pod wodę

Bursztynowy piasek,

paluszkami stukamy o podłogę

Bursztynowe fale,

falujemy dłońmi w powietrzu

Bursztynowy statek,

Układamy przed sobą trójkąt z rąk

I wózek dla lalek (…)

układamy ręce splecione przed sobą,

jakbyśmy chcieli utulić lalkę

Karty pracy do druku:

Karty Pracy

Dziękuję za wspólną pracę 🙂

30.04.2020 - Dzień Flagi

30.04.2020- Dzień Flagi

1) Porcja ćwiczeń porannych 😉

https://www.youtube.com/watch?v=hBFLp08y33Y – trening dla rodzica z dzieckiem

https://www.youtube.com/watch?v=FacAJxiIzh4 – ćwiczenia w parach

https://www.youtube.com/watch?v=iKeatJK181Q -Zumba Gummi Miś

oraz inne ćwiczenia na poranny rozruch 😉

2) „Polska flaga” – wiersz i rozmowa kierowana.

Recytujemy wiersz, trzymając w dłoniach wstążki/kartki: białą i czerwoną. Poruszamy nimi przed sobą, a pod koniec wiersza łączymy wstążki, zamieniając w biało-czerwoną flagę.

Polska flaga

Biała i czerwona wstęga,

obie pięknie wiją się.

Biała na górze, czerwona na dole,

każde dziecko przecież wie.

Gdy wstęgi razem nad drzwiami domów wirują,

to znak, że Polacy Dzień Flagi Polskiej świętują!

Następnie pytamy: Kto z was wie, kiedy jest święto polskiej flagi? (2 maja)

Kiedy my, Polacy, powinniśmy pamiętać o naszych symbolach narodowych?

3) „Polak mały!” – film o symbolach narodowych

https://www.youtube.com/watch?v=FJ83BRqFPBA&feature=emb_title

4) „O Lechu, Czechu i Rusie” – wysłuchanie opowiadania o trzech braciach, inspirowanego legendą I. Walaszek i rozmowa inspirowana treścią legendy.

Można jej również wysłuchać tutaj: https://www.youtube.com/watch?v=yMWBZkLlaa0

„Trzej bracia”

Wiele lat temu w pięknej krainie na wzgórzu żyło trzech braci: Lech, Rus i Czech. Pewnego razu zauważyli, że żyje im się trudniej niż zwykle…

– Jest coraz ciaśniej… – westchnął Lech.

– Brakuje już ryb w rzekach i zwierząt w puszczy coraz mniej… – powiedział Czech.

– Dzisiaj z drzewa spadło ostatnie jabłko… – zauważył Rus.

– Musimy znaleźć sobie inne miejsce do życia – oznajmili bracia.

Zabrali cały swój lud i wyruszyli w długą drogę. Szli i szli, wiele dni i wiele nocy, ale niestety nie udało im się znaleźć miejsca, w którym mogliby się osiedlić z całym ludem.

– Musimy się rozdzielić – stwierdził w końcu Lech. – Każdy z nas niech zabierze ze sobą część ludzi i znajdzie miejsce, gdzie będzie mógł żyć szczęśliwie przez wiele lat.

Tak też zrobili. Pierwszy odłączył się Rus. Pożegnał się z braćmi i poszedł szukać miejsca, gdzie przed wrogiem jego lud będą chronić góry i gdzie w lasach nie zabraknie ani jagód, ani dzikiej zwierzyny. Lech i Czech szli dalej. W końcu Czech zobaczył gęste lasy i szeroką rzekę.

– Tak! – krzyknął. – Oto miejsce, w którym ja i mój lud będziemy szczęśliwi. Zostaniemy tutaj, bracie! Żegnaj!

I tak Lech został sam ze swoim ludem. Zbliżał się już wieczór, a Lech ciągle nie umiał się zdecydować, gdzie osiąść na stałe.

Nagle jego oczom ukazał się wspaniały ptak siedzący w gnieździe na wielkim dębie. Był to orzeł, który dumnie spoglądał w dal.

– Tu zostaniemy! – postanowił Lech. – Miejsce, gdzie mieszka taki ptak, musi być wspaniałe! Naszym znakiem odtąd niech będzie biały orzeł na czerwonym tle, a wokół dębu, na którym siedzi ptak, zbudujemy miasto i nazwiemy je Gniezno.

I w taki oto sposób powstała pierwsza stolica Polski.

Po przeczytaniu, zadajemy dzieciom pytania:

O czym opowiada ta legenda?

Czego szukali trzej bracia?

W tej legendzie była mowa o naszym godle państwowym – kto z was wie, jak wygląda godło Polski?

Co jeszcze jest naszym symbolem narodowym, oprócz godła?

Jak wygląda flaga Polski?

5) „Mazurek Dąbrowskiego” – wysłuchanie hymnu państwowego

Przed włączeniem nagrania wyjaśniamy dzieciom, że hymn państwowy jest jednym z naszych symboli narodowych, podobnie jak biało-czerwona flaga oraz godło Polski – Orzeł Biały.

Mazurek Dąbrowskiego: https://www.youtube.com/watch?v=XkSjts5vf-s

Po wspólnym wysłuchaniu hymnu w postawie stojącej pytamy dzieci: Jaki charakter ma muzyka? Czy słyszeliście już kiedyś hymn Polski? Jeśli tak, to gdzie był on wykonywany?.

Następnie wyjaśniamy, w jakich okolicznościach wykonuje się hymn państwowy.

6) „Katechizm polskiego dziecka”- zapoznanie dzieci z wierszem W. Bełzy. (może niektóre dzieci już go znają 😉 )

„Katechizm polskiego dziecka”

Władysław Bełza

Kto ty jesteś? Polak mały.

Jaki znak twój? Orzeł biały.

Gdzie ty mieszkasz? Między swemi.

W jakim kraju?W polskiej ziemi.

Czym ta ziemia? Mą ojczyzną.

Czym zdobyta?Krwią i blizną.

Czy ją kochasz? Kocham szczerze.

A w co wierzysz? W Polskę wierzę.

Coś ty dla niej? Wdzięczne dziecię.

A coś winien? Oddać życie.

Wyjaśniamy dzieciom trudne pojęcia i pytamy: dlaczego należy kochać swój kraj?

Wierszyka można nauczyć się na pamięć 😉

7) Symbole narodowe – wykonanie pracy plastycznej.

Z wybranych pomysłów na pracę plastyczną można sobie wybrać dowolny. Może to być kotylion, może być flaga Polski lub godło. Wszystko zależy od tego jakimi materiałami plastycznymi dysponują Państwo w domu.

Kilka przykładów:

https://pracaplastyczna.pl/index.php/symbole-narodowe/1370-flaga-z-korkow

https://pracaplastyczna.pl/index.php/symbole-narodowe/1152-godlo-z-platkow-higienicznych

https://pracaplastyczna.pl/index.php/symbole-narodowe/1260-flaga

https://pracaplastyczna.pl/index.php/symbole-narodowe/1157-flaga-polski-z-raczek

https://pracaplastyczna.pl/index.php/symbole-narodowe/1148-kotylion-z-papieru

https://pracaplastyczna.pl/index.php/symbole-narodowe/1449-kokarda-narodowa

https://pracaplastyczna.pl/index.php/symbole-narodowe/1457-narodowy-kotylion

https://pracaplastyczna.pl/index.php/symbole-narodowe/1265-bialo-czerwony-kwiat

https://pracaplastyczna.pl/index.php/symbole-narodowe/1428-bialo-czerwone-tulipany

8) Gdzie się ukryła Polska flaga? – ćwiczenie percepcji wzrokowej.

Kiedy zapoznamy dzieci z flagą Polski, warto sprawdzić czy aby na pewno dobrze ją zapamiętały. Zobaczmy czy znajdą flagę Polski wymieszaną z biało-czerwonymi flagami innych krajów. Można wydrukować flagi różnych państw i poprosić dzieci o odnalezienie odpowiedniej.

9) Biało-czerwone – polowanie na skarby.

Nastawiamy minutnik na wybrany przez siebie czas, a dzieci mają za zadanie zgromadzić z otoczenia jak najwięcej kolorów w odcieniach bieli i czerwieni, a na końcu ułożyć z nich flagę Polski.

10) Bursztynowy wierszyk – zabawa paluszkowa

Nad morzem w zmierzchy lipcowe wszystko jest bursztynowe.

Bursztynowe słonko z bardzo senną miną

układamy z rąk koło

Tonie w morskiej toni o barwie z bursztynu.

chwytamy się za nos, jakbyśmy schodzili pod wodę

Bursztynowy piasek,

paluszkami stukamy o podłogę

Bursztynowe fale,

falujemy dłońmi w powietrzu

Bursztynowy statek,

Układamy przed sobą trójkąt z rąk

I wózek dla lalek (…)

układamy ręce splecione przed sobą,

jakbyśmy chcieli utulić lalkę

11) „Jesteśmy Polką i Polakiem” – przypomnienie i utrwalenie piosenki z dnia poprzedniego.

Karty pracy:

Dziękuje za wspólną zabawę i życzę wszystkim spokojnego weekendu 🙂

4.05.2020 – Dzień Strażaka

4.05.2020 – Dzień Strażaka

1. Zabawy ruchowe z wykorzystaniem butelek po wodzie mineralnej lub inne zabawy ruchowe z poprzednich propozycji.

Dziecko otrzymuje pustą półtoralitrową butelkę:

Stojąc w miejscu, dzieci przekładają butelkę z ręki do ręki (przed sobą, nad głową, za sobą).
maszerują w różnych kierunkach, wysoko unoszą kolana, każde swoją butelkę trzyma oburącz ponad głową. Na sygnał zatrzymują się i przekładają butelkę z jednej ręki do drugiej pod kolanem.
Dzieci w siadzie skrzyżnym turlają butelkę do przodu, a następnie do tyłu.
podskakują po sali z butelką trzymaną między kolanami.
W leżeniu na brzuchu dzieci trzymają butelkę przed sobą, trzymając za jej końce. Unoszą butelkę do góry (odrywając tułów od podłoża) i opuszczają na ziemię.
Dzieci siadają z kolanami przyciągniętymi do brody, butelki kładą przed stopami. Toczą butelki do przodu i z powrotem.(ćwiczenie wykonują bosymi stopami).

2. Ciepło – zimno – zabawa tropiąca.

Ukrywamy w pokoju przedmiot lub zabawkę. Zadaniem dziecka jest odnaleźć ukryty przedmiot dzięki podpowiedziom: ciepło – jeśli są blisko lub zimno – jeśli są daleko od tego przedmiotu.

3. Kto/co to jest? – rozwiązywanie zagadek i wprowadzenie do tematu.

Czytamy dzieciom zagadki, dzieci zgadują.

,,Nie smok żaden, nie ma pyska,

dymem zionie, iskry ciska, w lesie

pożre krzaki, drzewa,

popiół potem wiatr rozwiewa” (pożar)

,,Kto pracuje w hełmie,

pnie się po drabinie,

kiedy syczy ogień i gdy woda płynie?” (strażak)

Następnie rozmawiamy wspólnie na temat pracy strażaka, przykładowe pytania: czy każdy może zostać strażakiem? Jakie cechy charakteru musi posiadać strażak? Czy to bezpieczna praca? Czym zajmuje się strażak w swojej pracy? Kto jest patronem strażaków? Itp.

Strażak (plansze)

4. „Czego strażacy potrzebują w swojej pracy?” rozwiązywanie zagadek i omówienie ilustracji.

„Jest czerwony niczym rak, ma przed sobą prosty szlak.

Bo gdy głośny sygnał daje, stają auta i tramwaje.” (wóz strażacki)

„Po drewnianych szczeblach, do góry się wspinasz.

Nie tylko w ogrodzie przyda się…” (drabina)

„Kto na to pytanie, prędko mi odpowie:

Co podczas pożaru, ma strażak na głowie?”(hełm)

„Strażak ma to za pasem. Przypomina wyglądem siekierkę.”(toporek)

Układanie wokół postaci strażaka ilustracji przedstawiających ubrania i sprzęty, którymi się on posługuje (wóz strażacki, drabina, wąż, hełm, toporek, bosak, gaśnica, piła spalinowa, strój ochronny, aparat oddechowy). Omówienie wyglądu i sposobu wykorzystania tych sprzętów. Można też ewentualnie narysować strażaka i jego sprzęty.

5. „Niezapomniane urodziny Wojtusia” – wysłuchanie opowiadania Justyny Niedbały i rozmowa kierowana.

Niezapomnianie urodziny Wojtusia

Po przeczytaniu opowiadania podejmujemy rozmowę z dzieckiem – przykładowe pytania:

Jaki przedmiot tak bardzo zaciekawił Wojtka? Co poradziła Wojtkowi siostra? Dlaczego chłopiec nie posłuchał siostry? Co się stało, gdy Wojtek zaczął bawić się zapałkami?

6. Co by było, gdyby… – zabawa słowna.

Dzieci próbują wymyślić inne zakończenie historii – w sytuacji, gdyby np. Wojtuś posłuchał siostry.

7. Niebezpieczne urządzenia – ćwiczenie klasyfikacyjne.

Nauczyciel prezentuje różne przedmioty i urządzenia codziennego użytku, takie jak zapałki, zapalniczka, żelazko, suszarka, nożyczki, kable i wspólnie z dziećmi ustala, czy są niebezpieczne i dlaczego nie powinny trafić w ręce dzieci (a i dorośli powinni się z nimi obchodzić ostrożnie).

8. „Wąż – pomocnik” – ćwiczenia języka

„Wąż – pomocnik” – Justyna Niedbała

Strażacki wąż spał sobie spokojnie głębokim snem (język leży

płasko na dnie jamy ustnej). W pewnym momencie usłyszał

sygnał alarmowy dobiegający z remizy strażackiej (ijo, ijo, ijo).

Zaczął się wiercić (przesuwamy czubkiem języka po dolnych

zębach), zaczął się kręcić (przesuwamy czubkiem języka

po górnych zębach), rozejrzał się dookoła (czubkiem języka

oblizujemy usta). Syrena alarmowa z cichej (ijo, ijo, ijo – cicho)

stawała się coraz głośniejsza (ijo, ijo, ijo – głośno), a strażacki

wąż nie mógł się doczekać, żeby zobaczyć, co się dzieje na

zewnątrz (przesuwamy język między delikatnie zaciśniętymi

zębami). Musiał jednak czekać na dzielną strażacką dłoń

i z nudów syczał niecierpliwie (sssssssss…). W końcu strażak

wyjął węża, a on zatańczył uradowany, gasząc płomienie

(wysunięcie języka i swobodne poruszanie nim w górę, w dół

i na boki).

9. Gwałtu, rety! – zabawa paluszkowa w oparciu o fragment wiersza „Pożar” Władysława Broniewskiego

Pożar – Władysław Broniewski.

Gwałtu, rety! Dom się pali!

rytmiczne klaskanie w otwarte dłonie

Już strażacy przyjechali.

szybkie przesunięcie prawą dłonią

od ramienia po dłoń lewej ręki

Prędko wleźli po drabinie

naprzemienne układanie dłoni na dłoni w górę

i stanęli przy kominie.

wyciągnięcie obydwu rąk wysoko nad głowę

10. Propozycje prac plastycznych

Płomienie.

Dzieci otrzymują niewielki kawałek kartonowej podkładki w kształcie płomieni oraz plastelinę w kolorze czerwonym i żółtym. Rozcierają czerwoną plastelinę, starając się pokryć cały kartonik. Następnie na dole tektury układają małe kulki żółtej plasteliny i rozcierają je ku górze.

Gaszenie pożaru.

Dzieci odbijają gąbką zanurzoną w czerwonej i żółtej farbie płomyki na arkuszu papieru. Po wyschnięciu płomyków wylewamy kilka kropli rozwodnionej niebieskiej farby pod płomieniami. Zadaniem dzieci jest rozdmuchanie ich przez słomkę do napoju po płomieniach (próba ugaszenia pożaru na swojej kartce).

Wóz strażacki – dla chętnych 😉

Przygotowujemy pudełko sporych rozmiarów (w środku którego zmieści się dziecko), nacinamy boczne ścianki, aby otwierały się jak drzwi, wycinamy w drzwiach okna oraz przednią szybę. Pod przednią szybą przyklejamy mniejsze pudełko (może być otwierane). Zadaniem dzieci jest pomalowanie czerwoną farbą szkieletu wozu strażackiego. Dodatkowo dzieci mogą pomalować czarną farbą duże papierowe talerzyki (lub koła wycięte z kartonu), które z pomocą rodzica przykleją w odpowiednim miejscu wozu strażackiego. Po wyschnięciu wóz strażacki będzie towarzyszył dzieciom w trakcie zabaw swobodnych.

11. Propozycje kart pracy do wydrukowania.

12. „Strażak Sam” – wspólne oglądanie filmu – po wspólnej pracy na zakończenie 🙂

https://www.youtube.com/watch?v=x8Vd9d3cnDY

https://www.youtube.com/watch?v=4sHSVvdu28A

https://www.youtube.com/watch?v=7aIWXYWn2qQ

Dziękuje za wspólną zabawę 🙂

5.05.2020 - Kto to jest odkrywca??

5.05.2020 – Kto to jest odkrywca??

1. Zestaw ćwiczeń porannych – przyda się wstążka lub paski bibuły.

Ćwiczenia ramion: dzieci stoją na dywanie, trzymając w ręce wstążkę z bibuły. Na sygnał rodzica wyciągają rękę przed siebie i zataczają wstążką koła raz prawą, raz lewą ręką.

Ćwiczenia ożywiające: dzieci stoją i trzymają swoje wstążki. Na hasło: Leci! – biegają po pokoju, unosząc wstążki wysoko. Na hasło: Ląduje! – przykucają i opuszczają wstążki na podłogę.

Ćwiczenia z elementem skoku: dzieci układają na dywanie wstążki w różnych odległościach. Następnie przeskakują przez wstążki obunóż.

Ćwiczenia mięśni brzucha: dzieci leżą na plecach z wyprostowanymi nogami i rękami. Trzymają w rękach rozciągnięte wstążki. Na klaśnięcie najpierw podnoszą się do siadu prostego, następnie robią skłon w przód, tak aby wstążką dotknąć palców stóp.

Ćwiczenia oddechowe: dzieci siedzą w siadzie skrzyżnym, trzymając przed sobą wstążkę, na którą będzie dmuchać z różną siłą wydechu. Dzieci starają się, aby wstążki jak najmocniej się poruszały. Po zabawie ze wstążkami wykonują spokojne wdechy i wydechy.

W podróży – zabawa orientacyjno-porządkowa.

Dzieci spacerują po pokoju. Kiedy wymienimy jakiś pojazd, np. rower, dzieci naśladują sposób poruszania się na nim. Na hasło: Spacer – dzieci maszerują po dywanie. Wymieniamy pojazdy wodne, lądowe i powietrzne, np. samolot, rower, skuter wodny, motor, kajak, samochód.

Przeprawa na suchy ląd – zabawa z elementem równowagi.

Rozkładamy na dywanie obręcze, krążki i skakanki. Zadaniem dzieci jest poruszanie się po rozłożonym sprzęcie, tak aby nie stanąć na dywanie.

Owady – zabawa bieżna.

Klaszczemy energicznie, a dzieci są „pszczołami” i biegają po pokoju. Na nasze mocne tupnięcie i hasło: Bąk – przykucają i pochylają głowę do klatki piersiowej.

Rock and roll – spontaniczny taniec.

Dzieci wykonują swobodny taniec przy muzyce.

2. Idź, jak słyszysz – zabawa ruchowa, utrwalenie kierunków.

Dzieci poruszają się zgodnie z naszą instrukcją, np.: Idź dwa kroki do przodu, skręć w lewo, zrób pięć kroków, skręć w prawo, zrób trzy kroki w tył, itp.

3. Kto to jest odkrywca? – burza mózgów.

Dzieci wypowiadają się, kogo uważają za odkrywcę, czym on się może zajmować, kto może być odkrywcą. Następnie prosimy, aby dzieci zastanowiły się, czy one też już kiedyś coś odkryły. Umieszczamy w widocznym miejscu portrety słynnych odkrywców, np. Krzysztofa Kolumba – słynnego podróżnika, odkrywcę Ameryki, Vasco Da Gamę – odkrył drogę morską do Indii, Ferdynanda Magellana, który pierwszy opłynął kulę ziemską oraz Mikołaja Kopernika – słynnego astronoma, który odkrył, że to Ziemia krąży wokół Słońca.

: K.Kolumb

: V. Da Gama

: Magellan

: M. Kopernik

Dzieci wskazują Amerykę, Indie i oceany na globusie oraz prezentują, jak Ziemia obraca się wokół własnej osi i Słońca (Słońcem może być duża piłka trzymana przez dziecko).

Film o wielkich podróżnikach: https://www.youtube.com/watch?v=iE_pQ1VL714

Historia Mikołaja Kopernika: https://www.youtube.com/watch?v=x0hX2J4QNd4

4. Jakie kąciki zainteresowań mają dzieci w innych przedszkolach? – zabawa edukacyjna z kartą pracy ze strony 8-9, książka 4.

Dzieci nazywają przedstawione na ilustracji kąciki oraz opowiadają o zaistniałych sytuacjach. Porównują kąciki przedstawione na ilustracjach z kącikami w ich sali przedszkolnej. Następnie uzupełniają ilustrację naklejkami, odnajdują przedmioty pokazane obok głównej ilustracji i je kolorują.

5. Czy zobaczę tu swoje odbicie? – zabawy badawcze.

Potrzebne będą: lusterko, kawałek folii aluminiowej, drewniana deska, metalowa łyżka, plastikowa butelka, okulary przeciwsłoneczne, blaszana taca, chusteczka higieniczna, miska z wodą.

Dzieci otrzymują zestaw przedmiotów: lusterko, kawałek folii aluminiowej, drewnianą deskę, metalową łyżkę, plastikową butelkę, okulary przeciwsłoneczne, blaszaną tacę, chusteczkę higieniczną, miskę z wodą. Zadaniem dzieci jest sprawdzenie, w których przedmiotach można zobaczyć swoje odbicie. Po zabawie badawczej dzieci wymieniają się z rodzicem swoimi spostrzeżeniami i dokonują podziału przedmiotów na te, w których się widziały, i na te, w których nie widać odbicia.

6. Moja droga do przedszkola – rysowanie trasy.

Rozdajemy dzieciom kartki, na których zaznaczamy dom i przedszkole – jeden budynek

w górnym prawym rogu, drugi w dolnym lewym rogu. Zadaniem dziecka jest poprowadzić drogę,

jaką musi pokonać, i dorysować obiekty, które mija po drodze. Dzieci opowiadają, co mijają po drodze do przedszkola.

7. Układaj tak jak ja – odtwarzanie szeregów i rytmów.

Rodzic z kolorowych klocków układa jakiś szereg albo rytm, a dziecko go odtwarza. Dzieci porównują oba szeregi/rytmy i przeliczają klocki.

8. Co powstanie z plamy? – zabawy plastyczne.

Tłumaczymy, że dzieci będą bawić się plamą, z której powstaną tajemnicze prace. W tym celu nanosimy łyżeczką na kartkę farby w różnych odległościach (wystarczą trzy kolory). Powstałe plamy dzieci rozdmuchują za pomocą słomek. Farby łączą się ze sobą. Po skończeniu prace odkładają w bezpieczne miejsce do wyschnięcia. Po wyschnięciu oglądamy pracę i próbujemy odgadnąć co przedstawiają.

9. Poznajemy podróżników – oglądanie filmu edukacyjnego „Byli sobie podróżnicy” na podsumowanie 😉

Po obejrzeniu materiału filmowego dzieci opowiadają o swoich spostrzeżeniach.

„Byli sobie podróżnicy” – https://www.youtube.com/watch?v=NpYlf8AeAgU

Dziękuje za uwagę 🙂

6.05.2020 - Wynalazki, które zmieniły świat.

6.05.2020 – Wynalazki, które zmieniły świat.

1. Ćwiczenia poranne na lepsze myślenie 😉

https://panimonia.pl/2020/03/18/zabawy-ruchowe-i-gimnastyczne-dla-przedszkolakow/?fbclid=IwAR01dLVUnZ9ZfY5CR3DyxBJCQkJ5MxkwLjomZu_ugsW8li5xxByj5vaAk_E

https://www.youtube.com/watch?v=hBFLp08y33Y – trening dla rodzica z dzieckiem

https://www.youtube.com/watch?v=FacAJxiIzh4 – ćwiczenia w parach

https://www.youtube.com/watch?v=iKeatJK181Q -Zumba Gummi Miś

2. Co tak pachnie? – zabawa badawcza, rozpoznawanie różnych przedmiotów za pomocą zmysłu węchu.

Potrzebne będą: apaszka, pudełka oraz artykuły o charakterystycznych zapachach: cytryna, ocet, cukier waniliowy, cynamon, kawa, proszek, mydło, perfumy, pomarańcza, pasta do zębów.

Dzieci siedzą przed stolikiem, na którym przygotowaliśmy naczynia z różnymi przedmiotami. Dziecko ma zakryte oczy i po zapachu rozpoznaje i nazywa wąchany artykuł. Zgromadzone przedmioty można podzielić na nadające się do spożycia (spożywcze) oraz nienadające się do spożycia (chemiczne).

3. Urządzenia elektryczne – rozwiązywanie zagadek i rozmowa kierowana, wprowadzenie do tematu zajęć.

Czytamy po kolei zagadki, a dzieci próbują odgadnąć o jaki przedmiot chodzi. Następnie czytamy ciekawostki o danym przedmiocie.

Świeci w domu niczym blask słońca,

prawie tak samo jest gorąca!

Książkę przy niej przeczytamy

i mieszkanie posprzątamy. (żarówka)

* Ciekawostka: Zasługi wynalezienia żarówki przypisano Thomasowi Edisonowi, jednak

bardzo duży wkład w rozwój oświetlenia mieli Joseph Wilson Swan i James Bowman Lindsay,

którego wynalazek był pierwowzorem dzisiejszych żarówek.

Gdy usłyszeć chcesz kuzynkę,

babcię, ciocię lub Justynkę,

powiedz mamie, powiedz tacie,

a usłyszysz w aparacie. (telefon)

* Ciekawostka: Aleksander Graham Bell zbudował prototyp telefonu i wykonał pierwsze

na świecie połączenie telefoniczne.

To jest takie dużo pudło,

z którym nigdy nie jest nudno.

Włączasz jeden guzik mały

i wiesz, co się dzieje na świecie całym. (telewizor)

* Ciekawostka: Wynalazcą telewizora był John Logie Baird. Stworzył pierwowzór tego

urządzenia. Współczesne telewizory zawdzięczają wygląd i doskonały obraz kolejnym

odkrywcom, którzy udoskonalali to urządzenie przez lata.

* Źródło: „1001 wynalazków które zmieniły świat”, red. Jack Challoner, wyd. Elipsa, 2011.

Prezentujemy dzieciom urządzenia elektryczne (można wykorzystać załączone obrazki) takie jak żelazko, lampka nocna, telefon stacjonarny, czajnik, mikser, młynek do kawy. Obok stolika znajduje się odkurzacz. Dzieci oglądają zaprezentowane urządzenia, nazywają je i wypowiadają się na ich temat. Ukierunkowujemy rozmowę na wyszukiwanie elementów wspólnych dla wszystkich przedmiotów. Zachęcamy dzieci do samodzielnego wyciągania wniosków.

4. Wysłuchanie wiersza „Pstryk” Juliana Tuwima.

„Pstryk” – Julian Tuwim

Sterczy w ścianie taki pstryczek,

Mały pstryczek-elektryczek,

Jak tym pstryczkiem zrobić pstryk,

To się widno robi w mig.

Bardzo łatwo:

Pstryk – i światło!

Pstryknąć potem jeszcze raz,

Zaraz mrok otoczy nas.

A jak pstryknąć trzeci raz –

Znowu dawny świeci blask.

Taką siłę ma tajemną

Ten ukryty w ścianie smyk!

Ciemno – widno –

Widno – ciemno.

Któż to jest ten mały pstryk?

Może świetlik? Może ognik?

Jak tam dostał się i skąd?

To nie ognik. To przewodnik.

Taki drut, a w drucie PRĄD.

Robisz pstryk i włączasz PRĄD!

Elektryczny bystry PRRRRĄD!

I skąd światło?

Właśnie stąd!

5. Czy prąd jest ważny i co by było gdyby…? – rozmowa inspirowana treścią wiersza.

Zadajemy pytania: Czym jest „pstryk” z wiersza? Czy prąd jest ważny? Dlaczego?

Dzieci starają się podać jak najwięcej propozycji odpowiedzi na pytanie: Co by było, gdyby nie było prądu? Przypominamy o właściwym obchodzeniu się z urządzeniami elektrycznymi.

6. Kto to jest wynalazca? – rozmowa kierowana przez nauczyciela.

Pytamy się dzieci, kto to jest wynalazca? Dzieci próbują znaleźć jak najwięcej właściwych odpowiedzi. Następnie prezentujemy portrety Tomasza Edisona, Alexandra Grahama Bella, czy Johna Logie Baird’a i przekazujemy kilka ciekawostek na ich temat.

https://zyciorysy.info/thomas-edison/

https://www.wynalazki.andrej.edu.pl/index.php/wynalazcy/42-b/732-bell

https://nt.interia.pl/audio-wideo/news-narodziny-telewizji-i-john-logie-baird,nId,1537511

7. Co się wydarzyło? – układanie historyjki obrazkowej z zabawa z kartą pracy ze strony 10, książka 4.

Dzieci odszukują na obrazkach na karcie pracy obiekty z ramki i je nazywają, następnie opowiadają treść historyjki. Historyjka może być opowiadana kilka razy w różnych wersjach.

8. Stare i nowe – zabawa dydaktyczna.

Pokazujemy dzieciom obrazki przedstawiające żelazko z duszą, lampę naftową, świeczkę, miotłę, starą pralkę, ręczny młynek do mielenia kawy, stary ekspres do kawy, maszynę do pisania, gramofon, maszynę do szycia na korbkę. Obok w formie obrazkowej prezentujemy również nowoczesne urządzenia elektryczne: żelazko, lampę sufitową, lampkę nocną, odkurzacz, pralkę automatyczną, elektryczny młynek do mielenia kawy, nowoczesny ekspres do kawy, komputer (laptop), odtwarzacz płyt CD, maszynę do szycia. Zadaniem dzieci jest dobrać przedmioty w pary i określić, który jest starszy.

Przedmioty dawniej i dziś

9. Poprowadź chłopca do skarbu – ćwiczenie spostrzegawczości, wyznaczanie trasy i zabawa z kartą pracy ze strony 11, książka 4.

Dzieci wskazują palcem dolny prawy róg oraz lewy górny róg planszy na karcie pracy. Kiedy nie mają z tym problemu, nauczyciel prosi o przyklejenie naklejek we właściwych miejscach. Następnie dzieci wyznaczają trasę wyprawy chłopca. Rysują też swoją trasę.

10. „Wynalazca” – zabawa paluszkowa.

Wynalazca – Magdalena Nowak

Stuku, puku, stuku, puku –

pukanie palcem wskazującym we wnętrze drugiej dłoni

co tak stuka, co tak stuka?

przykładanie dłoni najpierw do jednego, potem do drugiego ucha

To już pomysł całkiem nowy

kręcenie „młynka” dłońmi

do drzwi wyobraźni puka.

pukanie palcem wskazującym we wnętrze drugiej dłoni

Siedzi w ciszy wynalazca

stykanie z kciukiem kolejnych palców prawej dłoni

i nad projektem pracuje.

stykanie z kciukiem kolejnych palców lewej dłoni

Za chwil parę z tej koncepcji

zetknięcie dwóch zaciśniętych dłoni

wynalazek się wykluje.

wyprostowanie palców

11. Poznajemy wynalazców – oglądanie filmu edukacyjnego „Byli sobie wynalazcy” – na zakończenie 🙂

Po obejrzeniu materiału filmowego dzieci opowiadają o swoich spostrzeżeniach.

Byli sobie wynalazcy – https://www.youtube.com/watch?v=y7rLghz6bzY&list=PLbRJ6VxmTVY3PkKpESXv7mDHAfKSqN9yK&index=3&t=0s

Dziękuje za wspólną zabawę 🙂

7.05.2020 - Przeprowadzamy doświadczenia

7.05.2020 – Przeprowadzamy doświadczenia

1. Ruch to podstawa dlatego najpierw trochę ćwiczeń: