Galeria prac dzieci realizujących zajęcia w domu podczas kwarantanny.

Zadania do realizacji przez grupę Misie

Zaczynamy 🙂

25.03.2020 – Wyruszamy w podróż.

Zadania do wykonania w domu.

Miłej zabawy 🙂

1) Przykłady zestawu ćwiczeń porannych

(można je również wykonać na podwórku jeśli przestrzegamy zasad bezpieczeństwa)

Podróżujemy – zabawa naśladowcza.

Dzieci wybierają się w podróż do najdalszych zakątków Ziemi różnymi pojazdami.

Naśladują ich ruchy i dźwięki, które wydają, wypełniając polecenia, np.:

– Wsiadamy do samolotu – rozkładają szeroko ramiona i naśladują ruch samolotu z delikatnym warczeniem silnika.

– Jedziemy rowerem – kładą się na plecach na dywanie i naśladują nogami pedałowanie, raz szybciej, raz wolniej.

– Płyniemy motorówką, kajakiem;

– Jedziemy samochodem, autokarem, pociągiem itp.

Samoloty – zabawa kształtująca postawę.

Dzieci udają samoloty:

– leżąc na brzuchu, unoszą nad podłogą wyprostowane i wyciągnięte w bok ręce – skrzydła samolotu;

– w pozycji jak wyżej przenoszą ręce w przód i kręcą dłonią wokół przed głową (włączanie motoru);

– leżąc na brzuchu, unoszą nogi nisko nad podłogą (ogon samolotu);

– wstają i, trzymając wyprostowane, wyciągnięte na boki ręce, biegają na palcach po pokoju (lot samolotu);

– kładą się na brzuchu, trzymając wyprostowane, wyciągnięte w bok ręce nad podłogą (lądowanie samolotu);

– opuszczają ręce na podłogę i wkładają je pod brodę (samolot odpoczywa).

2) Podróżnik, kto to taki? – burza mózgów.

Dzieci próbują wytłumaczyć:

kim jest podróżnik?,

dlaczego podróżuje,

czy podróże są łatwe i bezpieczne?

jakimi cechami charakteru musi się wyróżniać podróżnik?,

jakim środkiem lokomocji może podróżować?

3) Pakujemy plecak podróżnika – zabawa dydaktyczna.

Zadaniem dzieci jest wymyślenie przedmiotów,

które mogą przydać się w podróży, i uzasadnienie

swojego wyboru (np. zapałki – do rozpalenia ogniska;

mapa – do wyznaczania kierunku podróży, latarka –

żeby sobie świecić na drogę kiedy zrobi się ciemno).

Rodzic może zwrócić uwagę, że podróżnik często używa aparatu

fotograficznego, by utrwalić odwiedzane miejsca

na zdjęciach.

4) Plecaki – praca z wykorzystaniem karty pracy ze strony 32 podręcznika nr 3.

Dzieci kolorują plecaki podróżników według

instrukcji, otaczają odpowiednimi kolorami przedmioty

niezbędne w podróży do ciepłych i zimnych

krajów. Zadanie dodatkowe to odpowiedź na pytanie,

które przedmioty mogą przydać się jednemu

i drugiemu podróżnikowi i dlaczego.

5) Sławni podróżnicy – rozmowa z dziećmi.

Rozmowa na temat słynnych podróżników.

Czy dzieci znają jakieś słynne postacie?

Rodzic przedstawia krótko sylwetki

tych osób oraz pokazuje na mapie miejsca odkryte

przez podróżników, np.:

Krzysztof Kolumb bardzo dawno temu wyruszył

w podróż morską i odkrył Amerykę.

Vasco da Gama, podróżując w ten sam sposób,

dotarł do Indii.

Ferdynand Magellan był pierwszym człowiekiem,

który opłynął dookoła kulę ziemską.

Aleksander Doba – polski podróżnik, który samotnie

przepłynął kajakiem Ocean Atlantycki.

Martyna Wojciechowska – dziennikarka i podróżniczka,

zdobywała najwyższe szczyty górskie,

podróżuje do najdalszych zakątków Ziemi, pisze

o tym książki, m.in. napisała książkę dla dzieci

Dzieciaki świata”, która przedstawia życie dzieci

w różnych dalekich krajach.

Wojciech Cejrowski – dziennikarz, fotograf i podróżnik,

podróżuje w egzotyczne miejsca na Ziemi, pisze

książki o swoich podróżach.

Można również zapoznać dzieci z osobą Neli –

małej reporterki, która podróżuje po wielu kontynentach

odkąd skończyła 5 lat.

Link do filmów:

https://abc.tvp.pl/18561412/nela-mala-reporterka

6) Rodzinna wycieczka – opowieść inscenizowana ruchem.

Rodzic jest kierowcą, dzieci przyjmują role pasażerów.

Wszyscy siedzą na dywanie w siadzie skrzyżnym.

Dzieci trzymają ręce z tyłu i wyłącznie tułowiem

wykonują polecenia rodzica, który mówi:

Ruszamy na wycieczkę. (wychylają tułów do tyłu i powrót)

Jedziemy prosto. (prostują tułów)

Skręcamy. (odchylają tułów w bok – można dopowiedzieć: w prawo, w lewo)

Jedziemy prosto. (prostują tułów)

Hamujemy, zwalniamy. (wychylają tułów lekko do przodu)

Dwa zakręty. (odchylają tułów w prawo i w lewo)

Jedziemy prosto. (prostują tułów)

Dojechaliśmy, hamowanie. (mocno pochylają tułów do przodu)

7) Praca plastyczno-techniczna

Przygotowanie pomocy do zabawy w podróżników

(przydadzą się również w kolejnych dniach)

Rekwizyty podróżnika: czapka i lornetka

Dzieci wykonują prostą czapkę z gazety i lornetkę (dzieci

sklejają ze sobą dwie rolki po papierze toaletowym,

oklejają papierem kolorowym, rodzic pomaga

przymocować sznurek do zawieszenia lornetki

na szyi).

Paszport –Dzieci składają na pół dwie kartki formatu A5. Następnie

wykonują okładkę z czerwonego kartonu,

przyklejają napis PASZPORT (można również napisać mazakiem).

Rodzic pomaga połączyć kartki z okładką zszywaczem.

Dzieci rysują na pierwszej stronie swój portret to będzie zdjęcie

paszportowe.

9) Popołudniowe przeglądanie książek o tematyce podróżniczej oraz

rozmowy na temat naszych przyszłych podróży.

Dziękuje za uwagę 🙂

26.03.2020 – Podróżujemy do ciepłych krajów

W dniu dzisiejszym przydadzą nam się pomoce przygotowane wczoraj – czapka, lornetka i paszport 😉

Udanej podróży 😀

1) Przykłady ćwiczeń ruchowych:

Rajd”

Rodzic wymienia miejsca, które mijają uczestnicy rajdu po planecie.

Dzieci reagują właściwym ruchem na polecenia:

Przepływają morze – szerokie ruchy ramion – kraul

Biegną przez równiny – bieg w miejscu

Wspinają się na góry – naprzemienne unoszenie ramion i nóg

Maszerują po pustyni – marsz w miejscu.

Biegamy” – przyda się skoczna piosenka 😉

Dzieci biegają do muzyki. W przerwie wykonują polecenia:

– stańcie na jednej nodze

– zróbcie przysiad

– połóżcie się na podłodze i zróbcie „rowerek”

– połóżcie się na brzuchu i pokołyszcie się na boki

– usiądźcie na dywanie z wyprostowanymi nogami i spróbujcie złapać się za stopy.

,,Celowanie do kosza”

Na środku pokoju stoi kosz lub duże wiadro

(zależy kto co ma w domu)

Dziecko otrzymuje piłeczkę i wrzuca do celu.

Za każde trafienie nagradzane są brawami

(liczymy głośno swoje trafione rzuty).

2) Co to znaczy „ciepłe kraje”? – rozmowa

Dzieci próbują wyjaśnić pojęcie. Próbują wymieniać ich nazwy.

Ciepłe kraje to… oraz podają wyrazy kojarzące im się z tymi krajami,

np. słońce, plaża, morze, kąpiel, piasek, muszelki.

Rodzice oznajmiają dzieciom, że dziś wybierają się w

podróż po różnych kontynentach. Jeśli mamy w domu globus,

pokazujemy dzieciom kontynenty. Zachęcamy do powtarzania

nazw: Europa, Afryka, Ameryka Południowa,

Ameryka Północna, Australia, Antarktyda.

Przykładowe pytania pomocnicze:

Na jakim kontynencie znajduje się Polska?

Możemy zaprezentować dzieciom mapę polityczną Europy

(w przypadku braku mapy pomocy będzie internet)

Link do mapy:

https://pl.wikipedia.org/wiki/Mapa_polityczna

Możemy zapytać: Czy Polska jest ciepłym krajem?

Czy w Europie są jakieś ciepłe kraje?

Odszukujemy na mapie przykłady ciepłych krajów w Europie:

Popatrzcie na mapę i spróbujcie odgadnąć, jaki

to kraj: jest duży, w jego pobliżu znajdują się wyspy,

graniczy z dwoma państwami, otacza go bardzo

duża ilość wody. Jego stolica to Madryt, dzieci

mówią tam po hiszpańsku. Posłuchajcie, jak brzmi

jego nazwa (rodzic wymawia sylabami słowo

Hi-szpa-nia”). Dzieci odgadują nazwę państwa.

Odnajdują na mapie Polskę oraz Hiszpanię oraz sprawdzają,

jaką drogę trzeba będzie przebyć (dodatkowo można

pokazać i wymienić, które Państwa nad którymi będziemy

„przelatywać samolotem”.

3) Wyruszamy w podróż do Hiszpanii

Dzieci biegają po dywanie z rozłożonymi rękami i naśladują lot samolotem.

Po „wylądowaniu” rodzic wita dzieci: Buenos dias.

Można wspólnie pooglądać ilustracje przedstawiające

hiszpańskie plaże i najsłynniejsze wybrzeże – Costa Brava.

Link do zdjęć:

https://www.radiozet.pl/Podroze/Costa-Brava-wybrzeze-slonca-i-artystow.-8-najpiekniejszych-miejsc

Możemy też opowiedzieć dzieciom, że z Hiszpanii

pochodzą np. pomarańcze, winogrona, mandarynki,

oliwki i migdały.

Hiszpanie kochają taniec,

a ich ulubionym tańcem jest flamenco.

Link do tańca:

https://www.youtube.com/watch?v=cm9IYSDxagc

Następnie tłumaczymy, że wybieramy się do kraju,

który na mapie swoim kształtem przypomina but.

Jest tam bardzo ciepło, rośnie piękna roślinność,

np. wielkie pola lawendy i pachnących ziół.

Mnóstwo turystów odwiedza ten kraj, gdyż znajduje się

tam dużo ciekawych zabytków, np. Koloseum czy

Krzywa Wieża w Pizie. W tym kraju znajduje się

też Watykan – małe państwo, w którym mieszka papież.

Czy wiesz, jak nazywa się państwo, o którym opowiadam?

Dzieci próbują odnaleźć na mapie charakterystyczny

kształt i wspólnie z rodzicem odczytują nazwę państwa.

Ten kraj to Włochy, które słyną ze smacznej i zdrowej

kuchni; mieszkańcy jedzą dużo makaronów

i warzyw, ich przysmakiem jest również pizza. Tutaj

urodził się autor znanej bajki dla dzieci o drewnianym

chłopcu, któremu urósł długi nos. (Pinokio)

Chcę Was dzisiaj zabrać na wycieczkę do Włoch,

gdyż w tym kraju znajduje się coś niesamowitego,

co często straszy mieszkańców, ale jednocześnie jest

bardzo ciekawym zjawiskiem. Myślę, że najszybciej

będzie można przemieścić się do Włoch samolotem.

Link do mapy politycznej Europy:

https://pl.wikipedia.org/wiki/Mapa_polityczna

4) Samoloty – zabawa ruchowa z dnia wczorajszego.

Po zabawie rodzic obwieszcza dotarcie do celu

wita dzieci „na lotnisku” pozdrowieniem w języku

włoskim: Buongiorno (czytaj: bondziorno).

Opowiada o tym, że we Włoszech znajdują się cztery czynne wulkany,

a najbardziej znane to Etna i Wezuwiusz.

5) Wulkany – oglądanie prezentacji multimedialnej.

Rozmowa z dziećmi: Co to są wulkany?

Dlaczego są niebezpieczne?

(wypływająca z wulkanu lawa niszczy wszystko,

co staje na jej drodze – zwierzęta, ludzi, całe miasta).

Wyjaśnia pojęcia: „lawa”, „magma”, „erupcja”.

Jeśli nie ma możliwości obejrzenia obrazu multimedialnego,

można wykorzystać ilustracje.

https://sites.google.com/site/pracagrupy/home – prezentacja multimedialna o wulkanach

https://www.youtube.com/watch?v=Z54LfTXWfPo – link do filmiku z wybuchem wulkanu.

6) Czy to wulkan?? – praca z kartą pracy ze strony 27 podręcznika nr 3.

Dzieci rysują po śladzie wulkan, a następnie go kolorują.

Mogą również odpowiedzieć na zadane niżej pytania.

7) „Z Europy do Afryki” –

Rodzic proponuje poznanie ciepłych krajów poza Europą.

(do tego przyda się globus ewentualnie internet)

Rodzic opowiada o kraju:

Kraj, do którego was zapraszam, leży w Afryce, nad

Oceanem Indyjskim (dzieci szukają na globusie

Europy i Afryki). Dzieci mówią tam w języku

suahili. Posłuchajcie, jak brzmi jego nazwa: Ke-nia.

Stolicą Kenii jest Nairobi. Kraj ten leży daleko, więc

udamy się tam samolotem, tyle że podróż będzie

trwała dłużej niż do Hiszpanii.

Dzieci poruszają się, naśladując samoloty. Następnie rodzic

przybija dzieciom pieczątkę do paszportu, a one

wklejają lub piszą napis „Kenia”. Witamy się z dziećmi w języku

suahili: Jambo! (czytaj: dżambo). Pokazujemy

ilustracje przedstawiające sawannę ze zwierzętami

(słonie, żyrafy), plażę z palmami, mieszkańców

w tradycyjnych strojach z charakterystycznymi

koralikami i opowiada: W tym kraju żyje dużo

egzotycznych zwierząt, które u nas możemy zobaczyć

wyłącznie w zoo. Mieszka tu również mnóstwo

niebezpiecznych zwierząt: krokodyle, tygrysy, węże.

W linku znajdą Państwo zdjęcia z Afryki:

https://duckduckgo.com/?q=afryka+zdj%C4%99cia&atb=v159-7__&iar=images&iax=images&ia=images

Mieszkańcy noszą dużo koralików na szyi, rękach,

nogach, często wpinają je we włosy. W Kenii

najpopularniejszym instrumentem muzycznym są

bębny.

Link – taniec Masajów:

https://www.youtube.com/watch?v=Av-3F_c_-M4

Następnie dzieci otrzymują różne pudełka, które mogą

służyć za bębenki. Przy dźwiękach samodzielnie

wygrywanej muzyki dzieci tańczą taniec Masajów

(improwizacja).

8) Egzotyczny obrazek zabawa z kartą pracy strona 33 z podręcznika 3.

Dzieci wyszukują na obrazkach różnice i zaznaczają je krzyżykiem. Przeliczają elementy na ilustracji.

9) „Z Afryki do Azji”

Rodzic opisuje kolejny kraj:

Opuszczamy już Afrykę i udajemy się

do Azji. Tu znajduje się bardzo kolorowe państwo.

Dzieci mieszkające w tym kraju mówią

w języku hindi, chodzą ubrane w kolorowe chusty

i tkaniny. Po ulicach tego kraju chodzą święte

krowy i trzeba uważać, by ich nie przejechać.

Ludzie często poruszają się na słoniach. Ten

kraj to In-die. Stolica Indii to Delhi (wspólnie

wyszukujemy na globusie Afrykę i Azję, a w Azji –

Indie). Rodzic przybija dzieciom pieczątkę

do paszportu, a one wklejają lub piszą napis „Indie”, i wita

dzieci w języku hindi: Namaste, z tradycyjnym

hinduskim pokłonem ze złożonymi obiema

rękami.

Oglądajmy wspólnie ilustracje obrazujące ciekawe

miejsca, ubranego w tkaniny słonia, ludzi w charakterystycznych

strojach.

Link do ilustracji:

https://www.bing.com/images/search?q=Indie+zdj%c4%99cia&FORM=HDRSC2

Rodzic może wspomnieć, że kuchnia indyjska słynie z dużej ilości przypraw:

Ciekawe, czy je rozpoznacie po smaku lub zapachu?.

Pokazuje przyprawy (jeśli je mamy w domu), na spodkach są:

cynamon, imbir, gałka muszkatołowa, kurkuma,

kardamon. Dzieci za pomocą zmysłów smaku

i węchu próbują rozpoznać przyprawy, odnosząc

się do swoich doświadczeń.

Na koniec dzieci „wsiadają do samolotu” i ruszają w podróż powrotną.

10) Królestwo zwierząt – ćwiczenia grafomotoryczne i graficzne

Do pracy będą potrzebne duże karty grafomotoryczne:

Zwierzęta żyjące w Polsce” i „Zwierzęta egzotyczne”

Dzieci nazywają i rysują po śladach zwierzęta żyjące

w Polsce oraz zwierzęta egzotyczne, a następnie je

kolorują.

  1. Na sam koniec można wspólnie przygotować posiłek np. włoskie spaghetti albo pizzę 😉 Smacznego 🙂

Mam nadzieję, że podobała się Wam podróż po ciepłych krajach?

Który kraj najbardziej Wam się podobał?

Czekam na wrażenia 🙂

Możecie narysować dla mnie obrazek, chętnie obejrzę!! 😀

Proszę tylko rodziców o podpisywanie prac.

Dziękuje za uwagę 🙂

27.03.2020 – Dookoła świata

Kolejny dzień w podróży 😉

1) Na rozgrzewkę wykonajcie trochę ćwiczeń ruchowych mogą być te z porzednich dni. Poniżej zamieszczam kolejne:

Tańcz tak jak ja – zabawa naśladowcza przy muzyce.

Rodzic porusza się w rytm muzyki, a zadaniem dziecka jest odtworzenie jego ruchów, potem następuje zmiana. Tańczy dziecko, a rodzic powtarza.

Powitanie ciała – Dzieci tańczą w rytm muzyki. Do ruchu włącza się

całe ciało. Kolejno tańczą: ręce, głowa, ramiona, tułów. Gdy muzyka ucichnie, np. czoło „wita się” z kolanem, nos „wita się” z dłonią, ucho „wita się” z kolanem, łokieć „wita się” z drugim łokciem itp.

2) Chodzi mucha po globusie – kreatywna zabawa z książką i globusem.

Na początek rodzic zadaje dzieciom zagadkę:

Co to za kula, na niej mapa świata.

Przykładasz palec i już kula lata.

Gdzie jaki kraj się na mapie znajduje?

To urządzenie nas poinformuje. (Globus)

Następnie czyta pierwszy fragment książki, w którym

mucha odwiedza zimne rejony globusa:

Chodzi Mucha po globusie

Po Globusie chodzi Mucha.

I na łapki Mucha chucha.

Jak tu zimno! Jak tu ślisko!

A mrozisko! A wichrzysko!

Wszędzie lód i śnieżny puch!

To jest miejsce nie dla much!

A Globus na to:

Bo Mucha sunie

po samym Północnym Biegunie!

Zimno tutaj i bezludnie,

radzę zmykać na Południe!

Pokazujemy dzieciom Biegun Północny

i Ocean Atlantycki. Informuje o Grenlandii – wyspie,

która jest w większości pokryta lodem przez cały

rok, a jej mieszkańcy żywią się głównie rybami. Wita

się z dziećmi „po eskimosku” przez pocieranie się nosami.

Proponujemy zabawę w rybaków.

Wysypujemy makaron na niebieski materiał, bibułę lub kartkę (morze),

a dzieci za pomocą słomek do napojów „łowią ryby”, czyli nabierają makaron na słomki.

Następnie przeliczają złowione „ryby” i segregują złowione okazy w zbiory, np. według wielkości,

koloru, wyglądu. Zabawę można przeprowadzić na czas i później przeliczyć złowione „rybki”. Dzieci naśladują wykonywanie wyimaginowanym aparatem zdjęcia Grenlandii (zatrzymane w kadrze).

Fragment drugi:

I już Mucha jest na lądzie.

O skalistym dość wyglądzie.

Więc rozgląda się radośnie:

Mech tu rośnie! Brzoza rośnie!

No, nareszcie mam nadzieję,

że troszeczkę się ogrzeję!

A Globus na to:

To są brzegi zimnej, skalistej Norwegii.

Tutaj, Mucho, nawet latem wieją wiatry lodowate.

Dzieci oglądają prezentację multimedialną ze zdjęciami

z tego kraju, dowiadują się, że charakteryzuje

się raczej zimnym klimatem.

Link do prezentacji:

https://www.visitnorway.pl/gdzie-jechac/norwegia-fiordow/

Fragment trzeci – mucha wędruje do ciepłych

krajów i zatrzymuje się w Egipcie:

(…) Wicher wieje i deszcz leje,

gdzież ja, biedna, się ogrzeję?

A Globus na to:

Idź dalej, Mucho,

w Afryce będzie ciepło i sucho!

(…) Już Afryki widać brzegi,

Afrykańskie państwo Egipt.

Egipt jest nad rzeką Nilem,

W Nilu żyją krokodyle,

A wzdłuż Nilu, po kanałach

brodzi ptaków zgraja cała:

pelikany, czerwonaki –

afrykańskie dziwne ptaki.

Dzieci dowiadują się, co to są hieroglify, jak wyglądają piramidy oraz Sfinks – prezentujemy ilustracje.

Dzieci mogą próbować narysować na kartce ołówkiem różne znaki – swoje hieroglify 😉

Fragment czwarty – mucha odwiedza Afrykę:

Pyta Mucha Pelikana:

Niech pan powie, proszę pana,

Czy tu słońca jest najwięcej?

Czy już tu jest najgoręcej?

O, nie, Mucho! – rzekł Pelikan.

Wędruj dalej, do równika.

Tam dopiero są upały,

tak mi ciotki powiadały.

Pokazujemy ilustracje, które prezentują zwyczaje czarnoskórych rówieśników dzieci,

którzy lubią na różnych częściach ciała nosić kolorowe koraliki.

3) Kenijskie koraliki – ćwiczenie małej motoryki.

Dzieci doskonalą sprawność dłoni, nawlekając

na sznurki koraliki lub makaron typu rurki.

Fragment piąty – mucha zawitała na Antarktydę:

Znowu Mucha dała susa

i wędruje w dół Globusa.

A Globus na to:

Tam będzie chłodniej,

siedź lepiej, Mucho,

gdzie Ci wygodnie!

(…) Idzie Mucha, idzie, idzie.

Jeden tydzień, drugi tydzień.

Już wędruje trzy tygodnie.

A tu jakoś coraz chłodniej!

Ale co to? Ziemia znika!

Już skończyła się Afryka…

W dali widać jakieś morze…

Znowu morze! Coraz gorzej!

Lecz za morzem ląd jest chyba?

pyta Mucha Wieloryba.

Jest, a nawet dosyć spory

odpowiedział jej Wieloryb.

Choć przyznaję się ze wstydem,

że znam słabo Antarktydę,

Chętnie z Tobą tam popłynę,

bo spotkanie mam z pingwinem!

Dzieci oglądają ilustracje przedstawiające pingwiny.

Link do ciekawostek o pingwinach:

https://www.youtube.com/watch?v=kxzMw1C7id8

Naśladują wykonywanie wyimaginowanym

aparatem zdjęcia Antarktydy (zatrzymane w kadrze).

Fragment ostatni:

Płynie Mucha w dzień i w nocy

Ale teraz – ku północy.

Przepłynęła pół Globusa

i na równik dała susa.

Miał pan rację, Globusiku,

że najcieplej na równiku.

Już nie pójdę nigdzie więcej,

bo tu zawsze najgoręcej.

No, a na deszczową porę

w pelerynę się ubiorę.

Maria Terlikowska

Źródło: M. Terlikowska „Chodzi mucha po globusie”,

Wydawnictwo MUZA SA, Warszawa 2015.

Rodzic podsumowuje całą zabawę, a dziecko dzieli się wrażeniami z całej zabawy.

4) Pingwin – zabawa ruchowa naśladowcza.

Na słowa: Ach, jak przyjemnie i jak wesoło w pingwina bawić się, się, się…,- dzieci poruszają się jak pingwiny. Na każde słowo „się” – wykonują podskoki obunóż,

na: Raz nóżka prawa, raz nóżka lewa – wysuwają w bok kolejno prawą i lewą nogę, opierając je na piętach.

Na: Do przodu, do tyłu – wykonują po jednym skoku obunóż w tył i w przód.

Na: Raz, dwa, trzy – wykonują po jednym skoku w miejscu.

5) Bystre oko – zabawa edukacyjna z kartą pracy ze strony 35 z książki nr 3.

Dzieci odszukują i kolorują wszystkie zwierzęta żyjące

w wodzie. Otaczają pętlami wszystkie elementy, które

nie są zwierzętami, i dokonują samooceny. Zadaniem

dzieci jest również sprawdzenie, czy dla każdego

dorosłego pingwina wystarczy ryb. Jeśli nie, dziecko

dorysowuje tyle, ile brakuje. Przelicza też małe

pingwiny i rysuje odpowiednią dla nich liczbę ryb.

6) Mucha podróżniczka – tworzenie kreatywnej książeczki.

Dzieci rysują obrazki z podróży muchy po globusie.

Rodzic pomaga połączyć poszczególne obrazki dzieci we wspólną

książeczkę. Dzieci mogą również zaprojektować okładkę do swojej książki.

7) Po skończonej pracy – ćwiczenie rozluźniające.

Dzieci wraz z rodzicami robią sobie nawzajem relaksujący masaż

palcami dłoni/opuszkami od góry ramion do stóp, jakby się otrzepywały z kurzu.

Ważne, aby nie wykonywać masażu na głowie.

Dziękuje za uwagę 🙂

30.03.2020 – Oznaki wiosny

1) Zabawa ruchowa przy utworze “Wiosna” A. Vivaldiego – improwizacja ruchowa z tasiemkami lub kawałkami bibuły trzymanymi w dłoniach

Link do utworu: https://www.youtube.com/watch?v=Z_tk-AhlA1o

2) Witaj, wiosno! – wysłuchanie opowiadania E. Stadtmüller

– Kiedy ta wiosna w końcu przyjdzie – marudziła Ada. – W przedszkolu już dawno śpiewamy o niej piosenki, wycinamy kolorowe motylki i kwiatki, a ona nic. – Jak to: nic – oburzył się tato. –Wiosna pracuje pełną parą, aby wybuchnąć zielenią, gdy tylko spadnie pierwszy ciepły deszcz. – Jakoś tej pracy nie widać – skrzywił się Olek. – Wszędzie szaro, buro i ponuro… – Chyba ktoś tu nie umie patrzeć uważnie… – pokręcił głową tato. – Jeśli ubierzecie się w pięć minut, to zabiorę was do parku na wyprawę detektywistyczną. Będziemy tropić ślady wiosny. Zgoda? – Zgoda! – zawołali bardzo zgodnie Ada i Olek. Trzeba przyznać, że parkowe alejki, tonące w marcowej mgle, nie wyglądały najlepiej. Odrapane ławki, pusty plac zabaw, błoto pod nogami. Olek już miał zaproponować powrót do domu, gdy tato zawołał: – STOP! Na prawo patrz! – Ale na co patrz? – nie zrozumiała Ada. Tato bez słowa wskazał parasolem na parkową sadzawkę. Tuż przy pustym łabędzim domku, na wierzbowych gałązkach bieliły się najprawdziwsze na świecie… – Bazie! – wrzasnął Olek. – Zobaczyłem je pierwszy, punkt dla mnie! Ada była niepocieszona. Na szczęście sokole oko taty dojrzało kolejny, niezaprzeczalny znak wiosny. Podczas gdy Olek wypatrywał ptaków na drzewach, tato dyskretnie przytrzymał Adę za kapturek kurtki i oczami wskazał wijącą się pośród burej trawy ścieżkę. Ada pobiegła nią i po chwili wszyscy usłyszeli jej radosny okrzyk: – Mam! Mam drugi znak wiosny! Remis! Teraz dopiero Olek zauważył malutkie żółte kwiatuszki, których rozczochrane główki pojawiły się nie wiadomo skąd tuż nad ziemią. – To podbiał – wyjaśnił dzieciom tato. – Bardzo pożyteczna, lecznicza roślinka. – A co ona leczy? – chciała wiedzieć Ada. – Wiosenne katarki, marcowe chrypki i kaszelki… – odparł tato. – Oj, chyba zbiera się na deszcz, więc lepiej wracajmy, żebyśmy nie musieli się nią kurować. Droga do domu – niby taka sama – okazała się pasmem radosnych odkryć. – Pąki na żywopłocie! – meldował Olek. – Zielony listek, o tu – na klombie! – nie dawała za wygraną Ada. – Przebiśniegi!!! – wykrzyknęli równocześnie na widok całej kępy ślicznych białych kwiatuszków rosnących na trawniku, tuż obok ich własnego domu. – Jak widzicie, wiosna wcale się nie leni – uśmiechnął się tato. – Trzeba tylko umieć patrzeć.

Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania i ilustracji w książce.

Odpowiedz na pytania:

− Na co narzekały dzieci?

− Jaką propozycję złożył tata Adzie i Olkowi?

− Jakie zwiastuny wiosny dzieci zauważyły w parku?

− Czy w waszej okolicy można zobaczyć już jakieś zwiastuny wiosny?

3) Jaka może być wiosna? – Ćwiczenia słownikowe

Dzieci odpowiadają na pytanie: Jaka może być wiosna? Podają słowa, które kojarzą im się z wiosną, np.: radosna, ciepła, deszczowa, miła, kolorowa, świeża, pachnąca, zielona, kwitnąca, słoneczna, przyjemna.

4) Wiosna w parku i ogrodzie – zabawa edukacyjna z kartą pracy ze strony 48-49 podręcznika nr 3.

Dzieci oglądają ilustracje przedstawiające wiosnę w parku i ogrodzie.

Opowiadają o czynnościach,jakie wykonują ludzie w obu tych środowiskach, i potrzebnych do tego celu narzędziach lub urządzeniach oraz o tym, jak przyroda budzi się do życia.

Rozpoznają i nazywają zwierzęta oraz rośliny. Odczytują globalnie wyrazy.

5) Kwiaty – ćwiczenie sprawności manualnej, duża karta grafomotoryczna nr 13 „Kwiaty” z dodatkowej „Wyprawki”

Dzieci rysują kwiaty po śladzie, odnajdują i łączą w pary kwiaty o takich samych kształtach i kolorach. Określają, czym się one różnią. Kolorują kwiaty kolorami zgodnymi z kolorem konturów.

6) Co to? – Ćwiczenia słuchowe

Rodzic wypowiada sylabami słowa kojarzące się z wiosną (np.: słoń-ce, tu-li-pan, kwia-ty itp.). Zadaniem dzieci jest połączenie słów w całość.

7) Wiosenne masażyki – zabawa relaksująca.

Dzieci tyłem do rodzica, a rodzice rysują na plecach przedmioty, zjawiska związane z wiosną,

np. słońce, lekki deszczyk, wiosenną burzę, motyle. Potem następuje zmiana.

8) Ćwiczenia logopedyczne usprawniające narządy mowy – język, wargi, żuchwę.

Wąchanie kwiatków – dzieci nabierają powietrze nosem, a wypuszczają ustami, naśladując wąchanie kwiatków.

Podlewamy kwiatki – pompujemy wodę do konewki, dzieci unoszą język do góry, w stronę nosa, opuszczają go w stronę brody, a następnie obie wargi wysuwają do przodu.

Bocian – dzieci wysuwają wargi mocno do przodu, naśladują dziób bociana, następnie otwierają szeroko wargi i je zamykają.

Żaba – żaba schowała się przed bocianem pod liściem i uśmiecha się szeroko – dzieci szeroko rozciągają wargi, potem uśmiechają się i ściągają wargi.

Kukułka – dzieci ściągają wargi do przodu i naśladują kukułkę – mówią: ku, ku, ku, ku. Wiosenne porządki – przy szeroko otwartej jamie ustnej język wymiata wszelkie zakamarki: wędruje za górne i za dolne zęby.

9) Nauka piosenki „Maszeruje wiosna”

1.Tam daleko gdzie wysoka sosna

maszeruje drogą mała wiosna.

Ma spódniczkę mini,

sznurowane butki

i jeden warkoczyk krótki.     

Ref. Maszeruje wiosna     

a ptaki wokoło     

lecą i świergoczą     

głośno i wesoło.     

Maszeruje wiosna w ręku     

trzyma kwiat gdy go     

w górę wznosi     

zielenieje świat !

2. Nosi wiosna dżinsową kurteczkę,

na ramieniu pewnie żuje gumę

i robi balony a z nich każdy jest zielony.      

Ref. Maszeruje wiosna…

3.Wiosno, wiosno nie zapomnij o nas

każda trawka chce być już zielona.

gdybyś zapomniała

inną drogą poszła zima by została mroźna.

Ref. Maszeruje wiosna…

Link do piosenki: https://www.youtube.com/watch?v=yNLqW1kp9Pw

10) Zakładanie wiosennej hodowli.

Ziemia, pojemnik, sadzonka/nasionka (dla każdego dziecka). Rodzic rozdaje dzieciom pojemniki. Następnie wsypuje do nich trochę ziemi, a dzieci wybierają, co będą w nich sadzić/siać. Kolejnym krokiem jest ponowne uzupełnienie pojemników ziemią i podlanie. Ważne, aby wspólnie przypomnieć sobie, co jest potrzebne roślinie do wzrastania (powietrze, woda, ziemia, odpowiednia temperatura). Dzieci mogą dowolnie ozdobić pojemniki – tak aby wiedziały, która roślinka jest ich.

https://www.youtube.com/watch?v=w77zPAtVTuI – rozwój fasoli

https://www.youtube.com/watch?v=DhITXtENPrU – rozwój rzeżuchy

11) Jak rośliny rozwijają się wiosną? – podsumowanie obserwacji przyrodniczych z kartą pracy ze str. 50, książka 3.

Dzieci obserwują kiełkowanie nasion fasoli i rzeżuchy wyciągają wnioski na temat konieczności

dostarczania im odpowiednich warunków (woda, światło, tlen). W razie potrzeby (samodzielnie

sprawdzają) podlewają rośliny, wymieniają wodę w wazonie z forsycjami. Na koniec porządkują obrazki i podsumowują, jak można wyhodować rzeżuchę. Rysują też gałązki po śladzie.

Dziękuję 🙂

1) Dowolne zabawy ruchowe. Tu podsyłam ciekawe pomysły zebrane w jednym miejscu:

https://panimonia.pl/2020/03/18/zabawy-ruchowe-i-gimnastyczne-dla-przedszkolakow/?fbclid=IwAR01dLVUnZ9ZfY5CR3DyxBJCQkJ5MxkwLjomZu_ugsW8li5xxByj5vaAk_E

2) „Motyl – krótka zagadka na początek 😉

Czytamy dziecku zagadkę:

Lata nad łąką piękny jak kwiat,
swoim kolorem zachwyca,
i zapomina w mig cały świat,
że wcześniej była to gąsienica. (motyl)

3) „Gąsienica – tajemnica” – czytanie i rozmowa na temat wiersza D. Gellner
Idzie ścieżką gąsienica,

kolorowa tajemnica.
Krótkich nóżek mnóstwo ma…
Jedną robi nam „pa, pa, pa!”.
Do widzenia! Do widzenia!
Czary-mary – już mnie nie ma!
Nitką się owinę cała
i przez zimę będę spała!
Gdy ochłodzi się na dworze,
będę spała, jak w śpiworze.
Już się niby nic nie dzieje.
Kokon się na wietrze chwieje…
Gąsienica w środku śpi
i zamknęła wszystkie drzwi.
A na wiosnę – Patrzcie teraz!
Ktoś w kokonie drzwi otwiera!
Macha do nas skrzydełkami…
Kto to jest? Powiedzcie sami.

Pytania pomocnicze:

Co robiła zimą gąsienica?
W czym spała w czasie zimy?
Co stało się z gąsienicą, kiedy nastała wiosna?
W co zamieniła się gąsienica?

4) Pokaz zdjęć przedstawiających gąsienicę i motyle. Omówienie i porównanie ich wyglądu.

Link do filmu rozwój motyla: https://www.youtube.com/watch?v=GeZukZVSkkU

5) Barwy motyla – ćwiczenie grafomotoryczne z kartą pracy ze str. 46, książka 3.

Dzieci kończą kolorowanie motyla. Zwracają uwagę na płynność ruchów i dokładność kolorowania

w obrębie konturu. Następnie kolorują koła tylko takimi kolorami, których nie ma na skrzydłach

motyla.

6) Wiosenne rabatki – zabawy matematyczne.

Dzieci wycinają liczmany (wiosenne kwiaty) z „Wyprawki”.

Możemy ćwiczyć z nimi przeliczanie w obrębie 10; gdzie jest mniej, gdzie więcej, a gdzie tyle samo; układanie rytmów (kwiatek fioletowy, czerwony, biały…i dziecko układa dalej…),

7) Wiosenne kwiaty – zabawy matematyczno-graficzne z kartą pracy ze str. 47, książka 3.

Dzieci nazywają kwiaty przedstawione na ilustracjach mi liczą kwiaty w bukietach. Otaczają pętlą te, których jest najwięcej, odszukują bukiety z taką samą liczbą kwiatów i zaznaczają „X”.

Dorysowują płatki, aby na każdym kolejnym kwiatku był o jeden płatek więcej lub o jeden mniej.

8) Jak się nazywam? – zabawa dydaktyczna, powiązanie obrazu graficznego z opise słownym.

Rodzic wybiera obrazek zwierzęcia zwiastującego wiosnę. Zadaniem dziecka odgadnięcie o jakie zwierzę chodzi poprzez zadawanie pytań typu: Czy jestem dużym zwierzęciem? Czy jestem ptakiem? Czy mam cztery nogi? Czy potrafię fruwać?

Rodzic odpowiadają tylko Tak lub Nie.

Po serii np. pięciu pytań (rodzic na początku ustala ich liczbę z dzieckiem) stara się podać nazwę zwierzęcia. Potem może nastąpić zmiana 🙂

9) „Wiosenna łąka” – praca plastyczna z dużą kartą grafomotoryczną nr 14 z „Wyprawki”

Dzieci „rysują” palcem po śladach, starają się nie przerywać ruchu ręki. Następnie rysują/malują kredką/farbą w kolorze linii. Mogą pokolorować lub pomalować obrazek, dorysować lub wyciąć

i dokleić różne owady na wiosennej łące, np. motyle, biedronki.

10) Pszczółki – zabawa relaksacyjna.

Rodzic cichym, spokojnym głosem zaprasza dzieci do zabawy. W tle słychać muzykę

relaksacyjną. Czytamy: Pszczółki są zmęczone pracą, więc postanowiły odpocząć. Leżą wygodnie na wybranym przez siebie kwiatku. Jest piękny upalny dzień. Pszczółki wygrzewają się

na słońcu, słuchają śpiewu ptaków. Każda pszczółka, leżąc, myśli: moja lewa noga jest coraz cięższa, nie mogę jej podnieść, moja prawa noga też chce odpocząć, moja lewa ręka też bardzo się zmęczyła, niosąc ciężki koszyk, a i prawa jest równie zmęczona – przecież też niosła koszyk pełen nektaru. Ułożę je sobie wygodnie, aby odpoczęły. Moja głowa też chce odpocząć. Słońce ogrzewa moją głowę, szyję, moje nogi, ręce i skrzydełka. Jest mi coraz cieplej, przyjemniej. Słyszę piękną muzykę. Jestem spokojna, bezpieczna, zasypiam.

11)Zadanie dla chętnych!

Jeśli ktoś ma ochotę może wykonać z dzieckiem pracę plastyczno-techniczną przedstawiającą cykl rozwojowy motyla.

Jest wiele pomysłów w internecie.

Czekam na zdjęcia prac 😉

Dziękuje za wspólną zabawę 🙂

1.04.2020 – Wiosna w świecie ptaków

1) Wybrany zestaw ćwiczeń ruchowych. Lub Np.

Witamy się” – zabawa na rozruszanie.

Poruszamy się w rytm muzyki. Kiedy muzyka ucichnie, rodzic mówi do dziecka: Witamy się…np. Łokciami, kolanami, policzkami, czołami, plecami, brzuchami itp.

Kwiaty rosną – zabawa naśladowcza.

Dzieci naśladują kwiaty. Klęk podparty to „kwiat zwiędnięty”, a powolny wyprost do wspięcia na palce – „kwiaty rosną po deszczu”.

Ptaki do gniazd – zabawa orientacyjno-porządkowa.

Dzieci biegają w różnych kierunkach, naśladując lot ptaków, na hasło „Ptaki do gniazd” – dzieci wracają do wcześniej wyznaczonego miejsca tzw. gniazda.

Co robi piłka?” – zabawa ruchowo-naśladowcza.

Rodzic prosi dzieci, aby naśladowały ruch piłki. Potem wykonuje następujące ćwiczenia z piłką:

odbija piłkę o podłogę (dzieci skaczą w miejscu),

przerzuca piłkę z reki do reki (dzieci kołyszą się w prawo i w lewo),

toczy piłkę po podłodze (dzieci kładą się i turlają po dywanie),

obraca piłkę (dzieci wirują w miejscu).

2) Zagadki z wiosennej szufladki.

Rodzic czyta zagadki, a dziecko odgaduje.

W kropki ma spódnicę,

chętnie zjada mszyce. (biedronka)

Kiedy wiosna z wonnych kwiatów

płaszcz na drzewa kładzie,

one znoszą kwietny pyłek

do swych domków w sadzie. (pszczoły)

Złośliwa panienka,

w pasie bardzo cienka.

Leci, brzęczy z daleka,

każdy od niej ucieka. (osa)

Nosi błoto, glinę.

Mozolnie pracuje,

bo maleńkie gniazdko

pod dachem buduje. (jaskółka)

Gdy wiosną powiesisz

budkę na jabłoni,

jaki ptak przyleci

uwić gniazdko do niej? (szpak)

Wiosną radzi kuma kumie,

ledwo zbudzą się ze snu.

Nad jezioro, rzekę, strumień

śpieszmy kumy, ile tchu! (żaby)

Tu cytrynek, tam paź królowej,

wszędzie piękne, kolorowe.

Lekko unoszą się nad łąką,

gdy tylko zaświeci słonko. (motyle)

Śmiało rusza w drogę,

choć ma jedną nogę.

Czy to wiosna, czy lato,

czy jesień, wszystko, co ma, z sobą niesie. (ślimak)

A co to za pan dobrodziej?

Wciąż po mokrych łąkach chodzi,

nos do każdej wtyka dziury

i na wszystkich patrzy z góry. (bocian)

3) Wiosna kojarzy mi się z… – zabawa słowna połączona z rozmową o obecnej porze roku.

Wspólnie oglądamy obrazki związane z wiosną i prosimy dziecko aby dokończyło zdanie: Wiosna kojarzy mi się…. Zwracamy uwagę na wypowiedź pełnym zdaniem.

5) „Gdzie mieszkają ptaki?” – oglądanie w atlasach przyrodniczych lub internecie gniazd ptaków.

Dzieci oglądają ilustracje i zdjęcia ptasich gniazd, odpowiadają na pytania: Gdzie mieszkają ptaki? Do czego gniazdo służy ptakom? Rodzic tłumaczy dzieciom, że należy chronić ptasie gniazda, nie wolno ich niszczyć, zabierać ani przenosić w inne miejsca. Gniazdo to nie tylko dom ptaka, ale przede wszystkim miejsce, gdzie na świat przychodzą pisklęta. Można też wspomnieć o ludziach, którzy budują sztuczne gniazda dla ptaków. Jako ciekawostkę można również przeczytać dziecku list od ptaków:

Drogie dzieci,

Wiemy, że kiedy pojedziecie na wakacje, odwiedzicie piękne miejsca w górach, nad morzem, w lesie. Pamiętajcie, że ptasie gniazda mogą być wszędzie. Zakładane są przeważnie w kwietniu i maju, byśmy mogły rozpocząć legi (rodzic wyjaśnia znaczenie nowego słowa). Niektóre ptaki maja co roku spora gromadkę piskląt, wiele z nas gniazduje i opiekuje się młodymi nawet jeszcze we wrześniu.

Żeby nam nie przeszkadzać, wybierając się z rodzicami na spacer, omijajcie nieuczęszczane przez ludzi miejsca w lasach, zarośnięte krzakami i szuwarami brzegi rzek i jezior. Lepiej chodzić po drogach i szlakach, zatrzymywać się w miejscach, gdzie często przebywają ludzie. My, ptaki, nie zakładamy tam gniazd.

Przedszkolaku, jeśli zauważysz gniazdo, nie podchodź bliżej. Nawet duże ptaki drapieżne, choć wyglądają groźnie, są bardzo płochliwe. Wydeptując ścieżki, pokazujesz leśnym zwierzętom – lisom, kunom – drogę do naszych domów. Wtedy nasze jaja i delikatne, bezbronne pisklęta są w niebezpieczeństwie. Jeśli odsłonisz nasze gniazda, łatwiej je zauważą drapieżniki. Na pewno nie wiesz, ze ptak raz spłoszony na gnieździe ucieka i już do niego nie wraca. Wypłaszając z gniazda młode, które jeszcze nie potrafi§ą sprawnie latać i samodzielnie zdobywać pożywienia, narażasz je na śmierć. Obejrzyjcie albumy ze zdjęciami naszych domów. Może uda się Wam odgadnąć, z czego są zbudowane.

Pozdrawiamy Was

Ptaki

Przydać się również może bajka o „Przygód kilka Wróbla Ćwirka” 😉

https://www.youtube.com/watch?v=p56DdcUCs6c

4) „Gdzie budować gniazdo” – wysłuchanie opowiadania H. Zdzitowieckiej, rozmowa na temat treści utworu.

Nie ma to jak głęboka dziupla! Trudno o lepsze i bezpieczniejsze mieszkanie dla dzieci – powiedział dzięcioł.

Któż to widział, żeby chować dzieci w mroku, bez odrobiny słońca – oburzył się skowronek. – O, nie! Gniazdko powinno być usłane na ziemi, w bruździe, pomiędzy zielonym, młodym zbożem. Tu dzieci znajda od razu pożywienie, tu skryją się w gąszczu.

Gniazdo nie może być zrobione z kilku trawek. Powinno być ulepione porządnie, z gliny, pod okapem, żeby deszcz dzieci nie zmoczył. O, na przykład nad wrotami stajni czy obory – świergotała jaskółka.

Sit, sit – powiedział cichutko remiz. – Nie zgadzam się z wami. Gniazdko w dziupli? Na ziemi? Z twardej gliny i przylepione na ścianie? O, nie! Spójrzcie na moje gniazdko utkane z najdelikatniejszych puchów i zawieszone na wiotkich gałązkach nad woda! Najlżejszy wiaterek buja nim jak kołyska…

Ćwir! Nie rozumiem waszych kłótni – zaćwierkał stary wróbel. – Ten uważa, ze najbezpieczniej w dziupli, tamtemu w bruździe łatwo szukać ukrytych owadów w ziemi. Ba, są nawet ptaki budujące gniazda tylko w norkach, w ziemi albo wprost na wodzie… Ja tam nie jestem wybredny w wyborze miejsca na gniazdo. Miałem ich już wiele w swoim życiu. Jedno zbudowałem ze słomy na starej lipie, drugie – pod rynna, trzecie… hm… trzecie po prostu zająłem jaskółkom, a czwarte – szpakom. Owszem, dobrze się czułem w ich budce, tylko mnie stamtąd wyproszono dosyć niegrzecznie. Obraziłem się wiec i teraz mieszkam kątem u bociana. W gałęziach, które poznosił

na gniazdo, miejsca mam dosyć, a oboje bocianostwo nie żałują mi tego kąta.

Po przeczytaniu tekstu rodzic zadaje pytania, a dziecko odpowiada:

Jakie ptaki opowiadały o swoich gniazdach?

Gdzie ma swoje gniazdo dzięcioł?

Gdzie buduje gniazdo skowronek, a gdzie jaskółka?

W jakim miejscu i z czego buduje swoje gniazdo remiz?

Jaki ptak okazał się najmniej wybredny w wyborze miejsca na gniazdo?

7) Dlaczego ptaki budują gniazda? – zabawa z kartą pracy na stronie 51, książka 3.

Dzieci przyklejają brakujące fragmenty obrazków we właściwe miejsca. Mogą również opowiedzieć jak małe ptaki przychodzą na świat.

Rysują po śladzie i kolorują ptaszki na dole strony.

8) „Naśladujemy głosy ptaków” – ćwiczenia artykulacyjne.

Rodzic prosi dzieci by naśladowały głosy różnych ptaków:

wróbla: ćwir, ćwir,

dzięcioła: stuk, stuk,

bociana: kle, kle,

wrony: kra, kra, sowy: hu, hu,

kury: ko, ko,

gęsi: gę, gę,

kaczki: kwa, kwa,

indyka: gul, gul,

a także odgłos odlatującego ptaka: frr.

9) Pomysły na prace plastyczne w zależności od dostępności materiałów w domu:

Gniazda” – konstruowanie ptasich gniazd.

Rodzic przygotowuje różnego rodzaju materiały: siano, piórka, watę, patyczki, zasuszone liście i prosi dzieci, by zbudowały gniazda według własnych pomysłów. Dodatkowo dzieci dostają kawałki nitki lub sznurka do łączenia różnych elementów, gdyż: Ptaki w lesie też nie mają kleju ani nożyczek. Po skończonej pracy wspólnie oglądamy dzieło dziecka.

Lub

Robimy ptaka-dziwaka” – praca plastyczno-konstrukcyjna z wykorzystaniem różnych materiałów.

Dzieci mają do wyboru np. kolorowy papier, bibułę, karton, piórka, skrawki materiału, nitki, taśmę samoprzylepna, farby, plastelinę, niepotrzebne ubranka dla lalek, kolorowe guziki. Zadaniem każdego dziecka jest wykonanie ptaka dziwaka. Dzieci mogą korzystać ze wszystkich dostępnych materiałów i łączyć je w dowolny sposób. Po zakończeniu pracy każde dziecko może opowiedzieć o swoim ptaku: jaki jest, co lubi. Rodzic może zachęcić dzieci do dłuższych wypowiedzi, zadając pytania pomocnicze, np.: Dlaczego twój ptak dziwak trzyma kredkę? Do czego mu potrzebny guzik w dziobie?

Chętnie obejrzę Wasze prace 🙂

10) „Plotki o ptakach” – zabawa dydaktyczna z cyklu „Prawda czy fałsz?” – potwierdzenie lub zaprzeczenie za pomocą umownych znaków (np. jeśli zdanie jest prawdziwe dzieci klaszczą, a jeśli fałszywe to tupią nogami)

Przykładowe informacje o ptakach:

Wszystkie ptaki potrafi§ą śpiewać.

Ptak jest wyłącznie roślinożerny.

Skowronek łapie muchy.

Bociany budują gniazda na drzewach i dachach domów.

Wszystkie ptaki maja czerwone dzioby.

Ptaki żywią się mlekiem mamy.

Można nauczyć ptaka mówić.

Ptaki zmieniają pióra na zimę.

Ptaki robią zapasy, przygotowując się do zimy.

Jaskółki i bociany odlatują do ciepłych krajów.

Ptaki zasypiają na zimę.

Słowo „sowa” ma dwie sylaby.

Dzięcioł jest lekarzem drzew.

Dziękuję za wspólnie spędzony czas 🙂

2.04.2020 – Ach, ta pogoda!

1) Wybrany zestaw ćwiczeń 🙂

https://www.youtube.com/watch?v=FZ3pj_ZkldQ

https://www.youtube.com/watch?v=InxomdEHL8M

https://www.youtube.com/watch?v=OZTYeTEZ2wA

https://www.youtube.com/watch?v=xm93WFJ7bNs

Można również z dziećmi powtórzyć i utrwalić „Dni tygodnia”

W przedszkolu robiliśmy przysiady, podskoki czy pajacyki głośno wymieniając po kolei dni tygodnia 😉

2) Uwaga! Pada deszcz – zabawa ruchowa połączona z ćwiczeniami ortofonicznymi.

Rodzice ustalają z dziećmi miejsce, w którym będą się mogły schronić przed deszczem (np. dywan). Dzieci biegają swobodnie po pokoju. Na hasło: Deszcz pada, biegną na wcześniej wyznaczone miejsce, przykucają i naśladują odgłosy spadających kropel – kap, kap, kap. Jeśli usłyszą hasło: Burza, naśladują odgłosy grzmotów i groźny szum wiatru. Gdy rodzic powie: Już nie pada, dzieci rozchodzą się po pokoju i oddychają głęboko (wdech nosem, wydech ustami z artykulacją aaaaa) rześkim powietrzem.

3) Kwiecień-plecień – rozmowa na temat przysłowia oraz karta pracy ze strony 52, książka 3.

Rodzic przytacza dziecku przysłowie: „Kwiecień-plecień, bo przeplata, trochę zimy, trochę

lata” i proponuje, by zastanowić się, jaką pogodę może przeplatać wiosenny miesiąc. Można podzielić kartkę na pół i na jednej stronie namalować to co mamy z zimy, a na drugiej to co mamy z lata. Pomocna też będzie karta pracy ze strony 52, gdzie są zamieszczone symbole pogody.

Dzieci nazywają po kolei wszystkie symbole i rysują je po śladzie, następnie na środku dorysowują brakujący symbol oraz oznaczają ten symbol pogody, który lubią najbardziej i najmniej.

4) Słuchanie i nauka piosenki „Kwiecień plecień” – Autor: Bożena Forma

1.Kwiecień jak przysłowie głosi
ciągle coś przeplata,
raz nam daje trochę zimy,
to znów trochę lata.
Ref. Pada deszcz, pada grad
świeci słońce, wieje wiatr,
pada śnieg, pada grad
świeci słońce, wieje wiatr.
2.A na śniegu pierwsze kwiaty
wiosna już rozsiewa.
Ciepłe słonko promieniami
ziemię też ogrzewa.
Ref. Pada deszcz…
3.Chociaż humor kwiecień zmienia
my się nie gniewamy
i na długi spacer z kwietniem
wnet się wybieramy.
Ref. Pada deszcz…

Piosenka do nauki

5) Co nie pasuje? – zabawa edukacyjna z kartą pracy ze strony 53, książka 3.

Przedszkolaki opisują każdy obrazek i nazywają przedstawione pory roku. Podczas opisu używają

określeń dotyczących orientacji w przestrzeni: nad, na górze, pod, na dole, między, z boku.

Wskazują niepasujące, żartobliwe elementy na obrazkach i je zaznaczają. Próbują sobie wyobrazić inne nietypowe sytuacje, w których mogliby się znaleźć bohaterowie ilustracji. Dzieci mogą podzielić się swoimi wymyślonymi historyjkami.

6) Zabawa artykulacyjna. Wymyślanie rymów:

Czytamy dziecku zdanie i nie kończymy go…zachęcamy by dziecko dokończyło zdanie odpowiednim rymem.

Zawitała do nas wiosna, pani piękna i …(radosna).

W prezencie przyniosła kwiecie, by cudnie było na …(świecie).

Na drzewo i ten krzew szary rzuciła zielone …(czary).

Ptaków tłumy czarowała, piękne nutki …(darowała).

Dobrze jest mieć takie dary, bo dotąd świat nasz był …(szary).

Zimę i szarą pogodę wysłała w daleką …(drogę).

7) „ Misie budzą się na wiosnę” – Ćwiczenia fonacyjno-oddechowe, ćwiczenia artykulacyjne:

a) „Misie” śpią, oddychają nosem (wdech i wydech nosem).

b) „Misie” budzą się, ziewają (wdech i wydech ustami).

c) „Misie” wdychają powietrze ustami, zamykają usta i mruczą „mmm” (wydech nosem). Mruczenie ciche i coraz głośniejsze.

d) W pozycji leżącej wymawianie: mmma (– o, – u, – e, – y, – i), aby dźwięki te brzmiały „na

ustach”. Zwracamy uwagę na dokładną artykulację samogłosek

e) „Misie” wstają i śpiewają samogłoski, najpierw pojedyncze i krótkie, potem je przedłużają i

łączą (np. au, ae, aou, aei),

8) Liczymy – zabawa edukacyjna z kartą pracy ze strony 68, książka 3.

Na początek rodzic proponuje dzieciom zabawę „Palce gotowe do pracy”.

Wypowiada zdania, a dzieci ilustrują je ruchem:

Kciuki gotowe? Tak! (dzieci wyciągają przed siebie kciuki z zaciśniętą pięścią)

Wskazujące gotowe? Tak! (wyciągają drugi palec)

Środkowe gotowe? Tak! (wyciągają trzeci palec)

Serdeczne gotowe? Tak! (wyciągają czwarty palec)

Małe gotowe? Tak! (wyciągają piąty palec)

Wszystkie palce gotowe? Tak! (wyciągają wszystkie palce)

Następnie dzieci mogą wspólnie przeliczyć swoje palce, dotykając nimi policzków z jednoczesnym głośnym nazywaniem ich, od początku oraz od końca. Następnie rodzic prosi, by dzieci przeliczyły

owady przedstawione na karcie pracy, najpierw pojedynczo, później parami, ale tylko do 10.

Pyta:

Ile zostało niepoliczonych owadów? Spróbujcie teraz policzyć wszystkie.

Ile ich jest? Ile dołożyliśmy do 10?

Dzieci kończą kolorować owady według wzoru.

9) Wiosenny kalendarz pogody – założenie tygodniowego kalendarza zjawisk pogodowych. Praca z kartą 34 – „Kalendarz pogody” z dodatkowej wyprawki można ewentualnie stworzyć swój kalendarz.

Chciałabym aby dzieci przez najbliższy tydzień obserwowały pogodę i zaznaczały jakie zjawiska pogodowe występują oraz jak stosownie ubieramy się do danej pogody.

Dziękuje za mile spędzony czas 🙂

3.04.2020 – Pogoda może nas zaskakiwać

1) Coś na rozruszanie:)

Mogą być:

https://panimonia.pl/2020/03/18/zabawy-ruchowe-i-gimnastyczne-dla-przedszkolakow/?fbclid=IwAR01dLVUnZ9ZfY5CR3DyxBJCQkJ5MxkwLjomZu_ugsW8li5xxByj5vaAk_E

Lub te z dnia wczorajszego 😉

2) Rozwiązywanie zagadek związanych z pogodą.

Widzisz je we dnie, nie widzisz w nocy. Zimą grzeje słabo, latem z całej mocy. (SŁOŃCE)

Jaka to pierzynka biała, nie z pierza, ale z wody powstała? Płynie po niebie, znasz ją i wiesz, że gdy jest ciemna, Będzie z niej padał deszcz. (CHMURA)

Gdy spadnie po raz pierwszy, świat robi się bielszy. Wyciągamy narty, sanki, dzieci lepić chcą bałwanki. (ŚNIEG)

Kropelki wody na głowy padają. Wszyscy przed nimi pod dach uciekają. (DESZCZ)

Jasny zygzak na ciemnym niebie, Może podczas burzy przestraszyć i ciebie! (BŁYSKAWICA)

Szumi, gwiżdże, czasem gna. Skąd i dokąd? Kto go zna? Dmucha, szarpie, czasem rwie. Po co? Za co? Kto go wie? (WIATR)

Gdy słońce świeci i deszczyk pada, ona na niebie cudnie się rozkłada. (TĘCZA)

Lodowe kule z nieba spadają, na szybach i dachach, muzykę grają. (GRAD)

3) Wiosenne opady – wysłuchanie wiersza „Ulewa” M. Strzałkowskiej i rozmowa na temat treści utworu i wiosennych opadów.

Czytamy dzieciom wierszyk BEZ podawania tytułu!

Ulewa

Ptak się kuli pośród liści,

mokną drzewa, mokną krzewy,

a ja biegnę przez kałuże,

a ja biegnę wśród ulewy…

Drży na deszczu pączek róży,

mokną grusze i jabłonie,

a ja biegnę przez kałuże,

krople deszczu łapię w dłonie…

Kiście bzu zwiesiły głowy,

mokra ziemia pachnie deszczem,

a ja krzyczę prosto w chmury:

Padaj, deszczu! Padaj jeszcze!

Źródło: M. Strzałkowska, „Zielony, żółty, rudy, brązowy”,

Po wysłuchaniu dzieci próbują odpowiadać na pytania:

Jaka pogoda została przedstawiona w wierszu? Opiszcie, które fragmenty wiersza potwierdzają wasze przypuszczenia (jeśli dzieci nie potrafią ich opisać, czytamy jeszcze raz utwór po fragmencie).

Jaki tytuł nadalibyście usłyszanemu tekstowi? Czy chcecie się dowiedzieć, jaki tytuł nadała wierszowi autorka? Co to jest ulewa? Jakie inne zjawiska pogodowe, oprócz ulewy, można zaobserwować wiosną za oknem?

Następnie możemy przekazać kilka ciekawostek na temat kwietniowych opadów: Ulewa to rodzaj mocnego deszczu. Deszcz jest najczęstszym rodzajem opadów powstającym z chmur i wracającym na ziemię w postaci kropelek. Maleńkie krople parującej wody unoszą się, łączą ze sobą, tworzą chmury . Stają się cięższe i spada deszcz. Może być drobny, zwany mżawką, lub wielki, gęsty, ulewny, o którym czasem mówi się „oberwanie chmury”. Gdy temperatura spadnie poniżej zera, pojawia się mróz, z chmur lecą zamarznięte kropelki, zamienione w sześcioramienne kryształki lodu, czyli śnieg. Mają one różne kształty: igiełek, gwiazdek albo śnieżynek. Natomiast podczas ładnej pogody może padać grad. To krople deszczu, które zamarzły w wielkiej, lodowatej chmurze,

mają różną wielkość. Zatem opad atmosferyczny to woda, która spada z różnym natężeniem i pod

różną postacią: deszczu, śniegu i gradu.

A jak powstaje burza? W chmurach burzowych występują bardzo silne prądy. Unoszące się krople oddają ciepło kryształkom lodu (zamarzniętym kropelkom wody, które są już w chmurze). Kryształki lodu, otrzymując to ciepło (energię cieplną) w wyniku zderzenia, wytwarzają ładunek elektryczny, który kumuluje się w chmurze. Kiedy napięcie elektryczne jest bardzo duże, powstaje gigantyczna iskra – błyskawica (kanał przewodzący prąd elektryczny).

Film jak powstaje deszcz: https://www.youtube.com/watch?v=EXfEySFqfyQ

Film jak powstaje burza: https://www.youtube.com/watch?v=sbxmxfVf6-0

4) Fabryka chmur – zabawa badawcza.

Na podstawie obejrzanego filmiku można w domu przeprowadzić z dziećmi eksperyment. Przypominamy o zasadach bezpieczeństwa w czasie badań z wykorzystywaniem gorących płynów i prosi o uważną obserwację. Do czajnika zwykłego lub elektrycznego wlewamy zimną wodę i ją gotujemy. Po zagotowaniu przelewamy ją do szklanej miski. Na misce z wodą kładziemy ostrożnie talerzyk z kilkoma kawałkami lodu. Para wodna wydobywająca się z ogrzanej wody zetknie się z zimnym powietrzem i utworzy się chmura. Będzie ona lepiej widoczna, gdy zasłony w kuchni lub pokoju będą zasłonięte, a rodzic poświeci na miskę latarką. Po zakończeniu zabawy rodzic rozmawia z dzieckiem na temat wrażeń z eksperymentu.

Podsumowując: Chmury to zbiory bardzo małych kropelek wody lub kryształków lodu – tak lekkich, że unoszą się w powietrzu. Powstają, gdy ogrzane, wilgotne powietrze, wznosząc się, ochładza, a para ulegnie skropleniu.

5) Oberwanie chmury – historyjka obrazkowa z kartą pracy ze strony 54, książka 3.

Dzieci oglądają obrazki opowiadające zdarzenie z życia Hani, Huberta i ich mamy. Konstruują opowiadanie, wiążąc przyczyny i skutki według chronologii wydarzeń oraz używając określeń typu:„najpierw”, „potem”, „wreszcie”, „na końcu”. Zastanawiają się nad możliwym zakończeniem. Rysują swoje propozycje i nadają historyjce tytuł. Rodzice rozmawiają z dziećmi na temat zakończenia zwracając uwagę na wypowiadanie się pełnym zdaniem. Dzieci rysują po śladzie zamknięte wzory chmur i kropelek wody. Powstałe szlaczki starannie kolorują według własnego pomysłu.

6) Zabawy z literami „G” i „g” – zapoznanie z obrazem graficznym liter i zabawy z literami oraz kartą pracy ze strony 61, książka 3.

Prezentujemy wygląd litery, dzieci mogą spróbować narysować ją palcem w powietrzu lub na dywanie. Możemy zapytać dziecko czy zna jakieś zjawiska pogodowe na literę g (grad, grzmot) lub inne wyrazy z poprzednich tematów (goryl, gekon, gawron, gęś, gąsienica, globus, gruszka, grabki) czy imiona (Gabryś, Gabrysia, Grażyna, Grzesiek, Gaweł, Gerard) . Jeśli się uda można dziecku poszukać obrazków z wyrazami, które zawierają literkę G.

Pomocny tu będzie filmik: https://www.youtube.com/watch?v=zZITH4qXsSw

Na koniec dzieci na karcie pracy rysują po śladzie goryla i gwizdek oraz dorysowują w ramce obrazek, którego nazwa zaczyna się na literkę G. Otaczają wszystkie litery G w wyrazach na niebiesko.

7) Deszczowa wiosna – praca plastyczna, malowanie akwarelami

Dajemy dzieecku kartkę z bloku technicznego, które za pomocą pędzelka zwilżają wodą. Na mokrej powierzchni dzieci malują proste wiosenne obrazki, np. drzewa, kwiaty. Kolory będą się ze sobą zlewać i łączyć, tworząc ciekawe wzory. Odbiorca, patrząc na dzieło, będzie miał wrażenie, że ogląda świat zza mokrej szyby. Po wysuszeniu praca będzie miała delikatne barwy. Nie należy się przejmować, że prace będą niewyraźne.

8) Memo – gra ćwicząca pamięć.

Przygotowujemy 10 par kart z różnymi zjawiskami pogodowymi: słońce, częściowe zachmurzenie – słońce z chmurą, deszcz, chmury, mgła, wiatr, grad, deszcz, śnieg, burza. Wszystkie karty leżą rewersem do góry. Dziecko odwraca kartę, pokazuje ją innym, podnosi i odwraca kolejną. Jeśli znajdzie parę, zabiera ją z puli i odkłada na bok. W przypadku gdy karty są różne, wracają do gry. Dzieci kolejno próbują swoich sił. Gra toczy się do chwili sparowania wszystkich kart.

9) Uzupełniamy nasz kalendarz pogody 🙂

Dziękuje za wspólną zabawę 🙂

6.04.2020 – Ciekawe zjawiska pogodowe

1) Szybka pobudka 🙂

https://www.youtube.com/watch?v=FZ3pj_ZkldQ

https://www.youtube.com/watch?v=InxomdEHL8M

https://www.youtube.com/watch?v=OZTYeTEZ2wA

https://www.youtube.com/watch?v=xm93WFJ7bNs

lub

https://www.youtube.com/watch?v=FacAJxiIzh4 – ćwiczenia dla rodziców z dziećmi 🙂

2) Prognoza pogody – zabawa dydaktyczna.

Rodzic pokazuje w internecie lub w telewizji profesjonalną prognozę pogody dla Polski. Po jej wysłuchaniu wymieniają zjawiska pogodowe, które się w niej pojawiły, a także inne elementy składające się na prognozę.

Prognoza: https://www.youtube.com/watch?v=wow4kTLVlus

Po prezentacji prowadzimy z dzieckiem rozmowę:

Gdzie można zobaczyć albo usłyszeć prognozę pogody? Kto ją prezentuje?

Kto ją przygotowuje? Dla kogo jest przygotowywana? Czy zawsze się sprawdza?.

Następnie w uproszczony sposób tłumaczy, czym zajmuje się meteorolog, a czym – synoptyk: Meteorolog zajmuje się pracą badawczą, analizą warunków, zjawisk atmosferycznych, a synoptyk opracowaniem prognoz pogodowych.

Rodzic zachęca dzieci do stworzenia własnych prognoz. Dajemy dziecku prostą, schematyczną mapę miejscowości, w której mieszkamy. Po wspólnych ustaleniach opracowujemy prognozę na kolejny dzień, a jeśli jest taka możliwość, można skorzystać z długoterminowej prognozy w internecie. Rysują piktogramy i dzięki pomocy rodzica oznaczają temperaturę. Następnie dziecko występuje w roli prezentera i przedstawia wszystkim domownikom prognozę dla okolicy.

3) Piórko tańczące na wietrze – zabawa oddechowa. (jeśli nie mamy w domu piórka, może być cienka chusteczka lub kawałeczek waty)
Celem zabawy jest utrzymanie piórka w powietrzu tak długo, jak tylko się da! Nie ma ograniczeń, jeśli chodzi o liczbę dmuchnięć czy głębokość wdechu.

Lub druga wersja:

Wersja gry, do której będzie potrzebny towarzysz, rodzeństwo lub rodzić. Zabawa przypomina trochę grę w badmintona, lecz zamiast paletek gramy… powietrzem! Główną zasadą jest naprzemienność: raz jedno dziecko, raz drugie dmucha na spadające piórko. Ta osoba, której nie uda się “podbić” piórka, traci punkt.

4) Wietrzyk, wiatr, wicher – wysłuchanie wiersza „Wiosenny wietrzyk” J. Kulmowej jako punkt wyjścia do rozmowy na temat wiatru.

Dzieci wygodnie siedzą, zamykają oczy i wsłuchują się w tekst. Rodzic czytając utwór, szczególnie intonuje „szeleszczące” wyrazy.

Wiosenny wietrzyk

Mały wietrzyk wiosenny

ledwie w drzewach zaszumi,

ledwie w krzakach zamruczy,

jeszcze gwizdać nie umie,

jeszcze się uczy.

Znalazł szczerbę w płocie – zaświstał.

Znalazł listki – zapiał na listkach.

Czasem w suchych gałęziach zatrzeszczy.

Czasem nuci, gdy zagra mu deszczyk.

Albo szemrze w zeszłorocznej trawie.

Albo szepcze tak, że milczy prawie.

Ludzie mówią wtedy: nie ma wietrzyka.

A on jest.

Tylko słucha słowika.

Po wysłuchaniu utworu dzieci otwierają oczy i zadajemy im pytania:

O czym jest wiersz? Czym jest wiatr? Jakie szumiące wyrazy zapamiętaliście? A może znacie jeszcze inne wyrazy, w których słychać wiatr?.

Następnie próbujemy wspólnie odnaleźć gestodźwięki, które mogą naśladować odgłosy wiatru. Szumią na głoskach „czczcz” i „szszsz”.

Rodzic tłumaczy dzieciom informacje dotyczące wiatru:

Wiatr jest jednym ze zjawisk pogody. Tworzy się, gdy powietrze nagrzeje się w sposób nierównomierny. Różnice temperatur powietrza ciepłego i zimnego powodują ruch, czyli powstawanie wiatru. Może być delikatny albo gwałtowny. Od siły wiatru zależy jego nazwa.

Znad morza wieje lekki wiatr, zwany bryzą. Morze jest wtedy spokojne, a trawy na wydmach lekko

się poruszają. Wicher to odmiana bardzo silnego wiatru mogącego zrywać dachy i łamać drzewa.

Jego najsilniejszym przykładem jest huragan występujący tylko nad oceanem, gdzie temperatura wody jest bardzo wysoka. W polskich górach za to czasem wieje halny, czyli ciepły, suchy, porywisty

wiatr skierowany ku dolinom.

5) Jak silny wiatr wpływa na otoczenie? – swobodne wypowiedzi na temat ilustracji.

Pokazujemy dzieciom ilustracje lub zamieszczone poniżej filmik wirującego tornada oraz wiatru halnego.

tornado: połamane drzewa, zniszczone budynki,

halny: zniszczone drzewa, podniesiona temperatura powietrza, szybkie topnienie śniegu zimą,

przyspieszone dojrzewanie zbóż jesienią, pogorszenie samopoczucia ludzi, np. bóle głowy.

Zachęcamy dzieci do swobodnych wypowiedzi na temat obrazków, które są sposobem pozyskiwania informacji. Zachęcamy do zadawania pytań.

Tornado: https://www.youtube.com/watch?v=FyWKKyDRl4w

Halny: https://www.youtube.com/watch?v=8sAa9rjfKMI

6) Jaka jutro będzie pogoda? – ciekawostki na temat przewidywania pogody i praca konstrukcyjna – budowa wiatrowskazu.

Jako ciekawostkę rodzic opowiada dzieciom o sposobach odczytywania prognozy przez meteorologów, którzy w swojej pracy wykorzystują nie tylko termometry, deszczomierze, lecz także zdjęcia chmur z satelity. Opowiada o sposobie odczytywania pogody z wiatru i z chmur:

Kłębiaste, delikatnie przesuwające się chmurki, które są podobne do kłębków waty, oznaczają piękną pogodę, a szare, niskie chmury zwiastują mglisty dzień. Zbite obłoki przykrywające cały horyzont wróżą deszcz. Także kierunek wiatru może nam podpowiedzieć zmianę pogody. Zachodni wiatr niesie wilgoć, więc może przywiać deszczowe chmury, zaś południowy – suche i gorące powietrze. Najprostszym sposobem, by określić kierunek wiatru, jest zbudowanie wiatrowskazu.

Można go wykonać na kilka sposobów. Najprostszy to konstrukcja z patyka i wstążki.

Trochę bardziej skomplikowany wykonuje się z kartonu, skuwki od flamastra i druta do robienia

na drutach. Możemy wspólnie spróbować go wykonać.

Oglądamy z dzieckiem różne obrazki przedstawiające wiatrowskazy, następnie wybieramy dowolny

kształt, który rysujemy lub odrysowujemy i wycinamy w dwóch egzemplarzach, a dzieci ozdabiają: kolorują lub naklejają kolorowe kształty. Wiatrowskazem może być zarówno prosta strzałka, jak i np. kogut. Następnie dzieci sklejają sylwety, wklejając skuwkę otworem w dół, by

potem móc umieścić w niej drut, a wiatrowskaz mógł się obracać. Po skończonej pracy dzieci mogą zabrać wiatrowskaz na dwór. Rodzic umieszcza drut w ziemi i nakłada na niego skuwkę z sylwetą.

Wspólnie obserwują działania wiatru.

7) Odwrócony katalog – ćwiczenie doskonalące twórcze myślenie, abstrahowanie.

Rodzic czyta dzieciom słowa, dla których muszą wskazać kategorie. W tym ćwiczeniu dzieci

wskazują klucz klasyfikacji, według którego zostały ułożone wyrazy. Rzadko robiliśmy to ćwiczenie dlatego najpierw kilka przykładów przedmiotów z otoczenia by dzieci dokładnie zrozumiały, o co chodzi, np.

– bobas, szmacianka – lalka;

– lego, drewniane, magnetyczne – klocki,

a dopiero później przejść do trudniejszych przykładów:

kurtka, płaszcz przeciwdeszczowy, kalosze, kaptur – ubranie chroniące przed deszczem

okulary przeciwsłoneczne, kapelusz, krem z filtrem – przedmioty chroniące przed słońcem

wiosna, lato, jesień, zima – pory roku

bryza, wicher, halny, huragan – wiatr

mżawka, kapuśniaczek, ulewa – deszcz

pierzaste, kłębiaste, warstwowe – chmury

słońce, deszcz, mgła, śnieg – wiosenne, kwietniowe zjawiska

czerwony, pomarańczowy, żółty, zielony, niebieski, granatowy, fioletowy – kolory tęczy

8) Przygotowani na deszcz – ćwiczenie orientacji w przestrzeni i spostrzegawczości oraz praca z kartą ze strony 55, książka 3.

Dzieci unoszą lewą rękę i wymieniają wszystko, co ona wskazuje, czyli przedmioty znajdujące się po lewej stronie od nich. Podobnie postępuje z prawą ręką. Jeśli dzieci mylą strony, rodzic może założyć kolorową gumkę na prawą rękę lub zaznaczyć ją w inny sposób. Następnie dzieci wykonują określoną liczbę kroków w prawo, a potem w lewo pod dyktando rodzica. Odwracają się w lewą i prawą stronę, zmieniając kierunek. Dopiero po takiej rozgrzewce zachęcamy dziecko do zrobienia karty pracy.

Dzieci wyszukują i kolorują na niebiesko parasolki, których rączki są skierowane w lewo, a na czerwono – te skierowane w prawo. Otaczają również żółtymi pętlami czapki z pomponem, a zielonymi czapki bez pomponów. Następnie mogą przeliczać je i porównywać, których jest więcej.

Dla ułatwienia jest też rymowanka z pokazywaniem 🙂

Prawa ręka, noga prawa,

cała strona też jest prawa,

prawe ucho, oko mam,

prawy łokieć z boku dam.

Lewa ręka, noga lewa,

cała strona też jest lewa

lewe ucho, oko mam,

lewy łokieć z boku dam”

9) Tęcza i tornado – ćwiczenia grafomotoryczne z kartą pracy ze strony 56, książka 3.

Dzieci rysują po śladzie trąbę powietrzną. Kolorują tęczę. Rozważają, które z tych zjawisk jest

niebezpieczne i jak wówczas należy się zachować. Rodzic tłumaczy, że tęcza czasem występuje

po burzy, która również jest niebezpiecznym zjawiskiem. Podczas burzy trzeba jak najszybciej

schronić się w budynku, w żadnym wypadku nie wolno stawać pod drzewem lub słupem. Jeśli

znajdujemy się na otwartej przestrzeni, gdzie nie ma budynków, drzew lub innych wysokich punktów,należy nawet złożyć parasol.

Film jak powstaje tęcza: https://www.youtube.com/watch?v=qigLVHVd5j0

10) Pamiętamy o uzupełnianiu naszego kalendarza pogody 😉

11) Dla chętnych:

Praca plastyczna: https://www.youtube.com/watch?v=fOVx0T-f-zM

Jeśli nie mają Państwo kolorowego papieru w domu, dzieci mogą pokolorować/pomalować biały karton i wyciąć potrzebne paski.

Lub kilka innych pomysłów na tęczę 😉

https://mojedziecikreatywnie.pl/2019/04/dzien-teczy-w-przedszkolu-kolorowe-zabawy/

Dziękuję za uwagę 🙂

7.04.2020 – Ludowe zwyczaje

Przygotowanie do świat wielkanocnych.

1) Na początek trochę ruchu 🙂

https://www.youtube.com/watch?v=hBFLp08y33Y – trening dla rodzica z dzieckiem

https://www.youtube.com/watch?v=FacAJxiIzh4 – ćwiczenia w parach

https://www.youtube.com/watch?v=iKeatJK181Q -Zumba Gummi Miś

2) Filmik „Wiosenne porządki Bolka i Lolka”

https://www.youtube.com/watch?v=_p-y7AcRvJo

Rozmowa na temat filmu, pomocne będą pytania: Co Bolek robił nie tak, jak trzeba? Jak dzieci mogą pomagać w domu, jakie prace mogą wykonywać samodzielne, jakie z pomocą rodziców, a czego nie wolno im robić?

3) „Porządki” – zabawa tematyczna.

Organizujemy wspólne porządkowanie pokoju dziecka. W tym celu dzieci wybierają rzeczy i narzędzia potrzebne do sprzątania (np. wilgotne ściereczki, szczotki i szufelki, odkurzacz), i przystępują do wycierania półek, usuwają kurz i zanieczyszczenia. Chętni odkurzają wykładzinę i zmywają podłogę.

Tłumaczymy, że usuwanie kurzu jest koniecznym elementem sprzątania, a czyste pomieszczenia

korzystnie wpływają na nasze zdrowie i samopoczucie. Po sprzątaniu dzieci wspólnie okładają zabawki. Przy okazji dokonują ich przeglądu. Chętni deklarują pomoc przy naprawie uszkodzeń, np. zszycie, doklejenie brakujących elementów. Zachęcamy dzieci do wypowiadania się na temat pożytków płynących z robienia porządków. Proponujemy włączenie się do domowego sprzątania

na co dzień, a nie tylko od święta 😉

4) “Porządki Pana Języczka” – zabawa logopedyczna.

Pan Języczek, który mieszka w buzi, postanowił posprzątać swój dom:

umył ściany (dzieci przesuwają język po wewnętrznej stronie policzków);

przetarł sufit (dzieci przesuwają język po podniebieniu);

umył okna od zewnątrz (dzieci oblizują górne i dolne zęby od zewnątrz);

a później od wewnątrz (dzieci oblizują górne i dolne zęby od wewnątrz);

po oknach przyszła kolej na drzwi (dzieci oblizują wargi w koło);

gdy szorował drzwi, zobaczył swojego sąsiada, który akurat przechodził obok, więc radośnie mu

pomachał (dzieci machają językiem od jednego kącika ust do drugiego);

na zakończenie – wytrzepał dywan (dzieci wysuwają język jak najdalej na brodę);

a gdy skończył sprzątanie, zmęczony poszedł spać (dzieci naśladują odgłos chrapania).

5) „Święta tuż, tuż” – rozmowa na temat zbliżających się świat wielkanocnych i związanych z nimi zwyczajów.

Na początek możemy przeczytać dziecku zagadkę, która będzie wprowadzeniem do tematu:

Co to za święta z barankiem i chrzanem

podczas, których w koszyku jajka malowane,

a na stole mazurek oraz pyszna babka,

co to za święta? Czy rozwiązana zagadka?

(Święta Wielkanocne)

Zachęcamy dzieci do wypowiadania się, zadajemy pytania:

Jakie zwyczaje związane są ze świętami wielkanocnymi?

W jaki sposób święta wielkanocne są obchodzone w naszym domu?.

Wyjaśniamy krótko znaczenie tradycji i obrzędów towarzyszących świętom wielkanocnym (omawiamy charakter kolejnych dni świątecznych w aspekcie religijnym).

Dla ułatwienia przesyłam prezentacje o Wielkanocy

Prezentacja na stronie: https://www.youtube.com/watch?v=PSMcPXs-1vM

https://www.youtube.com/watch?v=r-to1UXYMUA

4) „Wesołe kurczaczki” – zabawa ruchowa z ćwiczeniami ortofonicznymi.

Dzieci swobodnie poruszają się po pokoju, naśladując kurczaczki.

Na hasło: Kurczaczki uczą się latać! – dzieci zatrzymują się, wykonują głęboki wdech nosem i podnoszą wyprostowane ramiona do linii barków. Przy wydechu poruszają ramionami, naśladując ruch ptasich skrzydeł.

Na hasło: Kurczaczki się witają! – dzieci podchodzą i witają się, wołając: pi, pi, pi.

Na hasło: Kurczaczki jedzą! – „kurczaczki” biegają po pokoju, dzióbkami wybierają ziarenka i popijają woda.

6) „Pocztówkowe układanki” – układanie w całość pociętych pocztówek wielkanocnych (bądź obrazków o tematyce wielkanocnej), doskonalenie umiejętności analizy i syntezy wzrokowej.

Dajemy dziecku po dwie takie same karty pocztowe bądź obrazki, z których jedna jest cała, a druga pocięta na mniejsze elementy. Zadaniem dzieci jest jak najszybsze ułożenie puzzli według wzoru. Kolejny etap zabawy polega na układaniu puzzli bez wzoru.

7) Wielkanocne dyktando obrazkowe:

1. podpisz się w lewym górnym rogu kartki

2. na środku narysuj koszyczek

3. w środku koszyczka narysuj jajko i baranka,

4. po lewej stronie koszyczka narysuj wesołego zajączka

5. po prawej stronie narysuj kolorową palemkę

6. nad koszyczkiem narysuj swoją uśmiechniętą buzię

7. pod koszyczkiem narysuj stół ze świątecznym obrusem

6. pokoloruj ładnie rysunek

8) „Wesołych świat wielkanocnych” – wykonanie ozdoby świątecznej.

Można skorzystać z podpowiedzi zawartych w linku:

https://pracaplastyczna.pl/index.php/wielkanoc – prace plastyczne Wielkanoc

9) Dla tych osób, które mają drukarkę i mogą wydrukować karty pracy przesyłam kilka propozycji.

Dziękuje za wspólną zabawę 🙂

8.04.2020 – Z wizytą u kurki Czubatki.

1) Dowolne zajęcia ruchowe bo jak wiadomo ruch to zdrowie 🙂

https://panimonia.pl/2020/03/18/zabawy-ruchowe-i-gimnastyczne-dla-przedszkolakow/?fbclid=IwAR01dLVUnZ9ZfY5CR3DyxBJCQkJ5MxkwLjomZu_ugsW8li5xxByj5vaAk_E

https://www.youtube.com/watch?v=sXqaZUp2N-w – Boogie Woogie

https://www.youtube.com/watch?v=zW1_ANe0l94 – Kaczuszki

2) „Wielkie malowanie” – wysłuchanie opowiadania z „Książki”, rozmowa kierowana, liczenie pisanek na ilustracji.

Czytamy dzieciom opowiadanie. Następnie zachęcamy do udzielenia odpowiedzi na pytania:

Co robiły dzieci?

Czym różnią się święta Bożego Narodzenia od świat wielkanocnych?

Jak myślisz, co Kajtek namalował na pisance dla Baltazara?

Komu chcesz podarować wielkanocne pisanki?

– Policz pisanki, które są w koszyku.

Przyjrzyj się pisankom i pokaż te, na których są podobne wzory.

3) „W roli głównej jajko” – zabawa badawcza, poznawanie budowy i własności oraz różnych postaci jaj kurzych.

Dzieci badają kurze jaja, obierają ze skorupek i kroją jaja ugotowane na twardo i na miękko, wybijają ze skorupek jaja surowe (uprzednio wymyte i wyparzone). Dzieci dotykają, rozgniatają, wąchają. Oglądają przez lupę, porównują ze sobą. Dzielimy się wnioskami i obserwacjami.

4) „Zajączki na łące” – zabawa ruchowa.

Zachęcamy dzieci, by swobodnie poruszały się po pokoju, naśladując zajęcze skoki. Dzieci skaczą jak zajączki, a na hasło zatrzymują się i wykonują polecenia:

Zajączki jedzą marchewkę – naśladują gryzienie marchewki,

Zajączki się myją – kolistymi ruchami naśladują czyszczenie futra,

– Zajączki nasłuchują, czy nie zbliża się myśliwy – kucają, podnoszą podkurczone ramiona i nasłuchują dobiegających odgłosów,

– Zajączki odpoczywają na leśnej polanie – kładą się na podłodze i spokojnie oddychają.

5) „Pisanki” – nauka piosenki.

Pisanki, pisanki,
jajka malowane
nie ma Wielkanocy
bez barwnych pisanek.

Pisanki, pisanki
jajka kolorowe,
na nich malowane
bajki pisankowe.

Na jednej kogucik,
a na drugiej słońce,
śmieją się na trzeciej
laleczki tańczące.

Na czwartej kwiatuszki,
a na piątej gwiazdki.
na każdej pisance
piękne opowiastki.

Link do piosenki: https://www.youtube.com/watch?v=OTPObfVuHCY&feature=emb_title

Zachęcamy dzieci do swobodnych wypowiedzi na temat wielkanocnych pisanek. Pyta, co to są pisanki, jak wyglądają. Po uważnym wysłuchaniu utworu dzieci opowiadają, kiedy się maluje pisanki, co było namalowane na każdej z pięciu pisanek (kogucik, słonce, tańczące laleczki, kwiatuszki, gwiazdki).

6) „Poznajemy litery – litera j” – zapoznanie z obrazem graficznym głoski „j” i „J” oraz zabawa z kartą pracy ze strony 64, książka 3.

Prezentujemy małą i wielką literę j i J. Podajemy wyrazy wprowadzające – akcentując głoskę j, np. jajko, jaskółka, jeż, jabłko, jacht, jogurt, jezioro, Jola, Justyna, Jacek, Jan, Jerzy.

Literka J: https://www.youtube.com/watch?v=k-3bItxUSPY

Na koniec dzieci na karcie pracy rysują po śladzie jaskółkę i jabłko oraz dorysowują w ramce obrazek, którego nazwa zaczyna się na literkę J. Otaczają wszystkie litery J w wyrazach na niebiesko.

7) „Jajka nie tylko malowane” – prezentacja wydmuszek i jaj ozdobionych z wykorzystaniem różnych technik plastycznych, uwrażliwianie na wartości estetyczne.

Pokazujemy dzieciom pisanki, kraszanki, malowanki, skrobanki, naklejanki. W miarę możliwości powinny się wśród nich znaleźć jaja strusie, przepiórcze, kacze. Dzieci opisują ich wygląd i próbują ustalić, w jaki sposób zostały ozdobione. Zwracamy uwagę na kolorystykę i precyzję wykonania. Zadajemy pytania:

Czym różnią się od siebie jajka?

Jakie materiały zostały użyte do ich ozdobienia?

Które z nich wymagają większego nakładu pracy?

Dokonuje podsumowania tego, co dzieci powiedziały na temat oglądanych pisanek, a następnie na podstawie albumów i innych materiałów przedstawia różne techniki zdobnicze, od których pochodzą nazwy jajek zdobionych na Wielkanoc (np. pisanka – jajko, na którym wzory są „pisane” woskiem, kraszanka – jajko zabarwione na jeden kolor).

Kraszanki powstają poprzez zafarbowanie skorupek jaj w barwniku. Drapanki są odmianą kraszanek – w zabarwionej skorupce wydrapuje się wzorki za pomocą ostrego narzędzia. Pisanki powstają poprzez pisanie na skorupce gorącym woskiem, a następnie zanurzenie w zimnym barwniku. W miejscu nałożenia wosku barwnik nie wchłania się w skorupkę. Jako narzędzi do rozprowadzania wosku używa się igieł, słomek, patyczków, szydełek itp. Ażurki powstają z wydmuszek. Robi się je poprzez wiercenie otworów przy pomocy malutkiego wiertła. Oklejanki powstają poprzez oklejenie różnymi materiałami: sitowiem, płatkami kwiatów, ale także skrawkami tkanin, włóczką, wełną, wycinankami z kolorowego papieru.

Następnie dzieci próbują ustalić, w jaki sposób powstają wydmuszki. Następnie bierzemy kurze jaja i namawiamy do podjęcia próby wydobycia białka i żółtka bez uszkodzenia skorupki. Dzieci próbują sprostać temu zadaniu, a potem oceniają stopień jego trudności.

8) „Kolorowe wydmuszki” – zdobienie wydmuszek dowolna technika (można też ewentualnie użyć jajka ugotowanego na twardo 😉 )

Udostępniamy dzieciom materiały, które mogą służyć do dekorowania wydmuszek, np. kolorowe papiery, krepina, sypkie produkty spożywcze (różne kasze, ryż, sól gruboziarnista itp.). Jednocześnie przypomina dzieciom, ze wydmuszki jaj są bardzo kruche i należy zachować ostrożność, by nie popękały – nie należy nimi rzucać ani mocno ich ściskać. Dzieci wybierają materiały do dekorowania wydmuszek i starannie wykonują dekoracje na jajkach.

Tu również podsyłam kilka pomysłów na wielkanocne pisanki:

https://www.youtube.com/watch?v=0sv6FB0VbMY

https://www.youtube.com/watch?v=mwWgC626krE

Dziękuje za uwagę 🙂

1) Ruch to podstawa, dlatego na początek poruszajmy się 😉

https://www.youtube.com/watch?v=FZ3pj_ZkldQ

https://www.youtube.com/watch?v=InxomdEHL8M

https://www.youtube.com/watch?v=OZTYeTEZ2wA

https://www.youtube.com/watch?v=xm93WFJ7bNs

2) „Wesoły zając” – prezentacja wiersza J. Święcickiej, dostrzeżenie humorystycznych elementów w treści utworu.

Do prezentacji wierszyka można wykorzystać pluszaka zająca jeśli takiego posiadamy w domu 😉

Wesoły zając

Pewien wesoły zając

nazywał się Robert Skok.

Przy różnych zajęczych zajęciach

skakał na wprost i w bok.

Poszedł do domu Kury

z farbą i pędzlem burym.

Chciał mieć pisanki na święta,

a pomalował pisklęta.

Kury akurat nie było,

tak się szczęśliwie złożyło.

Wyniósł wiec jajka na łąkę,

malował pod niebem i słonkiem.

Ledwo skończył malowanie,

rozległo się pukanie.

Co to za harmider taki?

Wykluwają się kurczaki:

pierwszy z czerwoną kokardą,

drugi z zieloną falbanką,

trzeci fioletowy,

czwarty cały różowy,

piaty żółty, o dziwo,

szósty – szóstego nie było.

Nastało wielkie gdakanie.

Wtem deszczyk spadł niespodzianie.

Wiosenny deszcz, kapuśniaczek.

I żółty był każdy kurczaczek.

Justyna Święcicka

Rozmawiamy z dziećmi, zadając im pytania:

Co chciał zrobić zając?

Co wykluło się z jajek?

Jak wyglądały pisklęta?

Czy kurczaczki długo cieszyły się z nowych, kolorowych ubranek?

Dlaczego?.

Prosimy dzieci, by zastanowiły się, czy zając naprawdę mógł pomalować kurczaki?

3) „Wesołe kurczaczki” – zabawa ruchowa z ćwiczeniami ortofonicznymi.

Dzieci swobodnie poruszają się po pokoju, naśladując kurczaczki.

Na hasło: Kurczaczki uczą się latać! – dzieci zatrzymują się, wykonują głęboki wdech nosem i podnoszą wyprostowane ramiona do linii barków. Przy wydechu poruszają ramionami, naśladując ruch ptasich skrzydeł.

Na hasło: Kurczaczki się witają! – dzieci podchodzą i witają się, wołając: pi, pi, pi.

Na hasło: Kurczaczki jedzą! – „kurczaczki” biegają po pokoju, dzióbkami wybierają ziarenka i popijają woda.

4) Utrwalenie piosenki „Pisanki”

https://www.youtube.com/watch?v=OTPObfVuHCY&feature=emb_title

5) „Rymy” – zabawa słownikowa, dopowiadanie rymujących się wyrazów.

Zachęcamy dzieci, by zastanowiły się i wymieniły wyrazy, które najbardziej kojarzą im się ze zbliżającymi się świętami. Dzieci wymieniają nazwy przedmiotów i obyczajów świątecznych. Następnie podaje wyraz i próbuje znaleźć rym, np.

pisanki – wianki,

Wielkanoc – dobranoc,

zajączek – pączek,

baranek – poranek,

żurek – ogórek,

Po zakończonej zabawie proponujemy, by dzieci na podstawie najzabawniejszych rymów spróbowały ułożyć krótkie wesołe zdania, np. Do koszyka włożę pisanki, a na głowę dwa wianki.

6) „Święconka” – przedstawiamy dzieciom artykuły, które powinny znaleźć się w koszyczku wielkanocnym.

Zadaniem dzieci jest ustalenie jakie produkty powinny znaleźć się w koszyku ze święconką zgodnie z tradycja. W celu utrudnienia wśród przedstawionych produktów i przedmiotów powinny znaleźć się również te, które są tradycyjnie związane ze świętami Bożego Narodzenia (np. bombki, gałązki jodły, opłatek).

7) „Świąteczny stroik” – wykonanie sylwety wielkanocnego zająca, baranka lub kurczaczka do stroika, wyrabianie poczucia estetyki.

Zachęcamy dzieci do zrobienia stroika, który będzie stanowił dekoracje świątecznego stołu. W tym celu rozdajemy dzieciom szablony (sylwety zająca, baranka lub kurczaka), prosimy o ich odrysowanie i wycięcie (można ewentualnie pomóc dziecku przy tych czynnościach) Zwracamy uwagę na zachowanie środków ostrożności podczas używania nożyczek. Po wycięciu sylwety dzieci dwustronnie malują wybrane zwierzątko i doklejają wykałaczkę. Całość mocują w doniczce, w której wcześniej zostało wysiane zboże lub rzeżucha, a do wykałaczki przywiązują wstążkę. Gotowe prace mogą być ozdobą wielkanocnego stołu.

8) „Zajączki na łące” – zabawa ruchowa.

Zachęcamy dzieci, by swobodnie poruszały się po pokoju, naśladując zajęcze skoki. Dzieci skaczą jak zajączki, a na hasło zatrzymują się i wykonują polecenia:

Zajączki jedzą marchewkę – naśladują gryzienie marchewki,

Zajączki się myją – kolistymi ruchami naśladują czyszczenie futra,

– Zajączki nasłuchują, czy nie zbliża się myśliwy – kucają, podnoszą podkurczone ramiona i nasłuchują dobiegających odgłosów,

– Zajączki odpoczywają na leśnej polanie – kładą się na podłodze i spokojnie oddychają.

9) Kto ma możliwość wydruku może wydrukować dodatkowe karty pracy 🙂

Dziękuje za wspólną pracę 🙂

10.04.2020 – To, co ważne…

Dzisiaj przy Wielkim Piątku może nieco spokojniej….

1) Jajeczka – zabawa paluszkowa

Dzieci do kurnika poszły

spacerowanie palcami jednej dłoni po wierzchu drugiej

i jajeczka przyniosły

zaciskanie dłoni w pięści

Mama je ugotowała

energiczne machanie pięściami w górę i w dół

i dzieciom podała.

wyprostowanie dłoni

Dzieci jajeczkami o blat stołu stukają

zaciśnięcie dłoni w pięści, złączenie ich ze sobą i stukanie nimi o podłoże

i ze skorupek je obierają

stopniowe otwieranie kolejnych palców

Na talerzach układają

stukanie dłonią zaciśniętą w pięść o wnętrze drugiej dłoni

starannie kroją i solą,

przesuwanie bokiem jednej dłoni po wnętrzu drugiej,

następnie naśladowanie posypywania

i ze smakiem je zjadają

masowanie się dłonią po brzuchu

2) Owieczki – zabawa paluszkowa

Pięć owieczek w zagrodzie bryka

pokazują całą dłoń

jeden, dwa, trzy, cztery, pięć.

liczą na palcach

Nagle patrzcie, jedna znika!

Chowają mały palec, pomagając sobie drugą dłonią

Cztery owieczki w zagrodzie brykają:

pokazują cztery palce

jeden, dwa, trzy, cztery.

Liczą na palcach.

Jedna odeszła, więc trzy zostają.

Chowają serdeczny palec.

Trzy owieczki małe.

Pokazują trzy palce

-jeden, dwa, trzy-

liczą na palcach

idą razem na halę.

kroczą” palcami po przedramieniu drugiej ręki

Przez strumyk przeskoczą

zmieniają rękę i „kroczą” po drugim przedramieniu

i dalej wesoło kroczą

palcami „wspinają się” na czubek głowy

A gdy dotrą na sam szczyt, całą trawę zjedzą w mig!

Drapią się po głowie

2) „To, co ważne” – słuchanie opowiadania i rozmowa na temat wysłuchanego tekstu.

Jak co roku przed świętami na rynku odbywał się wielkanocny kiermasz. W równych rządkach na placu porozstawiane były stragany, a na nich można było kupić wszystko, co tylko potrzebne jest na święta. Były tam wielkie do nieba kolorowe palmy z suszonych kwiatów, ręcznie malowane pisanki, czekoladowe zajączki, wiosenne dekoracje, mięciutkie kurczaczki, kartki świąteczne, wielkanocne babki i mazurki oraz mnóstwo smakołyków na świąteczny stół. Nad rynkiem unosił się świąteczny nastrój, a między straganami panował zgiełk, gdyż na kiermasz zwykle przychodziły ogromne tłumy ludzi. W sobotę rano na świąteczny kiermasz poszedł również Piotruś ze swoimi

rodzicami. W tym roku chłopiec poprosił o to, by rodzice kupili mu mały koszyczek, i chciał sam zdecydować, jak go udekoruje. Oglądał więc uważnie wszystkie pisanki i koronkowe serwetki, wybrał wiązkę bukszpanu i słodką babkę. I brakowało mu już tylko cukrowego baranka. Kiedy nagle spostrzegł stragan ze świątecznymi słodkościami, a wśród nich cukrowe baranki, nie oglądając się na nikogo, pobiegł tam od razu. Baranków było tak dużo, że Piotruś nie mógł się zdecydować, którego wybrać. Aż w końcu wziął tego z czerwoną wstążeczką i złotą chorągiewką, gdyż podobał on mu się najbardziej.

– Poproszę tego baranka – powiedział śmiało Piotruś do pana sprzedawcy i odwrócił się do mamy, by wziąć od niej pieniądze. Lecz mamy nigdzie nie było. W kolejce stała tylko starsza pani, która uśmiechnęła się serdecznie do Piotrusia. Ale chłopiec nie zdołał się uśmiechnąć, gdyż zdał sobie sprawę, że się zgubił. Serce zaczęło mu bić mocniej, a do oczu napłynęły łzy.

– Chyba się zgubiłem – powiedział cichutko i zaczął się rozglądać za rodzicami.

– To ja zapłacę za tego baranka – powiedziała starsza pani – i razem poczekamy tu na twoich rodziców – dodała.

Piotruś od razu poczuł się lepiej. Podziękował uprzejmie za prezent i zaczęli nawet rozmawiać z panią Heleną – gdyż tak miała na imię starsza pani – o przygotowaniu do świąt i malowaniu pisanek. Aż po chwili nadbiegli rodzice Piotrusia. Mama wyglądała na bardzo zdenerwowaną. Uściskała chłopca i podziękowała pani Helenie za opiekę.

– Naprawdę nie wiem, jak mam pani dziękować – mówiła wzruszona. – Poszliśmy jeszcze z mężem po ciasto, a Piotruś nagle gdzieś przepadł.

– Ależ nie ma za co dziękować – odparła starsza pani. – To bardzo mądry chłopiec i miło nam się rozmawiało.

– Tak, i dostałem baranka – dodał Piotruś.

– Bardzo pani dziękujemy – powiedziała mama jeszcze raz.

Okazało się, że pani Helena mieszka w sąsiednim bloku. Tata wziął więc od niej siatkę z zakupami i razem odprowadzili ją do domu. Mama chyba była bardzo zawstydzona tym, że Piotruś się zgubił, gdyż przez całą drogę tłumaczyła się, że wcześniej nie miała czasu, by zrobić zakupy, i stąd ten cały pośpiech. Lecz pani Helena uśmiechała się tylko uprzejmie i próbowała pocieszyć mamę.

– Proszę się nie przejmować – rzekła. – Cóż poradzić, takie czasy, wszystko w pośpiechu. Moja rodzina też zapracowana, na święta nie przyjadą – zwierzyła się pani Helena i nagle zamilkła, a w oczach tym razem jej zakręciły się łzy.

– W pośpiechu łatwo zapomnieć o tym, co ważne – stwierdziła i wzięła od taty siatkę z zakupami, gdyż właśnie doszli pod jej klatkę.

– To zapraszamy do nas jutro na świąteczne śniadanie – zreflektowała się mama. – Będzie nam bardzo miło.

– Tak! Koniecznie! – krzyknął radośnie Piotruś, gdyż bardzo polubił panią Helenę.

Następnego dnia, punkt dziesiąta, pani Helena zapukała do ich drzwi. Miała na sobie białą odświętną bluzkę i śliczną złotą broszkę dla ozdoby. Przyniosła świąteczną babkę, którą upiekła jeszcze wczoraj wieczorem specjalnie na tę okazję, i widać było, że jest jej bardzo miło, gdy tata zaoferował jej honorowe miejsce przy stole. Te drobne gesty i dobre słowa były właśnie tym, co naprawdę ważne.

(Agnieszka Borowiecka)

Możemy porozmawiać o przeczytanym tekście. Pomogą nam w tym poniższe pytania:

Gdzie w sobotę poszedł Piotruś ze swoimi rodzicami? Co Piotruś chciał kupić na kiermaszu? Dlaczego chłopiec się zgubił i jak się wtedy czuł? Jak wy zachowalibyście się w podobnej sytuacji? Kto pomógł Piotrusiowi? Co zrobili rodzice po odnalezieniu chłopca? W jaki sposób odwdzięczyli się pani Helenie? Dlaczego pani Helena nie spędziła świąt ze swoją rodziną? Jak myślicie, co jest

najważniejsze podczas świąt?

3) Co kupiła mama? – zabawa słowno-pamięciowa

Dzieci siedzą i wymieniają nazwy artykułów, które mama kupiła na kiermaszu świątecznym. Rodzic trzyma koszyk i rozpoczyna zabawę: Na kiermaszu świątecznym mama kupiła cukrowego baranka. Następna osoba powtarza zdanie i dodaje coś od siebie, np. Na kiermaszu świątecznym mama kupiła cukrowego baranka i babkę. Zabawa przebiega dalej na tych samych zasadach, aż do wyczerpania pomysłów. Jeśli dzieci będą miały problem, rodzic może podpowiadać, np. Mama mogła kupić coś kolorowego, coś słodkiego, coś słonego, coś zielonego.

4) „Czubatka” – opowieść ruchowa.

Rodzic recytuje rymowankę, obrazując ją gestami, a dzieci naśladują jego ruchy.

Czubatka – autor: Dominika Góra

Chodzi kurka Czubatka po grzędzie,

dzieci układają ręce jak skrzydła, spacerują po kole rytmicznie do wypowiadanych sylab

jak w gnieździe usiądzie, to jajko będzie.

siadają, jedną rękę zwiniętą w pięść wyciągają do przodu

Jajko zabierze gospodarz wąsaty,

wstają, dwoma palcami wskazującymi „rysują” wąsy od nosa na boki

ostrożnie zaniesie to jajko do chaty.

dłonie wyciągają do przodu, w geście niesienia, robią cztery duże kroki

W łupkach cebuli je ugotuje,

naśladują pocieranie oczu dłońmi zwiniętymi w piąstki

jajo na brązowo całe zafarbuje.

w powietrzu „rysują” jajo dwoma palcami symetrycznie, od góry do dołu

W koszyku ułoży tę piękną kraszankę,

unoszą ręce na wysokości brzucha i zaplatają palce

pomiędzy zającem, kurczakiem i barankiem.

naśladują zająca – dłonie przykładają nad głową;

kurczaka – dotykają ramion i machają małymi skrzydełkami;

baranka – zataczają koła piąstkami przy skroniach i podskakują po obwodzie koła

5) Życzenia od zajączka – wykonanie kartki z życzeniami

Na kolorowych kartkach dzieci rysują dwoje długich uszu i dwie łapki i wycinają je (rodzic może pomóc w rysowaniu uszu i łapek). Uszy przyklejają na górze kolorowego kartonika, a łapki – po jego bokach. Na wierzch naklejają biały kartonik i zaginają elementy tak, aby go zasłaniały (uszy w dół, a łapki do środka). Na białym kartoniku można narysować pyszczek zajączka lub przykleić (narysować) oczka i guziczek, a także napisać lub przykleić wydrukowane życzenia.

Tak to mniej więcej powinno wyglądać 😉

Dziękuję i pozdrawiam serdecznie 🙂

14.04.2020 – Spoglądamy na niebo pełne gwiazd.

1) Ćwiczenia dla dzieci https://www.youtube.com/watch?v=hBFLp08y33Y

Dla chętnych 😉 https://www.youtube.com/watch?v=FP0wgVhUC9w

A przy okazji kilka zabaw ruchowych związanych z naszą nową tematyką 😀

Start rakiety – zabawa ruchowo-naśladowcza.

Dzieci siedzą w siadzie skrzyżnym. Rodzic wspólnie z dziećmi „uruchamia silnik rakiety, przekręcając kluczyk w stacyjce”. Dzieci najpierw powoli, później coraz szybciej uderzają dłońmi o kolana odliczając od 10 do 0. Na hasło: Rakieta wystartowała – wstają i skaczą w miejscu, unosząc ręce.

Łapiemy Księżyc – ćwiczenie dużych grup mięśniowych.

Dzieci spacerują swobodnie po pokoju. Na słowa rodzica: Odwiedzamy Księżyc, dzieci wspinają się na palce i unoszą wysoko ręce. Na hasło: Wracamy na Ziemię, powoli opadają na dywan, jakby były zmęczone podniebną podróżą.

Słońce i księżyc – zabawa bieżna.

Rodzic ustala dwa miejsca: w jednym jest słońce, po przeciwległej stronie jest księżyc. Na słowa:

Wstaje nowy dzień, dzieci biegną do „słońca”, podskakują i tańczą. Na hasło: Zaraz będzie noc, biegną do „księżyca”, kładą się i udają, że śpią. Zabawę można powtórzyć wielokrotnie.

Taniec ufoludków – zabawa taneczna.

Dzieci tańczą w rytmie dowolnego utworu instrumentalnego z repertuaru muzyki elektronicznej. Poruszają się swobodnie po całym pokoju udając ufoludki.

2) Gwiazdka z nieba – zabawa rozwijająca motorykę dużą.

Dzieci wypowiadając słowa rymowanki, ilustrują ją ruchem.

Po marzenia sięgaj śmiało,

stojąc na palcach, „sięgają po marzenia”, raz jedną ręką, raz drugą.

Czy ich dużo, czy ich mało,

rozkładają ręce na boki, a następnie zbliżają dłonie do siebie.

Lecz by złapać gwiazdkę z nieba,

poruszają szybko dłonią w nadgarstkach

trochę popracować trzeba,

wykonują „młynek” rękami z góry do dołu i z dołu do góry.

Znaleźć sposób,

wskazują na głowę palcem wskazującym lewej, a potem prawej dłoni,

nabrać siły,

unoszą ręce ugięte w łokciach i zaciskają dłonie

by marzenia się spełniły.

Klaszczą i podskakują wysoko.

3) Co spadło z nieba? – słuchanie wiersza J. Ruth-Charlewskiej połączone z rozmową kierowaną.

Rodzic czyta wiersz z odpowiednią intonacją:

Ja i Ufo

Nocką czarną, ciemną, głuchą

Na mój ogród spadło Ufo.

Pewnie zepsuł im się talerz,

Lub nie chcieli lecieć dalej.

I wylazły dwie pokraki,

Każdy inny, taki siaki,

Miały oczy jak szpareczki,

Ręce cienkie jak niteczki,

Nosy grube jak cebula,

Każdy futrem się otulał,

Włosy mieli krótko ścięte

I ogony jak diablęta.

Dziwili się w gęstym mroku,

Że na ziemi taki spokój.

Ja przez okno ich widziałam

I zupełnie się nie bałam.

Jadwiga Ruth-Charlewska

Rodzic wyjaśnia dzieciom niezrozumiałe słowa, zachęca do wypowiedzi na temat utworu. Zadaje pytania: Co spadło na ogród? Co wyszło z talerza? Jak wyglądało? Czy bohaterka się bała przybyszy? Czy to jest historia prawdziwa? Co jeszcze możemy zobaczyć na niebie?.

4) Skojarzenia – zabawa słowna.

Wypowiadamy słowo „niebo”. Zadaniem dzieci jest podawanie swobodnych z nim skojarzeń.

5) Jestem astronomem – rozmowa połączona z pokazem.

Opowiadamy dzieciom, że astronomia to nauka, która zajmuje się badaniem ciał niebieskich, takich jak gwiazdy, planety, komety. Astronom zaś to osoba, która obserwuje wszechświat za pomocą teleskopu lub lunety. Następnie prezentuje np. lunetę, za pomocą której można zobaczyć gwiazdy, oraz opowiada o jej budowie. Dzieci po kolei oglądają przedmiot i opowiadają o swoich spostrzeżeniach dotyczących jego wyglądu i działania.

Historia Mikołaja Kopernika https://www.youtube.com/watch?v=x0hX2J4QNd4

Noc i dzień na Ziemi https://www.youtube.com/watch?v=VxUqNKByRj8

6) Moja luneta – praca plastyczna z wykorzystaniem rolki po papierze toaletowym lub ręczniku kuchennym.

Oklejamy kolorowym papierem lub malujemy farbami na wybrany kolor. Można również namalować lub nakleić gwiazdki.

7) Znajdź parę – zabawa edukacyjna z kartą pracy ze strony 36, książka 3.

Dzieci oglądają obrazki przedstawiające różne układy gwiazd. Następnie odszukują i kolorują taki sam układ gwiazd, jaki jest przedstawiony na jednym z trzech obrazków: pasuje tylko jeden. Po wykonaniu zadania odszukują koło, w którym jest najwięcej gwiazd, i zaznaczają je „x”, oraz koło, w którym jest najmniej gwiazd, i zaznaczają je „O”.

8) Nasze konstelacje gwiazd – praca z kartą pracy „Konstelacje gwiazd” z dodatkowej wyprawki.

Prezentujemy dzieciom zdjęcia różnych konstelacji gwiazd. Następnie dzieci próbują wyszukać konstelację i połączyć gwiazdy, lub drugi wariant, możemy poprosić dziecko aby samo stworzyło i nazwało swoje konstelacje gwiazd 😉

9) Deszcz meteorów – zabawa kreatywna z wykorzystaniem folii aluminiowej.

Dzieci oglądają zdjęcia meteorów i słuchają wyjaśnienia, czym jest i na czym polega deszcz meteorów (zjawisko polegające na jednoczesnym przelocie przez atmosferę ziemską wielu meteorów należących do tego samego roju meteorów). Zwracamy uwagę na charakterystyczny „ogon” meteorytu. Proponujemy dzieciom, aby stworzyły swoje meteory. Dzieci wykonują meteory z „ogonami” z folii aluminiowej według własnego pomysłu, np. robią kulki, doczepiają do nich paski. Następnie prezentują swoje dzieła i opowiadają, jak je wykonały. Na zakończenie inicjujemy zabawę w deszcz meteorów – dzieci podrzucają je do góry i próbują złapać.

Deszcz meteorów – https://www.youtube.com/watch?v=6jjtCcJesj8

10) Co wiemy o kosmosie? – zabawa dydaktyczna.

Rozmawiamy z dziećmi na temat minionego dnia. Wypowiadamy zdania prawdziwe i fałszywe.

Kiedy wypowiadamy zdania fałszywe, dzieci uderzają dłońmi o podłogę, kiedy prawdziwe – klaszczą w dłonie. Przykładowe zdania:

Gwiazdy są małe jak piłeczki.

Astronomia to nauka o kwiatach.

Teleskop służy do oglądania planet.

Kometa to zabawka i można ją podrzucać.

Na niebie można zobaczyć różne konstelacje gwiazd.

Deszcz meteorów przyjemnie ochładza Ziemię.

11) Podziwiamy niebo – ćwiczenia wyciszające.

Dzieci, leżąc na dywanie z zamkniętymi oczami, wyobrażają sobie rozgwieżdżone niebo. W tle gra muzyka relaksacyjna.

Lub

Obserwujemy niebo – ćwiczenie spostrzegawczości.

Dzieci przy pomocy np. lunety obserwują niebo. Alternatywnie mogą używać rolki po ręczniku

papierowym, udając, że są badaczami gwiazd, a w ręku trzymają teleskop.

Dziękuje za wspólną zabawę 🙂

15.04.2020 – Poznajemy gwiazdy i planety

1) Ruch to zdrowie dlatego trochę ruchu na początek:

https://www.youtube.com/watch?v=sXqaZUp2N-w – Boogie Woogie

https://www.youtube.com/watch?v=zW1_ANe0l94Kaczuszki

https://www.youtube.com/watch?v=hBFLp08y33YĆwiczenia dla dzieci

I zabawy ruchowe z dnia wczorajszego 🙂

Start rakiety – zabawa ruchowo-naśladowcza.

Dzieci siedzą w siadzie skrzyżnym. Rodzic wspólnie z dziećmi „uruchamia silnik rakiety, przekręcając kluczyk w stacyjce”. Dzieci najpierw powoli, później coraz szybciej uderzają dłońmi o kolana odliczając od 10 do 0. Na hasło: Rakieta wystartowała – wstają i skaczą w miejscu, unosząc ręce.

Łapiemy Księżyc – ćwiczenie dużych grup mięśniowych.

Dzieci spacerują swobodnie po pokoju. Na słowa rodzica: Odwiedzamy Księżyc, dzieci wspinają się na palce i unoszą wysoko ręce. Na hasło: Wracamy na Ziemię, powoli opadają na dywan, jakby były zmęczone podniebną podróżą.

Słońce i księżyc – zabawa bieżna.

Rodzic ustala dwa miejsca: w jednym jest słońce, po przeciwległej stronie jest księżyc. Na słowa:

Wstaje nowy dzień, dzieci biegną do „słońca”, podskakują i tańczą. Na hasło: Zaraz będzie noc, biegną do „księżyca”, kładą się i udają, że śpią. Zabawę można powtórzyć wielokrotnie.

Taniec ufoludków – zabawa taneczna.

Dzieci tańczą w rytmie dowolnego utworu instrumentalnego z repertuaru muzyki elektronicznej. Poruszają się swobodnie po całym pokoju udając ufoludki.

2) Wojna na wyrazy – zabawy słowne.

Podajemy po kolei różne przymiotniki ściszonym głosem. Dzieci głośno podają przeciwieństwa,

np. gruby – chudy, niski – wysoki, ciemny – jasny, mały – duży, lekki – ciężki, itp.

3) Co to jest wszechświat? – rozmowa kierowana połączona z pokazem.

Planety i inne obrazki

Czytamy dzieciom wierszyk o planetach, prezentując po kolei zdjęcia Słońca i planet.

Osiem planet’

Krąży, kręci się bez końca

osiem planet wokół Słońca.

Jest Merkury bardzo mały,

na nim góry oraz skały.

Wokół Słońca szybko krąży,

w rok trzy kółka zrobić zdąży.

Druga – Wenus, też skalista,

jest gorąca i piaszczysta.

Nie ma morza tu ni rzeki,

krąży Wenus tak przez wieki.

Potem Ziemia, lecz to wiecie,

wszyscy tu mieszkamy przecież.

To planeta jest jedyna,

gdzie rośliny i zwierzyna.

Mars pokryty jest skałami,

wulkanami i górami,

na biegunach jego obu

są ogromne bryły lodu.

Piąty – Jowisz, cały z gazu,

tam nie staniesz ani razu.

Wieczna burza tam szaleje,

bardzo silny wiatr wciąż wieje.

Saturn siedem ma pierścieni

z lodu, piasku i kamieni.

To gazowa znów planeta,

nie ląduje tu rakieta.

Uran, Neptun to planety,

co na końcu są niestety.

Obie z gazu, obie zimne,

tak od wieków krążą sobie.

Przy okazji sprawdzamy ile dzieci zapamiętały pytając: ile mamy planet w układzie słonecznym? Jak wyglądają poszczególne planety? Którą planetą od Słońca jest Ziemia? Tłumaczymy, że oprócz tych wszystkich planet wokół Słońca krążą też gwiazdy, asteroidy i komety.

Dla ułatwienia krótki filmik o układzie słonecznym – https://www.youtube.com/watch?v=g_xPVHjj0Yg

4) Powstanie planet – rozmowa połączona z pokazem.

Do pokazu będzie potrzebna woda, odrobina oleju i odrobina alkoholu.

Stawiamy pośrodku duże szklane naczynie z wodą i pytamy: Co może być w tym naczyniu? Za chwilę dodam do wody coś żółtego, kto zgadnie, co to takiego? Jak myślicie, co się stanie? Dodałem/am oleju, teraz dodam kilka kropel alkoholu i zobaczycie, co się stanie… Dodajemy najpierw krople oleju do wody, a następnie krople alkoholu w sam środek oleju. Gdy alkohol trafi w oczko oleju, olej rozproszy się po powierzchni wody. Wyjaśniamy, że w podobny sposób planety rozprzestrzeniły się po wszechświecie. Podczas prezentacji zachęcamy dzieci do opowiadania o poczynionych obserwacjach i do zadawania pytań.

5) Znam nazwy planet – zabawa edukacyjna z kartą pracy ze strony 37, książka 3

Dzieci przyklejają brakujące planety wokół Słońca: miejsce wklejenia wskazuje pierwsza litera

planety oraz jej kolor. Po wykonanej pracy dzieci dorysowują gwiazdki: najpierw od największej

do najmniejszej, później od najmniejszej do największej.

6) „W układzie słonecznym” – nauka piosenki.

https://www.youtube.com/watch?v=yxVMhKt-cvI – „W układzie słonecznym”

Tekst piosenki:

W Układzie Słonecznym wirują planety

Wszystkie w innym tempie, okrążają Słońce

Różnią się kolorem, masą i rozmiarem

Lata lecą one stale, kręcą się wytrwale

Merkury, to ja!

Jestem pierwszy i najmniejszy

Moją powierzchnie pokrywają ogromne kratery

Z własną pogodą nie umiem dojść do zgody

W dzień jest mi gorąco

W nocy bardzo marznę, brrr

Mam na imię Wenus

Jestem druga w kolejności

U mnie nieustannie upał jest bezlitosny

Wiruję wolno, nigdzie się nie śpieszę

I bardzo jasno świecę się na niebie

Tu Ziemia! Witam serdecznie! Czuję się świetnie

Zamieszkują mnie roślinki, zwierzątka i ludzie

Jestem trzecią planetą od Słońca

Moja atmosfera jest cudna

Mam dużo wody, więc śmiało wpadnij ochłodzić

Hej tu Mars, planeta numer cztery

Bardzo się czerwienię, jestem cały zardzewiały

Mam najwyższe góry i od groma pyłu

A! Nic nie widzę, znowu leci mi do oczu!

W Układzie Słonecznym wirują planety

Wszystkie w innym tempie, okrążają Słońce

Różnią się kolorem, masą i rozmiarem

Lata lecą one stale, kręcą się wytrwale

Joł, joł, Jowisz, największy olbrzym gazowy

Piąty od Słońca, na pewno nie przeoczysz

Choć moja masa jest potężna niezwykle

To z wszystkich planet kręcę się najszybciej

Siemanko tutaj Saturn, też się składam z gazów

Po moich pierścieniach poznasz mnie od razu

Wirują w nich kamienie, pył i sporo lodu

Jestem szósty od Słońca, w głowie to zakoduj

Cześć, to ja, lodowy gigant o imieniu Uran

Na mnie jest najniższa temperatura

Słynę z bladego, błękitnego koloru

Jestem siódmą planetą i wiruję na boku

Na koniec ja swoje trzy grosze wtrącę

Nazywam się Neptun i najdłużej okrążam Słońce

Tworzę huragany co powalą wszystko

Więc nie zbliżaj się zbytnio bo cię zdmuchnę jak piórko

W Układzie Słonecznym wirują planety

Wszystkie w innym tempie, okrążają Słońce

Różnią się kolorem, masą i rozmiarem

Lata lecą one stale, kręcą się wytrwale

7) Zabawy z literami „F” i „f” – zapoznanie z obrazem graficznym litery „f” i „F”, zabawa z kartą pracy ze strony 63, książka 3.

Czytamy wierszyk:

F jak foka

Kupiła foczka suknię z falbanką

I fioletowe, fikuśne wdzianko.

W nowej fryzurze i fatałaszkach

Poszła na festyn, by zjeść fistaszka.

Tam fundowano różne frykasy:

Fasolę, figi, flaczki, kiełbasy.

Faworki oraz z flądry filety…

A foczka zjadła wszystko, niestety.

Finał obżarstwa wyjawić muszę –

Na futrze frędzle i chory brzuszek.

Anna Edyk-Psut

Po zakończeniu recytacji zadajemy kilka krótkich pytań: Kto był głównym bohaterem wiersza?

Czego najadła się foka? Jaki był finał obżarstwa? Jakie jeszcze wyrazy na literę „f” występowały w wierszu?.

Prezentujemy dzieciom literę„F” i „f”.

Dzieci opisują ich kształt i wygląd oraz wymieniają przedmioty, które kojarzą im się z tą literą. Próbują „rysować” literę w powietrzu i na dywanie.

Na karcie pracy rysują po śladzie fokę i fasolę oraz otaczają pętlami na niebiesko wszystkie litery „f”, które widzą na ilustracji. Potem dorysowują obrazek, którego nazwa rozpoczyna się literą „f”.

8) Znam cyfry – zabawa matematyczna.

Prezentujemy dzieciom liczby od 1 do 10 oraz dziesięć obrazków przedstawiających gwiazdy w liczbie od 1 do 10. Dzieci dopasowują poszczególne liczby do odpowiadającej im liczby gwiazd na rysunkach.

9) Układ słoneczny – praca plastyczno-techniczna.

Tworzymy wspólnie z dzieckiem makietę Układu Słonecznego. Tu podsyłam różne pomysły na prace plastyczne, może z któregoś Państwo skorzystają:

https://pracaplastyczna.pl/index.php/kosmos/1341-planety-2

https://pracaplastyczna.pl/index.php/kosmos/654-uklad-sloneczny-2

https://pracaplastyczna.pl/index.php/kosmos/1266-planety-odbite-z-nakretek

10) Obrazki kosmiczne – zabawa paluszkowa.

Tu planeta, a tam druga,

dzieci kreślą jedną dłonią w powietrzu okrąg z prawej strony,

a następnie kreślą drugą dłonią okrąg z lewej strony

obok gwiazda jasno mruga

zaciskają pięść i prostują palce kilka razy

Jest ogromna, toż to Słońce,

kreślą obiema dłońmi okrąg, zaczynając od góry, a kończąc na dole

w tle błyszczących gwiazd tysiące.

pokazują palcami wskazującymi w różne miejsca

Gdzie rakieta szybko leci

zaplatają palce dłoni na wysokości klatki piersiowej i szybko je unoszą

malowały wszystko dzieci

malują” palcem jednej dłoni na powierzchni drugiej

To obrazki są kosmiczne

kreślą prostokąt w powietrzu

każdy inny, wszystkie śliczne.

przykładają do siebie po kolei opuszki palców, na koniec stykają wszystkie razem

Dziękuję za uwagę 🙂

16.04.2020 – Lecimy w kosmos

1) Na początek poruszajmy się…

https://www.youtube.com/watch?v=FZ3pj_ZkldQ

https://www.youtube.com/watch?v=InxomdEHL8M

https://www.youtube.com/watch?v=OZTYeTEZ2wA

https://www.youtube.com/watch?v=xm93WFJ7bNs

oraz nasze zabawy związane z tematyką kosmosu:

Taniec ufoludków – zabawa taneczna.

Start rakiety – zabawa ruchowo-naśladowcza.

Słońce i księżyc – zabawa bieżna.

2) Wiem, co to jest grawitacja – rozmowa połączona z pokazem.

Potrzebne będą: szklana butelka z korkiem lub słoik z zakrętką, zabarwiona woda (np. farbą plakatową), olej, alkohol

Zadajemy dzieciom pytanie wprowadzające: Czy wiecie, co to jest grawitacja?. Po wysłuchaniu odpowiedzi prezentujemy naszykowane przedmioty i zachęcamy dzieci do zadawania pytań oraz formułowania wniosków i spostrzeżeń, zadając pytania: Co się teraz stanie? Jak myślicie, co do czego dodam? Dlaczego?. Wlewa do butelki taką samą ilość wszystkich płynów i miesza je. Dzieci obserwują, opowiadają o swoich spostrzeżeniach. Dodatkowo objaśniamy, że wszystkie ciała mają swój ciężar, ale nie wszystkie taki sam: Ziemia przyciąga ciecze z różną siłą (woda będzie na samym dole, następnie warstwa oleju, na samej górze będzie alkohol). Substancje nie zmieszają się ze sobą.

3) Przypomnienie i utrwalenie piosenki z dnia wczorajszego – „W układzie słonecznym”

4) Geometryczna rakieta – zabawa twórcza z wykorzystaniem figur geometrycznych.

Przydadzą nam się tu karty „33. Kolorowe kołka”, „37. Tangram” i „39. Mozaikowe układanki” z dodatkowej wyprawki.

Odtwarzamy dźwięk rakiety http://odgłosy.pl/start-rakiety.php i zadajemy pytania: Co to za dźwięk? Czy wiecie, jak wygląda ten przedmiot? Spróbujemy stworzyć pojazd do podróży kosmicznych. Kładziemy na dywanie figury geometryczne w różnych kolorach. Dzieci próbują stworzyć rakietę. Nazywają układane przez siebie figury, np. Po lewej stronie niebieskiego kwadratu dokładam czerwony trójkąt.

5) „Księżyc” – wysłuchanie wiersza W. Domeradzkiego, rozmowa na temat jego treści, nauka utworu na pamięć.

Księżyc

Srebrne pole,

srebrna droga.

Nad polami

wisi rogal.

Błyska rogal

nocną porą…

Wkoło czuwa

gwiazdek sporo.

Jasny dzień,

gdy ze snu wstanie,

zje rogalik

na śniadanie.

Włodzimierz Domeradzki

Po wyrecytowaniu zadajemy kilka pytań: Co wisiało nad polami? Jakiego koloru były pole i droga? Kiedy błyskał rogal? Kto czuwa wokół księżyca?. Zachęcamy dzieci do nauki wiersza przez powtarzanie utworu, różnie go intonując, na przykład głosem grubym jak poważny pan, głosem cienkim jak śpiewaczka operowa, głośno, cicho. Za każdym razem utwór najpierw wypowiada rodzic, później dzieci.

6) Kim jest astronauta? – rozmowa kierowana połączona z pokazem zdjęć.

Zachęcamy dzieci do swobodnej wypowiedzi na temat astronautów: kim są i co robią. Uwzględniając odpowiedzi dzieci, uzupełniamy je pokazem zdjęć rzeczy, które są niezbędne astronaucie do podróży w kosmos. Opowiadamy o kondycji fizycznej, jaką muszą zachować astronauci, oraz długich i żmudnych przygotowaniach, ćwiczeniach niezbędnych do wyruszenia w podniebną podróż. Opowiadamy również o stanie nieważkości, w jakim utrzymują się ludzie bez działania grawitacji. Pokazujemy różne zdjęcia pojazdów kosmicznych: dzieci próbują zgadnąć, do czego mogą służyć pojazdy.

O lotach w kosmos https://www.youtube.com/watch?v=yRkEtwxhKzw

7) Podniebne wojaże – ćwiczenia grafomotoryczne z kartą pracy ze strony 38, książka 3.

Dzieci rysują po śladzie kosmonautę, rakietę i gwiazdy. Następnie kolorują figury geometryczne według podanej instrukcji oraz kończą kolorowanie rysunku według własnego uznania.

8) Mam kondycję astronauty! – ćwiczenia fizyczne.

Dzieci stoją, a rodzic proponuje, aby dziecko wymyśliło kilka ćwiczeń po kolei, które jego zdaniem wzmocnią kondycję fizyczną przyszłego astronauty.

9) Co odkryliśmy w kosmosie? – zabawa edukacyjna z kartami pracy za stron 39 i 40, książka 3.

Dzieci rysują rakiety po śladzie i kolorują je na takie same kolory jak planety, do których dolecą. Po wykonaniu zadania dzieci wymyślają nazwy planetom. Następnie opowiadają, co widzą na ilustracji. Rysują w ramce tyle prostokątów, ile jest rakiet, i tyle kół, ile jest okien, i tyle trójkątów,

ilu widzą kosmonautów. Na końcu rysują po śladzie wzór na dole strony.

10) Poruszam się jak kosmonauta – zabawa matematyczna z wykorzystaniem rytmów.

Dzieci stoją, a rodzic mówi, że wszyscy zamienimy się w kosmonautów i będziemy się poruszać tak jak oni. Podajemy różne instrukcje, które dzieci wykonują, np. Przesuń się trzy kroki w prawo, dwa kroki przed siebie i cztery razy podskocz. Zabawa trwa, dopóki dzieci utrzymują koncentrację.

11) Moja rakieta – projekt plastyczno-techniczny.

Wykonana zabawka może stanowić inspirację do stworzenia i wymyślenia własnych historii pt. „Podróżujemy w kosmos”.

Kilka przykładów prac plastycznych związanych z rakietą:

https://pracaplastyczna.pl/index.php/kosmos/306-rakieta-kosmiczna

https://pracaplastyczna.pl/index.php/kosmos/41-rakieta-orion-7

https://pracaplastyczna.pl/index.php/kosmos/1451-rakieta-z-kubka

https://pracaplastyczna.pl/index.php/kosmos/1434-rakieta-z-rolki-i-makaronu

12) W kosmicznej podróży – kończenie zdań, podsumowanie informacji.

Dzieci siedzą w kole i kończą zdania rozpoczęte przez rodzica:

Najbardziej w tym tygodniu podobało mi się…

Nie podobało mi się, że…

Rzeczą, która najbardziej mnie zaciekawiła, była…

Najbardziej mnie zaskoczyło, że…

Pamiętam, że…

Dziękuje i pozdrawiam 🙂

17.04.2020 – Wiemy, jak dbać o świat wokół nas

1) Ćwiczenia poranne 😉

https://www.youtube.com/watch?v=sXqaZUp2N-w – Boogie Woogie

https://www.youtube.com/watch?v=zW1_ANe0l94Kaczuszki

https://www.youtube.com/watch?v=hBFLp08y33YĆwiczenia dla dzieci

https://www.youtube.com/watch?v=ymigWt5TOV8 – Zumba 🙂

Lub ewentualnie zabawy ruchowe związane z nową tematyką:

Obserwator przyrody – zabawa z elementem podskoku.

Dzieci podskakują raz na jednej nodze, raz na drugiej. Kiedy powiemy: Obserwujemy przyrodę, dzieci podziwiają pokój lub podwórko, jakby był/było pięknym widokiem.

Wysocy ekolodzy – niscy ekolodzy – zabawa orientacyjno-porządkowa.

Dzieci maszerują po pokoju/podwórku w różnych kierunkach. Na hasło: Wysocy ekolodzy – chodzą na palcach. Na hasło: Niscy ekolodzy – chodzą w przysiadzie.

Narysuj… – zabawa ruchowa przy muzyce.

Dzieci tańczą w rytm muzyki. Na przerwę w muzyce mówimy: Narysuj rybkę, a dzieci „rysują” w powietrzu podany wzór. Po ponownym odtworzeniu muzyki dzieci tańczą swobodnie. Zabawę należy powtórzyć wielokrotnie. Przykłady do rysowania: drzewo, fale, kwiatek, słońce.

Śmieciarka – zabawa ruchowo-naśladowcza.

Dzieci stoją swobodnie, a my oznajmiamy, że wszyscy będą teraz ładowaczami nieczystości stałych: Najpierw wsiadamy do śmieciarki i uruchamiamy silnik: brum, brum, brum. Teraz jedziemy po nieczystości. Zatrzymujemy się i wysiadamy z auta. Bierzemy śmietnik i wyrzucamy jego zawartość. Odstawiamy śmietnik na miejsce. Wsiadamy do śmieciarki… Na koniec docieramy do wysypiska i tam oddajemy wszystkie śmieci. Dzieci naśladują wszystkie czynności.

Podłoga – zabawa bieżna.

Dzieci biegają swobodnie po pokoju/podwórku. Na słowa np. Ręka dotyka podłogi/podłoża, dzieci dotykają wskazaną częścią ciała podłogi/podłoża. Podczas zabawy wymieniamy różne części ciała.

2) Ułóż to, co ja – zabawa matematyczna, układanie rytmów.

Dajemy dziecku kolorowe zakrętki i układamy różne rytmy, np. jedna zakrętka, odstęp, dwie zakrętki; zakrętka czerwona, zakrętka niebieska. Zadaniem dzieci jest ułożenie rytmu według wzoru.

3) „Śmiecenie” – słuchanie opowiadania G. Kasdepke połączone z rozmową kierowaną.

Czytamy opowiadanie:

Śmiecenie

Babcia Joasia trochę obawiała się zabrać Kubę

i Bubę do kina – bo też dobrze wiedziała, do czego

są zdolne jej drogie wnuczęta. Ale pan Waldemar

nalegał; wkrótce miał zostać mężem babci Joasi

i bardzo chciał zaprzyjaźnić się z bliźniakami. Dlatego

w sobotni wieczór ruszyli całą czwórką na film.

Mimo początkowych obaw babci Joasi, Kuba i Buba

zachowywali się nadzwyczaj przyzwoicie; powiedzieli

dzień dobry”, podziękowali za zaproszenie, nie

hałasowali, nie bili się, nie kłócili, byli nawet ładnie

i czysto ubrani – innymi słowy: „Nie te dzieci!”…

Przeczytaliście do końca podręcznik dobrych

manier? – szepnęła babcia, zdziwiona, że Kuba

i Buba nie szeleszczą nawet za bardzo papierkami

od słodyczy.

Prawie – odszepnął Kuba. – Jesteśmy kulturalni

do litery „s”…

Jak to? – zdziwiła się babcia Joasia.

Siedzący z tyłu ludzie syknęli niecierpliwie.

Znamy wszystkie hasła od litery „a” do litery „s”

wyjaśniła szeptem Buba. – Czyli od „Autograf”

do „Sztućce” …

No, no… – zdziwiła się babcia Joasia.

Jeszcze bardziej była zdziwiona, gdy w kinie

zapaliło się światło.

A o śmieceniu nic tam nie było?… – jęknęła,

patrząc na walające się u stóp Kuby i Buby papierki

od słodyczy.

No co ty, babciu?! – Kuba spojrzał na nią ze

zdumieniem. – Nie znasz alfabetu?!

Właśnie – poparła go Buba. – „Śmiecenie” jest

dopiero na literę „ś”!…

Grzegorz Kasdepke

Po odczytaniu opowiadania zachęcamy dzieci do wypowiedzi na jego temat, zadając pytania:

Kto był głównym bohaterem opowiadania?

W jakie miejsce wybrali się bohaterowie?

Jak Kuba i Buba zachowywali się w kinie?

Co niewłaściwego zrobili?

Jak powinni się zachować?

Czy wiecie, dlaczego nie można śmiecić?

Co by się stało, gdyby ludzie po sobie nie sprzątali?.

Prowadzimy rozmowę w taki sposób, aby dzieci doszły do wniosku, że każdy powinien po sobie sprzątać, bo wtedy jest porządek, można wszystko łatwo znaleźć, jest miło i ładnie.

4) Kosze do segregowania śmieci – zabawa konstrukcyjno-manipulacyjna.

Segregacja odpadów wg nowych zasad: https://www.youtube.com/watch?v=ynv0Uwl6ZNk

Segregujmy dla przyszłości: https://www.youtube.com/watch?v=xU5dox9wVlQ

Dzieci malują pudełka kartonowe farbami w kolorze niebieskim, zielonym, żółtym, czarnym i brązowym. Kiedy pudełka są gotowe, ustalamy z dziećmi jaki rodzaj śmieci wrzucamy do konkretnego pojemnika. Dzieci naklejają na pojemniki symbole oznaczające różnego rodzaju odpady: pojemnik zielony – szkło; żółty – metal i tworzywa sztuczne, niebieski – papier, czarny – odpady zmieszane oraz brązowy – odpady bio.

Następnie zadajemy pytania:

Do którego kosza wrzucimy butelkę plastikową?

Do którego kosza włożymy pojemnik szklany?

Do którego kosza włożymy papier?

A do którego obierki?.

Zadajemy dzieciom pytanie: Po co segregujemy śmieci?. Podczas rozmowy dzieci dochodzą do wniosku, że każdy powinien segregować śmieci, bo jest to przejaw dbałości o środowisko. Dzięki temu surowce mogą być powtórnie przetworzone.

5) Pojemniki na śmieci – zabawa edukacyjna z kartą pracy ze strony 43, książka 3.

Dzieci rysują po śladzie pojemniki na śmieci. Następnie wklejają naklejki śmieci na właściwych

pojemnikach.

6) Postawa proekologiczna – co to takiego? – swobodne wypowiedzi dzieci.

Pokazujemy dzieciom po kilka zdjęć środowiska czystego i zanieczyszczonego. Dzieci

swobodnie wypowiadają się na temat. Zadajemy pytania:

W którym środowisku lepiej żyć?

Co trzeba zrobić, żeby było czysto wokół nas?

Gdzie jest ładniej?

Jak mogę pomóc przyrodzie?.

Zwracamy uwagę, że każdy powinien dbać o środowisko, a śmieci wrzucać do odpowiednich pojemników.

7) Kula z papieru – zabawa ruchowa z elementem rzutu.

Każde dziecko robi trzy papierowe kule i próbuje trafić nimi do kosza. Dziecko, które trafi do kosza, za każdy rzut jest nagradzane brawami.

8) Taniec przyjaciela przyrody – swobodny taniec z paskami bibuły.

Dzieci stoją swobodnie, trzymając paski bibuły w dłoniach. Poruszają się w rytm muzyki.

9) Zwierzęta i rośliny – ćwiczenia grafomotoryczne z dużą kartą pracy z dodatkowej wyprawki „11. To, co skacze, fruwa i pełza” oraz „12. Rybki i fale”

Dzieci rysują po śladzie ruchy zwierząt i roślin. Można je też zachęcić, aby spróbowały naśladować

ruch żaby, węża.

10) Wielkie sprzątanie – Ćwiczenia warg i języka

Języczek robi porządki w buzi,

ogromnie przy tej pracy się trudzi.

wysunięcie języka z ust i przesuwanie w prawo i lewo

Wymiata śmieci z każdego kątka,

bo o to właśnie chodzi w porządkach.

czesanie” zębami dolnej, a następnie górnej wargi

Myje podłogę, sufit odkurza,

już coraz bardziej czysta jest buzia.

dotykanie czubkiem języka podniebienia dolnego i górnego

Myje każde okienko dokładnie,

żeby mieć w domu czysto i ładnie.

przesuwanie językiem po górnych i dolnych zębach

Po pracy wzdycha: ech, och i ach.

Nareszcie czyste mieszkanie ma!

głębokie wdechy i wydechy

Dziękuje za wspólną zabawę i życzę spokojnego weekendu 😀

20.04.2020 – Kto nam pomaga w segregowaniu śmieci?

1) Zestaw ćwiczeń porannych według uznania dziecka i rodzica 😉

Pamiętamy, że ruch to zdrowie i można ruszać się zarówno w domu, jak i na podwórku jeśli takie posiadamy 🙂

2) Postawa proekologiczna – zabawa dydaktyczna.

Wypowiadamy różne zdania. Dzieci trzymają w dłoniach karteczki: czerwoną i zieloną. Kiedy

uznają, że opisywane zachowanie jest proekologiczne – podnoszą zielony kartonik. Kiedy uznają

zachowanie za nieekologiczne – podnoszą czerwony kartonik.

Przykłady zdań:

Gaszę światło w pokoju, kiedy z niego wychodzę.

Segreguję śmieci.

Niszczę rośliny.

Podczas mycia zębów mam cały czas odkręconą wodę.

Podczas pobytu w lesie lub na plaży głośno krzyczę.

Kiedy zjem cukierka, rzucam papierek na ziemię.

Nie depczę trawników.

3) Poruszaj się jak… – zabawa ruchowa naśladowcza.

Zachęcamy dzieci, żeby poruszały się jak: pies, kot, dżdżownica, wąż, ryba, sarna, wilk, jaskółka, niedźwiedź, osa.

4) Ekologia – co to takiego? – słuchanie wiersza N. Usenko „Potwór ekologiczny”.

Czytamy wiersz:

„Potwór ekologiczny”

Raz potwór na śmietniku żył,

wybredny niesłychanie.

Od wschodu słońca

aż po zmrok

wciąż chrupał śmiecie niczym smok –

na podwieczorek, obiad, lunch,

kolację i śniadanie…

Miał śliczny przód i cudny tył,

i uszy miał futrzane.

By wszędzie porządeczek był,

pochłaniał śmiecie z całych sił,

lecz tylko… sortowane!

Zapamiętacie?

Jak to szło?…

Oddzielnie PLASTIK, PAPIER, SZKŁO,

OBIERKI i OGRYZKI.

By nam oczyścić ślicznie świat,

potworek wstrętne śmiecie jadł

bez łyżki i bez miski!

Więc skoro już się znalazł ktoś,

kto nasze brudy zjada,

chyba zgodzicie się – no nie? –

że warto posortować je,

bo wymieszanych dań na stół

PODAWAĆ NIE WYPADA!

Natalia Usenko

Inicjujemy rozmowę nt. wiersza. Przykładowe pytania:

Dlaczego poetka nadała swojemu wierszowi tytuł „Ekologiczny potwór”?

Co to jest ekologia?

Jak wyglądał ekologiczny potwór?

Co lubił jeść?.

Dzieci rysują na kartkach, jak wyobrażają sobie ekologicznego potwora, i wycinają go.

5) Kto to taki? – zabawa dydaktyczna, tworzenie makiety.

(Przyda się duży karton, kredki, mazaki i różne obrazki plus ewentualnie podpisy)

Zadajemy dzieciom pytania i zachęcamy do dzielenia się własnymi spostrzeżeniami: Kto sprząta w naszych domach? Kto sprząta w Waszym przedszkolu? Kto sprząta ulice? Co z tymi wszystkimi śmieciami się dzieje? Gdzie i czym są wywożone?. Prezentujemy zdjęcie śmieciarki. Umieszczamy go na środku kartonu. Pytamy: – Kto go obsługuje? Dla „zmyłki” możemy zaprezentować zdjęcia osób wykonujących różne zawody: lekarza, strażaka, policjanta, kierowcy, i tu dzieci dochodzą do wniosku, że kierowca może być potrzebny do kierowania śmieciarką. Umieszczają go na kartonie przy śmieciarce. Następnie pytamy: jak nazywa się osoba, która zajmuje się ładowaniem pojemników na śmieciarkę? Najprawdopodobniej okaże się, że dzieci nie znają nazwy tego zawodu. Jeżeli pojawi się nazwa „śmieciarz”, to jest okazja do zwrócenia uwagi, że nie jest to właściwa nazwa. Prosimy dziecko, aby narysowało na brystolu obok kierowcy śmieciarki osobę, która ładuje pojemniki na śmieciarkę. Ta osoba to ładowacz.– Jak myślicie, dlaczego tak się nazywa? Czasami do obsługi śmieciarki jest potrzebnych więcej osób, np. ładowacz prawoskrzydłowy i lewoskrzydłowy (jak w piłce nożnej) oraz ustawiacz śmietników. Chętne dzieci dorysowują kolejnych członków załogi śmieciarki. Kiedy już wszystkie osoby są narysowane, zadajemy pytania: Skąd śmieciarka zabiera śmieci? Dokąd je wywozi?. Dzieci podają odpowiedzi i dorysowują kolejne miejsca: domy, szpitale, przedszkola, szkoły, kina, kosze na ulicy, wysypisko śmieci. Na wysypisku dzieci mogą nakleić wykonanego wcześniej ekologicznego potwora. Na koniec dzieci przyklejają podpisy we właściwe miejsca. Gdy makieta jest już gotowa, zachęcamy dzieci do opowiadania, co mogą robić poszczególni członkowie obsługi. Zwracamy uwagę, że zawód ten jest trudny, a osoby go wykonujące należy darzyć szacunkiem.

6) Śmieciarka i pojemniki – ćwiczenia grafomotoryczne z kartą pracy ze strony 42, książka 3.

Dzieci rysują po śladzie śmieciarkę i pojemniki. Po wykonaniu zadania wyjaśniają, po co z tyłu

śmieciarki są stawiane pachołki.

7) Zabawy z literami Zabawy literami „Ł” i „ł” – poznanie obrazu graficznego liter oraz zabawa z kartą pracy ze strony 62, książka 3.

Prezentujemy wygląd litery. Dzieci wyszukują wyrazy zaczynające się głoską „ł” np. łopata, łuk, łódź, łąka, łóżko, Łucja, Łukasz, Łowicz oraz „rysują” litery palcem w powietrzu i na dywanie. Pytamy: Czy znacie zwierzęta, w nazwach których słychać „ł”?. Dzieci swobodnie odpowiadają np.łosoś, łabędź, łoś, łasica. Na koniec opowiadają, co widzą na obrazkach. Rysują po śladzie i otaczają pętlami na niebiesko wszystkie litery „ł” w wyrazach. W okienku rysują wyraz zaczynający się literą „ł”.

8) Filtr do wody – zabawa badawcza (dla chętnych do wykonania w domu lub ogrodzie, potrzebne nam będą butelka plastikowa z odciętym dnem, ale z dziurką w zakrętce, żółty piasek, drobne kamyki, wata, butelka z brudną wodą zanieczyszczona np. farbami plakatowymi i ziemią, przeźroczysta szklanka)

Odczytujemy list:

Matka Natura powiedziała mi, że na świecie jest bardzo dużo zanieczyszczonej wody. Jest jej bardzo smutno z tego powodu. Ale wiecie co? Ja mam pomysł, jak można sprawić, żeby Matka Natura poczuła się lepiej! Wiem, jak można oczyścić wodę. Chcecie się dowiedzieć? Do dzieła! Butelkę odwracamy tak, aby zakrętka była na dole. Kładziemy watę na spód, później piasek, a na górze kamyczki. Gotowe! Świetnie się spisaliście! Teraz czas na test naszego filtra. Przelejcie brudną wodę przez filtr i zobaczymy, co się stanie. Jak myślicie, woda będzie czysta czy zostanie

brudna? Dlaczego?. Dzieci są angażowane do pomocy na każdym etapie prac. Po przefiltrowaniu wody opowiadamy, że na podobnej zasadzie działają oczyszczalnie ścieków, dzięki którym do naszych domów trafia czysta woda.

9) Recykling – zabawa matematyczna na karcie pracy ze strony 44, książki 3.

(Przydadzą się wycięte z papieru różne małe i duże pojemniki na śmieci – zielony, żółty, niebieski, szary oraz kartki w 4 kolorach pojemników na śmieci).

Zadaniem dziecka jest odnalezienie porozmieszczanych wcześniej w pokoju wszystkich wyciętych z papieru pojemników na śmieci.

Po odszukaniu wszystkich obrazków dzieci:

przeliczają wszystkie pojemniki,

umieszczają pojemniki na kartce w takim samym kolorze,

określają, czym różnią się poszczególne pojemniki (wielkością),

mówią, których pojemników jest więcej, których mniej,

określają, jaki rodzaj odpadów wrzucamy do pojemnika w danym kolorze.

Kiedy wszystkie pojemniki są umieszczone na właściwych kartkach, dzieci sprawdzają, których

pojemników jest najwięcej, a w których najmniej i o ile te zbiory się różnią. Następnie dzieci rysują na karcie pracy jak najkrótszą drogę śmieciarki do wysypiska, tak aby mogła zabrać śmieci ze wszystkich pojemników i koszy. Liczą, ile jest małych i dużych koszy.

Z przymrużeniem oka, nawet świnka Peppa segreguje śmieci:

https://www.youtube.com/watch?v=WXSYr0U43rs

10) Ekologiczne łamańce – zabawa artykulacyjna.

Prezentujemy napisane na kartce określenie związane z ekologią. Odczytujemy je, a następnie dzielimy na sylaby. Zadaniem dzieci jest ich powtórzenie – najpierw powoli, potem coraz szybciej. Przykładowe określenia: recykling, puszki aluminiowe, papier makulaturowy, przetworzone odpady, segregacja śmieci itp.]

Dziękuję bardzo i czekam na zdjęcia Waszych prac 🙂

21.04.2020 – Kodeks Obrońcy Przyrody

1) Poranne ćwiczenia na lepsze myślenie:

https://www.youtube.com/watch?v=sXqaZUp2N-w – Boogie Woogie

https://www.youtube.com/watch?v=zW1_ANe0l94Kaczuszki

https://www.youtube.com/watch?v=hBFLp08y33YĆwiczenia dla dzieci

https://www.youtube.com/watch?v=ymigWt5TOV8 – Zumba 🙂

Lub ewentualnie zabawy ruchowe związane z naszą nową tematyką z piątku:

Obserwator przyrody – zabawa z elementem podskoku.

Wysocy ekolodzy – niscy ekolodzy – zabawa orientacyjno-porządkowa.

Narysuj… – zabawa ruchowa przy muzyce.

Śmieciarka – zabawa ruchowo-naśladowcza.

Podłoga – zabawa bieżna.

2) Gdzie wędrują śmieci? – historyjka obrazkowa z kartą pracy ze strony 43, książka 3.

Dzieci oglądają znak recyklingu: opowiadają, z czego się składa, jaki ma kolor i co oznacza. Zachęcamy dzieci do wypowiadania się na temat wędrówki butelki: Chłopiec kupuje sok w butelce plastikowej w sklepie. Co powinien zrobić, jak wypije sok? Co dalej stanie się butelką? Kto zgadnie, jaka jest dalsza wędrówka butelki?.

Dzieci wklejają brakujące obrazki.

Drugie życie butelki: https://www.youtube.com/watch?v=jMPDOt2zmbU

Recykling: https://www.youtube.com/watch?v=KncImAMfo-Q

3) Figury geometryczne – zabawa orientacyjno-porządkowa.

(Przyda nam się duże koło, kwadrat, trójką, prostokąt)

Na dywanie są rozłożone cztery duże figury. Dzieci tańczą swobodnie. Gdy następuje przerwa w muzyce, wypowiadamy nazwę figury geometrycznej, a zadaniem dzieci jest ustawienie się obok tej figury.

4) Idziemy na wycieczkę – ilustracja ruchowa do opowiadania.

Dzieci stoją swobodnie, a rodzic odczytuje list od Matki Natury:

Drogie dzieci! Obserwuję Was od kilku dni. Zauważyłam, że potraficie segregować śmieci. Wiecie

również, kto je od was odbiera i gdzie trafiają. Potraficie też robić różne ciekawe eksperymenty!

Bardzo dużo już się nauczyłyście, ale to nie wszystko. Wstańcie, załóżcie na siebie ubrania (dzieci wstają i udają, że się ubierają). Wybierzemy się w kilka miejsc, gdzie króluję. Maszerujemy powoli i spokojnie padać. Szybko! Biegniemy, musimy się schronić przed deszczem! (biegną w miejscu, następnie kucają, trzymając ręce nad głowami). O! Wychodzi słońce, możemy maszerować dalej.

Wchodzimy do lasu, podziwiamy drzewa (przystają, rozglądając się po pokoju/ogrodzie). Wiewiórka siedzi na gałęzi, spróbujcie jej dać orzeszka (wspinają się na palce). Maszerujemy dalej – doszliśmy na łąkę. Widzimy piękny kwiatek: schylamy się, aby go powąchać. Nieopodal widzę bociana, który odzywa się: kle, kle, kle. W trawie skacze żabka, odzywa się: kum, kum, kum. Maszerujemy dalej – doszliśmy nad rzekę: widać w niej ryby – są piękne! Próbujemy je nakarmić: udało się. Jesteśmy już zmęczeni, pora wracać do domu. Maszerujemy bardzo powoli. Jesteśmy na miejscu, zdejmujemy płaszcze i buty, kładziemy się i odpoczywamy (kładą się na dywanie/trawie i zamykają oczy).

5) Kodeks Obrońcy Przyrody – burza mózgów.

(Przyda się karton, zdjęcia lasu, rzeki, łąki i domu oraz mazak lub długopis)

Zadajemy pytanie: Gdzie zabrała nas Matka Natura na wycieczkę? Co zobaczyliśmy w tych miejscach?. Zgodnie z odpowiedziami dzieci przyklejamy na brystolu z lewej strony, jedno pod drugim, zdjęcia: lasu, łąki i rzeki i naszego domu. Na górze przyklejamy napis „Kodeks Obrońcy Przyrody”.

Wspólnie kolejno dla każdego środowiska, ustalamy z dzieckiem zasady zachowania zgodnie

z zasadami ochrony przyrody. Zapisujemy je po lewej stronie arkusza. Proponujemy również, żeby dzieci wspólnie wymyśliły rymy do zasad zachowania. Ważne, aby przy każdym ze środowisk poruszyć istotne kwestie.

Las jest miejscem życia wielu ptaków, zwierząt i roślin. Drzewa pobierają zanieczyszczenia z powietrza, w zamian dając tlen, który jest potrzebny do oddychania. Z nich mamy też drewno i papier. W lesie można nazbierać jagód i jadalnych grzybów. W lesie nie wolno: łamać gałęzi, rozpalać ognisk, płoszyć zwierząt, śmiecić, hałasować.

Rzeka jest miejscem zamieszkania ryb i źródłem wody pitnej, tylko trzeba ją oczyścić. Nad rzeką nie wolno: wrzucać śmieci do wody, brudzić wody w inny sposób, kąpać się, gdy jest to zabronione, hałasować.

Łąka jest miejscem życia wielu roślin i zwierząt. Na łące nie wolno: zrywać kwiatów chronionych,

śmiecić, hałasować, niszczyć trawy.

Dom jest miejscem naszego życia. W domu powinniśmy: oszczędzać energię elektryczną (gasić światło, wyłączać telewizor), segregować śmieci, zakręcać wodę, dbać o zwierzęta domowe, na zakupy zabierać torbę papierową lub materiałową.

6) Przedszkolne Ekoludki – nauka piosenki

Tekst piosenki:

Przedszkolne Ekoludki”

(sł. i muz. Michał Danecki)

Piękne kwiaty, plaża czysta,

tutaj strumień z rześką wodą.

Czy malował je artysta?

Czy ktoś czuwa nad przyrodą?

Ref. Kto do kosza wrzuca śmieci?

Kto zakłada ptakom budki?

To już wiedzą wszystkie dzieci,

to przedszkolne Ekoludki.

Kto chce zostać Ekoludkiem,

ten nie czyni kwiatom szkody.

Kran odkręca tylko ciutkę,

nie marnując cennej wody.

7) Ekologiczne zachowanie – zabawa edukacyjna z kartą pracy ze strony 45, książka 3.

Czytamy dzieciom wybrane wiersze wraz z radami z tomiku M. Strzałkowskiej „Raj na ziemi,

czyli Rady nie od parady II”,

np. wiersz „Kran” – rada: Wodę z kranu zawsze szanuj,

wiersz „Łąka”– rada: Jak naśmiecisz, to posprzątaj. A jak nie – to marsz do kąta,

wiersz „Wyprawa” – rada: Wszystkie stworki i stworzenia mają prawo do schronienia,

wiersz „Rozmowa” – rada: Dbaj o koty, dbaj o psy – one czują tak jak my.

Raj na Ziemi czyli Rady nie od parady II – Małgorzata Strzałkowska ..

Następnie dzieci na każdym rysunku przedstawiającym niewłaściwe zachowania umieszczają naklejkę przedstawiającą właściwe zachowanie. Opowiadają, jak w inny sposób można chronić przyrodę. Na koniec rysują po śladzie kosze na śmieci. Umieszczamy zapisane rady obok naszego Kodeksu Obrońcy Przyrody, dzieci uczą się ich na pamięć.

8) Ekoludki – kreatywne przekształcanie z wykorzystaniem odpadów.

(Korzystamy z tego co mamy dostępne w domu)

Zachęcamy dziecko do wykonania Ekoludka z różnego rodzaju odpadów. Bazą może być puszka, kartonowe pudełko lub plastikowy pojemnik, który będzie stanowił tułów. Dodatkowo można wykorzystać rożnego rodzaju zużyte pojemniczki, rozcięte pojemniki typu pet, zakrętki, kawałki gazet, pudełka, patyczki do lodów itd. Dzieci układają z dostępnych materiałów swojego ludka, a następnie rodzic skleja klejem na gorąco poszczególne elementy według instrukcji autora pracy. Kiedy klej wyschnie, maluchy, wykorzystując taśmę malarską, sznurki, włóczki, kawałki tkanin z pomocą rodzica lub w miarę możliwości samodzielnie ozdabiają ludka według własnej inwencji.

9) Dźwięki natury – zabawa ortofoniczna.

Dzieci siedzą, a rodzic zadaje pytania: Jakie dźwięki może wydawać woda? (kap, kap; plum, plum; plusk, plusk, chlup, chlup); Jakie dźwięki może wydawać powietrze? (szszsz, gwizdanie).

Dzieci naśladują dźwięki przyrody.

10) Dźwięki wody – zabawy muzyczne, tworzenie dźwięków.

Na stole są umieszczone różne przedmioty do przelewania wody. Zapraszamy dzieci, aby spróbowały przelać wodę i wsłuchać się, jaki dźwięk wydaje woda, kiedy jest przelewana:

szybko, wolno, do szklanego pojemnika, do plastikowego pojemnika, z kubeczka do kubeczka, z kubeczka do kubeczka za pomocą łyżeczki.

11) Bańki mydlane – zabawa bieżna połączona z ćwiczeniami oddechowymi. (najlepiej wykonać ją na podwórku)

Rodzic puszcza bańki mydlane, a dziecko próbuje złapać wypuszczone bańki. Potem następuje zmiana 😉

Dziękuje za wspólną zabawę 🙂

22.04.2020 – Dzień Ziemi

1) Porcja ćwiczeń porannych 😉

https://www.youtube.com/watch?v=hBFLp08y33Y – trening dla rodzica z dzieckiem

https://www.youtube.com/watch?v=FacAJxiIzh4 – ćwiczenia w parach

https://www.youtube.com/watch?v=iKeatJK181Q -Zumba Gummi Miś

oraz zestaw zabaw:

Obserwator przyrody – zabawa z elementem podskoku.

Wysocy ekolodzy – niscy ekolodzy – zabawa orientacyjno-porządkowa.

Narysuj… – zabawa ruchowa przy muzyce.

Śmieciarka – zabawa ruchowo-naśladowcza.

Podłoga – zabawa bieżna.

Dodatkowe zadania od dzisiaj 😀

Jak dbać o naszą planetę: https://www.youtube.com/watch?v=msyPppuj8yg

Zakręcamy wodę, gasimy światła, segregujemy śmieci, dbamy o rośliny i zwierzęta!!!

2) Wiem, co nieco o Ziemi zabawy edukacyjne.

Dzień Ziemi

Umieszczamy obrazki o Ziemi w widocznym miejscu. Zadajemy dzieciom pytania i po kolei pyta: Czy wiecie, co to jest? Co to za planeta? Jak wygląda? Która jest planetą od Słońca? Ile czasu zajmuje Ziemi okrążenie Słońca? Ile mamy kontynentów na Ziemi?

Kosmita Ubu poznaje naszą planetę: https://www.youtube.com/watch?v=Pp_zeQXXaY8

3) Co byłoby, gdyby…? – zabawa słowna z wykorzystaniem techniki niedokończonych zdań.

Rozpoczynamy wypowiedź, a dzieci podają pomysły na ich dokończenie, np.

Gdybyśmy nie chronili przyrody, to…

Gdyby wszyscy dbali o świat, to…

Gdyby nie było lasów, to…

Gdyby nie było zwierząt, to…

Gdybyśmy nie sprzątali, to…

4) „Ekologia według dziadka” – słuchanie opowiadania i rozmowa na jego temat.

Dzieci, przed odczytaniem opowiadania, odwołując się do poprzednich zajęć i własnych doświadczeń, próbują wyjaśnić, czym jest recykling, ekologia i ochrona środowiska, przy okazji sprawdzamy co zapamiętały z poprzednich dni…

Opowiadanie – Ekologia według dziadka

Następnie tłumaczymy znaczenie pojawiających się w tekście wyrazów i pojęć, których przedszkolaki mogą nie znać, np. tynk, wiklina, kapota, kompostownik, bioodpadki itd. Podczas czytania opowiadania dorosły wspiera jego rozumienie pokazem wybranych zdjęć. Następnie zachęca dzieci do rozmowy o różnych recyklingowych rozwiązaniach – prezentuje fotografie już istniejących, a dzieci na ich podstawie generują własne pomysły.

5) Przyrodnicza familiada – konkurs z zagadkami.

Dzisiaj jest dzień specjalnych wyzwań, które przygotowała dla dzieci Matka Natura. Pierwszą konkurencją jest konkurs z zagadkami, a więc kilka pytań dotyczących tematyki przyrodniczej. Za prawidłową odpowiedź dzieci dostają punkt (plastikową zakrętkę, którą układają obok kartki na stole). Dzieci losują pytania po kolei, mają chwilę na zastanowienie się i odpowiedź.

Przykładowe pytania:

Do śmietnika jakiego koloru wrzucamy szkło/papier/plastik/ bioodpady?

Co trzeba zrobić, żeby było czysto wokół nas?

Co to jest postawa proekologiczna?

Co to segregacja? Co to recykling?

Jakim pojazdem są zabierane śmieci? Kim jest ładowacz nieczystości stałych?

Gdzie wywozi się śmieci?

Czego potrzebują rośliny do życia?

Jak można oczyścić brudną wodę?

Jak należy zachowywać się w lesie?

Czego nie wolno robić nad rzeką?

Jakie zwierzęta możemy spotkać na łące?

Jak możemy dbać o przyrodę we własnym domu?

Co możemy zobaczyć na mapie?

Do czego możemy wykorzystać niepotrzebne śmieci?

6) Zawody ekologiczne – zawody sportowe.

W kolejnej części mówimy dzieciom, że świetnie poradziły sobie z odpowiedziami na różne pytania dotyczące ekologii. Teraz nadszedł czas na sprawdzenie, czy są sprawne fizycznie. Konkurs wygrywa osoba (dziecko lub rodzic, lub rodzeństwo) która szybciej wykona zadanie lub wykona więcej celnych rzutów. Za każdą wygraną konkurencję otrzymujemy punkt.

Przykładowe konkurencje:

przeskok przez kałużę: dzieci przeskakują z szarfy do szarfy (szarfę można zastąpić sznurkiem lub skakanką)

przechodzenie przez most: dzieci przechodzą stopa za stopą po rozłożonym sznurku (skakance)

slalom: dzieci przebiegają slalomem między rozstawionymi słupkami;

celny rzut: dzieci wrzucają piłkę do kosza;

przenoszenie jajka: dzieci przenoszą ugotowane jajko na łyżeczce w taki sposób, żeby nie spadło.

7) Zanieczyszczona woda – zagadki wzrokowe i smakowe.

To ostatnia konkurencja dotycząca przyrody. Zadaniem dziecka jest rozpoznanie, co zostało wrzucone do wody: najpierw zagadka smakowa, później wzrokowa. Każda dziecko otrzymuje dwie zagadki, za które można dostać punkt. Wlewamy do czterech misek wodę i wsypujemy: pieprz, sól, cukier, kwasek cytrynowy. Dzieci próbują wody, ich zadaniem jest określenie jej smaku i odgadnięcie, co było wsypane do wody. Następnie dzieci oglądają naczynia z wodą zanieczyszczoną: farbami, kawałkami papieru, piaskiem, olejem. Dzieci próbują odgadnąć, czym

woda została zanieczyszczona. Za każdą właściwą odpowiedź otrzymuje punkt.

8) Finał – podsumowanie konkursów.

Dziękujemy dzieciom za udział w konkursach, wspólnie przeliczamy wszystkie zdobyte punkty. Dzieci otrzymują tytuł superobrońców przyrody i zostają nagrodzeni gromkimi brawami.

Można wręczyć dziecku symboliczną nagrodę za udział w zajęciach, np. odznakę Małego

Ekologa od Matki Natury, lub ewentualnie wspólnie ją narysować jeśli nie mamy drukarki 😉

9) „Przedszkolne ekoludki” – przypomnienie piosenki z wczoraj 🙂

9) Pory roku – zabawa plastyczna z farbami.

Dzieci otrzymują sylwety drzewa. Malują je według instrukcji: pierwsze malują drzewo wiosenne, drugie drzewo letnie, trzecie malują drzewo jesienne, a ostatnie zimowe. Po skończeniu pracy wspólnie opowiadają, co się dzieje w poszczególnych porach roku z roślinami i zwierzętami.

Dla chętnych kilka kolorowanek:

Dziękuje bardzo za dzisiejszą pracę!!!

Mam nadzieję, że dbanie o naszą planetę wejdzie Wam w krew 😉

Pozdrawiam serdecznie :*

23.04.2020 – Mapa aktywności

1) Ćwiczenia poranne:

https://panimonia.pl/2020/03/18/zabawy-ruchowe-i-gimnastyczne-dla-przedszkolakow/?fbclid=IwAR01dLVUnZ9ZfY5CR3DyxBJCQkJ5MxkwLjomZu_ugsW8li5xxByj5vaAk_E

LUB

Dni tygodnia” – powtórzyć i utrwalić robiąc przysiady, podskoki czy pajacyki głośno wymieniając po kolei dni tygodnia 😉

Tańcz tak jak ja – zabawa naśladowcza przy muzyce.

Rodzic porusza się w rytm muzyki, a zadaniem dziecka jest odtworzenie jego ruchów, potem następuje zmiana. Tańczy dziecko, a rodzic powtarza.

Robię to, co… – zabawa ruchowa z elementami pantomimy.

Dzieci w rytm klaśnięć biegają swobodnie po pokoju. Kiedy przestajemy klaskać, dajemy hasło: Robię to, co mama! – wtedy dzieci wykonują czynność, którą wykonuje ich mama albo czynność, która kojarzy im się z mamą. Możemy zmieniać członków rodziny, np. Robię to, co tata! (brat, siostra, dziadek, babcia).

Spacer robotów – zabawa ruchowa, naśladowcza.

Dzieci zamieniają się w roboty, improwizując ich powolny chód w rytm klaśnięć. Na hasło: Robot rusza głową! – dzieci zatrzymują się, ruszając tylko głową (także w rytm klaśnięć). Możemy wybierać różne części ciała, np. ręce, kciuk, prawą stopę oraz zmieniać tempo (raz wolniej, raz szybciej), w jakim „roboty” mają się poruszać.

Domowe dźwięki – zabawa dźwiękonaśladowcza.

Przedstawiamy dzieciom urządzenia domowe. Dzieci nazywają je, opisują i mówią, do czego one służą. Następnie prosimy, aby dzieci kolejno odtworzyły odgłosy, jakie wydają przedmioty ze zdjęć.

Mówię jak robot – zabawa dźwiękonaśladowcza.

Prosimy dzieci o przedstawienie się imieniem i nazwiskiem, naśladując robota. Następnie

pokazujemy dzieciom ilustracje z przedmiotami rozpoczynającymi się tą samą głoską np. zegar –zebra, żaba – żarówka, słońce – słoń. Dzieci głośno wypowiadają słowa i próbują podać przykłady par wyrazów rozpoczynających się tą samą głoską.

2) „Rodzinne sposoby na nudę” – wysłuchanie piosenki i rozmowa inspirowana jej treścią

Odtwarzamy piosenkę, a dzieci uważnie słuchają. Następnie próbują sobie przypomnieć aktywności wykonywane z poszczególnymi członkami rodziny. Pytamy, jakie są ich sposoby na nudę i co najbardziej lubią robić z rodzicami, rodzeństwem, a co z dziadkami itd.

Rodzinne sposoby na nudę

(sł. Karolina Gawlik, muz. Piotr Opatowicz)

Kiedy nuda cię nachodzi,

myślisz, co by teraz zrobić.

Zamiast siedzieć i się nudzić,

do rodziny pięknie uśmiechnij się.

Bo przecież można…

Ref. Z mamą pyszne ciasto upiec

i przed deszczem z tatą uciec,

z siostrą pobiec do przedszkola,

z bratem śmiało strzelić gola!

Z dziadkiem popuszczać latawce,

z babcią posiedzieć na ławce,

z wujkiem samochód naprawić,

z ciocią w teatr się pobawić!

Gdy zły humor cię dopada,

gdy ci nic nie odpowiada,

zamiast siedzieć i marudzić,

do rodziny pięknie uśmiechnij się.

Bo przecież można…

Ref. Z mamą…

3) Mapa aktywności – zabawa dydaktyczna, klasyfikacja aktywności na korzystne i niekorzystne dla naszego organizmu oraz zabawa z kartą pracy ze strony 3, książka 4.

Prezentujemy dzieciom wycięte z kolorowych gazet obrazki przedstawiające różne czynności, które możemy wykonywać całą rodziną, np. spacerującą rodzinę, rodzinę wspólnie grającą w piłkę, jeżdżącą na rowerze, sprzątającą, oglądającą telewizję, układającą puzzle, klocki oraz wycinki z gazet przedstawiające dziecko z telefonem/ tabletem w ręku, dziecko z książką, malujące, grające na komputerze. Rozmawiamy o tym co dziecko lubi robić w czasie wolnym. Jeśli mamy taki wycinek z gazety, to przyklejamy go na biały brystol z napisem: Czas wolny. W ten sposób tworzymy wspólną mapę czasu wolnego.

Następnie wieszamy mapę aktywności w widocznym miejscu i analizujemy, które czynności wykonywane przez dzieci korzystnie wpływają na ich zdrowie i organizm, a które nie. Możemy poprosić dzieci, aby przykleiły uśmiechnięte emotikony (albo narysować) przy czynnościach, które są korzystne dla zdrowia, a smutne – przy czynnościach, które są niekorzystne. Na koniec dzieci opowiadają, jak można spędzać czas z rodziną, proponują zajęcia dzieciom przedstawionym na karcie pracy oraz łączą ze sobą ilustracje, których nazwy zaczynają się tą samą głoską.

Obrazki – sposoby na nudę

4) Wywiad – zabawa edukacyjna, utrwalenie wiadomości na temat czynności pozytywnie wpływających na nasz organizm.

Z dużego kawałka tektury lub kartonu przygotowujemy atrapę telewizora. Przed rozpoczęciem zabawy możemy pokazać dzieciom mapę aktywności i przypomnieć, które aktywności wykonujemy, kiedy mamy czas wolny, które są zdrowe dla naszego organizmu, a które mniej zdrowe. Następnie ogrywamy rolę dziennikarza. Ustawiamy nasz duży tekturowy telewizor i zapraszamy dziecko by zapytać jak spędza swój czas wolny. Kończąc wywiad rozmawiamy na temat plusów i minusów oglądania telewizji. Wspólnie z dziećmi możemy wymieniać nazwy ciekawych programów edukacyjnych, przyrodniczych, historycznych, które pogłębiają i poszerzają wiedzę człowieka.

5) Lepsze od telewizji – zabawa pantomimiczna.

Dzieci za pomocą gestu lub ruchu ciała przedstawiają pomysły, co ich zdaniem jest lepsze od oglądania telewizji. Zadaniem rodzica jest odgadnięcie pokazywanej czynności.

6) Mój czas z rodziną – zajęcia plastyczne, przetwarzanie zdobytej wiedzy.

Prosimy, aby dzieci narysowały, jak spędzają czas z rodziną. Można wykorzystać do tego różne obrazki z gazet i stworzyć kolaż 🙂

7) Aktywny rok – zabawa dydaktyczna, klasyfikacja aktywności zgodnie z porami roku.

Przedstawiamy dzieciom plansze przedstawiające cztery pory roku. Na początek dzieci

utrwalają kolejno nazwy pór roku, dopasowując je do konkretnej planszy. Następnie przedstawiamy dzieciom obrazki z różnymi formami aktywności. Zadaniem przedszkolaków jest dopasować aktywność do odpowiedniej pory roku, np. kąpiel w jeziorze, zjeżdżanie na nartach.

8) Małpie figle – zabawa edukacyjna z kartą pracy ze strony 69, książki 3.

Opowiadamy dzieciom historyjkę:

Na wyspie znajdowało się 10 głodnych małpek.

Były bardzo wesołe, ale coraz bardziej burczało

im w brzuszkach. Postanowiły znaleźć sobie coś

do zjedzenia, a ponieważ były bardzo ciekawskie

i wszędzie zajrzały, szybko udało im się znaleźć

pożywienie. Najsprytniejsza małpka zerwała kiść

bananów i podzieliła owoce między towarzyszki.

Nauczyciel prosi, by dzieci policzyły banany

na obrazku i pokolorowały je na żółto. W pewnym

momencie do 10 małpek dołączyły jeszcze trzy

małpki zwabione zapachem. Dorysuj tyle bananów,

ile brakuje, i pokoloruj je na zielono. Ile jest

teraz bananów? Ile małpek może zjeść po jednym

bananie?. W zadaniu drugim dzieci dorysowują

określoną w instrukcji liczbę orzechów na palmach

i przeliczają orzechy.

9) Lubię – zabawa w niedokończone zdania, podsumowanie dnia.

Przedstawiamy dzieciom mapę czasu wolnego, którą tworzyliśmy wcześniej. Dzieci przyglądają się jej jeszcze raz uważnie. Ich zadaniem jest dokończenie zdań, np.

Lubię być w domu, bo…,

Lubię, gdy mama…,

Z tatą lubię…,

Gdy jestem sam, to…

Dziękuję i pozdrawiam 🙂

24.04.2020 – Znamy się tylko z ekranu

1) Dzień bez ruchu to dzień stracony 😉

https://panimonia.pl/2020/03/18/zabawy-ruchowe-i-gimnastyczne-dla-przedszkolakow/?fbclid=IwAR01dLVUnZ9ZfY5CR3DyxBJCQkJ5MxkwLjomZu_ugsW8li5xxByj5vaAk_E

https://www.youtube.com/watch?v=sXqaZUp2N-w – Boogie Woogie

https://www.youtube.com/watch?v=zW1_ANe0l94 – Kaczuszki

2) Postacie z bajek – zabawa ruchowa, ćwiczenie pamięci.

Pokazujemy dzieciom ilustracje np. Czerwonego Kapturka, wilka, Baby Jagi, Jasia i Małgosi, Śpiącej Królewny, Kopciuszka. Wspólnie z dzieckiem ustalamy ruch, gest charakterystyczny dla

danej postaci, np. Czerwony Kapturek – zrywanie kwiatków i wkładanie ich do koszyczka, wilk –

skradanie się na paluszkach, Baba Jaga – latanie na miotle, Jaś i Małgosia – dobieranie się w pary

i spacer w podskokach, Śpiąca Królewna – ułożenie się na podłodze na plecach, Kopciuszek – zamiatanie podłogi. Włączamy muzykę, przy której dzieci swobodnie tańczą. Kiedy podniesiemy obrazek, którejś z postaci, dzieci wykonują wcześniej ustalony ruch.

3) Nasze marzenia – ćwiczenie wizualizacyjne.

Prosimy, aby dzieci położyły się swobodnie na dywanie, zamknęły oczy i zastanowiły się, jakie

jest ich największe marzenie, np. gdzie chciałyby pojechać, co zobaczyć, co chciałyby mieć, kim

chciałyby być. Marzenie dzieci nie musi być realne, może to być abstrakcja – należy to dzieciom wytłumaczyć (mieliśmy temat o malarstwie abstrakcyjnym więc niektóre dzieci mogą pamiętać). Kiedy dziecko będzie gotowe, głośno wypowiada swoje marzenie i określa, czy jest ono realne do spełnienia czy nie. Dzieci mogą również namalować swoje marzenia. Kiedy prace będą gotowe, można je podzielić na marzenia realne i nierealne.

4) Czy to prawda? – zajęcia dydaktyczne, odróżnianie sytuacji realnych od fikcyjnych oraz zabawa z kartą pracy ze strony 4, książki 4.

Przedstawiamy dzieciom obrazki ilustrujące sytuacje realne, np. rozmawiających ludzi, lecący samolot, rodzinę siedzącą przy stole, i fikcyjne, np. rozmawiające smerfy, latającego w powietrzu człowieka, dinozaura siedzącego przy stole. Zadaniem dzieci jest rozdzielenie obrazków na prawdziwe – tzn. takie, z którymi spotykają się na co dzień, i nieprawdziwe, fikcyjne – które mogą się zdarzyć np. tylko w bajkach. Rozmawiamy z dziećmi na temat telewizji, pytając: Czy powinniśmy wierzyć we wszystko, co zobaczymy i usłyszmy w telewizji?. Na koniec dzieci określają, które ilustracje na karcie pracy mogły wydarzyć się naprawdę, oraz otaczają pętlami zwierzęta, które można zobaczyć w lesie lub w zoo. Możemy także zaproponować dzieciom, aby wymyśliły i opowiedziały krótką historyjkę, której bohaterami będą wybrane zwierzęta i postacie przedstawione na karcie pracy. Można także stworzyć jedną wspólną historię. Możemy ją rozpocząć: Dawno, dawno temu w zaczarowanym lesie…, następnie dziecko będzie próbowało opowiedzieć dalej historyjkę.

5) „H” jak helikopter –zapoznanie z obrazem graficznym litery „H” i „h” oraz ćwiczenia grafomotoryczne ze strony 65, książki 3.

Pokazujemy dzieciom obrazki, których nazwy rozpoczynają się głoską „h” np. huśtawka, hulajnoga, helikopter, hipopotam, hiena, hak, harcerz, haft, hamburger, hymn, harfa, czy imiona takie jak: Helena, Henryk oraz „rysują” litery palcem w powietrzu i na dywanie.

Następnie dzieci rysują helikopter i hulajnogę po śladzie. Określają, jaką literą rozpoczynają się nazwy obrazków. Otaczają pętlami na niebiesko wszystkie litery „h” oraz rysują obrazek, którego nazwa rozpoczyna się tą literą.

6) Poszukiwania liter „H” i „h” – ćwiczenie koncentracji uwagi, ćwiczenie manualne.

Rozdajemy dzieciom fragmenty gazet (upewniwszy się wcześniej, czy są one adekwatne

do zabawy i wieku dzieci). Zadaniem dzieci będzie odnalezienie w tekstach liter „H” i „h”. Dzieci mogą zaznaczać je kolorowymi mazakami, np. otaczać pętlami. Po wykonaniu zadania można wykorzystać gazety i skręcać je w podłużne kawałki, a następnie wykonać z nich literę „H”. Aby całość wyglądała estetycznie, dzieci mogą owinąć skręcone gazety kolorową krepiną, a następnie przykleić ułożoną literę „H” na kartce.

Można wykorzystać również zamieszczone poniżej teksty:

7) Ile jest…? – zabawa matematyczna z kartą pracy ze strony 70, książki 3.

Dzieci liczą gwiazdki na ilustracji i dorysowują tyle, aby razem było ich 14, następnie je kolorują.

Następnie sprawdzają, czy każdy ufoludek ma swoją rakietę. Na koniec obliczają sumę wszystkich

ufoludków i rakiet.

8) Kto się ukrył w karecie? – zabawa na zakończenie:

Jedzie kareta po świecie, a kto jest w tej karecie?

Koło drzwi z lewej strony Kapturek. Jaki? (Czerwony)

Dalej siedzi z brzegu Królowa… Czego? (Śniegu)

A przy oknie zaś Małgosia i… (Jaś)

Uwaga! Oj, uwaga! Tam chyba Baba… (Jaga)

O! Ktoś, kto nosi ładny ciuszek, to… (Kopciuszek)

Ciekawe, czy już wiecie, kto ukrył się w karecie?

Dziękuje za wspólną pracę 🙂

27.04.2020 – Jakie tajemnice skrywają roboty?

1) Ćwiczenia poranne – dzisiaj dzieci wymyślają zabawy na rozruszanie 😉

2) Robot – zgadywanka literowa.

Wręczamy dziecku karteczki, na których znajdują się litery składające się na słowo ROBOTY Zadaniem dzieci jest ułożenie hasła z liter znajdujących się na karteczkach.

3) Co to jest robot? – zabawa dydaktyczna, burza mózgów.

Zadajemy dzieciom pytania: Co to jest robot? Czy spotykamy go w sklepie, na ulicy, czy widzimy tylko w telewizji i internecie? Czy znają jakieś rodzaje robotów? Jak roboty pomagają ludziom? Co by było, gdyby nagle zabrakło robotów? Dzieci starają się udzielić jak najwięcej odpowiedzi.

KATEGORIE ROBOTÓW:

ROBOTY W FABRYKACH PRZEMYSŁOWYCH – wykorzystywane są przede wszystkim przy produkcji różnych przedmiotów; zastępują ludzi na stanowiskach pracy, które są niebezpieczne lub trudne w obsłudze; ich praca polega w szczególności na wykonywaniu powtarzających się czynności (ludzie szybko by się nimi znudzili), podnoszeniu ciężkich przedmiotów (jest to niebezpieczne dla zdrowia), styczności z trującymi substancjami i wykonywaniu bardzo precyzyjnych prac na maleńkich elementach. Dzięki nim można wyprodukować dużą ilość materiałów w bardzo krótkim czasie.

ROBOTY W ROLNICTWIE – używane są w dużych gospodarstwach, w których produkuje się ogromną ilość żywności; służą między innymi do dojenia bydła, zbiorów owoców i warzyw czy usuwania chwastów z pól.

ROBOTY W TRANSPORCIE – ułatwiają ludziom transportowanie ciężkich ładunków.

ROBOTY W SŁUŻBIE ZDROWIA – pomagają lekarzom w wykonywaniu operacji; te części robotów, które służą do operowania pacjentów, mają nieduże wymiary, dzięki czemu są mniej inwazyjne; ponadto można umieścić na nich kamery, dzięki którym lekarz widzi dużo więcej niż przy zwykłej operacji; roboty pomagają także pacjentom w ćwiczeniach, dzięki którym mogą szybciej wrócić do zdrowia.

ROBOTY W SŁUŻBIE PRAWA – pomagają policjantom i żołnierzom w wykonywaniu niebezpiecznych zadań, np. w przewożeniu bomb w miejsca, gdzie nie będą nikomu zagrażać; roboty są wykorzystywane do rozbrajania bomb; są też takie roboty, które patrolują centra handlowe i przekazują na posterunek informacje o wykryciu podejrzanych zachowań.

ROBOTY W GOSPODARSTWIE DOMOWYM – pomagają ludziom w utrzymaniu domu w należytym porządku, np. odkurzacz automatyczny (samoodkurzający), mikser, zmywarka oraz ułatwiają wykonanie wielu innych czynności domowych.

ROBOTY DO ZADAŃ SPECJALNYCH – są wysyłane w miejsca, gdzie ludzie nie mogą dotrzeć, albo do których wyprawa wiązałaby się z dużym niebezpieczeństwem, np. głęboko pod wodę lub w kosmos.

ROBOTY ZABAWKI – zdalnie sterowane zabawki, zabawki na baterie (poruszające się, wydające dźwięki).

4) Po co są roboty? – czytanie wiersza M. Ledwoń „Zjazd robotów” i rozmowa kierowana.

Przed odczytaniem wiersza zadajemy następujące pytania:

Po co ludzie wymyślają roboty? Gdzie można spotkać roboty, które pomagają człowiekowi? Następnie czytamy utwór i staramy się wspólnie z dziećmi znaleźć odpowiedź na następujące zagadnienia: Czy ludzie powinni szanować roboty? Dlaczego powinni to robić? W jaki sposób mogą okazać im wdzięczność za pomoc? Jak myślicie, jakie korzyści przyniesie dbanie o swoje roboty?

„Zjazd robotów”

(Magdalena Ledwoń)

Raz roboty z wszystkich miast

urządziły wielki zjazd.

Pierwszy powstał i z zapałem

w tej rozmowie zabrał głos:

Ja poskarżyć się tu chciałem

na roboci ciężki los.

Czy to w polu, czy w fabryce,

wszędzie jest robotów w bród.

W miejscach tylu, że nie zliczę

znoszą swój codzienny trud.

Czy ktoś spytał się robota,

czy on sił na tyle ma?

Czy nie naszła go ochota,

by odpocząć dzień lub dwa?”.

Jakże to tak – drugi rzecze –

jest to nasza praca wszak,

czasem trudna, ja nie przeczę,

lecz nie róbmy żadnych drak.

Przecież – dodał na ostatku –

jesteś tworem ludzkich głów.

Nie stworzono cię z przypadku,

więc posłuchaj moich słów:

Nikt nie zechce pomocnika,

co się leni cały czas.

Robot leniuch prędko znika,

bo zastąpić łatwo nas”.

I na zjeździe aż zawrzało,

który robot rację ma.

Pierwszy posiadł wiedzę całą,

czy też ma ją numer dwa?

Spory toczą się zażarte,

nie ustąpi nikt o krok. Poniedziałek, wtorek, czwartek…

przez okrągły długi rok!

Tak radzili i prawili,

ale kompromisu brak.

Każdy wrócił więc do domu.

Przywitano tam ich tak:

Witaj, przyjacielu drogi,

domu przekroczyłeś próg.

Byłem dla ciebie zbyt srogi,

choć wdzięczności miałem dług.

Smutno było tu bez ciebie,

i roboty miałem w bród.

Wiem, że z tobą mi jak w niebie,

ciężkiej pracy słodzisz trud”.

Uświadomił człowiekowi

bez robotów długi czas,

że się z nimi więcej zrobi,

jeśli wspomagają nas.

Teraz o roboty dbają

i pucują aż po błysk,

kiedy trzeba, naprawiają,

sprawny robot – czasu zysk.

Taki efekt przyniósł zjazd

dla robotów z wszystkich miast.

5) Znajdź pary – ćwiczenie pamięci oraz zabawa z kartą pracy ze strony 5, książki 4.

Przygotowujemy kilka podwójnych obrazków, np. zabawki, rośliny, pojazdy, sprzęt domowy

(może wykorzystać również obrazki z „Wyprawki”, np. liczmany „Kwiaty” lub figury geometryczne).

Gra typu memory. Wygrywa ten, kto odkryje najwięcej par. Następnie dzieci rysują takiego samego robota jak przedstawiony na karcie pracy oraz odszukują pary takich samych robotów.

6) Nasze roboty – zajęcia techniczno-plastyczne.

Umieszczamy w widocznym dla dzieci miejscu figury geometryczne, tj. kwadrat, koło,

trójkąt oraz prostokąt. Prosimy, aby dzieci je nazwały. Z zebranych przedmiotów do wykonania robota tj. pudełka po herbacie, po butach, zakrętki od butelek, słoików, butelki plastikowe, talerzyki papierowe, rolki po papierze, kubeczki, foremki po jajkach, dzieci określają, jaką figurę geometryczną przypomina im dany przedmiot. Następnie wybierają materiały, z których będą tworzyć roboty, oraz wypróbowują różne sposoby łączenia poszczególnych elementów. Kiedy robot jest gotowy, dziecko wymyśla imię dla swojego robota.

7) Zabawy z robotami – kalambury.

Prosimy, aby dziecko wymyśliło specjalizację dla swojego robota, tzn. określiło,

w czym jest najlepszy, co najlepiej robi. Następnie dziecko za pomocą ruchu

prezentuje czynność, w której jej robot jest najlepszy.

8) Rybki i kwiatki – zabawa matematyczna i grafomotoryczna z kartami pracy ze strony 71-72, książka 3.

Dzieci sprawdzają czy każdy kwiatek ma po 5 płatków. Dorysowują brakujące płatki i liczą ile jest płatków na 3 kwiatkach. Następnie liczą rybki. Dorysowują tak aby było ich 15 i kolorują na wybrane kolory.

Na następnej stronie dzieci uzupełniają wszystkie szlaczki według początkowego wzoru.

9) „Robot w fabryce” – masażyk.

Siedzimy za dzieckiem i wykonujemy masażyk według przeczytanego tekstu. Potem może nastąpić zmiana. Rodzic czyta, a dziecko wykonuje rodzicowi masażyk.

„Robot w fabryce” (Magdalena Ledwoń)

W fabryce została włączona maszyna (łaskotanie w kark), taśma ruszyła i przesuwała się do przodu (głaskanie pleców od dołu do góry). Najpierw duży robot ustawiał pudełka na taśmie (ostukiwanie pięścią pleców), następnie taśma się przesuwała (głaskanie pleców od dołu do góry) i kolejny robot wsypywał do pudełek cukierki (stukanie palcami po plecach). Taśma znów się przesuwała (głaskanie pleców od dołu do góry) i pudełka z cukierkami trafiały do maszyny zamykającej pudełka (opukiwanie pleców boczną częścią dłoni). Maszyna naklejała na nie obrazki (opukiwanie pleców otwartą dłonią) i wysyłała do sklepu (ostatnia osoba przenosi się do przodu). W końcu została wyłączona (łaskotanie w kark). Na drugi dzień historia zaczęła się od nowa. W fabryce została włączona maszyna…

Dziękuje za wspólną zabawę 🙂 Czekam na zdjęcia Waszych robotów 😀

28.04.2020 – Zwiedzamy miasteczko robotów

1) Ćwiczenia poranne:

https://panimonia.pl/2020/03/18/zabawy-ruchowe-i-gimnastyczne-dla-przedszkolakow/?fbclid=IwAR01dLVUnZ9ZfY5CR3DyxBJCQkJ5MxkwLjomZu_ugsW8li5xxByj5vaAk_E

LUB

Dni tygodnia” – powtórzyć i utrwalić robiąc przysiady, podskoki czy pajacyki głośno wymieniając po kolei dni tygodnia 😉

Tańcz tak jak ja – zabawa naśladowcza przy muzyce.

Rodzic porusza się w rytm muzyki, a zadaniem dziecka jest odtworzenie jego ruchów, potem następuje zmiana. Tańczy dziecko, a rodzic powtarza.

Robię to, co… – zabawa ruchowa z elementami pantomimy.

Dzieci w rytm klaśnięć biegają swobodnie po pokoju. Kiedy przestajemy klaskać, dajemy hasło: Robię to, co mama! – wtedy dzieci wykonują czynność, którą wykonuje ich mama albo czynność, która kojarzy im się z mamą. Możemy zmieniać członków rodziny, np. Robię to, co tata! (brat, siostra, dziadek, babcia).

Spacer robotów – zabawa ruchowa, naśladowcza.

Dzieci zamieniają się w roboty, improwizując ich powolny chód w rytm klaśnięć. Na hasło: Robot rusza głową! – dzieci zatrzymują się, ruszając tylko głową (także w rytm klaśnięć). Możemy wybierać różne części ciała, np. ręce, kciuk, prawą stopę oraz zmieniać tempo (raz wolniej, raz szybciej), w jakim „roboty” mają się poruszać.

Być jak robot – zabawa naśladowcza, ruchowa.

Dzieci przy akompaniamencie wybranej muzyki zaczynają poruszać się kanciastymi ruchami, naśladują poruszanie się robotów. Na przerwę w muzyce kłaniają się, zginając ciało w pół – w takiej pozycji pozostają w bezruchu, aż do ponownego usłyszenia muzyki.

2) Przywitanie robotów – zajęcia dydaktyczne.

Dzieci siedzą ze swoim robotem, a my prosimy by dziecko, głosem zbliżonym do głosu robota, tzn. sylabizując, powiedziało, jak się nazywa, a następnie jak nazywa się jego robot. Następnie robimy z ozdobionego pudełka np. po butach pociąg i prosimy by posadziły swojego robota w wagonie i oznajmiamy, że dzisiaj robot wybierze się w podróż do miasta robotów, które wspólnie zbudujemy.

3) W mieście robotów – wysłuchanie opowiadania i rozmowa na jego temat.

Czytamy dzieciom opowiadanie:

W dalekiej krainie, za siedmioma górami, za ośmioma

morzami znajdowało się miasto robotów. Miasto

pełne było przeróżnych robotów, które żyły w nim już

od bardzo dawna. Wszystkie roboty, aby mogły prawidłowo

i sprawnie poruszać się, potrzebowały smaru.

Roboty żyły w zgodzie, szanowały się i pomagały

sobie w potrzebie. Nikomu niczego nie brakowało.

Roboty potrafiły poradzić sobie z każdym problemem.

Pewnego dnia ten ład został zburzony przez stworzenia

nazywane przez roboty magnesami. Przyciągały

one wszystko, co spotkały na swojej drodze, niszcząc

przy tym miasto robotów. Roboty były zrozpaczone,

ale postanowiły, że same wszystko odbudują. Mimo

smutku i żalu zorganizowały zebranie, na którym

obmyśliły plan odbudowy krainy. Roboty zaplanowały

wszystko od początku. Odbudowały pocztę, kino,

aptekę, dworzec, sklepy i restauracje. Na obrzeżach

miasta roboty zbudowały swoje domki. Dzięki

pracowitości i wytrwałości udało się im odbudować

miasto. Zbudowały również centrum dowodzenia

miastem, dzięki któremu mogły obserwować, czy nie

zbliża się do niego zagrożenie, aby już nigdy więcej

nie dopuścić do ataku Magnesów. Roboty postanowiły

także wykonać osłonę antymagnesową, jednak

nie wiedziały, który materiał nadawałby się do tego

najlepiej. Testowały wszystko, dopóki nie odnalazły

idealnego tworzywa, które uchroni je przed magnesami.

Od tej pory roboty żyły w spokoju.

Karolina Rozpędek

Po wysłuchaniu opowiadania zadajemy dzieciom pytania: Jak poruszają się roboty?, Czego potrzebowały, aby ruszać się sprawniej? Czy historia mogła się naprawdę wydarzyć?, Czy istnieją na naszej planecie miasta robotów?, Jakie budynki znajdowały się w mieście po odbudowaniu go na nowo?

4) Przyciąganie, odpychanie – zabawa badawcza zainspirowana opowiadaniem.

Pytamy, z jakiego materiału mogły być zbudowane roboty i ich miasto, skoro przyciągał je magnes, a z jakiego materiału powinna zostać wykonana tarcza antymagnesowa. Następnie dajemy dziecku magnesy i prosi, aby sprawdziły, jak magnes reaguje na różne materiały. Dzieci mogą przykładać magnes do czego chcą i sprawdzać reakcję – czy magnes przyciąga dany przedmiot, czy odpycha, czy w ogóle nie reaguje. Po przeprowadzeniu doświadczenia dzieci opowiadają o swoich spostrzeżeniach. Mogą również wykonać „notatki naukowe” w formie rysunków lub zapisu literowego w zależności od możliwości dziecka, np. na jednej kartce dzieci rysują/zapisują, co magnes przyciągnął, na drugiej – czego nie przyciągnął. Pomagamy wysnuć wniosek: magnes przyciąga przedmioty wykonane z metalu, a zatem roboty i ich miasto były metalowe, a tarcza antymagnesowa może być zbudowana z plastiku, papieru lub drewna.

5) Ilustracja – zajęcia plastyczne, ćwiczenie motoryki małej.

Proponujemy dzieciom, aby narysowały ilustrację do wcześniej wysłuchanego opowiadania.

Nie narzucamy konkretnej sceny. Dziecko wybiera fragment, który najlepiej zapamiętało, i próbuje przedstawić go, rysując kredkami.

6) Miasteczko robotów – zajęcia techniczno-plastyczne.

Budujemy budynki znajdujące się w mieście np.: dom/blok dla robotów, kino, sklep,

park, centrum dowodzenia miastem. Kiedy obiekty będą gotowe, dzieci mogą umieścić swojego robota w dowolnym miejscu i podziwiać prace. Zbudowany przez nas pociąg będzie środkiem komunikacji w miasteczku robotów.

7) Poszukiwacze figur – zabawa ruchowa, utrwalenie graficznego obrazu figur geometrycznych.

Dzieci swobodnie ruszają się po pokoju w rytm muzyki, kiedy muzyka przestanie grać i podniesiemy jedną z figur, zadaniem dzieci jest odszukanie podobnego kształtu w przedmiotach

znajdujących się w pokoju, np. prezentujemy kwadrat – dzieci pokazują klocki, książki w tym kształcie.

8) Duży, większy, największy – zabawa matematyczna, określanie wielkości.

Rozdajemy każdemu dziecku wycięte z papieru różnej wielkości kółka. Zadaniem dzieci jest przyklejenie ich na kartkę – od najmniejszego do największego.

9) Przeciwieństwa – zajęcia matematyczne i zabawa z kartą pracy ze strony 6-7, książka 4.

Dzieci przyglądają się miasteczku robotów, które przed chwilą zbudowały.

Dzieci przeliczają, z ilu obiektów składa się miasteczko. Zadajemy dzieciom pytania: Który

budynek w mieście jest najwyższy? Który budynek w mieście jest najniższy?. Następnie prosimy, aby dzieci użyły określeń: mniejszy/większy i w ten sposób porównywały budynki, np. Najwyższym budynkiem w mieście robotów jest…, najszerszym budynkiem jest… Na koniec dzieci określają, która ręka robota jest najdłuższa/najkrótsza, który robot jest najwyższy/najniższy, który dom jest najszerszy/najwęższy, oraz rysują coraz większego robota.

10) Robot z krainy figur – zajęcia edukacyjne,techniczne i zabawa z kartą pracy ze strony 67, książka 4.

Dzieci stawiają przed sobą swoje roboty. Przyglądają się im uważnie i określają, z jakich figur geometrycznych są zbudowane. Następnie z kolorowych papierów wycinają te figury, które dostrzegają w swoim robocie, i na kartce A4 wyklejają z wyciętych figur swojego robota. Po skończonej pracy każde dziecko przelicza, z ilu figur składa się jego robot. Na koniec dzieci przeliczają, z ilu figur składają się konkretne roboty przedstawione na karcie pracy, oraz uzupełniają rysunki tak, aby roboty wyglądały tak samo. Jednego robota rysują od podstaw

samodzielnie.

11) Kręta droga – zabawa ruchowa, ćwiczenie równowagi. (Zabawa w ogrodzie) – dla chętnych*

Można stworzyć ze sznurka krętą drogę po całym ogrodzie. Im droga bardziej kręta i urozmaicona (np. pod drzewami, pod zjeżdżalnią), tym więcej zabawy. Zadaniem dzieci jest iść śladem sznurka.

Dziękuje i pozdrawiam serdecznie 🙂

29.04.2020 – W Polsce się urodziliśmy

1) Ćwiczenia poranne:

https://panimonia.pl/2020/03/18/zabawy-ruchowe-i-gimnastyczne-dla-przedszkolakow/?fbclid=IwAR01dLVUnZ9ZfY5CR3DyxBJCQkJ5MxkwLjomZu_ugsW8li5xxByj5vaAk_E

https://www.youtube.com/watch?v=sXqaZUp2N-w – Boogie Woogie

https://www.youtube.com/watch?v=zW1_ANe0l94 – Kaczuszki

LUB

Dni tygodnia” – powtórzyć i utrwalić robiąc przysiady, podskoki czy pajacyki głośno wymieniając po kolei dni tygodnia 😉

Tańcz tak jak ja – zabawa naśladowcza przy muzyce.

Rodzic porusza się w rytm muzyki, a zadaniem dziecka jest odtworzenie jego ruchów, potem następuje zmiana. Tańczy dziecko, a rodzic powtarza.

Witamy się” – zabawa na rozruszanie.

Poruszamy się w rytm muzyki. Kiedy muzyka ucichnie, rodzic mówi do dziecka: Witamy się…np. Łokciami, kolanami, policzkami, czołami, plecami, brzuchami itp.

2) „Siedmiomilowe buty” – zabawa ruchowa połączona z ćwiczeniami oddechowymi

Rozmawiamy z dziećmi o tym, co w czasie wakacji można robić nad morzem, a co w górach. Następnie zachęcamy dzieci, aby wyobraziły sobie, że mają siedmiomilowe buty, dzięki którym mogą szybko przemierzać całą Polskę. Dzieci maszerują po pokoju wielkimi krokami i obserwują rodzica. Jeśli podnosimy rękę wysoko to znaczy, że pokazujemy góry, dzieci naśladują ruchem i gestem wspinanie się po górach (podnoszą wysoko nogi, pochylają tułów) albo jazdę na nartach. Jeśli opuścimy rękę, oznacza, to morze, a dzieci naśladują pływanie, nurkowanie, budowanie zamków z piasku. Dzieci odpoczywają na słowo „przystanek” i stają wtedy na palcach, biorą głęboki wdech, przeciągają się i opuszczają ręce, wypuszczając jednocześnie powietrze z płuc. Możemy powtórzyć zabawę kilkukrotnie.

3) „Moja Polska”- zabawa słownikowa.

Zadajemy dzieciom pytanie: Co to jest Polska? Rozmowa, na temat Polski.

Tworzenie słownika pojęć związanych ze słowem Polska: OJCZYZNA, KRAJ, NARÓD, POLAK, POLKA

3) „Palcem po mapie” – próby odczytywania mapy Polski, wskazywanie większych miast, rzek, gór, morza.

Umieszczamy w widocznym miejscu mapę fizyczną Polski. Dzieci próbują odnaleźć i wskazać na mapie Morze Bałtyckie, większe miasta, rzeki i jeziora. Zwracają uwagę na kolory na mapie, a my tłumaczymy, że każdy kolor ma określone znaczenie: zielony oznacza niziny, żółty – wyżyny, brązowy – góry.

Informacje o Polsce

4) „Wars i Sawa” – wysłuchanie legendy o Warszawie i rozmowa kierowana

Zachęcamy dzieci do wysłuchania legendy o Warsie i Sawie

Można jej również wysłuchać: https://www.youtube.com/watch?v=lHmFohW0B1s

„Wars i Sawa”

Dawno temu, za niepamiętnych czasów, nie było w Polsce ani miast, ani wsi. Kraj pokrywały ogromne, nieprzebyte puszcze, pełne dzikiej zwierzyny. Tylko gdzieniegdzie znajdowały się niewielkie osady ludzkie. Właśnie wtedy w samym sercu mazowieckiego boru, nad Wisłą, żył młody rybak imieniem Wars. Był to młodzieniec dzielny i pracowity. Sam zbudował łódź, wyciosał wiosła i cierpliwie wiązał sieci. Sprzyjało mu szczęście, toteż kiedy wypływał na połów, zawsze powracał z siecią pełną dorodnych ryb. Wars cieszył się każdą chwilą spędzoną na wodzie, wpatrywał się w bystry nurt i słuchał ptasiego śpiewu. Szczególnie lubił nocne wyprawy. Na rzece panował wtedy niezmącony spokój, księżyc oświetlał Wisłę srebrnym blaskiem, a z lasu dochodziły tajemnicze odgłosy nocnego życia. Pewnego razu Wars zepchnął łódź na wodę, zarzucił sieci i cierpliwie czekał, ukryty wśród wysokich trzcin. Nagle wzburzyły się wiślane fale i z rzecznych odmętów wynurzyła się… prześliczna dziewczyna. Młody rybak zamarł z zachwytu i zdumiony patrzył na przedziwne zjawisko. Dziewczyna miała długie, jasne włosy, wielkie, szafirowe oczy i… od połowy ciała rybi ogon, pokryty srebrzystą łuską. Wars przetarł oczy i spojrzał raz jeszcze, nigdy bowiem nie spotkał kogoś takiego. To była syrena! Syrena, nieświadoma tego, że ktoś ją widzi, podpłynęła bliżej i zaczęła śpiewać. Na dźwięk jej pięknego głosu serce młodego rybaka zadrżało. Pokochał ją od pierwszego wejrzenia. Od tej pory co noc chował się w szuwarach, czekając na swoją ukochaną, a potem słuchając jej śpiewu. Aż nadszedł wieczór, gdy postanowił powiedzieć syrenie, co do niej czuje. Na szelest szuwarów zdziwiona dziewczyna przerwała pieśń i podpłynęła do wpatrzonego w nią Warsa.

– Dlaczego podglądasz mnie i podsłuchujesz, jak śpiewam?! – spytała zagniewana.

– Jestem rybakiem, syreno… – zaczął nieśmiało Wars.

– Wiem dobrze, kim jesteś, wiele razy widziałam cię na Wiśle. Ale to jeszcze nie powód, żeby…

– Tak, wiem, ale od kiedy ujrzałem cię po raz pierwszy i usłyszałem twój śpiew, nie mogę bez ciebie żyć. Kocham cię, syreno – wyszeptał Wars.

– I ty także nie jesteś mi obojętny – westchnęła. – Ale przecież tak bardzo się różnimy: ja jestem syreną, a ty człowiekiem… Przecież nie będziesz mógł mieszkać ze mną w rzece. A jeśli to ja zamieszkam z tobą, czy będziesz mógł żyć z kimś takim jak ja?

– Kocham cię, syreno, i tylko to się liczy – odparł Wars.

Syrena podpłynęła do brzegu. Wars wziął ją na ręce, mocno przytulił, po czym wyniósł z wody.

– Czy zostaniesz moją żoną? – zapytał.

– Tak – odpowiedziała.

Szczęśliwy Wars pocałował syrenę, a wtedy opadła z niej rybia łuska i w miejsce ogona pojawiły się nogi.

– Syreno, ty jesteś kobietą! – zawołał zdumiony Wars.

– Sprawdziła się stara przepowiednia, zgodnie z którą, jeśli człowiek pokocha syrenę, a ona zgodzi się zostać jego

żoną, wówczas jej rybi ogon zamieni się w nogi – powiedziała syrena. – Na imię mam Sawa – dodała.

Wkrótce w chacie nad rzeką odbyło się huczne wesele.

Wars i Sawa żyli długo i szczęśliwie, otoczeni miłością i szacunkiem ludzi.

Po latach wokół ich domu powstała duża osada rybacka, którą na ich pamiątkę nazwano Warszawą.

Dziś Warszawa jest wielkim miastem i stolicą Polski.

Po wysłuchaniu legendy dzieci odpowiadają na pytania:

– Kogo zobaczył Wars, gdy pewnej nocy wyruszył na połów?

– Jak wyglądała syrena?

– Co się stało, gdy rybak usłyszał śpiew syreny?

– O co Wars poprosił syrenę?

– W kogo zamieniła się syrena, gdy zgodziła się zostać żoną Warsa?

– Co powstało wokół domu Warsa i Sawy?

5) „Razem z Wisłą” – „zwiedzanie” Krakowa, Warszawy, Gdańska

Wskazujemy na mapie Polski trzy miasta położone nad Wisłą: Kraków, Warszawę i Gdańsk Pokazuje przygotowane wcześniej fotografie charakterystycznych obiektów znajdujących się w wybranych miastach i objaśnia, co przedstawiają.

Wirtualne zwiedzanie Krakowa: https://wirtualnyspacer.krakow.pl/html5/index.php?id=52619

Wirtualne zwiedzanie Warszawy: http://warszawa360.pl/

Wirtualne zwiedzanie Gdańska: http://holoit.com/gdansk/pl

6) „Jesteśmy Polką i Polakiem” – wysłuchanie i nauka piosenki.

https://www.youtube.com/watch?v=plug6OIrxRM – Jesteśmy Polką i Polakiem

Tekst piosenki

Ref. Jesteśmy Polką i Polakiem
Dziewczynką fajną i chłopakiem
Kochamy Polskę z całych sił,
Chcemy byś również kochał ją i ty i ty

1 Ciuchcia na dworcu czeka
Dziś wszystkie dzieci pojadą nią by poznać kraj
Ciuchcia pomknie daleko i przygód wiele
Na pewno w drodze spotka Nas

Ref: Jesteśmy Polką i Polakiem
Dziewczynką fajną i chłopakiem
Kochamy Polskę z całych sił,
Chcemy byś również kochał ją i ty i ty

2 Pierwsze jest Zakopane miejsce wspaniałe
Gdzie góry i górale są
Kraków to miasto stare w nim piękny Wawel
Obok Wawelu mieszkał smok

Ref: Jesteśmy Polką i Polakiem
Dziewczynką fajną i chłopakiem
Kochamy Polskę z całych sił,
Chcemy byś również kochał ją i ty i ty

3 Teraz to już Warszawa to ważna sprawa
Bo tu stolica Polski jest
Wisła, Pałac Kultury, Królewski Zamek
I wiele innych pięknych miejsc

Ref: Jesteśmy Polką i Polakiem
Dziewczynką fajną i chłopakiem
Kochamy Polskę z całych sił,
Chcemy byś również kochał ją i ty i ty

4 Toruń z daleka pachnie, bo słodki zapach
Pierników kusi mocno nas
Podróż skończymy w Gdańsku
Skąd szarym morzem
Można wyruszyć dalej w świat

Ref: Jesteśmy Polką i Polakiem
Dziewczynką fajną i chłopakiem
Kochamy Polskę z całych sił,
Chcemy byś również kochał ją i ty i ty
Jesteśmy Polką i Polakiem
Dziewczynką fajną i chłopakiem
Kochamy Polskę z całych sił,
Chcemy byś również kochał ją i ty i ty

7) Quiz wiedzy o Polsce – zagadki słowne.

Czytamy zagadki dotyczące Polski, a dzieci próbują podać rozwiązanie.

Ta zagadka nie jest trudna,

mały podróżniku.

Kiedy myślisz „polskie morze”,

mówisz o… (Bałtyku).

Pod Giewontem śpią rycerze,

wieją halne wiatry.

Góral owce swoje pasie,

już wiesz, że to… (Tatry).

Jezior znajdziesz tutaj tysiąc,

istny cud natury!

Zabierz łódkę, jacht lub kajak,

jadąc na… (Mazury).

Tu jest mój dom i moja ulica,

to moje miasto i moja dzielnica.

Bardzo je kocham, muszę to przyznać,

– bo to moja mała… (ojczyzna).

Największe polskie miasto,

każdego Polaka zachwyca.

Mieszka tam nasz prezydent,

Polski to jest stolica. (Warszawa)

On symbolem Polski jest,

jaki to ptak, czy już wiesz? (orzeł)

Wędruje po Polsce, z Baraniej Góry

wyszła i zmierza wprost do morza –

największa z rzek Polski – … (Wisła).

Mieszkają w Polsce lub za granicą,

mówią o sobie „Polacy”.

Marzą o kraju,

z Polską się liczą, to w końcu nasi… (rodacy).

8) „Piękny jest mój kraj” – wykonanie plakatów reklamujących ciekawe zakątki Polski.

Rozmawiamy z dziećmi o tym jakie miejsca w Polsce odwiedziliśmy razem albo które chcielibyśmy razem wspólnie odwiedzić. Zachęcamy do wypowiedzi pełnymi zdaniami. Po rozmowie wspólnie przygotowujemy plakat reklamujący wybrane przez siebie miejsce, region lub miejscowość. Dzieci mogą wykorzystywać pocztówki, zdjęcia, ilustracje z czasopism, duże arkusze białego papieru, kredki, mazaki, bądź farby.

9) Bursztynowy wierszyk – zabawa paluszkowa

Nad morzem w zmierzchy lipcowe wszystko jest bursztynowe.

Bursztynowe słonko z bardzo senną miną

układamy z rąk koło

Tonie w morskiej toni o barwie z bursztynu.

chwytamy się za nos, jakbyśmy schodzili pod wodę

Bursztynowy piasek,

paluszkami stukamy o podłogę

Bursztynowe fale,

falujemy dłońmi w powietrzu

Bursztynowy statek,

Układamy przed sobą trójkąt z rąk

I wózek dla lalek (…)

układamy ręce splecione przed sobą,

jakbyśmy chcieli utulić lalkę

Karty pracy do druku:

Karty Pracy

Dziękuję za wspólną pracę 🙂

30.04.2020- Dzień Flagi

1) Porcja ćwiczeń porannych 😉

https://www.youtube.com/watch?v=hBFLp08y33Y – trening dla rodzica z dzieckiem

https://www.youtube.com/watch?v=FacAJxiIzh4 – ćwiczenia w parach

https://www.youtube.com/watch?v=iKeatJK181Q -Zumba Gummi Miś

oraz inne ćwiczenia na poranny rozruch 😉

2) „Polska flaga” – wiersz i rozmowa kierowana.

Recytujemy wiersz, trzymając w dłoniach wstążki/kartki: białą i czerwoną. Poruszamy nimi przed sobą, a pod koniec wiersza łączymy wstążki, zamieniając w biało-czerwoną flagę.

Polska flaga

Biała i czerwona wstęga,

obie pięknie wiją się.

Biała na górze, czerwona na dole,

każde dziecko przecież wie.

Gdy wstęgi razem nad drzwiami domów wirują,

to znak, że Polacy Dzień Flagi Polskiej świętują!

Następnie pytamy: Kto z was wie, kiedy jest święto polskiej flagi? (2 maja)

Kiedy my, Polacy, powinniśmy pamiętać o naszych symbolach narodowych?

3) „Polak mały!” – film o symbolach narodowych

https://www.youtube.com/watch?v=FJ83BRqFPBA&feature=emb_title

4) „O Lechu, Czechu i Rusie” – wysłuchanie opowiadania o trzech braciach, inspirowanego legendą I. Walaszek i rozmowa inspirowana treścią legendy.

Można jej również wysłuchać tutaj: https://www.youtube.com/watch?v=yMWBZkLlaa0

„Trzej bracia”

Wiele lat temu w pięknej krainie na wzgórzu żyło trzech braci: Lech, Rus i Czech. Pewnego razu zauważyli, że żyje im się trudniej niż zwykle…

– Jest coraz ciaśniej… – westchnął Lech.

– Brakuje już ryb w rzekach i zwierząt w puszczy coraz mniej… – powiedział Czech.

– Dzisiaj z drzewa spadło ostatnie jabłko… – zauważył Rus.

– Musimy znaleźć sobie inne miejsce do życia – oznajmili bracia.

Zabrali cały swój lud i wyruszyli w długą drogę. Szli i szli, wiele dni i wiele nocy, ale niestety nie udało im się znaleźć miejsca, w którym mogliby się osiedlić z całym ludem.

– Musimy się rozdzielić – stwierdził w końcu Lech. – Każdy z nas niech zabierze ze sobą część ludzi i znajdzie miejsce, gdzie będzie mógł żyć szczęśliwie przez wiele lat.

Tak też zrobili. Pierwszy odłączył się Rus. Pożegnał się z braćmi i poszedł szukać miejsca, gdzie przed wrogiem jego lud będą chronić góry i gdzie w lasach nie zabraknie ani jagód, ani dzikiej zwierzyny. Lech i Czech szli dalej. W końcu Czech zobaczył gęste lasy i szeroką rzekę.

– Tak! – krzyknął. – Oto miejsce, w którym ja i mój lud będziemy szczęśliwi. Zostaniemy tutaj, bracie! Żegnaj!

I tak Lech został sam ze swoim ludem. Zbliżał się już wieczór, a Lech ciągle nie umiał się zdecydować, gdzie osiąść na stałe.

Nagle jego oczom ukazał się wspaniały ptak siedzący w gnieździe na wielkim dębie. Był to orzeł, który dumnie spoglądał w dal.

– Tu zostaniemy! – postanowił Lech. – Miejsce, gdzie mieszka taki ptak, musi być wspaniałe! Naszym znakiem odtąd niech będzie biały orzeł na czerwonym tle, a wokół dębu, na którym siedzi ptak, zbudujemy miasto i nazwiemy je Gniezno.

I w taki oto sposób powstała pierwsza stolica Polski.

Po przeczytaniu, zadajemy dzieciom pytania:

O czym opowiada ta legenda?

Czego szukali trzej bracia?

W tej legendzie była mowa o naszym godle państwowym – kto z was wie, jak wygląda godło Polski?

Co jeszcze jest naszym symbolem narodowym, oprócz godła?

Jak wygląda flaga Polski?

5) „Mazurek Dąbrowskiego” – wysłuchanie hymnu państwowego

Przed włączeniem nagrania wyjaśniamy dzieciom, że hymn państwowy jest jednym z naszych symboli narodowych, podobnie jak biało-czerwona flaga oraz godło Polski – Orzeł Biały.

Mazurek Dąbrowskiego: https://www.youtube.com/watch?v=XkSjts5vf-s

Po wspólnym wysłuchaniu hymnu w postawie stojącej pytamy dzieci: Jaki charakter ma muzyka? Czy słyszeliście już kiedyś hymn Polski? Jeśli tak, to gdzie był on wykonywany?.

Następnie wyjaśniamy, w jakich okolicznościach wykonuje się hymn państwowy.

6) „Katechizm polskiego dziecka”- zapoznanie dzieci z wierszem W. Bełzy. (może niektóre dzieci już go znają 😉 )

„Katechizm polskiego dziecka”

Władysław Bełza

Kto ty jesteś? Polak mały.

Jaki znak twój? Orzeł biały.

Gdzie ty mieszkasz? Między swemi.

W jakim kraju?W polskiej ziemi.

Czym ta ziemia? Mą ojczyzną.

Czym zdobyta?Krwią i blizną.

Czy ją kochasz? Kocham szczerze.

A w co wierzysz? W Polskę wierzę.

Coś ty dla niej? Wdzięczne dziecię.

A coś winien? Oddać życie.

Wyjaśniamy dzieciom trudne pojęcia i pytamy: dlaczego należy kochać swój kraj?

Wierszyka można nauczyć się na pamięć 😉

7) Symbole narodowe – wykonanie pracy plastycznej.

Z wybranych pomysłów na pracę plastyczną można sobie wybrać dowolny. Może to być kotylion, może być flaga Polski lub godło. Wszystko zależy od tego jakimi materiałami plastycznymi dysponują Państwo w domu.

Kilka przykładów:

https://pracaplastyczna.pl/index.php/symbole-narodowe/1370-flaga-z-korkow

https://pracaplastyczna.pl/index.php/symbole-narodowe/1152-godlo-z-platkow-higienicznych

https://pracaplastyczna.pl/index.php/symbole-narodowe/1260-flaga

https://pracaplastyczna.pl/index.php/symbole-narodowe/1157-flaga-polski-z-raczek

https://pracaplastyczna.pl/index.php/symbole-narodowe/1148-kotylion-z-papieru

https://pracaplastyczna.pl/index.php/symbole-narodowe/1449-kokarda-narodowa

https://pracaplastyczna.pl/index.php/symbole-narodowe/1457-narodowy-kotylion

https://pracaplastyczna.pl/index.php/symbole-narodowe/1265-bialo-czerwony-kwiat

https://pracaplastyczna.pl/index.php/symbole-narodowe/1428-bialo-czerwone-tulipany

8) Gdzie się ukryła Polska flaga? – ćwiczenie percepcji wzrokowej.

Kiedy zapoznamy dzieci z flagą Polski, warto sprawdzić czy aby na pewno dobrze ją zapamiętały. Zobaczmy czy znajdą flagę Polski wymieszaną z biało-czerwonymi flagami innych krajów. Można wydrukować flagi różnych państw i poprosić dzieci o odnalezienie odpowiedniej.

9) Biało-czerwone – polowanie na skarby.

Nastawiamy minutnik na wybrany przez siebie czas, a dzieci mają za zadanie zgromadzić z otoczenia jak najwięcej kolorów w odcieniach bieli i czerwieni, a na końcu ułożyć z nich flagę Polski.

10) Bursztynowy wierszyk – zabawa paluszkowa

Nad morzem w zmierzchy lipcowe wszystko jest bursztynowe.

Bursztynowe słonko z bardzo senną miną

układamy z rąk koło

Tonie w morskiej toni o barwie z bursztynu.

chwytamy się za nos, jakbyśmy schodzili pod wodę

Bursztynowy piasek,

paluszkami stukamy o podłogę

Bursztynowe fale,

falujemy dłońmi w powietrzu

Bursztynowy statek,

Układamy przed sobą trójkąt z rąk

I wózek dla lalek (…)

układamy ręce splecione przed sobą,

jakbyśmy chcieli utulić lalkę

11) „Jesteśmy Polką i Polakiem” – przypomnienie i utrwalenie piosenki z dnia poprzedniego.

Karty pracy:

Dziękuje za wspólną zabawę i życzę wszystkim spokojnego weekendu 🙂

4.05.2020 – Dzień Strażaka

1. Zabawy ruchowe z wykorzystaniem butelek po wodzie mineralnej lub inne zabawy ruchowe z poprzednich propozycji.

Dziecko otrzymuje pustą półtoralitrową butelkę:

  • Stojąc w miejscu, dzieci przekładają butelkę z ręki do ręki (przed sobą, nad głową, za sobą).

  • maszerują w różnych kierunkach, wysoko unoszą kolana, każde swoją butelkę trzyma oburącz ponad głową. Na sygnał zatrzymują się i przekładają butelkę z jednej ręki do drugiej pod kolanem.

  • Dzieci w siadzie skrzyżnym turlają butelkę do przodu, a następnie do tyłu.

  • podskakują po sali z butelką trzymaną między kolanami.

  • W leżeniu na brzuchu dzieci trzymają butelkę przed sobą, trzymając za jej końce. Unoszą butelkę do góry (odrywając tułów od podłoża) i opuszczają na ziemię.

  • Dzieci siadają z kolanami przyciągniętymi do brody, butelki kładą przed stopami. Toczą butelki do przodu i z powrotem.(ćwiczenie wykonują bosymi stopami).

2. Ciepło – zimno – zabawa tropiąca.

Ukrywamy w pokoju przedmiot lub zabawkę. Zadaniem dziecka jest odnaleźć ukryty przedmiot dzięki podpowiedziom: ciepło – jeśli są blisko lub zimno – jeśli są daleko od tego przedmiotu.

3. Kto/co to jest? – rozwiązywanie zagadek i wprowadzenie do tematu.

Czytamy dzieciom zagadki, dzieci zgadują.

,,Nie smok żaden, nie ma pyska,

dymem zionie, iskry ciska, w lesie

pożre krzaki, drzewa,

popiół potem wiatr rozwiewa” (pożar)

,,Kto pracuje w hełmie,

pnie się po drabinie,

kiedy syczy ogień i gdy woda płynie?” (strażak)

Następnie rozmawiamy wspólnie na temat pracy strażaka, przykładowe pytania: czy każdy może zostać strażakiem? Jakie cechy charakteru musi posiadać strażak? Czy to bezpieczna praca? Czym zajmuje się strażak w swojej pracy? Kto jest patronem strażaków? Itp.

Strażak (plansze)

4. „Czego strażacy potrzebują w swojej pracy?” rozwiązywanie zagadek i omówienie ilustracji.

„Jest czerwony niczym rak, ma przed sobą prosty szlak.

Bo gdy głośny sygnał daje, stają auta i tramwaje.” (wóz strażacki)

„Po drewnianych szczeblach, do góry się wspinasz.

Nie tylko w ogrodzie przyda się…” (drabina)

„Kto na to pytanie, prędko mi odpowie:

Co podczas pożaru, ma strażak na głowie?”(hełm)

„Strażak ma to za pasem. Przypomina wyglądem siekierkę.”(toporek)

Układanie wokół postaci strażaka ilustracji przedstawiających ubrania i sprzęty, którymi się on posługuje (wóz strażacki, drabina, wąż, hełm, toporek, bosak, gaśnica, piła spalinowa, strój ochronny, aparat oddechowy). Omówienie wyglądu i sposobu wykorzystania tych sprzętów. Można też ewentualnie narysować strażaka i jego sprzęty.

5. „Niezapomniane urodziny Wojtusia” – wysłuchanie opowiadania Justyny Niedbały i rozmowa kierowana.

Niezapomnianie urodziny Wojtusia

Po przeczytaniu opowiadania podejmujemy rozmowę z dzieckiem – przykładowe pytania:

Jaki przedmiot tak bardzo zaciekawił Wojtka? Co poradziła Wojtkowi siostra? Dlaczego chłopiec nie posłuchał siostry? Co się stało, gdy Wojtek zaczął bawić się zapałkami?

6. Co by było, gdyby… – zabawa słowna.

Dzieci próbują wymyślić inne zakończenie historii – w sytuacji, gdyby np. Wojtuś posłuchał siostry.

7. Niebezpieczne urządzenia – ćwiczenie klasyfikacyjne.

Nauczyciel prezentuje różne przedmioty i urządzenia codziennego użytku, takie jak zapałki, zapalniczka, żelazko, suszarka, nożyczki, kable i wspólnie z dziećmi ustala, czy są niebezpieczne i dlaczego nie powinny trafić w ręce dzieci (a i dorośli powinni się z nimi obchodzić ostrożnie).

8. „Wąż – pomocnik” – ćwiczenia języka

„Wąż – pomocnik” – Justyna Niedbała

Strażacki wąż spał sobie spokojnie głębokim snem (język leży

płasko na dnie jamy ustnej). W pewnym momencie usłyszał

sygnał alarmowy dobiegający z remizy strażackiej (ijo, ijo, ijo).

Zaczął się wiercić (przesuwamy czubkiem języka po dolnych

zębach), zaczął się kręcić (przesuwamy czubkiem języka

po górnych zębach), rozejrzał się dookoła (czubkiem języka

oblizujemy usta). Syrena alarmowa z cichej (ijo, ijo, ijo – cicho)

stawała się coraz głośniejsza (ijo, ijo, ijo – głośno), a strażacki

wąż nie mógł się doczekać, żeby zobaczyć, co się dzieje na

zewnątrz (przesuwamy język między delikatnie zaciśniętymi

zębami). Musiał jednak czekać na dzielną strażacką dłoń

i z nudów syczał niecierpliwie (sssssssss…). W końcu strażak

wyjął węża, a on zatańczył uradowany, gasząc płomienie

(wysunięcie języka i swobodne poruszanie nim w górę, w dół

i na boki).

9. Gwałtu, rety! – zabawa paluszkowa w oparciu o fragment wiersza „Pożar” Władysława Broniewskiego

Pożar – Władysław Broniewski.

Gwałtu, rety! Dom się pali!

rytmiczne klaskanie w otwarte dłonie

Już strażacy przyjechali.

szybkie przesunięcie prawą dłonią

od ramienia po dłoń lewej ręki

Prędko wleźli po drabinie

naprzemienne układanie dłoni na dłoni w górę

i stanęli przy kominie.

wyciągnięcie obydwu rąk wysoko nad głowę

10. Propozycje prac plastycznych

Płomienie.

Dzieci otrzymują niewielki kawałek kartonowej podkładki w kształcie płomieni oraz plastelinę w kolorze czerwonym i żółtym. Rozcierają czerwoną plastelinę, starając się pokryć cały kartonik. Następnie na dole tektury układają małe kulki żółtej plasteliny i rozcierają je ku górze.

Gaszenie pożaru.

Dzieci odbijają gąbką zanurzoną w czerwonej i żółtej farbie płomyki na arkuszu papieru. Po wyschnięciu płomyków wylewamy kilka kropli rozwodnionej niebieskiej farby pod płomieniami. Zadaniem dzieci jest rozdmuchanie ich przez słomkę do napoju po płomieniach (próba ugaszenia pożaru na swojej kartce).

Wóz strażacki – dla chętnych 😉

Przygotowujemy pudełko sporych rozmiarów (w środku którego zmieści się dziecko), nacinamy boczne ścianki, aby otwierały się jak drzwi, wycinamy w drzwiach okna oraz przednią szybę. Pod przednią szybą przyklejamy mniejsze pudełko (może być otwierane). Zadaniem dzieci jest pomalowanie czerwoną farbą szkieletu wozu strażackiego. Dodatkowo dzieci mogą pomalować czarną farbą duże papierowe talerzyki (lub koła wycięte z kartonu), które z pomocą rodzica przykleją w odpowiednim miejscu wozu strażackiego. Po wyschnięciu wóz strażacki będzie towarzyszył dzieciom w trakcie zabaw swobodnych.

11. Propozycje kart pracy do wydrukowania.

12. „Strażak Sam” – wspólne oglądanie filmu – po wspólnej pracy na zakończenie 🙂

https://www.youtube.com/watch?v=x8Vd9d3cnDY

https://www.youtube.com/watch?v=4sHSVvdu28A

https://www.youtube.com/watch?v=7aIWXYWn2qQ

Dziękuje za wspólną zabawę 🙂

5.05.2020 – Kto to jest odkrywca??

1. Zestaw ćwiczeń porannych – przyda się wstążka lub paski bibuły.

Ćwiczenia ramion: dzieci stoją na dywanie, trzymając w ręce wstążkę z bibuły. Na sygnał rodzica wyciągają rękę przed siebie i zataczają wstążką koła raz prawą, raz lewą ręką.

Ćwiczenia ożywiające: dzieci stoją i trzymają swoje wstążki. Na hasło: Leci! – biegają po pokoju, unosząc wstążki wysoko. Na hasło: Ląduje! – przykucają i opuszczają wstążki na podłogę.

Ćwiczenia z elementem skoku: dzieci układają na dywanie wstążki w różnych odległościach. Następnie przeskakują przez wstążki obunóż.

Ćwiczenia mięśni brzucha: dzieci leżą na plecach z wyprostowanymi nogami i rękami. Trzymają w rękach rozciągnięte wstążki. Na klaśnięcie najpierw podnoszą się do siadu prostego, następnie robią skłon w przód, tak aby wstążką dotknąć palców stóp.

Ćwiczenia oddechowe: dzieci siedzą w siadzie skrzyżnym, trzymając przed sobą wstążkę, na którą będzie dmuchać z różną siłą wydechu. Dzieci starają się, aby wstążki jak najmocniej się poruszały. Po zabawie ze wstążkami wykonują spokojne wdechy i wydechy.

W podróży – zabawa orientacyjno-porządkowa.

Dzieci spacerują po pokoju. Kiedy wymienimy jakiś pojazd, np. rower, dzieci naśladują sposób poruszania się na nim. Na hasło: Spacer – dzieci maszerują po dywanie. Wymieniamy pojazdy wodne, lądowe i powietrzne, np. samolot, rower, skuter wodny, motor, kajak, samochód.

Przeprawa na suchy ląd – zabawa z elementem równowagi.

Rozkładamy na dywanie obręcze, krążki i skakanki. Zadaniem dzieci jest poruszanie się po rozłożonym sprzęcie, tak aby nie stanąć na dywanie.

Owady – zabawa bieżna.

Klaszczemy energicznie, a dzieci są „pszczołami” i biegają po pokoju. Na nasze mocne tupnięcie i hasło: Bąk – przykucają i pochylają głowę do klatki piersiowej.

Rock and roll – spontaniczny taniec.

Dzieci wykonują swobodny taniec przy muzyce.

2. Idź, jak słyszysz – zabawa ruchowa, utrwalenie kierunków.

Dzieci poruszają się zgodnie z naszą instrukcją, np.: Idź dwa kroki do przodu, skręć w lewo, zrób pięć kroków, skręć w prawo, zrób trzy kroki w tył, itp.

3. Kto to jest odkrywca? – burza mózgów.

Dzieci wypowiadają się, kogo uważają za odkrywcę, czym on się może zajmować, kto może być odkrywcą. Następnie prosimy, aby dzieci zastanowiły się, czy one też już kiedyś coś odkryły. Umieszczamy w widocznym miejscu portrety słynnych odkrywców, np. Krzysztofa Kolumba – słynnego podróżnika, odkrywcę Ameryki, Vasco Da Gamę – odkrył drogę morską do Indii, Ferdynanda Magellana, który pierwszy opłynął kulę ziemską oraz Mikołaja Kopernika – słynnego astronoma, który odkrył, że to Ziemia krąży wokół Słońca.

Dzieci wskazują Amerykę, Indie i oceany na globusie oraz prezentują, jak Ziemia obraca się wokół własnej osi i Słońca (Słońcem może być duża piłka trzymana przez dziecko).

Film o wielkich podróżnikach: https://www.youtube.com/watch?v=iE_pQ1VL714

Historia Mikołaja Kopernika: https://www.youtube.com/watch?v=x0hX2J4QNd4

4. Jakie kąciki zainteresowań mają dzieci w innych przedszkolach? – zabawa edukacyjna z kartą pracy ze strony 8-9, książka 4.

Dzieci nazywają przedstawione na ilustracji kąciki oraz opowiadają o zaistniałych sytuacjach. Porównują kąciki przedstawione na ilustracjach z kącikami w ich sali przedszkolnej. Następnie uzupełniają ilustrację naklejkami, odnajdują przedmioty pokazane obok głównej ilustracji i je kolorują.

5. Czy zobaczę tu swoje odbicie? – zabawy badawcze.

Potrzebne będą: lusterko, kawałek folii aluminiowej, drewniana deska, metalowa łyżka, plastikowa butelka, okulary przeciwsłoneczne, blaszana taca, chusteczka higieniczna, miska z wodą.

Dzieci otrzymują zestaw przedmiotów: lusterko, kawałek folii aluminiowej, drewnianą deskę, metalową łyżkę, plastikową butelkę, okulary przeciwsłoneczne, blaszaną tacę, chusteczkę higieniczną, miskę z wodą. Zadaniem dzieci jest sprawdzenie, w których przedmiotach można zobaczyć swoje odbicie. Po zabawie badawczej dzieci wymieniają się z rodzicem swoimi spostrzeżeniami i dokonują podziału przedmiotów na te, w których się widziały, i na te, w których nie widać odbicia.

6. Moja droga do przedszkola – rysowanie trasy.

Rozdajemy dzieciom kartki, na których zaznaczamy dom i przedszkole – jeden budynek

w górnym prawym rogu, drugi w dolnym lewym rogu. Zadaniem dziecka jest poprowadzić drogę,

jaką musi pokonać, i dorysować obiekty, które mija po drodze. Dzieci opowiadają, co mijają po drodze do przedszkola.

7. Układaj tak jak ja – odtwarzanie szeregów i rytmów.

Rodzic z kolorowych klocków układa jakiś szereg albo rytm, a dziecko go odtwarza. Dzieci porównują oba szeregi/rytmy i przeliczają klocki.

8. Co powstanie z plamy? – zabawy plastyczne.

Tłumaczymy, że dzieci będą bawić się plamą, z której powstaną tajemnicze prace. W tym celu nanosimy łyżeczką na kartkę farby w różnych odległościach (wystarczą trzy kolory). Powstałe plamy dzieci rozdmuchują za pomocą słomek. Farby łączą się ze sobą. Po skończeniu prace odkładają w bezpieczne miejsce do wyschnięcia. Po wyschnięciu oglądamy pracę i próbujemy odgadnąć co przedstawiają.

9. Poznajemy podróżników – oglądanie filmu edukacyjnego „Byli sobie podróżnicy” na podsumowanie 😉

Po obejrzeniu materiału filmowego dzieci opowiadają o swoich spostrzeżeniach.

Byli sobie podróżnicy” – https://www.youtube.com/watch?v=NpYlf8AeAgU

Dziękuje za uwagę 🙂

6.05.2020 – Wynalazki, które zmieniły świat.

1. Ćwiczenia poranne na lepsze myślenie 😉

https://panimonia.pl/2020/03/18/zabawy-ruchowe-i-gimnastyczne-dla-przedszkolakow/?fbclid=IwAR01dLVUnZ9ZfY5CR3DyxBJCQkJ5MxkwLjomZu_ugsW8li5xxByj5vaAk_E

https://www.youtube.com/watch?v=hBFLp08y33Y – trening dla rodzica z dzieckiem

https://www.youtube.com/watch?v=FacAJxiIzh4 – ćwiczenia w parach

https://www.youtube.com/watch?v=iKeatJK181Q -Zumba Gummi Miś

2. Co tak pachnie? – zabawa badawcza, rozpoznawanie różnych przedmiotów za pomocą zmysłu węchu.

Potrzebne będą: apaszka, pudełka oraz artykuły o charakterystycznych zapachach: cytryna, ocet, cukier waniliowy, cynamon, kawa, proszek, mydło, perfumy, pomarańcza, pasta do zębów.

Dzieci siedzą przed stolikiem, na którym przygotowaliśmy naczynia z różnymi przedmiotami. Dziecko ma zakryte oczy i po zapachu rozpoznaje i nazywa wąchany artykuł. Zgromadzone przedmioty można podzielić na nadające się do spożycia (spożywcze) oraz nienadające się do spożycia (chemiczne).

3. Urządzenia elektryczne – rozwiązywanie zagadek i rozmowa kierowana, wprowadzenie do tematu zajęć.

Czytamy po kolei zagadki, a dzieci próbują odgadnąć o jaki przedmiot chodzi. Następnie czytamy ciekawostki o danym przedmiocie.

Świeci w domu niczym blask słońca,

prawie tak samo jest gorąca!

Książkę przy niej przeczytamy

i mieszkanie posprzątamy. (żarówka)

* Ciekawostka: Zasługi wynalezienia żarówki przypisano Thomasowi Edisonowi, jednak

bardzo duży wkład w rozwój oświetlenia mieli Joseph Wilson Swan i James Bowman Lindsay,

którego wynalazek był pierwowzorem dzisiejszych żarówek.

Gdy usłyszeć chcesz kuzynkę,

babcię, ciocię lub Justynkę,

powiedz mamie, powiedz tacie,

a usłyszysz w aparacie. (telefon)

* Ciekawostka: Aleksander Graham Bell zbudował prototyp telefonu i wykonał pierwsze

na świecie połączenie telefoniczne.

To jest takie dużo pudło,

z którym nigdy nie jest nudno.

Włączasz jeden guzik mały

i wiesz, co się dzieje na świecie całym. (telewizor)

* Ciekawostka: Wynalazcą telewizora był John Logie Baird. Stworzył pierwowzór tego

urządzenia. Współczesne telewizory zawdzięczają wygląd i doskonały obraz kolejnym

odkrywcom, którzy udoskonalali to urządzenie przez lata.

* Źródło: „1001 wynalazków które zmieniły świat”, red. Jack Challoner, wyd. Elipsa, 2011.

Prezentujemy dzieciom urządzenia elektryczne (można wykorzystać załączone obrazki) takie jak żelazko, lampka nocna, telefon stacjonarny, czajnik, mikser, młynek do kawy. Obok stolika znajduje się odkurzacz. Dzieci oglądają zaprezentowane urządzenia, nazywają je i wypowiadają się na ich temat. Ukierunkowujemy rozmowę na wyszukiwanie elementów wspólnych dla wszystkich przedmiotów. Zachęcamy dzieci do samodzielnego wyciągania wniosków.

4. Wysłuchanie wiersza „Pstryk” Juliana Tuwima.

Pstryk” – Julian Tuwim

Sterczy w ścianie taki pstryczek,

Mały pstryczek-elektryczek,

Jak tym pstryczkiem zrobić pstryk,

To się widno robi w mig.

Bardzo łatwo:

Pstryk – i światło!

Pstryknąć potem jeszcze raz,

Zaraz mrok otoczy nas.

A jak pstryknąć trzeci raz –

Znowu dawny świeci blask.

Taką siłę ma tajemną

Ten ukryty w ścianie smyk!

Ciemno – widno –

Widno – ciemno.

Któż to jest ten mały pstryk?

Może świetlik? Może ognik?

Jak tam dostał się i skąd?

To nie ognik. To przewodnik.

Taki drut, a w drucie PRĄD.

Robisz pstryk i włączasz PRĄD!

Elektryczny bystry PRRRRĄD!

I skąd światło?

Właśnie stąd!

5. Czy prąd jest ważny i co by było gdyby…? – rozmowa inspirowana treścią wiersza.

Zadajemy pytania: Czym jest „pstryk” z wiersza? Czy prąd jest ważny? Dlaczego?

Dzieci starają się podać jak najwięcej propozycji odpowiedzi na pytanie: Co by było, gdyby nie było prądu? Przypominamy o właściwym obchodzeniu się z urządzeniami elektrycznymi.

6. Kto to jest wynalazca? – rozmowa kierowana przez nauczyciela.

Pytamy się dzieci, kto to jest wynalazca? Dzieci próbują znaleźć jak najwięcej właściwych odpowiedzi. Następnie prezentujemy portrety Tomasza Edisona, Alexandra Grahama Bella, czy Johna Logie Baird’a i przekazujemy kilka ciekawostek na ich temat.

https://zyciorysy.info/thomas-edison/

https://www.wynalazki.andrej.edu.pl/index.php/wynalazcy/42-b/732-bell

https://nt.interia.pl/audio-wideo/news-narodziny-telewizji-i-john-logie-baird,nId,1537511

7. Co się wydarzyło? – układanie historyjki obrazkowej z zabawa z kartą pracy ze strony 10, książka 4.

Dzieci odszukują na obrazkach na karcie pracy obiekty z ramki i je nazywają, następnie opowiadają treść historyjki. Historyjka może być opowiadana kilka razy w różnych wersjach.

8. Stare i nowe – zabawa dydaktyczna.

Pokazujemy dzieciom obrazki przedstawiające żelazko z duszą, lampę naftową, świeczkę, miotłę, starą pralkę, ręczny młynek do mielenia kawy, stary ekspres do kawy, maszynę do pisania, gramofon, maszynę do szycia na korbkę. Obok w formie obrazkowej prezentujemy również nowoczesne urządzenia elektryczne: żelazko, lampę sufitową, lampkę nocną, odkurzacz, pralkę automatyczną, elektryczny młynek do mielenia kawy, nowoczesny ekspres do kawy, komputer (laptop), odtwarzacz płyt CD, maszynę do szycia. Zadaniem dzieci jest dobrać przedmioty w pary i określić, który jest starszy.

Przedmioty dawniej i dziś

9. Poprowadź chłopca do skarbu – ćwiczenie spostrzegawczości, wyznaczanie trasy i zabawa z kartą pracy ze strony 11, książka 4.

Dzieci wskazują palcem dolny prawy róg oraz lewy górny róg planszy na karcie pracy. Kiedy nie mają z tym problemu, nauczyciel prosi o przyklejenie naklejek we właściwych miejscach. Następnie dzieci wyznaczają trasę wyprawy chłopca. Rysują też swoją trasę.

10. „Wynalazca” – zabawa paluszkowa.

Wynalazca – Magdalena Nowak

Stuku, puku, stuku, puku –

pukanie palcem wskazującym we wnętrze drugiej dłoni

co tak stuka, co tak stuka?

przykładanie dłoni najpierw do jednego, potem do drugiego ucha

To już pomysł całkiem nowy

kręcenie „młynka” dłońmi

do drzwi wyobraźni puka.

pukanie palcem wskazującym we wnętrze drugiej dłoni

Siedzi w ciszy wynalazca

stykanie z kciukiem kolejnych palców prawej dłoni

i nad projektem pracuje.

stykanie z kciukiem kolejnych palców lewej dłoni

Za chwil parę z tej koncepcji

zetknięcie dwóch zaciśniętych dłoni

wynalazek się wykluje.

wyprostowanie palców

11. Poznajemy wynalazców – oglądanie filmu edukacyjnego „Byli sobie wynalazcy” – na zakończenie 🙂

Po obejrzeniu materiału filmowego dzieci opowiadają o swoich spostrzeżeniach.

Byli sobie wynalazcy – https://www.youtube.com/watch?v=y7rLghz6bzY&list=PLbRJ6VxmTVY3PkKpESXv7mDHAfKSqN9yK&index=3&t=0s

Dziękuje za wspólną zabawę 🙂

7.05.2020 – Przeprowadzamy doświadczenia

1. Ruch to podstawa dlatego najpierw trochę ćwiczeń:

https://www.youtube.com/watch?v=FZ3pj_ZkldQ

https://www.youtube.com/watch?v=InxomdEHL8M

https://www.youtube.com/watch?v=OZTYeTEZ2wA

https://www.youtube.com/watch?v=xm93WFJ7bNs

Lub można wykorzystać ćwiczenia ruchowe z wczoraj.

2. Kolorowe sznurki – ćwiczenie małej motoryki, odwzorowywanie szlaczków.

Dzieci otrzymują plansze (kartki) z narysowanym wzorem. Za pomocą sznurka odwzorowują szlaczek. Mogą to robić bezpośrednio na planszy albo próbować swoich sił na stoliku lub czystej kartce i tylko na planszę spoglądać.

3. Przelać albo przesypać – zabawa badacza, segregowanie produktów na sypkie i płynne.

Przydadzą się: butelka z wodą i pusta butelka, pojemnik z solą, pusty pojemnik, ilustracje produktów do przesypania i do przelewania.

Przygotowujemy butelki z wodą i pustą oraz pojemnik z solą i pusty pojemnik. Prosimy dziecko aby napełniło wodą pustą butelkę, pytając dziecko, co zrobiło i dążąc do uzyskania określenia „przelać”. Następnie dziecko przekłada sól do innego naczynia, próbując określić czynność – „przesypywanie”. Następnie pokazujemy obrazki różnych artykułów, a dzieci określają, czy się je przelewa czy przesypuje. Dzieci sprawdzają swoje przypuszczenia. W tym celu mogą przelać sok, mleko, a przesypać piasek, dowolne ziarna. Po przeprowadzeniu doświadczeń wprowadzamy termin „płyny” jako nazwa uogólniająca na wszystko, co przelewamy, oraz „materiały sypkie”, czyli te, które przesypujemy.

4. Co jest dłuższe? – zabawa matematyczna, szacowanie długości przedmiotów.

Przyda się: sznurówka, kredka, szalik, wstążka, długopis, linijka, kreatywny drucik, pasek, kartka, tubka z pastą do zębów.

Dzieci siedzą przed rozłożonymi przedmiotami: sznurówką, kredką, szalikiem,

wstążką, długopisem, linijką, drucikiem, paskiem, kartką, tubką z pastą do zębów. Wybiera dwa spośród przedmiotów i określa „na oko”, który z nich jest dłuższy. Następnie sprawdza, czy miało rację, przykładając przedmioty do siebie. Zwracamy uwagę na to, aby przedmioty właściwie się stykały.

5. Już to wiem – zabawa edukacyjna z kartą pracy, utrwalenie wiadomości na karcie pracy ze strony 12, książki 4.

Dzieci zaznaczają na karcie pracy artykuły do przelewania i do przesypywania oraz rysują przedmioty dłuższe i krótsze.

6. Policz, ile jest – zabawa matematyczna, doskonalenie przeliczania do 10 na karcie pracy ze strony 13, książki 4.

Dziecko wybiera klocki i układa we wskazanym miejscu. Prosi dziecko, aby ułożyło 5 klocków w rzędzie, następnie 7 klocków w rzędzie i w ostatnim – 4 klocki. Dzieci przeliczają elementy w rzędach. Następnie pytamy, ile klocków trzeba dołożyć do pierwszego rzędu, żeby było 10, ile do następnego i do kolejnego. Dzieci przeliczają na palcach i podają kolejno odpowiedzi: Ile trzeba dołożyć do 6, żeby było 10? Ile trzeba dołożyć do 2, żeby było 10? Ile trzeba dołożyć do 7, żeby było 10?. Na koniec dzieci przeliczają mrówki na karcie pracy i dorysowują tak, by w każdym rzędzie było ich 10. Wykazują się znajomością owadów oraz rozróżniają zwierzęta i rośliny.

7. Rymowanki – eksperymenty językowe.

Podajemy przykłady rymów: koleżanka szklanka, barek rowerek, kot płot. Dzieci wymyślają pary wyrazów, które się rymują. Mogą tworzyć przy tym eksperymenty językowe i wymyślać wyrazy, które nic nie znaczą.

8. Co rozpuszcza się w wodzie? – zabawy badawcze.

Przygotowujemy potrzebne do doświadczeń rzeczy:

naczynie z wodą i łyżeczka,

miseczkę z solą,

naczynie z olejem,

miseczkę z cukrem,

naczynie z kaszą,

naczynie z kostkami lodu,

miseczkę z grochem.

Proponujemy połączyć z wodą jeden składnik i sprawdzić, czy jest on rozpuszczalny w wodzie. Na wstępie dzieci sprawdzają, czy pamiętają wnioski z poprzednich doświadczeń dotyczących rozpuszczalności w wodzie. Po zakończeniu doświadczeń dzieci wyciągają wnioski oraz dzielą wspólnie przedmioty na rozpuszczalne i nierozpuszczalne w wodzie.

9. Królestwo małego wynalazcy – praca plastyczna, rysowanie na określony temat.

Dzieci rysują, jak wyobrażają sobie miejsce, w którym wynalazca najlepiej się czuje.

10. Zaświecona – zgaszona – zabawa ruchowa doskonaląca umiejętność reagowania na sygnał. Zachęcamy dzieci do wzięcia udziału w zabawie. Na hasło: zaświecona! dzieci naśladują wykonywanie różnych domowych czynności. Natomiast na hasło: zgaszona zasłaniają oczy i przykucają w bezruchu.

Dziękuje za wspólną zabawę 🙂

8.05.2020 – Eksperymenty to super zabawa!!!

1. Na dobry humor zestaw ćwiczeń porannych.

Dni tygodnia” – powtórzyć i utrwalić robiąc przysiady, podskoki czy pajacyki głośno wymieniając po kolei dni tygodnia 😉

Tańcz tak jak ja – zabawa naśladowcza przy muzyce.

Rodzic porusza się w rytm muzyki, a zadaniem dziecka jest odtworzenie jego ruchów, potem następuje zmiana. Tańczy dziecko, a rodzic powtarza.

Robię to, co… – zabawa ruchowa z elementami pantomimy.

Dzieci w rytm klaśnięć biegają swobodnie po pokoju. Kiedy przestajemy klaskać, dajemy hasło: Robię to, co mama! – wtedy dzieci wykonują czynność, którą wykonuje ich mama albo czynność, która kojarzy im się z mamą. Możemy zmieniać członków rodziny, np. Robię to, co tata! (brat, siostra, dziadek, babcia).

Witamy się” – zabawa na rozruszanie.

Poruszamy się w rytm muzyki. Kiedy muzyka ucichnie, rodzic mówi do dziecka: Witamy się…np. Łokciami, kolanami, policzkami, czołami, plecami, brzuchami itp.

Co robi piłka?” – zabawa ruchowo-naśladowcza.

Rodzic prosi dzieci, aby naśladowały ruch piłki. Potem wykonuje następujące ćwiczenia z piłką:

odbija piłkę o podłogę (dzieci skaczą w miejscu),

przerzuca piłkę z reki do reki (dzieci kołyszą się w prawo i w lewo),

toczy piłkę po podłodze (dzieci kładą się i turlają po dywanie),

obraca piłkę (dzieci wirują w miejscu).

2. Co jest cięższe? – zabawy badawcze z wykorzystaniem wagi.

Pokazujemy dzieciom różne wagi – szalkową, kuchenną, łazienkową. W zależności od wagi posiadanej w domu dzieci ważą siebie i różne przedmioty, np. lalki, klocki, warzywa, rodzica oraz porównują masę, używając określeń: „ciężki”, „cięższy”, „lekki”, „lżejszy”.

3. Pstryk – zabawa ruchowa.

Dzieci poruszają się po pokoju w rytmie dowolnej skocznej muzyki. Na hasło: Pstryk (któremu może towarzyszyć klaśnięcie) – kucają.

4. Literowy pociąg – zapoznanie z obrazem graficznym litery „Ż” i „ż”, utrwalenie poznanych liter.

Przygotowujemy „stacje”, w których umieszczamy karty z poznanymi dotychczas literami.

Na ostatniej stacji umieszczamy nową literę „Ż”. Dzieci zgodnie z muzyką (np. „Jedzie pociąg z daleka”) naśladują jazdę pociągiem i zatrzymują się na kolejnych stacjach. Na każdej stacji dziecko, które musi podać słowo rozpoczynające się literą umieszczoną na stacji, np. stacja z literą „A” – ananas, „B” – baran, „C” – cytryna, itp.

Litera Ż – https://www.youtube.com/watch?v=4XgSDfLE2kA

5. Poszukiwania liter „Ż” i „ż” – ćwiczenie koncentracji uwagi.

Rozdajemy dzieciom fragmenty gazet (upewniwszy się wcześniej, czy są one adekwatne

do zabawy i wieku dzieci) lub poniższy fragment tekstu. Zadaniem dzieci będzie odnalezienie w tekstach liter „Ż” i „ż”. Dzieci mogą zaznaczać je kolorowymi mazakami, np. otaczać pętlami. Warto zwrócić uwagę, aby dzieci nie zapomniały o kropce, gdyż „ż” bez kropki i „z” z kreseczką to zupełnie inne litery.

6. Głośne ,,Ż”, ciche ,,ż” – zabawa rytmiczna z kartą pracy ze strony 59, książka 4.

Rozkładamy przed dziećmi obrazki, których nazwy rozpoczynają się głoską „ż”. Zadaniem dzieci jest wysylabizować je cicho lub głośno w zależności od naszego polecenia. Kiedy podniesiemy rękę, dzieci wypowiadają dane słowo bardzo głośno, kiedy ręką dotknie podłogi – bardzo cicho. Na koniec dzieci na karcie pracy rysują zwierzęta po śladzie i określają, jaką literą rozpoczynają się ich nazwy. Wystukują też rytm, wymawiając nazwy obrazków raz cicho, raz głośno.

7. Ile brakuje, ile muszę oddać? – zabawa matematyczna, przeliczanie elementów zbioru i zabawa z kartą pracy ze strony 68, książka 4.

Każde dziecko ma po 15 liczmanów (klocki, guziki). Proponujemy różne zadania, a dzieci przeliczają na materiale konkretnym i podają właściwe rozwiązania.

Przykładowe zadania:

Chcę mieć 10. Mam 4. Ile mi brakuje?

Chcę mieć 7. Mam 3. Ile mi brakuje?

Chcę mieć 5. Mam 10. Ile muszę oddać?

Chcę mieć 12. Mam 7. Ile mi brakuje?

Jeśli dzieci wykazują zainteresowanie i dalej chcą się bawić, można rozwiązywać inne zadania:

Mam 4 jabłka. Jeśli dokupię 4, to ile będę mieć razem?

Chcę mieć 10 naklejek. 5 już mam, ile mi brakuje?

Miałem 10 talerzy. 2 się rozbiły, ile zostało?

Tata dostał 2 ciastka, mama dostała 3, a ja 4. Ile mamy razem?

Miałem 12 nasionek, 7 już zasadziłem. Ile jeszcze muszę zasadzić, żeby wykorzystać wszystkie?

Po zakończeniu liczenia dzieci dorysowują tyle roślin, ile było nasion, ziaren lub cebulek.

8. Kolorowe doświadczenia – zabawy badawcze z farbowaniem wody.

Przygotowujemy małe słoiki z wodą i kolorowe paski bibuły. Dzieci najpierw mieszają kolory według poleceń: czerwony i żółty, niebieski i żółty, czerwony i niebieski. Wspólnie wyciągamy wnioski po przeprowadzonych doświadczeniach. Mogą dalej bawić się w łączenie różnych kolorów według uznania.

9. Niepowtarzalne butelki – praca techniczna, wypełnianie butelek makaronem i ziarnami.

Potrzebne będą: mała przezroczysta butelka dla dziecka, lejki, różne rodzaje makaronu i ziarna: pestki dyni, słonecznika, ziele angielskie, groch, fasola, ryż, kasza.

Dzieci wykonują ozdobę, którą mogą postawić w domu lub komuś podarować. Każde dziecko wypełnia według własnego pomysłu butelkę różnym materiałem, tworząc ciekawe kompozycje.

10. „Pracujące palce” – zabawa paluszkowa.

Dzieci wykonują pacami opisywane czynności:

  • palce pianisty grają na pianinie,

  • palce informatyka piszą na laptopie,

  • palce flecisty grają na flecie,

  • palce kasjera obsługują kasę,

  • palce kucharza ugniatają ciasto,

  • palce fryzjera obcinają włosy nożyczkami,

  • palce hydraulika zakręcają zawór wody,

  • palce malarza malują drzwi pędzlem.

Dziękuję za Waszą pracę w tym tygodniu 😀

Przesyłam uściski i buziaki :*

11.05.2020 Ulubieni bohaterowie

1) Kolejna porcja ćwiczeń 🙂

Zabawy ruchowe w domu https://www.youtube.com/watch?v=ZvvewNwtu_c

Zabawa ruchowa „Łapki – hopki” https://www.youtube.com/watch?v=LgWww5B5NAo

Gazetowa joga – https://www.youtube.com/watch?v=HkPdFnGRFGw

Układ taneczny „Sposób na nudę” – https://www.youtube.com/watch?v=2T6eW_b3saQ

2. Z jakiej bajki jest ta postać? – rozwiązywanie zagadek.

Czytamy wiersz D. Gellner „Bajkowa zgadywanka”. Dzieci, słuchając, dopowiadają rymy, które jednocześnie są rozwiązaniami zagadek o bajkowych postaciach.

Bajkowa zgadywanka

Jeździ kareta po świecie

A kto jest w tej karecie?

Przy oknie, z lewej strony

Kapturek. Jaki? …

Dalej na stercie poduszek

malutki Tomcio …

Spoza wielkiego kosza

śmieją się Jaś i …

Uwaga! Oj, uwaga!

To przecież Baba …

Koło lalki i misia

stoi Sierotka …

Pomiędzy walizkami

Dziewczynka z …

A tam, gdzie największy tłok,

zgrzyta zębami …

Ciekawe, czy już wiecie,

kto ukrył się w karecie?

Dorota Gellner

Następnie opowiadamy własnymi słowami o różnych bajkowych postaciach. Na podstawie ich opisu dzieci rozpoznają bohaterów różnych bajek. Przykład: Bardzo chciała być najpiękniejsza,

ciągle o tym myślała, każdego dnia o to, czy jest ktoś od niej ładniejszy swoje zwierciadło pytała.

Na zakończenie proponujemy, aby dzieci spróbowały ułożyć własne „bajkowe zgadywanki”.

3. Książki i ich bohaterowie – pogadanka na temat miejsc, gdzie można spotkać się z książką.

Pytamy, czy dzieci znają takie miejsca, gdzie jest dużo książek. Następnie wspólnie wyjaśniamy różnice między biblioteką, księgarnią i czytelnią.

4. Jaki to bohater? – zabawa dydaktyczna, ocena postępowania bajkowych postaci.

Dziecko otrzymuje dwa kartoniki – na jednym dzieci rysują czerwone serce, na drugim – czarne koło. Symbole te oznaczają, czy dana postać jest pozytywna, czy negatywna. Wymieniamy różne postacie z bajek, a dzieci podnoszą odpowiedni kartonik. Proponowane postacie: Kopciuszek, żona rybaka, wilk, Śnieżka, macocha, Calineczka, Baba Jaga, Królowa Śniegu, Czerwony Kapturek itp.

5. „Pomagamy Kopciuszkowi”- zabawa rozwijająca sprawność manualną.
Dziecko otrzymuje dwie miseczki. Jedną pustą, a drugą wypełnioną np. kaszą jęczmienną i fasolą, lub dwoma rodzajami klocków (duże i małe). Zadaniem dziecka jest jak najszybsze oddzielenie fasoli od kaszy, lub klocków dużych od małych.

6. Znajdź miejsce dla bohaterów bajek – zabawa edukacyjna z kartą pracy ze strony 14-15, książka 4.

Dzieci określają, z jakich bajek są przedstawione na ilustracji postacie. Przyklejają bajkowe postacie we właściwych miejscach. Otaczają pętlą scenę z bajki, którą pamiętają i potrafią opowiedzieć.

7. Jesteś bajkową postacią – zabawy dramowe, odgrywanie roli.

Dzieci wcielają się w role bohaterów bajek. Podajemy propozycje scenek:

– Jesteś rybakiem, który łowi ryby.

– Jesteś Kubusiem Puchatkiem, który wspina się na drzewo po miód.

– Jesteś Kopciuszkiem, który tańczy na balu.

– Jesteś rycerzem, który strzeże zamku.

– Jesteś księżniczką, która spała na ziarnku grochu.

– Jesteś wilkiem, który udaje babcię.

8.Znamy różne bajki – zabawa słowna, dopowiadanie tytułu.

Rodzic rozpoczyna zabawę, mówiąc początek tytułu bajki (np. „Czerwony…”, „Jaś i…”, „O rybaku…”). Dziecko dopowiada dalszą część. Później może nastąpić zmiana. Dziecko zaczyna a rodzic kończy tytuł bajki. Zabawa może trwać do wyczerpania pomysłów.

9. Prace porządkowe w kąciku książki.

Zachęcamy dzieci do porządkowania domowej biblioteczki. Wspólnie układamy książki, oklejamy te zniszczone. Eksponujemy w kąciku książki pozycje z klasyki dziecięcej, np. „Czerwony Kapturek”, „Pinokio”, „Śnieżka”, „Kubuś Puchatek”, „Jaś i Małgosia”, „Śpiąca Królewna”, „Kopciuszek”, „Brzydkie kaczątko”. Dzieci codziennie powinny słuchać wybranych tekstów czytanych przez rodzica lub słuchanych z nagrania.

10. „Moja ulubiona postać z bajki” – Praca plastyczna

Dziecko rysuje lub wykonuje z poniższych pomysłów swoją ulubioną postać z bajki.

https://pracaplastyczna.pl/index.php/basnie

Dziękuję za wspólną zabawę 🙂

12.05.2020 W krainie książek

1. Zestaw ćwiczeń porannych:

Omiń książkę – zabawa ruchowa z elementem czworakowania.

Rozkładamy książki na dywanie. Dzieci czworakują w taki sposób, aby je ominąć.

Jak najbliżej książki – zabawa rzutna.

Dzieci stoją na linii mety, którą wyznaczamy. Dziecko otrzymuje woreczek lub piłeczkę, którą należy rzucić jak najbliżej książki położonej na dywanie.

Droga do krainy bajek – zabawa ruchowa z ćwiczeniem równowagi.

Przez środek pokoju ułożona jest długa skakanka lub sznurek w dowolnym kształcie.

Dzieci stają bokiem i drobnymi krokami idą po skakance/sznurku „po krętej drodze do krainy bajek”. Nie wolno wypaść przed, ani za skakankę/sznurek. Podczas powtórzenia zabawy można zmienić położenie skakanki/sznurka.

Kapturek idzie przez las – zabawa ruchowa orientacyjno-porządkowa

Trzymamy w ręce przygotowane przez siebie sylwety: wilka, Czerwonego Kapturka, leśniczego, babci, lub ewentualnie umawiamy się z dziećmi na hasła. Dzieci spacerują po pokoju. Na hasło „bajka”, zatrzymują się i zwracają do nas twarzami, a my unosimy wybrany przez siebie szablon lub w drugiej opcji: głośno wypowiadamy hasło. Dzieci wykonują ustalone przed rozpoczęciem zabawy zadania:

„wilk” – skradają się

„Czerwony Kapturek” – maszerują

„babcia” – przechodzą do leżenia na dywanie

„leśniczy” – grożą palcem raz lewej, raz prawej ręki.

2. Kto tu nie pasuje? – zabawa dydaktyczna, wskazanie błędnego elementu.

Podajemy po trzy postacie, z których jedna nie pasuje do pozostałych. Zadaniem dziecka jest

wskazanie niepasującej postaci.

Przykłady:

– Czerwony Kapturek, Pinokio, Dżepetto

– smok, Śnieżka, krasnoludki

– babcia, wilk, rybak

– Kubuś Puchatek, Jaś, Baba Jaga

– macocha, Prosiaczek, Kłapouchy

– Śnieżka, Śpiąca Królewna, krasnoludki

– Małgosia, wilk, leśniczy

– Kopciuszek, macocha, Szewczyk Dratewka

3. Bajkowa kraina – ćwiczenie małej motoryki, wyklejanie kartki kawałkami bibuły.

Dzieci otrzymują białe kartki formatu A4. Otrzymują również kawałki bibuły w różnych

kolorach, klej i nożyczki. Dzieci wyklejają całą powierzchnię kartki bibułą. Mogą tworzyć wydzierankę, wycinać poszczególne elementy lub zgniatać bibułę w kulki. Kolory bibuły dobierają według uznania. Po skończeniu pracy dzieci wypowiadają się, co widzą w wykonanej przez siebie krainie.

4. Skąd się biorą książki? – wysłuchanie opowiadania i historyjka obrazkowa – omówienie

etapów powstawania książki.

Opowiadamy historię powstania książki: Najpierw autor musi spisać swoją propozycję wiersza albo opowiadania czy powieści, które powstały w jego głowie. Później wysyła tekst do wydawnictwa albo spotyka się z osobą, która jest wydawcą, aby omówić, czy tekst się podoba. Jeżeli utwór, który wymyślił i napisał autor się spodoba, wydawca decyduje się, aby wydać jego książkę. Wtedy potrzebny jest ilustrator, który wykona ilustracje, i operator DTP, który połączy tekst z ilustracjami na kolejnych stronach. Aby powstała książka, potrzebna jest jeszcze okładka – tym zajmuje się grafik. W redakcji redaktor sprawdza, czy w tekście nie ma żadnego błędu, i kiedy wszystko jest już gotowe, należy wysłać materiały do drukarni. Tam wszystkim zajmie się drukarz. Tak przygotowany materiał trzeba poskładać w całość i skleić lub zszyć. Gotowe książki zostają zapakowane w paczki i są wysłane do księgarni, gdzie wszyscy mogą je kupić.

Filmik dla dzieci „Jak powstaje książka?” https://www.youtube.com/watch?v=t6t-UsDrqB8&feature=youtu.be

Książka ilustrowana – https://www.youtube.com/watch?v=jgcWVmLqKTk

Ciekawostki o książkach cz. 1

Ciekawostki o książkach cz. 2

Ciekawostki o książkach cz. 3

5. Zakładka – co to takiego? – wyjaśnianie pojęcia i zabawa edukacyjna z kartą pracy ze strony 16, książka 4.

Pokazujemy dzieciom różne rodzaje zakładek i prosi, aby wyjaśniły, co to jest i do czego może służyć. Następnie zachęcamy, aby dzieci uzupełniły zakładki na karcie pracy, wklejając brakujące części we właściwe miejsca, oraz zaprojektowały własną zakładkę.

Zakładka – wierszyk

6. Porządek na półce – ćwiczenia klasyfikacji; układanie w grupy, szeregi, rytmy.

Dziecko otrzymuje zestaw różnych kartoników (4 niebieskie prostokąty, 4 żółte kwadraty, 4 zielone prostokąty, 4 czerwone kwadraty). Układają kartoniki według wskazówek np.:

– Posegreguj kartoniki ze względu na kolory.

– Posegreguj kartoniki ze względu na kształt.

– Ułóż w szeregu na przemian żółte i niebieskie kartoniki.

– Ułóż w szeregu na przemian kwadrat i prostokąt.

– Ułóż 2 kwadraty i 2 prostokąty.

– Ułóż 2 prostokąty, 1 kwadrat, 2 prostokąty.

Zabawa może trwać dłużej w zależności od zainteresowania dzieci.

7. Książki – zabawa edukacyjna z kartą pracy, kolorowanie według wzoru ze strony 17, książka 4.

Dzieci kolorują książki na karcie pracy według określonego porządku. W ramce z książek rysują

ilustrację do swojej ulubionej bajki.

8. Bajkowa podróż – opowieść ruchowa.

Dzieci siedzą na dywanie, a my informujemy, że będziemy opowiadać o różnych zdarzeniach, a dzieci będą odzwierciedlać je ruchem. Przykład opowieści:

Jedziecie na koniu do zamku, w którym mieszka Kopciuszek. Wchodzicie po schodach na wysoką wieżę w bardzo niewygodnych butach. W zamkowej sali widzicie wilka z innej bajki. Jest też tam rybak, który łowi ryby. W innej sali trwa bal i wszyscy tańczą. Jest tam królewna, która spała na grochu i nie może się wyprostować. Nagle do zamku dostał się groźny smok i wszystkich wystraszył, zrobił się popłoch, ludzie zaczęli uciekać. Zgromadzeni poczuli się bardzo zmęczeni i tak jak Śpiąca Królewna położyli się spać.

9. Okładka do książki – praca plastyczna, malowanie farbami.

Dziecko wymyśla tematykę książki i projektuje do niej okładkę. Używa farb plakatowych. Wyjaśniamy, że okładka może być do książki, która jeszcze nie istnieje. Skończone prace dzieci zostawiają do wyschnięcia.

10. Nasze ulubione bajki – słuchanie bajek wyeksponowanych w kąciku książki.

Dzieci wybierają jedną z bajek, którą czyta rodzic.

Dziękuje za Waszą pracę 🙂

13.05.2020 – O czym marzą książki?

1. W zdrowym ciele, zdrowy duch!!!

Zabawy ruchowe w domu https://www.youtube.com/watch?v=ZvvewNwtu_c

Zabawa ruchowa „Łapki – hopki” https://www.youtube.com/watch?v=LgWww5B5NAo

Gazetowa joga – https://www.youtube.com/watch?v=HkPdFnGRFGw

Układ taneczny „Sposób na nudę” – https://www.youtube.com/watch?v=2T6eW_b3saQ

LUB

Zestaw „W bibliotece”

Ćwiczenia z elementem skłonu – dzieci spacerują w rytm klaskania, na mocniejszy dźwięk np. tupnięcie lub klaśnięcie, robią skłon do przodu.

Ćwiczenia z elementem skoku – na podłodze są rozłożone książki, dzieci spacerują, omijając je. Na sygnał np. „hop” dzieci przeskakują obunóż przez książki.

Ćwiczenia równowagi – dziecko otrzymuje książkę, którą kładzie sobie na głowie. Dzieci maszerują po pokoju tak, aby książka nie spadła.

Ćwiczenia stóp – dzieci leżą na plecach. Na hasło: Wchodzimy po drabinie – unoszą stopy coraz wyżej, naśladując wchodzenie na drabinę. Na hasło: Schodzimy – naśladują schodzenie z drabiny i opuszczają stopy coraz niżej.

Ćwiczenia tułowia – dzieci stoją na dywanie, a na nasze polecenie polecenie: Podaj książkę w prawo lub Podaj książkę w lewo. Dzieci wykonują skręt tułowia raz w jedną, raz w drugą stronę.

2. Ile to jest? – zabawa matematyczna, doskonalenie liczenia.

Gromadzimy dzieci przed sobą i umawiamy się, że odpowiedź na swoje pytanie chcemy zobaczyć

na palcach dzieci. Następnie proponujemy kilka zadań:

– Ile to będzie 2 piłki i 3 piłki?

– Ile to będzie 1 samochód i 2 samochody?

– Która liczba jest większa: 5 czy 2?

– Jaka liczba jest po 6?

3. Książka – mój przyjaciel – wysłuchanie wiersza i rozmowa na jego temat.

Dzieci uważnie słuchają wiersza i rozmawiają na jego temat.

Książka – mój przyjaciel”

Wiem, że marzenie niejedno

dzięki książkom się spełni.

Odkrywają przede mną

wiele pięknych tajemnic.

I gdybym chciał najzwięźlej

czym jest książka – tłumaczyć,

powiedziałbym najprościej:

Mądry, wierny przyjaciel”.

Jerzy Skokowski

Pytamy, czy książka może być przyjacielem, a dzieci swobodnie odpowiadają na postawione pytanie.

4. Życzenia książki – promyczkowe uszeregowanie.

Zachęcamy, aby dzieci zastanowiły się, jakie miałyby życzenia, gdyby były książkami. Wszystkie propozycje dzieci możemy zapisać, tworząc ZBIÓR ŻYCZEŃ KSIĄŻKI. Zachęcamy do spełniania tych życzeń podczas korzystania z książek. Gdyby dzieci nie miały pomysłów, należy zwrócić ich uwagę na poszanowanie książek, właściwe się z nimi obchodzenie, a przede wszystkim zainteresowanie książką.

Wierszyk o smutnej książeczce

Prezentacja dla dzieci „Zasady korzystania z książek”

5. Znajdź różnice – ćwiczenie spostrzegawczości z kartą pracy ze strony 18, książka 4.

Dzieci zaznaczają na karcie pracy 10 różnic na obrazku po prawej stronie. Utrwalają również, jak należy obchodzić się z książką, skreślając na czerwono te ilustracje, które pokazują brak szacunku do książek. Dzieci opowiadają, co lubią, a czego nie lubią książki. Możemy zaproponować, aby wypowiedzi były w 1. osobie, czyli: Jestem książką z obrazkami i lubię, gdy dzieci oglądają mnie uważnie, opowiadają, co widzą na obrazku, a nie lubię, gdy dotykają mnie brudnymi rękami.

6. Dokończ zdanie – zabawa słowna.

Zwracamy się dziecka, mówiąc niedokończone zdanie.

Dzieci dopowiadają zakończenie zdania, nadając mu sens:

  • Lubię książki, bo…

  • Kiedy mama/tata mi czyta, to…

  • Najbardziej lubię książki…

  • Moja ulubiona książka to…

7. Zakładka do książki – praca plastyczna.

Demonstrujemy dzieciom kartę z „Wyprawki” z elementami do wykonania zakładki. Wyjaśniamy, na czym będzie polegała praca, i zwracamy uwagę na jej estetyczne wykonanie. Dzieci łączą klejem papierowe elementy. Po skończonej pracy wspólnie zastanawiają się, komu mogą podarować zakładkę i kto będzie z niej korzystał. Mogą również wykorzystać zakładki jako kukiełki. Możemy zainspirować dzieci do tworzenia własnych historyjek o pandzie, myszce, żabce i lwie. Prezentem może być przygotowanie teatrzyku dla przedszkolaków lub domowników.

Można również wykonać inne zakładki, pomysły zamieszczam poniżej:

http://przedszkolnyartysta.blogspot.com/2015/03/zakadki-do-ksiazek.html

http://praceplastyczne.pl/papier/111-zakladka-do-ksiazki-z-papieru

http://praceplastyczne.pl/inne/132-zakladka-do-ksiazki

8. Opowiadamy bajkę – zabawa integracyjna, tworzenie opowiadania.

Dziecko rozpoczyna opowiadanie bajki. Należy zaznaczyć, że historia może być zupełnie nieprawdziwa, śmieszna. Można podpowiedzieć, że opowiadanie można rozpocząć od słów: Bardzo dawno temu… lub: Za górami, za lasami…

9. „Pisze Pani na maszynie” – masażyk

Pisze pani na maszynie (palcami uderzamy po plecach dziecka)
Stop, przecinek (pociągamy lekko za ucho prawe)
Stop, przecinek (pociągamy lekko za ucho lewe),
Świeci słońce (masujemy całą dłonią po plecach),
Idą konie (lekko uderzamy pięściami po plecach).
Biegną słonie po betonie (bokiem dłoni uderzają po plecach)
Płynie sobie kręta rzeczka (bokiem dłoni krętą linią przesuwamy wzdłuż kręgosłupa).
Idą panie na szpileczkach (palcami wskazującymi uderzamy po plecach)
Pada, mały drobny deszczyk (wszystkimi paluszkami lekko uderzmy po plecach).
Czujesz dreszczyk? (lekko chwytamy za szyję).

Dziękuje za wspólną zabawę 🙂

Czekam na zdjęcia Waszych zakładek!!

14.05.2020 – Z wizytą w bibliotece

(wizyta w bibliotece jest teraz nie wskazana, ale w domu można się pobawić)

1. Zestaw ćwiczeń „W bibliotece”

Ćwiczenia z elementem skłonu – dzieci spacerują w rytm klaskania, na mocniejszy dźwięk np. tupnięcie lub klaśnięcie, robią skłon do przodu.

Ćwiczenia z elementem skoku – na podłodze są rozłożone książki, dzieci spacerują, omijając je. Na sygnał np. „hop” dzieci przeskakują obunóż przez książki.

Ćwiczenia równowagi – dziecko otrzymuje książkę, którą kładzie sobie na głowie. Dzieci maszerują po pokoju tak, aby książka nie spadła.

Ćwiczenia stóp – dzieci leżą na plecach. Na hasło: Wchodzimy po drabinie – unoszą stopy coraz wyżej, naśladując wchodzenie na drabinę. Na hasło: Schodzimy – naśladują schodzenie z drabiny i opuszczają stopy coraz niżej.

Ćwiczenia tułowia – dzieci stoją na dywanie, a na nasze polecenie polecenie: Podaj książkę w prawo lub Podaj książkę w lewo. Dzieci wykonują skręt tułowia raz w jedną, raz w drugą stronę.

LUB

Omiń książkę – zabawa ruchowa z elementem czworakowania.

Rozkładamy książki na dywanie. Dzieci czworakują w taki sposób, aby je ominąć.

Jak najbliżej książki – zabawa rzutna.

Dzieci stoją na linii mety, którą wyznaczamy. Dziecko otrzymuje woreczek lub piłeczkę, którą należy rzucić jak najbliżej książki położonej na dywanie.

Droga do krainy bajek – zabawa ruchowa z ćwiczeniem równowagi.

Przez środek pokoju ułożona jest długa skakanka lub sznurek w dowolnym kształcie.

Dzieci stają bokiem i drobnymi krokami idą po skakance/sznurku „po krętej drodze do krainy bajek”. Nie wolno wypaść przed, ani za skakankę/sznurek. Podczas powtórzenia zabawy można zmienić położenie skakanki/sznurka.

Kapturek idzie przez las – zabawa ruchowa orientacyjno-porządkowa

Trzymamy w ręce przygotowane przez siebie sylwety: wilka, Czerwonego Kapturka, leśniczego, babci, lub ewentualnie umawiamy się z dziećmi na hasła. Dzieci spacerują po pokoju. Na hasło „bajka”, zatrzymują się i zwracają do nas twarzami, a my unosimy wybrany przez siebie szablon lub w drugiej opcji głośno wypowiadamy hasło. Dzieci wykonują ustalone przed rozpoczęciem zabawy zadania:

„wilk” – skradają się

„Czerwony Kapturek” – maszerują

„babcia” – przechodzą do leżenia na dywanie

„leśniczy” – grożą palcem raz lewej, raz prawej ręki.

2. „Której książki brakuje?” – zabawa doskonaląca pamięć.

Na środku dywanu leżą różne rodzaje książek (np. album, kucharska, słownik, przewodnik, bajka, powieść). Dziecko się odwraca, a my kawałkiem materiału zakrywamy jedną z książek i zadajemy pytanie: Której książki brakuje?. Można utrudniać zadanie, np. zamieniając kolejność ułożonych elementów. W razie trudności możemy nieco podpowiedzieć np. podać kolor okładki, grubość i wielkość książki. Można również zamieniać książki miejscami i pytać dzieci “Co się zmieniło?”

3. Robimy porządki – ćwiczenia w klasyfikowaniu.

Gromadzimy dzieci przed stolikiem, na którym leżą książki. Prosimy je o pomoc w ich segregowaniu. Na dywanie rozkładamy dwie skakanki/dwa sznurki jako pętle. Tłumaczymy, że do jednej należy włożyć wszystkie duże książki, do drugiej – książki małe. Dzieci wykonują zadanie. Kolejnym zadaniem jest segregacja ze względu na ilustrację – dziecko wybiera dowolną książkę i odkłada do właściwej pętli książki kolorowe lub te bez obrazków. Następnym kryterium podziału jest grubość książki. Dzieci wkładają do jednej skakanki książki grube, do drugiej – cienkie. Można też zaproponować podział ze względu na dwie cechy: w jednej skakance duże kolorowe, w drugiej – małe bez ilustracji. Dzieci odkładają na dywan książki nie pasują do żadnego zbioru. Jeśli dzieci są nadal zainteresowane zabawą, można eksperymentować z częścią wspólną zbioru: do jednej skakanki książki duże i grube, do drugiej – duże i cienkie. Wówczas wyjaśniamy, że książki duże pasują do obu skakanek. Łączymy wtedy skakanki, zaznaczając część wspólną.

4. Ćwiczenia z myślenia – zabawa edukacyjna z kartą pracy ze strony 19, książka 4.

Dzieci kolorują książki na karcie pracy we wskazanym porządku kolorystycznym oraz łączą książki

o tej samej tematyce.

5. Z wizytą w bibliotece – rozwiązywanie zagadki i rozmowa kierowana.

(możemy w domu zrobić kartę biblioteczną i pobawić się w bibliotekę)

Wstępem może być zagadka:

Czy wy wiecie, czy nie wiecie,

że jest takie miejsce na świecie,

gdzie na półkach i półeczkach

obok książki jest książeczka?

Książek tutaj mnóstwo różnych

i dla małych i dla dużych.

Tu panuje taki zwyczaj,

że się książki wypożycza.

Możesz sobie albo komuś

pożyczyć książkę do domu,

lecz zaraz po jej przeczytaniu

pamiętaj o jej oddaniu.

Co to za miejsce? (Biblioteka)

Następnie zadajemy dzieciom pytania:

– Czym jest biblioteka?
– Czym biblioteka różni się od księgarni?
-Jak nazywa się osoba pracująca w bibliotece?

Przybliżamy dzieciom pracę bibliotekarza, zwracamy uwagę na wyposażenie biblioteki i wypożyczenie książek. Wyjaśniamy, że niektórych książek czy czasopism nie można wypożyczać do domu, można je za to poczytać w pomieszczeniu – czytelni.

Dzieci przypominają, jak należy zachowywać się w bibliotece.

6. Jaka to książka i do czego służy? – zabawa słowna.

Przydadzą się karteczki z napisami: „książka telefoniczna”, „książka kucharska”, „komiks”, „atlas”, „album”, „książka z bajkami”, „kolorowanka”, „encyklopedia”

Dziecko losuje karteczkę z nazwą książki. Jego zadaniem będzie opowiedzieć do czego służy dana książka.

7. Jesteś książką – zabawa teatralna.

Dzieci stoją w rozsypance, a my proponujemy różne scenki do odegrania:

– Jesteś małą, cienką książką, którą porwał wiatr.

– Jesteś grubą księgą, która leży oparta o ścianę.

– Jesteś książką, którą ktoś dotyka brudnymi rękami.

– Jesteś książką, którą właśnie ktoś przegląda strona po stronie.

Dzieci starają się twórczo podejść do zadania i pokazać ruchem swojego ciała odpowiednie czynności.

8. Bajka czy nie bajka – zabawa rozwijająca umiejętność logicznego myślenia.

Wypowiadamy zdania dotyczące znanych dzieciom bajek czy baśni. Zadaniem dziecka jest zweryfikowanie prawdziwości zdań i klaśnięcie w dłonie wtedy, kiedy zdanie jest prawdziwe oraz tupnięcie nogami kiedy fałszywe. Przykładowe zdania:

Kopciuszek pojechał na bal samochodem.

Przyjacielem Kubusia Puchatka był Krzyś.

Baba Jaga uwięziła Bolka i Lolka.

Złota rybka spełniła siedem życzeń rybaka.

Smok wawelski zjadł barana wypchanego siarką.

Śnieżka mieszkała w domu dwunastu krasnoludków.

Jaś i Małgosia zgubili się w dżungli.

Kopciuszek zgubił szklany pantofelek biegnąc o północy po schodach.

Brzydkie kaczątko okazało się być pięknym pawiem.

9.Bajkowa opowieść – zabawa paluszkowa.

W bajkowym świecie, w kolorowym świecie

zataczamy łuk jedną ręką, potem drugą – „rysujemy” tęczę

z serduszek piernikowych domek znajdziecie.

Łączymy palce dwóch dłoni – tworząc z nich serce, następnie robimy daszek.

Obok domu – ścieżka. Do domu krasnoludków

prostujemy po kolei palce prawej dłoni – zaczynając od najmniejszego

wędruje Królewna Śnieżka, idzie powolutku

idziemy” palcami prawej dłoni po wnętrzu lewej

W orzeszka łupince ktoś płynie, jak gdyby w niewielkiej łódeczce!

Naśladujemy palcami falowanie wody

Przyjrzyj się dobrze dziewczynce – malutkiej Calineczce.

Przykładamy dłonie do oczu – robimy „okulary”

Dziękuje za wspólną zabawę 😀

15.05.2020 – Czytanie to wspaniała zabawa

1. Ćwiczenia dla każdego i dla małego i dla dużego 😉

Zabawy ruchowe w domu https://www.youtube.com/watch?v=ZvvewNwtu_c

Zabawa ruchowa „Łapki – hopki” https://www.youtube.com/watch?v=LgWww5B5NAo

Gazetowa joga – https://www.youtube.com/watch?v=HkPdFnGRFGw

Układ taneczny „Sposób na nudę” – https://www.youtube.com/watch?v=2T6eW_b3saQ

Można również wykorzystać wszystkie dotychczasowe zestawy ćwiczeń czyli wszystko to co do tej pory dzieciom przypadło do gustu 🙂

2. Jaka może być książka? – zabawa słowna, wyszukiwanie określeń pasujących do książki.

Dzieci wymieniają określenia, które pasują do książki. Po zapisaniu wszystkich wspólnie dokonują podziału. Innym kolorem mazaków zaznaczamy te przymiotniki, które dotyczą wyglądu książki (duża, mała, cienka, gruba), a innym – określenia dotyczące treści (ciekawa, dziecięca, kolorowa, smutna, radosna, straszna itp.)

3.„Ś” jak ślimak – zabawy z literą „ś” i kartą pracy ze strony 60, książka 4.

Pokazujemy obraz graficzny głoski i pytamy, jaką inną literę im przypomina (dzieci odniosą się do litery „s”). Dzieci podają realne nazwy z głoską „ś” albo tworzą własne. np. świeca, śliwka, ślimak, Staś, ścieżka, śnieg, świt, świnia. Zwracamy uwagę dzieci na to, jak znacząca jest mała kreseczka w języku polskim. Na koniec dzieci rysują po śladzie ślimaka i śliwkę, wskazują „ś” w wyrazach oraz biorą w niebieskie kółeczko.

Filmik o literce Ś – https://www.youtube.com/watch?v=nOAo-cLXf1g

4. Moja książka – utrwalenie poznanych liter i motywowanie do nauki czytania na podstawie

książeczki „Litery”.

Dzieci przeglądają poznane do tej pory litery w książeczce z literami z „Wyprawki”, nazywają litery, odczytują wyrazy, wymyślają zabawy z literami. Mogą również tworzyć i dokładać kolejne strony.

5. Kto dobrze liczy? – zabawa matematyczna, dodawanie.

Dzieci ma kartoniki z cyframi od 2 do 10. Podajemy różne działania na dodawanie, a dziecko oblicza i wskazuje kartonik z wynikiem działania. Dla ułatwienia można wykorzystać dowolne liczmany z „Wyprawki”.

6. Czego jest więcej? – zabawa matematyczna, porównywanie liczebności zbiorów z kartą pracy ze strony 69, książka 4.

Dzieci siedzą przed tablicą, na której nauczyciel przypiął 8 zakładek i 7 książek. Nauczyciel pyta:

Czego jest więcej? O ile więcej jest zakładek? Ile zakładek pozostanie bez książki? O ile mniej jest

książek? Ile jest razem zakładek i książek?. Następnie dzieci na karcie pracy liczą książki na półkach i kolorują tyle, aby razem było 18 pokolorowanych publikacji. Liczą też figury na lewej stronie książki i rysują tyle samo na prawej.

7. Ulubione bajki – praca plastyczno-techniczna.

Zachęcamy dzieci do stworzenia ciekawej książki, której nie można nigdzie kupić. Oznajmiamy, że autorem i ilustratorem książki będzie dziecko. Proponujemy również aby to dziecko wymyśliło tytuł swojej nowej książki. Technika wykonania książki może być różna. Korzystamy z tego co mamy w domu np. filc, bibułę, kolorowy papier, mazaki, kredki. Zachęcamy dzieci do łączenia różnych technik plastycznych, aby książka była efektowna. Dziecko zastanawia się, jaką bajkę lub bajki lubi najbardziej, i scenę z tej bajki lub kilku różnych bajek przedstawia w swojej pracy. Ilość stron książki jest dowolna i zależy od wyobraźni dziecka. Kiedy dziecko skończy pracę, łączymy kartki za pomocą wstążki i dziurkacza i oprawiamy w okładkę.

8. „Pisze Pani na maszynie” – masażyk na rozluźnienie

Pisze pani na maszynie (palcami uderzamy po plecach dziecka)
Stop, przecinek (pociągamy lekko za ucho prawe)
Stop, przecinek (pociągamy lekko za ucho lewe),
Świeci słońce (masujemy całą dłonią po plecach),
Idą konie (lekko uderzamy pięściami po plecach).
Biegną słonie po betonie (bokiem dłoni uderzają po plecach)
Płynie sobie kręta rzeczka (bokiem dłoni krętą linią przesuwamy wzdłuż kręgosłupa).
Idą panie na szpileczkach (palcami wskazującymi uderzamy po plecach)
Pada, mały drobny deszczyk (wszystkimi paluszkami lekko uderzmy po plecach).
Czujesz dreszczyk? (lekko chwytamy za szyję).

9. Wspólne rodzinne czytanie różnych bajek i baśni.

Bardzo dziękuje za Waszą pracę w tym tygodniu 🙂

Czekam na zdjęcia Waszych pięknych prac 😀

Pozdrawiam serdecznie i życzę wszystkim spokojnego weekendu!!!

18.05.2020 – Każdy z nas ma talent

1. Zestaw ćwiczeń porannych na dobre myślenie!

Zawodowa rozgrzewka.

Dzieci rozgrzewają kolejne partie ciała zgodnie z poleceniami rodzica:

„piłkarz kręci piłką” – kręcą głową w jedną i drugą stronę, kręcą biodrami w jedną i drugą stronę;

„ogrodnik grabi ziemię” – zginają palce dłoni i naśladują czynność grabienia jedną i drugą ręką, a potem naprzemiennie (ruch w przód i z powrotem);

„strażak zwija wąż pożarniczy” – robią krążenia jednym (potem drugim) ramieniem w przód i tył, następnie obydwoma ramionami synchronicznie i naprzemiennie;

„operator dźwigu podnosi betonowe płyty” – zginają ramię w łokciu i wykonują posuwisty ruch w przód i z powrotem – „stolarz tnie drewno”; robią przysiady.

Kolarze – ćwiczenie wzmacniające mięśnie brzucha i nóg.

Dzieci kładą się na plecach. Wykonują nogami naprzemienne krążenia:

w wolnym tempie – „kolarze jadą pod górkę”;

w umiarkowanym tempie – „kolarze jadą po równej drodze”;

w szybkim tempie – „kolarze zjeżdżają z górki”.

Przyrodnicy – zabawa wzmacniająca mięśnie karku i grzbietu.

Dzieci poruszają się po pokoju przy dowolnym utworze, naśladując fruwające ptaki. Podczas pauzy kładą się na brzuchu. Uginają ramiona w łokciach i unoszą dłonie do oczu jako lornetkę. Zabawa zostaje powtórzona kilka razy.

Żołnierze i piloci – zabawa orientacyjno-porządkowa.

Kiedy klaskamy to dzieci naśladują maszerujących żołnierzy. Następnie wystukujemy rytm szybciej a dzieci zamieniają się w pilotów odrzutowców – poruszają się z ramionami odchylonymi nieco do tyłu; gdy przestajemy wystukiwać rytm – „lądują” na podłodze w leżeniu przodem.

Kelner – ćwiczenia koordynacji ruchowej.

Dziecko otrzymuje „tacę” (tekturowa kartka formatu A5) i plastikowy kubeczek. Kładą „tacę” płasko na jednej ręce i ustawiają na niej kubek. Chodzą powoli po pokoju, starając się utrzymać kubek na miejscu. Na hasło: proszony kelner – dzieci zatrzymują się, zdejmują kubek z „tacy” i kładą na stole. Następnie umieszczają „tacę” z kubkiem na drugiej dłoni. I znów ostrożnie poruszają się po pokoju.

2. „Talent ukryty w puzzlach” – wysłuchanie opowiadania Katarzyny Klimek-Michno i rozmowa w nawiązaniu do treści.

Dzieci szukają odpowiedzi np. na następujące pytania: Dlaczego Szymek był smutny w drodze z przedszkola do domu? Co powiedziała mu mama na pocieszenie? Co przyśniło się Szymkowi? Jaką ważną prawdę wyjawili mu napotkani w dolinie chłopcy Łukasz i Antek? Czego dzięki nim dowiedział się Szymek? Jak myślicie, o czym będą rozmawiać mama i Szymek w drodze do przedszkola?

3. Czy każdy z nas ma talent? – swobodne wypowiedzi dzieci.

Przykładowe pytania: Co to jest pasja? Co to jest talent? Po co ludziom talenty? Jak można odkryć talent? Co można zrobić ze swoim talentem? Co to znaczy: rozwijać talent? Co jest potrzebne, żeby rozwijać talent? Jak moja rodzina, rodzice i przyjaciele dzielą się swoimi umiejętnościami i talentami? Za co chciał(a)bym podziękować swoim bliskim?

Warto zwrócić uwagę na aspekt dzielenia się talentami – podkreślić, że dzięki nim nie tylko można zdobywać dobre oceny w szkole, osiągać wysokie wyniki w pracy, odnosić sukcesy, zyskiwać uznanie i podziw innych ludzi, ale też robić coś pożytecznego dla innych, nieść pomoc, sprawiać radość (nie muszą to być wielkie czyny i dokonania, wystarczą drobne, codzienne gesty).

Kolejny ważny wątek rozmowy to rozwijanie pasji i talentów – niektóre rzeczy przychodzą dzieciom z łatwością, ale aby być w czymś coraz lepszym, nauczyć się czegoś nowego albo zmienić coś w swoim zachowaniu/postawie, to potrzebna jest cierpliwość, wytrwałość, systematyczność, wysiłek, czasem poświęcenie i wyrzeczenie, nauka na błędach, niepoddawanie się itd.

Warto poruszyć również aspekt doskonałości – nie da się mieć wszystkiego, nie ma ludzi idealnych i nie zawsze to, co ma koleżanka/kolega, może być w zasięgu możliwości dziecka, choć oczywiście można próbować i starać się to zdobyć. Znacznie ważniejsze jest jednak to, żeby nie zastanawiać się ciągle nad tym, czego się nie ma i co mają inni, lecz skupić się na odkryciu swoich umiejętności, cieszyć się z nich i o nie dbać.

4. Kto potrafi tak jak ja – zabawa z elementem równowagi.

Dzieci próbują utrzymać równowagę podczas naśladowania czynności demonstrowanych przez rodzica:

– rysowanie na podłodze kółek palcami stóp,

– stanie na jednej nodze jak bocian,

– podnoszenie kolana i przekładanie pod nim woreczka,

– stanie na jednej nodze i próby klaśnięcia nad głową,

– chodzenie z woreczkiem na głowie,

– chodzenie z woreczkiem na stopie,

– obracanie się dookoła i stanie na jednej nodze,

– stanie na jednej nodze i klaskanie nad głową,

– chodzenie z zamkniętymi oczami w przód, a następnie w tył.

5. Dopowiadanie – rozwijanie kompetencji językowych.

Zaczynamy zdanie, a dzieci je kończą, zgodnie z własnymi przemyśleniami i refleksjami:

Umiem …………,

Mam talent do …………….,

Idzie mi coraz lepiej z ……………….,

W przyszłości chciał(a)bym ……………….,

Podoba mi się ……/Imponuje mi, że mój przyjaciel umie ……..,

Cieszę się, że moja siostra/brat/kuzynka/kuzyn potrafi …………….

6. Jaki mam talent? – zabawa z elementami pantomimy.

Dziecko – bez słów, za pomocą gestów, ruchów, mimiki, ewentualnie rysując przedmioty na kartce papieru – naśladuje jakąś czynność, np. pieczenie, malowanie, gotowanie, szycie (może być też zawód, np. kucharz, lekarz).

7. Kto ma jaki talent? – rozwijanie logicznego myślenia.

Pokazujemy obrazki ilustrujące przedstawicieli różnych profesji, a dzieci wymyślają cechy, umiejętności i talenty potrzebne do uprawiania wybranego zawodu.

Kto ma jaki talent – obrazki z zawodami

8. Co robią dzieci? – zabawa edukacyjna z kartą pracy ze strony 20, książka 4.

Dzieci opowiadają, co robią ich rówieśnicy przedstawieni na obrazkach na karcie pracy, łącząc je z efektami ich wysiłku. Łączą obrazki, które się rymują. Zadanie dodatkowe zachęca do zaznaczenia

obrazków, które kojarzą się z zawodem lub talentem i do podzielenia się swoimi pomysłami.

9. Zawodowe zabawy buzi i języka – ćwiczenie narządów mowy

Pan kucharz pysznie gotuje,

na widok swych dań się oblizuje:

wolno, wolno, szybko, szybciej –

oblizywanie się w wolnym i szybkim tempie

z boku na bok język idzie.

przesuwanie języka wewnątrz jamy ustnej

z jednego do drugiego policzka

A dentysta zęby leczy – z próchnicą walczy,

więc język robi się jak mieczyk.

maksymalne wysunięcie usztywnionego języka

Teraz język zęby liczy,

dotykanie językiem kolejnych zębów

wymiatanie resztek ćwiczy.

przesuwanie językiem od górnych zębów

ku podniebieniu miękkiemu

wymiatanie” przestrzeni za dolnymi zębami

Język jest jak wąż strażaka –

czy się uda sztuczka taka?

zwijanie języka w „rynienkę”

10. Nasze talenty – praca plastyczna.

I wersja

Na arkuszu szarego papieru obrysowujemy kontur dziecka. Następuje dzieci mają za zadanie narysować siebie, a w środku swojej sylwetki coś, co symbolizuje talent/umiejętność, np. puzzle, klocki, piłkarzyki, mikrofon, pędzel, skakanka. Na koniec następuje prezentacja – dziecko opowiada o tym, jakie talenty narysowało.

II wersja

W przypadku braku arkusza szarego papieru, używamy bloku lub kartki i dziecko ma za zadanie narysować siebie i swoje talenty 🙂

Ciekawa jestem Waszych talentów 😉

Dziękuje za wspólną zabawę!!!

19.05.2020 – Zawody naszych rodziców

1. Prawidłowa postawa – ćwiczenia dla dzieci

https://www.youtube.com/watch?v=2BQCcIjudZ8

Lub te ćwiczenia z poniedziałku

2. Tangram – zabawa edukacyjna

Dzieci siedzą przy stole, a my pokazujemy im papierowy kwadrat i pytamy, co to za figura.

Następnie wyjaśniamy, co to jest tangram (kwadrat podzielony na kilka części, każdą z nich nazywamy tan – kamyk). Może również uzupełnić wiedzę dzieci, dodając, że zabawa tangramem pochodzi z Chin, gdzie jest znana od 4000 lat, w Polsce – od 200 lat. Demonstrujemy, w jaki sposób otrzymujemy tangram. Dzieci przygotowują figury i nazywają je (równoległobok – należy

wyjaśnić, że to figura geometryczna, której boki leżące naprzeciwko siebie są równe), określają ich

wielkość. Tworzą zbiory figur na podstawie dwóch cech: kształtu i wielkości, przeliczają figury, tworzą kompozycje i je nazywają.

3. Zawody – zagadki słowno-obrazkowe.

Dzieci słuchają wiersza M. Niemyckiego pt. „Zawody” i odgadują zagadki czytane przez nauczyciela.

Zawody” – Mariusz Niemycki

Tak jak są przeróżne lody,

tak i różne są zawody!

Ten to umie, tamten nie,

każdy robi to, co chce.

Każdy robi, co potrafi,

każdy na swój zawód trafi!

Chociaż teraz jesteś mały,

może skromny i nieśmiały,

kiedyś będziesz podróżnikiem

lub rolnikiem, lub leśnikiem,

albo, gdy ci talent każe,

to zostaniesz i malarzem

czy też nawet oficerem –

sam wybierzesz swą karierę!

Jest zawodów całe mrowie,

ja o kilku ci opowiem.

Zagadki:

Jest taki dziwny sklepik, gdzie

pani w fartuchu białym czeka,

gdy tylko jej receptę dasz,

natychmiast da ci lekarstw.

I jeszcze się uśmiechnie,

choć w nocy dyżuruje.

I jeszcze coś doradzi,

gdy rady potrzebujesz. (aptekarka)

Półki, szafy i regały,

książek pełen dom jest cały!

No, a kto tym wszystkim rządzi,

w labiryncie nie zabłądzi?

Kto, co czytać nam doradzi,

w bibliotece poprowadzi? (bibliotekarka)

Mieszka pod lasem, zna zwierząt masę,

zna wszystkie drzewa, wilga mu śpiewa.

Strzeże porządku w każdym zakątku,

dla saren ziarno podrzuca rano.

Lubi zaskrońce, dba o zające,

tak las szanuje, że w nim pracuje! (leśniczy)

Biega szybko, bez zmęczenia,

pompki robi od niechcenia.

Sto przysiadów i podskoków,

nikt mu nie dotrzyma kroku!

Gdy się czasem gorzej czuje,

także ćwiczy, też trenuje.

W dwa miesiące, bez przesady,

gotów jest do olimpiady!

I nie zdziwi się wcale,

jak zdobędzie tam medale. (sportowiec)

Idziemy do teatru:

dzisiaj na wielkiej scenie

„JAŚ i MAŁGOSIA” będzie,

to znaczy przedstawienie.

Idziemy do teatru:

każdy rozrywki szuka,

dzisiejsze przedstawienie

to krótko mówiąc sztuka.

Idziemy do teatru,

bo przecież w głównej roli

wystąpi gwiazdor słynny:

napatrzysz się do woli.

Idziemy do teatru,

pójdziemy też do kina,

bo tam on gra, on tańczy –

już seans się zaczyna! (aktor)

Wiszą na ścianie barwne płótna,

mógłbym oglądać je do jutra!

Na pierwszym konie,

na drugim dłonie,

na trzecim góry,

na czwartym chmury,

na piątym statki,

na szóstym barki,

na siódmym liście

i oczywiście mogę

tak liczyć, liczyć, liczyć

i wcale dobrze nie policzyć

i sam już nie wiem, ile razy pytam:

„Kto namalował te obrazy?” (malarz)

Wspólnie wyjaśniamy pojęcie słowa „zawód”. Zachęcamy dzieci do wypowiedzi, zadając pytania: Co to jest praca? Co oznacza pracowanie? Kiedy ludzie zaczynają pracę? Czy każdy człowiek może wykonywać każdą pracę? Co trzeba zrobić, by zdobyć jakiś zawód?.

4. Kim jest moja mama, kim jest mój tata? – rozmowa kierowana.

Rozmawiamy z dziećmi na temat wykonywanego zawodu przez siebie lub członka najbliższej rodziny (babci, dziadka, cioci, wujka)

Mogą się przydać: https://www.youtube.com/watch?v=AUGHYwEqcPM

Lub https://www.youtube.com/watch?v=L9aO0GN9BEo

5. Różne zawody – zabawa edukacyjna z kartą pracy ze strony 21, książka 4.

Dzieci opowiadają o zawodach wykonywanych przez przedstawione na obrazkach osoby, łączą je

z efektem ich pracy oraz wskazują, co nie pasuje do postaci wykonującej dany zawód.

6. Ćwiczymy buzię – zabawy logopedyczne.

W nawiązaniu do tematyki zwracamy uwagę, jak nazywa się osoba, która uczy dzieci poprawnej wymowy (logopeda). Zauważamy, że to również zawód – nauczyciel poprawnej wymowy.

Następnie proponujemy dzieciom zabawy usprawniające narząd mowy:

– „Adaś żuje gumę”: dzieci naśladują żucie gumy, wykonują ruchy żuchwą, w przód, w tył, na boki;

– „Leniuszek”: dzieci naśladują ziewanie, maksymalnie oddalając od siebie dolną i górną wargę, jak

podczas wymawiania głoski „a”;

– „Huśtawka”: dzieci naśladują językiem ruch rozbujanej huśtawki – wysuwają język z buzi i poruszają nim lekko do góry i na dół;

– „Senne misie”: dzieci leżą przodem z głową ułożoną na bok, ziewają, naśladując senne misie,

następnie oddychają (wdech nosem, wydech ustami), na koniec „misie” przeciągają się i zasypiają

(słychać chrapanie). Zabawy można powtarzać.

7. „Kim zostanę, gdy dorosnę” – wysłuchanie i nauka piosenki

Po wysłuchaniu piosenki dzieci wymieniają jakie zawody pojawiają się w piosence. Następnie podejmują próbę śpiewania refrenu oraz zwrotek.

Kim zostanę, gdy dorosnę” (sł. Teresa Błaszczyk, muz. Maria Peszat)

Ref. Kim zostanę, gdy dorosnę? –

myśli dziecko na wsi, w mieście.

Wiele różnych jest zawodów…

Który wybrać? Nie wiem jeszcze.

Mogę zostać kosmonautą,

by w przestworzach podróżować.

Albo lepiej marynarzem –

z morską falą się mocować.

Mogę zostać też strażakiem

i pomagać ludziom wszędzie.

Pożar, powódź czy wypadek –

dzielny strażak wnet przybędzie!

Mogę zostać profesorem

lub muzykiem być w operze.

Mogę także być kolarzem –

pędzić szosą na rowerze.

Mogę także być lekarzem,

który dzieci mądrze leczy,

lub co pomaga dorosłym

kiedy ich choroba dręczy.

Oj, zawodów jest niemało!

Dla mnie wybór jeszcze trudny…

Jednak powiem dzisiaj śmiało –

chcę, by zawód nie był nudny!

8. Zawód mojej mamy, zawód mojego taty – praca plastyczna.

Dzieci rysują kredkami rodziców wykonujących swój zawód.

Lub ewentualnie można wykonać jedną z prac do wyboru:

https://pracaplastyczna.pl/index.php/zawody-ludzi

9. Pracujące palce – zabawa paluszkowa.

Dzieci wykonują palcami czynności opisane i pokazywane przez nauczyciela:

– palce pianisty grają na pianinie;

– palce informatyka piszą na laptopie;

– palce flecisty grają na flecie;

– palce kasjera obsługują kasę;

– palce kucharza ugniatają ciasto;

– palce fryzjera obcinają włosy nożyczkami;

– palce hydraulika zakręcają zawór wody;

– palce malarza malują drzwi pędzlem.

10. Zabawy z piłką. na podwórku lub w ogrodzie

Dzieci wykonują czynności według poleceń:

– celowanie do bramki piłką;

– odbijanie piłki o podłoże i liczenie, ile razy piłka odbiła się;

Dziękuje za współpracę 🙂

20.05.2020 – Tajemnice różnych zawodów

1. Poranne ćwiczenia dla przedszkolaków z zabawką:

https://www.youtube.com/watch?v=Yea4gQ3vB2Q

Lub te ćwiczenia z poniedziałku

2. „A ja będę… „– rozmowa inspirowana opowiadaniem W. Widłaka.

Czytamy opowiadanie, dzieci słuchają z uwagą.

„A ja będę…” – Wojciech Widłak

Wiedziałem oczywiście, że dorośli pracują, ale nie miałem pojęcia, że robią tyle ciekawych rzeczy.

Zaczęło się od tego, że dziś do przedszkola przyszedł tata Antosia. Przyszedł wcale nie po to, żeby odprowadzić Antosia, ani nie po to, żeby go odebrać, tylko po to, żeby opowiedzieć o swojej pracy. Miał na sobie bardzo ładne ubranie i czapkę. Okazało się, że jest… Nigdy w życiu nie uda się wam zgadnąć! Pilotem! Lata wielkim samolotem i przewozi ludzi do dalekich krajów. Lata o wiele wyżej i dalej niż ja wtedy, gdy leciałem na latawcu! Tata Antosia pokazywał zdjęcia. Na jednych stał przed samolotem, na innych siedział w środku przed mnóstwem kolorowych światełek i zegarów, a na kolejnych fotografiach był w tych różnych dalekich miejscach, do których udało mu się dolecieć. Potem wszyscy koniecznie chcieli zrobić sobie zdjęcie z tatą Antosia, a niektórym udało się nawet przymierzyć jego czapkę. Mnie też, bo Antoś mi ją włożył, ale niestety była trochę za duża. Kiedy tata Antosia już poszedł, zacząłem się zastanawiać, czy mógłbym kiedyś zostać pilotem. Latać wyżej niż ptaki i przewozić ludzi do dalekich krajów… Zapytałem o to Sebka i Jagódkę. – No, nie wiem – odpowiedział Sebek. – Dorośli pasażerowie mogliby się dziwić, gdyby cię zobaczyli w kabinie pilota. I chyba nie ma takich małych mundurów, które by na ciebie pasowały… Zmartwiłem się trochę i choć starałem się niczego po sobie nie pokazywać, Jagódka od razu zauważyła… – Nie martw się, Nijaczku – powiedziała. – Przecież nie musisz zostać pilotem, żeby latać samolotami. A poza tym jest jeszcze wiele ciekawych zawodów. Ja na przykład chciałabym zostać pielęgniarką, jak mama, i pomagać chorym dzieciom. – A ja chciałbym się nauczyć naprawiać samochody – powiedział Sebek – jak nasz wujek. Wujek mówi, że na razie umiem nieźle wszystko rozkręcić, więc teraz muszę się tylko nauczyć, jak to wszystko poskręcać…– Jeszcze niedawno mówiłeś, że chcesz pracować w banku, jak tata! – zdziwiła się Jagódka.– Rzeczywiście – przypomniał sobie Sebek. –Hmm… Gdybym już poskręcał te samochody, może mógłbym potem popracować w banku? A ja zacząłem się zastanawiać, kim mógłbym zostać – pilotem, mechanikiem samochodowym (bo tak się nazywa ten naprawiacz), a może pielęgniarką? Policjantem, nauczycielem albo kaskaderem? Zaraz, zaraz, a może wy mi coś podpowiecie? Czy wiecie już, kim chcielibyście zostać?

Następnie rozmawiamy na temat opowiadania. Przykładowe pytania: Kim był tata Antosia? Co robi pilot? O jakich zawodach marzyli bohaterowie opowiadania? Co robi pielęgniarka, mechanik samochodowy, nauczyciel, policjant, kaskader?. Dzieci wyszukują też ilustracje przedstawiające ludzi wykonujących wymieniane zawody.

3. Atrybuty zawodów – zabawa logiczno-pamięciowa.

Przedstawiamy zagadki słowne (autorstwa Magdaleny Nowak) dotyczące atrybutów zawodów. Dzieci odgadują, o jakie przedmioty chodzi.

Czasem na wakacje nim podróżujemy,

lotem nad chmurami się delektujemy. (samolot)

Pomaga lekarzowi usłyszeć to wszystko,

czego nie usłyszy bez niego, nawet stojąc blisko. (stetoskop)

Ma szprychy, dętki oraz pedały,

z metalu zrobiony jest prawie cały. (rower)

Jest naprawdę ogromny, ma szereg klawiszy.

Gdy ktoś na nim zagra, muzykę usłyszy. (fortepian)

Dziennikarz go trzyma, gdy pyta o zdanie

napotkanych na drodze panów oraz panie. (mikrofon)

Nie syczy, choć wężem go nazywają –

strażacy podczas akcji szybko go rozwijają. (wąż pożarniczy)

Następnie dzieci odgadują nazwy zawodów na podstawie pierwszej sylaby nazwy.

Można również pobawić się obrazkami w zabawy typu memory (dopasowanie atrybutu do zawodu lub dwa taki same atrybuty lub dwa takie same zawody).

4. Lalki marionetki – zabawa kształtująca postawę.

Gramy na grzechotce lub bębenku, dzieci biegają swobodnie po pokoju. Gdy dźwięk grzechotki milknie, dzieci zatrzymują się w bezruchu, przybierając różne pozy.

5. Co jest komu potrzebne? – zabawa edukacyjna z kartą pracy ze strony 22, książka 4.

Dzieci opowiadają o zawodach, które wykonują przedstawione na karcie pracy osoby oraz przyporządkowują do nich odpowiednie rekwizyty.

6. Tylko spokojnie – zabawy wyciszające i koncentrujące uwagę.

Dzieci siedzą w kole i wykonują czynności według poleceń:

– „Dzwonek”: dzieci z rodzicami podają sobie mały dzwonek, starając się to robić w taki sposób, by dzwonek nie zadzwonił;

– „Podaję Ci!”: dzieci podają „na niby” coś bardzo lekkiego lub ciężkiego, coś bardzo gorącego

lub zimnego, zwierzątko, które w każdej chwili może uciec (np. motylka);

– „Masaż”: rodzice siedzą tyłem do dziecka i mówi bardzo cichym głosem polecenia, a dzieci w ciszy je wykonują, np. „Narysuj” palcem na plecach koło, literę, bałwanka…

7. Zgadnij, jaki to zawód – zabawa edukacyjna z kartą pracy ze strony 23, książka 4.

Dzieci rysują zwierzęta po śladzie, naśladują odgłosy widocznych zwierząt oraz łączą kontury zwierząt ze zdjęciami. Jako dodatkowe zadanie proponujemy narysowanie na kartce zwierzęcia, które zostało bez pary. Dzieci określają też, jak się nazywa osoba lecząca chore zwierzęta. Odwołując się do doświadczeń dzieci, które opowiadają o swoim zetknięciu się z tym zawodem, pytamy, jakimi zwierzętami opiekuje się weterynarz.

8. „Kim zostanę, gdy dorosnę” – przypomnienie i utrwalenie piosenki z dnia poprzedniego.

9. Poszukaj czegoś… – zabawa tropiąca podwórku lub w ogrodzie:

Prosimy dzieci o rozejrzenie się dookoła oraz przyniesienie czegoś: okrągłego (np. kasztan, kamyk), co pachnie (może to być gałązka, jednak należy zaznaczyć, że nie wolno niczego zrywać, można zbierać jedynie przedmioty leżące na ziemi), mokrego (np. liść, szyszka).

Dziękuje za wspólną zabawę 🙂

21.05.2020 – Kim chcę zostać, kiedy dorosnę?

1. Poranna gimnastyka dla bystrzaków.

https://www.youtube.com/watch?v=87H2cC-Ul7s

2. Chusteczka – ćwiczenia oddechowe.

Dzieci trzymają w rękach chusteczkę higieniczną. Prosimy, by dzieci:

– położyły chusteczkę przed sobą na stoliku, nabrały w policzki powietrza i mocno na nią dmuchały;

– położyły chusteczkę na dłoni i ją zdmuchnęły;

– wzięły chusteczkę za dwa rogi i podmuchały pod nią, tak aby druga część się unosiła;

– przyłożyły złożoną chusteczkę do nosa, nabrały powietrza ustami, a wydmuchnęły powietrze nosem w chusteczkę.

Po skończonej zabawie dzieci wyrzucają chusteczki do kosza.

3. Kim będzie Maja? – rozmowa inspirowana fotografią, wysłuchanie wiersza.

Przedstawiamy dzieciom Maję – prezentujemy fotografię zamyślonej dziewczynki. Pytamy dzieci, o czym ona tak rozmyśla. Potem podajemy tytuł wierszyka, którego bohaterką jest Maja. Dzieci zastanawiają się, jakie zawody mogą się podobać Mai najbardziej.

„Jaki zawód będę miała?” – Teresa Błaszczyk

– Jaki zawód będę miała? –

pyta babcię Maja.

– Nie wiem, Maju… A ty sama

kim byś zostać chciała?

Maja na to: – Jeszcze nie wiem,

plany się zmieniają.

Czasem wiem już, czasem nie,

myśli wciąż biegają…!

Być lekarzem raz bym chciała,

który dzieci leczy

i naklejkę „Dzielny Pacjent”

na koniec im wręczy.

Może też nauczycielem,

albo podróżnikiem…

W klubie fitness instruktorem…

A może lotnikiem?

Jest zawodów pięknych wiele.

Wybór bardzo trudny.

Gdy podrosnę, zdecyduję.

Oby nie był nudny!

Rozmowa na podstawie przykładowych pytań: Dlaczego ludzie chodzą do pracy? O jakich zawodach myślała Maja? Czym zajmuje się lekarz, nauczyciel, podróżnik, instruktor w klubie fitness, lotnik? Jakie inne zawody są dla was interesujące? Czy wybór zawodu to łatwa, czy trudna sprawa?

4. Gdyby nikt nie był lekarzem… – zabawa rozwijająca myślenie, wskazywanie na społeczną użyteczność różnych profesji.

Możemy wykorzystać obrazki z poprzednich ćwiczeń. Dziecko losuje jeden z nich i odpowiada na pytanie prowadzącego związane z profesją, którą przedstawia ilustracja: Co by było, gdyby nikt nie był lekarzem (podróżnikiem, nauczycielem, lotnikiem, strażakiem, policjantem itd.)?

5. Zawody związane z bezpieczeństwem ludzi – burza mózgów i zabawa edukacyjna z kartą

pracy ze strony 24, książka 4.

Dzieci podają przykłady zawodów, które są związane z bezpieczeństwem ludzi i ich domów (policjant, strażak, ratownik medyczny, lekarz). Jeśli dzieci nie mają pomysłów, naprowadzamy je krótką charakterystyką danego zawodu, np. Nosi niebieski mundur i pomaga złapać złodzieja lub rozwiązać problem podczas wypadku drogowego; Gdy bardzo źle się poczujesz, pędzi karetką na pomoc; Ma gaśnicę, błyszczący hełm, gasi pożary, ale potrafi również usunąć gniazdo szerszeni.

Dzieci przeliczają i zaznaczają kreskami w ramkach liczbę zakrętów, które pokonuje każdy pojazd

dojeżdżający do wypadku. W odpowiedni sposób zaznaczają pojazd, który przejechał największą

i najmniejszą liczbę ulic.

6. Zgadnij, jaki to zawód – zabawa ruchowo-naśladowcza.

Podajemy nazwę zawodu, a dzieci naśladują czynności osób wykonujących ten zawód.

7. Coraz większe, coraz mniejsze – zabawa edukacyjna z kartą pracy ze strony 25, książka 4.

Dzieci rysują koła ciężarówek od najmniejszego do największego i odwrotnie, a następnie coraz

dłuższe węże strażackie oraz coraz krótsze liny. Następnie wykonują ćwiczenie grafomotoryczne.

8. Ja w przyszłości – praca plastyczna techniką kolażu.

Dzieci wycinają z kolorowych czasopism postaci człowieka, naklejają je na kartkę, domalowują

farbami elementy związane z wybranym zawodem lub doklejają z papieru bądź gazety.

9.„Pisze Pani na maszynie” – masażyk

Pisze pani na maszynie (palcami uderzamy po plecach dziecka)
Stop, przecinek (
pociągamy lekko za ucho prawe)
Stop, przecinek (
pociągamy lekko za ucho lewe),
Świeci słońce (
masujemy całą dłonią po plecach),
Idą konie
(lekko uderzamy pięściami po plecach).
Biegną słonie po betonie
(bokiem dłoni uderzają po plecach)
Płynie sobie kręta rzeczka (
bokiem dłoni krętą linią przesuwamy wzdłuż kręgosłupa).
Idą panie na szpileczkach (
palcami wskazującymi uderzamy po plecach)
Pada, mały drobny deszczyk (
wszystkimi paluszkami lekko uderzmy po plecach).
Czujesz dreszczyk? (
lekko chwytamy za szyję).

Dziękuje za wspólna pracę 🙂

22.05.2020 – Festiwal ciekawych zawodów.

1. Ruch to zdrowie – zestaw ćwiczeń:

Witamy się” – zabawa na rozruszanie.

Poruszamy się w rytm muzyki. Kiedy muzyka ucichnie, rodzic mówi do dziecka: Witamy się…np. Łokciami, kolanami, policzkami, czołami, plecami, brzuchami itp.

Dni tygodnia” – powtórzyć i utrwalić robiąc przysiady, podskoki czy pajacyki głośno wymieniając po kolei dni tygodnia 😉

Tańcz tak jak ja – zabawa naśladowcza przy muzyce.

Rodzic porusza się w rytm muzyki, a zadaniem dziecka jest odtworzenie jego ruchów, potem następuje zmiana. Tańczy dziecko, a rodzic powtarza.

Co robi piłka?” – zabawa ruchowo-naśladowcza.

Rodzic prosi dzieci, aby naśladowały ruch piłki. Potem wykonuje następujące ćwiczenia z piłką:

odbija piłkę o podłogę (dzieci skaczą w miejscu),

przerzuca piłkę z reki do reki (dzieci kołyszą się w prawo i w lewo),

toczy piłkę po podłodze (dzieci kładą się i turlają po dywanie),

obraca piłkę (dzieci wirują w miejscu).

Lub te ćwiczenia z poniedziałku

2. Tangram – zabawa edukacyjna

Dzieci tworzą zbiory figur na podstawie dwóch cech: kształtu i wielkości, przeliczają figury, tworzą kompozycje i je nazywają.

3. Każdy kiedyś będzie duży” – zabawa z gestem.

Przedszkolaki słuchają i ilustrują ruchem jego treść.

Każdy kiedyś będzie duży” (Magdalena Wójcik)

Jaś chce malować na płótnie,

malowanie palcem wskazującym w powietrzu

Ola chce być mistrzem kuchni.

zataczanie palcem wskazującym prawej ręki

poziomych kół – „mieszanie w garnku”

Staś zbudować chce rakietę,

podniesienie szybkim ruchem dłoni ułożonych na kształt rakiety

Zosia pierwsza wbiec na metę.

poruszanie po dywanie naprzemiennie palcem

wskazującym i środkowym lewej dłoni

Krzyś chce lwy oglądać w Kenii,

złączenie kciuków i palców wskazujących obu dłoni;

przykładanie do oczu

Ela być obrońcą zieleni.

wystawienie rąk na boki i uniesienie zaciśniętych dłoni

Grześ chce stawiać wielkie bloki,

rysowanie prostokąta

Ania wzbić się nad obłoki.

złączenie dłoni kciukami, unoszenie ich i pochylanie na boki

Franek chciałby leczyć dzieci,

przykładanie złączonych palców do klatki piersiowej –

osłuchiwanie stetoskopem”

Ala podróżować po świecie.

poruszanie palcami wskazującym i środkowym po podłodze

4. O czym marzą dzieci… – rozmowa kierowana przez nauczyciela.

Czytamy ponownie fragmentami wiersz „Każdy kiedyś będzie duży” Magdaleny Wójcik i prosimy, aby dziecko opowiedziały, o wykonywaniu jakich zawodów marzą dzieci w wierszyku.

5. Pracujące palce – zabawa paluszkowa.

Dzieci wykonują palcami czynności opisane i pokazywane przez nauczyciela:

– palce pianisty grają na pianinie;

– palce informatyka piszą na laptopie;

– palce flecisty grają na flecie;

– palce kasjera obsługują kasę;

– palce kucharza ugniatają ciasto;

– palce fryzjera obcinają włosy nożyczkami;

– palce hydraulika zakręcają zawór wody;

– palce malarza malują drzwi pędzlem.

6. Zabawy z literami – poznanie obrazu graficznego litery „ź” i zabawa edukacyjna z kartą pracy ze strony 61, książka 4.

Pokazujemy dzieciom karteczki z wyrazami: „koźlę”, „źrebak”, „źródło”, „źrenica”, „źdźbło”, „jeździec”, „łabędź”, „bliźnięta”, „gwóźdź”, „woźnica”. Prosimy, aby dzieci przyjrzały się uważnie tym wyrazom i wskazały literę, która się powtarza. Następnie każde dziecko zaznacza litery „ź” w wyrazach na karcie pracy i rysuje po śladzie koźlę i źrebię.

Literka Ź – https://www.youtube.com/watch?v=gTVMvtMQO5Y

7.„Kim zostanę, gdy dorosnę” – przypomnienie i utrwalenie piosenki.

8. Zabawy kotów – zabawa edukacyjna z kartą pracy ze strony 70, książka 4.

Dzieci kolorują koty tak, aby każdy wyglądał inaczej. Następnie przeliczają koty z kłębkami wełny

i dorysowują brakujące kłębki (19).

9. Co wiemy o…? – redagowanie gazetki o zawodach, praca plastyczno-techniczna.

fotografie prezentujące „ginące” zawody (ludwisarz, garncarz, kowal, zdun, lutnik) oraz zawody „przyszłościowe” (barista, hipoterapeuta, groomer, telepracownik, doradca stylu).

Zachęcamy dzieci do wspólnego szukania w internecie lub książkach fotografii i informacji o profesjach, które występowały w przeszłości, a obecnie już bardzo rzadko są wykonywane, oraz o zawodach, które pojawiły się niedawno bądź pojawią się w niedalekiej przyszłości. Wyszukane materiały (wydruki, kserokopie, ilustracje) posłużą do zredagowania gazetki.

10. W salonie masażu – zabawa relaksująca.

Rodzic się kładzie na brzuchu, a dziecko wykonuje dłońmi masaż: głaskanie, poklepywanie, delikatne ugniatanie, naciskanie itp. Potem może nastąpić zmiana. Zabawa odbywa się przy muzyce relaksacyjnej (można wykorzystać fragment – https://www.youtube.com/watch?v=JLsomqe8un4)

Dziękuje za Waszą pracę w tym tygodniu

i czekam na zdjęcia Waszych prac!!! 🙂

25.05.2020 – Miłość jest najważniejsza

1. Nowy zestaw ćwiczeń na nowy tydzień.

Trening dla mamy z dzieckiem:

https://www.youtube.com/watch?v=CLFyVB_I0YU&t=2s

Gimnastyka w domu i w przedszkolu:

https://www.youtube.com/watch?v=OZ54i4ecwWA

https://www.youtube.com/watch?v=ufXXXnQ1hiM

Dla chętnych Zumba:

https://www.youtube.com/watch?v=k2hBMkZuvP8&list=PLQBt82zcfRIKC1YS_lfK4LC7PUu-mcRKL

2. Rodzina – nauka czterowersu na pamięć.

Czytamy wierszyk kilkukrotnie, a dzieci próbują zapamiętać słowa rymowanki:

Z rodziną – Tomasz Plebański

Trzeba niewiele. Troszeczkę czasu.

I z rodzicami spacer do lasu.

Wspólne pieczenie ciastek maślanych.

To jest recepta na dzień udany.

Po wysłuchaniu i próbie powtórzenia słów wiersza dzieci szukają odpowiedzi na pytanie: Dlaczego czas z rodzicami jest najpiękniejszy?.

3. Serce dla mamy – ćwiczenie spostrzegawczości i koncentracji.

Przedszkolaki otrzymują karty pracy. Ich zadaniem jest pokolorowanie obrazka według kodu. Dzieci mogą wykonać zadanie suchymi pastelami – wtedy każde pole zaznaczają odpowiednim kolorem, a następnie rozcierają palcem w obrębie wyznaczonych linii (jeśli nie mamy w domu pasteli wystarczą kredki lub mazaki).

Karta pracy – Serce dla mamy

4. Co to jest miłość? – rozmowa inspirowana treścią opowiadania „Szczęśliwe gąbki” T.G.Ramos.

Czytanie dzieciom opowiadania

Szczęśliwe gąbki” – T. G. Ramos,

Dawno temu, był ocean, w którym żyły bardzo szczęśliwe gąbki. To właściwie nie był zwyczajny ocean – był to ocean miłości. Istniała pewna szczególna przyczyna szczęścia gąbek – zawsze były przepełnione miłością. Pewnego dnia jedna z gąbek podpłynęła na skraj oceanu. Postanowiła pobawić się z falami i przekoziołkować na plażę. W końcu dotarła na tę plażę. I co zobaczyła? Na piasku siedziała dziewczynka. Nazywała się Marion. Najwyraźniej nie dostrzegała ani piękna oceanu, ani jasnego błękitnego nieba – po prostu patrzyła w dół. Nie wyglądała na zbyt szczęśliwą. Gąbkę zaskoczyło to, że w słoneczny dzień widzi tak smutną twarz. Pozdrowiła więc dziewczynkę: Cześć! Co się dzieje? Wyglądasz na nieszczęśliwą. A ja zawsze słyszałam, że chłopcy i dziewczynki ciągle się śmieją… Marion odpowiedziała niemal natychmiast: – Nie. Wielu ludziom bywa smutno. Jestem bardzo zaskoczona, że widzę tak szczęśliwą gąbkę. Nigdy dotąd nie widziałam aż tak radosnej twarzy. Dlaczego jesteś taka szczęśliwa? – To bardzo proste – odpowiedziała gąbka. – Takie gąbki jak ja, mieszkające w oceanie miłości, nieustannie wchłaniają w siebie tę miłość. Dzielimy się nią z innymi. A gdy ktoś wpadnie w roztargnienie i zapomni o tej miłości, to zdarzają się różne wpadki. I dopiero wtedy stają się smutne lub zagniewane. Marion wyprostowała się nieco i zaciekawiona zapytała: – I co wtedy robią? – Cóż – odrzekła gąbka. – Wtedy wszystkie pozostałe gąbki odwiedzają taką smutną i zagniewaną gąbkę. Napełniamy się miłością, wyciskamy ją i przekazujemy gąbce, która jest zagniewana lub smutna. To proste! – Czy chciałabyś być moją przyjaciółką? – zapytała Marion. Chciałabym być taka jak ty. Myślisz, że to możliwe, aby chłopcy i dziewczynki napełniali się miłością i byli tak szczęśliwi, jak wy? – Oczywiście! – Lecz ja nie jestem gąbką… jestem dziewczynką, jak więc mam to zrobić? – zapytała Marion. – Nic prostszego, musisz po prostu uwierzyć w miłość – odparła gąbka. – Ty także jesteś jak gąbka, ponieważ możesz napełniać się miłością i przekazywać ją innym. – To wspaniałe! Muszę to wypróbować! – wykrzyknęła radośnie Marion. Wzięła głęboki oddech i w myślach zaczęła napełniać się miłością. Uśmiechnęła się i oznajmiła: – To prawda! Już czuję się bardziej szczęśliwa. A gąbka na to: Widzisz, to proste. Jeśli chodzi o miłość, wszyscy jesteśmy tacy sami.

Po przeczytaniu opowiadania, rozmawiamy o jego treści zadając dziecku pytania: Gdzie żyły gąbki?; Co zdziwiło gąbkę, gdy dostrzegła małą dziewczynkę?; Co wytłumaczyła gąbka małej Marion?; Kiedy gąbki czują się smutne?; Co robią gąbki, kiedy ktoś czuje się smutny lub zagniewany?; W czym były podobne do siebie gąbka i Marion?

5. „Moja Mama” – próby śpiewania piosenki ilustrowanej ruchem i gestem (według pomysłu dziecka).

Z okazji jutrzejszego święta prowadzimy rozmowę z dziećmi w oparciu o następujące pytania: Jak dbają mamy dbają o swoje dzieci? W co się się można bawić z mamą kiedy pada deszcz albo kiedy świeci słońce? Dlaczego Dzień Mamy jest wyjątkowy? Jak można obchodzić to święto? Co można podarować mamie? Czy tylko kupioną rzecz, czy można też zrobić dla niej coś samemu? Czy musi to być prezent, czy może to być coś innego (np. przygotować dla niej piosenkę lub wierszyk, zrobienie dla niej kanapek, czy namalowanie obrazka)?

Moja Mama – sł. i muz. Monika Majewska.

Dzisiaj powiem wszystkim wam,

że najlepszą Mamę mam./2x

Ref. Bo moja Mama jest kochana

i uśmiecha się do mnie od rana.

Na zabawę pomysłów ma tysiące –

na deszczową pogodę i na słońce.

Moja buzia dzisiaj chce

śpiewać dla Mamusi mej./2x

Ref. Bo moja Mama jest kochana

i dba o mnie od samego rana.

Nawet w nocy, gdy ja już smacznie śpię,

ciepłym kocem otula miękko mnie.

6. Czym jest miłość? – dyskusja na temat serca jako symbolu miłości.

Pokazujemy symbole kojarzone z miłością (duże czerwone serce, całus, amorek). Dzieci odpowiadają jednym słowem, z czym kojarzą im się te symbole. Jeśli nie odgadną, naprowadzamy je, wymawiając wyraz głoskami. Szukają słów, które kojarzą im się z tym uczuciem (np. serce, przytulanie, pocałunek, uśmiech, dobre słowo, dom rodzinny, mama, tata, rodzeństwo), pytamy, jakie kolory kojarzą się im z miłością (np. czerwony, różowy), jak można wyrazić miłość (np. gestem, czynem, słowem), szukają przykładów, inspirując się swoimi doświadczeniami, zapytać o sposoby wyrażania uczucia miłości swoim bliskim w domu. Pomocne mogą być pytania: Co według was oznacza symbol serca?; Gdzie można spotkać miłość?; Jak można okazać miłość innej osobie?; Kogo najbardziej kochacie?; Jak dbacie o tych, których kochacie?; Jaki byłby świat, gdyby ludzie nie kochali siebie nawzajem? A jakie są słowa miłości? (Kocham Cię; Jesteś dla mnie ważny/ważna).

A czy znacie słowa „kocham Cię” w językach obcych?

Angielskie – I love you;

Włoskie Ti Amo;

Francuskie Je t`aime;

Czeskie Miluji te;

Niemieckie Ich Liebe dich.

Jak się czuje człowiek kochany? (jest wesoły, uśmiecha się często, chce mu się pracować, uczyć, bawić).

Podsumowujemy wypowiedzi dzieci stwierdzeniem, że miłość jest najważniejszą wartością w naszym życiu. Następnie dzieci starają się wyrażać emocje za pomocą mimiki twarzy i rysować miłość (symboliczny rysunek według inwencji dzieci).

7. Zabawy z literami – zapoznanie z wielką i małą literą „ć” i zabawa z kartą pracy ze strony 62, książka 4.

Demonstrujemy dzieciom małą i wielką literę „ć”. Następnie proponujemy zabawę w wyszukiwanie wyrazów, w których słychać głoskę „ć” (np. ćwiczyć, ćwikła, liść, ćma, miłość, złość). Dla utrwalenia kształtu litery dzieci lepią literę „ć” z plasteliny na podkładce. Na koniec dzieci rysują po śladzie ćmę i liść, otaczają pętlą wszystkie litery „ć” w wyrazach. Wystukują również rytm, wymawiając nazwy obrazków.

8. Co lubi robić mama? – zabawa paluszkowa

Mojej mamy palce

machają wszystkimi paluszkami jednocześnie;

bardzo lubią harce.

kręcą obiema dłońmi „młynek”;

Lubią głaskać mnie po głowie,

jedną dłonią głaszczą się po głowie;

lubią ściskać rączki obie,

jedną ręką ściskają drugą rękę;

lubią klepać mnie po brzuszku

klepią się po brzuchu;

albo drapać mnie po uszku.

drapią się po uchu;

A najbardziej, wierz lub nie,

klaszczą;

lubią mówić: KOCHAM CIĘ!

przesyłają całuska.

9. Moja mama – malowanie farbami.

Z kolorowego papieru dzieci (z pomocą rodzica lub samodzielnie) wycinają elementy ubrania. Naklejają je na kartkę papieru formatu A4 w pastelowym kolorze. Farbami akwarelowymi, wykorzystując pędzle różnej grubości, domalowują elementy, tak aby powstał portret. Podczas pracy przypominamy dzieciom o uwzględnieniu wszystkich części ciała. Dzieci mogą również ozdobić portret, wykonując ramkę np. z kolorowej bibuły lub elementów wyciętych z kolorowego papieru ozdobnymi dziurkaczami.

Dziękuję za uwagę 🙂

26.05.2020 – Moja mama, mama ukochana!

Wszystkim mamom życzę dużo zdrowia, szczęścia i pomyślności oraz pociechy z dzieci 🙂

Życzę miłego świętowania „Dnia Mamy”!!!

Pozdrawiam serdecznie!!!

1. Czas na fitness – zabawa rozwijająca ogólną sprawność ruchową.

Prezentujemy proste ćwiczenia, które dzieci wykonują w rytmie dowolnej, żywiołowej muzyki. Zachęcamy dzieci do zapamiętania sekwencji ćwiczeń, a następnie do kontynuowania zabawy w fitness ze wszystkimi domownikami. To bardzo dobry pomysł na wspólne i aktywne spędzenie razem czasu 😉

2. Jaka jest moja mama? – rozmowa i wzbogacanie słownictwa.

Dzieci słuchają wiersza „Laurka dla mojej mamy” Magdaleny Ledwoń.

Następnie zastanawiają się, jaka jest mama opisana w wierszyku. Określają, czy ten wierszyk też mógłby opisywać ich mamę.

Laurka dla mojej mamy – Magdalena Ledwoń

Mama jest najpiękniejsza,

wszystko najlepiej umie.

Nikt tak jak moja mama, tak dobrze mnie nie rozumie.

Mama ma serce złote

i dwie pracowite ręce.

Kocha bezwarunkowo

gotowa do poświęceń.

Mamo, jesteś jak słonko,

które ogrzewa serduszka.

Ty śpiewasz mi piosenki, bajki szepczesz do uszka.

Lepszej mamy nie znajdę

na żadnym krańcu świata.

Przecież jesteś najlepsza –

w końcu wybrał cię tata!

A kiedy jako dorosła

będę mieć swoje dzieci –

Ty będziesz dla mnie wzorem,

przykładem będziesz świecić.

Na podstawie wierszyka zachęcamy dzieci do wymieniania wyrazów, które określają charakter mamy. Dzieci kończą zadanie: Moja mama jest… (cierpliwa, dobra, pogodna itp.).

3. Portret mamy – zabawa paluszkowa

Recytujemy wiersz G. Gąsienicy, a dzieci naśladują ruchy – rysują mamę palcem w powietrzu lub na dywanie.

Spróbuj mamę narysować…

Okrąglutka jest jej głowa. rysują koło

Jedno oko, oko drugie… zaznaczają kropki lub małe kółeczka jako oczy

Uśmiech piękny wyczaruję… rysują linię – uśmiech

Długie włosy już dodałam, rysują kreski lub fale

Ale o czymś zapomniałam!

Gdzie jest brzuch? rysują brzuch, np. w kształcie koła

A ręce dwie? dorysowują dwie kreski – ręce

Kto mi powie, gdzie?

Nogi trzeba dorysować… dorysowują dwie kreski – nogi

I mamusia już gotowa!

4. „Ciasto czekoladowe” – rozmowa inspirowana opowiadaniem Magdaleny Ledwoń.

Ciasto czekoladowe – opowiadanie

Przykładowe pytania: Z jakiej okazji miało zostać upieczone ciasto czekoladowe? Dlaczego ciasto musiała upiec mama? Czy córeczki pomogły mamie? Jak skończyło się wspólne pieczenie ciasta? Dlaczego tata się zezłościł? Celem rozmowy jest rozbudzenie w dziecku potrzeby niesienia pomocy mamie w czasie, gdy wykonuje obowiązki domowe. Możemy też zachęcić dzieci do wypowiadania się na temat tego w jaki sposób dziecko może pomóc mamie w obowiązkach domowych.

5. „Moja Mama” – powtórzenie i utrwalenie piosenki z dnia wczorajszego. Można ją zaśpiewać mamie z okazji „Dnia mamy”

6. Prezent dla mamusi – praca plastyczno-konstrukcyjna.

Dzieci otrzymują dwa serca wycięte z kolorowego kartonu lub narysowane na kolorowym kartonie (wycinają je). Następnie ozdabiają jeden szablon według własnych pomysłów, wykorzystując kolorowe cekiny, kulki z bibuły czy kształty wycięte z kolorowego papieru dziurkaczami. Na drugim szablonie naklejają wizytówkę ze swoim imieniem lub podpisują się drukowanymi literami. Między serca wkładają końcówkę patyczka i sklejają je ze sobą. (Tak przygotowane serca mogą być gotowym prezentem dla mam lub elementem ozdobnym włożonym do doniczki kwiatka.)

7. Ciasteczka dla mamy – zajęcia kulinarne.

Wspólne pieczenie ciasteczek (ciasteczka są tylko dla przykładu, można oczywiście wspólnie upiec coś innego np. babeczki czy jakieś ciasto z owocami)

Składniki na około 20 – 30 ciasteczek

  • 120 g masła (nie margaryny do pieczenia), schłodzonego

  • 3 łyżki cukru pudru

  • 150 g mąki pszennej

  • kilka kropel ekstraktu lub aromatu waniliowego lub Waszego ulubionego

Wszystkie składniki szybko zagnieść i wyrobić; można również zmiksować w malakserze. Uformować kulę, spłaszczyć, owinąć folią spożywczą, schłodzić w lodówce przez około 30 minut.

Z ciasta formować kuleczki mniejsze od orzecha włoskiego, układać na blaszce wyłożonej papierem do pieczenia. Spłaszczać widelcem, nadając jednocześnie wzorek ciasteczkom.

Piec około 15 w temperaturze 200ºC lub do zrumienienia.

Smacznego 😀

8. Spacer na majową łąkę i zabawy na łące

Jeśli pogoda będzie sprzyjać i będzie taka możliwość to z okazji „Dnia Mamy” możemy się wybrać na wycieczkę na łąkę. Dzieci poobserwują przyrodę i zbiorą wiosenne kwiaty na bukiety dla mam. Można również zabrać koce, ciasteczka i coś do picia żeby zrobić piknik na łące, a także piłkę do zabaw na świeżym powietrzu 😉 (Jeśli nie mamy w pobliżu żadnej łąki można urządzić sobie piknik u siebie w ogródku lub na podwórku)

Dziękuje za uwagę 🙂

27.05.2020 – Marzenia mojej mamy

1. Ćwiczenia na prawidłową postawę:

https://www.youtube.com/watch?v=2BQCcIjudZ8

2. „Co dzień” – zabawa dźwiękonaśladowcza.

Odczytujemy słowa rymowanki. Dzieci ilustrują ją ruchem według własnego pomysłu, a w odpowiednich momentach wypowiadają wyrazy dźwiękonaśladowcze.

Co dzień” – Gabriela Gąsienica

Co dzień od samego rana,

dla ciebie, mamusiu kochana,

bije moje serce – puk, puk, puk;

tupią moje nóżki – tup, tup, tup;

klaszczą moje rączki – klap, klap, klap;

wysyłam buziaka – cmok – ty go złap!

3. „Moja mama czarodziejka” – słuchanie wiersza i rozmowa inspirowana jego treścią.

Czytamy fragment wiersza Teresy Błaszczyk – „Moja mama czarodziejka”

(…)

Kiedy kłopot mam z kolanem albo chory brzuszek,

katar, kaszel – to do mamy po ratunek ruszam.

Ona problem wnet usunie – taka moja mama!

Gdy utuli, czuwa przy mnie do samego rana.

Pyszne robi mi śniadania – są bułeczki, mleko.

Zawsze czyste mam ubrania i zabawa czeka,

a z patyczków, z kory brzozy, choćby było rano,

istne cuda dla mnie tworzysz, czarodziejko – mamo.

Zaś wieczorem mnie zabierasz w krainy baśniowe,

snujesz długie opowieści, bajki stare, nowe:

o księżniczkach, smokach, królach, o dąbrowach, kniejach,

o zamczyskach i rycerzach, skarbach, czarodziejach.

Tyle pracy! Jak ty zdążysz? Nie pojmuję tego.

Jesteś, mamo, czarodziejką, czy moc dało… niebo? (…)

Jak cię kocham? – nie wypowiem, słów znam jeszcze mało,

powiem cicho: „Jak to dobrze, że ty jesteś, mamo!”.

Następnie inicjujemy rozmowę: Co robi dla nas mama? Co możemy robić z mamą? Co my robimy dla mamy? Jak możemy się jej odwdzięczyć?

4. Czas z mamą – zabawa edukacyjna z kartą pracy ze strony 26-27, książka 4.

Dzieci opowiadają, w jaki sposób dzieci na obrazkach oraz one same okazują miłość swojej mamie, w jaki sposób mama i jej dzieci spędzają czas oraz o czym czytają. Następnie odnajdują różnice między obrazkami i rysują w ramce tyle kresek, ile różnic udało im się zauważyć.

5. Pomagamy mamie – zabawa z elementami dramy.

Ruchem oraz gestem prezentujemy czynność, w której dzieci mogą pomagać swoim mamom, np. pieczenie ciasta, nakrywanie do stołu, zamiatanie, podlewanie kwiatów, wycieranie naczyń. Dzieci naśladują zaprezentowany ruch, a następnie odgadują, co to była za czynność.

6. Marzenia mam – zabawa edukacyjna z kartą pracy ze strony 28, książka 4.

Dzieci opowiadają o marzeniach mam przedstawionych na obrazkach, łączą elementy, które mogą się wiązać z tymi marzeniami oraz przyporządkowują je do odpowiedniej mamy. Dodatkowo rysują znaczek przy obrazkach, których nazwy zaczynają się tą samą głoską.

7. Mama mówiona inaczej – Ćwiczenia artykulacyjne

Dzieci powtarzają za rodzicem słowo mama w różnych językach: angielskim – mom; chorwackim – majka; czeskim – mamicka; fińskim – äiti; francuskim – maman, mère; hiszpańskim – madre; niemieckim – Mutter; włoskim – mamma.

8.Czym zajmuje się mama? – Zabawy paluszkowe

Czym zajmuje się mama?” – Magdalena Ledwoń

Czym zajmuje się mama?

Każda swoją pracą.

podpieranie brody ręką i stukanie

palcem wskazującym w policzek w geście zastanawiania się

Za pracę zawodową

uczciwie jej płacą.

pocieranie kciukiem o palce wskazujący i środkowy

Pierwsza pracuje w biurze

i chcąc, nie chcąc wierzę,

że całymi dniami

pisze na komputerze.

wykonywanie gestu pisania na klawiaturze

Druga w sklepie pracuje,

wykłada towar na półki,

kasuje wszystko na kasie –

czy marchew, czy też bułki.

wykonywanie gestu odkładania towarów na półki

Trzecia uczy dzieci,

bo jest nauczycielką.

stykanie dłoni krawędziami („książka”)

Czwarta w restauracji

jest miłą kelnerką.

wyciągnięcie dłoni przed siebie („niesienie tacy”)

Piąta pracuje w kuchni

i w garnku zupę miesza.

wykonywanie gestu mieszania w garnku

Szósta jest psychologiem

i smutnych ludzi pociesza.

głaskanie po głowie kolegi siedzącego po prawej stronie.

A każda mama w domu

jeszcze więcej pracuje –

sprząta, pierze, gotuje,

i dziećmi się zajmuje.

wyliczanie na palcach wymienianych czynności

9. Korale dla mamy – praca plastyczno-techniczna

W ramach prezentu z okazji wczorajszego „Dnia Mamy” można zaproponować dzieciom wykonanie korali. Można wykorzystać duże drewniane koraliki lub makaron, np. rurki oraz sznurówki (albo grubszy sznurek). Dzieci wykonują korale według własnych upodobań – korale z makaronu mogą później pomalować farbami lub ozdobić brokatem. Zadanie to ma na celu ćwiczenie umiejętności manualnych, a także koncentracji uwagi, precyzyjności i celności, a mama na pewno się ucieszy z takiego podarunku!

Dziękuję za wspólną pracę 🙂

28.05.2020 – Majowa łąka dla mamy

1.Fit Kids – trening cardio dla rodziców z dziećmi

https://www.youtube.com/watch?v=VgBp1eu8xUM

2. Mama i dzieci – ćwiczenia ortofoniczne.

Dzieci naśladują rodzica, który przedstawia ruchy i odgłosy zwierząt podczas opowiadania:

Ja jestem mamą, a wy moimi dziećmi.

Jestem mamą żabką, wołam swoje dzieci: kum, kum, kum – dzieci podskakują i odpowiadają: kum,

kum, kum;

Jestem mamą pszczołą i wołam swoje dzieci: bzzz – dzieci biegają, machają dłońmi i odpowiadają: bzz;

Jestem mamą bocianicą i wołam swoje dzieci: kle, kle, kle – dzieci chodzą z wysoko podniesionymi

kolanami i odpowiadają: kle, kle, kle;

Jestem mamą myszką i wołam swoje dzieci: pi pi pi – dzieci czworakują i odpowiadają: pi pi pi;

Jestem mamą dzieci i wołam dzieci: Gdzie jesteście? A wy tu jesteście! A kuku! Po tych słowach dziecko ucieka, rodzic biegnie za nim, a gdy je złapie dziecko odpowiada: a kuku!.

3. Majowa łąka dla mamy – burza mózgów.

Zapraszamy dzieci do rozmowy. Kierując jej tokiem, zadajemy pytania: Co się może znaleźć

na majowej łące? Jak pachnie majowa łąka? Czy ją słychać? Jeśli tak, to jak i dlaczego? Jakiego

koloru jest majowa łąka?. Dzieci oglądają ilustracje lub zamieszczone przeze mnie filmiki przedstawiające łąkę i jej mieszkańców oraz rośliny na niej rosnące.

Wędrówki Skrzata Borówki „Łąka” – https://www.youtube.com/watch?v=LKLf5EN1Ff4

Mieszkańcy łąki „Film o robakach” – https://www.youtube.com/watch?v=8krnRKa9jWI

Majowa łąka i jej mieszkańcy – https://www.youtube.com/watch?v=jFIm5X7xS-U

4. Koloruję łąkę – zabawa edukacyjna z kartą pracy ze strony 29, książka 4.

Dzieci kolorują rysunek majowej łąki dla mamy zgodnie ze wzorem, nazywają owady na ilustracji

oraz przeliczają, ile jest par takich samych owadów.

5. Cała łąka dla mamy – Zabawy paluszkowe (Barbara Lewandowska)

Mamo! Chodź z nami!

spacerowanie” palcem wskazującym

i środkowym jednej dłoni po grzbiecie drugiej

Damy ci – łąkę.

gest wskazywania wykonany przed sobą

Z kwiatami,

złączenie palców i energiczne ich otwieranie

na przemian jedną i drugą ręką

ze skowronkiem,

złączenie kciuków i poruszanie

pozostałymi palcami („skrzydła”)

ze słonkiem.

Podniesienie rąk nad głowę i kręcenie

dłońmi w nadgarstkach

Do wąchania,

dotknięcie palcem nosa

słuchania,

dotknięcie ucha

patrzenia…

przyłożenie dłoni do skroni

A do łąki dodamy

życzenia.

wysyłanie dłonią całusów

6. Droga do mamy – zabawa rozwijająca koordynację wzrokowo-ruchową.

Zadaniem dziecka jest wskazać drogę dzieciom do ich mam. Najpierw wodzą palcem, a następnie kredkami w różnych kolorach, próbują opowiedzieć, co dzieci wspólnie z mamą będą robić.

Karta pracy – Droga do mamy

7. „Cztery pory roku z mamą” – opowieść ruchowa z elementami ćwiczeń ortofonicznych.

Powoli snujemy opowiadanie, przerywając w odpowiednich momentach. Dzieci ilustrują treść ruchem według jego propozycji.

„Cztery pory roku z mamą” – Katarzyna Tomiak-Zaremba

Mama ma zawsze ciekawe pomysły na zabawę. Ola bawi się wspaniale z mamą przez cały rok. Wiosną sadzą kwiaty w ogrodzie. Podlewają je, pielęgnują i obserwują, jak rosną (kucając, dzieci przechodzą do pozycji stojącej). Często jeżdżą na rowerach po parku (leżą na plecach i ruszają naprzemiennie nogami). Mama uwielbia śpiew ptaków. Rozglądają się więc uważnie (siedząc, poruszają głową w prawo / lewo) i nasłuchują ich śpiewu… (mówią: ćwir, ćwir, ćwir). W lecie, kiedy jest ciepło, wyjeżdżają nad jezioro. Mama świetnie pływa i uczy tego Olę (poruszają ramionami naprzemiennie do przodu i do tyłu). Jest przy tym zawsze dużo zabawy… (mówią: plusk, plusk, plusk). Jesienią całą rodziną wybierają się na długie spacery po lesie (maszerują w różnych kierunkach). Zbierają wtedy grzyby (wykonują skłony z prawej / lewej strony) i obserwują kolorowe liście na drzewach. Liście, leżące na trawie, tak przyjemnie szeleszczą podczas spaceru… (wypowiadają na wydechu: szyyyy). Zimą mama i Ola często chodzą na lodowisko (naśladują jazdę na łyżwach). Czasem jeżdżą na nartach (balansują ciałem i poruszają rękami jak przy jeździe na nartach). Śnieg podczas mrozu skrzypi pod nogami (tupią i mówią: skrzypu, skrzyp). Kiedy po aktywnym dniu Ola kładzie się do łóżka (leżą na plecach), chętnie wspomina zabawy z mamą i szybko zasypia… (głębokie wdechy i wydechy).

8.„Jak wspólnie spędzamy czas”– praca plastyczna

Dziecko rysuje obrazek lub obrazki, na których przedstawia jak spędza czas wspólnie z rodzicami.

9. „Spacerek z mamą” – masażyk uspokajający w parach.

Rodzic kładzie się na brzuchu, a dziecko wykonuje masaż na jego plecach do treści wiersza recytowanego przez rodzica, po chwili następuje zmiana.

Spacerek z mamą

(Magdalena Nowak)

Idę z mamą na spacerek –

tup, tup, tup, tup.

delikatne „tupanie” całymi dłońmi

Włosy targa nam wiaterek –

wiu, wiu, wiu, wiu.

delikatne przeczesywanie włosów

Deszczyk także na nas pada –

kap, kap, kap, kap.

stukanie opuszkami palców

Lecz się smucić nie wypada –

oj nie, oj nie.

rysowanie dużego łuku – uśmiechu

Czy deszcz pada, czy wiatr wieje –

delikatne łaskotanie za jednym i za drugim uchem

z mamą zawsze jest weselej,

rysowanie dużego łuku – uśmiechu

z mamą mi niestraszna plucha

stukanie opuszkami palców

ani żadna zawierucha!

oparcie dłoni na boku pleców i delikatne potrząsanie dłońmi

Dziękuję za uwagę 🙂

29.05.2020 – Pomóż, mamo!

1. „Mały sportowiec” – ćwiczenia ruchowe dla dzieci

https://www.youtube.com/watch?v=vkwzFVN2Bds

2. „Mamo!” – wysłuchanie wiersza I. Suchorzewskiej, rozmowa kierowana pytaniami.

Mamo!” – I.Suchorzewska

Mamo, zapnij mi guziki!

Mamo, wciągnij mi buciki!

Mamo, zawiąż sznurowadło!

Mamo, podnieś, bo coś spadło!

Mamo, przynieś mi łyżeczkę!

Mamo, popraw poduszeczkę!

We dnie, w nocy,

Wieczór, rano

Ciągle tylko:

Pomóż, mamo!

Za to beczeć umie sam…

Znasz takiego?

Bo ja znam.

Po przeczytaniu dzieciom utworu zadajemy pytania:

O co prosił mamę bohater wiersza?

Co sądzicie o takim zachowaniu?

Czy Wy postępujecie w podobny sposób?

Jak możecie pomagać mamom?

3. „Jak pomagam mamie?” – zabawa pantomimiczna

Dziecko pokazuje czynność, w której pomaga mamie w domu, a rodzic próbuje odgadnąć o jaką czynność chodzi.

4. Współpraca z mamą – zabawy edukacyjne z kartą pracy ze strony 30-31, książka 4.

Zadaniem dzieci jest doprowadzenie pary (dziecka i mamy) do końca ścieżki w taki sposób, by zebrali jak najwięcej potrzebnych im przedmiotów. Następnie dzieci kolorują obrazek według podanego kodu oraz wykonują ćwiczenie grafomotoryczne.

5. Mama jest… – ćwiczenie słownikowe.

Rozsypujemy na dywanie kartoniki z wyrazami i zdjęciami. Dzieci próbują odszukać parę, sugerując się linią cięcia. Każda para zostaje ułożona na stoliku i wszyscy wspólnie odczytują kolejne zdania, np. Mama jest odważna jak lew. Następnie dzieci poruszają się w rytm muzyki. Na ciszę odwracają się i gestem lub ruchem prezentują odpowiednie zachowanie, w zależności od tego, którą parę kartoników wskaże rodzic.

Mama jest

6. „Zgadnij, co to” – zabawa matematyczna, utrwalanie nazw figur geometrycznych

Rozkładamy przed dziećmi różne figury geometryczne wycięte z kolorowego papieru Dzieci wymieniają nazwy figur. Następnie każde dziecko wybiera dowolną liczbę figur i układa z nich wzór wg własnego pomysłu, np kształt prezentu, jaki chciałoby dać swojej mamie Po ułożeniu wzorów każde dziecko prezentuje swoją kompozycję, nadaje jej nazwę oraz podaje liczbę figur, z których ją ułożyło

7. Bukiet – zabawa edukacyjna z kartą pracy ze strony 71, książka 4.

Dzieci przeliczają kwiaty w bukiecie (20) i kończą kolorowanie obrazka. Dokonują też samooceny.

Dodatkowo nauczyciel pyta: Czy wręczanie komuś bukietu kwiatów to sposób na wyrażanie miłości?.

8. „Co lubi mama?” – masażyk relaksacyjny w parach.

Odczytujemy tekst rymowanki. Dzieci wykonują masaż na plecach rodzica według opisu. Po kilku powtórzeniach następuje zmiana w parach.

Co lubi mama?

(Katarzyna Tomiak-Zaremba)

Moja mama bardzo lubi

dzieci kreślą koła otwartą dłonią

sznur korali całkiem długi,

kreślą linie palcem wskazującym po całej powierzchni pleców

lubi ze mną spacerować,

chodzą” palcem wskazującym i środkowym po całej powierzchni pleców

na rowerze pedałować,

przesuwają naprzemiennie dłońmi zaciśniętymi w pięść – w górę i w dół po łopatkach

czytać książki wieczorami,

palcem wskazującym rysują kwadrat

witać tatę całusami,

cmokają przy lewym i prawym uchu

wypić kawę z mleczną pianką

palcem wskazującym rysują koła

i rozmowy z koleżanką.

szeptają do ucha partnera


9. Zabawy z piłką. na podwórku lub w ogrodzie

Dzieci wykonują czynności według poleceń:

celowanie do bramki piłką;

odbijanie piłki o podłoże i liczenie, ile razy piłka odbiła się;

Dziękuję za Waszą pracę w tym tygodniu 🙂

Czekam na zdjęcia Waszych prac!!!

Życzę wszystkim miłego weekendu 😀

1.06.2020 – Dzień Dziecka

1. Zabawa przy muzyce!!

Taniec siedmiokroczek – https://www.youtube.com/watch?v=O-4Pq1CYrtI

Taniec Zygzak – https://www.youtube.com/watch?v=xm93WFJ7bNs

Hop do góry – https://www.youtube.com/watch?v=pQjB7kgnQpI

2. Co kto lubi? – zabawa integracyjna

Rodzic rzuca piłkę do dziecka, a dziecko wymienia nazwę np. ulubionej zabawy, tytuł bajki, nazwę potrawy, ulubiony kolor. Dziecko odrzuca piłkę do rodzica, a wtedy rodzic wymienia nazwy np. potraw czy koloru.

3. „Mamy takie same prawa” – wysłuchanie piosenki, poznanie słów i melodii.

Wprowadzamy dzieci w temat piosenki, opowiadając, czym są prawa człowieka, np. To takie zasady i umowy, którymi powinni się kierować wszyscy ludzie, aby się nawzajem nie krzywdzić i żeby wszyscy mogli żyć szczęśliwie. Dzieci też mają swoje prawa, których powinni przestrzegać zarówno oni sami jak i dorośli. Podczas rozmowy należy podkreślić, że w niektórych krajach prawa dzieci są łamane dużo częściej niż w innych.

Mamy takie same prawa

(sł. Dominika Góra, muz. Michał Danecki)

Śpiąca Królewna w zamku na wzgórzu

żyje beztrosko w szczęściu, w radości,

bo król z królową chronią królewnę,

dając tym dowód swojej miłości.

By mieć rodzinę, każdy ma prawo,

bo wszystkie dzieci chcą być kochane,

tak jak królewna czuć się bezpiecznie

i mieć przy sobie tatę i mamę.

Ref. Zaśpiewajmy wszyscy razem, bo to bardzo ważna sprawa,

mamy takie same prawa, mamy takie same prawa!

Kopciuszek biedny całymi dniami

sprząta, gotuje, myje podłogi,

prasuje suknie, pierze ubrania,

choć już go bolą ręce i nogi.

Gdzie odpoczynek, chwila wytchnienia,

czas na naukę i na zabawę?

Każdy powinien mieć czas dla siebie –

to jest dziewczynek i chłopców prawem.

W wiejskiej zagrodzie Brzydkie Kaczątko,

biedne, pobite, siedzi i płacze.

Patrzy na niego, śmieje się, krzyczy

całe podwórko kur, gęsi, kaczek.

A ono prawo ma do spokoju,

miejsca na Ziemi i bezpieczeństwa.

Nikt go nie może bić i poniżać,

nawet gdy inny jest od rodzeństwa.

Na szczęście bajki dobrze się kończą –

zazwyczaj w bajkach tak właśnie bywa.

Kaczątko – piękne, Kopciuszek – z księciem,

Śpiąca Królewna – zdrowa, szczęśliwa.

Jeśli będziemy strzegli praw dzieci

w Polsce, w Afryce, na świecie wszędzie,

to każde dziecko, duże czy małe,

także szczęśliwe jak w bajce będzie!

Po wysłuchaniu piosenki zadajemy dzieciom pytania:

O jakich prawach dzieci mówiła piosenka?

Kto w piosence był szczęśliwy?

Z jakiego powodu?

Kto jeszcze ma prawo do miłości i rodziny?

Czemu Kopciuszek był zmęczony?

Czy macocha miała prawo go wykorzystywać?

Do czego miał prawo Kopciuszek?

Dlaczego mieszkańcy podwórka krzyczeli i bili Brzydkie Kaczątko?

Czy mieli prawo to robić?

Jakich praw nie przestrzegali?

4. „Śmiecholandia” – ćwiczenia warg i języka

Recytujemy fragment wiesza. W odpowiednich momentach dzieci nabierają powietrza i jak najdłużej na jednym wydechu naśladują różne rodzaje śmiechu – na dźwiękach wysokich lub niskich, głośno lub cicho itp.

Śmiecholandia – Ewa Małgorzata Skorek

W Śmiecholandii – państwie małym,

słynnym w świecie prawie całym,

ludzie śmieją się tu wszyscy:

obcy krewni, dalsi bliscy.

Śmieją się panowie (…):– Ho, ho, ho…

Śmieją się panie (…):– Ha, ha, ha…

Śmieją się chłopcy (…): – Ha, ha, ha…

Śmieją się dziewczynki (…):– Hi, hi, hi…

Śmieje się staruszka wprost do twego uszka:- He, he, he…

5. Moje prawa (Dominika Góra) – zabawy paluszkowe

Moje prawa – ważna sprawa!

wskazujemy na siebie,

wystawiamy palec i ruszamy nim w geście zakazu

Ja się bawić prawo mam.

kręcimy „młynek” dłońmi

Mam też prawo do rodziny,

wyciągamy dłonie do przodu i zataczamy okrąg,

wskazując wszystkich dookoła

żebym nigdy nie był sam!

wyciągamy do góry jeden palec

Mogę uczyć się i pytać,

z dłoni tworzymy „książkę”

bo nie wszystko jeszcze wiem.

drapiemy się jednym palcem w skroń

I bezpieczny powinienem być,

tworzymy „daszek” nad głową

by rosnąć dzień za dniem.

ustawiamy dłoń na wysokości kolana

i prostujemy się, unosząc ją nad głowę

Nikt nie może mnie poniżać,

wystawiamy palec i ruszamy nim w geście zakazu

krzywdzić też nie może mnie.

przedramiona łączymy pionowo przed twarzą,

głowę chowamy (gest obronny „żółwik”)

Dzieci wszystkich krajów świata

palcem wskazującym w rytm tekstu pokazujemy

różne osoby wokół siebie

pamiętajcie prawa swe!

mamy dłonie z przodu skierowane wnętrzem do góry,

wysunięte w geście podawania

6. „Mam prawo do…” – dokończ zdanie.

Dzieci mają za zadanie dokończyć rozpoczęte przez rodzica zdanie: „Mam prawo do…”. Zabawa ma na celu utrwalenie poznanych praw.

7. My dzieci świata – wierszyki – https://www.youtube.com/watch?v=zl_dYe03Yx0

Śpiewające brzdące „Jesteśmy dziećmi” – https://www.youtube.com/watch?v=7K3_mSb1zRQ

„Wszystkie dzieci nasze są” – Majka Jeżowska https://www.youtube.com/watch?v=d_vuxQ-9iVQ

8. Karty pracy dla chętnych 😉

Babeczka na Dzień Dziecka

Grafomotoryka

Dziękuję za współpracę 🙂

2.06.2020 – Co to jest rodzina?

1. Powitanie inaczej – zabawa integrująca.

Zadanie dzieci polega na powitaniu się w sposób podany przez rodzica, np. Witamy się dłońmi!

Witamy się kolanami! Witamy się ramionami! Witamy się głowami!. Witamy się brzuchami!

2. Co to jest rodzina? – burza mózgów.

Dzieci przyglądają się napisowi RODZINA, dzielą go na sylaby, próbują wyodrębnić pierwszą i ostatnią głoskę oraz wymienić litery, które znają w tym wyrazie. Zadajemy pytania: Co to znaczy być rodziną? Z ilu osób może składać się rodzina? Co trzeba zrobić, żeby być rodziną? Co łączy osoby w rodzinie?. Dzieci swobodnie odpowiadają.

Piosenka „Moja wesoła rodzinka” – https://www.youtube.com/watch?v=9CAEhPUDlA4

3. Jestem jak… – zabawa z elementami czworakowania.

Dzieci poruszają się swobodnie w rytm dowolnej muzyki. Kiedy następuje przerwa mówimy nazwę zwierzęcia domowego, np. żółw, pies, kot, kanarek, chomik, królik, papuga. Zadaniem dzieci jest naśladowanie jego odgłosów oraz sposobu poruszania się.

4. Portret Reksika – słuchanie opowiadania I. Landau połączone z rozmową kierowaną.

Czytamy opowiadanie:

Reksik – Irena Landau

Pewnego dnia mama z Iwonką wyszły na spacer. Po drodze, jak zwykle, mijały bardzo dziwny sklep. Nazywał się antykwariat i sprzedawano tam różne stare rzeczy. Iwonka popatrzyła na wystawę i zobaczyła coś absolutnie wspaniałego. To był obrazek. Prawdziwy portrecik namalowany przez prawdziwego malarza. A na portreciku był piesek. Takiej uroczej, mądrej i miłej mordki nie miał żaden ze znajomych piesków Iwonki. Owszem, Goliat cioci Ani był prześliczny, Ramzesik cioci Marysi był cudowny, Kora cioci Basi była wspaniała, ale ten piesek z obrazka był… Nie, Iwonka nie umiała określić, co ją w nim tak zachwyciło. I dlaczego wydaje jej się, że go dobrze zna. Czuła jednak, że musi, po prostu musi go mieć. − Mamusiu – powiedziała – popatrz tylko! − Na co? − Na tego pieska. Mama spojrzała najpierw w lewo, potem w prawo, potem przed siebie, a potem za siebie. − Nie widzę tutaj żadnego psa! − Mamusiu, jak to? Przecież tu jest! Na obrazku! Jaki cudowny! No tak. Rzeczywiście. Pani Aldona podeszła do wystawy, przyjrzała się portrecikowi i poczuła się jakoś dziwnie. Wydawało jej się, że zna tego pieska i że on chce jej coś powiedzieć. Że o coś ją prosi. Ale to przecież było zupełnie niemożliwe… − No, owszem, ładny zwierzak – zgodziła się z córeczką. – Chodźmy, w parku czeka ciocia Basia z Jacusiem. − Ale mamusiu… − Iwonka nie ruszała się z miejsca. – Chcesz tu zostawić tego pieska? − Nie pieska, tylko portrecik – westchnęła mama – i oczywiście, że go zostawię. A co, mam rozbić szybę i go zabrać? Iwonka spojrzała zaskoczona na mamę. Dorośli czasem mówią dziwne rzeczy. − Mamusiu, przecież to jest sklep. − I co z tego? − W sklepie się kupuje! mama. – Ten portrecik pewnie kosztuje dużo pieniędzy. − A skąd wiesz, jeśli nie zapytałaś? Wejdźmy! Mamusiu, tak bardzo cię proszę… Mama kiwnęła głową. No dobrze, zapytać można. Wobec tego obie panie weszły do środka. Pan sprzedawca od razu do nich podszedł i od razu odpowiedział, że obrazek kosztuje tyle i tyle złotych albo tyle i tyle euro, co panie wolą. Mama wolałaby, żeby ten obrazek był tańszy. I żeby ten piesek nie patrzył na nią z taką prośbą w oczach. I żeby jej się nie wydawało, że bez tego obrazka po prostu nie może wyjść ze sklepu. Iwonka czuła to samo. − Mamusiu, niedługo będą moje imieniny – stwierdziła. – Ja niczego już nie chcę, tylko ten obrazek! Powiedz dziadkom i wszystkim, że kupiłaś tego pieska też od nich! I mama, sama się sobie dziwiąc, kupiła obrazek, a potem obie panie przyniosły go do domu. A wieczorem przyszła babcia, zobaczyła pieska i o mało nie usiadła na podłodze… Dobrze, że obok stał fotel. − Aldono! – zawołała. – Na litość boską! Skąd to masz? Przecież to mój Reksik! Znajomy malarz namalował jego portret, kiedy miałam dziesięć lat. W albumie są moje zdjęcia z Reksiem! Nieraz je widziałyście! A potem, podczas przeprowadzki, obrazek zaginął. Bardzo się tym martwiłam… Babcia zdjęła portrecik ze ściany i odwróciła go. Na płótnie był napis: „Mój ukochany Reksik, rok 1960”. Piesek na portreciku szeroko się uśmiechał. Był bardzo zadowolony. Może kiedyś opowie Iwonie, co się z nim działo przez te wszystkie lata, od czasu kiedy wypadł z ciężarówki przewożącej meble dziadków do nowego mieszkania? Może opowie coś o chłopcu, który go znalazł? Teraz portrecik wisi u Iwonki w pokoju i bardzo możliwe, że jej się kiedyś to wszystko przyśni. A jeśli nie, to Iwonka sama ułoży opowiadanie o losach Reksika.

Po odczytaniu opowiadania wyjaśniamy niezrozumiałe słowa i zadajemy dzieciom pytania:

Jaki sklep mijały mama z Iwonką? Co można kupić w antykwariacie? Co szczególnie spodobało się Iwonce? Dlaczego spodobał się Iwonce portret pieska? Dlaczego mama nie chciała na początku kupić portretu? Co czuły mama z Iwonką, patrząc na portret? Z jakiej okazji Iwonka chciała, aby mama kupiła portret? Co zrobiła babcia, gdy zobaczyła portret? Jaką historię opowiedziała babcia o piesku? Jak myślicie, dlaczego piesek na obrazku był zadowolony? Co świadczyło o tym, że babcia bardzo kochała Reksia? W jaki sposób odnosiły się do siebie mama, babcia i Iwonka?. Zwracamy uwagę dzieci, że psa należy traktować jak członka rodziny, a w relacjach rodzinnych należy darzyć się szacunkiem.

5. Obrońca małych przyjaciół – zabawa dydaktyczna.

Wypowiadamy różne zdania o ludziach i zwierzętach. Kiedy dzieci ocenią zdanie jako pozytywne, podnoszą kartonik z uśmiechniętą buzią, kiedy jako negatywne – podnoszą kartonik ze smutną buzią. Przykłady zdań:

Kiedy pies jest głodny, nie dam mu jeść, bo akurat jestem zajęty zabawą.

Kiedy się zdenerwuję, mogę pociągnąć kota za ogon.

Królikowi i chomikowi trzeba wymieniać ściółkę co jakiś czas.

Psy są wierne swoim właścicielom.

Zwierzęta okazują radość, widząc swojego właściciela.

6. Zwierzęta domowe i ich właściciele – zabawa edukacyjna z kartą pracy ze strony 32, książka 4.

Dzieci nazywają zwierzęta i opowiadają, w jaki sposób należy się nimi opiekować. Następnie łączą

właścicieli i przedmioty potrzebne do opieki z odpowiednim zwierzęciem. Na koniec otaczają

pętlą zwierzę, które zostało bez właściciela.

7. Zabawy z przysłowiami – zabawa słowna.

Prezentujemy dzieciom przysłowia tematycznie związane ze zwierzętami domowymi. Dzieci próbują wyjaśnić, co mogą one oznaczać. Tłumaczymy sens poszczególnych przysłów i opowiadamy, w jakich sytuacjach można je stosować. Dzieci podają swoje propozycje zastosowania każdego przysłowia. Przykłady przysłów:

Pierwsze koty za płoty.

Nie kupuj kota w worku.

Gdy kota nie ma, myszy harcują.

Nie dla psa kiełbasa.

Kot zawsze spada na cztery łapy.

Delikatny jak francuski piesek.

Jak pies je, to nie szczeka, bo mu miska ucieka.

Jak się chce psa uderzyć, zawsze kij się znajdzie.

Pies ogrodnika – sam nie zje i drugiemu nie da.

Przyjdzie na psa mróz.

Żyją ze sobą jak pies z kotem.

8. Dom z klocków – zabawa matematyczna.

Dziecko ma przed sobą dowolną liczbę klocków. Zadaniem dziecka jest zbudowanie domu według instrukcji podanej przez rodzica (zapisanej i umieszczonej w widocznym dla dzieci miejscu), np. Zbudujcie dom z 15 czerwonych klocków, 9 niebieskich, 11 żółtych oraz 15 zielonych.

9. Kartka z albumu – tworzenie albumu.

Przydadzą się kartka z bloku technicznego dla dziecka, zdjęcia rodzinne i zdjęcia

swoich zwierząt (takie które dziecko może pociąć), litery drukowane.

Zadajemy dzieciom pytania: Czy wiecie, co to jest album rodzinny? Do czego służy? Po co się go tworzy?. Zwracamy uwagę, że rodzina jest wartością w życiu każdego człowieka, dlatego należy ją szanować. Następnie dzieci oglądają różne zdjęcia. Wycinają ich elementy i przyklejają na kartkę (chętne dzieci mogą się podpisać lub utworzyć podpisy z gotowych liter alfabetu). Ozdabiają je według własnej inwencji.

Dziękuję za uwagę 🙂

3.06.2020 – Czy wszystkie rodziny są takie same?

1. Nasz taniec – swobodny taniec przy muzyce.

Dzieci otrzymują bibułę w różnych kolorach. Wycinają z niej dowolną liczbę pasków i związują gumką recepturką. Po wykonaniu zadania włączamy muzykę, a dzieci za pomocą gestów i ruchu pasków bibuły wyrażają naturalne emocje podczas tańca.

2. Nasze rytmy – zabawa w rytmy.

Każde dziecko ma przed sobą garść białej fasoli oraz grochu. Układamy przed sobą prosty rytm, np. dwa ziarna fasoli, jedno ziarno grochu. Prosimy, aby dzieci ułożyły taki sam. Następnie wymyślamy inne rytmy, a dzieci je odtwarzają we właściwej sekwencji.

3. Znaczenie słowa „dom” – zabawa słowna, wyjaśnienie wieloznaczności słowa.

Prosimy, aby dzieci wyjaśniły, co oznacza słowo „dom”. Dzieci podają swoje pomysły. Następnie prezentujemy napis „dom” i ilustracje przedstawiające różne rodzaje domów, np. dom na wsi, blok, kamienicę w mieście, a także salę przedszkolną, flagę Polski, kontury lub mapę Polski. Zadaniem dzieci jest wybranie ilustracji, które pasują do wyrazu „dom”.

4. Nasze rodziny – ćwiczenia grafomotoryczne na karcie pracy ze strony 33, książka 4.

Dzieci rysują po śladzie serce obiema rękami równocześnie. W środku serca rysują swoją rodzinę lub przyklejają zdjęcia. Opowiadają też o swoich uczuciach związanych z rodziną i kończą rysunek zgodnie ze swoimi odczuciami. Na zakończenie nazywają części twarzy, które występują po dwie.

5. Pomagamy rodzicom – zabawa naśladowcza.

Wymieniamy różne czynności, które wykonujemy w domu, a dzieci je naśladują, np. odkurzają, wycierają kurze, gotują obiad, zmywają naczynia, wychodzą z psem na spacer, wieszają pranie, wbijają gwoździe.

6.Kto jest kim? – zabawa rozwijająca logiczne myślenie.

Prezentacja o rodzinie: https://www.youtube.com/watch?v=LAKgnWNLMlg

Dzieci kończą zdania wypowiadane przez rodzica:

Mama twojej mamy to dla ciebie…

Mama twojego taty to dla ciebie…

Tata twojego taty / twojej mamy to dla ciebie…

Siostra twojej mamy / twojego taty to dla ciebie…

Brat twojej mamy / twojego taty to twój…

Córka twojej cioci / twojego wujka to twoja…

Syn twojej cioci / twojego wujka to twój…

Mama twojej babci / twojego dziadka to twoja…

Tata twojej babci / twojego dziadka to twój…

7. Znajdź coś w kształcie… – zabawa orientacyjno-porządkowa.

Dzieci na hasło: Znajdź coś w kształcie koła! – dzieci szukają przedmiotów w kształcie koła. Następnie prosimy, aby dzieci poszukały przedmiotów innego kształtu, za każdym razem wypowiadając słowa: Znajdź coś w kształcie….

8. Zabawy z literami – zapoznanie z wielką i małą literą „ń” oraz zabawa edukacyjna z kartą pracy ze strony 63, książka 4.

Zapoznajemy dzieci z wyglądem małej litery „ń”. Proponujemy zabawę w wyszukiwanie wyrazów, w których słychać głoskę „ń”. Dzieci „rysują” literę „ń” palcem w powietrzu i na dywanie. Pytamy, czy dzieci znają jakieś zwierzęta, których nazwy kończą się głoską „ń” (słoń, koń). Na koniec dzieci opowiadają, co widzą na karcie pracy. Rysują po śladzie konia i słonia, otaczają pętlami wszystkie litery „ń” w wyrazach. Wskazują, jaką literą kończą się wyrazy. Wystukują rytm, wymawiając nazwy obrazków raz cicho, raz głośno.

9. Co to jest drzewo genealogiczne? – praca plastyczno-techniczna, tworzenie makiety drzewa genealogicznego.

Przyda się dowolne zdjęcia rodziny (chłopiec, dziewczynka, para osób w średnim wieku, dwie pary starszych osób), lub jeśli ktoś ma ochotę można wykorzystać zdjęcia swojej rodziny, wydrukowane podpisy: „mama”, „tata”, „syn”, „córka”, „brat”, „siostra”„dziadek”, „babcia”, „rodzina”, narysowana sylweta drzewa. Zadajemy dzieciom pytania: Czy wiecie, co to jest drzewo genealogiczne? Jak myślicie, czy rosną na nim liście? Do czego może służyć?. Jeśli nie padnie właściwa odpowiedź, wyjaśniamy, że drzewo genealogiczne jest ilustracją więzi rodzinnych oraz sposobem bliższego poznania członków swojej rodziny: ich zawodów oraz zainteresowań. Prezentujemy po kolei zdjęcia osób przykładowej rodziny, np. Jasia i Marysi. Rozpoczyna od dwójki dzieci: To jest Marysia, a to jej młodszy brat Jaś. Kim dla Jasia jest Marysia?.

Dzieci opowiadają w podobny sposób, kim mogą być dla siebie nawzajem postacie ze zdjęć, ile mogą mieć lat. Chętne dzieci naklejają je na makiecie drzewa wraz z przygotowanymi przez rodzica podpisami. Następnie dzieci zastanawiają się, kto będzie dla Jasia i Marysi najbliższą rodziną (mama i tata), nazywają dalszych członków rodziny, kim są dla siebie nawzajem (wnuczek, wnuczka, syn, córka) i jakie zależności ich łączą (babcia to mama mamy), np. Marysia dla Jasia jest siostrą, a dla mamy i taty? (córką). Kim jest dla dziadków? (wnuczką). Po wykonaniu makiety dzieci zastanawiają się, jacy członkowie mogą jeszcze wchodzić w skład rodziny i kim mogą być dla siebie (ciocia, wujek, brat cioteczny). Na zakończenie dzieci przyklejają nad lub pod drzewem napis „rodzina”.

Drzewo mojej rodziny – obrazki

Dziękuję za Waszą pracę 🙂

4.06.2020 – Rodzina jest najważniejsza!

1.Boogie woogie – https://www.youtube.com/watch?v=sXqaZUp2N-w

Kaczuszki – https://www.youtube.com/watch?v=0PrpZBCuCKo

2. Relacje w rodzinie – burza mózgów.

Dzieci odpowiadają na pytania: Jak można zadbać o relacje w rodzinie? Co jest ważne we wzajemnych kontaktach między jej członkami? Czy myślenie tylko o sobie może prowadzić do dobrych relacji?. Możemy zadawać pytania pomocnicze, tak aby dzieci samodzielnie doszły do wniosku, że w rodzinie bardzo istotne jest wspólne spędzanie czasu wolnego, relacje oparte na wzajemnym szacunku, okazywanie sobie uczuć, szanowanie domowników i nieprzeszkadzanie im w pracy lub wypoczynku, wspólna zabawa, kultywowanie świąt i tradycji rodzinnych.

3. Czym pojedziemy na wycieczkę? – zabawa naśladowcza.

Opowiadamy dzieciom historyjkę: Zdarzyła mi się rzecz niesłychana: zapomniałam, czym można wybrać się na wycieczkę. Na wycieczkę chcę się wybrać z moją najbliższą rodziną i planuję dla nich niespodziankę. Niestety, nie pamiętam dosłownie nic: ani jak nazywają się pojazdy, ani co robią, ani jak wyglądają, ani, co gorsza, jak się poruszają! Pomożesz mi? Przypomnisz mi, czym można się wybrać na rodzinną wycieczkę? Dziecko wypowiada nazwę pojazdu, jak wygląda, w jaki sposób się porusza, np. statek – pływa po wodzie, jest duży, w różnych kolorach (mogą pokazać ruchem czynność pływania).

4. „A ja rosnę!” – rozmowa oraz nauka fragmentu wiersza N. Usenko na pamięć.

Recytujemy wiersz.

A ja rosnę! – Natalia Usenko

Był raz sobie w pewnym mieście mały chłopczyk,

który nosił bardzo śmieszne majtki w kratkę.

Lubił samochody, klocki, różne gry i dobranocki.

Rósł i rósł, aż wreszcie został… moim dziadkiem!

Była sobie raz dziewczynka z kucykami.

Była taką roztargnioną, małą gapcią…

Ciągle sobie coś śpiewała, malowała, rysowała.

Rosła, rosła, aż została… moją babcią!

A mój tata był maluchem – budowniczym.

Ciągle stawiał z klocków zamki oraz wieże.

Wyrósł, został architektem, robi projekt za projektem

i buduje piękne domy… w komputerze!

Moja mama, gdy malutką dzidzią była,

misie wciąż bandażowała i leczyła.

Aż została… kim? Zgadniecie? Panią doktor! Leczy dzieci!

Wszyscy lubią ją, bo jest okropnie miła!

A ja rosnę w dzień i w nocy! Lubię psy i samochody,

umiem skakać i rysować, szybko biegać i jeść lody.

Jeszcze nie wiem, kim zostanę. Może ktoś mi coś podpowie?

Jak wyrosnę z nowych butów, będę duży i się dowiem!!!

Następnie dzieci odpowiadają na pytania: Kim został chłopiec, który nosił śmieszne majtki w kratkę? Kto był gapcią w wierszu? Jaki zawód wykonuje tata budowniczy? Kogo w dzieciństwie leczyła mama chłopca? Co lubi robić chłopiec, który opowiada w wierszu?. Dzieci powtarzają za rodzicem ostatnią zwrotkę wiersza, raz cicho, raz głośno, wolno, szybko.

4. Przedmioty w kształcie figur geometrycznych – zabawa edukacyjna z kartą pracy ze strony 34, książka 4.

Dzieci wskazują i nazywają rysunki przedmiotów, które kształtem przypominają koło, trójkąt i prostokąt. Następnie liczą te przedmioty, które kształtem przypominają określoną figurę, i dorysowują tyle samo kropek w odpowiedniej ramce.

5. Wolny czas – rozmowa kierowana połączona z pokazem ilustracji.

Dzieci oglądają pokazywane przez rodzica ilustracje. Zastanawiają się, co zostało przedstawione na zdjęciach. Zadajemy dzieciom pytania: Co możemy robić w wolnym czasie? Co lubicie robić w wolnym czasie z rodzicami? A co lubicie robić z dziadkami?. Następnie przedstawiamy napisy TAK i NIE oraz proponujemy dzieciom, aby umieściły pod napisem TAK ilustracje czynności, które są dobrym sposobem spędzaniem wolnego czasu, a pod napisem NIE ilustracje czynności, których powinno być zdecydowanie mniej w rodzinnym gronie. Dzieci samodzielnie dochodzą do wniosku, że aktywne spędzanie wolnego czasu z rodziną jest lepsze dla zdrowia i tworzenia dobrych więzi rodzinnych niż oglądanie telewizji, granie na komputerze/tablecie czy korzystanie z telefonów komórkowych.

6. Lokomotywa – zabawa matematyczna z kartą pracy ze strony 35, książka 4.

Dzieci liczą, ile wagonów ciągnie lokomotywa, kończą numerowanie wagonów za pomocą kropek. Następnie wskazują, w którym wagonie znajduje się rower, dorysowują piłki plażowe w wagonach 1. i 9. oraz określają, które wagony są puste. W pustych wagonach dorysowują osoby lub przedmioty według własnych upodobań. Następnie rysują wzór znajdujący się na dole strony

7. Kocham moją rodzinę, bo… – zabawa słowna techniką niedokończonych zdań.

Wypowiadamy początki zdań dotyczące rodziny, np. Kocham moich rodziców, bo… Kocham moich dziadków, bo… Lubię mój dom, dlatego że… Pomagam rodzicom w… Moja babcia jest najlepsza w… Mój dziadek lubi robić… Zadaniem dzieci jest dokończenie zdań w dowolny sposób, zgodnie z przeżywanymi emocjami.

8. „W mojej rodzinie” – masażyk

W mojej rodzinie każdy chodzi inaczej:

tata tupie,

dzieci uderzają delikatnie pełnymi dłońmi o plecy osoby z przodu

mama stuka,

stukają palcami wskazującymi w różne miejsca na plecach,

brat biega,

szybko poruszają po plecach dwoma palcami – wskazującym i środkowym

a siostra skacze,

wykonują naprzemiennie delikatne uderzenia raz jedną, raz drugą dłonią zaciśniętą w pięść.

Babcia z dziadkiem chodzą tak…

delikatnie dotykają linii kręgosłupa opuszkami palców wskazujących – od dołu do góry,

A ty chodzisz jak?

Poruszają palcami w dowolny sposób….

9. Wesoła rodzinka – wykonanie portretu rodziny

Przydadzą się kartki z bloku technicznego A4 lub A3; farba w kolorze cielistym (mieszanina

koloru różowego, białego i żółtego); gruby pędzel; kredki pastelowe; papierowe serduszka wycięte dziurkaczami; klej w sztyfcie

Pierwsza część pracy: Malujemy wnętrze dłoni dziecka oraz fragment jego przedramienia farbą w kolorze cielistym i pomaga odbić na kartce z bloku technicznego. Należy wykonać tyle odbić, ile członków liczy rodzina. Wielkość arkusza należy dobrać do liczby odbić.

Druga część pracy: Po całkowitym wyschnięciu pracy dzieci kredkami pastelowymi dorysowują postaciom szczegóły: elementy twarzy, włosy, cechy charakterystyczne, ubranie.

Na koniec dziecko ozdabia swój portret papierowymi sercami wyciętymi za pomocą ozdobnych dziurkaczy (lub wyciętych nożyczkami).

Dziękuję za uwagę 🙂

05.06.2020 – Letnie sporty

1. Ćwiczenia poranne:

Piłki – zabawa ruchowa z elementem podskoku.

Dzieci skaczą obunóż w jednym miejscu. Następnie podajemy różne kierunki (do przodu, do tyłu, w bok). Zadaniem dzieci jest skakanie w podanym kierunku.

Stań na jednej nodze – ćwiczenie równowagi.

Dzieci stoją, a na nasze polecenie naprzemiennie stają raz na jednej nodze, raz na drugiej z nogą ugiętą w kolanie.

Niebo i ziemia – ćwiczenie dużych grup mięśniowych.

Dzieci swobodnie maszerują po pokoju. Na hasło: Niebo! – wspinają się na palce, wyciągając ręce do góry. Na hasło: Ziemia! – dzieci wykonują siad podparty.

2. Jak dbam o zdrowie? – zagadki dotykowe.

Przygotowujemy trzy pojemniki lub pudełka wypełnione rzeczami podzielonymi tematycznie: warzywa i owoce, przyrządy do ćwiczeń gimnastycznych oraz przybory do higieny osobistej. Dzieci mają zasłonięte oczy i przez dotyk próbują odgadnąć, co może znajdować się w pojemniku/pudełku. Następnie wyciągają zawartość, a my zadajemy pytania: Co wyciągnęliście z pojemnika? Do czego służą te przedmioty? Dlaczego powinniśmy jeść owoce i warzywa? Dlaczego powinnyśmy dużo się ruszać? W jaki inny sposób możemy dbać o zdrowie?. Dzieci dochodzą do wniosku, że owoce i warzywa, ubiór odpowiedni do pogody, dbanie o higienę oraz ruch fizyczny sprzyjają zachowaniu zdrowia. Zwracamy uwagę, że przybory higieny osobistej należą wyłącznie do jednej osoby i nikt inny nie powinien z nich korzystać.

3. Zabawy sportowe – zabawa naśladowcza.

Dzieci stoją swobodnie i naśladują ruchem słowa rodzica: Teraz jedziemy na rowerze. Teraz biegamy po podwórku. Jedziemy na hulajnodze. Lubimy jeździć na rolkach. Tańczymy do muzyki. Pływamy. Gimnastykujemy się.

4. Sporty letnie – rozmowa kierowana połączona z prezentacją multimedialną.

Inicjujemy rozmowę wprowadzającą dzieci w temat prezentacji: Co musi mieć sportowiec, żeby brać udział w zawodach sportowych? Co to są igrzyska olimpijskie? Co to jest podium? Co to jest medal? Jakiego koloru są medale? W jakim kolorze otrzymuje się medal za pierwsze, drugie, a w jakim za trzecie miejsce? Czy znacie jakichś sportowców?. Odtwarzamy prezentację. Dzieci nazywają prezentowane sporty i sprzęty potrzebne do ich wykonywania. Wspólnie omawiamy zasady igrzysk olimpijskich.

Prezentacja – https://www.slideshare.net/MegaDuzoFilmow/igrzyska-olimpijskie-i-olimpiada

5. W zdrowym ciele zdrowy duch – historyjka obrazkowa, zabawa edukacyjna z kartą pracy ze strony 36, książka 4.

Dzieci uzupełniają historyjkę obrazkową przedstawiającą dzień Kamila. Kończą numerowanie

obrazków. Na koniec opowiadają, co się wydarzyło oraz dlaczego historyjka ma taki tytuł.

6. Podium – zabawa dydaktyczna.

Przydadzą się kółeczka w 3 kolorach (złotym, srebrnym i brązowym) oraz cyfry od 1 do 3.

Dzieci siedzą, a my prezentujemy cyfry od 1 do 3. Dzieci przypominają kolory medali, jakie się otrzymuje za zajęcie odpowiedniego miejsca, podnosząc koło we właściwym kolorze. Później pokazujemy cyfry w coraz szybszym tempie, a dzieci starają się nadążyć.

7. Figurowy zawrót głowy – zabawa matematyczna.

Przydadzą się figury geometryczne w różnych kolorach i wielkościach (koło, kwadrat, trójkąt, prostokąt) oraz obręcze/pojemniczki.

Dzieci oglądają różne figury geometryczne. Nazywają je oraz próbują klasyfikować według różnych kryteriów: koloru, wielkości, kształtu. Po dokonaniu wyboru kładą figury do odpowiedniej obręczy/pojemniczka.

8. Moja wyobraźnia – ćwiczenia grafomotoryczne na karcie pracy ze strony 37, książka 4.

Dzieci dorysowują brakujące elementy na obrazku, znajdują i zaznaczają elementy, które nie pasują do lata. Na koniec kolorują rysunek według własnego pomysłu w taki sposób, jakby był widziany przez tęczowe okulary.

9. Zabawy z literami – zabawa słowna.

Wymieniamy dowolną literę, a zadaniem dziecka jest powiedzenie wyrazu rozpoczynającego się tą literą. Zwracamy uwagę, by słowa się nie powtarzały. W razie potrzeby możemy podpowiadać.

Dziękuję za Waszą pracę w tym tygodniu!!!

Spokojnego weekendu 🙂

08.06.2020 – Co to jest olimpiada?

1. Trening ogólnorozwojowy dla 4-5 latków

https://www.youtube.com/watch?v=s8QAV8Mj1do

2. Bawimy się plasteliną – ćwiczenie motoryki małej.

Zachęcamy dzieci do zabawy plasteliną. Dzieci formułują różne kształty zgodnie z naszymi poleceniami, np. Ulep trzy wałki. Uformuj cztery kulki. Zmień to w jedną górę. Uformuj pięć kół. A teraz jeden prostokąt.

3. Przygody zajączka Szarka – wysłuchanie opowiadania Cz. Janczarskiego „Bieg z przeszkodami”, połączone z rozmową kierowaną.

Po zapoznaniu dzieci z tekstem rozmawiamy z dziećmi na temat opowiadania.

Czesław Janczarski – BIEG Z PRZESZKODAMI

Przykładowe pytania: Kto był największym leniuchem w Zajączkowie? Co robili od rana rówieśnicy Szarka? Komu dopisywał apetyt po zabawie? Co chcieli zrobić razem z Szarkiem Sałatek i Kapustek? Co było zmartwieniem mamy Szarka? Kogo poprosiła o pomoc? Co się działo z pierzyną Szarka? Jaki wpływ miały na Szarka „przygody z pierzyną”? O czym był afisz? Kto wygrał olimpiadę? Jakie uczucia towarzyszyły Szarkowi po wygranej? Z czego jeszcze cieszył się Szarek? Podkreślamy na przykładzie Szarka rolę zdrowego odżywiania i ruchu fizycznego dla zdrowia.

4. Bieg to zdrowie – rozmowa kierowana.

Prezentujemy dzieciom buty i strój sportowy, a one odpowiadają na pytania: Do jakiego sportu mogą służyć te buty i strój? W jakim miejscu można uprawiać ten sport? Czy do tego sportu są jeszcze potrzebne jakieś akcesoria?.Opowiadamy dzieciom, że bieganie to dyscyplina sportowa i dzieli się na wiele rodzajów: sprint, bieg średniodystansowy, bieg długodystansowy, bieg przez płotki, biegi uliczne. Podkreślamy fakt, że bieganie jest ważne dla zdrowia, pomaga zachować zdrowe serce oraz dotlenia organizm.

5. Ruchoma kostka – zabawa ruchowa.

Dzieci stoją swobodnie, a my rzucamy kostką – ile oczek wyrzucimy, taką liczbę ćwiczeń wykonują

dzieci (np. skłonów, przysiadów, pajacyków czy podskoków).

6. Jak bieganie stało się dyscypliną olimpijską? – opowiadanie, praca z obrazkiem.

Przydadzą się: zdjęcia/ilustracje , np. człowiek prehistoryczny, mykeńska waza, starożytny Egipt, starożytna Grecja, człowiek na koniu, osoby na nowoczesnej bieżni, maraton, kartoniki z cyframi.

Opowiadamy dzieciom historię o bieganiu, którą wspieramy ilustracjami, np. człowiek prehistoryczny, mykeńska waza, starożytny Egipt, starożytna Grecja, człowiek na koniu, biegacze na współczesnej bieżni.

Rozpoczynamy opowiadanie:

Dawno, dawno temu, kiedy ludzie mieszkali jeszcze w jaskiniach, człowiek bardzo szybko biegał, aby uciec przed zagrożeniami. Z czasem odkrył, że bieganie może służyć nie tylko do uciekania, lecz także do polowań na zwierzęta. Po upływie wielu lat ludzie odkryli, że łatwiej hodować zwierzęta, niż polować. Odkryli też rolnictwo. Malowidła na wazach mykeńskich wskazują, że wtedy zaczęto organizować pierwsze zawody dla biegaczy. Co ciekawe, w starożytnym Egipcie, żeby zostać faraonem, mężczyzna musiał dużo biegać, aby udowodnić, że jest na tyle sprawny fizycznie, by poradzić sobie z kierowaniem narodem. W starożytnej Grecji bieganie również było bardzo ważne: organizowano tam igrzyska olimpijskie, w których można było wystartować w czterech konkurencjach biegowych. Podczas tego wydarzenia przerywano wojny, aby żołnierze mogli się zaprezentować. W średniowieczu popularniejsza stała się jazda na koniu niż bieganie. W obecnych czasach bieganie jest ważną dyscypliną sportową oraz sposobem spędzania wolnego czasu wielu osób. Następnie czytamy opowiadanie ponownie, a dzieci przyporządkowują kartonik z cyfrą do odpowiedniej ilustracji.

7. Kolorowe piłki – ćwiczenia grafomotoryczne na kartach pracy ze strony 38-39, książka 4.

Dzieci rysują po śladach sposób, w jaki skakały

piłki, oraz kolorują piłki według własnej inwencji

(tak, aby każda była inna) i dorysowują ślady, jakimi

piłki będą skakały. Na koniec kolorują rysunek

i odszukują 10 piłek, które ukryły się na obrazku.

Środki dydaktyczne: KP4 s. 38–39, kredki

8. Pomóż mi odnaleźć buty – ćwiczenia orientacji w przestrzeni.

Przyda się kartka w kratkę z narysowanym dzieckiem w jednym rogu kartki i para butów w drugim rogu kartki.

Podajemy instrukcję, według której dzieci mają narysować drogę chłopca do butów, np. Idź trzy kratki do góry, dwie kratki w prawą stronę, jedną kratkę w dół…

9. Moja ulubiona dyscyplina sportowa – praca plastyczna

Zadaniem dziecka jest narysowanie kredkami lub farbami ulubionej letniej dyscypliny sportowej.

Dziękuję za współpracę 🙂

09.06.2020 – W co się bawić?

1. Trening ogólnorozwojowy dla dzieci i rodziców:

https://www.youtube.com/watch?v=OcOlysQ7HZE

2. Posegreguj guziki – ćwiczenia w klasyfikowaniu.

Rozsypujemy na dywanie różne guziki. Jeśli nie mamy guzików mogą być małe klocki. Dzieci wkładają je do pudełek według różnych kategorii: kolorów, wielkości czy liczby oczek w przypadku guzików.

3. Co można robić nad wodą? – burza mózgów.

Przydadzą się ilustracje lub przybory do piaskownicy, mała piłka plażowa, strój kąpielowy, muszelki, znaki zakazu kąpieli.

Prezentujemy dzieciom różne przedmioty, a one mówią, do czego one służą i co można z nimi robić. Na podstawie swoich doświadczeń opowiadają, co można robić nad wodą: zbierać muszelki, grać w piłkę, bawić się w piasku, opalać się, kąpać, szukać bursztynu. Poruszamy kwestię bezpieczeństwa nad wodą. Zadajemy dzieciom pytania: Czego nie wolno robić nad wodą? Jak powinniśmy się zachować, żebyśmy byli bezpieczni? (należy słuchać dorosłych i być blisko nich, żeby się nie zgubić; nie wolno rozgrzanym wchodzić do wody; nie wolno wchodzić do wody oznakowanej zakazem kąpieli; nie wolno odchodzić daleko od brzegu; należy używać kół do kąpieli lub rękawków; należy używać kremów do ochrony przed słońcem i nosić czapkę z daszkiem). Pokazujemy znak zakazu kąpieli i przypominamy dzieciom, jak ważne jest stosowanie się do tego zakazu. Na koniec rozmowy zadajemy pytanie: Co trzeba zrobić, kiedy zobaczymy, że ktoś się topi? (głośno wzywać pomocy, zaalarmować ratownika lub kogoś dorosłego).

4. Jedziemy rowerem – zabawa orientacyjno-porządkowa.

Dzieci kładą się na plecach i naśladują jazdę rowerem. Na hasło: Stop! Podziwiamy krajobrazy! – wstają i rozglądają się po pokoju. Na hasło: Wracamy na rowery! – naśladują jazdę rowerem, leżąc na plecach.

5. Rower – mapa mentalna.

Przyda nam się: zdjęcie roweru, dzwonek rowerowy, oświetlenie rowerowe, kask, brystol, mazaki, kredki, wydrukowane kopie banknotów (może ktoś ma „zabawkowe” oraz gazety o tematyce rodzinnej.

Używamy dzwonka rowerowego (w taki sposób, żeby dzieci go nie widziały). Zadajemy pytania: Co to za dźwięk? Do czego służy ten przedmiot? Do jakiego urządzenia go mocujemy?. Dzieci oglądają dzwonek, próbują go użyć. Następnie oglądają kask i oświetlenie rowerowe, opowiadają, do czego służą te przedmioty. Dochodzą do wniosku, że kask zawsze powinien być na głowie każdej osoby, która porusza się rowerem, a rower powinien być sprawny i wyposażony w oświetlenie, ponieważ te elementy zapewniają bezpieczeństwo. Następnie zadajemy pytanie: Co jeszcze dzieci powinny mieć założone, zanim wybiorą się na rower? (ochraniacze); Jak należy jeździć na rowerze? (bezpiecznie, rozglądając się i uważając na innych uczestników ruchu). Dziecko przykleja zdjęcie roweru na brystolu oraz opowiada, z jakich elementów składa się rower. Następnie wspólnie zastanawiamy się, do czego przydaje się jazda na rowerze. Dorysowują na zdjęciu strzałki od roweru i obok nich swoje pomysły (kredkami i mazakami). Przykładowe pomysły: jazda rowerem służy dbaniu o zdrowie (uśmiechnięte dziecko), podziwianiu krajobrazów (drzewo lub kwiatek), zwiedzaniu okolicy (budynek), oszczędzaniu pieniędzy (wydrukowane kopie banknotów), aktywnemu spędzaniu czasu z rodziną (wycięte z gazety zdjęcie rodziny na rowerach).

6. Ruchoma kostka – zabawa ruchowa.

Dzieci stoją swobodnie, a my rzucamy kostką – ile oczek wyrzucimy, taką liczbę ćwiczeń wykonują dzieci (np. skłonów, przysiadów, pajacyków czy podskoków).

7. Zamiana miejsc – zabawy edukacyjne z kartą pracy ze strony 40-41, książka 4.

Kładziemy przed dziećmi zabawki dostępne w domu (dobrze by było, jeśli przedmioty są podobne do tych z ilustracji w „Kartach pracy”) w różnej kolejności. Dzieci zamykają oczy, a my przestawiamy przedmioty. Zadaniem dzieci jest odgadnięcie, które przedmioty zmieniły miejsce. Zabawę należy powtórzyć kilkakrotnie. Następnie dzieci przyglądają się zabawkom umieszczonym na ilustracjach i zamieniają miejscami misia i koparkę. Określają, obok których zabawek będzie siedział teraz miś. Następnie wklejają zabawki i ich podpisy w zmienionej kolejności. W kolejnym zadaniu przyglądają się piłkom, a następnie „zamieniają miejscami” piłkę niebieską z piłką czerwoną oraz fioletową z zieloną. Kolorują piłki w dolnym rzędzie po zamianie miejscami. Określają, jakiego koloru są pierwsze i ostatnie piłki w obu rzędach oraz która z kolei piłka ma kolor pomarańczowy w dolnym rzędzie. W kolejnym zadaniu nazywają kształty figur oraz kolory, jakimi zostały narysowane, odszukują figury w kształcie kwadratów i je kolorują. Dzieci rysują układ figur, w którym miejscami zamieniły się trójkąty, a później koła. Na koniec dorysowują brakujące klocki w budowlach tak, aby powstały trzy takie same budowle.

8. Zabawa z gazetami – ćwiczenia motoryki małej.

Dzieci trzymają w dłoniach gazety, a my wypowiadamy różne polecenia: Podrzyj gazetę na paski. Dmuchaj na paski: raz mocno, raz lekko. Zgnieć paski, formując kulkę. Podrzucaj kulkę. Tocz kulkę po podłodze. Skacz obunóż na kulce. Skacz po kulce prawą nogą. Skacz po kulce lewą nogą. Ułóż z gazety ścieżkę i przejdź po niej.

9. Znam literę „ó” – ćwiczenia grafomotoryczne na karcie pracy ze strony 64, książka 4.

Prezentujemy małą i wielką literę „ó” i zadajemy dzieciom pytanie: Co przypomina wam kształt litery „ó”?. Dzieci rysują literę palcem w powietrzu, a następnie na dywanie. Wyszukują literę „ó” w napisach, np. „ołówki”, „półki”, „stół”, „córka”, „miód”, „pokój”. Następnie wyszukują w gazetach litery „ó”, zaznaczając kołem. Na zakończenie zajęć dzieci na karcie pracy rysują przedmioty po śladzie i opowiadają, co widzą na obrazkach. Otaczają pętlą wszystkie litery „ó” w wyrazach. Następnie wystukują rytm, wymawiając nazwy obrazków: raz szybko, raz wolno.

10. „Gimnastyka” – zabawa ruchowa z pokazywaniem

Najpierw w górę trzy podskoki, hop, sa, sa!

Stoimy w miejscu. Wykonujemy trzy podskoki.

Potem dwa skłony na boki, raz i dwa.

Wykonujemy dwa skłony na boki – raz w jedną, a raz w drugą stronę.

W górę ręce, prosto nogi,

Unosimy wysoko ręce i prostujemy nogi.

stój, jak my!

Stoimy wyprostowani w miejscu.

I opuszczaj do podłogi, raz dwa trzy.

Opuszczamy ręce – na „raz” na wysokość ramion, na „dwa”

na wysokość pasa, a na „trzy” dotykamy palców u nóg.

Teraz podskocz jak pajacyk, hop, sa, sa!

Wykonujemy dwa podskoki, jak pajac, z klaśnięciami w dłonie.

I zrób obrót dookoła tra, la, la.

Wykonujemy w czterech krokach obrót wokół własnej osi.

A na koniec ręce wypad w przód i w tył.

Prostujemy ręce przed sobą i odwodzimy ręce do tyłu.

Ćwicz codziennie,

Dotykamy dłońmi barków, prostujemy w górę ręce,

abyś zdrów, jak ryba był!

Dotykamy dłońmi barków, rozkładamy wyprostowane ręce na boki.

Dla chętnych bajki o tematyce sportowej:

http://www.abcsportu.eu/art,45,bajki-animowane.html

Dziękuję za uwagę 🙂

10.06.2020 – Idzie do nas lato!

1. Trening dla dzieci i rodziców w domu:

https://www.youtube.com/watch?v=hBFLp08y33Y

2. Nadchodzi lato – zabawa orientacyjno-porządkowa.

Puszczamy muzykę, a dzieci poruszają się zgodnie z rytmem. Na przerwę w grze słuchają rodzica, który podaje różne zdania dotyczące oznak lata. Jeśli są one prawdziwe, dzieci wyciągają ręce w górę, jeśli fałszywe – przykucają i zwijają się w kuleczkę.

Przykładowe zdania:

Latem słońce mocno grzeje.

Latem dojrzewają owoce.

Latem liście stają się czerwone i opadają z drzew.

Latem może padać deszcz.

Latem zwierzęta zapadają w sen zimowy.

Latem przychodzą burze śnieżne.

3. Pani Lato – rozmowa inspirowana plakatem.

Pokazujemy dzieciom obrazek i prosimy, aby dzieci spróbowały określić, jaka postać jest na nim przedstawiona. Następnie odpowiadają na pytania dotyczące jej wyglądu, cech przyrody oraz tego, co jeszcze znajduje się na obrazku. Na koniec rozsypujemy kartoniki z literami, a dzieci układają z nich napis LATO.

4. Kiedy przyjdzie do nas lato? – zabawa dydaktyczna z kalendarzem.

Dzieci dzielą się refleksjami na temat tego, za co lubią lato. Następnie prezentujemy kartkę z kalendarza (na cały miesiąc czerwiec). Dzieci liczą, którym z kolei miesiącem jest czerwiec, zastanawiają się, jaki miesiąc jest przed czerwcem, a jaki po nim. Następnie szukają daty 21 czerwca – pierwszego dnia kalendarzowego lata. Zaznaczają ją żółtym słoneczkiem. Sprawdzają też aktualną datę i liczą, ile dni dzieli je od 21 czerwca.

5. Przyjście lata – rozmowa na podstawie wiersza J. Brzechwy.

Czytamy wiersz J. Brzechwy „Przyjście lata”.

I cóż powiecie na to,

Że już się zbliża lato?

Kret skrzywił się ponuro:

– Przyjedzie pewnie furą.

Jeż się najeżył srodze:

– Raczej na hulajnodze.

Wąż syknął: – Ja nie wierzę.

Przyjedzie na rowerze.

Kos gwizdnął: – Wiem coś o tym.

Przyleci samolotem.

– Skąd znowu – rzekła sroka

– Nie spuszczam z niego oka

I w zeszłym roku, w maju,

Widziałam je w tramwaju.

– Nieprawda! Lato zwykle

Przyjeżdża motocyklem!

– A ja wam to dowiodę,

Że właśnie samochodem.

– Nieprawda, bo w karecie!

– W karecie? Cóż pan plecie?

– Oświadczyć mogę krótko,

Przypłynie własną łódką.

A lato przyszło pieszo

–Już łąki nim się cieszą

I stoją całe w kwiatach

Na powitanie lata.

Po przeczytaniu wiersza pytamy dzieci jakie zwierzęta pojawiają się w wierszu i jakie pojazdy wymieniają?

6. Idzie do nas lato – zabawa naśladowcza.

Czytamy ponownie wiersz, a dzieci wcielają się w rolę zwierząt w nim występujących, odtwarzając gesty i ruchy ciała oraz powtarzając za rodzicem swoją rolę.

7. Zabawy z latem – zabawa edukacyjna z kartą pracy ze strony 42-43, książka 4.

Dzieci odpowiadają na pytania: Jakie zwierzęta brały udział w rozmowie na temat nadejścia nowej pory roku? O jakiej porze roku rozmawiały? Jakie inne zwierzęta mogły wziąć udział w tej rozmowie?. Następnie nazywają pojazdy i zapamiętują, w jakiej kolejności były wymienione w wierszu, po czym zasłaniają obrazki i próbują wymienić z pamięci jak najwięcej z nich we właściwej kolejności. Na koniec projektują i kolorują suknię lata.

8. Poszukiwanie rymów – uzupełnianie rymowanek.

Wymyślamy dowolne zdania, a dzieci uzupełniają ostatni wyraz, podając słowo, które rymuje się z wyróżnionym wyrazem. Przykłady rymowanek:

Wskoczył szary kotek na drewniany… (płotek).

Na łące rosną kwiatki, a po morzu pływają… (statki).

Mały biały baranek rozbił gospodyni… (dzbanek).

Czerwone w stawie żyją raki, a na łące rosną czerwone… (maki).

Cztery kopyta ma koń, a długą trąbę ma… (słoń).

Spadło na biurko bieluteńkie… (piórko).

Co? Dla mnie podkowa? – zdziwiła się… (krowa).

Podziwiały krokodyle kolorowe… (motyle).

9. „Wyprawa nad rzekę” – opowieść słowno-ruchowa.

Czytamy opowiadanie, co jakiś czas przerywamy, a dzieci wykonują czynności, o których mowa.

Wyprawa nad rzekę – Anna Gaża

Ania i Staś przyjechali na wieś do cioci i wujka (imitowanie

jazdy autem). Po przyjeździe szybko zjedli obiad (naśladowanie

jedzenia) i pobiegli do kuzyna Antka (bieg). Antek od lat

mieszkał w Zatorze i znał tu wszystkie ścieżki. Do plecaków

zapakowali prowiant (pakowanie) i wspięli się na pobliskie

drzewo (naśladowanie wspinaczki), żeby zobaczyć cel wyprawy.

Szli gęsiego wąską ścieżką nad rzekę (maszerowanie jeden

za drugim). Na ścieżce napotkali żabę (podskoki na dwóch

nogach z podparciem rękami), a następnie węża (czołganie

się). Nagle Antek coś usłyszał (nasłuchiwanie). Po cichu zakradli

się do miejsca, skąd dochodził dźwięk (skradanie się na palcach

z palcem wskazującym na ustach). Zobaczyli małe

liski, które biegały po trawie (poruszanie się na czworakach).

Ostrożnie się wycofali, aby ich nie spłoszyć (skradanie się do

tyłu). Po drodze zauważyli jagody, więc postanowili ich nazbierać

(naśladowanie zbierania jagód w pozycji kucznej).

Nagle ścieżka się skończyła i wyglądało na to, że nie mogą

pójść dalej. Na szczęście Antek znał tajne przejście pomiędzy

krzakami (czołganie się). Gdy wyszli z krzewnego tunelu,

zobaczyli wielkie rozlewisko. Było niesamowite (wydawanie

okrzyków zachwytu). Zwinnie przeskakiwali z kamienia na

kamień (przeskakiwanie z nogi na nogę), aż dotarli do miejsca,

gdzie rzeka była już rwąca, więc bardzo ostrożnie przeszli

po drewnianym pniu na drugi brzeg (chodzenie noga za nogą

po skakance, z rękami rozłożonymi na boki). Potem wrócili

do domu (maszerowanie), a tam czekała na nich pyszna kolacja,

którą zjedli ze smakiem (naśladowanie jedzenia). Wzięli

szybki prysznic (naśladowanie mycia), a potem szybko zasnęli

(naśladowanie spania).

10. Jak sprowadzić lato? – zabawa twórcza.

Dzieci zastanawiają się, czy lato zawsze przychodzi pierwszego dnia kalendarzowego lata, czy jego oznaki można zaobserwować wcześniej lub później i dlaczego się tak dzieje (od czego jest to zależne – pogody, temperatury). Następnie wspólnie wymyślają, w jaki sposób można sprowadzić lato, jeśli się spóźnia (np. przedmuchać chmury, uśmiechać się do słońca, kiedy chowa się za chmurami, żeby mocniej grzało). Dziecko może wymyślić swój sposób na przywołanie lata i go zaprezentować.

11.„Kwiatowa kraina” – masażyk w parze.

Dziecko siada za rodzicem i wykonuje masażyk zgodnie z tekstem wiersza. Potem następuje zmiana.

Kwiatowa kraina – Anna Gaża

W pewnej krainie, gdzie świeciło słońce,

rysowanie słońca palcem wskazującym

rosły przepiękne kwiaty na łące.

delikatne naciskanie pleców palcami wskazującymi

w różnych miejscach

Okrągły środeczek i piękne płateczki,

rysowanie kółka i płatków dookoła niego

miały też łodyżki, zielone listeczki.

rysowanie kreski z góry na dół, a następnie rysowanie

kilku listków

Deszczyk je co rano podlewał kroplami,

stukanie opuszkami palców po plecach

a wieczorem kładły się spać, wraz z owadami.

delikatne gładzenie wierzchem dłoni po plecach

z góry na dół

Dziękuje za uwagę 🙂

12.06.2020 – Letnie smaki

1. Kotek Szczęściarz – dzika gimnastyka dla dzieci

https://www.youtube.com/watch?v=fjuXOe1ArQg

2. Skąd się biorą owoce? – zabawa dydaktyczna i rozmowa na temat opowiadania.

Przyda się: drzewo narysowane na arkuszu szarego papieru, wycięte z kolorowego papieru kwiaty, liście i owoce, sylweta pszczoły, słońca i ogrodnika

Dzieci próbują wyjaśnić, co znaczy wyrażenie „owoc ciężkiej pracy”. Wspólnie zastanawiamy się, czy widoczne przed nimi owoce są efektem czyjejś pracy. Następnie prezentujemy narysowane na arkuszu szarego papieru drzewo (bez liści – jak po zimie) i snujemy opowieść, a dzieci wykonują określone czynności. Na zakończenie zastanawiamy się wspólnie, kto wykonywał pracę, aby owoce się pojawiły, i czy do innych dziedzin życia też można odnieść wyrażenie „owoc ciężkiej pracy”.

Owoce – efekt ciężkiej pracy” – Magdalena Ledwoń

Przyszła wiosna. W sadzie stało sobie drzewo. Smutne było, nagie – bo zima ledwo co odeszła. Ale pewnego dnia zza chmurki wyjrzało leniwie słoneczko (porusza sylwetą słoneczka). Przywitało się z drzewem i stwierdziło, że pora zabrać się do ciężkiej pracy. Świeciło tak i świeciło, przygrzewało i przygrzewało, coraz mocniej i mocniej, aż we wnętrzu drzewa obudziły się soki. Zaczęły krążyć w pniu, od korzeni, aż po czubki gałęzi. Najpierw robiły to bardzo powoli – bo praca ta wcale nie była łatwa, ale kiedy nabrały wprawy, robiły to coraz szybciej i szybciej… Kiedy tylko słońce przygrzało, w sadzie pojawił się ogrodnik (dziecko manipuluje sylwetą ogrodnika). Usunął z drzewa wszystkie chore i niepotrzebne gałęzie. Posmarował chore miejsca specjalną maścią, aby żadne szkodniki nie dostały się do wnętrza pnia. W końcu na drzewie zaczęły pojawiać się pierwsze listki i kwiaty (dzieci układają na koronie drzewa listki i kwiaty). Drzewo bardzo ciężko pracowało, żeby wytworzyć zalążki listków i pączki z kwiatami. Niestety, nie może jeszcze odpocząć. Kwiatki muszą zwabić owady, więc drzewo stara się wyprodukować piękne zapachy. Te aromaty wabią owady, na przykład pszczoły (dziecko porusza sylwetą pszczoły). Pszczoły zbierają z kwiatów pyłek. Część chowają do specjalnych kieszonek na tylnych łapkach, ale drugą częścią zapylają kwiaty. Dzięki temu na drzewie będą mogły pojawić się owoce (dzieci zbierają z drzewa kwiaty, a rozkładają owoce). Owoce są jak dzieci. Żeby urosły, drzewo musi dostarczać im jedzenie. Codziennie ciężko pracuje, posyłając owocom składniki niezbędne do wzrostu. A owoce rosną i rosną. Ogrodnik codziennie obserwuje drzewo i jego owoce. Gdy jakiś owoc ma robaczka albo zaczyna się psuć, wtedy ogrodnik usuwa go z drzewa (dziecko porusza sylwetą ogrodnika). A gdy przychodzi lato i owoce dojrzeją, wtedy ogrodnik zrywa owoce (dzieci zbierają owoce). A z owoców można zrobić dżemy, konfitury, soki i kompoty. Można je dodać do ciasta lub naleśników. Albo po prostu zjeść je na surowo. A co z drzewem? W końcu może spokojnie odpocząć. Po wydaniu owoców drzewo powoli zrzuca listki (dzieci zbierają liście) i przygotowuje się do zimy. Jest czas na pracę i czas na odpoczynek. Przyroda dobrze o tym wie. Najlepiej odpoczywa się pod ciepłą pierzynką, więc zima zsyła na świat lekki biały puch, pokrywając świat grubą, białą kołderką… i uśpione drzewa, i uśpione ule, i senne domki ogrodników. A co potem? Przychodzi wiosna. W sadzie stoi sobie drzewo. Smutne, nagie – bo zima ledwo co odeszła. Ale pewnego dnia zza chmurki wychodzi leniwie słońce (dziecko porusza sylwetą słoneczka). Wita się z drzewem i stwierdza, że pora zabrać się do ciężkiej pracy. I tak dalej, i tak dalej…

Prosimy, żeby dzieci spróbowały opisać na podstawie opowiadania oraz własnych doświadczeń, w jaki sposób powstają owoce. Wspólnie zastanawiamy się, czy owoce rosną wyłącznie na drzewach. Mogą też spróbować wyjaśnić, dlaczego rośliny dają owoce, po co ludzie je zjadają i dlaczego są one takie ważne dla naszego zdrowia.

3. Ogrodowe zagadki – rozwiązywanie zagadek językowych.

Czytamy zagadki związane z różnymi darami lata. Dzieci odgadują nazwę owocu lub warzywa.

Ma piękny zielony mundurek,

poznajcie go, to… (ogórek).

Okrągłe są i soczyste,

mają czerwone kolory,

można z nich zrobić zupę,

pyszne są… (pomidory).

Są słodkie, rosną na krzaczku,

lubią je wszystkie dziewczyny.

Na przeziębienie zdrowy z nich soczek,

więc biegnij zrywać… (maliny).

Małe czerwone kuleczki,

o ich słodyczy można śpiewać pieśni.

Dziewczyny robią z nich kolczyki,

a ja uwielbiam smak… (czereśnie).

Mała, soczysta, a jakże krzepka,

na kanapce pyszna ta … (rzodkiewka).

Wie to mama, wie to tata,

bardzo zdrowa jest… (sałata).

Zrób z nich koktajl dla ochłody,

pyszne są z nich także lody,

bardzo zdrowe są … (jagody).

4. Nazywamy warzywa i owoce – zabawa z klasyfikowaniem owoców i warzyw pod względem różnych cech.

Prezentujemy ilustracje różnych warzyw i owoców. Prosimy, aby dzieci spróbowały podzielić fotografie na grupy ze względu na określone cechy, np. warzywa i owoce rosnące w ziemi, rosnące na krzaku, rosnące na drzewie, takie, które można jeść na surowo, i takie, które jemy tylko ugotowane. Dzieci mogą również samodzielnie wymyślać różne kategorie klasyfikacji.

5. Do czego są nam potrzebne dary lata? – zabawa edukacyjna z kartą pracy ze strony 44, książka 4.

Dzieci opisują wygląd kanapek i wskazują warzywa, które zostały wykorzystane do ich przygotowania, odgadują też nazwę soku na podstawie owocu, z którego został wykonany, i podają nazwę owocu, z którego mógł być wykonany dany sok (na podstawie koloru soku w szklance).

6. Smaki lata – zabawa dydaktyczna.

Przyda się: koszyk lub pojemnik, chustka, duża serweta do przykrycia kosza, warzywa i owoce do degustacji (sałata, rzodkiewka, pomidor, ogórek, agrest, jagody, truskawki, czereśnie, porzeczki)

Szykujemy koszyczek lub pojemnik pełen darów lata (powinien być przesłonięty, aby dzieci nie mogły widzieć, co się w nim znajduje). W koszyku mogą być: sałata, rzodkiewka, pomidor, ogórek, agrest, jagody, truskawki, czereśnie, porzeczki. Recytujemy wiersz „Czerwiec idzie w parze z latem”.

Czerwiec idzie w parze z latem – Magdalena Ledwoń

Stąpa lato zagubione

po lasach, po łąkach,

nie wie, w którą ma pójść stronę,

bez przerwy się błąka.

Wtem je spotkał czerwiec krasny

i woła do niego:

Razem pójdźmy, w ten dzień jasny,

lato, mój kolego!”

Trala la, trala, la – idziesz ty, idę ja!

Trala la, trala, la – idziesz ty, idę ja!

Zawiązujemy dziecku oczy i prosimy dziecko aby włożyło rękę do koszyka/pojemnika i spróbowało przy pomocy dotyku/ węchu/ smaku rozpoznać jeden z darów znajdujących się w środku. Zabawa trwa, aż wszystkie owoce i warzywa z koszyka zostaną nazwane. Możemy poprosić, aby dzieci wymieniły nazwy innych warzyw lub owoców, które można zdobyć wczesnym latem. Można również zapytać dzieci, czy wszystkie owoce i warzywa są dostępne w tym samym czasie. Dzieci mogą również opisać, do czego można wykorzystać dary lata.

7. Owocowe kosze – zabawa rozwijająca spostrzegawczość i zabawa edukacyjna z kartą pracy ze strony 45, książka 4.

Dzieci wymieniają znane sobie owoce, zastanawiają się, kiedy pojawiają się poszczególne owoce. Swoje wypowiedzi powinny uzasadnić, np. truskawki zbiera się na początku lata, a śliwki bliżej jesieni. Następnie porównują dwa obrazki i dorysowują brakujące elementy oraz przeliczają dorysowane owoce i podają ich liczbę.

8. Zdrowie na patyku – zabawa kulinarna.

Przydadzą się: letnie owoce, miseczki, talerzyki, patyczki do koreczków, połówki pomarańczy

Dzieci myją ręce, a następnie owoce (borówki, truskawki, wiśnie, agrest). Mogą spróbować samodzielnie usunąć pestki z owoców za pomocą drylownicy. Każde dziecko otrzymuje wykałaczkę i próbuje wykonać owocowy koreczek (instruujemy dzieci o zasadach bezpiecznego wykorzystania wykałaczek). Zwracamy uwagę, żeby te same owoce nie sąsiadowały ze sobą na wykałaczce. Gotowe koreczki można umieszczać w podstawce z przekrojonej na pół pomarańczy i po sprzątnięciu bałaganu dokonać degustacji. Smacznego! 🙂

9. „Lato w sadzie i ogrodzie” – zabawa grafomotoryczna z dużą kartą z „Wyprawki”.

Dzieci oglądają obrazek przedstawiający ogród latem. Wymieniają znajdujące się na nim elementy,

opisują na podstawie własnych doświadczeń i spostrzeżeń, jak powinien wyglądać ogród, co i kogo

można w nim spotkać, jakie warzywa i owoce zbiera się latem w ogrodzie. Następnie wykonują ćwiczenie grafomotoryczne.

Dziękuję za Waszą pracę w tym tygodniu

i życzę wszystkim miłego weekendu 🙂

15.06.2020 – Zakładamy zielnik

1. Fit Kids – trening ogólnorozwojowy dla dzieci i rodziców

https://www.youtube.com/watch?v=OcOlysQ7HZE

2. Co nam daje łąka? – rozmowa na podstawie zdobytych doświadczeń.

Dzieci starają się wymienić jak najwięcej korzyści wynikających z funkcjonowania ekosystemu łąki (odpoczynek, pastwiska dla zwierząt wiejskich, miejsce zamieszkania licznych gatunków zwierząt – w tym owadów, miejsce rozwoju i wzrostu roślinności).

3. Owadzie rymowanki – zabawa językowa.

Rozkładamy przed dziećmi ilustracje przedstawiające różne owady (można wykorzystać materiały z 28.05. – Majowa Łąka dla mamy). Prosimy, aby dzieci je nazwały. Następnie przypinamy obrazki do tablicy, a na dywanie rozkładamy nazwy poszczególnych owadów i recytujemy początek rymowanki. Zadaniem dzieci jest wskazanie ilustracji owada, którego nazwa rymuje się z wierszykiem. Wspólnie staramy się dobrać nazwy owadów do odpowiedniego rysunku:

Lata sobie koło nosa. (osa)

Lata sobie koło ucha. (mucha)

Lata sobie wokół czoła. (pszczoła)

Wypowiada śmieszne słówka. (mrówka)

Cały dzień się tylko błąka. (biedronka)

Nikt go nigdy nie dogoni. (pasikonik)

Ciągle stuka: puk, puk, puk. (żuk)

Czasem barwny, czasem złoty, to nad łąką fruwa… (motyl)

4. „Każdy inaczej się porusza” – zabawa ruchowo-naśladowcza

Recytujemy rymowankę, a dzieci poruszają się według własnego pomysłu.

Każdy inaczej się porusza – Joanna Wołoch

Na łące każdy inaczej się porusza.

Biedroneczka – tup, tup, tup.

Gąsienica – szur, szur, szur.

Żabka skacze hop, do gory.

Motyl lata aż pod chmury.

Konik polny skacze tak…

– A ty chodzisz jak?

5. Pachnące na łące – zabawa rozwijająca zmysły.

Potrzebne będą: ilustracje lub żywe okazy polskich ziół (rumianek, szałwia, mięta, rozmaryn, krwawnik) oraz podpisane słoiczki wypełnione suszem z tych ziół, podpisane fotografie ziół

Przygotowujemy ilustracje lub żywe okazy polskich ziół (rumianek, szałwia, mięta, rozmaryn, krwawnik) oraz podpisane słoiczki wypełnione suszem z tych ziół. Dzieci mogą porównywać napisy na fotografiach z tymi umieszczonymi na słoiczkach i połączyć wygląd tej rośliny z jej zapachem.

6. Do czego są nam potrzebne zioła? – zabawa dydaktyczna.

Kolejny raz prezentujemy okazy lub obrazki i w formie ciekawostek opowiadamy, w czym pomagają zioła (np. szałwia – płukanie ust, usuwa afty i pleśniawki; rumianek – przynosi ulgę przy bólach brzucha i alergicznych odczynach na skórze; mięta – korzystnie wpływa na bóle brzucha; krwawnik – przyspiesza gojenie ran; rozmaryn – zabija wirusy i bakterie, pomaga utrzymać organizm w zdrowiu). Ponadto wyjaśniamy, że kiedy nie było lekarstw dostępnych w aptece, ludzie zbierali zioła i z nich przyrządzali dla zdrowia okłady, napary i inhalacje. Poza tym zioła mają wspaniały zapach i poprawiają smak potraw, do których się je dodaje. Dzieci mogą spróbować wymienić dania, do których rodzice stosują zioła. Należy też zaznaczyć, że dzieci nie powinny samodzielnie stosować ziół. Wprawdzie są one zdrowe, ale nieprawidłowo stosowane mogą zaszkodzić lub wywołać uczulenia.

7. Na łące – zabawy matematyczne i grafomotoryczne na karcie pracy 46-47, książka 4.

Dzieci przeliczają elementy w zbiorach i łączą zbiory o jednakowej liczbie elementów, odnajdują drogę mrówek w labiryncie. Następnie porównują liczebność zbiorów, określają, który zbiór ma więcej, a który mniej elementów, powiększają daną liczbę elementów o jeden i podają otrzymane wartości. Na koniec wykonują ćwiczenia grafomotoryczne

8. Pierwsza pomoc – rozmowa na temat sposobów udzielania pomocy w przypadku ukąszenia

przez owady.

Rozmawiamy z dziećmi na temat ugryzień przez owady, pytamy, czy wiedzą, jak udzielić pomocy osobom ugryzionym. Przypominamy, że zawsze w takiej sytuacji należy poprosić o pomoc osobę dorosłą. W przypadku użądlenia przez pszczołę lub osę można usunąć pęsetką żądło i obłożyć miejsce lodem (najlepiej zawiniętym w serwetkę). Trzeba też obserwować, czy ukąszona osoba czuje się dobrze i nie zaczyna puchnąć. Gdy tak się dzieje, trzeba jak najszybciej skontaktować się z lekarzem. Aby uchronić się przed ugryzieniami, nie powinno się chodzić boso po trawie, trzeba uważać przy zbieraniu owoców leżących w trawie, pić napoje z przezroczystych naczyń, zachowywać się spokojnie, gdy wokół lata osa. Natomiast żeby zapobiec ukąszeniom kleszczy, należy ubierać się do lasu i na łąkę w obcisłe ubrania w jasnych kolorach i zakładać zakryte obuwie, a po powrocie do domu wziąć prysznic. Jeśli jednak zdarzy się ukąszenie, wtedy trzeba poprosić dorosłego o wyjęcie kleszcza i odkażenie miejsca ugryzienia. Nie wolno go usuwać samemu.

9. Zakładamy zielnik – zabawa dydaktyczna.

Potrzebne będą: żywe oraz zasuszone okazy roślin, gazety, ciężki przedmiot, kartki, taśma

klejąca, karteczka z nazwą rośliny

Dzieci segregują i nazywają przyniesione ze spaceru rośliny. Starają się nazwać znane sobie egzemplarze lub szukają informacji o nich w zgromadzonej biblioteczce. Następnie prezentujemy dzieciom, w jaki sposób należy zasuszać rośliny, aby stworzyć zielnik (wkłada okazy między gazety i przyciska je ciężkim przedmiotem; co kilka dni należy wymienić gazetę, aby roślina nie spleśniała). Kiedy mamy już przygotowane suszone rośliny, dzieci mogą przygotowują kartkę zielnika. W tym celu układają suszoną roślinę na kartce i przyklejają ją za pomocą paseczków taśmy klejącej. Doklejają karteczkę z nazwą rośliny. Następnie wsuwają kartkę w koszulkę biurową i łączą wszystkie arkusze w przedszkolny atlas.

10. Stonoga – masażyk relaksacyjny

Jedna noga, druga noga,

trzecia noga, czwarta noga.

(piszemy kolejne liczby)

Ludzie! Patrzcie! Olaboga!

To stonoga, to stonoga!

(kroczymy wszystkimi palcami)

Noga piąta i piętnasta,

siedemnasta, osiemnasta…

(piszemy kolejne liczby)

Sama nazwa mówi nam:

ta stonoga sto nóg ma.

Gdy do domu dojdzie wreszcie,

to pod drzwiami, miłe panie,

(kroczymy wszystkimi palcami)

jedna noga z drugą nogą

zaczynają wnet szuranie.

(na przemian, z wyczuciem pocieramy plecy dłońmi)

Wycierają w wycieraczkę,

czyszczą bucik po buciku.

Potem lśniące i błyszczące

ustawiają w pokoiku.

(kreślimy palcami wskazującymi pionowe kreski)

Dziękuję za uwagę 🙂

16.06.2020 – Jak mija dzień na wsi?

1. „Spacer zwierząt” – ćwiczenia poranne.

Recytujemy wiersz, a dzieci wykonują odpowiednie ruchy.

Spacer zwierząt – Agata Giełczyńska

dzieci biegają na czworakach

Polną ścieżką piesek biegnie.

Szczeka głośno w nocy, we dnie.

Nie potrafi iść powoli,

on zabawy, harce woli.

idą, kucając i trzymając się za kostki

Kaczka wesolutko człapie,

już po chwili wodą chlapie.

Krótkimi rusza nóżkami,

pływa razem z kaczętami.

poruszają się po kole, przeskakując z nogi na nogę

Źrebak raźno podskakuje,

zmęczenia wcale nie czuje.

Hen, przed siebie dalej gna,

pędzi szybko niczym wiatr!

idą powoli, trzymając ręce za plecami i co jakiś czas wykonując skłony

Kurka nie śpieszy się wcale,

ziaren szuka wytrwale.

Spacerkiem się delektuje

i na robaczki poluje.

idą na czworakach, wolno i spokojnie

Idzie dróżką kotek mały,

czarne wąsy, ogon biały.

Delikatnie łapki stawia,

cichuteńko się zakrada.

Po skończonych ćwiczeniach dzieci zwijają się w kłębek i chwilę odpoczywają

2. Pora na… – zabawa orientacyjno-porządkowa.

Przydadzą się: ilustracje prezentujące różne pory dnia (wschód słońca, górowanie słońca w południe, wędrówka słońca ku zachodowi, noc)

Pokazujemy ilustracje z porami dnia. Następnie wymieniamy czynności, które wykonuje się o określonych porach. Zadaniem dzieci jest szybkie odnalezienie ilustracji przedstawiającej część dnia, której ta czynność dotyczy. Dzieci mogą zauważyć, że pewne czynności wykonuje się o różnych porach dnia (np. mycie zębów – zarówno rano, jak i wieczorem, jedzenie obiadu – niektórzy jedzą w południe, a inni dopiero po południu), a inne są charakterystyczne wyłącznie dla jednej pory dnia (np. sen, popołudniowa drzemka).

3. Z wizytą w gospodarstwie – rozmowa na temat treści obrazka i zabawa edukacyjna na karcie pracy ze stron 48-49, książka 4.

Dzieci na podstawie ilustracji opowiadają, jak wygląda wiejska zagroda, nazywają jej mieszkańców

oraz ich domy. Dokonują analizy obrazka, wyszukują humorystyczne sytuacje i opowiadają o nich.

4. Wycieczka na wieś – słuchanie opowiadania.

Czytamy opowiadanie „Wycieczka na wieś”, a dzieci słuchają z uwagą.

„Wycieczka na wieś” – Magdalena Ledwoń

Kasia bardzo lubi odwiedzać swoją kuzynkę Zosię. Kasia mieszka w mieście, a Zosia nie. Wiecie, gdzie mieszka Zosia? Tak! Mieszka na wsi. Kasia zawsze zazdrościła swojej kuzynce tego, że mieszka w takim wspaniałym miejscu. Na wsi jest dużo przestrzeni. Domy nie są takie wysokie, jak u Kasi na osiedlu. I mieszka w nich zazwyczaj jedna rodzina, a nie kilkanaście, jak w bloku. Drzewa i krzewy rosną nie tylko w parkach i na klombach, lecz niemal wszędzie. A co najważniejsze – prawie zawsze są na nich jakieś owoce. Kasia uwielbia jeździć na wieś, bo latem są truskawki, maliny i porzeczki, a jesienią jabłka, gruszki i śliwki. I to w dodatku prosto z drzewa lub krzaczka, a nie z supermarketu. Tym razem mama zawiozła Kasię do Zosi w piątek wieczorem. Kasia miała zostać u Zosi przez cały weekend. Dziewczynki zjadły kolację, umyły się i położyły do łóżka w pokoju Zosi. Następnego dnia zamiast budzika Kasia usłyszała jakieś śmieszne dźwięki dochodzące z podwórka. – To nasz budzik – zaśmiała się Zosia. – Pieje dokładnie o wschodzie słońca. Więc możemy jeszcze poleżeć w łóżku, bo jest przed piątą rano. Oczy Kasi zrobiły się okrągłe ze zdziwienia. – „Przed piątą rano – pomyślała – w domu o tej porze jeszcze śpię w najlepsze”. – No cóż, muszę spróbować zasnąć – stwierdziła i naciągnęła kołdrę na głowę. Niestety, nie mogła już zmrużyć oka. Chwilę później usłyszała, jak ktoś zaczyna krzątać się po domu. Wysunęła się cichutko z łóżka i poszła zobaczyć, kto o tej porze kręci się w kuchni. – Dzień dobry, słoneczko – powiedziała ciocia. – Kogut cię obudził, co? – spytała, a dziewczynka twierdząco kiwnęła głową. – Ciociu, dlaczego wstałaś tak wcześnie? – zapytała po chwili. – Muszę przygotować śniadanie dla wszystkich domowników. A mówiąc wszystkich, mam na myśli tych, którzy mieszkają w domu, ale też w zagrodach – wyjaśniła ciocia. – Wujek już karmi kury ziarnem, a zaraz pójdzie do obory nakarmić resztę inwentarza. Konie lubią owies, krowy siano, a świnkom już gotuję paszę na piecu. – I ciocia kiwnęła głową w kierunku kuchenki. Kasia pomogła cioci przygotować śniadanie. Ale tylko dla tych domowników, którzy nie chodzą na czterech nogach ani nie mają dziobów. Nalała do kubków mleko z wieczornego udoju i dosypała do niego kakao, obrała ze skorupek ugotowane przez ciocię jajka i umyła pomidory (a warto dodać, że nie wyjęła ich z lodówki, ale zerwała prosto z krzaka). Kiedy Zosia wstała, dziewczynki zjadły śniadanie, umyły buzie i zęby, uczesały włosy i poszły z wujkiem do obory. Tata Zosi poprosił je, żeby stanęły z boku, bo zwierzęta bywają niebezpieczne. Mogą kogoś ugryźć lub kopnąć, na przykład jeśli się czegoś przestraszą lub coś im się nie spodoba. Kasia i Zosia stały więc w bezpiecznej odległości i patrzyły, jak wujek wyprowadza kolejno na łąkę krowy, a zaraz potem kozy. Po chwili wrócił z taczką i zaczął zbierać widłami z podłogi niezbyt przyjemnie pachnącą słomę. – Zośka, dlaczego to tak śmierdzi? – zapytała Kasia. – A widziałaś, żeby krowy chodziły w pieluchach? – odpowiedziała pytaniem na pytanie. – Nie, ale co to ma do rzeczy? – zdziwiła się dziewczynka. – Bo kozy i krowy to zwierzęta, a one nie korzystają ani z pieluch, ani z toalety. Robią kupkę, tam, gdzie akurat stoją. Trzeba więc rozścielać im słomę. Wtedy łatwiej jest to wszystko sprzątnąć. A poza tym mają sucho i czysto, kiedy wrócą tu wieczorem na noc – udzieliła wyczerpującej odpowiedzi kuzynka. – A teraz chodź, nalejemy świnkom wody do bajorka, będzie upał, więc przyda im się trochę błotka dla ochłody. Pobiegły w kierunku studni, z której dziadek Kasi i Zosi nabierał wody. Gdy wyciągnął wiadro ze studni, przelewał ją dziewczynkom do małych, plastikowych wiaderek. A one nosiły ją do zagródki obok chlewika. Kiedy Zosia stwierdziła, że bajorko wygląda dostatecznie błotniście, dziadek zamknął studnię i zatrzasnął kłódkę, a kluczyk zaniósł do szuflady w sieni. – To po to, żebyście mi się, rybeczki, nie skąpały w wodzie ze studni – zażartował dziadek i groźnie pokiwał palcem. – Studnia jest głęboka, a wody w niej dużo. Nie chcemy, żebyście się potopiły. Zosia z Kasią kiwnęły ze zrozumieniem głowami. Same nie chciałyby znaleźć się w ciemnej dziurze pełnej zimnej wody. Chociaż w głębi duszy ciekawiło je, co się w tej studni znajduje. Dobrze, że dziadek założył kłódkę, bo kto wie, czy nie skusiłyby się, żeby do niej zajrzeć… Dziadek wrócił z domu z koszykiem i stwierdził, że gdy wypuszczą świnki z chlewu, mogą iść do ogródka nazbierać ogórków na obiad, bo ciocia o nie prosiła. W ogródku warzywnym pełno było grządek, na których wiosną mama Zosi wysiała różne jarzyny i zioła. Teraz rosły sobie w równych rządkach, a dziadek i Zosia od czasu do czasu wyrywali z nich chwasty lub warzywa – w zależności od tego, o co prosiła ciocia. Po obiedzie dziewczynki zamiotły kurom wybieg, zebrały jajka z gniazd, wysprzątały królikom klatki i nalały świeżej wody do misek i koryt. Przyglądały się, jak dziadek doi krowy i kozy. Pomogły cioci robić biały ser i ubijać masło. Na szczęście ciocia nie kazała im tego robić w tym urządzeniu, które kiedyś Kasia widziała w skansenie. Teraz miała do tego specjalny robot kuchenny. Ale pozwoliła dziewczynkom wlać do pojemnika mleko i przyglądać się, jak ubija się w nim masło. Późnym popołudniem wujek wyjechał na pole traktorem. – Co on będzie teraz robił? – zapytała Kasia. – Nie wiem – powiedziała Zosia. – Czasem tata kosi trawę, z której robi się siano. Czasem zapina specjalną maszynę do przewracania jej na drugą stronę, żeby równo wyschła. Innym razem przypina wóz i jedzie zwieźć to do stodoły. Dziewczynka przyjrzała się dokładnie traktorowi, który oddalał się polną drogą. – Chyba będzie nawoził albo usuwał szkodniki. Widzisz, to urządzenie za traktorem służy do opryskiwania roślin – wyjaśniła kuzynka. – Chodźmy popatrzeć – poprosiła Kasia. – Nie wolno nam – pokiwała przecząco głową Zosia. – Traktory i inne urządzenia rolnicze są niebezpieczne. Mama zawsze mi powtarza, że traktorzysta może mnie nie widzieć, nawet jeśli ja świetnie widzę traktor. Poza tym tata stosuje różne chemiczne substancje do oprysków, więc mogłyby nam zaszkodzić. Lepiej chodźmy do sadu. Dziadek zbiera porzeczki, może mama upiecze jutro placek. W końcu jutro będzie niedziela. Dziewczynki wróciły z sadu do domu, kiedy słońce na dobre zniknęło za horyzontem. Pewnie siedziałyby tam do tej pory, gdyby nie to, że komary mocno dawały im się we znaki. Zjadły kolację, wzięły kąpiel i zmęczone położyły się do łóżek. – To co jutro będziemy robić? – zapytała Kasia. – Może pójdziemy z dziadkiem popływać nad rzekę? – zasugerowała. – Jeśli znajdziemy czas – powiedziała Zosia, tłumiąc ogromne ziewnięcie. – Bo widzisz, na wsi dobrze wypocząć można tylko w nocy. Ale Kasia już nie słuchała. Wyczerpana, spała niczym suseł pod kołderką pachnącą krochmalem.

Następnie dzieci odpowiadają na pytania:

Czy Kasia lubiła jeździć na wieś? Dlaczego? Czym różni się wieś od miasta? W jakich pracach

na wsi brała udział Kasia? Dlaczego Zosia stwierdziła, że na wsi można odpoczywać tylko w nocy?.

5. Dzień na wsi – zabawa dydaktyczna, układanie planu dnia na wsi.

Przypinamy ilustracje z zabawy „Pora na….”. Dzieci przypominają sobie nazwy poszczególnych pór dnia. Następnie wręczamy dzieciom karteczki i prosimy, żeby spróbowały opisać, jak wyglądał dzień, który Kasia spędziła u cioci i wujka. Dziecko rysuje określoną czynność na swojej karteczce i przypina ją pod ilustracją przedstawiającą odpowiednią porę dnia. Na zakończenie dzieci mogą ponownie opisać przebieg dnia na podstawie przygotowanych ilustracji z uwzględnieniem wyrażeń: rano, w południe, po południu, wieczorem, w nocy.

6. „Gospodarz” – zabawa naśladowcza.

Dzieci wykonują do słów rymowanki określone ruchy. Zabawę można powtórzyć kilka razy, zachęcając dzieci do włączenia się w recytację.

Gospodarz – Agata Giełczyńska

W gospodarstwie pracy wiele

dzieci łapią się za głowę

w dzień powszedni i w niedzielę.

Pan gospodarz już od rana

wstają

przerzuca duży stóg siana.

wykonują gest przerzucania siana widłami z wnętrza koła na zewnątrz

Karmi kury, owce, krowę,

wyciągają ręce przed siebie – raz jedną, raz drugą

w wiadrach dla nich nosi wodę.

idą kiwając się na boki i naśladując noszenie ciężkich wiader

Traktorem wyjeżdża w pole,

trzymają kierownicę, poruszając się po obwodzie koła

słomę układa w stodole.

wykonują gest układania dużych kloców

A gdy już skończona praca,

ocierają pot z czoła

zmęczony do domu wraca.

maszerują w miejscu, po czym siadają

7. Małe i duże zwierzęta w zagrodzie – zabawa matematyczna na karcie pracy ze strony 51, książka 4.

Dzieci przeliczają liczbę zwierząt znajdujących się w zagrodach, sprawdzają w tabeli, ile powinno się ich znajdować, i dorysowują brakujące zwierzęta.

8. Rodzina z wiejskiego podwórka – zabawa językowa.

Rodzic wybiera obrazek ze zwierzęciem z wiejskiej zagrody i ma za zadanie przedstawić się jako zwierzęca rodzina, ale bez używania ich nazwy, np. Mieszkamy w oborze, moje dziecko to cielaczek, a mój mąż to byk lub wszyscy nosimy grzebienie, mój synek to kurczaczek, a mąż – kogut. Na mnie mówią kwoka. Dziecko ma za zadanie zgadnąć o jakie zwierzę chodzi.

Zwierzęta wiejskie

Dziękuje za wspólną pracę 🙂

17.06.2020 – Poznajemy zwierzęta duże i małe

1. Zabawy ruchowe dla przedszkolaków:

https://panimonia.pl/2020/03/18/zabawy-ruchowe-i-gimnastyczne-dla-przedszkolakow/

2. Gdzie mieszkam? – zabawa dydaktyczna.

Przypominamy nazwy poszczególnych zabudowań gospodarskich. Następnie prezentujemy fotografie zwierząt lub przedmiotów, a dzieci wskazują napis z nazwą pasującego do niej zwierzęcia.

Zwierzęta na wsi – https://www.youtube.com/watch?v=xrgowwp1V-U

3.„Po co krowie rogi na głowie?” – słuchanie wiersza W. Chotomskiej połączone z rozmową.

Czytamy treść wiersza,

„Po co krowie rogi na głowie?” – Wanda Chotomska

Raz pewien gąsior,

spotkawszy krowę,

taką z tą krową

zaczął rozmowę:

– Pani ma ładne oczy,

pani ma zgrabne nogi,

pani mogłaby zostać artystką filmową,

pani krowo,

gdyby nie rogi…

Po co pani te rogi na głowie?

Czy nie warto pomyśleć o zmianie?

Pani byłoby bardziej do twarzy

w kapeluszu, w berecie, w turbanie.

Znam się dobrze na damskiej modzie,

na urodzie oraz na sztuce,

jaka pani byłaby śliczna,

gdyby pani chodziła w peruce!

No niech pani pomyśli przez moment,

no niech pani mi tylko powie –

na co pani właściwie te rogi?

Po co pani te rogi na głowie?

A ta krowa nie rzekła słowa,

tylko głowę schyliła nisko –

jak mu dała rogami odpowiedź,

to przeleciał przez całe pastwisko.

Sto dwadzieścia koziołków fiknął,

wylądował w przydrożnym rowie

i już nigdy więcej nie pytał,

po co krowa ma rogi na głowie.

Inicjujemy rozmowę, zadając dzieciom pytania: Czy gąsiorowi podobał się wygląd krowy? Co mu w nim przeszkadzało? Czy krowa udzieliła odpowiedzi na pytanie gąsiora? W jaki sposób gąsior dowiedział się, po co krowie rogi na głowie? Czy rogi krowy są niebezpieczne?. Dzieci odpowiadają zgodnie z treścią wiersza i swoimi doświadczeniami.

4. Zagroda pełna zwierząt – zabawa matematyczna na karcie pracy ze strony 53, książka 4.

Dzieci nazywają zwierzęta w zagrodach i przeliczają je w każdej z zagród. Prosimy, aby wskazały ramkę, w której znajdują się wyłącznie ptaki (wprowadzamy pojęcie „drób”), oraz ramkę, w której znajdują się wyłącznie zwierzęta dające mleko. Następnie rysują po śladzie drogę pszczół do uli.

5. Dyktando rysunkowe – zabawa grafomotoryczna rozwijająca orientację na kartce.

Dzieci otrzymują kartki A4 oraz flamastry. Prosimy dzieci, aby wskazały górę strony, a następnie jej dół, żeby pokazały prawy bok strony, a następnie lewy. Na zakończenie zachęcamy, żeby dzieci poprowadziły wskazujący palec po prawej krawędzi kartki od góry do dołu. Następnie tłumaczymy, że ich zadaniem będzie narysowanie zwierząt w odpowiednim miejscu na kartce. Zwierzęta muszą być narysowane dość szybko, więc za każdym razem będziemy odliczać od 15 do 0. Na podstawie swojego (przygotowanego wcześniej) arkusza opisuje położenie zwierząt, np. Na dole kartki na środku znajduje się krowa. Obok, z prawej strony należy narysować świnkę. W prawym górnym rogu jest kura, a w lewym górnym rogu koza. Po zakończeniu pracy dzieci mogą obejrzeć rysunek rodzica i porównać go ze swoim. Weryfikują tym samym poprawność wykonania zadania.

6. „Owieczki” – zabawa paluszkowa.

Maluchy siedzą i naśladują ruchy do słów rymowanki.

Owieczki” – Agata Giełczyńska

Pięć owieczek w zagrodzie bryka:

pokazują całą dłoń

jeden, dwa, trzy, cztery, pięć.

liczą na palcach

Nagle patrzcie, jedna znika!

chowają mały palec, pomagając sobie drugą ręką

Cztery owieczki w zagrodzie brykają:

pokazują cztery palce

jeden, dwa, trzy, cztery.

liczą na palcach

Jedna odeszła, więc trzy zostają.

chowają serdeczny palec

Trzy owieczki małe:

jeden, dwa, trzy

liczą na palcach

idą razem na hale.

kroczą” palcami po przedramieniu drugiej ręki

Przez strumyk przeskoczą

zmieniają rękę i „kroczą” po drugim przedramieniu

i dalej wesoło kroczą.

palcami „wspinają się” na czubek głowy

A gdy dotrą na sam szczyt,

całą trawę zjedzą w mig!

drapią się po głowie

7. Zabawy z literą „ą” – ćwiczenia grafomotoryczne na karcie pracy ze strony 65.

Dzieci rysują węża i wielbłąda po śladzie i opowiadają, co widzą na obrazkach. Otaczają pętlą wszystkie litery „ą”, które widzą w wyrazach. Następnie wystukują rytm, wymawiając nazwy obrazków: raz cicho, raz głośno.

8. Bezpieczni na wsi – zabawa dydaktyczna, rozpoznawanie zagrożeń podczas pobytu na wsi.

Prosimy, żeby dzieci zastanowiły się, czy tylko krowy bywają niebezpieczne i co może stanowić zagrożenie na wsi (odnoszą się do własnych doświadczeń oraz do treści opowiadania z dnia wczorajszego M. Ledwoń „Wycieczka na wieś”). Następnie wyjmujemy monetę. Każde dziecko rzuca monetą raz. Jeśli wypadnie orzeł – wymienia czynności, które można wykonywać, gdyż są bezpieczne (i pod jakimi warunkami), np. Można karmić kury pod opieką dorosłego. Można zbierać owoce, które rosną na krzewach, ale należy uważać na osy. Jeśli wypadnie reszka – wymienia te czynności, które są zabronione, np. Nie wolno bawić się w pobliżu maszyn rolniczych. Nie można zbliżać się do zwierząt.

9. Bezpiecznie na wsi – praca plastyczna, tworzenie plakatu.

Dzieci przypominają sobie, co może stanowić zagrożenie na wsi i wymyślają hasło, które będzie ostrzegać przed niebezpieczeństwem. Zapisujemy je na dużym arkuszu. Dzieci rysują na swoim plakacie rysunki ostrzegające przed zagrożeniami.

Dziękuję za uwagę 🙂

18.06.2020 – Zdrowe przysmaki z wiejskiej zagrody

1. „Poranek na wsi” – opowieść słowno-ruchowa.

Snujemy opowieść według opowiadania Agaty Giełczyńskiej i wykonujemy odpowiednie ruchy. Dzieci kładą się na dywanie zwinięte w kłębek, po czym naśladują nasze ruchy.

Noc bardzo szybko minęła i zaczęło świtać. Całe gospodarstwo powoli budziło się do życia (powoli się przeciągają). Jako pierwszy wstał pies Mars i wesoło merdając ogonem, zaczął biegać po podwórzu (poruszają się na czworakach). Jego głośne szczekanie obudziło kota Puszka, który przeciągnął się mocno jeden raz (wykonują koci grzbiet), potem drugi (powtarzają ćwiczenie), po czym ziewnął głośno (ziewają) i wyjrzał na zewnątrz. Nim zdążył cokolwiek powiedzieć, ujrzał spacerujące po podwórzu kury (kładą ręce na biodrach i poruszają się, obciągając palce stóp), które od czasu do czasu grzebały w ziemi w poszukiwaniu ziaren i robaczków (pocierają o dywan raz jedną nogą, raz drugą). Tuż za nimi na powitanie dnia wyszły gąski, które szły jedna za drugą, śmiesznie poruszając kuperkami i wyginając długą szyję raz w prawo, raz w lewo (idą jeden za drugim, od czasu do czasu przykucając, poruszają głową w prawo i lewo). A kiedy dotarły do stawu, wskoczyły doń zadowolone (zatrzymują się i podskakują). Nawet krowa Aniela zdążyła się obudzić. Leniwie pokręciła mordą i oblizała się wielkim językiem (oblizują się, poruszając językiem raz w jedną, raz w drugą stronę). Zaraz ruszyła zjeść trochę siana, nim ubiegną ją baranki, które już podskakiwały, pędząc w stronę żłobu (podskakują). Tak, chyba całe podwórko już się obudziło. Ale… Zaraz, zaraz! A gdzie jest kogut?! (przykładają dłoń do czoła i rozglądają się). Jest w kurniku! Biedaczek zaspał! (łapią się za głowę). To może pozwólmy mu dziś dłużej pospać. Nie budźmy go (kładą palec na ustach i siadają na dywanie).

2. „Co nam dają zwierzęta?” – wysłuchanie piosenki i rozmowa inspirowana jej treścią.

Odtwarzamy piosenkę „Co nam dają zwierzęta?” (sł. Magdalena Ledwoń, muz. Jerzy Zając).

Po jej wysłuchaniu dzieci wymieniają nazwy zwierząt, które pojawiły się w tekście. Następnie próbują sobie przypomnieć, jakie korzyści daje hodowla każdego z nich.

Co nam dają zwierzęta?” – sł. Magdalena Ledwoń, muz. Jerzy Zając

Na wsi wiele zwierząt mieszka,

pieją, gdaczą i gęgają.

Jajka, masło, miękkie pierze

gospodarzom swoim dają.

Kurka chodzi po podwórzu,

jajek zniosła sześć na grzędzie.

Gospodyni już się krząta,

wyśmienity omlet będzie.

Ko-ko-ko-ko-ko-ko-ko-ko, ko!

Ko-ko-ko-ko-ko-ko, ko!

A owieczki i baranki

dają nam swe kamizelki.

Z takiej białej, grubej wełny

bardzo ciepłe są sweterki.

Be-be-be-be-be-be-be-be, be!

Be-be-be-be-be-be, be!

Jogurt, masło i śmietanę

można zrobić z mleka krowy.

Często jedz produkty mleczne,

to na pewno będziesz zdrowy!

Mu-mu-mu-mu-mu-mu-mu-mu, mu!

Mu-mu-mu-mu-mu-mu, mu!

Do poduszki głowę przytul,

w niej zamknięto puszek biały.

A te miękkie, lekkie piórka

gąski nam podarowały.

Gę-gę-gę-gę-gę-gę-gę-gę, gę!

Gę-gę-gę-gę-gę-gę, gę!

Na wsi wiele zwierząt mieszka,

pieją, gdaczą i gęgają.

Jajka, masło, miękkie pierze

gospodarzom swoim dają.

3. Zabawy ze zwierzętami – zabawa dydaktyczna rozwijająca orientację na kartce ze strony 50, książka 4.

Dzieci łączą produkt ze zwierzęciem, od którego pochodzi produkt. Wskazują swoją prawą i lewą stronę ciała, a następnie górną i dolną część strony, a następnie kolorują zwierzęta zwrócone w określoną w poleceniu stronę.

4. Co nam daje wieś? – zagadki smakowe.

Przydadzą się: miód, mleko, płatki owsiane, jajka, biały ser, bułeczki

Szykujemy koszyczek z różnymi produktami pochodzącymi ze wsi. Zawiązujemy dziecku oczy, po czym wyjmujemy jeden produkt, a zadaniem dziecka jest odgadnięcie nazwy produktu na podstawie jego smaku.

5. Od ziarenka do bochenka –historyjka obrazkowa i zabawa edukacyjna z kartą pracy ze strony 52, książka 4.

Dzieci samodzielnie opisują proces wytwarzania mąki ze zboża, następnie oglądają przedstawione obrazki i opisują ich treść. Numerują kolejne etapy procesu powstawania chleba oraz rysują po śladzie bochenek chleba i dorysowują elementy obrazka według instrukcji.

Od ziarenka do bochenka – https://www.youtube.com/watch?v=ywS5YL9m6pI

Wizyta w piekarni – https://www.youtube.com/watch?v=kPhS_7ZgvoA

6. Kto nam oddaje…? – zabawa naśladowcza.

Wymieniamy nazwy produktów, które pochodzą od zwierząt, a dzieci naśladują zwierzę, które dostarcza człowiekowi ten produkt, np. kiedy powiemy: Miód, dzieci naśladują fruwające pszczoły.

7. Jak powstaje chleb? – wspólne pieczenie chleba/bułeczek.

Przygotowujemy składniki i prezentujemy sposób wykonania zadania. Dążymy do tego, by dzieci mogły samodzielnie zagnieść ciasto i poczuć, ile pracy kosztuje jego wykonanie. Na zakończenie wypiekamy chleb/bułeczki i próbujemy własnego wypieku z wybranymi produktami pochodzącymi ze wsi, np. z masłem i jajkiem, białym serem czy domowym dżemem.

Ciasto na chleb:

Składniki na jeden bochenek z keksówki 30cm, można też z tego ciasta uformować bułeczki

500 g mąki pszennej (typ od 405- 812)

500 ml lekko ciepłej wody

25 g świeżych drożdży lub 7 g drożdży instant*

1 płaska łyżeczka cukru

4 łyżki płatków owsianych (zwykłe, górskie lub błyskawiczne)

1,5 płaskiej łyżeczki soli

2 łyżki oleju np. rzepakowego

garść ziaren słonecznika (opcjonalnie)

Dodatkowo:

olej do posmarowania formy

mąka do posypania formy

Piec w nagrzanym piekarniku przez ok. 50- 60 minut w temperaturze 190°C, grzałka góra-dół.

Smacznego!!!

8. Nasza wieś – spacer podsumowujący omawiany krąg tematyczny.

Spacer po okolicy. Obserwacja zwierząt, roślin i pracy gospodarza na wsi.

Dziękuję za wspólną pracę 🙂

19.06.2020 – Czas na wakacje!!!

1. Zestaw „Gimnastyka podróżnika”

Każdy podróżnik… – ćwiczenia wszystkich grup mięśni.

Wymieniamy cechy prawdziwego podróżnika, a następnie prezentujemy ćwiczenie do wykonania:

ma silne ręce – dzieci stoją w lekkim rozkroku, z uniesionymi rękami, po chwili opuszczają je w bok, do wysokości ramion, następnie ponownie unoszą; ćwiczenie należy powtórzyć 10 razy;

ma silne nogi – dzieci kładą się na plecach i naśladują jazdę rowerem;

jest zwinny – dzieci skaczą na przemian raz na jedną, raz na drugą stronę liny;

potrafi pokonać rwącą rzekę – dzieci przeskakują z szarfy do szarfy (szarfy należy wcześniej ułożyć w rzędzie);

radzi sobie z przeszkodami – dzieci wykonują bieg z przeskokami przez płotki;

dostrzega piękne krajobrazy – dzieci stoją w lekkim rozkroku z rękami ułożonymi na biodrach i wykonują skręty tułowia;

maszeruje po różnych szlakach – dzieci maszerują energicznie z wysoko uniesionymi kolanami;

zachwyca się zapachem lasu – dzieci wykonują wdech nosem i unoszą ramiona, a następnie wykonują wydech ustami i opuszczają ramiona.

2. Wakacje – zabawa językowa.

Dzieci opowiadają, z czym im się kojarzą wakacje.

3. W wakacje chcę… – zabawa rozwijająca wyobraźnię

Stoimy i trzymamy miękką piłkę i rozpoczynamy zdanie: W wakacje chcę zjeść / pojechać / zobaczyć / spotkać / zrobić… Następnie rzucamy ją do dziecka, które kończy zdanie według własnego pomysłu.

4. „Na wakacje” – rozmowa inspirowana treścią opowiadania.

Dzieci uważnie słuchają opowiadania „Na wakacje”.

Na wakacje” – Anna Gaża

Wakacje były już naprawdę blisko. Dzieci siedziały w niewielkiej grupce i rozmawiały o swoich planach. – Ja polecę na Rodos – mówiła Julka. – To taka wyspa w Grecji. Tata obiecał, że popływamy w płetwach i że będziemy łapać rybki do siatki. – A my jedziemy w tym roku w Bieszczady – oznajmił Krzyś. – Mój wujek jest tam leśniczym i obiecał, że pokaże mi ślady wilków i powie, jak rozpoznawać miejsca, w których jelenie ścierają sobie poroże. A potem z rodzicami pójdziemy na połoniny. – Poło… co? – zapytał ze zdziwioną miną Maks. – Połoniny, no takie jakby łąki na grzbietach gór – odpowiedział Krzyś. – Mój tato mówi, że są niesamowicie piękne i zielone latem. Podobno do jednego ze schronisk czasem przychodzi niedźwiedź. – Ale by to było, jakbyś spotkał takiego niedźwiedzia! – rozemocjonowała się Julka. – A ja w tym roku jadę nad nasze morze – powiedział Maks. – Z kuzynami. Będziemy kopać wielkie doły, zbierać muszelki i robić ogniska z patyków na plaży. Kupiliśmy też pistolety wodne i będzie morska bitwa, nie mogę się już doczekać. A ty, Jagoda, gdzie jedziesz? Jagoda jak do tej pory siedziała cichutko z niewyraźną miną. Kiedy jednak Maks zapytał ją o wakacje, w jej oczach pojawiły się łzy wielkie jak grochy. Jedna po drugiej spadały na różowe spodenki. – Bo ja nigdzie nie jadę – zaczęła szlochać dziewczynka. – Mamy za mało pieniędzy i nie stać nas na wakacje. Jadę tylko do cioci i wujka na wieś, do mojej kuzynki. To takie nudne. – Teraz już rozszlochała się na dobre. – Serio, myślisz, że na wsi jest nudno? – zapytał zdziwiony Krzyś. – Ja byłem w zeszłym roku na wsi u dziadków przez całe lato i nie zamieniłbym tych wakacji na żadne inne na świecie. Łzy to miałem w oczach, jak trzeba było wracać do miasta… – Naprawdę? – zapytała jeszcze przez łzy zaciekawiona Jagoda. A co tam było takiego ciekawego? – Chyba lepiej spytaj, czego tam nie było? – odparł z wypiekami na twarzy Krzyś. – Dziadek zabierał nas do lasu na grzyby. Babcia pokazała nam, jak robić z kolby kukurydzy ludziki. W polu kukurydzy mieliśmy nasze tajne tunele i bazy. Bawiliśmy się tam ciągle w chowanego. Razem z dziadkiem karmiliśmy zwierzęta: kurom sypaliśmy ziarno, krowom dawaliśmy siano, koniom owies. Zaprzyjaźniłem się z psem Kapslem, który ciągle za mną biegał. Dostałem własne taczki i narzędzia do pracy w ogrodzie. Mogłem cały dzień bawić się na podwórku i turlać po trawie, a babcia nie gniewała się na mnie nawet wtedy, kiedy wspinałem się po drzewach i rozdarłem spodnie. Nie pamiętam ani jednego dnia nudy. Dziewczyno, już ci zazdroszczę tych wakacji… – Ojej, nie myślałam, że na wsi może być tak ciekawie – powiedziała z nadzieją w głosie Jagoda. – Dzięki, Krzysiu, chyba właśnie uratowałeś moje wakacyjne plany. Teraz i ja już nie mogę się doczekać…

Następnie zadajemy pytania: Czy pamiętacie, gdzie bohaterowie opowiadania mieli się wybrać na wakacje? Co planowała robić Julka na wyspie Rodos? Pamiętacie, co zaplanował Krzyś w trakcie wakacji w Bieszczadach? A co zamierzał robić Maks podczas wakacji nad polskim morzem? Gdzie miała spędzić wakacje Jagoda? Dlaczego dziewczynka była smutna? Kto przekonał Jagodę, że wakacje na wsi wcale nie są nudne? Pamiętacie, co opowiadał Krzyś o wakacjach na wsi?

5. Słoneczko ogrzewa nas – zabawa paluszkowa

Słoneczko ogrzewa nas promieniami,

dzieci przebierają palcami obu dłoni

wietrzyk nas do zabawy zaprasza,

machają dłońmi nad głową,

Letnia pogoda nas rozleniwia,

falują dłońmi przed sobą

odpręża i rozprasza….

przykładają złożone dłonie najpierw do jednego potem do drugiego policzka.

Jeszcze kilka dni i na wakacje,

przeliczają palcem wskazującym prawej dłoni palce lewej

gdzieś z rodzicami wyruszymy

naśladują dłońmi trzymanie kierownicy i „kręcą nią”

Na górskie szczyty będziemy wspinać się,

maszerują palcem wskazującym i środkowym prawej dłoni po lewym przedramieniu

na plaży pobawimy się.

Układają naprzemiennie wyprostowaną dłoń nad dłonią.

6. Zabawna letnia historia – układanie historyjki obrazkowej, zabawa edukacyjna z kartą pracy ze strony 54, książka 4.

Dzieci układają własną historyjkę obrazkową na podstawie ilustracji.

7. Co zabierzemy na wycieczkę? – zabawa słuchowa

Prezentujemy dzieciom „magiczny” plecak, który spakowany jest w nietypowy sposób. W plecaku znajdują się same litery. Dzieci losują jedną literę i podają słowo rozpoczynające się na odpowiadającą jej głoskę. Następnie próbują uzasadnić, w jaki sposób dana rzecz przyda im się w trakcie wyjazdu, np.: A… jak aparat, którym będę robić zdjęcia. Pomysły na wykorzystanie różnych przedmiotów mogą być nietypowe – ważne, aby wszystko znalazło swoje zastosowanie.

8. Pakujemy plecak – zabawa dydaktyczna z kartą pracy ze strony 55, książka 4.

Dzieci dzielą się informacjami o tym, dokąd pojadą w najbliższe wakacje. Podają nazwy przedmiotów, które ze sobą zabiorą. Następnie rysują po śladzie plecak, a w nim potrzebne przedmioty. Na zakończenie przypominają sobie numery telefonów alarmowych.

9. Gdzie pojadę na wakacje? – zabawa z elementami pantomimy.

Dziecko prezentuje dowolne gesty sugerujące, gdzie wybierze się na wakacje. Jeśli dziecko nie wie, gdzie je spędzi, wymyśla miejsce, do którego bardzo chciałoby pojechać.

10. Moje wakacyjne marzenie – wykonanie pracy plastycznej.

Dziecko otrzymuje duży arkusz papieru (format A3) i rysuje pracę na temat „Moje wakacyjne marzenie”.

Dziękuję za Waszą pracę w tym tygodniu 🙂

Spokojnego weekendu życzę wszystkim!!

22.06.2020 – Czym podróżujemy??

1. Ruszamy w drogę – zabawa kołowa

Dzieci poruszają się w trakcie mówienia rymowanki:

Wakacje już blisko.

Każdy spakowany.

Tylko kto nam powie,

czym w drogę ruszamy?

Kiedy mówimy ostatnią sylabę rymowanki dziecko proponuje dowolny środek transportu. Przez chwilę demonstrują go za pomocą ruchu. Zabawę można powtórzyć kilkukrotnie i staramy się, aby pojawiło się jak najwięcej różnych środków transportu.

2. Wiatraki i ptaki – krążenia ramion.

Dzieci wyobrażają sobie, że podczas podróży widziały wiatraki i ptaki. Na hasło: ptaki poruszają się po sali, machając ramionami jako skrzydłami. Na hasło: wiatraki stoją i wykonują naprzemienne krążenia ramion.

3. Jaskinia na wyspie skarbów – gimnastyka buzi i języka.

Dzieci naśladują za pomocą narządów mowy to, co pokazujemy: na wyspie skarbów jest jaskinia szerokie otwarcie jamy ustnej; w jaskini są tunele – krążenie językiem wokół ust; w jaskini można spotkać nietoperze – wysunięcie języka i szybkie machanie; w głębi jaskini kapie woda – kląskanie językiem.

4. Wakacyjna przygoda” – wysłuchanie opowiadania i rozmowa inspirowana treścią.

Czytamy opowiadanie:

Wakacyjna przygoda” – Agnieszka Borowiecka

W pierwszy dzień wakacji Błażej i Milenka mieli jechać z rodzicami do dziadków na wieś. Od kilku dni odbywało się wielkie pakowanie, żeby przypadkiem niczego nie zapomnieć. Dzieci wybierały swoje ulubione zabawki, mama kompletowała ubrania na wyjazd dla całej rodziny, a tata upychał to wszystko w walizkach. – Tato, jeszcze miś – upomniała się Milenka o swoją ulubioną maskotkę, siedząc na walizce, aby tata mógł ją jakoś domknąć. – Miś już się nie zmieści – oznajmił tata. – Będziesz musiała trzymać go na kolankach. Wszyscy bardzo się cieszyli na ten wyjazd i ponaglali tatę, by jak najszybciej poszedł po samochód. Tata wziął już nawet ze sobą jedną walizkę, by później było mniej noszenia, lecz po piętnastu minutach wrócił z tym samym bagażem w ręku i z bardzo smutną miną. – Auto się popsuło – oznajmił od progu. To była najgorsza rzecz, jaka tylko mogła się wydarzyć tego dnia. Awaria okazała się na tyle poważna, że pan mechanik odholował samochód do warsztatu i zapowiedział, że naprawa potrwa co najmniej tydzień. Mama od razu zatelefonowała do babci z wiadomością, że ich przyjazd się opóźni, a Błażej strasznie się popłakał. Zresztą wszystkim było bardzo przykro z tego powodu. Lecz już następnego dnia mama obudziła dzieci bardzo wcześnie rano, gdyż miała dla nich dobrą wiadomość. Wieczorem wpadli z tatą na pomysł, że pojadą do dziadków pociągiem. Wszystkie rzeczy przepakowali w nocy do plecaków, które stały teraz w przedpokoju, i po szybkim śniadaniu znów byli gotowi do drogi. Błażej i Milenka jeszcze nigdy nie jechali pociągiem, więc ten pomysł spodobał im się jeszcze bardziej, niż gdyby zwyczajnie mieli podróżować autem. Podróż pociągiem to była prawdziwa wakacyjna przygoda. Wszystko było nowe i bardzo interesujące. Dzieci zajęły miejsca przy oknach i zapisywały w notesach nazwy kolejnych stacji, na których zatrzymywał się pociąg. Niektóre z nich były bardzo zabawne, a inne strasznie trudne do zapisania. Potem przyszedł pan konduktor, by sprawdzić bilety. Zapytał, dokąd jadą, i życzył im miłej podroży. A do tego widoki za oknem były zupełnie inne niż te, które widzi się, jadąc samochodem. Pociąg jechał przez gęste lasy, mijał pola, na których można było zobaczyć sarny i dzikie zające, a raz nawet wjechał do tunelu i na chwilę zrobiło się zupełnie ciemno. Tak, że aż tata musiał włączyć latarkę w telefonie, bo Milenka trochę się bała. Kiedy po kilku godzinach dotarli do małego miasteczka, pan konduktor pomachał im na do widzenia, zagwizdał gwizdkiem i pociąg odjechał w dalszą drogę. Lecz to wcale nie był jeszcze koniec ich podroży. Na dworcu wsiedli w autobus, który zawiózł ich już znanymi drogami do miejscowości, gdzie mieszkali dziadkowie. Od przystanku do domu babci i dziadka był jeszcze niewielki kawałek, który trzeba było pokonać na piechotę. Wszyscy założyli więc na plecy swoje plecaki, Milenka wzięła na rączki swojego misia i dziarskim krokiem ruszyli ścieżką na skróty przez las. Wysokie drzewa dawały przyjemny cień. Leśna dróżka doprowadziła ich na skraj wsi, skąd doskonale widzieli już dom babci i dziadka. Dziadziuś wyszedł im na spotkanie, a babcia nakryła stół na werandzie, gdzie czekał na nich pyszny obiad i kompot z czereśni. To była niezapomniana wakacyjna wycieczka. Błażejowi i Milence tak bardzo spodobała się podroż pociągiem, że zgodnie stwierdzili, że teraz już tylko w ten sposób będą jeździli do dziadków, bo to o niebo lepsze niż jazda autem.

Następnie zadajemy pytania: Gdzie miała jechać rodzina w pierwszym dniu wakacji? Dlaczego rodzice nagle odwołali wyjazd? Na jaki pomysł wpadli mama z tatą? Co robiły dzieci w pociągu? Czym jeszcze podróżowała rodzina, by dotrzeć do dziadków? Czym wy mieliście okazję podróżować? Który sposób podróżowania lubicie najbardziej? Który, waszym zdaniem, sposób jest najwygodniejszy i najciekawszy?

5. Lecimy samolotem – zabawa muzyczno-ruchowa

Dzieci „zmieniają się” w samoloty- rozkładają ręce i naśladują sposób poruszania się tego pojazdu. Kiedy wystukujemy dźwięki niskie (samoloty latają nisko) dzieci pochylają się, kiedy wystukujemy dźwięki wysokie (samoloty latają wysoko) dzieci poruszają się na palcach.

6. Co pływa, lata i jeździ? – zabawa dydaktyczna

Przydadzą się: obrazki środków transportu w koszyczku; duże arkusze papieru (biały, niebieski, brązowy)

Układamy na środku na dywanie duże kartki papieru symbolizujące wodę (niebieski arkusz), powietrze (biały), ziemię (brązowy). Dziecko losuje z koszyka kartonik i podaje nazwę, po czym umieszcza go na odpowiednim arkuszu. Zabawa trwa do wyczerpania obrazków.

7. W prawo czy w lewo? – zabawa rozwijająca orientację w przestrzeni oraz zabawą z kartą pracy ze strony 57, książka 4.

Dzieci wskazują lewą rękę, a następnie prawą, po czym otaczają pętlami rowery skierowane w prawo i liczą je, porównują z liczbą rowerów skierowanych w lewo. Kolorują różnymi kolorami ślady osób, które szły od prawej do lewej lub odwrotnie.

8. Jedziemy pociągiem – zabawa paluszkowa w parach

Do wagonu wsiądźmy,

dobieramy się w pary i siadamy w siadzie skrzyżnym naprzeciwko siebie,

bardzo mili bądźmy,

uśmiechamy się do siebie,

Pięknie Was witamy,

chwytamy się za prawe dłonie,

grzecznie się kłaniamy,

lewymi rękami wykonujemy gest ukłonu.

Podróż na nas czeka,

machamy na pożegnanie prawą ręką,

długa i daleka,

machamy lewą ręką.

Bilety już mamy, w drogę więc ruszamy!

Wykonujemy „młynek” palcami wskazującymi

W dalekiej podróży czas się bardzo dłuży….

stukamy paluszkiem o nadgarstek niczym w zegarek na rękę,

ale wśród kolegów czas nie zwalnia biegu.

Naprzemiennie szybko ustawiamy pięść na pięści.

9. „Wycieczka” – zapoznanie ze słowami i melodią piosenki

Wycieczka – sł. Dorota Kluska, muz. Andrzej Zagajewski

Idę sobie na spacerek,

mijam drogi i ulice,

i wesoło maszerując,

obserwuję okolicę.

La, la, la, la, la, la, la, la, la, li,

jeśli tylko chcesz, dołącz do mnie ty. X2

Teraz wspolnie motocyklem

miasta, wioski odwiedzamy.

Razem raźniej podrożować,

więc przed siebie w świat ruszamy!

La, la, la, la, la, la, la, la, la, li,

jeśli tylko chcesz, dołącz do mnie ty. X2

Mknie przed siebie Pendolino,

my w przedziałach już siedzimy,

po przygodę wyruszamy.

Dalej! Naprzod! Już pędzimy!

La, la, la, la, la, la, la, la, la, li,

jeśli tylko chcesz, dołącz do mnie ty. X2

Czeka na nas już samolot!

Wszyscy w podroż lecieć chcemy!

Zapiąć pasy!” Już? Gotowe?

Więc uwaga, startujemy!

La, la, la, la, la, la, la, la, la, li,

jeśli tylko chcesz, dołącz do mnie ty. X2

Pora wracać już do domu

i na spacer iść powoli,

by przyrodą dookoła

moc zachwycić się do woli.

La, la, la, la, la, la, la, la, la, li,

jeśli tylko chcesz, dołącz do mnie ty. X2

10. Ahoj, przygodo! – zabawa grafomotoryczna z dużą kartą „Żaglowce”

Dzieci rysują ołówkiem żaglowce po śladzie. Następnie uzupełniają rysunki żaglowców tak, aby powstały dwa takie same. Mogą je pokolorować, dorysować morze, marynarzy lub piratów albo dokończyć rysunek według własnej inwencji.

11. Podróżnicze kalambury – zagadki w formie improwizacji ruchowej

Dziecko losuje obrazek przedstawiający środek transportu, następnie naśladuje sposób poruszania się wybranego środka transportu, a rodzic zgaduje co to może być. Możemy się umówić, że dziecko może wydawać dźwięki charakterystyczne dla danego obiektu.

12. Samolot pasażerski – zajęcia plastyczno-techniczne.

Dziecko dostaje długą rolkę po papierowym ręczniku i kartkę w wybranym kolorze. Kolejne działania to: • pokrycie kartki klejem po jednej stronie i owinięcie rolki papierem (kadłub samolotu); • wycięcie z kartonu i przyklejenie na końcu rolki elementu w trójkątnym (lekko zaokrąglonym) kształcie (dziób samolotu); • wycięcie z kartonu i przyklejenie okien kokpitu, stateczników na ogonie (pionowego i poziomych), okien pasażerskich i skrzydeł samolotu.

Dziękuje za uwagę 🙂

23.06.2020 – Dzień Taty

Wszystkim tatusiom z okazji ich święta życzę dużo zdrowia,

szczęścia oraz pociechy ze swoich kochanych dzieci 🙂

1. „Zabawy z tatą” – zestaw ćwiczeń porannych.

– Na wyprawę wyruszamy! – ćwiczenie dużych grup mięśniowych.

Rodzic proponuje sposób poruszania się dziecka, np. na palcach, z uniesionym rękami, z podnoszeniem wysoko kolan w przysiadzie itd. Dziecko przez chwilę porusza się w ten sposób, po czym następuje zmiana sposobu poruszania się.

– Na rowerze – ćwiczenie mięśni brzucha i nóg.

Dzieci kładą się na plecach i podnoszą nogi. Poruszają nimi, naśladując pedałowanie na rowerze. Kiedy jadą pod górę, „kręcą” nogami wolno. Kiedy z górki – szybko. Następnie opuszczają nogi i kładą je na dywanie, żeby chwilę odpocząć. Ćwiczenie powtarzają kilka razy.

– Na hulajnodze – ćwiczenie równoważne.

Dzieci stoją na jednej nodze i poruszają nogą, która jest w powietrzu (naśladując ruch odpychania się na hulajnodze). Po chwili następuje zmiana nogi.

– Duży jak tata – zabawa wyciszająca.

Dzieci przykucają na dywanie. Powoli podnoszą się i unosząc nad głowę wyprostowane ręce, wspinają się na palce. Jednocześnie wykonują głęboki wdech nosem. Schylają ręce do podłogi, wydychając powietrze. Przechodzą do przysiadu. Ćwiczenie powtarzają kilka razy.

2. Jak spędzamy czas z tatą? – zabawa słowna

Prezentujemy dzieciom fotografie przedstawiające przykładowe formy spędzania czasu z tatą. Dzieci opowiadają, co jest na nich przedstawione oraz generują własne pomysły dotyczące tego, jak wspólnie z tatą można spędzać czas. Pomysły niekoniecznie muszą być realne – mogą także bazować na marzeniach dzieci.

3. „Tata i ja” – wysłuchanie i nauka piosenki.

Tata i ja” – sł. Teresa Błaszczyk, muz. Maria Peszat

Tato, tato, wciąż pracujesz –

czytasz, piszesz, programujesz.

Pędzisz znowu na spotkanie,

znowu w biegu jesz śniadanie.

Tyle pracy ciągle masz,

ale wiem, że przyjdzie czas,

że świat piękny mi pokażesz,

o jakim ja ciągle marzę.

Kiedy znajdziesz trochę czasu,

pójdę z tobą hen, do lasu.

Później w domu odpoczniemy,

zamek z klocków zbudujemy.

A wieczorem, tuż przed snem,

przyjdź na chwilę, przytul mnie.

Trzymaj mnie za rękę mocno,

aż baśniowe stwory posną.

Tata, tata znów pracuje –

czyta, pisze, programuje…

Choć za chwilę ma spotkanie,

zdąży ze mną zjeść śniadanie.

4. „Tata czarodziej” – zabawa twórcza.

Czytamy wiersz:

Tata czarodziej – Magdalena Ledwoń

Mój tata jest czarodziejem –

potrafi zaczarować każdy dzień.

Przy tacie zawsze się śmieję,

przy nim znika każdy złowrogi cień.

Gdy zgubię coś przez przypadek,

on swym spojrzeniem to odszuka.

Tata tysiące zna zagadek,

przed nim tajemnic nie ma nauka.

I zawsze jakiś wyjmie skarb,

chociaż na pozór kieszenie ma puste.

Magiczny tacie rośnie garb,

gdy chcę pojeździć Konikiem Garbuskiem.

Tata potrafi zamienić

w samochody kasztany i patyki,

a kartkę papieru przeobrazić

w żaby, żurawie i ludziki.

Mój tata to magik wielki!

Nikt (oprócz mamy) wątpić w to nie raczy.

A on wtedy poprawia szelki

i stwierdza, że „mama jeszcze zobaczy!”

A gdy mamę boli głowa –

on do ucha jej szepce magiczne słowa.

Wtedy przyznać jest gotowa:

Nikt, jak twój tata, nie umie tak czarować”.

Po przeczytaniu wspólnie omawiamy, jakie magiczne sztuczki zna i wykonuje tata opisany w wierszyku. Dzieci zastanawiają się, czy ich tatusiowie też potrafią w ten sposób „czarować”.

5. Zawody – zabawa klasyfikacyjna.

Rozmawiamy z dziećmi na temat pracy zawodowej tatusiów. Następnie prezentujemy ilustracje wybranych przedmiotów, np. bułka, ubranie, bukiet kwiatów, regał. Dzieci nazywają przedmioty i zastanawiają się, dzięki czyjej pracy one do nas trafiają. Starają się wymienić nazwy odpowiednich zawodów. Pokazujemy ilustracje przedstawicieli tych zawodów. Dzieci łączą w pary ilustracje na zasadzie zawód – „produkt”. Zwracamy także uwagę, że nie każda praca zawodowa niesie za sobą efekt „materialny”, np. praca lekarza, praca nauczyciela. Poruszamy także kwestię związaną z tym, że wszystkie zawody mogą wykonywać zarówno mężczyźni, jak i kobiety.

6. Co lubię robić z tatą? – zabawa pantomimiczna.

Dzieci wymieniają kolejno czynności, które lubią wykonywać z tatą. Następnie prezentują sposób, w jaki wykonują tę czynność.

7. „Wyprawa z tatą nad morze” – opowieść ruchowa z elementami ćwiczeń ortofonicznych.

Dziecko otrzymuje krążek. Snujemy opowieść, a dziecko ilustrują usłyszaną treść ruchem według poniższej propozycji.

Wyprawa z tatą nad morze” – Katarzyna Tomiak-Zaremba

Wybieramy się z tatą nad morze. Podróż odbędziemy samochodem (bieganie, „kręcenie” trzymanym w dłoniach krążkiem gimnastycznym i naśladowanie odgłosu silnika poprzez wprawianie warg w ruch). Dotarliśmy na miejsce – tata parkuje samochód (zatrzymanie w miejscu i pozostanie chwilę w bezruchu). Do morza jest jeszcze kawałek, więc ruszamy na spacer przez las (swobodny marsz). Po chwili docieramy na plażę. Rozkładamy plażowe maty (położenie krążka na dywanie). Zdejmujemy wierzchnie ubrania (bo pod spodem mamy już założone kostiumy kąpielowe) i żeby nie spaliło nas słońce, smarujemy się dokładnie kremem do opalania (masowanie dłońmi kolejno nóg, brzucha, rąk i twarzy). Kładziemy się na piasku, opalamy się i słuchamy szumu fal (leżenie na plechach i wydawanie dźwięku: szszsz…). Podnosimy się powoli i ruszamy na spacer wzdłuż brzegu, aby poszukać muszelek (swobodny marsz z krążkiem trzymanym w jednej dłoni). Mamy szczęście – na piasku leży mnóstwo muszli, szybko napełniamy nimi wiaderka (skłony z prawej/lewej strony, a następnie wyprost i dotknięcie krążka). – Może popływamy? – proponuje tata (leżenie na brzuchu, oderwanie rąk i nóg od podłogi i poruszanie nimi). Po kąpieli otrząsamy się z wody (luźne poruszanie kolejno prawą i lewą nogą, następnie prawą i lewą ręką). Siadamy na ręczniku (siad podparty). Suszymy się w słońcu i masujemy stopy, przesuwając je po piasku (obracanie krążka stopami). Wieje ciepły wiatr (ciche wydawanie odgłosu: szszsz…). W powietrzu czuć morska bryzę (głębokie wdechy). – Niestety, musimy wracać… – informuje tata. Otrzepujemy ręcznik z piasku („strzepywanie” rąk). Wracamy na parking (swobodny marsz) i wsiadamy do auta (siad skrzyżny). Uśmiechamy się do siebie – to był udany dzień!

8. „Praca z tatą” – zabawy paluszkowe

Recytujemy wierszyk i ilustrujemy jego treść ruchem dłoni i palców. Dzieci powtarzają wykonywane przez dorosłego gesty.

Praca z tatą – Magdalena Ledwoń

Aby wspólna praca dobrą zabawą była,

uważaj, by przez nieuwagę źle się nie skończyła.

grożenie” palcem wskazującym

Gdy potrzebna ci łopata,

to ci ją pożyczy tata.

prawa dłoń wyprostowana – jest łopatą, która „nabiera ziemię” i przerzuca ją na drugą dłoń

W ścianie ma być mała szparka?

Tu potrzebna jest wiertarka!

dłoń ściśnięta w pięść, palec wskazujący wyprostowany – palec wskazujący „kręci” niewielkie kółeczka

Gwoździe trzeba będzie wbić –

młotek przyda się jak nic.

obie dłonie ściśnięte w pięść – prawa uderza w lewą

I tak z tatą przez dzień cały

dzieci będą pracowały!

ocieranie potu z czoła” wierzchem dłoni

9. Portret taty lub ozdabianie krawatu – praca plastyczna

Dzieci rysują portret taty lub ozdabiają krawat.

10. Dla chętnych dodatkowe karty pracy.

Dziękuję za uwagę 🙂

Życzę wszystkim miłego świętowania!!!

24.06.2020 – Bezpieczne wakacje !!!

1. Zestaw „Gimnastyka podróżnika”

Każdy podróżnik… – ćwiczenia wszystkich grup mięśni.

Wymieniamy cechy prawdziwego podróżnika, a następnie prezentujemy ćwiczenie do wykonania:

ma silne ręce – dzieci stoją w lekkim rozkroku, z uniesionymi rękami, po chwili opuszczają je w bok, do wysokości ramion, następnie ponownie unoszą; ćwiczenie należy powtórzyć 10 razy;

ma silne nogi – dzieci kładą się na plecach i naśladują jazdę rowerem;

jest zwinny – dzieci skaczą na przemian raz na jedną, raz na drugą stronę liny;

potrafi pokonać rwącą rzekę – dzieci przeskakują z szarfy do szarfy (szarfy należy wcześniej ułożyć w rzędzie);

radzi sobie z przeszkodami – dzieci wykonują bieg z przeskokami przez płotki;

dostrzega piękne krajobrazy – dzieci stoją w lekkim rozkroku z rękami ułożonymi na biodrach i wykonują skręty tułowia;

maszeruje po różnych szlakach – dzieci maszerują energicznie z wysoko uniesionymi kolanami;

zachwyca się zapachem lasu – dzieci wykonują wdech nosem i unoszą ramiona, a następnie wykonują wydech ustami i opuszczają ramiona.

2. „Bezpieczne wakacje” – wysłuchanie wiersza Teresy Błaszczyk.

Czytamy wiersz i na zakończenie prosimy, aby dzieci spróbowały określić, o czym wiersz opowiada.

Bezpieczne wakacje” – Teresa Błaszczyk

Lato, słońce, wiatr i woda –

wakacyjny czas!

Morze, góry i przygoda

nic nie zatrzyma nas!

Na wycieczkę wyruszamy.

Łatwo zgubić się w tym tłumie.

Od grupy się nie odłączamy!–

To przedszkolak już rozumie. (1)

Podróż autem planowana? –

więc dokładnie zapnij pasy,

byś bezpiecznie mógł pokonać

kilometry długiej trasy. (2)

Latem w słońcu ziemia cała,

czasem niebo zsyła żar.

Ty weź czapkę, krem do ciała –

poznaj plażowania czar!

Gdy nad wodą wczasujemy,

co dzień czeka kąpiel, plaża.

Nie wchodź jednak sam do wody,

bo nieszczęście też się zdarza.

Z mamą, z tatą pływaj śmiało,

ciesz się słońcem i przygodą,

lecz powtarzam z mocą całą:

Nie ma żartów z wielką wodą! (3)

Szumu drzew chciałbyś posłuchać? –

Na wędrówkę idź w głąb lasu,

lecz dokładnie okryj kostki,

by nie było ambarasu.

Na komary, osy, kleszcze

miej baczenie! – uwierz mi!–

więc olejkiem się zabezpiecz,

by spokojnie dalej iść. (4)

Kiedy w górach będziesz wreszcie,

patrz na skały, zieloności –

i pamiętaj, że tu jesteś

tylko chwilę gór tych gościem.

Wędruj nad potokiem cicho,

wsłuchuj się w melodię gór.

Nie krzycz – bo obudzisz licho.

Nie śmieć – bo rozgniewasz bór. (5)

Chcesz pojeździć na rowerze?

Może włożyć rolki, wrotki? –

Nie zapomnij o swym kasku.

Wkładaj szybko, ten nowiutki!

Tam – na ścieżce rowerowej –

z tobą wiatr i słońca blask…

W ochraniaczach jest bezpieczniej –

jedziesz śmiało, błyszczy kask! (6)

Lato, lato nie trwa wiecznie,

choć byś chciał zatrzymać czas.

Baw się dobrze, lecz bezpiecznie,

czy to morze, góry, las.

Następnie układamy na podłodze ilustracje z zasadami bezpiecznego zachowania (w przypadkowej kolejności) i prosimy, aby dzieci przez chwilę się im przyjrzały. Wyżej układamy w kolejności karty z cyframi od 1 do 6 i wyjaśniamy, że w trakcie czytania wiersza będzie robić przerwy i w tym momencie dzieci będą mogły umieścić pod odpowiednią cyfrą obrazek ilustrujący zasadę, o której mowa w wierszu. Na koniec losujemy kartki z zapisanymi zasadami i odczytujemy je na głos, a dzieci wskazują ilustrację, pod którą powinien znaleźć się ten napis:

1 Na wycieczce trzymaj się zawsze blisko swojej grupy!

2 Kiedy wyruszasz w podróż autem, zawsze zapinaj pasy bezpieczeństwa!

3 Chroń głowę i skórę przed słońcem. Do wody wchodź tylko pod opieką dorosłych!

4 Przed wyjściem do lasu załóż odpowiedni strój i użyj środków odstraszających kleszcze i owady!

4 W górach zachowuj się cicho i zostaw po sobie porządek!

6 Gdy wybierasz się na rower lub wrotki, zawsze zakładaj kask i ochraniacze!

3. Odwiedzamy różne miejsca – zabawa ruchowa.

Dzieci poruszają się w rytm dowolnej wesołej muzyki (np. „Wycieczka” z poniedziałku). W czasie przerwy w muzyce zatrzymują się i wykonują ruch zgodnie z tym, co znajduje się na fotografii. Przykładowe ruchy ustalamy wcześniej z dziećmi, pokazując fotografie i przedstawiając umowne ruchy: las – dobranie się w pary, ustawienie plecami do siebie (jedno dziecko trzyma ręce w górze, a drugie rozkłada je na boki, tworząc w ten sposób gałęzie drzewa); morze – ułożenie się na brzuchu i naśladowanie pływania stylem „żabki”; lotnisko – stają na jednej nodze w pozycji „jaskółki” (tułów pochylony do przodu, ręce wystawione na boki); dworzec kolejowy – ustawienie się gęsiego (tworząc „pociąg”); górski potok – przechodzenie po kamieniach przez potok; miasto – wykonanie „rowerka” w leżeniu na plecach.

4. Letni krajobraz – zabawa doskonaląca spostrzegawczość na karcie pracy ze strony 56, książka 4.

Dzieci wskazują na ilustracji te elementy obrazka, których fragmenty zostały umieszczone niżej.

Następnie mają za zadanie dokończyć rysunek i go pokolorować.

5. Kuferek bezpieczeństwa – ćwiczenia klasyfikacyjne.

W kuferku umieszczone są obrazki, które dzieci losują i dopasowują do konkretnych ilustracji przedstawiających zasady bezpieczeństwa podczas wakacji. Za każdym razem, gdy dziecko umieszcza obrazek obok ilustracji, wyjaśnia, dlaczego jego zdaniem pasuje do tej zasady:

Na wycieczce trzymaj się zawsze blisko swojej grupy! (kamizelka odblaskowa);

Kiedy wyruszasz w podróż autem, zawsze zapinaj pasy bezpieczeństwa! (fotelik dziecięcy z pasami bezpieczeństwa);

Chroń głowę i skórę przed słońcem. Do wody wchodź tylko pod opieką dorosłych! (czapka z daszkiem, krem z filtrem);

Przed wyjściem do lasu załóż odpowiedni strój i użyj środków odstraszających kleszcze i owady! (kurtka z kapturem, buty zakrywające kostkę);

W górach zachowuj się cicho i zostaw po sobie porządek! (zgniecione butelki w worku na śmieci; dziecko pokazujące gest uciszania);

Gdy wybierasz się na rower lub wrotki, zawsze zakładaj kask i ochraniacze! (kask ochronny, ochraniacze na łokcie i kolana).

6. Jaka to figura? – zabawa rozwijająca spostrzegawczość na karcie pracy ze strony 58, książka 4.

Dzieci nazywają przedstawione na ilustracji figury geometryczne i rysują je po konturach. Następnie przeliczają figury i rysują odpowiednią liczbę kresek.

7. Znamy ważne zasady – utrwalenie zasad bezpieczeństwa.

Prezentujemy plakat ilustrujący zasady bezpieczeństwa podczas wakacji, a dzieci określają kolejne zasady na nim przedstawione.

8. „Nadmorski skarb” – ćwiczenie pamięci krótkotrwałej

Dzieci siadają tak, aby druga osoba miała przed sobą plecy rodzica.

Wspólnie recytujemy rymowankę, a dzieci wykonują odpowiednie ruchy.

Nadmorski skarb – Natalia Łasocha

Przeczesuję plażę

dzieci drapią delikatnie plecy szeroko rozstawionymi palcami,

od góry do dołu, od lewej do prawej

i cały czas marzę,

by odnaleźć w piasku

palcem wskazującym rysują spiralę na środku pleców

o niezwykłym blasku

drogocenny skarb.

I już mam… dwa patyki.

rysują dwie pionowe kreski

Przeczesuję plażę…

Następnie powtarzamy całą rymowankę, a końcu dodajemy do poprzedniego skarbu kolejny, np. trzy muszelki/ cztery piórka / pięć bursztynów / sześć kamyków. Przy każdym powtórzeniu dzieci próbują same wymienić nazwy wszystkich skarbów, które pojawiły się wcześniej.

9. Zabawy z literą „ę” – ćwiczenia grafomotoryczne na karcie pracy ze strony 66, książka 4.

Dzieci rysują tęczę oraz okręt po śladzie i opowiadają, co widzą na obrazkach. Otaczają pętlą wszystkie litery „ę”, które widzą w wyrazach. Następnie wystukują rytm, wymawiając nazwy obrazków: raz wolno, raz szybko.

10. „Nad morzem” – zabawa paluszkowa

Na morzu pływała żaglówka (formowanie trójkąta z palców wskazujących i kciuków obu rąk – imitowanie pływającej żaglówki). Żeglarz patrzył na morze przez lornetkę (złączenie dłoni w „lornetkę” i przyłożenie do oczu). Wypatrzył lecące mewy (połączenie kciuków prawej i lewej dłoni, poruszanie dłońmi w górę i w dół niczym skrzydłami). Zobaczył też ludzi spacerujących po plaży (poruszanie palcami wskazującym i środkowym prawej dłoni po lewym ramieniu i odwrotnie). Promyki słońca błyszczały na falach (przebieranie opuszkami palców prawej dłoni po powierzchni dłoni lewej i odwrotnie). Fale na morzu wznosiły się i opadały (splecenie palców obu dłoni i falowanie dłońmi). Fale zaczęły się piętrzyć (robienie dłońmi „młynka” z jednoczesnym zaciskaniem i luzowaniem pięści). Po chwili fale się uspokoiły i morze zapadło w sen (naprzemienne głaskanie dłoni lewej dłonią prawą i odwrotnie).

Dziękuję za wspólną pracę 🙂

25.06.2020 – Wakacyjne marzenia

1. Taniec do piosenki – „Idą wakacje” Majka Jeżowska https://www.youtube.com/watch?v=BmbPAd4P93E

2. „Letnie zagadki” – zabawa słowna

Czytamy zagadki, a dzieci próbują odgadnąć.

Kto mi powie, jaki to czas
Gdy przedszkole idzie w las
Mama z Tatą w piłkę grają
I wszyscy się opalają.
W tym magicznym czasie
Grzyby rosną w lesie
Woda ciepła w morzu
W górach też nie gorzej
Lubię taki czas
Mogę długo spać, kto mi powie
Jak ten czas się zowie?
(Wakacje)

W kubeczku czy na patyku
wszyscy je lubimy.
Miło latem na języku,
poczuć małą porcję zimy.
(Lody)

Nad rzeką lub nad morzem,
przez letnie miesiące,
chroni naszą głowę,
przed gorącym słońcem.
(czapka)

Może być niebieskie, szare lub zielone.
Bywa spokojne lub bardzo wzburzone.
Kiedy jego brzegiem ludzie spacerują,
jego małe fale stopy ich całują.
(morze)

Jeden jest jednoczęściowy,
drugi z dwóch części się składa.
Gdy na plażę się wybierasz,
właśnie ten strój zawsze wkładasz.
(strój kąpielowy)

Płócienny domek na polanie,
służy turystom za mieszkanie.
(namiot)

Można na niej się opalać,
zamki z piasku też budować.
Gdy się znudzi, można z mamą,
brzegiem morza spacerować.
(plaża)

3. „Wakacyjne marzenia” – wysłuchanie wiersza i rozmowa inspirowana jego treścią.

Czytamy wiersz „Wakacyjne marzenia” – Dorota Kluska:

Gdy wakacje się zbliżają szybkim krokiem,

ja już marzę o podróżach, jak przed rokiem!

Lecz tym razem mam pomysłów dwa tysiące,

jak najlepiej spędzić całe dwa miesiące.

Na początku chcę się wznieść balonem

i popatrzeć w każdą świata stronę.

Ruszę w kosmos! Stamtąd wezmę jedną gwiazdkę

i napiszę o niej piękną opowiastkę.

Potem do łodzi podwodnej wsiądę sobie.

W oceanie z wielorybem zdjęcie zrobię!

A na koniec moja mama, ja i tata

na rowerach przejedziemy kawał świata!

Następnie zadajemy pytania: O czym marzy osoba z wiersza? Jakie ma plany na wakacje? Czym chce podróżować? Który pomysł wam się najbardziej podoba?

4. „Znam swój adres” zabawa słowna z wykorzystaniem zabawkowego telefonu.

Podajemy przykładowe sytuacje, że dziecko np. gubi się lub jest jakaś sytuacja awaryjna (pożar) i dziecko musi podać adres policjantowi lub podczas rozmowy telefonicznej na numer 112.

5. „Co jest ważne? zabawa klasyfikacyjna.

Na koc wysypujemy różne przedmioty. Zadaniem dzieci jest wybranie tych, które powinniśmy wziąć ze sobą na wakacje nad jezioro, nad morze czy pod namiot (przykłady przedmiotów: klocki, książka, koło ratunkowe, krem z filtrem, krem na komary, pałeczki sushi, skarpetki, kwiat itp). Ważne, aby dzieci podały argumenty dlaczego dany przedmiot jest ważny.

6. Ułóż tak samo jak ja – doskonalenie pamięci wzrokowej.

Przydadzą się: dwa komplety obrazków lub dwa komplety klocków

Układamy przykładową sekwencję, np. z pięciu różnych obrazków lub z pięciu różnych przedmiotów. Czynnościom tym przygląda się dziecko, które siedzi obok. Następnie zasłaniamy ciąg obrazków/klocków, a dziecko próbuje odwzorować ułożenie obrazków/klocków z pamięci, układając pod spodem obrazki/klocki z drugiego kompletu. Po wykonaniu zadania przez dziecko odsłaniamy wzór i sprawdzamy poprawność. Ćwiczenie można wykonać kilkukrotnie zmieniając sekwencję obrazków/klocków.

7. „Jestem bezpieczny” – mini quiz sprawdzający wiedzę o bezpieczeństwie.

Dzieci odpowiadają na zadanie pytania poprzez podniesienie kartonika w zielonym kolorze, który oznacza tak, oraz kartonika w czerwonym kolorze – nie.

Czy należy posmarować skórę kremem z filtrem, przed wyjściem na słońce?
Czy w lesie można palić ognisko?
Czy biała flaga oznacza, że można się kąpać?
Czy na plaży można zakopać śmieci?

Czy w górach można spacerować w klapkach?

Czy w każdym miejscu można skakać do wody?
Czy w górach należy zawsze iść wyznaczonym szlakiem?
Czy podczas jazdy na rowerze należy mieć kask?

Czy w czasie burzy można stać pod drzewem?

Czy jeśli się zgubimy, możemy prosić o pomoc nieznajomego pana?
Czy dzieci wchodząc do wody powinny mieć rękawki i koła ratunkowe?

8. Pamiątki z przedszkola – wykonanie pamiątkowych rysunków na dowolny temat.

Zachęcamy, aby dziecko narysowało na kartce pamiątkowy rysunek związany z tym co najbardziej zapamiętało z pobytu w przedszkolu.

9. Lody – masażyk

Upał, gorąc, skwar…

łaskotanie opuszkami palców tuż przy linii włosów („kropelki potu”)

Z nieba leje się żar….

rysowanie” na plecach słoneczka

Każdy o lodach marzy,

delikatne uciskanie pleców jedną pięścią („gałki lodów”)

czy to w mieście,

delikatne dmuchanie za prawym uchem

czy na plaży,

delikatne dmuchanie za lewym uchem

Więc się na lody wybieramy,

spacerowanie palcem wskazującym i środkowym po plecach, od pasa w stronę karku

kupujemy lody

delikatne uciskanie pleców drugą pięścią

i z apetytem je zjadamy.

skubanie” barków tuż przy karku raz jedną, raz drugą dłonią

Ojej, lody się roztopiły!!!

energiczne rysowanie „wężyków” od karku w dół pleców

w lodową kałużę się zamieniły….

kreślenie otwartą dłonią dużego okręgu („kałuża”)

Piosenka na zakończenie – „Niech żyją wakacje” https://www.youtube.com/watch?v=Y8M_jvTKkWs

11. Dla chętnych obrazki do kolorowania i karty pracy.

Dziękuję za uwagę!!

26.06.2020 – Wakacyjne plany…

Lista rzeczy do zrobienia w wakacje:

  1. Zagrać w kręgle z butelek.
  2. Zrobić domowe lody.
  3. Odwiedzić nowe miejsca.
  4. Zasadzić roślinkę i obserwować jak rośnie.
  5. Wysłać pocztówkę.
  6. Zatańczyć w deszczu.
  7. Zrobić bukiet z polnych kwiatów.
  8. Ułożyć duże puzzle.
  9. Przenocować w namiocie.
  10. Poszukać czterolistnej kończyny.
  11. Złapać żabę i wypuścić ją do wody.
  12. Puszczać bańki mydlane.
  13. Zrobić wieczór z bajkami.
  14. Zrobić wodne bomby z balonów i urządzić bitwę.
  15. Oglądać niebo leżąc na trawie.
  16. Zrobić lemoniadę.
  17. Wybrać się na rodzinny spacer.
  18. Namalować obrazek związany z latem i wakacjami.
  19. Urządzić wycieczkę rowerem/autobusem/pociągiem/samochodem.
  20. Upleść wianek z kwiatów.
  21. Urządzić piknik.
  22. Zrobić domowe instrumenty muzyczne.
  23. Pojechać do Zoo.
  24. Namalować obrazek palcami u stóp.
  25. Nakarmić kaczki.
  26. Zrobić domowe ciasto lub ciasteczka.
  27. Obejrzeć zachód słońca.
  28. Puścić latawca.
  29. Zrobić zdjęcie motylowi.
  30. Zbudować fort.
  31. Poobserwować gwiazdy.
  32. Urządzić dzień bez komputera/telefonu/tabletu.
  33. Pójść na jagody.
  34. Nauczyć się czegoś nowego.
  35. Odpocząć 😉

To są tylko pomysły ale może ktoś będzie miał ochotę skorzystać…

Ponadto 40 pomysłów na zabawy kreatywne na lato:

https://mojedziecikreatywnie.pl/2017/06/zabawy-na-lato/

Raz jeszcze życzę aby nadchodzące wakacje były radosne, słoneczne, a przede wszystkim bezpieczne. Niech ten czas będzie pełen humoru i niezapomnianych wrażeń.

Wszystkiego najlepszego dla Państwa i dla dzieci!

Pozdrawiam serdecznie 🙂

D. Kośmider

KONKURS PLASTYCZNY

Termin do 15.05.2020

KONKURS FOTOGRAFICZNY 

Termin do 29.05.2020

„Spotkana z muzyką” Urszula Pakuła.